Covert orienting of visuospatial attention in the early stages of aging

Rexistráronse as respostas electrofisiolóxicas e condutuais durante a execución dunha tarefa de atención visoespacial en adultos sanos novos (19-23 anos) e máis vellos (55-66 anos). O obxectivo foi probar se a orientación encuberta da atención visoespacial é sensible aos estadíos temperás do avellentamento. Todos os participantes responderon máis rápido aos estímulos ‘target’ que seguían a sinais válidos que os que seguían a sinais inválidos. A amplitude do compoñente P1 dos potenciais evocados visuais foi maior ante os ‘target’ que seguían a sinais centrais válidos en todos os intervalos sinal-target. Observáronse cambios asociados á idade sutiles na amplitude de P1 ante sinalamento periférico. Ademáis, os participantes máis vellos presentaron tempos de reacción máis longos e menores amplitudes de P1 con independencia da condición de atención.