Neurociencia Cognitiva: reflexiones más allá de una expansión anunciada en España

Á luz da revisión que sobre o tema realiza C. Escera, neste artigo reflexiónase sobre algúns dos factores que levaron ao xurdimento da Neurociencia Cognitiva. Valórase a esta nova disciplina como produto da confluencia de diferentes aproximacións ao redor dunha temática común, en contextos proclives á colaboración interdisciplinar. Exponse a necesidade de afrontar con cautela pero tamén con suficiente flexibilidade a eclosión de disciplinas de síntese como forma enriquecedora de intercambiar enfoques e aproveitar as oportunidades abertas polos novos desenvolvementos tecnolóxicos. Desde a consideración das diferentes disciplinas da psicoloxía, en especial das psicobiolóxicas cuéstionase que a Neurociencia Cognitiva supoña realmente un cambio de paradigma. Tamén se advirte sobre algunhas posibles autolimitaciones e excesos aos que pode levar os intentos de delimitar a nova disciplina. Por último, resáltase o enorme interese que ten a proposta como marco para a colaboración interdisciplinar e advírtese sobre as dificultades que poidan expor a forma en que está estruturada a ciencia en España e a tradicional falta de hábitos e contornas que favorezan o traballo interdisciplinar.