Un fármaco contra a síndrome do intestino irritable podería reducir o peso corporal
Investigadores da USC acaban de demostrar as propiedades terapéuticas anti-obesidade dun fármaco, o linaclotide, utilizado no tratamento da síndrome do intestino irritable. O grupo do investigador Rubén Nogueiras, pertencente ao Centro de Investigación en Medicina Molecular e Enfermidades Crónicas da USC (CiMUS), tomou parte nesta estudo que evidencia que a administración deste composto por vía oral en animais de experimentación, activa a graxa parda ou graxa boa, aumenta o gasto enerxético e, en consecuencia, a perda de peso sen afectar á inxesta de alimentos.
O achado, publicado na revista Neuroendocrinology, avanza no reposicionamiento de fármacos, unha fórmula que achega múltiples vantaxes ao desenvolvemento de novos medicamentos aforrando tempo, custos e riscos ao permitir comercializar un mesmo fármaco para diferentes usos terapéuticos e patoloxías.
Medicamentos versátiles
O linaclotide utilízase actualmente para tratar o estrinximento asociado á síndrome de intestino irritable, un trastorno frecuente que afecta ao intestino groso. Con todo, o consumo deste fármaco nunca se relacionou coa perda de peso. Segundo este estudo, o medicamento activa a mesma vía de sinalización que unha substancia producida de forma natural polo intestino humano, a uroguanilina.
Datos previos demostraran que a administración directamente no cerebro de uroguanilina a animais obesos actuaba sobre un mecanismo cerebral que activa a graxa parda. “A maior limitación destes traballos precedentes viña dada porque a administración cerebral non é unha opción válida en humanos”, sinala Luisa María Seoane, investigadora principal do Centro de Investigación Biomédica en Rede da Fisiopatoloxía da Obesidade e Nutrición (CIBEROBN) e líder do grupo Fisiopatoloxía Endocrina do Instituto de Investigacións Sanitarias (IDIS), entidades coas que se desenvolveu conxuntamente a investigación. “O que agora describimos é que o fármaco linaclotide administrado de forma oral activa un mecanismo no cerebro que provoca a perda de peso en modelos preclínicos obesos (roedores) sen afectar á inxesta de alimentos”, engade a investigadora.
Este medicamento só foi probado en ratos e os seus efectos non foron corroborados aínda en pacientes. Se o efecto beneficioso do linaclotide sobre a perda de peso corporal en modelos preclínicos confirmásese en humanos, supoñería que o devandito fármaco pasaría a ter un segundo uso diferente do que na actualidade ten, ampliando as súas posibilidades terapéuticas ao campo da obesidade e enfermidades asociadas. Esta investigación é consecuencia do desenvolvemento dun proxecto financiado polo Instituto de Saúde Carlos III.