O outono comeza este sábado 23 ás 8.50 horas

Este sábado 23 ás 8.50 horas dará comezo o outono no hemisferio boreal, estación que se vai prolongar ata as 4.27 horas do 22 de decembro. O paso do verán ao outono prodúcese cando o Sol chega ao punto Libra da eclíptica, un dos dous puntos de intersección deste plano co ecuador celeste. De xeito semellante a cando comeza a primavera, estamos nas datas nas que teoricamente a noite e o día teñen a mesma duración. De aí a orixe da palabra equinoccio coa que se coñecen estas dúas épocas do ano. Entre os fenómenos astronómicos máis salientables desta nova estación atópase a eclipse parcial de Lúa do 28 de outubro que poderá contemplarse entre as 21.25 e as 22.52 horas, “aínda que terá unha baixa magnitude”, explica o director do Observatorio Astronómico Ramón María Aller da USC.

A choiva de estrelas Xemínidas, unha das máis importantes do ano, acadará o seu máximo o 14 de decembro. Este ano estará favorecida pola ausencia da Lúa e agárdase que se poidan observar uns 150 meteoros/hora dende lugares con moi baixa contaminación luminosa. Outras choivas de estrelas desta época como as Dracónidas, as Oriónidas, ou as Leónidas terán moita menos intensidade.

En canto a cometas, unha vez pasado  o máximo brillo do Nishimura, haberá ocasión de seguir con prismáticos o 103P/Hartley que pasará o día 12 de outubro pola súa posición máis preto do Sol (perihelio), estando daquela proxectado na constelación dos Xemelgos. Días despois, na contorna das constelacións do León e a Cabeleira de Berenice, verase o cometa  2P/Encke, tamén con prismáticos, neste caso  antes do amencer. “Os planetas Saturno e Xúpiter estarán visibles nas noites de todo o outono, en tanto que Venus vai ser o luceiro do alba, e Mercurio poderá contemplarse ao amencer ata finais de outubro, e logo pasará a ser observado logo do solpor”, continúa o profesor Docobo.

Chuvia 

No eido da meteoroloxía, remata un verán pouco chuvioso aínda que con  máis precipitación que o ano pasado, especialmente en setembro. En total, medíronse 204,8 litros/m² distribuídos do seguinte xeito: últimos dez días de xuño, 0,7 l/m² nun día; mes de xullo, 39,7 l/m² en dez días; mes de agosto, 39,3 l/m² en nove días; e 125,1 l/m² nos primeiros 22 días de setembro. “Aparte diso, choveu de xeito inapreciable (menos de 0,1 l/m²) un día a finais de xuño, outro en xullo, tres en agosto, e un en setembro”, engade Docobo.

“O feito de que a meirande parte da precipitación deste verán fora nocturna provocou a sensación de que a estación fora moito máis seca do sucedido en realidade”, engade. Neste mesmo século houbo veráns de moita maior seca, como aquel de 2016 con só 72,4 l/m², e sobre todo o de 2010 con 54,8 l/m².

No que vai de ano, a choiva recollida no pluviómetro na estación meteorolóxica do Observatorio Astronómico Ramón María Aller, ascende a 1.008 litros/m², superando claramente os 670 l/m² rexistrados en 2022 ao final do verán. Aínda así, no que resta de ano terían que caer outros 800 l/m² para chegar á media anual da cidade de Santiago de Compostela, que ronda os 1.800 l/m².

Temperaturas 

Foron sete os días nos que a temperatura superou os 30º durante o verán en Compostela, ningún deles en xullo: 36º2 o 8 de agosto; 35º5, 23 de agosto; 35º4, 22 de agosto; 31º6, 24 de xuño; 30º8, o 23 de xuño e o 21 de agosto; e 30º5, 7 de agosto. A temperatura máxima en xullo foi de 28º2 (o día 26), e no que vai de setembro, 29º8  (o 14). En canto ás temperaturas mínimas, a máis baixa de todo o verán correspondeu aos  10º1 rexistrados o 16 de xullo, sendo a mínima máis elevada a da noite do 23 de agosto cando non baixou dos 21º8.