Este traballo ten por obxectivo fundamental reflexionar en torno ao interesante tema,  pero aínda escasamente estudado pola historiografía modernista, do sexo e os amores na vellez, tomando como observatorio principal a sociedade galega da Idade Moderna, unha das zonas da península na que os vellos presentaban un peso máis elevado e un indubidable protagonismo socio-económico. Apoiándonos nunha serie de fontes indirectas, comprobaremos como na Galicia da época moderna, a pesar da aparente tolerancia en materia moral cara ás mulleres maiores de 40-50 anos, ante o perigo e a ameaza latente da súa sexualidade;  con todo, as prácticas amorosas levadas a cabo na vellez gozaban de escasa aceptación popular, sufrindo diversas mostras de rexeitamento social.