Unha Análise sobre Como a Ambición e a Perda Condenaron a Evelyn Hugo en The Seven Husbands of Evelyn Hugo
Autoría
A.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 09:00
10.09.2025 09:00
Resumo
Este traballo de fin de grao consiste nunha análise de The Seven Husbands of Evelyn Hugo (2017) de Taylor Jenkins Reid, prestando especial atención aos personaxes principais da novela e aos temas máis relevantes, xunto con cuestións cruciais como o sexismo e a homofobia. Ademais, este traballo consiste nunha análise das técnicas narrativas empregadas pola autora. The Seven Husbands of Evelyn Hugo (2017) é unha novela sobre unha actriz ficticia, Evelyn Hugo, quen é entrevistada por unha xornalista, Monique Grant. Evelyn pídelle que escriba a súa biografía, na cal pretende revelar todos os detalles descoñecidos da súa vida. Esta novela retrata como as mulleres e as persoas LGBTQ+ se viron historicamente obrigadas a crear unha imaxe pública baseada nas aparencias, seguindo normas patriarcais e heteronormativas para poder encaixar na sociedade. Os tres obxectivos principais deste traballo son: analizar como as técnicas narrativas empregadas inflúen na percepción da historia por parte do público (especialmente polo uso dunha narradora non fiable e polas digresións temporais na narración), considerar como a novela aborda temas contemporáneos como a loita das mulleres baixo sistemas patriarcais, e determinar o impacto deste libro no movemento LGBTQ+. A metodoloxía aplicada consistirá en analizar os personaxes e os temas tendo en conta nocións relacionadas con entornos patriarcais e coa teoría queer, especialmente segundo os debates teóricos en Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity (1990) de Judith Butler. Tamén consistirá na análise do uso de diferentes técnicas narrativas, como a narración enmarcada, o formato de entrevista, as liñas temporais duais (e non lineais), a narradora non fiable, a autoficción, o punto de vista e a intertextualidade ficticia, especialmente segundo The Cambridge Introduction to Narrative (2002) de Porter Abbott.
Este traballo de fin de grao consiste nunha análise de The Seven Husbands of Evelyn Hugo (2017) de Taylor Jenkins Reid, prestando especial atención aos personaxes principais da novela e aos temas máis relevantes, xunto con cuestións cruciais como o sexismo e a homofobia. Ademais, este traballo consiste nunha análise das técnicas narrativas empregadas pola autora. The Seven Husbands of Evelyn Hugo (2017) é unha novela sobre unha actriz ficticia, Evelyn Hugo, quen é entrevistada por unha xornalista, Monique Grant. Evelyn pídelle que escriba a súa biografía, na cal pretende revelar todos os detalles descoñecidos da súa vida. Esta novela retrata como as mulleres e as persoas LGBTQ+ se viron historicamente obrigadas a crear unha imaxe pública baseada nas aparencias, seguindo normas patriarcais e heteronormativas para poder encaixar na sociedade. Os tres obxectivos principais deste traballo son: analizar como as técnicas narrativas empregadas inflúen na percepción da historia por parte do público (especialmente polo uso dunha narradora non fiable e polas digresións temporais na narración), considerar como a novela aborda temas contemporáneos como a loita das mulleres baixo sistemas patriarcais, e determinar o impacto deste libro no movemento LGBTQ+. A metodoloxía aplicada consistirá en analizar os personaxes e os temas tendo en conta nocións relacionadas con entornos patriarcais e coa teoría queer, especialmente segundo os debates teóricos en Gender Trouble: Feminism and the Subversion of Identity (1990) de Judith Butler. Tamén consistirá na análise do uso de diferentes técnicas narrativas, como a narración enmarcada, o formato de entrevista, as liñas temporais duais (e non lineais), a narradora non fiable, a autoficción, o punto de vista e a intertextualidade ficticia, especialmente segundo The Cambridge Introduction to Narrative (2002) de Porter Abbott.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
ALONSO ALONSO, MARIA (Titor do alumno)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titor do alumno)
'Dentro de cada distopía, existe unha pequena utopía': Os Principios da Ficción Distópica a través da Obra de Margaret Atwood
Autoría
A.A.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.A.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.02.2025 16:00
18.02.2025 16:00
Resumo
En 2017, The New Yorker definiu a Margaret Atwood como a 'profeta da distopía', unha muller cuxas visións catastróficas se fixeron realidade. Atwood non só imaxinou un futuro cheo de valores corruptos, forzas destrutivas e almas fragmentadas, senón que tamén deixou un testemuño escrito a través das súas novelas distópicas. Porén, a propia voz de Atwood non tardou en facerse escoitar: 'Non son unha profeta. A ciencia ficción trata sobre o presente' (Allardice, 2018). Este traballo de fin de grao ten como primeiro obxectivo examinar as convencións da ficción distópica, que adoitan partir de lecturas cínicas dos fundamentos das sociedades contemporáneas para imaxinar as peores posibles (ou imposibles) versións destas. Deste xeito, aínda que as distopías se opoñen ás utopías, tamén conforman o seu reflexo, mostrando como podería ser o noso futuro se non cambiamos o presente. En canto á metodoloxía, o traballo de Margaret Atwood será o punto focal do estudo: farase especial énfase na súa representación das relacións interpersoais, así como no comportamento dos seres humanos cara outros seres vivos e o medio ambiente. Ademais, abordarase a corrupción da humanidade e os seus efectos na sociedade, extrapolándoos desde unha perspectiva literaria á realidade. Con este fin, a presente investigación examinará os postulados do xénero cli-fi (ficción climática) e as aplicacións da filosofía poshumana radical, entre outros aspectos. Finalmente, as conclusións analizarán o emprego de recursos literarios por parte de Atwood, como o humor satírico ou as metáforas complexas, co fin de facer chegar a súa mensaxe aos lectores.
En 2017, The New Yorker definiu a Margaret Atwood como a 'profeta da distopía', unha muller cuxas visións catastróficas se fixeron realidade. Atwood non só imaxinou un futuro cheo de valores corruptos, forzas destrutivas e almas fragmentadas, senón que tamén deixou un testemuño escrito a través das súas novelas distópicas. Porén, a propia voz de Atwood non tardou en facerse escoitar: 'Non son unha profeta. A ciencia ficción trata sobre o presente' (Allardice, 2018). Este traballo de fin de grao ten como primeiro obxectivo examinar as convencións da ficción distópica, que adoitan partir de lecturas cínicas dos fundamentos das sociedades contemporáneas para imaxinar as peores posibles (ou imposibles) versións destas. Deste xeito, aínda que as distopías se opoñen ás utopías, tamén conforman o seu reflexo, mostrando como podería ser o noso futuro se non cambiamos o presente. En canto á metodoloxía, o traballo de Margaret Atwood será o punto focal do estudo: farase especial énfase na súa representación das relacións interpersoais, así como no comportamento dos seres humanos cara outros seres vivos e o medio ambiente. Ademais, abordarase a corrupción da humanidade e os seus efectos na sociedade, extrapolándoos desde unha perspectiva literaria á realidade. Con este fin, a presente investigación examinará os postulados do xénero cli-fi (ficción climática) e as aplicacións da filosofía poshumana radical, entre outros aspectos. Finalmente, as conclusións analizarán o emprego de recursos literarios por parte de Atwood, como o humor satírico ou as metáforas complexas, co fin de facer chegar a súa mensaxe aos lectores.
Dirección
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Análise retórico dos Sermóns de Clade
Autoría
E.A.O.
Grao en Filoloxía Clásica
E.A.O.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 09:30
15.07.2025 09:30
Resumo
Entre as obras cristiás do século VII, unha das máis interesantes e menos estudadas pola filoloxía son os Sermones de Clade, un conxunto de seis sermóns que datan de finais de século e que tratan sobre a peste inguinal que asolou o reino visigodo durante o reinado do rei Éxica. Malia a falta de autoría e datación, os sermóns son clave para analizar as calidades retóricas e oratorias da época. Esta obra en particular é importante non só polas habilidades do orador, senón tamén pola información que proporciona sobre o período histórico do reino visigodo e como a igrexa buscaba tranquilizar e concienciar ao pobo a través das palabras. O meu foco principal no seguinte traballo será a análise dos seis sermóns baseados nas regras da retórica desenvolvidas por oradores clásicos como Quintiliano e Cicerón. Ao mesmo tempo, non se descarta unha análise das fontes dos Sermones de Clade, buscando posibles fontes de inspiración e a súa influencia no autor dos escritos.
Entre as obras cristiás do século VII, unha das máis interesantes e menos estudadas pola filoloxía son os Sermones de Clade, un conxunto de seis sermóns que datan de finais de século e que tratan sobre a peste inguinal que asolou o reino visigodo durante o reinado do rei Éxica. Malia a falta de autoría e datación, os sermóns son clave para analizar as calidades retóricas e oratorias da época. Esta obra en particular é importante non só polas habilidades do orador, senón tamén pola información que proporciona sobre o período histórico do reino visigodo e como a igrexa buscaba tranquilizar e concienciar ao pobo a través das palabras. O meu foco principal no seguinte traballo será a análise dos seis sermóns baseados nas regras da retórica desenvolvidas por oradores clásicos como Quintiliano e Cicerón. Ao mesmo tempo, non se descarta unha análise das fontes dos Sermones de Clade, buscando posibles fontes de inspiración e a súa influencia no autor dos escritos.
Dirección
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Titoría)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Personaxe e metadrama: don Giovanni en 'Il montanaro' de Carlo Gozzi
Autoría
N.A.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
N.A.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2025 10:45
17.07.2025 10:45
Resumo
'Il montanaro don Giovanni Pasquale. Azione scenica morale divisa in cinque atti' (Venezia, Zanardi, 1803, t. XI, pp. 3-108) é a última obra teatral escrita por Carlo Gozzi (1720-1806). Inspirada na comedia 'El montañés Juan Pasqual, y primer asistente de Sevilla' de Juan de la Hoz y Mota, a peza gozziana pertence ao chamado teatro ‘spagnolesco’ do autor, grupo de vinte textos cuxas fontes serían outras tantas obras do teatro español do século XVII e de principios do século XVIII. No presente traballo levaremos a cabo unha análise do personaxe que dá título á peza, concentrándonos na caracterización e nos aspectos metadramáticos ligados ás súas funcións dentro da trama. Estes elementos destacan desde a primeira lectura tanto do prefacio como da obra. De feito, no paratexto proemial o autor detense nos recursos metadramáticos vencellados ao personaxe, que constitúen un dos puntos de orixinalidade, en xeral, na obra de Gozzi, na que non só son utilizados como técnica de construción estrañante, senón tamén como instrumento contra os seus rivais ideolóxicos e estéticos. Deste modo, esperamos que o noso traballo, aínda que humildemente, poida contribuír a completar o panorama cultural do teatro italiano da época. Para realizar o noso estudo, tomaremos como punto de partida as metodoloxías de análise propostas por J.L. García Barrientos en 'Cómo se comenta una obra de teatro: ensayo de método' (México, Paso de Gato, 2023) e por Noël Salomon en 'Lo villano en el teatro del Siglo de Oro' (Madrid, Castalia, 1985) sobre o tipo do villano ao que se adscribiría don Giovanni. Adicionalmente, para a análise dos recursos metadramáticos utilizaremos os marcos teóricos formulados polo mesmo García Barrientos no seu mencionado libro, por R. Hornby en 'Drama, Metadrama and Perception' (London and Toronto, Associated University Presses, 1986) e por G. Genette en 'Métalepse. De la figúre á la fiction' (Paris, Seuil, 2004).
'Il montanaro don Giovanni Pasquale. Azione scenica morale divisa in cinque atti' (Venezia, Zanardi, 1803, t. XI, pp. 3-108) é a última obra teatral escrita por Carlo Gozzi (1720-1806). Inspirada na comedia 'El montañés Juan Pasqual, y primer asistente de Sevilla' de Juan de la Hoz y Mota, a peza gozziana pertence ao chamado teatro ‘spagnolesco’ do autor, grupo de vinte textos cuxas fontes serían outras tantas obras do teatro español do século XVII e de principios do século XVIII. No presente traballo levaremos a cabo unha análise do personaxe que dá título á peza, concentrándonos na caracterización e nos aspectos metadramáticos ligados ás súas funcións dentro da trama. Estes elementos destacan desde a primeira lectura tanto do prefacio como da obra. De feito, no paratexto proemial o autor detense nos recursos metadramáticos vencellados ao personaxe, que constitúen un dos puntos de orixinalidade, en xeral, na obra de Gozzi, na que non só son utilizados como técnica de construción estrañante, senón tamén como instrumento contra os seus rivais ideolóxicos e estéticos. Deste modo, esperamos que o noso traballo, aínda que humildemente, poida contribuír a completar o panorama cultural do teatro italiano da época. Para realizar o noso estudo, tomaremos como punto de partida as metodoloxías de análise propostas por J.L. García Barrientos en 'Cómo se comenta una obra de teatro: ensayo de método' (México, Paso de Gato, 2023) e por Noël Salomon en 'Lo villano en el teatro del Siglo de Oro' (Madrid, Castalia, 1985) sobre o tipo do villano ao que se adscribiría don Giovanni. Adicionalmente, para a análise dos recursos metadramáticos utilizaremos os marcos teóricos formulados polo mesmo García Barrientos no seu mencionado libro, por R. Hornby en 'Drama, Metadrama and Perception' (London and Toronto, Associated University Presses, 1986) e por G. Genette en 'Métalepse. De la figúre á la fiction' (Paris, Seuil, 2004).
Dirección
GUTIERREZ CAROU, JAVIER (Titoría)
GUTIERREZ CAROU, JAVIER (Titoría)
Tribunal
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
Unha Aproximación á Animación Xaponesa Contemporánea a través da Morfoloxía do Conto de Vladimir Propp. JoJo's Bizare Adventure: Vento Aureo (2012).
Autoría
A.A.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.A.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.07.2025 12:30
14.07.2025 12:30
Resumo
En 1928, un erudito da academia estruturalista chamado Vladímir Propp publicou probablemente a súa obra máis recoñecida: unha análise de máis de cen contos populares rusos titulada Morfología do conto. Este estudo cambiou radicalmente o paradigma da literatura e das súas teorías contemporáneas para sempre, ampliando o horizonte para numerosas investigacións futuras. Moitos académicos de diferentes contextos culturais e períodos históricos aplicaron a súa investigación a expresións aparentemente dispares de practicamente todos os campos artísticos posibles, desafiando a súa estrutura morfolóxica (Janis Lesinskis 2009, Alvarado Suyo e Sofía Almendra 2021...), permitindo que esas disciplinas se alimenten do seu traballo e evolucionen ata conformar o noso presente literario moderno e diverso. Porén, xurdiu unha pregunta: ata que punto podemos seguir referíndonos ao estudo de Propp na sociedade globalizada e multicultural na que vivimos, onde non só nos chegan influencias europeas, senón tamén doutras partes do mundo? Precisamente esta é a premisa desde a cal parte esta investigación, co obxectivo de poñer a proba a vixencia actual da Morfología do conto. Para iso, no canto de recorrer a unha manifestación dun campo xa consolidado, escolleuse como obxecto de análise unha expresión da animación xaponesa contemporánea, xa que hoxe en día o famoso anime ten demostrado a súa influencia a nivel mundial. Como consecuencia, seleccionouse a tempada emitida en 2018, Vento Aureo, do coñecido anime JoJo’s Bizarre Adventure, para aplicar cada función proppiana e caracterización dos dramatis personae que fose viable, coa intención de esclarecer esta cuestión. Finalmente, será grazas a esta proba que poderemos ver como algunhas das funcións e actos orixinais de Propp aínda poden manterse, mentres que outras presentan unha utilidade máis cuestionable.
En 1928, un erudito da academia estruturalista chamado Vladímir Propp publicou probablemente a súa obra máis recoñecida: unha análise de máis de cen contos populares rusos titulada Morfología do conto. Este estudo cambiou radicalmente o paradigma da literatura e das súas teorías contemporáneas para sempre, ampliando o horizonte para numerosas investigacións futuras. Moitos académicos de diferentes contextos culturais e períodos históricos aplicaron a súa investigación a expresións aparentemente dispares de practicamente todos os campos artísticos posibles, desafiando a súa estrutura morfolóxica (Janis Lesinskis 2009, Alvarado Suyo e Sofía Almendra 2021...), permitindo que esas disciplinas se alimenten do seu traballo e evolucionen ata conformar o noso presente literario moderno e diverso. Porén, xurdiu unha pregunta: ata que punto podemos seguir referíndonos ao estudo de Propp na sociedade globalizada e multicultural na que vivimos, onde non só nos chegan influencias europeas, senón tamén doutras partes do mundo? Precisamente esta é a premisa desde a cal parte esta investigación, co obxectivo de poñer a proba a vixencia actual da Morfología do conto. Para iso, no canto de recorrer a unha manifestación dun campo xa consolidado, escolleuse como obxecto de análise unha expresión da animación xaponesa contemporánea, xa que hoxe en día o famoso anime ten demostrado a súa influencia a nivel mundial. Como consecuencia, seleccionouse a tempada emitida en 2018, Vento Aureo, do coñecido anime JoJo’s Bizarre Adventure, para aplicar cada función proppiana e caracterización dos dramatis personae que fose viable, coa intención de esclarecer esta cuestión. Finalmente, será grazas a esta proba que poderemos ver como algunhas das funcións e actos orixinais de Propp aínda poden manterse, mentres que outras presentan unha utilidade máis cuestionable.
Dirección
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Titoría)
GARCIA CANDEIRA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Os vocativos nominais en inglés representados nas películas. Un estudo de corpus
Autoría
C.A.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.A.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 09:00
17.07.2025 09:00
Resumo
O obxectivo principal deste traballo é estudar o inglés tal e como se representa nas películas, tamén se prestará atención ás súas funcións sintácticas e pragmáticas. Máis concretamente, preténdese examinar ata que punto os guións cinematográficos reproducen fielmente as convencións do inglés falado no que respecta ao uso dos vocativos nominais, e como funcionan nesas circunstancias. Este proxecto dividirase en dúas partes principais. Na primeira parte, proporcionarase unha definición dos vocativos nominais mediante a revisión das principais gramáticas de referencia do inglés moderno (Quirk et al. 1985, Huddleston, Pullum et al. 2002). A continuación, farase referencia aos grupos máis relevantes dentro desta categoría, como os termos familiarizantes, tabús ou ofensivos, títulos, apelativos afectuosos, honoríficos, etc. Despois, abordarase como se desenvolven na oralidade do inglés e como as súas funcións habituais están presentes no discurso. Na segunda parte, adoptarase un enfoque baseado en corpus, examinando datos extraídos de corpus cinematográficos como o Film Corpus of Movie Scripts ou o Friends Corpus, para observar ata que punto as descricións teóricas dos vocativos coinciden coa súa presenza nas películas. Así mesmo, prestarase atención ás funcións pragmáticas que expresan estes vocativos. Do mesmo xeito, analizarase como se poden definir os procesos polos cales as funcións dos vocativos chegan a integrarse como parte dos corpus de películas.
O obxectivo principal deste traballo é estudar o inglés tal e como se representa nas películas, tamén se prestará atención ás súas funcións sintácticas e pragmáticas. Máis concretamente, preténdese examinar ata que punto os guións cinematográficos reproducen fielmente as convencións do inglés falado no que respecta ao uso dos vocativos nominais, e como funcionan nesas circunstancias. Este proxecto dividirase en dúas partes principais. Na primeira parte, proporcionarase unha definición dos vocativos nominais mediante a revisión das principais gramáticas de referencia do inglés moderno (Quirk et al. 1985, Huddleston, Pullum et al. 2002). A continuación, farase referencia aos grupos máis relevantes dentro desta categoría, como os termos familiarizantes, tabús ou ofensivos, títulos, apelativos afectuosos, honoríficos, etc. Despois, abordarase como se desenvolven na oralidade do inglés e como as súas funcións habituais están presentes no discurso. Na segunda parte, adoptarase un enfoque baseado en corpus, examinando datos extraídos de corpus cinematográficos como o Film Corpus of Movie Scripts ou o Friends Corpus, para observar ata que punto as descricións teóricas dos vocativos coinciden coa súa presenza nas películas. Así mesmo, prestarase atención ás funcións pragmáticas que expresan estes vocativos. Do mesmo xeito, analizarase como se poden definir os procesos polos cales as funcións dos vocativos chegan a integrarse como parte dos corpus de películas.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Unha aproximación práctica á localización de videoxogos: Proposta para a tradución do inglés ao galego do videoxogo Papers, Please
Autoría
A.J.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.J.A.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2025 11:30
20.06.2025 11:30
Resumo
A tradución ten sido defendida como un dos mellores instrumentos para acadar a normalización das linguas nos seus niveis cultos, así como unha ferramenta importante para a supervivencia das linguas historicamente minorizadas. Nos tempos que corren, o desenvolvemento dos medios audiovisuais trae consigo a crecente demanda da tradución de novos tipos de produtos, como os desenvolvidos na industria do videoxogo. Este sector, que experimentou un notable auxe recentemente, caracterízase pola omnipresenza do inglés como a súa lingua franca e frecuentemente lingua de orixe nos encargos de tradución neste medio. O presente traballo ten por obxecto presentar unha exploración da localización de videoxogos como práctica profesional, acompañada dunha proposta de tradución para a localización do inglés ao galego do videoxogo Papers, Please (3909 LLC, 2013). Este xogo de simulación e crebacabezas pon ao xogador na pel dun funcionario nun posto fronteirizo ao longo de 31 xornadas de traballo, nas que interactúa con solicitantes de entrada no país, gardas e superiores. A ambientación do videoxogo implica a presenza dunha variada tipoloxía textual, que conta con documentos administrativos, regulamentos, prensa, panfletos, tarxetas de visita, notas persoais e diálogo entre personaxes, entre outros. Nesta variedade de textos pódense atopar diferenzas de rexistro, linguaxe malsoante e usos lingüísticos diferentes en función de dinámicas de poder e da procedencia xeográfica do emisor. Estes aspectos suscitan problemas de tradución a considerar polo localizador de videoxogos a unha lingua meta na que a posible falta de material de referencia adecuado obrigaría a propoñer solucións orixinais. Mediante este traballo preténdese tamén contribuír á presenza da lingua galega nunha industria cun público novo no que se acusa unha perda de falantes de galego.
A tradución ten sido defendida como un dos mellores instrumentos para acadar a normalización das linguas nos seus niveis cultos, así como unha ferramenta importante para a supervivencia das linguas historicamente minorizadas. Nos tempos que corren, o desenvolvemento dos medios audiovisuais trae consigo a crecente demanda da tradución de novos tipos de produtos, como os desenvolvidos na industria do videoxogo. Este sector, que experimentou un notable auxe recentemente, caracterízase pola omnipresenza do inglés como a súa lingua franca e frecuentemente lingua de orixe nos encargos de tradución neste medio. O presente traballo ten por obxecto presentar unha exploración da localización de videoxogos como práctica profesional, acompañada dunha proposta de tradución para a localización do inglés ao galego do videoxogo Papers, Please (3909 LLC, 2013). Este xogo de simulación e crebacabezas pon ao xogador na pel dun funcionario nun posto fronteirizo ao longo de 31 xornadas de traballo, nas que interactúa con solicitantes de entrada no país, gardas e superiores. A ambientación do videoxogo implica a presenza dunha variada tipoloxía textual, que conta con documentos administrativos, regulamentos, prensa, panfletos, tarxetas de visita, notas persoais e diálogo entre personaxes, entre outros. Nesta variedade de textos pódense atopar diferenzas de rexistro, linguaxe malsoante e usos lingüísticos diferentes en función de dinámicas de poder e da procedencia xeográfica do emisor. Estes aspectos suscitan problemas de tradución a considerar polo localizador de videoxogos a unha lingua meta na que a posible falta de material de referencia adecuado obrigaría a propoñer solucións orixinais. Mediante este traballo preténdese tamén contribuír á presenza da lingua galega nunha industria cun público novo no que se acusa unha perda de falantes de galego.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
A Revolución francesa e a muller. Olympe de Gouges.
Autoría
S.B.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
S.B.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 11:45
16.07.2025 11:45
Resumo
Comezaremos con unha introdución da Revolución francesa: as súas influencias, as outras revolucións que inspirou, así como a cronoloxía dos sucesos máis importantes e decisivos que marcaron esta etapa. Continuaremos contextualizando as condicións de vida das mulleres no Antigo Réxime, sobre todo as limitacións dos seus dereitos, o seu papel político reducido a muller de..., a súa situación xurídica durante a Revolución, e algunhas accións colectivas organizadas por mulleres. Profundaremos posteriormente na vida de Olympe de Gouges, unha das mulleres máis coñecidas polas súas reivindicacións en favor da igualdade de dereitos entre homes e mulleres, así como entre todos os individuos, sen distinción de xénero, raza ou idade. Unha breve biografía poñerá en relevo os acontecementos que máis marcaron a súa vida privada e os sucesos que fixeron xurdir a súa consciencia social, como frecuentar os salóns literarios ou os obstáculos cos que se topou á hora de publicar as súas obras. Analizaremos tamén a súa oposición á escravitude, ilustrada na súa obra Zamore et Mirza ou l’Esclavage des Noirs, así como na súa Déclaration des droits de la femme et la citoyenne (1791). Finalmente, estudiaremos o seu impacto político durante a Revolución e as razóns da súa execución en 1793. Para concluír, sintetizaremos os temas abordados antes de expresar o meu punto de vista sobre a herdanza que nos deixou Olympe de Gouges. Resaltarei o motivo polo que a súa loita para a universalización dos dereitos merece un maior recoñecemento dentro da historia das loitas sociais.
Comezaremos con unha introdución da Revolución francesa: as súas influencias, as outras revolucións que inspirou, así como a cronoloxía dos sucesos máis importantes e decisivos que marcaron esta etapa. Continuaremos contextualizando as condicións de vida das mulleres no Antigo Réxime, sobre todo as limitacións dos seus dereitos, o seu papel político reducido a muller de..., a súa situación xurídica durante a Revolución, e algunhas accións colectivas organizadas por mulleres. Profundaremos posteriormente na vida de Olympe de Gouges, unha das mulleres máis coñecidas polas súas reivindicacións en favor da igualdade de dereitos entre homes e mulleres, así como entre todos os individuos, sen distinción de xénero, raza ou idade. Unha breve biografía poñerá en relevo os acontecementos que máis marcaron a súa vida privada e os sucesos que fixeron xurdir a súa consciencia social, como frecuentar os salóns literarios ou os obstáculos cos que se topou á hora de publicar as súas obras. Analizaremos tamén a súa oposición á escravitude, ilustrada na súa obra Zamore et Mirza ou l’Esclavage des Noirs, así como na súa Déclaration des droits de la femme et la citoyenne (1791). Finalmente, estudiaremos o seu impacto político durante a Revolución e as razóns da súa execución en 1793. Para concluír, sintetizaremos os temas abordados antes de expresar o meu punto de vista sobre a herdanza que nos deixou Olympe de Gouges. Resaltarei o motivo polo que a súa loita para a universalización dos dereitos merece un maior recoñecemento dentro da historia das loitas sociais.
Dirección
PÉREZ VARELA, CARLOS (Titoría)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Vogal)
Ideas de Galicia na narrativa torrentina a partir de La saga fuga de J.B y Fragmentos de Apocalipsis.
Autoría
Y.B.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Y.B.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 10:00
18.07.2025 10:00
Resumo
O presente traballo analiza as representacións de Galicia na narrativa de Gonzalo Torrente Ballester tomando como corpus as obras obras La saga/fuga de J.B. e Fragmentos de Apocalipsis. Estas novelas presentan unha Galicia construida literariamente a partir de elementos xeográficos, históricos, lingüísticos e mitolóxicos, creando un universo narrativo marcado polo fantástico e unha ironía propia do autor. Este TFG comeza cunha introdución na que se expoñen os obxectivos e a organización do estudo, seguida dun apartado dedicado a contextualizar a figura de Gonzalo Torrente Ballester, poñendo énfase na súa relación coa cultura galega. Seguidamente, analizarase cómo a historia galega configura o trasfondo narrativo destas obras xunto coa presenza dos modos de vida e os mitos locais. Esta análise complementarase abordando o xénero fantástico, caracterizado pola multiplicidade de perspectivas, as alteracións temporais e espaciais, e a construción de mundos ficticios. O traballo tamén dedicará un espazo ao estudo da retórica torrentina e a súa posible conexión co realismo máxico hispanoamericano ou con precedentes literarios galegos como Los Pazos de Ulloa. Finalmente, presentaranse as conclusións do estudo seguidas da bibliografía.
O presente traballo analiza as representacións de Galicia na narrativa de Gonzalo Torrente Ballester tomando como corpus as obras obras La saga/fuga de J.B. e Fragmentos de Apocalipsis. Estas novelas presentan unha Galicia construida literariamente a partir de elementos xeográficos, históricos, lingüísticos e mitolóxicos, creando un universo narrativo marcado polo fantástico e unha ironía propia do autor. Este TFG comeza cunha introdución na que se expoñen os obxectivos e a organización do estudo, seguida dun apartado dedicado a contextualizar a figura de Gonzalo Torrente Ballester, poñendo énfase na súa relación coa cultura galega. Seguidamente, analizarase cómo a historia galega configura o trasfondo narrativo destas obras xunto coa presenza dos modos de vida e os mitos locais. Esta análise complementarase abordando o xénero fantástico, caracterizado pola multiplicidade de perspectivas, as alteracións temporais e espaciais, e a construción de mundos ficticios. O traballo tamén dedicará un espazo ao estudo da retórica torrentina e a súa posible conexión co realismo máxico hispanoamericano ou con precedentes literarios galegos como Los Pazos de Ulloa. Finalmente, presentaranse as conclusións do estudo seguidas da bibliografía.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
A loucura e o gótico na obra de Edgar Allan Poe.
Autoría
A.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 09:30
17.07.2025 09:30
Resumo
As orixes do gótico como xénero literario diferenciado remóntanse a finais do século XVIII coa publicación de The Castle of Otranto (1764). Desde este momento, a loucura converteuse nun dos tópicos máis recorrentes na ficción gótica, contribuíndo á creación dunha atmosfera que agora asociamos con este xénero en particular. Considerando isto, o obxectivo deste traballo é examinar o rol da loucura na obra dun dos máis coñecidos autores do gótico, Edgar Allan Poe. As obras de Poe adquiriron grande popularidade, e os lectores de todo o mundo asocian a súa ficción co xénero gótico, debido a que as súas historias provocan terror e angustia. Como argumentamos nesta disertación, as historias de Poe están repletas de personaxes afectados pola loucura, e en consecuencia os seus traballos préstanse para unha exploración profunda do rol da loucura no xénero gótico. Para realizar este traballo apoiareime en estudos de ficción gótica (tanto dentro coma fóra da literatura norteamericana), así coma en traballos críticos que exploran o tema da loucura. Para este propósito, o traballo estará estruturado en tres grandes partes. A primeira tratará a evolución da literatura gótica desde as súas orixes na literatura británica ata o seu desenvolvemento no contexto norteamericano, a través da figura de Edgar Allan Poe. O segundo capítulo explorará a importancia da loucura na literatura gótica decimonónica. Finalmente, o derradeiro capítulo (e o máis extenso) estará dedicado á análise da obra de Edgar Allan Poe, e en particular, de The Fall of the House of Usher e The Tell-Tale Heart.
As orixes do gótico como xénero literario diferenciado remóntanse a finais do século XVIII coa publicación de The Castle of Otranto (1764). Desde este momento, a loucura converteuse nun dos tópicos máis recorrentes na ficción gótica, contribuíndo á creación dunha atmosfera que agora asociamos con este xénero en particular. Considerando isto, o obxectivo deste traballo é examinar o rol da loucura na obra dun dos máis coñecidos autores do gótico, Edgar Allan Poe. As obras de Poe adquiriron grande popularidade, e os lectores de todo o mundo asocian a súa ficción co xénero gótico, debido a que as súas historias provocan terror e angustia. Como argumentamos nesta disertación, as historias de Poe están repletas de personaxes afectados pola loucura, e en consecuencia os seus traballos préstanse para unha exploración profunda do rol da loucura no xénero gótico. Para realizar este traballo apoiareime en estudos de ficción gótica (tanto dentro coma fóra da literatura norteamericana), así coma en traballos críticos que exploran o tema da loucura. Para este propósito, o traballo estará estruturado en tres grandes partes. A primeira tratará a evolución da literatura gótica desde as súas orixes na literatura británica ata o seu desenvolvemento no contexto norteamericano, a través da figura de Edgar Allan Poe. O segundo capítulo explorará a importancia da loucura na literatura gótica decimonónica. Finalmente, o derradeiro capítulo (e o máis extenso) estará dedicado á análise da obra de Edgar Allan Poe, e en particular, de The Fall of the House of Usher e The Tell-Tale Heart.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Análise contrastiva das partículas pronominais ci e ne e proposta didáctica de aprendizaxe para estudantes de fala hispana
Autoría
J.B.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
J.B.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
08.09.2025 16:00
08.09.2025 16:00
Resumo
As partículas pronominais ci e ne representan unha das principais dificultades na aprendizaxe do italiano como lingua estranxeira para estudantes de fala hispana. Ademais, estes elementos gramaticais, orixinalmente de natureza adverbial, encarnan á súa vez un trazo característico da morfosintaxe italiana. O desafío inherente a este traballo reside en identificar as posibles solucións que o español ofrece para estes pronomes, que os italianos nativos usan de forma natural a diario en diferentes contextos lingüísticos, así como en deseñar estratexias de aprendizaxe para superar a falta de paralelismo gramatical neste sentido entre as dúas linguas. En consecuencia, e para satisfacer as premisas expresadas anteriormente, desenvolverase unha metodoloxía de traballo estruturada do seguinte xeito. En primeiro lugar, realizarase unha revisión gramatical exhaustiva sobre a orixe e a evolución deste concepto morfolóxico a partir do latín. Posteriormente, realizarase unha análise contrastiva en italiano e español, con especial énfase nos usos e significados destas partículas. Finalmente, deseñarase unha unidade didáctica para axudar aos estudantes españois de italiano como lingua estranxeira a aprender esta cuestión de forma eficaz.
As partículas pronominais ci e ne representan unha das principais dificultades na aprendizaxe do italiano como lingua estranxeira para estudantes de fala hispana. Ademais, estes elementos gramaticais, orixinalmente de natureza adverbial, encarnan á súa vez un trazo característico da morfosintaxe italiana. O desafío inherente a este traballo reside en identificar as posibles solucións que o español ofrece para estes pronomes, que os italianos nativos usan de forma natural a diario en diferentes contextos lingüísticos, así como en deseñar estratexias de aprendizaxe para superar a falta de paralelismo gramatical neste sentido entre as dúas linguas. En consecuencia, e para satisfacer as premisas expresadas anteriormente, desenvolverase unha metodoloxía de traballo estruturada do seguinte xeito. En primeiro lugar, realizarase unha revisión gramatical exhaustiva sobre a orixe e a evolución deste concepto morfolóxico a partir do latín. Posteriormente, realizarase unha análise contrastiva en italiano e español, con especial énfase nos usos e significados destas partículas. Finalmente, deseñarase unha unidade didáctica para axudar aos estudantes españois de italiano como lingua estranxeira a aprender esta cuestión de forma eficaz.
Dirección
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
Tribunal
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
Dificultades frecuentes na adquisición dos tempos verbais franceses en estudantes castelanfalantes
Autoría
C.D.B.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.D.B.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 09:30
16.07.2025 09:30
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao céntrase nas dificultades comúns que atopan os estudantes castelanfalantes durante a aprendizaxe dos tempos verbais en francés. Explóranse os obstáculos relacionados coas diferenzas gramaticais entre ambas as dúas linguas. A partir dunha análise comparativa dos sistemas verbais do francés e do español, identificamos as áreas problemáticas máis frecuentes, así como os elementos que adoitan provocar confusión neste alumnado. Delimitamos o noso estudo a tres modos de conxugación e seis tempos, un deles composto. Polo tanto, é dentro destes límites que propoñemos inicialmente o marco teórico do noso estudo. Posteriormente, desde unha perspectiva de aplicación práctica, presentamos unha unidade didáctica especificamente deseñada para responder ás necesidades dos hispanofalantes, cuxo obxectivo é axudar ao alumnado a superar as dificultades detectadas. Esta unidade céntrase na ensinanza dos tempos verbais clave en francés e integra actividades práticas baseadas en recursos auténticos como cancións, xogos interactivos e exercicios colaborativos, que favorecen unha aprendizaxe contextualizada e significativa. Finalmente, propónselle ao alumnado unha actividade de avaliación final para medir a eficacia da unidade didáctica e analizar a recepción e comprensión dos contidos. Esta proposta busca non só reforzar a súa competencia verbal, senón tamén ofrecer unha unidade didáctica reproducible en contextos reais de ensino do francés como lingua estranxeira.
Este Traballo de Fin de Grao céntrase nas dificultades comúns que atopan os estudantes castelanfalantes durante a aprendizaxe dos tempos verbais en francés. Explóranse os obstáculos relacionados coas diferenzas gramaticais entre ambas as dúas linguas. A partir dunha análise comparativa dos sistemas verbais do francés e do español, identificamos as áreas problemáticas máis frecuentes, así como os elementos que adoitan provocar confusión neste alumnado. Delimitamos o noso estudo a tres modos de conxugación e seis tempos, un deles composto. Polo tanto, é dentro destes límites que propoñemos inicialmente o marco teórico do noso estudo. Posteriormente, desde unha perspectiva de aplicación práctica, presentamos unha unidade didáctica especificamente deseñada para responder ás necesidades dos hispanofalantes, cuxo obxectivo é axudar ao alumnado a superar as dificultades detectadas. Esta unidade céntrase na ensinanza dos tempos verbais clave en francés e integra actividades práticas baseadas en recursos auténticos como cancións, xogos interactivos e exercicios colaborativos, que favorecen unha aprendizaxe contextualizada e significativa. Finalmente, propónselle ao alumnado unha actividade de avaliación final para medir a eficacia da unidade didáctica e analizar a recepción e comprensión dos contidos. Esta proposta busca non só reforzar a súa competencia verbal, senón tamén ofrecer unha unidade didáctica reproducible en contextos reais de ensino do francés como lingua estranxeira.
Dirección
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
A relación do suxeito e do complemento directo no esquema verbal dos verbos de percepción visual
Autoría
A.B.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.B.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 12:30
16.07.2025 12:30
Resumo
A análise sintáctica ocupa un lugar privilexiado no estudo lingüístico, posto que toda descrición gramatical descansa sobre as relacións estructurais establecidas ao seo da frase. Con todo, a dimensión semántica é indisociable desta estrutura: a elección dunha construción sintáctica implica a selección dun léxico restrinxido. Así, a sintaxe e a semántica constitúen ambas as caras da mesma realidade lingüística, establecendo unha relación de interdependencia, base de toda construción gramatical. Esta relación permite identificar as oposicións pertinentes ao seo da lingua, e condiciona o traballo específico dos verbos segundo o contexto: os verbos de percepción constitúen un exemplo concreto desta interdependencia. Aínda que as súas definicións nos dicionarios parecen similares, o seu uso en contextos precisos varía segundo a mensaxe transmitida. Cada verbo posúe unha combinación sintáctico-semántica específica que permite aos falantes adaptar a selección verbal á intención comunicativa. O obxectivo deste estudo consiste en analizar a relación entre sintaxe e semántica, co fin de verificar a súa correlación e a súa influencia mutua a partir dun corpus restrinxido de verbos de percepción visual. Para iso, comezaremos por unha análise das principais teorías gramaticais relativas á valencia do verbo e aos roles semánticos. Logo, aplicaremos este marco teórico á análise do corpus, co fin de validar a hipótese que determina os trazos subyacentes precisos que orientan o interdependencia sintáctio-semántica na relación do suxeito e do complemento directo ao seo dos verbos de percepción visual.
A análise sintáctica ocupa un lugar privilexiado no estudo lingüístico, posto que toda descrición gramatical descansa sobre as relacións estructurais establecidas ao seo da frase. Con todo, a dimensión semántica é indisociable desta estrutura: a elección dunha construción sintáctica implica a selección dun léxico restrinxido. Así, a sintaxe e a semántica constitúen ambas as caras da mesma realidade lingüística, establecendo unha relación de interdependencia, base de toda construción gramatical. Esta relación permite identificar as oposicións pertinentes ao seo da lingua, e condiciona o traballo específico dos verbos segundo o contexto: os verbos de percepción constitúen un exemplo concreto desta interdependencia. Aínda que as súas definicións nos dicionarios parecen similares, o seu uso en contextos precisos varía segundo a mensaxe transmitida. Cada verbo posúe unha combinación sintáctico-semántica específica que permite aos falantes adaptar a selección verbal á intención comunicativa. O obxectivo deste estudo consiste en analizar a relación entre sintaxe e semántica, co fin de verificar a súa correlación e a súa influencia mutua a partir dun corpus restrinxido de verbos de percepción visual. Para iso, comezaremos por unha análise das principais teorías gramaticais relativas á valencia do verbo e aos roles semánticos. Logo, aplicaremos este marco teórico á análise do corpus, co fin de validar a hipótese que determina os trazos subyacentes precisos que orientan o interdependencia sintáctio-semántica na relación do suxeito e do complemento directo ao seo dos verbos de percepción visual.
Dirección
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
A voz media en verbos de cambio de estado mental do suxeito
Autoría
P.B.G.
Grao en Filoloxía Clásica
P.B.G.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 10:15
15.07.2025 10:15
Resumo
A voz media grega foi obxecto de sólidos estudos recentes (R. Allan, Middle voice, Ámsterdam 2003); con todo, continúa a ser un tema susceptible dunha maior profundización. A principal característica da voz media é a implicación do participante-suxeito tanto como axente como ou ben afectado (media reflexiva directa) ou ben beneficiario (media reflexiva indirecta) da acción realizada; porén, esta diferenciación sintáctico-semántica presenta unha gran variedade de particularizacións dependendo do grupo léxico ao que pertence o verbo en cuestión. Neste traballo preténdese profundizar en particular no grupo de verbos que expresan un estado mental do suxeito; para iso, realizarase un estudo contrastivo do uso das voces activa e media en dous pares de verbos que pertencen a dito grupo léxico. O examen descansará nunha análise de corpus levado a cabo nunha selección de textos de grego arcaico-clásico. Deste modo, en primeiro lugar, explicarase o réxime prototípico seguido por estes verbos que implican un cambio no estado mental do suxeito. A continuación, analizaranse os factores condicionantes da elección dunha ou outra voz. Por último, contrastaranse os datos recollidos tras a análise co fin de lograr unha conclusión que permita comprender o funcionamento de ditos verbos e o seu uso en voz media.
A voz media grega foi obxecto de sólidos estudos recentes (R. Allan, Middle voice, Ámsterdam 2003); con todo, continúa a ser un tema susceptible dunha maior profundización. A principal característica da voz media é a implicación do participante-suxeito tanto como axente como ou ben afectado (media reflexiva directa) ou ben beneficiario (media reflexiva indirecta) da acción realizada; porén, esta diferenciación sintáctico-semántica presenta unha gran variedade de particularizacións dependendo do grupo léxico ao que pertence o verbo en cuestión. Neste traballo preténdese profundizar en particular no grupo de verbos que expresan un estado mental do suxeito; para iso, realizarase un estudo contrastivo do uso das voces activa e media en dous pares de verbos que pertencen a dito grupo léxico. O examen descansará nunha análise de corpus levado a cabo nunha selección de textos de grego arcaico-clásico. Deste modo, en primeiro lugar, explicarase o réxime prototípico seguido por estes verbos que implican un cambio no estado mental do suxeito. A continuación, analizaranse os factores condicionantes da elección dunha ou outra voz. Por último, contrastaranse os datos recollidos tras a análise co fin de lograr unha conclusión que permita comprender o funcionamento de ditos verbos e o seu uso en voz media.
Dirección
DIAZ DE CERIO DIEZ, MARIA MERCEDES (Titoría)
DIAZ DE CERIO DIEZ, MARIA MERCEDES (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
As figuras femininas na formación teatral nos Lehrjahre de Goethe
Autoría
A.B.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.B.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
10.09.2025 11:45
10.09.2025 11:45
Resumo
O meu traballo propón unha análise da función narrativa, simbólica e estrutural das figuras femininas Mariane, Philine, Aurelie, Mignon e Natalie en Wilhelm Meisters Lehrjahre de Goethe, no contexto da antropoloxía literaria do século XVIII e da poética da novela de formación (Bildungsroman). No centro está a tese de que estas figuras femininas non son simplemente personaxes secundarias ou obxectos amorosos, senón que funcionan como elementos integrais no proceso de formación de Wilhelm como probas emocionais, éticas e estéticas, así como instancias de mediación. Cada figura representa unha actitude vital cargada simbolicamente: Mariane encarna a ilusión romántica e a decepción, Philine a sensualidade libre, Aurelie a paixón destrutiva, Mignon o sentimento artístico, e Natalie, finalmente, a síntese harmoniosa entre sentimento e razón. Os seus caracteres non só reflicten os conflitos internos de Wilhelm, senón que tamén estruturan as etapas da súa aprendizaxe e teñen un papel central no proceso de formación do protagonista. O traballo seguirá unha aproximación interdisciplinar que combine perspectivas da historia da literatura, da teoría de xénero e da estética, para mostrar que Goethe non deseña estas figuras femininas só como personaxes psicolóxicas, senón como eixes estruturais do proceso de formación: Wilhelm non aprende por medio da didáctica, senón a través da experiencia, da relación, da perda, e, en particular, a través do encontro coa alteridade feminina. Deste xeito, preténdese facer visible que Goethe, na súa novela de formación, propón un modelo dialóxico de maduración: o ser humano non se educa mediante principios abstractos, senón mediante relacións vivas. E esas relacións son, fundamentalmente, femininas.
O meu traballo propón unha análise da función narrativa, simbólica e estrutural das figuras femininas Mariane, Philine, Aurelie, Mignon e Natalie en Wilhelm Meisters Lehrjahre de Goethe, no contexto da antropoloxía literaria do século XVIII e da poética da novela de formación (Bildungsroman). No centro está a tese de que estas figuras femininas non son simplemente personaxes secundarias ou obxectos amorosos, senón que funcionan como elementos integrais no proceso de formación de Wilhelm como probas emocionais, éticas e estéticas, así como instancias de mediación. Cada figura representa unha actitude vital cargada simbolicamente: Mariane encarna a ilusión romántica e a decepción, Philine a sensualidade libre, Aurelie a paixón destrutiva, Mignon o sentimento artístico, e Natalie, finalmente, a síntese harmoniosa entre sentimento e razón. Os seus caracteres non só reflicten os conflitos internos de Wilhelm, senón que tamén estruturan as etapas da súa aprendizaxe e teñen un papel central no proceso de formación do protagonista. O traballo seguirá unha aproximación interdisciplinar que combine perspectivas da historia da literatura, da teoría de xénero e da estética, para mostrar que Goethe non deseña estas figuras femininas só como personaxes psicolóxicas, senón como eixes estruturais do proceso de formación: Wilhelm non aprende por medio da didáctica, senón a través da experiencia, da relación, da perda, e, en particular, a través do encontro coa alteridade feminina. Deste xeito, preténdese facer visible que Goethe, na súa novela de formación, propón un modelo dialóxico de maduración: o ser humano non se educa mediante principios abstractos, senón mediante relacións vivas. E esas relacións son, fundamentalmente, femininas.
Dirección
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Titoría)
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Titoría)
Tribunal
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Vogal)
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Vogal)
Os dativos éticos e de solidariedade no español de Galicia: un estudo de corpus
Autoría
F.B.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
F.B.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 11:30
15.07.2025 11:30
Resumo
Desde el punto de vista de las gramáticas tradicionales, el dativo ético y otro tipo de dativos no argumentales son entendidos como elementos que carecen de repercusión sintáctica clara. No obstante, el uso de estos revela consecuencias semánticas y pragmáticas en la oración, dimensión a la que hacen referencia algunas perspectivas analíticas, poniendo el foco también en su valor morfosintáctico en el marco oracional en el que suelen emplearse. Estructuraremos el presente trabajo en dos partes esenciales. En el marco teórico, nos aproximaremos a diferentes estudios del paradigma de los dativos, acercamiento que nos permitirá comprender cuál es la naturaleza de estos clíticos, y cuáles son las diferencias que mantienen con los complementos indirectos argumentales. Nos centraremos esencialmente en los dativos éticos y de solidaridad en el contexto del español hablado en Galicia, por lo que, en la segunda parte de TFG, se acometerá el examen de estructuras concretas de esta variante del español a través de la consulta del corpus ESLORA. En consecuencia, con este trabajo se persigue investigar la distribución de los clíticos de dativo anteriormente mencionados en el español oral en territorio gallego desde un enfoque, además de cualitativo, cuantitativo, mediante el análisis de las ocurrencias de dativos en el corpus ESLORA. De todos modos, también tendremos en cuenta para su exploración otra serie de dativos no regidos por el verbo, al tiempo que, asimismo, intentaremos determinar los factores extralingüísticos (o sociales), aparte de los lingüísticos, que favorecen su aparición en el discurso oral.
Desde el punto de vista de las gramáticas tradicionales, el dativo ético y otro tipo de dativos no argumentales son entendidos como elementos que carecen de repercusión sintáctica clara. No obstante, el uso de estos revela consecuencias semánticas y pragmáticas en la oración, dimensión a la que hacen referencia algunas perspectivas analíticas, poniendo el foco también en su valor morfosintáctico en el marco oracional en el que suelen emplearse. Estructuraremos el presente trabajo en dos partes esenciales. En el marco teórico, nos aproximaremos a diferentes estudios del paradigma de los dativos, acercamiento que nos permitirá comprender cuál es la naturaleza de estos clíticos, y cuáles son las diferencias que mantienen con los complementos indirectos argumentales. Nos centraremos esencialmente en los dativos éticos y de solidaridad en el contexto del español hablado en Galicia, por lo que, en la segunda parte de TFG, se acometerá el examen de estructuras concretas de esta variante del español a través de la consulta del corpus ESLORA. En consecuencia, con este trabajo se persigue investigar la distribución de los clíticos de dativo anteriormente mencionados en el español oral en territorio gallego desde un enfoque, además de cualitativo, cuantitativo, mediante el análisis de las ocurrencias de dativos en el corpus ESLORA. De todos modos, también tendremos en cuenta para su exploración otra serie de dativos no regidos por el verbo, al tiempo que, asimismo, intentaremos determinar los factores extralingüísticos (o sociales), aparte de los lingüísticos, que favorecen su aparición en el discurso oral.
Dirección
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
Tribunal
CREGO GARCIA, VICKY (Titor do alumno)
CREGO GARCIA, VICKY (Titor do alumno)
A pegada lorquiana no teatro arxentino do século XX
Autoría
A.B.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.B.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 10:30
18.07.2025 10:30
Resumo
Federico García Lorca realizou as súas dúas únicas viaxes fóra de España cara ao continente americano: a primeira tivo lugar no ano 1929 a Nova York e posteriormente a Cuba; a segunda, xa a partir de 1933, a Bos Aires e Montevideo. Aínda que se estudou de forma moi profunda o seu famoso libro Poeta en Nueva York, non existen tantos estudos que expliquen a forte pegada do poeta e dramaturgo granadino en Hispanoamérica. Cómpre destacar, así, a obra monográfica América en un poeta de Andrew A. Anderson, na que se citan autores que foron influídos polo escritor granadino, pero sen propoñer unha análise detallada e profunda. O presente traballo, desde a metodoloxía da literatura comparada, procura ofrecer unha explicación que acade ese nivel de detalle e profundidade, centrándose no ámbito teatral e, máis concretamente, na traxedia. Aquí proponse un estudo comparado de tres obras lorquianas (Doña Rosita la soltera, Bodas de sangre e La casa de Bernarda Alba) en relación con outras obras de dramaturgos arxentinos nas que exerceron unha notable influencia: Judith y las rosas, de Nalé Roxlo; El carnaval del diablo, de Juan Óscar Ponferrada; e Don Juan, de Leopoldo Marechal, respectivamente. Ademais, cada unha destas lecturas comparativas organízase arredor dun tema común: a muller, a ambientación e transcendencia relixiosas e o erotismo. Cos resultados obtidos, preténdese examinar estas relacións transatlánticas e descubrir que o repertorio literario lorquiano foi moito máis alá do que convencionalmente se estudou en toda a tradición.
Federico García Lorca realizou as súas dúas únicas viaxes fóra de España cara ao continente americano: a primeira tivo lugar no ano 1929 a Nova York e posteriormente a Cuba; a segunda, xa a partir de 1933, a Bos Aires e Montevideo. Aínda que se estudou de forma moi profunda o seu famoso libro Poeta en Nueva York, non existen tantos estudos que expliquen a forte pegada do poeta e dramaturgo granadino en Hispanoamérica. Cómpre destacar, así, a obra monográfica América en un poeta de Andrew A. Anderson, na que se citan autores que foron influídos polo escritor granadino, pero sen propoñer unha análise detallada e profunda. O presente traballo, desde a metodoloxía da literatura comparada, procura ofrecer unha explicación que acade ese nivel de detalle e profundidade, centrándose no ámbito teatral e, máis concretamente, na traxedia. Aquí proponse un estudo comparado de tres obras lorquianas (Doña Rosita la soltera, Bodas de sangre e La casa de Bernarda Alba) en relación con outras obras de dramaturgos arxentinos nas que exerceron unha notable influencia: Judith y las rosas, de Nalé Roxlo; El carnaval del diablo, de Juan Óscar Ponferrada; e Don Juan, de Leopoldo Marechal, respectivamente. Ademais, cada unha destas lecturas comparativas organízase arredor dun tema común: a muller, a ambientación e transcendencia relixiosas e o erotismo. Cos resultados obtidos, preténdese examinar estas relacións transatlánticas e descubrir que o repertorio literario lorquiano foi moito máis alá do que convencionalmente se estudou en toda a tradición.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
A representación das variedades do inglés nos medios audiovisuais: o inglés australiano en Heartbreak High (2022)
Autoría
H.B.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
H.B.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2025 12:00
20.06.2025 12:00
Resumo
O interés polas series e películas ambientadas e producidas noutras zonas de fala inglesa fóra dos Estados Unidos aumentou considerablemente grazas a servizos de streaming como Netflix. A lingua non só actúa como vehículo de comunicación, senón que tamén expresa indirectamente a nosa identidade social e cultural. Por tanto, é preferible que os guionistas sexan conscientes das particularidades lingüísticas dos escenarios específicos que elixen para construir as súas historias. O equipo detrás de Heartbreak High (2022), unha serie de Netflix ambientada en Australia, emprega con precisión os rasgos dialectais para construir a identidade das súas personaxes non só como australianos, senón tamén como pertencentes a outros colectivos, como unha clase social específica. O obxectivo deste artículo é examinar como se representa o inglés australiano nesta serie en concreto e por que esta representación ten éxito á hora de construir unha imaxe da sociedade australiana. En primeiro lugar, como telón de fondo, proporcionarase o contexto de Australia como país de fala inglesa. En segundo lugar, describiranse algunhas características lingüísticas, como o acento e as variacións dialectais, incluidas as características léxicas e gramaticais explorando a investigación académica realizada sobre este tema, como International English (1982) de Peter Trudgill. A continuación, analizaranse personaxes seleccionados explicando os seus antecedentes particulares e que rasgos específicos do inglés australiano emprega cada individuo para amosar con precisión a súa identidade.
O interés polas series e películas ambientadas e producidas noutras zonas de fala inglesa fóra dos Estados Unidos aumentou considerablemente grazas a servizos de streaming como Netflix. A lingua non só actúa como vehículo de comunicación, senón que tamén expresa indirectamente a nosa identidade social e cultural. Por tanto, é preferible que os guionistas sexan conscientes das particularidades lingüísticas dos escenarios específicos que elixen para construir as súas historias. O equipo detrás de Heartbreak High (2022), unha serie de Netflix ambientada en Australia, emprega con precisión os rasgos dialectais para construir a identidade das súas personaxes non só como australianos, senón tamén como pertencentes a outros colectivos, como unha clase social específica. O obxectivo deste artículo é examinar como se representa o inglés australiano nesta serie en concreto e por que esta representación ten éxito á hora de construir unha imaxe da sociedade australiana. En primeiro lugar, como telón de fondo, proporcionarase o contexto de Australia como país de fala inglesa. En segundo lugar, describiranse algunhas características lingüísticas, como o acento e as variacións dialectais, incluidas as características léxicas e gramaticais explorando a investigación académica realizada sobre este tema, como International English (1982) de Peter Trudgill. A continuación, analizaranse personaxes seleccionados explicando os seus antecedentes particulares e que rasgos específicos do inglés australiano emprega cada individuo para amosar con precisión a súa identidade.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
Análise de elementos máxico-culturais na literatura fantástico-xuvenil portuguesa do século XXI
Autoría
X.B.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
X.B.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 10:30
15.07.2025 10:30
Resumo
Propoñémonos aproximarnos á literatura fantástica creada en Portugal nas últimas décadas e orientada a un público xuvenil desde unha perspectiva ampla, revisitando as orixes e fontes dun “xénero fantástico” que combina o elemento máxico co imaxinario mítico procedente tanto da cultura occidental como da oriental. No que respecta á primeira, destaca a recorrencia a temas da Idade Media europea (por exemplo, castelos e heroes das novelas de cabalarías ou outras figuras ligadas a estamentos sociais propiamente medievais), así como ao folclore (vampiros, lobisomes, meigas e espectros de diverso tipo). No que atinxe á segunda, sobresaen especialmente os motivos do isekai (literalmente, “outro mundo”), recurso narrativo orixinado no Xapón, e do avatar, personaxe de orixe hindú que, en xeral, aparece destinado a restabelecer un equilibrio. No noso traballo, analizaremos a importación/adaptación destes elementos en obras publicadas recentemente en Portugal, entre elas Avatar, destino do universo (2007), de Frederico Miranda Duarte, en comparación con outras dentro e fóra das fronteiras lusas. Semella difícil, a priori, a introdución de elementos particulares (identitarios, nacionais) que impliquen algún desvío do camiño establecido na creación desta literatura en calquera espazo nacional, hipótese que as nosas pescudas poderán confirmar ou desmentir nun maior ou menor grao.
Propoñémonos aproximarnos á literatura fantástica creada en Portugal nas últimas décadas e orientada a un público xuvenil desde unha perspectiva ampla, revisitando as orixes e fontes dun “xénero fantástico” que combina o elemento máxico co imaxinario mítico procedente tanto da cultura occidental como da oriental. No que respecta á primeira, destaca a recorrencia a temas da Idade Media europea (por exemplo, castelos e heroes das novelas de cabalarías ou outras figuras ligadas a estamentos sociais propiamente medievais), así como ao folclore (vampiros, lobisomes, meigas e espectros de diverso tipo). No que atinxe á segunda, sobresaen especialmente os motivos do isekai (literalmente, “outro mundo”), recurso narrativo orixinado no Xapón, e do avatar, personaxe de orixe hindú que, en xeral, aparece destinado a restabelecer un equilibrio. No noso traballo, analizaremos a importación/adaptación destes elementos en obras publicadas recentemente en Portugal, entre elas Avatar, destino do universo (2007), de Frederico Miranda Duarte, en comparación con outras dentro e fóra das fronteiras lusas. Semella difícil, a priori, a introdución de elementos particulares (identitarios, nacionais) que impliquen algún desvío do camiño establecido na creación desta literatura en calquera espazo nacional, hipótese que as nosas pescudas poderán confirmar ou desmentir nun maior ou menor grao.
Dirección
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Titoría)
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Titoría)
Tribunal
SOUTO CABO, JOSÉ ANTÓNIO (Presidente/a)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Secretario/a)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Vogal)
SOUTO CABO, JOSÉ ANTÓNIO (Presidente/a)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Secretario/a)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Vogal)
Ideoloxías lingüísticas: debate sobre a norma do galego nas redes sociais (TikTok)
Autoría
L.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 09:30
18.06.2025 09:30
Resumo
O obxectivo deste Traballo de Fin de Grado é analizar as ideoloxías lingüísticas dos usuarios, que son maioritariamente o sector máis novo da sociedade, que xorden do debate público na rede social TikTok. Para a investigación empregouse un corpus de lingua oral e escrita, achegounos perspectivas de interese para entender a situación da lingua galega na sociedade actual presente nas redes sociais, en concreto en TikTok. Coa chegada das redes sociais xerouse un espazo de comunicación no que os falantes mostran as súas ideas e preocupación, dando lugar a comentarios sociolingüísticos. Deste xeito, xorden debates nos que se discuten as normas lingüísticas e o que se considera adecuado ou non para o uso da lingua nas redes. Mediante a metodoloxía da análise do discurso realizouse un estudo cualitativo que determinou as distintas ideoloxías lingüísticas que os falantes crean cos seus discursos sobre o galego actual, a ideoloxía da estandarización e o purismo.
O obxectivo deste Traballo de Fin de Grado é analizar as ideoloxías lingüísticas dos usuarios, que son maioritariamente o sector máis novo da sociedade, que xorden do debate público na rede social TikTok. Para a investigación empregouse un corpus de lingua oral e escrita, achegounos perspectivas de interese para entender a situación da lingua galega na sociedade actual presente nas redes sociais, en concreto en TikTok. Coa chegada das redes sociais xerouse un espazo de comunicación no que os falantes mostran as súas ideas e preocupación, dando lugar a comentarios sociolingüísticos. Deste xeito, xorden debates nos que se discuten as normas lingüísticas e o que se considera adecuado ou non para o uso da lingua nas redes. Mediante a metodoloxía da análise do discurso realizouse un estudo cualitativo que determinou as distintas ideoloxías lingüísticas que os falantes crean cos seus discursos sobre o galego actual, a ideoloxía da estandarización e o purismo.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Análise da identidade do pobo galego reflectida nas coplas populares
Autoría
C.B.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
C.B.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 10:15
17.07.2025 10:15
Resumo
O obxectivo do estudo é explorar elementos da construción da identidade galega na cultura popular a través da análise dun corpus reducido de 150 coplas, extraídas do Cancioneiro Popular Galego, recollido e ordenado por Dorothé Schubart e Antón Santamarina entre 1978 e 1983. A investigación parte da premisa de que as coplas tradicionais son testemuños sociais que reflicten as diferentes crenzas, valores e formas de vivir do pobo galego. Empregando unha metodoloxía cualitativa, examínanse os temas recorrentes nas coplas, como poden ser as relacións interpersoais, as tradicións ou a natureza, facendo ver como estes temas contribúen a unha identidade colectiva. Ademais, tamén se explica a relación entre a lingua e a identidade, e inclúe unha reflexión sobre este último termo, cuestionando o que significa ser galego ou galega e como isto segue presente a día de hoxe. Enténdese tamén que a análise das coplas manifesta a tradición poética do galego e a capacidade de transmitir emocións e experiencias que definen o pobo galego como tal. Este traballo busca resaltar a importancia das coplas populares como vehículo de transmisión cultural e como espello da identidade galega.
O obxectivo do estudo é explorar elementos da construción da identidade galega na cultura popular a través da análise dun corpus reducido de 150 coplas, extraídas do Cancioneiro Popular Galego, recollido e ordenado por Dorothé Schubart e Antón Santamarina entre 1978 e 1983. A investigación parte da premisa de que as coplas tradicionais son testemuños sociais que reflicten as diferentes crenzas, valores e formas de vivir do pobo galego. Empregando unha metodoloxía cualitativa, examínanse os temas recorrentes nas coplas, como poden ser as relacións interpersoais, as tradicións ou a natureza, facendo ver como estes temas contribúen a unha identidade colectiva. Ademais, tamén se explica a relación entre a lingua e a identidade, e inclúe unha reflexión sobre este último termo, cuestionando o que significa ser galego ou galega e como isto segue presente a día de hoxe. Enténdese tamén que a análise das coplas manifesta a tradición poética do galego e a capacidade de transmitir emocións e experiencias que definen o pobo galego como tal. Este traballo busca resaltar a importancia das coplas populares como vehículo de transmisión cultural e como espello da identidade galega.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Brünhild e Brynhildr: A representación da muller no mundo mítico dos Nibelungos
Autoría
A.B.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.B.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
14.07.2025 16:30
14.07.2025 16:30
Resumo
Para retratar o mundo heroico medieval, o autor do Cantar dos Nibelungos emprega figuras como Sigfrido e Brunilda, ambos incapaces de integrarse na sociedade nobre. No caso de Sigfrido, esta incompatibilidade é total: a súa condición de heroe condénao inevitablemente á morte. Brunilda, con todo, expón unha cuestión máis complexa: que lle ocorre á muller mítica cando se ve obrigada a integrarse nun mundo que non é o seu? Nas narrativas míticas, a muller tradicionalmente situouse detrás do heroe masculino, un persoaxe secundario na súa propia historia, a miúdo retratado como unha vilán ou unha figura idealizada que carece de profundidade e axencia. Brunilda non é unha excepción, pero a través da súa historia e das diversas manifestacións desta na Europa medieval, podemos observar varios matices do personaxe que nos axundan a, non sólo comprender a Brunilda, senón tamén o papel das mulleres na sociedade medieval, na historia e, especialmente, no mito. Este traballo analizará as diversas representacións de brunilda na tradición literaria medieval, con especial atención ao Cantar dos Nibelungos e a Saga dos Volsungos. Mediente estas obras se examinará como se retrata o xénero neste personaxe, como a tratan os autores e como se relaciona co universo mítico no que aparece, no que forma un claro contrapunto co heroe masculino.
Para retratar o mundo heroico medieval, o autor do Cantar dos Nibelungos emprega figuras como Sigfrido e Brunilda, ambos incapaces de integrarse na sociedade nobre. No caso de Sigfrido, esta incompatibilidade é total: a súa condición de heroe condénao inevitablemente á morte. Brunilda, con todo, expón unha cuestión máis complexa: que lle ocorre á muller mítica cando se ve obrigada a integrarse nun mundo que non é o seu? Nas narrativas míticas, a muller tradicionalmente situouse detrás do heroe masculino, un persoaxe secundario na súa propia historia, a miúdo retratado como unha vilán ou unha figura idealizada que carece de profundidade e axencia. Brunilda non é unha excepción, pero a través da súa historia e das diversas manifestacións desta na Europa medieval, podemos observar varios matices do personaxe que nos axundan a, non sólo comprender a Brunilda, senón tamén o papel das mulleres na sociedade medieval, na historia e, especialmente, no mito. Este traballo analizará as diversas representacións de brunilda na tradición literaria medieval, con especial atención ao Cantar dos Nibelungos e a Saga dos Volsungos. Mediente estas obras se examinará como se retrata o xénero neste personaxe, como a tratan os autores e como se relaciona co universo mítico no que aparece, no que forma un claro contrapunto co heroe masculino.
Dirección
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titoría)
MILLET SCHRÖDER, VICTOR (Titoría)
Tribunal
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Vogal)
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Vogal)
Cambio en tempo aparente no concello da Capela: o léxico agrícola
Autoría
N.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
N.B.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 11:30
18.06.2025 11:30
Resumo
Este traballo de fin de grao ten como obxectivo analizar a variación lingüística en tempo aparente en lugares do concello da Capela, concretamente en tres parroquias do municipio: Caaveiro, Cabalar e A Capela. Poñerase atención no léxico relacionado coa gandaría e a agricultura, dous campos semánticos que son de especial interese neste concello, xa que A Capela é unha zona na que boa parte da poboación vivía fundamentalmente destas actividades rurais. A información conseguirase por medio de entrevistas a falantes de tres xeracións distintas de cinco familias, tanto mulleres coma homes galegofalantes. Ademais das preguntas sobre o léxico, recollerase información de aspectos sociolingüísticos que poida ser de utilidade para a análise e interpretación dos datos. A pregunta de investigación que se pretende responder está ligada ó sentido e ó ritmo do cambio lingüístico no léxico dos campos semánticos estudados.
Este traballo de fin de grao ten como obxectivo analizar a variación lingüística en tempo aparente en lugares do concello da Capela, concretamente en tres parroquias do municipio: Caaveiro, Cabalar e A Capela. Poñerase atención no léxico relacionado coa gandaría e a agricultura, dous campos semánticos que son de especial interese neste concello, xa que A Capela é unha zona na que boa parte da poboación vivía fundamentalmente destas actividades rurais. A información conseguirase por medio de entrevistas a falantes de tres xeracións distintas de cinco familias, tanto mulleres coma homes galegofalantes. Ademais das preguntas sobre o léxico, recollerase información de aspectos sociolingüísticos que poida ser de utilidade para a análise e interpretación dos datos. A pregunta de investigación que se pretende responder está ligada ó sentido e ó ritmo do cambio lingüístico no léxico dos campos semánticos estudados.
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Percepción estudantil sobre as TICE no ensino do FLE: un estudo de caso en Santiago de Compostela.
Autoría
T.B.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
T.B.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 09:00
15.07.2025 09:00
Resumo
O ensino do francés como lingua estranxeira (FLE) constitúe un dos piares fundamentais do Grao en Linguas Modernas, mención en francés, da Facultade de Filoloxía da Universidade de Santiago de Compostela. Neste contexto, a integración das tecnoloxías da información e a comunicación para o ensino (TIC) converteuse nun elemento transversal, especialmente visible no uso do campus virtual na USC. Non obstante, o uso das TIC na aula pode e debe ir máis alá da mera dixitalización de contidos. Este traballo ten como obxectivo principal analizar a percepción do alumnado sobre a integración e a utilidade real das TIC na súa aprendizaxe do FLE. Para iso, realizaremos unha revisión do estado da cuestión no ámbito do FLE e da pedagoxía dixital. A continuación, levarase a cabo unha enquisa mediante Google Forms dirixida ao estudantado de francés. O posterior análise dos resultados obtidos permitiramos comprender a valoración do alumnado en relación co grao de integración, a utilidade percibida, a motivación e o impacto sobre a súa autonomía na aprendizaxe. Estes resultados permitirán identificar tendencias no uso e a avaliación das TIC no FLE, así como detectar posibles carencias ou propoñer melloras. Finalmente, presentaremos unha reflexión crítica sobre a implementación destas ferramentas no ensino do FLE no contexto universitario de Santiago de Compostela, coa intención de fomentar estudos comparativos a nivel da comunidade autónoma de Galicia, e, eventualmente, a nivel nacional.
O ensino do francés como lingua estranxeira (FLE) constitúe un dos piares fundamentais do Grao en Linguas Modernas, mención en francés, da Facultade de Filoloxía da Universidade de Santiago de Compostela. Neste contexto, a integración das tecnoloxías da información e a comunicación para o ensino (TIC) converteuse nun elemento transversal, especialmente visible no uso do campus virtual na USC. Non obstante, o uso das TIC na aula pode e debe ir máis alá da mera dixitalización de contidos. Este traballo ten como obxectivo principal analizar a percepción do alumnado sobre a integración e a utilidade real das TIC na súa aprendizaxe do FLE. Para iso, realizaremos unha revisión do estado da cuestión no ámbito do FLE e da pedagoxía dixital. A continuación, levarase a cabo unha enquisa mediante Google Forms dirixida ao estudantado de francés. O posterior análise dos resultados obtidos permitiramos comprender a valoración do alumnado en relación co grao de integración, a utilidade percibida, a motivación e o impacto sobre a súa autonomía na aprendizaxe. Estes resultados permitirán identificar tendencias no uso e a avaliación das TIC no FLE, así como detectar posibles carencias ou propoñer melloras. Finalmente, presentaremos unha reflexión crítica sobre a implementación destas ferramentas no ensino do FLE no contexto universitario de Santiago de Compostela, coa intención de fomentar estudos comparativos a nivel da comunidade autónoma de Galicia, e, eventualmente, a nivel nacional.
Dirección
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
Tribunal
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titor do alumno)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titor do alumno)
Crenzas e actitudes sobre as variedades do español de España por parte de universitarios galegos: estudo perceptivo
Autoría
M.B.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.B.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 10:30
18.06.2025 10:30
Resumo
Desde os anos 80, a dialectoloxía perceptiva (Preston, 2010) converteuse nunha das disciplinas máis útiles para o estudo das representacións sociais das variedades lingüísticas. A diferenza da dialectoloxía tradicional, a lingüística folk incorpora a perspectiva dos falantes e recoñece a influencia das ideoloxías lingüísticas dominantes na configuración das percepcións. Este cambio de paradigma permite abordar a variación dialectal non só como un fenómeno meramente xeográfico, senón tamén coma unha construción social intersubxectiva. O presente estudo, enmarcado no proxecto ESLORA++ da Universidade de Santiago de Compostela, ten como obxectivo analizar as crenzas, actitudes e ideoloxías lingüísticas dun grupo de 62 universitarios galegos sobre as variedades do español de España, para o que se aplicará unha metodoloxía que agrupa un enfoque cuantitativo e cualitativo. Farase especial fincapé nas nocións de corrección e a presión do estándar na avaliación social dos distintos dialectos (Milroy e Milroy, 1985), nas variedades do español en contacto con outras linguas cooficiais de España e, en particular, no español de Galicia. Alén diso, no traballo intégranse outras achegas procedentes da sociolingüística interaccional, a psicoloxía social e a análise do discurso, o que permitirá unha visión holística dos fenómenos obxecto de estudo e un punto de partida sólido para futuras investigacións. Na recollida e procesamento da información seguiuse tanto a lexislación vixente sobre protección de datos como os modelos de consentimento informado facilitados polo Comité de Bioética da USC. Todos os datos foron anonimizados e os informantes deron o seu consentimento para que fosen utilizados con fins docentes, académicos ou de investigación.
Desde os anos 80, a dialectoloxía perceptiva (Preston, 2010) converteuse nunha das disciplinas máis útiles para o estudo das representacións sociais das variedades lingüísticas. A diferenza da dialectoloxía tradicional, a lingüística folk incorpora a perspectiva dos falantes e recoñece a influencia das ideoloxías lingüísticas dominantes na configuración das percepcións. Este cambio de paradigma permite abordar a variación dialectal non só como un fenómeno meramente xeográfico, senón tamén coma unha construción social intersubxectiva. O presente estudo, enmarcado no proxecto ESLORA++ da Universidade de Santiago de Compostela, ten como obxectivo analizar as crenzas, actitudes e ideoloxías lingüísticas dun grupo de 62 universitarios galegos sobre as variedades do español de España, para o que se aplicará unha metodoloxía que agrupa un enfoque cuantitativo e cualitativo. Farase especial fincapé nas nocións de corrección e a presión do estándar na avaliación social dos distintos dialectos (Milroy e Milroy, 1985), nas variedades do español en contacto con outras linguas cooficiais de España e, en particular, no español de Galicia. Alén diso, no traballo intégranse outras achegas procedentes da sociolingüística interaccional, a psicoloxía social e a análise do discurso, o que permitirá unha visión holística dos fenómenos obxecto de estudo e un punto de partida sólido para futuras investigacións. Na recollida e procesamento da información seguiuse tanto a lexislación vixente sobre protección de datos como os modelos de consentimento informado facilitados polo Comité de Bioética da USC. Todos os datos foron anonimizados e os informantes deron o seu consentimento para que fosen utilizados con fins docentes, académicos ou de investigación.
Dirección
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
Paisaxe lingüística: o impacto do Camiño de Santiago nas vilas de Padrón e de Negreira
Autoría
L.B.H.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.B.H.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.02.2025 10:00
18.02.2025 10:00
Resumo
Este traballo analiza a pegada do Camiño de Santiago na Paisaxe Lingüística (PL) nas vilas de Padrón e Negreira. Tendo en conta que esta serve como espazo para comprender as dinámicas culturais e sociais dun territorio, este estudo é fundamental para entender a relación entre lingua e identidade cultural. A través da análise da presenza do galego nos espazos públicos podemos observar como se preserva ou modifica a lingua local en función de distintos factores, entre outros, o turismo, a economía ou a globalización. Tamén permite avaliar a efectividade das políticas lingüísticas e identificar procesos de cambio sociolingüístico. Padrón, última parada do camiño portugués, e Negreira, primeira etapa do Camiño de Fisterra-Muxía ofrecen unha posibilidade significativa para estudar como a ruta xacobea modifica o entorno lingüístico nestas localidades. A investigación céntrase na análise de elementos visibles, como sinalizacións, carteis informativos ou denominacións de establecementos. Ademais, explóranse as dinámicas de convivencia lingüística entre o galego e outras linguas relacionadas coa internacionalización do Camiño de Santiago. A metodoloxía consiste na delimitación do espazo xeográfico, definindo as áreas específicas que serán obxecto de análise. Nestas áreas realizarase a toma de fotografías de todo o espazo, excluíndo elementos internos ou dinámicos, como textos temporais. Posteriormente levarase a cabo a clasificación e análise destas imaxes, para, finalmente, elaborar unha conclusión que permita unha clara comprensión das dinámicas lingüísticas presentes nestes lugares públicos. Os resultados permitirán coñecer a relación entre o Camiño de Santiago e a Paisaxe Lingüística (PL), destacando as súas implicacións culturais, identitarias e turísticas.
Este traballo analiza a pegada do Camiño de Santiago na Paisaxe Lingüística (PL) nas vilas de Padrón e Negreira. Tendo en conta que esta serve como espazo para comprender as dinámicas culturais e sociais dun territorio, este estudo é fundamental para entender a relación entre lingua e identidade cultural. A través da análise da presenza do galego nos espazos públicos podemos observar como se preserva ou modifica a lingua local en función de distintos factores, entre outros, o turismo, a economía ou a globalización. Tamén permite avaliar a efectividade das políticas lingüísticas e identificar procesos de cambio sociolingüístico. Padrón, última parada do camiño portugués, e Negreira, primeira etapa do Camiño de Fisterra-Muxía ofrecen unha posibilidade significativa para estudar como a ruta xacobea modifica o entorno lingüístico nestas localidades. A investigación céntrase na análise de elementos visibles, como sinalizacións, carteis informativos ou denominacións de establecementos. Ademais, explóranse as dinámicas de convivencia lingüística entre o galego e outras linguas relacionadas coa internacionalización do Camiño de Santiago. A metodoloxía consiste na delimitación do espazo xeográfico, definindo as áreas específicas que serán obxecto de análise. Nestas áreas realizarase a toma de fotografías de todo o espazo, excluíndo elementos internos ou dinámicos, como textos temporais. Posteriormente levarase a cabo a clasificación e análise destas imaxes, para, finalmente, elaborar unha conclusión que permita unha clara comprensión das dinámicas lingüísticas presentes nestes lugares públicos. Os resultados permitirán coñecer a relación entre o Camiño de Santiago e a Paisaxe Lingüística (PL), destacando as súas implicacións culturais, identitarias e turísticas.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Paisaxe lingüística: o impacto do Camiño de Santiago nas vilas de Padrón e de Negreira
Autoría
M.B.H.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.B.H.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.02.2025 10:30
18.02.2025 10:30
Resumo
Este traballo analiza a pegada do Camiño de Santiago na Paisaxe Lingüística (PL) nas vilas de Padrón e Negreira. Tendo en conta que esta serve como espazo para comprender as dinámicas culturais e sociais dun territorio, este estudo é fundamental para entender a relación entre lingua e identidade cultural. A través da análise da presenza do galego nos espazos públicos podemos observar como se preserva ou modifica a lingua local en función de distintos factores, entre outros, o turismo, a economía ou a globalización. Tamén permite avaliar a efectividade das políticas lingüísticas e identificar procesos de cambio sociolingüístico. Padrón, última parada do camiño portugués, e Negreira, primeira etapa do camiño de Fisterra ofrecen unha posibilidade significativa para estudar como a ruta xacobea modifica o entorno lingüístico nestas localidades. A investigación céntrase na análise de elementos visibles, como sinalizacións, carteis informativos ou denominacións de establecementos. Ademais, explóranse as dinámicas de convivencia lingüística entre o galego e outras linguas relacionadas coa internacionalización do Camiño de Santiago. A metodoloxía consiste na delimitación do espazo xeográfico, definindo as áreas específicas que serán obxecto de análise. Nestas áreas realizarase a toma de fotografías de todo o espazo, excluíndo elementos internos ou dinámicos, como textos temporais. Posteriormente levarase a cabo a clasificación e análise destas imaxes, para, finalmente, elaborar unha conclusión que permita unha clara comprensión das dinámicas lingüísticas presentes nestes lugares públicos. Os resultados permitirán coñecer a relación entre o Camiño de Santiago e a Paisaxe Lingüística (PL), destacando as súas implicacións culturais, identitarias e turísticas
Este traballo analiza a pegada do Camiño de Santiago na Paisaxe Lingüística (PL) nas vilas de Padrón e Negreira. Tendo en conta que esta serve como espazo para comprender as dinámicas culturais e sociais dun territorio, este estudo é fundamental para entender a relación entre lingua e identidade cultural. A través da análise da presenza do galego nos espazos públicos podemos observar como se preserva ou modifica a lingua local en función de distintos factores, entre outros, o turismo, a economía ou a globalización. Tamén permite avaliar a efectividade das políticas lingüísticas e identificar procesos de cambio sociolingüístico. Padrón, última parada do camiño portugués, e Negreira, primeira etapa do camiño de Fisterra ofrecen unha posibilidade significativa para estudar como a ruta xacobea modifica o entorno lingüístico nestas localidades. A investigación céntrase na análise de elementos visibles, como sinalizacións, carteis informativos ou denominacións de establecementos. Ademais, explóranse as dinámicas de convivencia lingüística entre o galego e outras linguas relacionadas coa internacionalización do Camiño de Santiago. A metodoloxía consiste na delimitación do espazo xeográfico, definindo as áreas específicas que serán obxecto de análise. Nestas áreas realizarase a toma de fotografías de todo o espazo, excluíndo elementos internos ou dinámicos, como textos temporais. Posteriormente levarase a cabo a clasificación e análise destas imaxes, para, finalmente, elaborar unha conclusión que permita unha clara comprensión das dinámicas lingüísticas presentes nestes lugares públicos. Os resultados permitirán coñecer a relación entre o Camiño de Santiago e a Paisaxe Lingüística (PL), destacando as súas implicacións culturais, identitarias e turísticas
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Espazos racializados: unha análise espacial d'As aventuras de Huckleberry Finn de Mark Twain
Autoría
M.A.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.A.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 10:00
17.07.2025 10:00
Resumo
Huckleberry Finn, de Mark Twain, unha obra canónica da literatura estadounidense, caracterízase pola centralidade do espazo e das cuestións raciais. No marco do xiro posmoderno producido nas últimas décadas, este TFG ten como obxectivo analizar a representación do espazo en Huckleberry Finn como un medio para expresar as tensións raciais no contexto americano. A partir da socioloxía da literatura, o estudo defende que os elementos narratolóxicos (en particular o espazo) codifican significados socialmente incorporados e reflicten tensións subxacentes. A análise comeza establecendo o espazo narrativo como unha categoría narratolóxica clave, baseándose en teóricos como Foucault, que salientan a súa profunda relevancia social. A continuación, abórdase a construción da raza, cunha interrogación crítica do concepto de raza e unha exposición dos principios fundamentais da Critical Race Theory. A converxencia das teorías espaciais e raciais na énfase sobre o carácter socialmente construído de ambas categorías xustifica unha análise conxunta, que atopa o seu fundamento teórico na Racial Space Theory. En última instancia, o estudo investiga como se entrecruzan raza e espazo en Huckleberry Finn, e como as configuracións espaciais da novela adquiren unha carga semiótica, actuando como significantes e canles de significación racial.
Huckleberry Finn, de Mark Twain, unha obra canónica da literatura estadounidense, caracterízase pola centralidade do espazo e das cuestións raciais. No marco do xiro posmoderno producido nas últimas décadas, este TFG ten como obxectivo analizar a representación do espazo en Huckleberry Finn como un medio para expresar as tensións raciais no contexto americano. A partir da socioloxía da literatura, o estudo defende que os elementos narratolóxicos (en particular o espazo) codifican significados socialmente incorporados e reflicten tensións subxacentes. A análise comeza establecendo o espazo narrativo como unha categoría narratolóxica clave, baseándose en teóricos como Foucault, que salientan a súa profunda relevancia social. A continuación, abórdase a construción da raza, cunha interrogación crítica do concepto de raza e unha exposición dos principios fundamentais da Critical Race Theory. A converxencia das teorías espaciais e raciais na énfase sobre o carácter socialmente construído de ambas categorías xustifica unha análise conxunta, que atopa o seu fundamento teórico na Racial Space Theory. En última instancia, o estudo investiga como se entrecruzan raza e espazo en Huckleberry Finn, e como as configuracións espaciais da novela adquiren unha carga semiótica, actuando como significantes e canles de significación racial.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Xénero e discurso na esfera pública: desentrañando as dinámicas da linguaxe
Autoría
G.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
G.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 11:30
18.06.2025 11:30
Resumo
A disciplina do Análise do Discurso eríxese como unha rama teórica e metodolóxica que ten como principal obxectivo observar, describir e examinar as formas nas que os textos (considerados non unicamente como creación lingüísticas, senón tamén como prácticas sociais significativas) son producidos, son interpretados e son situados nun marco sociocultural e histórico concreto, é dicir, a linguaxe non é un espello pasivo da realidade, senón un instrumento activo na formación de estruturas de pensamento, poder e construción da identidade. Nesta liña, con frecuencia, presenciamos discursos aparentemente inofensivos, enmascarados tras ferramentas gramaticais susceptíbeis dunha revisión que evidencie todo aquilo que subxace no que se transmite. Con este obxectivo, o presente traballo tratará de afondar nas dinámicas discursivas contemporáneas, sempre dende unha perspectiva de xénero; e, para iso, en dita esculca analizaremos a contraposición de posturas ofrecidas polas lingüistas Deborah Cameron e Deborah Tannen. Así mesmo, co fin de exemplificar e cimentar esta proposta teórica sobre casos prácticos, recorrerase ao exame de modelos extraídos de medios de comunicación e redes sociais, que permitirán observar como a linguaxe pode ofrecer chaves esenciais para comprender e transformar as narrativas actuais en canto ao xénero.
A disciplina do Análise do Discurso eríxese como unha rama teórica e metodolóxica que ten como principal obxectivo observar, describir e examinar as formas nas que os textos (considerados non unicamente como creación lingüísticas, senón tamén como prácticas sociais significativas) son producidos, son interpretados e son situados nun marco sociocultural e histórico concreto, é dicir, a linguaxe non é un espello pasivo da realidade, senón un instrumento activo na formación de estruturas de pensamento, poder e construción da identidade. Nesta liña, con frecuencia, presenciamos discursos aparentemente inofensivos, enmascarados tras ferramentas gramaticais susceptíbeis dunha revisión que evidencie todo aquilo que subxace no que se transmite. Con este obxectivo, o presente traballo tratará de afondar nas dinámicas discursivas contemporáneas, sempre dende unha perspectiva de xénero; e, para iso, en dita esculca analizaremos a contraposición de posturas ofrecidas polas lingüistas Deborah Cameron e Deborah Tannen. Así mesmo, co fin de exemplificar e cimentar esta proposta teórica sobre casos prácticos, recorrerase ao exame de modelos extraídos de medios de comunicación e redes sociais, que permitirán observar como a linguaxe pode ofrecer chaves esenciais para comprender e transformar as narrativas actuais en canto ao xénero.
Dirección
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
O rap como forma de literatura oral nos Estados Unidos
Autoría
N.C.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.C.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 10:30
17.07.2025 10:30
Resumo
O obxectivo principal deste estudo é explorar o rap como unha forma contemporánea de literatura oral, centrándose na súa capacidade para preservar e transmitir historias colectivas dentro do contexto cultural afroamericano. O estudo baséase nun marco teórico que define a literatura oral e as súas características esenciais, ao tempo que aborda as tensións que este concepto xerou co paso do tempo. Neste percorrido, recupérase a figura do griot: un narrador e custodio da memoria colectiva en moitas culturas africanas, cuxa voz transmitía coñecemento, historia e valores. Esta figura ancestral permite tender unha ponte cara ao presente e comprender como, nos Estados Unidos, moitos rapeiros contemporáneos asumen un papel semellante: contar, preservar e denunciar, convertendo os seus versos en crónicas vivas do que as súas comunidades viven e resisten. A análise afonda na arte do storytelling, explorando tanto as estruturas narrativas tradicionais como a súa reformulación no universo do rap. A través da análise de cancións que funcionan como auténticas narracións orais, o estudo examina como o rap emprega técnicas complexas como os flashbacks, as voces múltiples ou o desenvolvemento de personaxes para articular historias tanto persoais como colectivas. O foco central deste estudo está en como o rap herda funcións fundamentais das tradicións orais, como educar e preservar a memoria cultural. Analízanse as composicións de rapeiros que encarnan ao novo griot, cuxas letras actúan como vehículos de crítica social e reflexión. Tamén se examina o impacto cultural do storytelling no rap, non só como forma de expresión e identidade, senón como ferramenta para abordar cuestións como o racismo e a desigualdade. En definitiva, este estudo procura reivindicar o rap como unha forma lexítima e poderosa de literatura oral contemporánea, profundamente conectada coas tradicións africanas e afroamericanas, cunha resonancia que transcende fronteiras.
O obxectivo principal deste estudo é explorar o rap como unha forma contemporánea de literatura oral, centrándose na súa capacidade para preservar e transmitir historias colectivas dentro do contexto cultural afroamericano. O estudo baséase nun marco teórico que define a literatura oral e as súas características esenciais, ao tempo que aborda as tensións que este concepto xerou co paso do tempo. Neste percorrido, recupérase a figura do griot: un narrador e custodio da memoria colectiva en moitas culturas africanas, cuxa voz transmitía coñecemento, historia e valores. Esta figura ancestral permite tender unha ponte cara ao presente e comprender como, nos Estados Unidos, moitos rapeiros contemporáneos asumen un papel semellante: contar, preservar e denunciar, convertendo os seus versos en crónicas vivas do que as súas comunidades viven e resisten. A análise afonda na arte do storytelling, explorando tanto as estruturas narrativas tradicionais como a súa reformulación no universo do rap. A través da análise de cancións que funcionan como auténticas narracións orais, o estudo examina como o rap emprega técnicas complexas como os flashbacks, as voces múltiples ou o desenvolvemento de personaxes para articular historias tanto persoais como colectivas. O foco central deste estudo está en como o rap herda funcións fundamentais das tradicións orais, como educar e preservar a memoria cultural. Analízanse as composicións de rapeiros que encarnan ao novo griot, cuxas letras actúan como vehículos de crítica social e reflexión. Tamén se examina o impacto cultural do storytelling no rap, non só como forma de expresión e identidade, senón como ferramenta para abordar cuestións como o racismo e a desigualdade. En definitiva, este estudo procura reivindicar o rap como unha forma lexítima e poderosa de literatura oral contemporánea, profundamente conectada coas tradicións africanas e afroamericanas, cunha resonancia que transcende fronteiras.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Entre a norma e o uso: vida e fortuna dos anglicismos do Diccionario panhispánico de dudas na súa odisea polo século XXI
Autoría
L.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
08.09.2025 17:00
08.09.2025 17:00
Resumo
No mundo globalizado actual, a inserción de anglicismos no léxico vernáculo, correlato lingüístico da puxanza coa que o inglés se erixiu como lingua hexemónica internacional, constitúe un dos fenómenos que máis notablemente inciden na configuración da lingua española. A introdución de neoloxismos é unha constante que se perpetúa na historia lingüística e, se no século XIX, as voces de distintos autores se alzaban contra o que consideraban unha influencia perniciosa do francés no español, a partir da segunda metade do XX, serán considerables as propostas que se esbozan a fin de combater o anglicismo, especialmente aquel tachado como superfluo ou innecesario. Polo tanto, en virtude desta nova situación sociolingüística, institucións como a Real Academia Española e a Asociación de Academias da Lingua Española promoveron diversas obras de orientación normativa para ofrecer aos falantes unha orientación sobre o uso deste tipo de extranxerismos, entre as que destaca o Diccionario panhispánico de dudas (en diante, DPD), volume no que se propoñen alternativas e adaptacións para algúns dos anglicismos máis difundidos. Non obstante, é preciso valorar ata que punto o uso que os usuarios fan da lingua se corresponde coa norma académica. Consecuentemente, este traballo proponse examinar en que medida as propostas do DPD tiveron éxito entre os falantes. Para elo, primeiramente, levarase a cabo unha análise do tratamento e as recomendacións que se formularon neste recurso lexicográfico para os anglicismos léxicos, o cal se atopará sustentado no cotexo das súas dúas edicións. En segundo lugar, a fin de analizar a pervivencia e extensión de estos vocablos e as súas adaptacións na realidade lingüística presente, examinarase a súa traxectoria no CORPES XXI, así como tamén na última edición do Diccionario de la lengua española.
No mundo globalizado actual, a inserción de anglicismos no léxico vernáculo, correlato lingüístico da puxanza coa que o inglés se erixiu como lingua hexemónica internacional, constitúe un dos fenómenos que máis notablemente inciden na configuración da lingua española. A introdución de neoloxismos é unha constante que se perpetúa na historia lingüística e, se no século XIX, as voces de distintos autores se alzaban contra o que consideraban unha influencia perniciosa do francés no español, a partir da segunda metade do XX, serán considerables as propostas que se esbozan a fin de combater o anglicismo, especialmente aquel tachado como superfluo ou innecesario. Polo tanto, en virtude desta nova situación sociolingüística, institucións como a Real Academia Española e a Asociación de Academias da Lingua Española promoveron diversas obras de orientación normativa para ofrecer aos falantes unha orientación sobre o uso deste tipo de extranxerismos, entre as que destaca o Diccionario panhispánico de dudas (en diante, DPD), volume no que se propoñen alternativas e adaptacións para algúns dos anglicismos máis difundidos. Non obstante, é preciso valorar ata que punto o uso que os usuarios fan da lingua se corresponde coa norma académica. Consecuentemente, este traballo proponse examinar en que medida as propostas do DPD tiveron éxito entre os falantes. Para elo, primeiramente, levarase a cabo unha análise do tratamento e as recomendacións que se formularon neste recurso lexicográfico para os anglicismos léxicos, o cal se atopará sustentado no cotexo das súas dúas edicións. En segundo lugar, a fin de analizar a pervivencia e extensión de estos vocablos e as súas adaptacións na realidade lingüística presente, examinarase a súa traxectoria no CORPES XXI, así como tamén na última edición do Diccionario de la lengua española.
Dirección
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
A representación da violencia estructural en Malina, de Ingeborg Bachmann
Autoría
N.C.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
N.C.A.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
14.07.2025 10:00
14.07.2025 10:00
Resumo
Partindo do concepto de violencia estrutural, este traballo analiza como en Malina se debaten literariamente as relacións de poder sociais e os mecanismos de opresión invisibles. A obra sitúase no contexto histórico da Austria da posguerra, marcada por un silencio colectivo sobre o pasado nacionalsocialista. Neste clima de represión e esquecemento, a voz literaria de Bachmann expresa o trauma non elaborado e salienta a continuidade das estruturas de violencia fascista tanto no ámbito privado como no social, especialmente nas relacións de xénero. A súa literatura forma parte dunha reflexión ética sobre a escritura despois do Holocausto, que se opón a unha estetización da violencia. A narradora, cun eu fragmentado, encarna unha identidade dividida que non atopa espazo de expresión na cultura dominante. A través da lectura de Malina analízase como a violencia estrutural actúa sobre os corpos, as identidades e a linguaxe, e ao mesmo tempo problematiza a construción da identidade feminina.
Partindo do concepto de violencia estrutural, este traballo analiza como en Malina se debaten literariamente as relacións de poder sociais e os mecanismos de opresión invisibles. A obra sitúase no contexto histórico da Austria da posguerra, marcada por un silencio colectivo sobre o pasado nacionalsocialista. Neste clima de represión e esquecemento, a voz literaria de Bachmann expresa o trauma non elaborado e salienta a continuidade das estruturas de violencia fascista tanto no ámbito privado como no social, especialmente nas relacións de xénero. A súa literatura forma parte dunha reflexión ética sobre a escritura despois do Holocausto, que se opón a unha estetización da violencia. A narradora, cun eu fragmentado, encarna unha identidade dividida que non atopa espazo de expresión na cultura dominante. A través da lectura de Malina analízase como a violencia estrutural actúa sobre os corpos, as identidades e a linguaxe, e ao mesmo tempo problematiza a construción da identidade feminina.
Dirección
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Titoría)
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Titoría)
Tribunal
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Titor do alumno)
SABATE PLANES, MARIA DOLORES (Titor do alumno)
'You're On Your Own, Kid': Independencia, Axencia e Autoautoría Feminina en Taylor Swift e Kate Chopin
Autoría
N.C.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.C.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 11:00
17.07.2025 11:00
Resumo
Tanto Taylor Swift (1989-) como Kate Chopin (1850-1904) utilizan a súa arte como un xeito de cuestionar e reconstruír a experiencia feminina, desafiando as normas sociais e ofrecendo novas perspectivas sobre a axencia e a autoría das mulleres. Ambas artistas empregan a linguaxe como ferramenta de resistencia, subvertendo os discursos normativos e explorando as tensións inherentes á autodeterminación feminina. Este proxecto ten como obxectivo realizar unha análise comparativa entre The Awakening (1899) de Kate Chopin e unha selección de letras de Taylor Swift (2006-2024). Como unha das compositoras máis influentes a nivel mundial, Swift transforma as súas experiencias persoais en narrativas de empoderamento e autodefinición. Do mesmo xeito, Chopin emprega a literatura para cuestionar as restricións impostas ás mulleres no seu tempo. A investigación basearase na teoría feminista e na semiótica para analizar como a linguaxe configura e redefine a identidade feminina na literatura e na música, con especial énfase no valor narrativo das letras de Swift e na súa capacidade para establecer unha conexión significativa co público. A través do estudo de tropos como o illamento, a transgresión dos límites impostos, a figura da 'muller tola' e o conflito entre o desexo persoal e as expectativas externas, este proxecto explorará como as súas obras retratan a independencia feminina non só como un acto de resistencia, senón como un proceso complexo en constante tensión coas normas sociais e culturais.
Tanto Taylor Swift (1989-) como Kate Chopin (1850-1904) utilizan a súa arte como un xeito de cuestionar e reconstruír a experiencia feminina, desafiando as normas sociais e ofrecendo novas perspectivas sobre a axencia e a autoría das mulleres. Ambas artistas empregan a linguaxe como ferramenta de resistencia, subvertendo os discursos normativos e explorando as tensións inherentes á autodeterminación feminina. Este proxecto ten como obxectivo realizar unha análise comparativa entre The Awakening (1899) de Kate Chopin e unha selección de letras de Taylor Swift (2006-2024). Como unha das compositoras máis influentes a nivel mundial, Swift transforma as súas experiencias persoais en narrativas de empoderamento e autodefinición. Do mesmo xeito, Chopin emprega a literatura para cuestionar as restricións impostas ás mulleres no seu tempo. A investigación basearase na teoría feminista e na semiótica para analizar como a linguaxe configura e redefine a identidade feminina na literatura e na música, con especial énfase no valor narrativo das letras de Swift e na súa capacidade para establecer unha conexión significativa co público. A través do estudo de tropos como o illamento, a transgresión dos límites impostos, a figura da 'muller tola' e o conflito entre o desexo persoal e as expectativas externas, este proxecto explorará como as súas obras retratan a independencia feminina non só como un acto de resistencia, senón como un proceso complexo en constante tensión coas normas sociais e culturais.
Dirección
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Titoría)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
A importancia da linguaxe ao crear personaxes de ficción: unha análise a través de Big Mouth (e Human Resources)
Autoría
N.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.C.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
No meu traballo, pretendo estudar como a linguaxe, máis aló de ser unha ferramenta comunicativa, utilízase para crear personaxes de ficción. A idea xorde da investigación de diferentes estudos, como o de Niklas Andersson (2009) no que afirma que ''os cineastas ven máis ou menos obrigados a utilizar as ferramentas dos dialectos e as identidades lingüísticas [...] debido á escaseza de tempo para presentar, distinguir e destacar os personaxes e os seus trazos nas películas''. Esta análise é importante para comprender a importancia da linguaxe non só para dar forma aos personaxes, senón tamén para reflectir a súa pertenza social e cultural. Na ficción, os trazos lingüísticos asociados a un personaxe inflúen en como o percibe o público, xa que os espectadores adoitan formarse unha primeira impresión baseada na súa percepción da linguaxe do personaxe. Para este traballo, centrareime na serie Big Mouth e a súa spin-off Recursos Humanos, analizando especificamente a dous personaxes: Maurice ''Maury'' Beverley e Lionel St. Swithens. Os Monstros Hormonais, como Maury, representan os impulsos e desexos emocionais típicos da puberdade, caracterizados pola súa espontaneidade e falta de filtros. Pola contra, os Feiticeiros da Vergoña, como Lionel, son personaxes intelixentes e astutos que utilizan a linguaxe para crear dúbidas e inseguridade nos demais. Estas dúas especies representan polos opostos, o que me permite analizar como as súas diferenzas identitarias reflíctense no uso que fan da linguaxe. Para levar a cabo esta análise, seleccionarei fragmentos aleatorios nos que ambos os personaxes interactúan con outros ou mostran os seus trazos característicos. Estudarei tanto os elementos lingüísticos como os paralingüísticos para identificar as diferenzas nos seus estilos de fala e establecer patróns distintivos. Ao concluír a miña análise, espero determinar se os trazos lingüísticos asociados a estes personaxes perpetúan estereotipos ou prexuízos lingüísticos, ou se pola contra os desafían. En resumo, con este estudo pretendo contribuír a unha comprensión máis profunda do impacto da linguaxe na construción de personaxes de ficción.
No meu traballo, pretendo estudar como a linguaxe, máis aló de ser unha ferramenta comunicativa, utilízase para crear personaxes de ficción. A idea xorde da investigación de diferentes estudos, como o de Niklas Andersson (2009) no que afirma que ''os cineastas ven máis ou menos obrigados a utilizar as ferramentas dos dialectos e as identidades lingüísticas [...] debido á escaseza de tempo para presentar, distinguir e destacar os personaxes e os seus trazos nas películas''. Esta análise é importante para comprender a importancia da linguaxe non só para dar forma aos personaxes, senón tamén para reflectir a súa pertenza social e cultural. Na ficción, os trazos lingüísticos asociados a un personaxe inflúen en como o percibe o público, xa que os espectadores adoitan formarse unha primeira impresión baseada na súa percepción da linguaxe do personaxe. Para este traballo, centrareime na serie Big Mouth e a súa spin-off Recursos Humanos, analizando especificamente a dous personaxes: Maurice ''Maury'' Beverley e Lionel St. Swithens. Os Monstros Hormonais, como Maury, representan os impulsos e desexos emocionais típicos da puberdade, caracterizados pola súa espontaneidade e falta de filtros. Pola contra, os Feiticeiros da Vergoña, como Lionel, son personaxes intelixentes e astutos que utilizan a linguaxe para crear dúbidas e inseguridade nos demais. Estas dúas especies representan polos opostos, o que me permite analizar como as súas diferenzas identitarias reflíctense no uso que fan da linguaxe. Para levar a cabo esta análise, seleccionarei fragmentos aleatorios nos que ambos os personaxes interactúan con outros ou mostran os seus trazos característicos. Estudarei tanto os elementos lingüísticos como os paralingüísticos para identificar as diferenzas nos seus estilos de fala e establecer patróns distintivos. Ao concluír a miña análise, espero determinar se os trazos lingüísticos asociados a estes personaxes perpetúan estereotipos ou prexuízos lingüísticos, ou se pola contra os desafían. En resumo, con este estudo pretendo contribuír a unha comprensión máis profunda do impacto da linguaxe na construción de personaxes de ficción.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
CAL VARELA, MARIO (Titor do alumno)
CAL VARELA, MARIO (Titor do alumno)
O impacto das actividades extraescolares na aprendizaxe de linguas estranxeiras nun contexto arxentino de inglés como lingua estranxeira
Autoría
M.N.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.N.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 11:00
10.09.2025 11:00
Resumo
Este estudo examina os tipos e a frecuencia das actividades extraescolares (AECs) de inglés como lingua estranxeira (EFL) nas que o alumnado de secundaria arxentino adoita participar como parte das súas rutinas diarias. Baseándose en investigacións recentes sobre o impacto das actividades extraescolares no dominio das linguas estranxeiras, o estudo tamén pretende explorar a posible conexión entre dita exposición e o rendemento académico do alumnado, tal e como se reflicte nas súas cualificacións en inglés. Ademais, considera as opinións do alumnado sobre a aprendizaxe do inglés como lingua estranxeira a través das AECs. Os datos recompiláronse mediante un cuestionario completado por 61 estudantes de entre 13 e 15 anos, centrándose na natureza e o alcance das súas actividades en inglés fóra da aula. Os resultados revelaron que o alumnado adolescente estaba exposto ao inglés con maior frecuencia a través da música, seguido de películas, os videoxogos, a lectura, a escritura e a expresión oral en inglés. Ademais, a cantidade de exposición ás actividades extraescolares informais estaba estreitamente relacionada coas súas cualificacións en inglés. Finalmente, non se observaron asociacións significativas entre as crenzas do alumnado con respecto ás actividades extraescolares informais e o seu rendemento académico. Este estudo contribúe á comprensión das actividades extraescolares informais nos contextos de aprendizaxe da lingua estranxeira e proporciona información que pode facilitar a integración do uso interactivo da lingua dentro das estruturas curriculares formais, promovendo así experiencias de aprendizaxe máis holísticas e completas para os estudantes de linguas.
Este estudo examina os tipos e a frecuencia das actividades extraescolares (AECs) de inglés como lingua estranxeira (EFL) nas que o alumnado de secundaria arxentino adoita participar como parte das súas rutinas diarias. Baseándose en investigacións recentes sobre o impacto das actividades extraescolares no dominio das linguas estranxeiras, o estudo tamén pretende explorar a posible conexión entre dita exposición e o rendemento académico do alumnado, tal e como se reflicte nas súas cualificacións en inglés. Ademais, considera as opinións do alumnado sobre a aprendizaxe do inglés como lingua estranxeira a través das AECs. Os datos recompiláronse mediante un cuestionario completado por 61 estudantes de entre 13 e 15 anos, centrándose na natureza e o alcance das súas actividades en inglés fóra da aula. Os resultados revelaron que o alumnado adolescente estaba exposto ao inglés con maior frecuencia a través da música, seguido de películas, os videoxogos, a lectura, a escritura e a expresión oral en inglés. Ademais, a cantidade de exposición ás actividades extraescolares informais estaba estreitamente relacionada coas súas cualificacións en inglés. Finalmente, non se observaron asociacións significativas entre as crenzas do alumnado con respecto ás actividades extraescolares informais e o seu rendemento académico. Este estudo contribúe á comprensión das actividades extraescolares informais nos contextos de aprendizaxe da lingua estranxeira e proporciona información que pode facilitar a integración do uso interactivo da lingua dentro das estruturas curriculares formais, promovendo así experiencias de aprendizaxe máis holísticas e completas para os estudantes de linguas.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
A linguaxe da mocidade en Francia: características lingüísticas e implicacións sociolingüísticas
Autoría
A.C.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.C.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 13:15
16.07.2025 13:15
Resumo
Este estudo céntrase na linguaxe dos mozos en Francia, un fenómeno lingüístico e sociocultural que segue a suscitar un interés crecente nos campos da lingüística, a sociolingüística e a comunicación. O obxectivo principal é propoñer unha análise global desta lingua, enfatizando as súas características léxicas, morfosintácticas e fonéticas, así como as súas funcións sociais e identitarias. A análise básase tanto en fontes secundarias, como estudos sociolingüísticos e dicionarios especializados (en particular, o Lexik des cités illustré), como en fontes primarias, incluídos exemplos auténticos extraídos de plataformas dixitais e redes sociais. O obxectivo é comprender mellor o uso que fan os mozos da lingua, a sua creatividade léxica e as influencias externas que configuran a súa forma de falar, especialmente a través dos préstamos lingüísticos, o verlan e a linguaxe dixital (SMS, redes sociais). Adoptando un enfoque á vez descritivo e interpretativo, esta tesis ten en conta variables sociolingüísticas como a idade, o sexo e a orixe sociocultural. Tamén examina as representacións sociais da linguaxe dos mozos, que a menudo se percibe como uhna ameaza para a norma lingüística, mentres que en realidade é un vehículo para expresar a identidade e a cohesión xeracional.
Este estudo céntrase na linguaxe dos mozos en Francia, un fenómeno lingüístico e sociocultural que segue a suscitar un interés crecente nos campos da lingüística, a sociolingüística e a comunicación. O obxectivo principal é propoñer unha análise global desta lingua, enfatizando as súas características léxicas, morfosintácticas e fonéticas, así como as súas funcións sociais e identitarias. A análise básase tanto en fontes secundarias, como estudos sociolingüísticos e dicionarios especializados (en particular, o Lexik des cités illustré), como en fontes primarias, incluídos exemplos auténticos extraídos de plataformas dixitais e redes sociais. O obxectivo é comprender mellor o uso que fan os mozos da lingua, a sua creatividade léxica e as influencias externas que configuran a súa forma de falar, especialmente a través dos préstamos lingüísticos, o verlan e a linguaxe dixital (SMS, redes sociais). Adoptando un enfoque á vez descritivo e interpretativo, esta tesis ten en conta variables sociolingüísticas como a idade, o sexo e a orixe sociocultural. Tamén examina as representacións sociais da linguaxe dos mozos, que a menudo se percibe como uhna ameaza para a norma lingüística, mentres que en realidade é un vehículo para expresar a identidade e a cohesión xeracional.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
O aspecto verbal como reflexo do tempo interno da acción
Autoría
C.C.C.
Grao en Filoloxía Clásica
C.C.C.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 11:00
15.07.2025 11:00
Resumo
Neste Traballo de Fin de Grao preténdese analizar un fenómeno lingüístico que todas as linguas posúen a nivel léxico e que está presente de forma intrínseca e sistematizada gramaticalmente só nalgunhas linguas: o aspecto verbal. Este fenómeno refírese á parte da gramática do verbo relativa á constitución do tempo interno do evento expresado por un enunciado, que pode comprenderse como un proceso en curso, como un acontecemento concluído ou como un estado resultante dun evento previo xa efectuado. O grego antigo, por seren unha lingua que incorpora gramaticalmente estas distincións na súa morfoloxía verbal, conta cos correspondentes marcadores de aspecto, respectivamente marcas de tema aspectual imperfectivo presente, perfectivo aoristo e resultativo perfecto. Ao longo do traballo explicarase en que consiste este fenómeno e cales son as súas implicacións teóricas e gramaticais, analizando a interacción destas categorizacións de aspecto gramatical co aspecto léxico mediante o exame dunha parella de verbos cuasi sinónimos cuxo aspecto léxico se pode considerar similar. O análise preséntase como un traballo que combina obras de xénero poético e, por outra banda, textos correspondentes a diversas etapas cronolóxicas da literatura grega, poemas homéricos, traxedias de Sófocles, Argonáuticas de Apolonio Rodio e, para a época imperial, as Argonáuticas Órficas, co obxectivo de observar a tensión entre a artificialidade da lingua poética e a evolución da lingua.
Neste Traballo de Fin de Grao preténdese analizar un fenómeno lingüístico que todas as linguas posúen a nivel léxico e que está presente de forma intrínseca e sistematizada gramaticalmente só nalgunhas linguas: o aspecto verbal. Este fenómeno refírese á parte da gramática do verbo relativa á constitución do tempo interno do evento expresado por un enunciado, que pode comprenderse como un proceso en curso, como un acontecemento concluído ou como un estado resultante dun evento previo xa efectuado. O grego antigo, por seren unha lingua que incorpora gramaticalmente estas distincións na súa morfoloxía verbal, conta cos correspondentes marcadores de aspecto, respectivamente marcas de tema aspectual imperfectivo presente, perfectivo aoristo e resultativo perfecto. Ao longo do traballo explicarase en que consiste este fenómeno e cales son as súas implicacións teóricas e gramaticais, analizando a interacción destas categorizacións de aspecto gramatical co aspecto léxico mediante o exame dunha parella de verbos cuasi sinónimos cuxo aspecto léxico se pode considerar similar. O análise preséntase como un traballo que combina obras de xénero poético e, por outra banda, textos correspondentes a diversas etapas cronolóxicas da literatura grega, poemas homéricos, traxedias de Sófocles, Argonáuticas de Apolonio Rodio e, para a época imperial, as Argonáuticas Órficas, co obxectivo de observar a tensión entre a artificialidade da lingua poética e a evolución da lingua.
Dirección
DIAZ DE CERIO DIEZ, MARIA MERCEDES (Titoría)
DIAZ DE CERIO DIEZ, MARIA MERCEDES (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
O Movemento Bravú na literatura de Xurxo Souto
Autoría
M.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.C.L.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2025 18:00
11.09.2025 18:00
Resumo
Durante a década de 1990 empezan a aparecer grupos musicais en Galicia que reúnen unhas calidades sociolóxicas, xenéricas e discursivas moi semellantes. A espontaneidade coa que irrompen na escena musical estes mozos e mozas vai, pouco a pouco, converxendo nun movemento cultural autoconsciente que se materializa coa redacción dun manifesto en 1994. A partir deste momento, o Movemento Bravú medra como identidade creadora, transcende o ámbito musical e transforma coa súa xenética particular outros eidos como o xornalismo e a literatura escrita. Na xénese deste movemento, e especialmente no seu proceso de definición, difusión e proliferación, aparece Xurxo Souto, unha figura absolutamente central desta etapa sen a que resulta imposible comprender en profundidade as súas coordenadas culturais. Como músico, locutor, xornalista e autor, a través da súa carreira é posible percorrer toda a historia do Bravú, desde os primeiros textos musicais ata a súa expansión á novela e o relato curto. A súa produción literaria, así como a doutros autores como Santiago Jaureguizar, dá lugar a textos transgresores que enuncian desde a cotiandade, cunha perspectiva dignificadora e non romantizada, e que tratan temas a miúdo relacionados coa vida no rural, as condicións materiais da clase obreira e o contraste dunha mocidade galega destas características influída pola chegada da cultura de masas.
Durante a década de 1990 empezan a aparecer grupos musicais en Galicia que reúnen unhas calidades sociolóxicas, xenéricas e discursivas moi semellantes. A espontaneidade coa que irrompen na escena musical estes mozos e mozas vai, pouco a pouco, converxendo nun movemento cultural autoconsciente que se materializa coa redacción dun manifesto en 1994. A partir deste momento, o Movemento Bravú medra como identidade creadora, transcende o ámbito musical e transforma coa súa xenética particular outros eidos como o xornalismo e a literatura escrita. Na xénese deste movemento, e especialmente no seu proceso de definición, difusión e proliferación, aparece Xurxo Souto, unha figura absolutamente central desta etapa sen a que resulta imposible comprender en profundidade as súas coordenadas culturais. Como músico, locutor, xornalista e autor, a través da súa carreira é posible percorrer toda a historia do Bravú, desde os primeiros textos musicais ata a súa expansión á novela e o relato curto. A súa produción literaria, así como a doutros autores como Santiago Jaureguizar, dá lugar a textos transgresores que enuncian desde a cotiandade, cunha perspectiva dignificadora e non romantizada, e que tratan temas a miúdo relacionados coa vida no rural, as condicións materiais da clase obreira e o contraste dunha mocidade galega destas características influída pola chegada da cultura de masas.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Vogal)
O rap francés: unha herdanza lingüística e impacto cultural
Autoría
R.C.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
R.C.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
08.09.2025 16:00
08.09.2025 16:00
Resumo
Dende a súa aparición, o rap exerceu unha influencia significativa na sociedade francesa, converténdose progresivamente nun dos xéneros máis populares nos países francófonos. Este xénero distínguese polo seu forte compromiso social, con letras que critican e denuncian diversas inxustizas. O rap ofreceu un espazo vital a moitas persoas, en particular aos migrantes e a aqueles que viven nas periferias, permitíndolles expresarse e reducir o seu sentimento de marxinalización. A través das súas letras, os rapeiros impuxéronse como voceiros das procupacións e experiencias destas comunidades. Na actualidade, aínda que moitas cancións seguen centradas na denuncia social, tamén se observa un xiro cara a temáticas máis comerciais. A pesar des evolución, o rap deixou un legado considerable, tanto a nivel lingüístico, coa introdución de novos termos e un vocabulario diverso, como no ámbito da influencia cultural. Este traballo propónse explorar as características do rap e a súa importancia na sociedade francesa contemporánea. Para iso, en primeiro lugar ofrecerei unha contextualización da historia do rap, co fin de comprender a relevancia e importancia que tivo dende os seus inicios. A continuación, grazas á bibliografía empregada, establecerei as distintas características temáticas e lingüísticas que se poden atopar nas cancións de rap. Compararei despois dous rapeiros francófonos, Népal et Damso, e abordarei o seu caso concreto na sociedade francesa. Finalmente, a partir dos datos aportados, explicarei a importancia actual do rap.
Dende a súa aparición, o rap exerceu unha influencia significativa na sociedade francesa, converténdose progresivamente nun dos xéneros máis populares nos países francófonos. Este xénero distínguese polo seu forte compromiso social, con letras que critican e denuncian diversas inxustizas. O rap ofreceu un espazo vital a moitas persoas, en particular aos migrantes e a aqueles que viven nas periferias, permitíndolles expresarse e reducir o seu sentimento de marxinalización. A través das súas letras, os rapeiros impuxéronse como voceiros das procupacións e experiencias destas comunidades. Na actualidade, aínda que moitas cancións seguen centradas na denuncia social, tamén se observa un xiro cara a temáticas máis comerciais. A pesar des evolución, o rap deixou un legado considerable, tanto a nivel lingüístico, coa introdución de novos termos e un vocabulario diverso, como no ámbito da influencia cultural. Este traballo propónse explorar as características do rap e a súa importancia na sociedade francesa contemporánea. Para iso, en primeiro lugar ofrecerei unha contextualización da historia do rap, co fin de comprender a relevancia e importancia que tivo dende os seus inicios. A continuación, grazas á bibliografía empregada, establecerei as distintas características temáticas e lingüísticas que se poden atopar nas cancións de rap. Compararei despois dous rapeiros francófonos, Népal et Damso, e abordarei o seu caso concreto na sociedade francesa. Finalmente, a partir dos datos aportados, explicarei a importancia actual do rap.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Que esconde a lingua detrás do escano? Análise das ideoloxías lingüísticas dos partidos políticos.
Autoría
D.C.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
D.C.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
08.09.2025 09:30
08.09.2025 09:30
Resumo
O debate sobre o estado da lingua galega e as políticas lingüísticas que se deben levar a cabo estivo sempre presente na axenda política galega, mais recentemente este debate volveu ocupar unha posición central. As diferenzas entre os partidos políticos galegos son grandes e amplamente coñecidas, pero ocorre o mesmo coas ideoloxías lingüísticas vertidas nos discursos e debates parlamentarios? Este traballo ten como obxectivo averiguar se as diferenzas políticas entre os dous partidos con maior representación na cámara galega son tamén palpables nas ideoloxías lingüísticas que se desprenden dos seus debates. Con este fin, empregarase como mostra un debate da XII lexislatura do Parlamento galego entre estas forzas no que as políticas lingüísticas sexan o tema de discusión. Para a análise destes debates partiremos do marco teórico da Análise do Discurso, tomando como referencia autores e autoras como Kroskrity ou Blommaert. Finalmente, tras contrastar as mensaxes das dúas principais forzas políticas representadas no Parlamento de Galicia (Partido Popular de Galicia e Bloque Nacionalista Galego), poderase ou non confirmar a hipótese de partida, a través da cal se sostén que non existe unha correlación perfecta entre as ideoloxías políticas e as ideoloxías lingüísticas no panorama político galego.
O debate sobre o estado da lingua galega e as políticas lingüísticas que se deben levar a cabo estivo sempre presente na axenda política galega, mais recentemente este debate volveu ocupar unha posición central. As diferenzas entre os partidos políticos galegos son grandes e amplamente coñecidas, pero ocorre o mesmo coas ideoloxías lingüísticas vertidas nos discursos e debates parlamentarios? Este traballo ten como obxectivo averiguar se as diferenzas políticas entre os dous partidos con maior representación na cámara galega son tamén palpables nas ideoloxías lingüísticas que se desprenden dos seus debates. Con este fin, empregarase como mostra un debate da XII lexislatura do Parlamento galego entre estas forzas no que as políticas lingüísticas sexan o tema de discusión. Para a análise destes debates partiremos do marco teórico da Análise do Discurso, tomando como referencia autores e autoras como Kroskrity ou Blommaert. Finalmente, tras contrastar as mensaxes das dúas principais forzas políticas representadas no Parlamento de Galicia (Partido Popular de Galicia e Bloque Nacionalista Galego), poderase ou non confirmar a hipótese de partida, a través da cal se sostén que non existe unha correlación perfecta entre as ideoloxías políticas e as ideoloxías lingüísticas no panorama político galego.
Dirección
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Vogal)
Trainspotting: Reflexos da 'Xeración Perdida' na produción literaria dos anos 90.
Autoría
C.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 09:30
15.07.2025 09:30
Resumo
Ao falar da “xeración perdida” referímonos a un grupo demográfico que alcanzou a maioría de idade pouco despois do ansiado fin da Segunda Guerra Mundial. Alén diso, se facemos referencia ao contexto sociopolítico do Reino Unido nese momento, as políticas privatizadoras impulsadas pola Primeira Ministra Margaret Thatcher, cuxas medidas económicas crearon un forte sentimento de inestabilidade no país, soarán con forza para unha xeración. Este estudo analizará a literatura producida no Reino Unido durante este período histórico, examinando como esta foi utilizada como unha crítica clara ás políticas que fortemente impactaron á sociedade británica da época, enfocando en particular a novela Trainspotting (1993), de Irvine Welsh. A novela de Welsh ambiéntase no Edimburgo das décadas de 1890 e 1990, unha cidade profundamente afectada pola crise e o desemprego, o que transformou a unha xeración cun futuro aparentemente prometedor en habitantes dunha terra desolada. Trainspotting é unha novela que explora o frenesí que caracteriza a vida dos seus protagonistas a medida que afrontan a cruel realidade que os rodea, nun mundo que parece non ter oco para as súas ambicións, frustradas no ciclo de adicción no que se atopan. O obxectivo deste traballo de fin de grao reside en analizar o reflexo da sociedade a través da novela e a súa adaptación cinematográfica de 1996.
Ao falar da “xeración perdida” referímonos a un grupo demográfico que alcanzou a maioría de idade pouco despois do ansiado fin da Segunda Guerra Mundial. Alén diso, se facemos referencia ao contexto sociopolítico do Reino Unido nese momento, as políticas privatizadoras impulsadas pola Primeira Ministra Margaret Thatcher, cuxas medidas económicas crearon un forte sentimento de inestabilidade no país, soarán con forza para unha xeración. Este estudo analizará a literatura producida no Reino Unido durante este período histórico, examinando como esta foi utilizada como unha crítica clara ás políticas que fortemente impactaron á sociedade británica da época, enfocando en particular a novela Trainspotting (1993), de Irvine Welsh. A novela de Welsh ambiéntase no Edimburgo das décadas de 1890 e 1990, unha cidade profundamente afectada pola crise e o desemprego, o que transformou a unha xeración cun futuro aparentemente prometedor en habitantes dunha terra desolada. Trainspotting é unha novela que explora o frenesí que caracteriza a vida dos seus protagonistas a medida que afrontan a cruel realidade que os rodea, nun mundo que parece non ter oco para as súas ambicións, frustradas no ciclo de adicción no que se atopan. O obxectivo deste traballo de fin de grao reside en analizar o reflexo da sociedade a través da novela e a súa adaptación cinematográfica de 1996.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Fray Luis de León e a poesía das esferas
Autoría
C.C.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.C.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 11:00
18.06.2025 11:00
Resumo
O presente traballo centrarase na concepción cosmolóxica da lírica de Fray Luis de León, a través dun estudo enfocado tanto na visión poética do autor como na riqueza das correntes influentes na súa obra, dende unha perspectiva diacrónica e universal. O obxectivo deste traballo reside en estudar a relación do lirismo do poeta-astrónomo coas contemplacións do espazo. Para iso, a metodoloxía exposta terá en conta cuestións como a viaxe planetaria da alma, a orde dos astros no universo e a concepción lírica do cosmos, temas que preocuparon ao ser humano ao longo dos séculos que, como sucede na literatura ascética do autor conquense, foron frecuentemente explorados a través da poesía. Así, levarase a cabo unha análise dos tópicos poéticos máis relevantes no que refire á lírica planetaria de Fray Luis dende a Antigüidade grecolatina, realizando un estudo sobre a vida e obra do poeta, as posibles influencias literarias do autor e as correlacións transcendentais dos símbolos utilizados nos poemas que abordan a harmonía dos elementos espaciais. Tomaranse como base as Odas III e VIII, tendo en conta outras obras de carácter transcendental, como a Elexía I de Garcilaso. Ao mesmo tempo, seguirase un enfoque multidisciplinar á hora de enlazar a poesía das esferas con outros campos da arte e do coñecemento, como a música (especialmente, a obra de Francisco de Salinas) e a pintura.
O presente traballo centrarase na concepción cosmolóxica da lírica de Fray Luis de León, a través dun estudo enfocado tanto na visión poética do autor como na riqueza das correntes influentes na súa obra, dende unha perspectiva diacrónica e universal. O obxectivo deste traballo reside en estudar a relación do lirismo do poeta-astrónomo coas contemplacións do espazo. Para iso, a metodoloxía exposta terá en conta cuestións como a viaxe planetaria da alma, a orde dos astros no universo e a concepción lírica do cosmos, temas que preocuparon ao ser humano ao longo dos séculos que, como sucede na literatura ascética do autor conquense, foron frecuentemente explorados a través da poesía. Así, levarase a cabo unha análise dos tópicos poéticos máis relevantes no que refire á lírica planetaria de Fray Luis dende a Antigüidade grecolatina, realizando un estudo sobre a vida e obra do poeta, as posibles influencias literarias do autor e as correlacións transcendentais dos símbolos utilizados nos poemas que abordan a harmonía dos elementos espaciais. Tomaranse como base as Odas III e VIII, tendo en conta outras obras de carácter transcendental, como a Elexía I de Garcilaso. Ao mesmo tempo, seguirase un enfoque multidisciplinar á hora de enlazar a poesía das esferas con outros campos da arte e do coñecemento, como a música (especialmente, a obra de Francisco de Salinas) e a pintura.
Dirección
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
Tribunal
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
Modo de interacao e compreencao da lingua portuguesa mediante as variantes linguisticas na USC Galiza: o caso dos estudantes lusófonos
Autoría
E.Z.C.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
E.Z.C.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
07.02.2025 11:00
07.02.2025 11:00
Resumo
A lingua portuguesa é un tema moi debatido en diversos segmentos sociais, especialmente nas áreas das ciencias sociais e da sociolingüística. É visto como unha lingua de identificación de comunidades xeograficamente distantes, en lugar de compartir a mesma lingua oficial ou nativa. Partindo desta premisa, o propósito deste estudo foi comprender as variantes do portugués no proceso de interacción entre o alumnado. Porén, é a interacción lingüística con outros falantes da mesma lingua a que se percibe pola diversidade e os cambios derivados da forma de falar, o significado que adquiren as palabras, entre outros elementos que destacamos os diversos camiños que vai percorrendo a lingua. . Así mesmo, na comunicación verbal obsérvase o uso de distintos termos en diversos grupos, dando como resultado a creación de diversos dialectos. Para tal fin, realizouse un estudo de caso co alumnado lusófono da USC en Galiza, empregando un enfoque metodolóxico cualitativo, que consistiu en entrevistas a 13 estudantes de países lusófonos e tres entrevistas a estudantes galegos, ademais da organización dun punto focal grupal con estudantes de países de lingua portuguesa. Polo tanto, a avaliación dos datos e as conclusións revelan como o alumnado interactúa e comprende o portugués nas súas máis diversas variantes.
A lingua portuguesa é un tema moi debatido en diversos segmentos sociais, especialmente nas áreas das ciencias sociais e da sociolingüística. É visto como unha lingua de identificación de comunidades xeograficamente distantes, en lugar de compartir a mesma lingua oficial ou nativa. Partindo desta premisa, o propósito deste estudo foi comprender as variantes do portugués no proceso de interacción entre o alumnado. Porén, é a interacción lingüística con outros falantes da mesma lingua a que se percibe pola diversidade e os cambios derivados da forma de falar, o significado que adquiren as palabras, entre outros elementos que destacamos os diversos camiños que vai percorrendo a lingua. . Así mesmo, na comunicación verbal obsérvase o uso de distintos termos en diversos grupos, dando como resultado a creación de diversos dialectos. Para tal fin, realizouse un estudo de caso co alumnado lusófono da USC en Galiza, empregando un enfoque metodolóxico cualitativo, que consistiu en entrevistas a 13 estudantes de países lusófonos e tres entrevistas a estudantes galegos, ademais da organización dun punto focal grupal con estudantes de países de lingua portuguesa. Polo tanto, a avaliación dos datos e as conclusións revelan como o alumnado interactúa e comprende o portugués nas súas máis diversas variantes.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
SOUTO CABO, JOSÉ ANTÓNIO (Presidente/a)
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Secretario/a)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Vogal)
SOUTO CABO, JOSÉ ANTÓNIO (Presidente/a)
MORAN CABANAS, MARIA ISABEL (Secretario/a)
FORNEIRO PEREZ, JOSE LUIS (Vogal)
A tradución da linguaxe groseira nas series de televisión: o caso de Peaky Blinders
Autoría
L.C.D.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.C.D.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.02.2025 16:30
18.02.2025 16:30
Resumo
Este traballo de fin de grao céntrase na tradución da linguaxe soez inglesa ao español, a través das series de televisión. Unha gran parte da comunidade lingüística usa a linguaxe soez no seu día a día, pero normalmente considérase ofensiva e tabú por certos sectores da nosa sociedade (Beers, 2012). Aínda así, non podemos obviar que este tipo de linguaxe é crucial para o seu uso informal, ademais de ser un marcador das relacións entre interlocutores. Ademais, trátase dun marcador de identidade grupal entre os grupos de adolescentes. Tendo isto en conta, a tradución desta linguaxe é esencial, sobre todo se nos centramos nas películas e nas series que teñen como público principal aos adolescentes. A tradución dos insultos é complexa polos pequenos detalles que se deben ter en conta, como as diferenzas entre linguaxes (Dobao, 2006), o uso individual, os diferentes significados de certas palabrotas en diferentes contextos etc. (Pavesi e Formentelli, 2023). Unha correcta tradución de por si é importante, pero cando se trata de dobraxe e dos insultos, unha boa adaptación é todavía máis importante para que o público poida recoñecer a situación que está a acontecer. Este traballo dividirase en dúas partes principais, a primeira consistirá nunha revisión da literatura existente sobre o tema: problemas específicos da tradución audiovisual; definición, tipoloxía e funcións dos insultos; linguaxe soez en inglés e español; a importancia que teñen no cine; as dificultades e estratexias que usan os tradutores para lidiar cos insultos, entre outros. Esta sección trátase dun contexto para a unha segunda parte mais descritiva. Na segunda parte da tese, analizarei o tratamento dos insultos na dobraxe dun fragmento da serie británica Peaky Blinders. En particular, centrareime na tradución dun pequeno número das palabras e expresións máis frecuentes nas películas en inglés, como é fuck e os seus derivados. Para a metodoloxía que se vai seguir, prepararemos os guións en ambas linguas, buscaremos os diferentes exemplos do texto en inglés, e posteriormente buscaranse as súas respectivas traducións ao español e ademais describirase a estratexia de tradución utilizada polo tradutor. Para iso, utilizarase unha folla de cálculo de Excel para facilitar o traballo de recompilación e anotación dos datos.
Este traballo de fin de grao céntrase na tradución da linguaxe soez inglesa ao español, a través das series de televisión. Unha gran parte da comunidade lingüística usa a linguaxe soez no seu día a día, pero normalmente considérase ofensiva e tabú por certos sectores da nosa sociedade (Beers, 2012). Aínda así, non podemos obviar que este tipo de linguaxe é crucial para o seu uso informal, ademais de ser un marcador das relacións entre interlocutores. Ademais, trátase dun marcador de identidade grupal entre os grupos de adolescentes. Tendo isto en conta, a tradución desta linguaxe é esencial, sobre todo se nos centramos nas películas e nas series que teñen como público principal aos adolescentes. A tradución dos insultos é complexa polos pequenos detalles que se deben ter en conta, como as diferenzas entre linguaxes (Dobao, 2006), o uso individual, os diferentes significados de certas palabrotas en diferentes contextos etc. (Pavesi e Formentelli, 2023). Unha correcta tradución de por si é importante, pero cando se trata de dobraxe e dos insultos, unha boa adaptación é todavía máis importante para que o público poida recoñecer a situación que está a acontecer. Este traballo dividirase en dúas partes principais, a primeira consistirá nunha revisión da literatura existente sobre o tema: problemas específicos da tradución audiovisual; definición, tipoloxía e funcións dos insultos; linguaxe soez en inglés e español; a importancia que teñen no cine; as dificultades e estratexias que usan os tradutores para lidiar cos insultos, entre outros. Esta sección trátase dun contexto para a unha segunda parte mais descritiva. Na segunda parte da tese, analizarei o tratamento dos insultos na dobraxe dun fragmento da serie británica Peaky Blinders. En particular, centrareime na tradución dun pequeno número das palabras e expresións máis frecuentes nas películas en inglés, como é fuck e os seus derivados. Para a metodoloxía que se vai seguir, prepararemos os guións en ambas linguas, buscaremos os diferentes exemplos do texto en inglés, e posteriormente buscaranse as súas respectivas traducións ao español e ademais describirase a estratexia de tradución utilizada polo tradutor. Para iso, utilizarase unha folla de cálculo de Excel para facilitar o traballo de recompilación e anotación dos datos.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
A morte do autor e as súas ficcións: Barthes e Borges en diálogo.
Autoría
M.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.C.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 10:00
15.07.2025 10:00
Resumo
Pese a que tanto Jorge Luis Borges como Roland Barthes poñen en dúbida que o texto literario teña a súa orixe no autor, os seus pareceres sobre o concepto de autoría e cómo este xorde na literatura presentan certas discrepancias. Ambos viron na linguaxe un espazo dinámico, e na escritura un diálogo no que o lector exerce un papel protagonista. Xorde así una nova dimensión na teoría literaria, onde a fronteira entre escritor e lector vólvese cada vez máis volátil. Este traballo pretende estudar, mediante a análise comparativa dalgúns textos, as maneiras nas que Borges e Barthes imaxinaron e entenderon o concepto de autoría, así como o que significa dende a súa propia subxectividade crear unha obra e facela propia. Para iso, partiremos da concepción do autor como un suxeito creador, pero entendendo isto non como un individuo concreto, senón como unha posición de fala. Na elaboración desta análise comparativa emplearase como referencia bibliográfica principal a obra ensaístico-literaria de ambos autores. Neste sentido, resulta imprescindible destacar o artículo «A morte do autor» de Roland Barthes, pola súa trascendencia no marco teórico contemporáneo, así como o ensaio «Qué é un autor?» de Michel Foucault, pola súa relación intrínseca coa cuestión da autoría. Os relatos de Jorge Luis Borges recollidos nas súas Ficcións serán outro punto central do noso corpus. Por último, estudiaranse algunhas referencias externas que nos axuden a definir as súas teorías sobre o concepto de autoría.
Pese a que tanto Jorge Luis Borges como Roland Barthes poñen en dúbida que o texto literario teña a súa orixe no autor, os seus pareceres sobre o concepto de autoría e cómo este xorde na literatura presentan certas discrepancias. Ambos viron na linguaxe un espazo dinámico, e na escritura un diálogo no que o lector exerce un papel protagonista. Xorde así una nova dimensión na teoría literaria, onde a fronteira entre escritor e lector vólvese cada vez máis volátil. Este traballo pretende estudar, mediante a análise comparativa dalgúns textos, as maneiras nas que Borges e Barthes imaxinaron e entenderon o concepto de autoría, así como o que significa dende a súa propia subxectividade crear unha obra e facela propia. Para iso, partiremos da concepción do autor como un suxeito creador, pero entendendo isto non como un individuo concreto, senón como unha posición de fala. Na elaboración desta análise comparativa emplearase como referencia bibliográfica principal a obra ensaístico-literaria de ambos autores. Neste sentido, resulta imprescindible destacar o artículo «A morte do autor» de Roland Barthes, pola súa trascendencia no marco teórico contemporáneo, así como o ensaio «Qué é un autor?» de Michel Foucault, pola súa relación intrínseca coa cuestión da autoría. Os relatos de Jorge Luis Borges recollidos nas súas Ficcións serán outro punto central do noso corpus. Por último, estudiaranse algunhas referencias externas que nos axuden a definir as súas teorías sobre o concepto de autoría.
Dirección
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Titoría)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Ecos da Xeración Perdida: Hemingway e Fitzgerald entre a amistade e a rivalidad
Autoría
I.C.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.C.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2025 10:30
16.07.2025 10:30
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
Estudo dos términos de cores dende o Indoeuropeo ás evolucións grecolatinas
Autoría
G.C.S.
Grao en Filoloxía Clásica
G.C.S.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
Neste traballo realizouse un estudo dos termos para cores utilizados nas distintas linguas indoeuropeas, atendendo especialmente ás súas orixes e focalizándose no latín e no grego. A base teórica centrouse na teoría universal iniciada por Berlin e Kay en 1969 e os máis recentes traballos de Kay xunto con outros autores. En primeiro lugar, observáronse as raíces cromáticas ou que orixinan termos para cor e relacionáronse coas distintas linguas que atesten resultados. Analizouse a semántica e a aplicación dos termos que se presentan en latín e grego, así como unha comparación entre opinións de diversos autores. A continuación, aplicouse a teoría aos adxetivos atopados para o latín e o grego para intentar definir se se poden atopar nunha das etapas evolutivas propostas por Berlin e Kay e, de selo, como se poden clasificar os seus termos no sistema cromático.
Neste traballo realizouse un estudo dos termos para cores utilizados nas distintas linguas indoeuropeas, atendendo especialmente ás súas orixes e focalizándose no latín e no grego. A base teórica centrouse na teoría universal iniciada por Berlin e Kay en 1969 e os máis recentes traballos de Kay xunto con outros autores. En primeiro lugar, observáronse as raíces cromáticas ou que orixinan termos para cor e relacionáronse coas distintas linguas que atesten resultados. Analizouse a semántica e a aplicación dos termos que se presentan en latín e grego, así como unha comparación entre opinións de diversos autores. A continuación, aplicouse a teoría aos adxetivos atopados para o latín e o grego para intentar definir se se poden atopar nunha das etapas evolutivas propostas por Berlin e Kay e, de selo, como se poden clasificar os seus termos no sistema cromático.
Dirección
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Titoría)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Titoría)
Tribunal
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Presidente/a)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Presidente/a)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
O papel da muller nalgunhas novelas de María de Zayas
Autoría
A.C.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.C.D.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
14.07.2025 12:00
14.07.2025 12:00
Resumo
Este artigo analiza o papel das personaxes femininas nun corpus de sete novelas de María de Zayas, das súas coleccións Novelas amorosas e exemplares e Desengaños amorosos. O artigo comeza cunha contextualización histórica do xénero da novela curta, o perfil biográfico da escritora e o papel das mulleres na sociedade da Idade de Ouro. Tamén se utilizarán como apoio teórico as achegas de varios críticos que se achegan á literatura de Zayas desde a perspectiva dos estudos feministas. O obxectivo principal deste artigo, tras analizar os textos, será mostrar como o papel das personaxes femininas nestas novelas de Zayas pretende destacar a situación de dominio que experimentan e, sobre todo, afirmar as súas capacidades nunha sociedade onde a miúdo son cuestionadas. Tamén se prestará atención aos mecanismos narrativos que a novelista emprega para canalizar a súa denuncia, así como ao concepto de desencanto, fundamental na súa sensibilidade cara ao papel das mulleres. As seccións introdutorias (obxectivos, metodoloxía) irán seguidas dunha sección centrada no contexto histórico e literario e, finalmente, unha análise das sete novelas seleccionadas. As conclusións e a bibliografía completan o traballo.
Este artigo analiza o papel das personaxes femininas nun corpus de sete novelas de María de Zayas, das súas coleccións Novelas amorosas e exemplares e Desengaños amorosos. O artigo comeza cunha contextualización histórica do xénero da novela curta, o perfil biográfico da escritora e o papel das mulleres na sociedade da Idade de Ouro. Tamén se utilizarán como apoio teórico as achegas de varios críticos que se achegan á literatura de Zayas desde a perspectiva dos estudos feministas. O obxectivo principal deste artigo, tras analizar os textos, será mostrar como o papel das personaxes femininas nestas novelas de Zayas pretende destacar a situación de dominio que experimentan e, sobre todo, afirmar as súas capacidades nunha sociedade onde a miúdo son cuestionadas. Tamén se prestará atención aos mecanismos narrativos que a novelista emprega para canalizar a súa denuncia, así como ao concepto de desencanto, fundamental na súa sensibilidade cara ao papel das mulleres. As seccións introdutorias (obxectivos, metodoloxía) irán seguidas dunha sección centrada no contexto histórico e literario e, finalmente, unha análise das sete novelas seleccionadas. As conclusións e a bibliografía completan o traballo.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titor do alumno)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titor do alumno)
Evolución dos pronomes de segunda persoa a través do audiovisual
Autoría
L.C.N.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.C.N.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 10:00
15.07.2025 10:00
Resumo
O obxectivo deste traballo de fin de grao é estudar e comparar a evolución e a variación dos pronomes de segunda persoa ao longo do tempo e das diferentes rexións de fala hispana. Para iso, analizaranse tanto os aspectos determinantes dos sistemas existentes como as excepcións e casos concretos que xorden segundo o rexistro, a forma de tratamento e o prestixio, entre outros. Así mesmo, examinaranse a preferencia e valoración dos distintos usos por parte dos falantes, así como os seus roles segundo o tipo de interacción. Revisaranse tamén os aspectos históricos, sociais e lingüísticos que influíron na consolidación dos diferentes sistemas pronominais cunha orixe común. Será obxecto da nosa atención o conflito entre a norma e o uso local, e reflexionaremos sobre o futuro dalgúns dos seus elementos, como a posible desaparición do pronome “vosotros”. Finalmente, e como novidade, para ilustrar os distintos usos das formas de tratamento e tipos de interacción, deseñaremos un corpus de exemplos extraídos de producións audiovisuais creadas en diferentes momentos e zonas. Incluiremos nel exemplos de dobraxes, tanto os realizados en España como en Hispanoamérica, xa que, na nosa opinión, os diálogos cinematográficos reflicten bastante ben a lingua dunha época específica.
O obxectivo deste traballo de fin de grao é estudar e comparar a evolución e a variación dos pronomes de segunda persoa ao longo do tempo e das diferentes rexións de fala hispana. Para iso, analizaranse tanto os aspectos determinantes dos sistemas existentes como as excepcións e casos concretos que xorden segundo o rexistro, a forma de tratamento e o prestixio, entre outros. Así mesmo, examinaranse a preferencia e valoración dos distintos usos por parte dos falantes, así como os seus roles segundo o tipo de interacción. Revisaranse tamén os aspectos históricos, sociais e lingüísticos que influíron na consolidación dos diferentes sistemas pronominais cunha orixe común. Será obxecto da nosa atención o conflito entre a norma e o uso local, e reflexionaremos sobre o futuro dalgúns dos seus elementos, como a posible desaparición do pronome “vosotros”. Finalmente, e como novidade, para ilustrar os distintos usos das formas de tratamento e tipos de interacción, deseñaremos un corpus de exemplos extraídos de producións audiovisuais creadas en diferentes momentos e zonas. Incluiremos nel exemplos de dobraxes, tanto os realizados en España como en Hispanoamérica, xa que, na nosa opinión, os diálogos cinematográficos reflicten bastante ben a lingua dunha época específica.
Dirección
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Titoría)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Titoría)
Tribunal
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Titor do alumno)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Titor do alumno)
'I’m the Love Witch! I'm Your Ultimate Fantasy!' Un Análise sobre Bruxas e Feminidade en The Love Witch 2016
Autoría
A.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2025 12:00
11.09.2025 12:00
Resumo
Desde as súas orixes, a bruxa foi, e segue sendo, un monstro en moitas esferas, incluíndo o cine: a vil satanista sexual que ameaza a boa aldea cristiá, a malvada vella caníbal que vive na casa de xenxibre, a xeada raíña bruxa tentando nenos con delicias turcas... Non obstante, as perspectivas feministas da bruxa sosteñen que a bruxa é considerada monstruosa porque reflicte as ansiedades culturais subxacentes sobre as mulleres poderosas (Koshmina, 2023, p. 105). Con isto en mente, a película The Love Witch (2016) de Anna Biller presenta unha película desafiante que reinterpreta esas representacións. Nun escenario inspirado nos anos 60 e 70, a película explora a través da bruxaría: a feminidade, o poder e o desexo cun enfoque ambiguo. A personaxe principal, a bruxa Elaine, é tanto a encarnación do desexo masculino como a romántica tráxica e sen esperanza. Ao usar a maxia, ela convértese nunha figura de forza e vulnerabilidade, creando un debate arredor do seu papel dentro do movemento feminista e do cine. O obxectivo desta disertación é realizar un estudo que aclare as nocións que rodean esta película. Partindo do exame da evolución da figura da bruxa ao longo da historia e do cine, a análise de *A bruxa do amor* consistiría no comentario das imaxes visuais da película (ambiente, maquillaxe e roupa) e a súa relación coa feminidade, a construción da personaxe principal, o papel da maxia nesta obra e as contradicións que rodean a autonomía feminina. Polo tanto, a través deste estudo, podemos abordar unha nova interpretación da figura da bruxa e as súas implicacións na representación da feminidade no cine contemporáneo. Obras citadas: Kosmina, B. (2023) *Feminist Afterlives of the Witch: Popular Culture, Memory, Activism*. https://doi.org/10.1558/jasr.28827
Desde as súas orixes, a bruxa foi, e segue sendo, un monstro en moitas esferas, incluíndo o cine: a vil satanista sexual que ameaza a boa aldea cristiá, a malvada vella caníbal que vive na casa de xenxibre, a xeada raíña bruxa tentando nenos con delicias turcas... Non obstante, as perspectivas feministas da bruxa sosteñen que a bruxa é considerada monstruosa porque reflicte as ansiedades culturais subxacentes sobre as mulleres poderosas (Koshmina, 2023, p. 105). Con isto en mente, a película The Love Witch (2016) de Anna Biller presenta unha película desafiante que reinterpreta esas representacións. Nun escenario inspirado nos anos 60 e 70, a película explora a través da bruxaría: a feminidade, o poder e o desexo cun enfoque ambiguo. A personaxe principal, a bruxa Elaine, é tanto a encarnación do desexo masculino como a romántica tráxica e sen esperanza. Ao usar a maxia, ela convértese nunha figura de forza e vulnerabilidade, creando un debate arredor do seu papel dentro do movemento feminista e do cine. O obxectivo desta disertación é realizar un estudo que aclare as nocións que rodean esta película. Partindo do exame da evolución da figura da bruxa ao longo da historia e do cine, a análise de *A bruxa do amor* consistiría no comentario das imaxes visuais da película (ambiente, maquillaxe e roupa) e a súa relación coa feminidade, a construción da personaxe principal, o papel da maxia nesta obra e as contradicións que rodean a autonomía feminina. Polo tanto, a través deste estudo, podemos abordar unha nova interpretación da figura da bruxa e as súas implicacións na representación da feminidade no cine contemporáneo. Obras citadas: Kosmina, B. (2023) *Feminist Afterlives of the Witch: Popular Culture, Memory, Activism*. https://doi.org/10.1558/jasr.28827
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Guinea Ecuatorial, Palestina e Corea: unha análise comparada e interseccional da saga familiar na periferia da literatura mundial
Autoría
M.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.C.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 11:30
18.06.2025 11:30
Resumo
O subxénero narrativo da saga familiar, culturalmente liminar, nace como resposta ás crises sociais, provocando un discurso en favor dos valores familiares, en ocasións como unha forma de avaliar o alcance do cambio social, e a atención ao cotián, pois o cambio histórico convértese en parte da experiencia tanto colectiva como individual (Edmond L. Caldwell). Esta análise comparativa de tres sagas familiares contemporáneas que testemuñan as memorias dunha estirpe durante o século XX permitirá realizar un estudo en clave feminista e decolonial dos seus personaxes no seu contexto histórico, político e social. Mentres que Pachinko (2017) de Min Jin Lee e Amaneceres en Jenin (2010) de Susan Abulhawa -publicadas orixinalmente en inglés por inmigrantes de orixe coreana e palestina, respectivamente- presentan unha perspectiva subalterna e periférica, Palmeras en la nieve (2012) de Luz Gabás -autora española- constitúe o punto de vista dunha familia de colonos españois durante a ocupación de Guinea Ecuatorial. A través de textos críticos (Kimberlé Crenshaw, Remei Sipi, Leila Ahmed, etc.) ou de outros textos literarios coreanos, palestinos ou guineoecuatorianos, a principal finalidade deste traballo de fin de grao, ademais de examinar en termos interseccionais o importante xénero literario da saga familiar na súa vertente de «alegoría nacional» (Fredric Jameson), consiste en asomarse ao «violento oficio de comparar» (Magdalena Cámpora), mediante unha óptica concreta, tres obras non cotexadas antes entre si, entre as que se establece unha analoxía tipolóxica por pertencer a diferentes contornas culturais (Dionyz Durisin) ao mesmo tempo que se trata dunha comparación xenolóxica por estar enmarcadas no subxénero narrativo da saga familiar como premisa cultural común («Los géneros: genología», en Entre lo uno y lo diverso, de Claudio Guillén).
O subxénero narrativo da saga familiar, culturalmente liminar, nace como resposta ás crises sociais, provocando un discurso en favor dos valores familiares, en ocasións como unha forma de avaliar o alcance do cambio social, e a atención ao cotián, pois o cambio histórico convértese en parte da experiencia tanto colectiva como individual (Edmond L. Caldwell). Esta análise comparativa de tres sagas familiares contemporáneas que testemuñan as memorias dunha estirpe durante o século XX permitirá realizar un estudo en clave feminista e decolonial dos seus personaxes no seu contexto histórico, político e social. Mentres que Pachinko (2017) de Min Jin Lee e Amaneceres en Jenin (2010) de Susan Abulhawa -publicadas orixinalmente en inglés por inmigrantes de orixe coreana e palestina, respectivamente- presentan unha perspectiva subalterna e periférica, Palmeras en la nieve (2012) de Luz Gabás -autora española- constitúe o punto de vista dunha familia de colonos españois durante a ocupación de Guinea Ecuatorial. A través de textos críticos (Kimberlé Crenshaw, Remei Sipi, Leila Ahmed, etc.) ou de outros textos literarios coreanos, palestinos ou guineoecuatorianos, a principal finalidade deste traballo de fin de grao, ademais de examinar en termos interseccionais o importante xénero literario da saga familiar na súa vertente de «alegoría nacional» (Fredric Jameson), consiste en asomarse ao «violento oficio de comparar» (Magdalena Cámpora), mediante unha óptica concreta, tres obras non cotexadas antes entre si, entre as que se establece unha analoxía tipolóxica por pertencer a diferentes contornas culturais (Dionyz Durisin) ao mesmo tempo que se trata dunha comparación xenolóxica por estar enmarcadas no subxénero narrativo da saga familiar como premisa cultural común («Los géneros: genología», en Entre lo uno y lo diverso, de Claudio Guillén).
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
Aprendizaxe da lectura e da escritura nos nenos: análise evolutivo
Autoría
J.C.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
J.C.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 14:00
16.07.2025 14:00
Resumo
Neste traballo serán abordados os aspectos que fan posible a adquisición e aprendizaxe da escritura e da lectura nos nenos. Faremos un recorrido xeral dende o neno prelector , mostrando as características que determinan os seus primeiros anos nos contextos comunicativos e a súa evolución ata que a lingua oral é establecida e permite o desenvolvemento destas dúas actividades. Trataremos aspectos psicolingüísticos e neurolingüísticos para establecer un punto de partida co fin de entender como cada etapa evolutiva, tanto cognitiva como lingüística, ten un impacto no produto final destas dúas habilidades. Unha vez feita esta presentación psicolingüística, faremos un estudo dos procesos con datos obtidos en corpus en lingua francesa, facendo atención e diferenciando cada unha das etapas, que implica e nas que se divide, cada unha destas actividades. Polo conseguinte analizaremos posibles dificultades presentadas polo individuo neste proceso. Dedicaremos pois unha parte deste traballo ao análise dos procesos de escritura e lectura nos nenos xordos, xa que debido ao seu contexto comunicativo, presentan dificultades e etapas diferentes ás dos nenos orais.
Neste traballo serán abordados os aspectos que fan posible a adquisición e aprendizaxe da escritura e da lectura nos nenos. Faremos un recorrido xeral dende o neno prelector , mostrando as características que determinan os seus primeiros anos nos contextos comunicativos e a súa evolución ata que a lingua oral é establecida e permite o desenvolvemento destas dúas actividades. Trataremos aspectos psicolingüísticos e neurolingüísticos para establecer un punto de partida co fin de entender como cada etapa evolutiva, tanto cognitiva como lingüística, ten un impacto no produto final destas dúas habilidades. Unha vez feita esta presentación psicolingüística, faremos un estudo dos procesos con datos obtidos en corpus en lingua francesa, facendo atención e diferenciando cada unha das etapas, que implica e nas que se divide, cada unha destas actividades. Polo conseguinte analizaremos posibles dificultades presentadas polo individuo neste proceso. Dedicaremos pois unha parte deste traballo ao análise dos procesos de escritura e lectura nos nenos xordos, xa que debido ao seu contexto comunicativo, presentan dificultades e etapas diferentes ás dos nenos orais.
Dirección
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Análise contrastivo dos falsos amigos entre o galego e o inglés
Autoría
F.D.L.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
F.D.L.C.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2025 11:00
11.09.2025 11:00
Resumo
A análise contrastiva (en adiante AC) implica unha comparación sistemática entre, cando menos, dúas linguas distintas co obxectivo de delimitar tanto as súas características comúns como as súas diferenzas (Johansson 2008). Nos últimos anos, o uso de corpus multilingües electrónicos incrementouse de xeito exponencial, ofrecendo unha grande cantidade de datos e textos que melloran a eficacia deste tipo de análises, segundo sinalan Lüdeling e Kytö (2009). Ao longo do tempo, a AC foi amplamente utilizada con fins educativos, partindo da premisa de que a lingua materna inflúe de maneira significativa na aprendizaxe dunha segunda lingua (L2). De feito, a primeira lingua (L1) pode levar o alumnado a cometer erros frecuentes, como os coñecidos falsos amigos (Gass e Selinker 2008). Partindo desta idea, o presente traballo de fin de grao pretende levar a cabo unha análise contrastiva exhaustiva centrada nos erros relacionados cos falsos amigos. Para isto empregarase o corpus The Santiago University Learner of English Corpus (SULEC), que inclúe mostras orais e escritas de estudantes con diferentes linguas maternas e distintos niveis de competencia. O estudo centrarase especificamente en alumnado que ten o español como L1 e analizaranse os erros máis recorrentes en relación cos falsos amigos. O traballo estrutúrase en dúas partes principais: a primeira, que abrangue os capítulos 2 e 3, trata da revisión bibliográfica e da metodoloxía empregada; a segunda parte presenta o estudo realizado e os principais achados (capítulo 4), xunto con algúns exercicios deseñados para abordar e superar as posibles dificultades de aprendizaxe asociadas aos falsos amigos. Finalmente, o capítulo 5 recolle as conclusións finais.
A análise contrastiva (en adiante AC) implica unha comparación sistemática entre, cando menos, dúas linguas distintas co obxectivo de delimitar tanto as súas características comúns como as súas diferenzas (Johansson 2008). Nos últimos anos, o uso de corpus multilingües electrónicos incrementouse de xeito exponencial, ofrecendo unha grande cantidade de datos e textos que melloran a eficacia deste tipo de análises, segundo sinalan Lüdeling e Kytö (2009). Ao longo do tempo, a AC foi amplamente utilizada con fins educativos, partindo da premisa de que a lingua materna inflúe de maneira significativa na aprendizaxe dunha segunda lingua (L2). De feito, a primeira lingua (L1) pode levar o alumnado a cometer erros frecuentes, como os coñecidos falsos amigos (Gass e Selinker 2008). Partindo desta idea, o presente traballo de fin de grao pretende levar a cabo unha análise contrastiva exhaustiva centrada nos erros relacionados cos falsos amigos. Para isto empregarase o corpus The Santiago University Learner of English Corpus (SULEC), que inclúe mostras orais e escritas de estudantes con diferentes linguas maternas e distintos niveis de competencia. O estudo centrarase especificamente en alumnado que ten o español como L1 e analizaranse os erros máis recorrentes en relación cos falsos amigos. O traballo estrutúrase en dúas partes principais: a primeira, que abrangue os capítulos 2 e 3, trata da revisión bibliográfica e da metodoloxía empregada; a segunda parte presenta o estudo realizado e os principais achados (capítulo 4), xunto con algúns exercicios deseñados para abordar e superar as posibles dificultades de aprendizaxe asociadas aos falsos amigos. Finalmente, o capítulo 5 recolle as conclusións finais.
Dirección
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Titoría)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA Cotitoría
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Titoría)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA Cotitoría
Tribunal
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Titor do alumno)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Titor do alumno)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Titor do alumno)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Titor do alumno)
A expresión do terror na narrativa breve galega do S. XX
Autoría
L.D.O.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.D.O.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 12:00
18.06.2025 12:00
Resumo
O presente TFG terá como obxectivo principal facer unha achega á literatura de terror en Galicia, centrándose na narrativa breve. Farase unha reflexión sobre o terror como xénero literario, así como as súas orixes como sentimento primario do ser humano e como se plasmou na literatura. Elaborarase unha clasificación propia dos seus subxéneros de maneira máis xeral -gótico, horror, cósmico, psicolóxico ou filosófico, horror relixioso, paranormal, splatter e folclórico ou tradicional- para centrarse nos máis empregados polos autores galegos, tales como o folclórico, o horror relixioso e o paranormal. A continuación, porase o foco nas distintas manifestacións orais da cultura galega e exporase a súa influencia na creación dunha narrativa de terror específica en Galicia. Para iso, tomaranse como referentes diversos relatos de autores do S. XX, como Ánxel Fole e Rafael Dieste. Con outros autores como Alfonso Rodríguez Castelao e Vicente Risco analizarase un subtipo de literatura tétrica baseada no máis alá e, como se denominará neste traballo, na cultura galega da morte. En conclusión, este TFG pretende explorar o terror na literatura galega e argumentar a existencia dunha literatura autónoma a través da oralidade e da identidade cultural.
O presente TFG terá como obxectivo principal facer unha achega á literatura de terror en Galicia, centrándose na narrativa breve. Farase unha reflexión sobre o terror como xénero literario, así como as súas orixes como sentimento primario do ser humano e como se plasmou na literatura. Elaborarase unha clasificación propia dos seus subxéneros de maneira máis xeral -gótico, horror, cósmico, psicolóxico ou filosófico, horror relixioso, paranormal, splatter e folclórico ou tradicional- para centrarse nos máis empregados polos autores galegos, tales como o folclórico, o horror relixioso e o paranormal. A continuación, porase o foco nas distintas manifestacións orais da cultura galega e exporase a súa influencia na creación dunha narrativa de terror específica en Galicia. Para iso, tomaranse como referentes diversos relatos de autores do S. XX, como Ánxel Fole e Rafael Dieste. Con outros autores como Alfonso Rodríguez Castelao e Vicente Risco analizarase un subtipo de literatura tétrica baseada no máis alá e, como se denominará neste traballo, na cultura galega da morte. En conclusión, este TFG pretende explorar o terror na literatura galega e argumentar a existencia dunha literatura autónoma a través da oralidade e da identidade cultural.
Dirección
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Análise da figura de Laertes na Odisea
Autoría
L.D.S.
Grao en Filoloxía Clásica
L.D.S.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 18:15
15.07.2025 18:15
Resumo
Este traballo de fin de grao ten como obxectivo estudar a figura de Laertes como pai e antigo rei que, illado no campo, vive lamentándose pola prolongada ausencia do seu fillo Odiseo. A principal problemática da figura de Laertes na Odisea é a súa pasividade e reclusión ante a situación que se produce en Ítaca durante a ausencia de Odiseo. A súa condición como antigo rei de Ítaca debería dotarlle dunha autoridade maior que a de Penélope, que como muller viúva vese impelida a volver co seu pai Icario e casar de novo, e ata que a de Telémaco, que incluso sendo o seguinte na liña sucesoria é aínda novo e non ten a experiencia que si posúe o seu avó. A pesar disto, Laertes reclúese no campo e laméntase pola posible perda do seu fillo, sen intervir para reprimir o atrevemento dos pretendentes. Outra cuestión importante a tratar é a relevancia do horto ao que Laertes dedica todo o seu tempo, afanándose nel ata o punto de descoidar a súa aparencia. Apartado da cidade, Laertes acaba desenvolvendo unha fixación especialmente coas árbores que el mesmo regaloulle ao seu fillo Odiseo cando este era pequeno, e a través de eles se orixina o reencontro entre pai e fillo.
Este traballo de fin de grao ten como obxectivo estudar a figura de Laertes como pai e antigo rei que, illado no campo, vive lamentándose pola prolongada ausencia do seu fillo Odiseo. A principal problemática da figura de Laertes na Odisea é a súa pasividade e reclusión ante a situación que se produce en Ítaca durante a ausencia de Odiseo. A súa condición como antigo rei de Ítaca debería dotarlle dunha autoridade maior que a de Penélope, que como muller viúva vese impelida a volver co seu pai Icario e casar de novo, e ata que a de Telémaco, que incluso sendo o seguinte na liña sucesoria é aínda novo e non ten a experiencia que si posúe o seu avó. A pesar disto, Laertes reclúese no campo e laméntase pola posible perda do seu fillo, sen intervir para reprimir o atrevemento dos pretendentes. Outra cuestión importante a tratar é a relevancia do horto ao que Laertes dedica todo o seu tempo, afanándose nel ata o punto de descoidar a súa aparencia. Apartado da cidade, Laertes acaba desenvolvendo unha fixación especialmente coas árbores que el mesmo regaloulle ao seu fillo Odiseo cando este era pequeno, e a través de eles se orixina o reencontro entre pai e fillo.
Dirección
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Vogal)
Distribución dialectal e pervivencia do morfema de perfecto -tes (P2)
Autoría
A.D.D.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.D.D.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 12:00
18.06.2025 12:00
Resumo
Este traballo ten como obxectivo principal analizar a distribución xeográfica dunha variante dialectal consistente no uso do morfema -tes como marcador de número e persoa na segunda persoa do singular no paradigma do pretérito perfecto das tres conxugacións verbais. A investigación céntrase en delimitar as áreas de uso desta variante no occidente da provincia da Coruña e avaliar o seu grao de pervivencia no contexto lingüístico actual. A metodoloxía combina a realización de entrevistas individuais e o cartografado, co propósito de ofrecer unha representación detallada e actualizada desta forma verbal, contribuíndo á documentación da diversidade dialectal do galego.
Este traballo ten como obxectivo principal analizar a distribución xeográfica dunha variante dialectal consistente no uso do morfema -tes como marcador de número e persoa na segunda persoa do singular no paradigma do pretérito perfecto das tres conxugacións verbais. A investigación céntrase en delimitar as áreas de uso desta variante no occidente da provincia da Coruña e avaliar o seu grao de pervivencia no contexto lingüístico actual. A metodoloxía combina a realización de entrevistas individuais e o cartografado, co propósito de ofrecer unha representación detallada e actualizada desta forma verbal, contribuíndo á documentación da diversidade dialectal do galego.
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Vogue: un análise das características lingüísticas nas revistas de mulleres
Autoría
D.M.D.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
D.M.D.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2025 11:30
16.07.2025 11:30
Resumo
As revistas de moda desempeñan un papel importante na sociedade actual, non só como fonte de información e entretemento, senón tamén como espello para as mulleres novas que viven nun mundo no que se espera que mostren a súa mellor versión, polo que constitúen unha forma particular de discurso. De feito, segundo Winship (1989:66), «as revistas femininas falan como “amigas” nunha conversa falangueira coas súas lectoras». O meu obxectivo é analizar os trazos lingüísticos das revistas que lles permiten expresar o papel que desempeñan «ao reflectir e estimular procesos de cambio máis xerais» (Fairclough, 1995:61). A través deste ensaio gustaríame ver se se segue perpetuando ou combatendo unha linguaxe exclusivamente feminina, é dicir, como as revistas femininas, mediante a súa aparente «conversa falangueira», representan un tipo de discurso de poder. No marco da Análise Crítica do Discurso, pretendo investigar «o xeito no que o poder social, o abuso, a dominación e a desigualdade son promulgados, reproducidos e resistidos polo texto e a conversa en contextos sociais e políticos» (Van Dijk, 2004:352). En concreto, analizarei a revista Vogue desde a perspectiva da teoría genderlect, segundo a cal «as mulleres comunícanse de forma diferente aos homes, as mulleres comunícanse para conectar cos demais e os homes utilizan a comunicación para conseguir status» (Tannen, 1990:8). Algúns exemplos destes trazos lingüísticos son: o uso de pronomes persoais (por exemplo, eu, nós), a ironía, a hipérbole e o uso intensivo de frases interrogativas, imperativas e exclamativas. Estou interesada en exemplos que mostren a relación entre a persoa que escribe e a que le. O meu corpus de datos consiste exclusivamente en artigos de moda da revista Vogue, unha selección de exemplares sometidos a unha análise cualitativa do texto. Espero ofrecer un inventario dos recursos lingüísticos relevantes utilizados.
As revistas de moda desempeñan un papel importante na sociedade actual, non só como fonte de información e entretemento, senón tamén como espello para as mulleres novas que viven nun mundo no que se espera que mostren a súa mellor versión, polo que constitúen unha forma particular de discurso. De feito, segundo Winship (1989:66), «as revistas femininas falan como “amigas” nunha conversa falangueira coas súas lectoras». O meu obxectivo é analizar os trazos lingüísticos das revistas que lles permiten expresar o papel que desempeñan «ao reflectir e estimular procesos de cambio máis xerais» (Fairclough, 1995:61). A través deste ensaio gustaríame ver se se segue perpetuando ou combatendo unha linguaxe exclusivamente feminina, é dicir, como as revistas femininas, mediante a súa aparente «conversa falangueira», representan un tipo de discurso de poder. No marco da Análise Crítica do Discurso, pretendo investigar «o xeito no que o poder social, o abuso, a dominación e a desigualdade son promulgados, reproducidos e resistidos polo texto e a conversa en contextos sociais e políticos» (Van Dijk, 2004:352). En concreto, analizarei a revista Vogue desde a perspectiva da teoría genderlect, segundo a cal «as mulleres comunícanse de forma diferente aos homes, as mulleres comunícanse para conectar cos demais e os homes utilizan a comunicación para conseguir status» (Tannen, 1990:8). Algúns exemplos destes trazos lingüísticos son: o uso de pronomes persoais (por exemplo, eu, nós), a ironía, a hipérbole e o uso intensivo de frases interrogativas, imperativas e exclamativas. Estou interesada en exemplos que mostren a relación entre a persoa que escribe e a que le. O meu corpus de datos consiste exclusivamente en artigos de moda da revista Vogue, unha selección de exemplares sometidos a unha análise cualitativa do texto. Espero ofrecer un inventario dos recursos lingüísticos relevantes utilizados.
Dirección
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titoría)
Tribunal
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titor do alumno)
Acuña Fariña, Juan Carlos (Titor do alumno)
“Is it better to speak or to die?” Silencio e identidade na obra Call Me By Your Name de André Aciman
Autoría
S.D.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
S.D.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 10:00
15.07.2025 10:00
Resumo
Call Me By Your Name é unha novela de André Aciman publicada no 2007 que relata a historia sobre a chegada á madurez dun adolescente chamado Elio. Mentres pasa o verán de 1983 na casa familiar situada na Ribeira italiana, a chegada dun hóspede estadounidense chamado Oliver cambiará para sempre a vida de Elio. O adolescente narra os acontecementos dese verán e como estes desencadearon unha viaxe de auto-descubrimento da súa identidade queer. Non obstante, tendo en conta o contexto da novela, para o protagonista é un reto revelar a súa propia identidade, o que produce varios discursos que resultan relevantes polos seus significados ocultos. Neste traballo de fin de grao analizarei os momentos de silencio máis importantes das personaxes e establecerei unha conexión entre o que non se di e a idea de identidade. Polo tanto, comezarei introducindo a novela e os conceptos chave cos que traballarei ao longo da miña análise como 'identidade', 'silencio' e 'queerness'. Finalmente, analizarei estes conceptos en relación á novela de André Aciman. Para elaborar este traballo de fin de grao, utilizarei diversas fontes de información que axudarán a establecer un marco teórico e a apoiar os argumentos da tese: como os silencios agochan e, á súa vez, revelan as identidades das personaxes. Algúns dos teóricos e teóricas aos que farei referencia son Stuart Hall, Marianne Hirsch e Judith Butler.
Call Me By Your Name é unha novela de André Aciman publicada no 2007 que relata a historia sobre a chegada á madurez dun adolescente chamado Elio. Mentres pasa o verán de 1983 na casa familiar situada na Ribeira italiana, a chegada dun hóspede estadounidense chamado Oliver cambiará para sempre a vida de Elio. O adolescente narra os acontecementos dese verán e como estes desencadearon unha viaxe de auto-descubrimento da súa identidade queer. Non obstante, tendo en conta o contexto da novela, para o protagonista é un reto revelar a súa propia identidade, o que produce varios discursos que resultan relevantes polos seus significados ocultos. Neste traballo de fin de grao analizarei os momentos de silencio máis importantes das personaxes e establecerei unha conexión entre o que non se di e a idea de identidade. Polo tanto, comezarei introducindo a novela e os conceptos chave cos que traballarei ao longo da miña análise como 'identidade', 'silencio' e 'queerness'. Finalmente, analizarei estes conceptos en relación á novela de André Aciman. Para elaborar este traballo de fin de grao, utilizarei diversas fontes de información que axudarán a establecer un marco teórico e a apoiar os argumentos da tese: como os silencios agochan e, á súa vez, revelan as identidades das personaxes. Algúns dos teóricos e teóricas aos que farei referencia son Stuart Hall, Marianne Hirsch e Judith Butler.
Dirección
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
ALONSO ALONSO, MARIA (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
A linguaxe das outras: intersección no estudo da comunicación animal e o discurso feminino
Autoría
I.E.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
I.E.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
19.06.2025 11:00
19.06.2025 11:00
Resumo
O presente Traballo de Fin de Grado explora as interseccións entre o estudo da comunicación doutras especies e o discurso feminino na disciplina da Linguística, cuestionando os rumbos antropocéntricos e eurocéntricos da teoría clásica. O primeiro capítulo examina a proposta dos rasgos de deseño de Charles F. Hockett - piar na delimitación da linguaxe humana- propoñendo outras alternativas que teñen en conta súas limitacións. No segundo capítulo destácanse as contribucións de primatólogas como Sue Savage Rumabaugh ou Francine Patterson ao estudo da comunicación en primates, amosando como seu enfoque metodolóxico desestabiliza xerarquías tradicionais entre o humano e o animal. Finalmente, deféndese a aplicación de metodoloxías de corte feminista dende a Filosofía do abandono de Eva Meijer para investigar sistemas comunicativos non humanos, reivindicando traballos marxinados na disciplina. Este traballo pretende conectar a Linguística con perspectiva de xénero e os Estudos Animais, ofrecendo un marco alternativo para o estudo da comunicación.
O presente Traballo de Fin de Grado explora as interseccións entre o estudo da comunicación doutras especies e o discurso feminino na disciplina da Linguística, cuestionando os rumbos antropocéntricos e eurocéntricos da teoría clásica. O primeiro capítulo examina a proposta dos rasgos de deseño de Charles F. Hockett - piar na delimitación da linguaxe humana- propoñendo outras alternativas que teñen en conta súas limitacións. No segundo capítulo destácanse as contribucións de primatólogas como Sue Savage Rumabaugh ou Francine Patterson ao estudo da comunicación en primates, amosando como seu enfoque metodolóxico desestabiliza xerarquías tradicionais entre o humano e o animal. Finalmente, deféndese a aplicación de metodoloxías de corte feminista dende a Filosofía do abandono de Eva Meijer para investigar sistemas comunicativos non humanos, reivindicando traballos marxinados na disciplina. Este traballo pretende conectar a Linguística con perspectiva de xénero e os Estudos Animais, ofrecendo un marco alternativo para o estudo da comunicación.
Dirección
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Moure Pereiro, Teresa (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
Voces (non)binarias: Construíndo linguaxe inclusiva a partir de Reddit
Autoría
L.E.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.E.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 11:30
17.07.2025 11:30
Resumo
Se hai algo que caracteriza a sociedade contemporánea, esta é a súa diversidade. Así como as persoas deben adaptarse ás innovacións e á evolución, tamén debe facelo a nosa lingua. Por esta razón, o uso de pronomes non binarios e da linguaxe inclusiva estase volvendo cada vez máis común. Xorden desafíos coa concordancia entre pronomes e antecedentes, particularmente co uso do they singular e everyone, así como coas formas reflexivas correspondentes themself e themselves. Tamén existen complexidades adicionais á hora de adaptar pronomes neutros en linguas con xénero gramatical, como o español e o galego, que presentan flexións para o xénero masculino, feminino e, nalgúns casos, para o xénero neutro (por exemplo, neno, nena e nene). Estes cambios lingüísticos poden ter implicacións legais e culturais, especialmente para as persoas non binarias, como o demostra o Trans Language Activism (TLA), que avoga pola integración de pronomes neutros e neopronomes nas normas sociais. Este TFG proponse examinar estas cuestións e explorar a relación entre linguaxe inclusiva, formación de identidade e as normas gramaticais. O enfoque centrarase no uso e nas formas de they e de neopronomes como ze e xe dentro da comunidade (non)binaria, tal como se representa nunha mostra de fíos extraídos de Reddit (por exemplo, r/NonBinaryTalk). A hipótese que se formula é que they se converterá no pronome de preferencia tanto para as comunidades binarias como non binarias á hora de referirse a si mesmas e a individuos cuxo xénero non se especifica, adoptando así unha posición lingüística máis neutral. Tras realizar unha análise cualitativa e cuantitativa dos datos, argumentarase a necesidade de adoptar prácticas de linguaxe inclusiva nos medios de comunicación, na educación e nas políticas públicas para fomentar unha sociedade máis equitativa.
Se hai algo que caracteriza a sociedade contemporánea, esta é a súa diversidade. Así como as persoas deben adaptarse ás innovacións e á evolución, tamén debe facelo a nosa lingua. Por esta razón, o uso de pronomes non binarios e da linguaxe inclusiva estase volvendo cada vez máis común. Xorden desafíos coa concordancia entre pronomes e antecedentes, particularmente co uso do they singular e everyone, así como coas formas reflexivas correspondentes themself e themselves. Tamén existen complexidades adicionais á hora de adaptar pronomes neutros en linguas con xénero gramatical, como o español e o galego, que presentan flexións para o xénero masculino, feminino e, nalgúns casos, para o xénero neutro (por exemplo, neno, nena e nene). Estes cambios lingüísticos poden ter implicacións legais e culturais, especialmente para as persoas non binarias, como o demostra o Trans Language Activism (TLA), que avoga pola integración de pronomes neutros e neopronomes nas normas sociais. Este TFG proponse examinar estas cuestións e explorar a relación entre linguaxe inclusiva, formación de identidade e as normas gramaticais. O enfoque centrarase no uso e nas formas de they e de neopronomes como ze e xe dentro da comunidade (non)binaria, tal como se representa nunha mostra de fíos extraídos de Reddit (por exemplo, r/NonBinaryTalk). A hipótese que se formula é que they se converterá no pronome de preferencia tanto para as comunidades binarias como non binarias á hora de referirse a si mesmas e a individuos cuxo xénero non se especifica, adoptando así unha posición lingüística máis neutral. Tras realizar unha análise cualitativa e cuantitativa dos datos, argumentarase a necesidade de adoptar prácticas de linguaxe inclusiva nos medios de comunicación, na educación e nas políticas públicas para fomentar unha sociedade máis equitativa.
Dirección
BOUSO RIVAS, TAMARA (Titoría)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Verosimilitude e estruturas descritivas
Autoría
G.F.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
G.F.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
08.09.2025 16:45
08.09.2025 16:45
Resumo
Este traballo analizará a verosimilitude e as estruturas secuenciais descritivas. Tamén estudará os recursos empregados para motivar a pausa descritiva, procedementos considerados como temáticas baleiras cuxa función principal é a verosimilitude da narrativa e facer que as transicións da narrativa á descritiva sexan menos marcadas.
Este traballo analizará a verosimilitude e as estruturas secuenciais descritivas. Tamén estudará os recursos empregados para motivar a pausa descritiva, procedementos considerados como temáticas baleiras cuxa función principal é a verosimilitude da narrativa e facer que as transicións da narrativa á descritiva sexan menos marcadas.
Dirección
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Asesoría comunicativa de celebridades españolas: análise do seu desempeño oral en inglés.
Autoría
P.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
P.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 10:00
15.07.2025 10:00
Resumo
En el mundo interconectado actual, las celebridades buscan expandir sus carreras más allá de sus lenguas maternas, lo que hace que la comunicación efectiva en una segunda lengua sea esencial para conectar con audiencias internacionales, no solo a través de sus producciones cinematográficas y musicales, sino también mediante sus interacciones en redes sociales. Este proceso puede poner en jaque su pronunciación precisa e inteligibilidad, ya que aprender a pronunciar una lengua extranjera es uno de los mayores retos en la adquisición de lenguas, pues implica dominar no solo la pronunciación de segmentos aislados, sino también aspectos suprasegmentales como la entonación, el ritmo y los patrones acentuales. Este desafío puede afectar a su percepción pública, credibilidad y, en consecuencia, a sus oportunidades profesionales, lo que hace necesario que examinen detenidamente su desempeño comunicativo en una lengua extranjera. El objetivo de este trabajo es (1) analizar el rendimiento oral de celebridades españolas al hablar en inglés en contextos públicos con el fin de (2) identificar los principales desafíos de pronunciación y así (3) proponer un programa de entrenamiento que potencie su confianza y transforme su experiencia. Mi metodología se basa en la escucha activa de extractos tomados de entrevistas disponibles en línea, tanto en contextos formales como informales, con el fin de analizar su repertorio fonético, prestando especial atención a sus desviaciones respecto al estándar de pronunciación Received Pronunciation. Sus habilidades orales se analizarán en el marco del Marco Común Europeo de Referencia para las Lenguas, que “organiza la competencia lingüística en seis niveles, de A1 a C2, que pueden reagruparse en tres niveles generales: Usuario Básico, Usuario Independiente y Usuario Competente, y subdividirse según las necesidades del contexto local” (MCER, 2023). Esto permitirá la elaboración de un conjunto de ejercicios personalizados que conformen un programa de entrenamiento.
En el mundo interconectado actual, las celebridades buscan expandir sus carreras más allá de sus lenguas maternas, lo que hace que la comunicación efectiva en una segunda lengua sea esencial para conectar con audiencias internacionales, no solo a través de sus producciones cinematográficas y musicales, sino también mediante sus interacciones en redes sociales. Este proceso puede poner en jaque su pronunciación precisa e inteligibilidad, ya que aprender a pronunciar una lengua extranjera es uno de los mayores retos en la adquisición de lenguas, pues implica dominar no solo la pronunciación de segmentos aislados, sino también aspectos suprasegmentales como la entonación, el ritmo y los patrones acentuales. Este desafío puede afectar a su percepción pública, credibilidad y, en consecuencia, a sus oportunidades profesionales, lo que hace necesario que examinen detenidamente su desempeño comunicativo en una lengua extranjera. El objetivo de este trabajo es (1) analizar el rendimiento oral de celebridades españolas al hablar en inglés en contextos públicos con el fin de (2) identificar los principales desafíos de pronunciación y así (3) proponer un programa de entrenamiento que potencie su confianza y transforme su experiencia. Mi metodología se basa en la escucha activa de extractos tomados de entrevistas disponibles en línea, tanto en contextos formales como informales, con el fin de analizar su repertorio fonético, prestando especial atención a sus desviaciones respecto al estándar de pronunciación Received Pronunciation. Sus habilidades orales se analizarán en el marco del Marco Común Europeo de Referencia para las Lenguas, que “organiza la competencia lingüística en seis niveles, de A1 a C2, que pueden reagruparse en tres niveles generales: Usuario Básico, Usuario Independiente y Usuario Competente, y subdividirse según las necesidades del contexto local” (MCER, 2023). Esto permitirá la elaboración de un conjunto de ejercicios personalizados que conformen un programa de entrenamiento.
Dirección
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Titoría)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
A cuestión lingua-xénero: a situación sociolingüística na mocidade de Xinzo de Limia
Autoría
M.R.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.R.F.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.02.2025 11:00
18.02.2025 11:00
Resumo
Na meirande parte de estudos sociolingüísticos o xénero é incluído coma unha variable máis que inflúe sobre os resultados que se poden obter, non é ata os últimos anos que dita variable se transforma nunha cuestión central sobre a que incidir directamente. O propósito principal deste traballo de investigación é achegar un pouco de luz sobre a cuestión de se existen prácticas lingüísticas distintas en función do xénero. Para iso, tomando como espazo de estudo a vila de Xinzo de Limia, seguiuse unha metodoloxía de tipo cualitativa pondo o foco nas actitudes lingüísticas que presentan os mozos e mozas de dezaseis anos do I.E.S Cidade de Antioquía. A mostra seleccionada está conformada por un total de doce alumnos do centro, dos cales seis son rapaces e seis rapazas, por outro lado, para a selección do alumnado enquisado tívose en conta a lingua habitual empregada; en cada un dos dous grupos, divididos segundo o xénero dos enquisados, tres persoas falan galego e tres castelán. Finalmente, analizáronse diversas cuestións coma as situacións de converxencia, a correlación identidade-lingua ou a posible aparición de prexuízos concluíndo que existen diversas tendencias lingüísticas que poden variar en función do xénero.
Na meirande parte de estudos sociolingüísticos o xénero é incluído coma unha variable máis que inflúe sobre os resultados que se poden obter, non é ata os últimos anos que dita variable se transforma nunha cuestión central sobre a que incidir directamente. O propósito principal deste traballo de investigación é achegar un pouco de luz sobre a cuestión de se existen prácticas lingüísticas distintas en función do xénero. Para iso, tomando como espazo de estudo a vila de Xinzo de Limia, seguiuse unha metodoloxía de tipo cualitativa pondo o foco nas actitudes lingüísticas que presentan os mozos e mozas de dezaseis anos do I.E.S Cidade de Antioquía. A mostra seleccionada está conformada por un total de doce alumnos do centro, dos cales seis son rapaces e seis rapazas, por outro lado, para a selección do alumnado enquisado tívose en conta a lingua habitual empregada; en cada un dos dous grupos, divididos segundo o xénero dos enquisados, tres persoas falan galego e tres castelán. Finalmente, analizáronse diversas cuestións coma as situacións de converxencia, a correlación identidade-lingua ou a posible aparición de prexuízos concluíndo que existen diversas tendencias lingüísticas que poden variar en función do xénero.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
O éxito e o fracaso segundo a clase política galega: unha aproximación dende a Análise Crítica do Discurso
Autoría
U.F.N.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
U.F.N.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
08.09.2025 10:00
08.09.2025 10:00
Resumo
Éxito e fracaso son termos usados constantemente para medir o desenvolvemento da vida humana. Máis aló da súa definición como consecución ou non dun obxectivo, ambas son ideas relacionadas con aspectos sociais tan diferentes como a escola, a economía, a felicidade ou as relacións interpersoais. Polo tanto, non é de estrañar que estes conceptos poidan adquirir formas moi diferentes dependendo do momento histórico, o tipo de sociedade ou a ideoloxía política. A Análise Crítica do Discurso (ACD) é un tipo de investigación interdisciplinaria que estuda o mesmo co fin de discurso público poden controlar os actos e as mentes do resto da sociedade. entender como aqueles que teñen o poder crean e reproducen a súa ideoloxía. Segundo Teun A. van Dijk, o discurso contribúe á reprodución da desigualdade e a inxustiza, xa que aqueles que teñen no seu poder o Este traballo busca analizar como se crean e que forma teñen os conceptos de éxito e fracaso na nosa sociedade. Para este fin usaranse os postulados da ACD e dos seus principais representantes, que serán aplicados a un corpus de intervencións no Parlamento de Galiza. Sendo termos tan amplos é necesario acoutar a busca a un campo máis específico, polo que o tema a tratar será a lingua. Debates como as vantaxes do multilingüismo, a convivencia entre galego e castelán ou as políticas de normalización lingüística xeran visións moi diferentes dentro dos diferentes partidos políticos galegos, dando lugar a ideas moi diversas sobre o que se pode considerar éxito ou fracaso en relación coa lingua galega e aquelas outras presentes no territorio. Mediante a análise de tópicos, estruturas, recursos lingüísticos e outros elementos discursivos, tratarase de entender como reproducen os políticos galegas a súa visión do éxito e do fracaso.
Éxito e fracaso son termos usados constantemente para medir o desenvolvemento da vida humana. Máis aló da súa definición como consecución ou non dun obxectivo, ambas son ideas relacionadas con aspectos sociais tan diferentes como a escola, a economía, a felicidade ou as relacións interpersoais. Polo tanto, non é de estrañar que estes conceptos poidan adquirir formas moi diferentes dependendo do momento histórico, o tipo de sociedade ou a ideoloxía política. A Análise Crítica do Discurso (ACD) é un tipo de investigación interdisciplinaria que estuda o mesmo co fin de discurso público poden controlar os actos e as mentes do resto da sociedade. entender como aqueles que teñen o poder crean e reproducen a súa ideoloxía. Segundo Teun A. van Dijk, o discurso contribúe á reprodución da desigualdade e a inxustiza, xa que aqueles que teñen no seu poder o Este traballo busca analizar como se crean e que forma teñen os conceptos de éxito e fracaso na nosa sociedade. Para este fin usaranse os postulados da ACD e dos seus principais representantes, que serán aplicados a un corpus de intervencións no Parlamento de Galiza. Sendo termos tan amplos é necesario acoutar a busca a un campo máis específico, polo que o tema a tratar será a lingua. Debates como as vantaxes do multilingüismo, a convivencia entre galego e castelán ou as políticas de normalización lingüística xeran visións moi diferentes dentro dos diferentes partidos políticos galegos, dando lugar a ideas moi diversas sobre o que se pode considerar éxito ou fracaso en relación coa lingua galega e aquelas outras presentes no territorio. Mediante a análise de tópicos, estruturas, recursos lingüísticos e outros elementos discursivos, tratarase de entender como reproducen os políticos galegas a súa visión do éxito e do fracaso.
Dirección
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Vogal)
Lingua e Identidade nos concellos de Noia, Outes e Santa Comba: a mocidade de 18 a 35 anos.
Autoría
L.F.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.F.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.02.2025 11:30
18.02.2025 11:30
Resumo
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, tres estudantes de tres localidades diferentes (Noia, Outes e Santa Comba) pretendemos inquirir nos nosos propios concellos sobre a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega. Para isto, ao longo de varios meses, entrevistamos segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas, gravando a súa voz e sacando conclusións que nos permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real destes tres concellos e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, tres estudantes de tres localidades diferentes (Noia, Outes e Santa Comba) pretendemos inquirir nos nosos propios concellos sobre a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega. Para isto, ao longo de varios meses, entrevistamos segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas, gravando a súa voz e sacando conclusións que nos permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real destes tres concellos e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
A través das matemáticas: unha análise temática do trauma e do illamento nos personaxes da novela “La solitudine dei numeri primi” de Paolo Giordano
Autoría
S.M.F.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
S.M.F.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
09.09.2025 16:00
09.09.2025 16:00
Resumo
O tema do traballo é o estudo da novela La solitudine dei numeri primi de Paolo Giordano, con especial atención aos temas do trauma e o illamento a través da análise dos personaxes principais, Alice della Rocca e Mattia Balossino, e a interpretación da metáfora dos números curmáns utilizada polo autor como comparación cos seus personaxes. O estudo tamén pretende situar a ficción de Paolo Giordano no contexto da literatura italiana contemporánea, ilustrando os seus xéneros e características, e ao mesmo tempo ofrecer un perfil biográfico completo do autor a partir das entrevistas que concedeu, co fin de ilustrar como a súa traxectoria académica en física, entre a licenciatura e o doutoramento, influíu na súa obra e no seu enfoque narrativo. A obra pretende ofrecer un estudo totalmente centrado na figura deste autor hipercontemporáneo e na súa obra máis importante, analizando tamén como se inscribe no contexto máis amplo da narrativa italiana contemporánea e aborda temas universais relacionados coa mocidade.
O tema do traballo é o estudo da novela La solitudine dei numeri primi de Paolo Giordano, con especial atención aos temas do trauma e o illamento a través da análise dos personaxes principais, Alice della Rocca e Mattia Balossino, e a interpretación da metáfora dos números curmáns utilizada polo autor como comparación cos seus personaxes. O estudo tamén pretende situar a ficción de Paolo Giordano no contexto da literatura italiana contemporánea, ilustrando os seus xéneros e características, e ao mesmo tempo ofrecer un perfil biográfico completo do autor a partir das entrevistas que concedeu, co fin de ilustrar como a súa traxectoria académica en física, entre a licenciatura e o doutoramento, influíu na súa obra e no seu enfoque narrativo. A obra pretende ofrecer un estudo totalmente centrado na figura deste autor hipercontemporáneo e na súa obra máis importante, analizando tamén como se inscribe no contexto máis amplo da narrativa italiana contemporánea e aborda temas universais relacionados coa mocidade.
Dirección
CECCARELLI , MARILENA (Titoría)
CECCARELLI , MARILENA (Titoría)
Tribunal
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
Estudo comparado da expresión oral de Medea na literatura latina: as Heroidas de Ovidio e a Medea de Séneca
Autoría
C.F.L.
Grao en Filoloxía Clásica
C.F.L.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 11:45
15.07.2025 11:45
Resumo
Este traballo pretende realizar unha análise lingüística e literaria coas súas implicacións na caracterización do personaxe obxecto de estudo do discurso de Medea a través dun estudo comparativo do texto do poema de Medea a Jasón nas Heroidas de Ovidio, e da traxedia senecana Medea. Este estudo partirá dunha análise lingüística do uso das distintas modalidades (declarativa, interrogativa, imperativa, exclamativa, desiderativa) por parte do personaxe de Medea, en relación coa efectiva intención comunicativa de cada unha das expresións en contexto (e.gr., forza ilocutiva aseverativa, impresiva, deliberativa, expresiva), para establecer a base e os parámetros específicos do discurso analizables en cada un dos autores, comparándoos e comprobando se é posible achar patróns de expresión comúns ou predominantes. Ao cuantificar e analizar os actos de fala de Medea, búscase investigar se existe un tipo de expresión con características particulares neste personaxe. Loxicamente, terase en conta o que poidan influír a variante cronolóxica e o tipo de texto: o feito de que os dous textos comparados enmárquense en distintas épocas literarias (período augústeo e primeira época imperial) e pertenzan a diferentes xéneros literarios. Así, o estudo será completado cunha investigación de tipo literario e léxico, para poder discernir con exactitude os elementos que caracterizan a este personaxe, a súa esencia psicolóxica e o seu modo de exteriorizar o seu pensamento. En esencia, este traballo concíbese como o estudo lingüístico dun corpus, combinado cunha investigación dos elementos pertinentes para a creación e caracterización deste personaxe.
Este traballo pretende realizar unha análise lingüística e literaria coas súas implicacións na caracterización do personaxe obxecto de estudo do discurso de Medea a través dun estudo comparativo do texto do poema de Medea a Jasón nas Heroidas de Ovidio, e da traxedia senecana Medea. Este estudo partirá dunha análise lingüística do uso das distintas modalidades (declarativa, interrogativa, imperativa, exclamativa, desiderativa) por parte do personaxe de Medea, en relación coa efectiva intención comunicativa de cada unha das expresións en contexto (e.gr., forza ilocutiva aseverativa, impresiva, deliberativa, expresiva), para establecer a base e os parámetros específicos do discurso analizables en cada un dos autores, comparándoos e comprobando se é posible achar patróns de expresión comúns ou predominantes. Ao cuantificar e analizar os actos de fala de Medea, búscase investigar se existe un tipo de expresión con características particulares neste personaxe. Loxicamente, terase en conta o que poidan influír a variante cronolóxica e o tipo de texto: o feito de que os dous textos comparados enmárquense en distintas épocas literarias (período augústeo e primeira época imperial) e pertenzan a diferentes xéneros literarios. Así, o estudo será completado cunha investigación de tipo literario e léxico, para poder discernir con exactitude os elementos que caracterizan a este personaxe, a súa esencia psicolóxica e o seu modo de exteriorizar o seu pensamento. En esencia, este traballo concíbese como o estudo lingüístico dun corpus, combinado cunha investigación dos elementos pertinentes para a creación e caracterización deste personaxe.
Dirección
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Titoría)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Construción argumentativa do Diálogo de la dignidad del hombre, de Fernán Pérez de Oliva
Autoría
L.F.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.F.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 11:00
18.07.2025 11:00
Resumo
O diálogo é un dos xéneros máis destacados na prosa didáctica do século XVI. Entre as súas moitas vertentes e modelos (platónico, ciceroniano, erasmista-lucianesco...) atópase un subtipo do diálogo ciceroniano directamente emparentado coa experiencia dialéctica e oratoria. É un diálogo no que dous contendentes enfrontan as súas posturas sobre un determinado tema, en intervencións sucesivas ás que un xuiz pon fin coa súa decisión. O Diálogo de la dignidad del hombre pertence a esta modalidade, e desenrola un tema de capital importancia para o humanismo europeo: a consideración do home coma o ser máis completo ou mísero do universo. Tratado antes por autores coma Pico della Mirandola, é recreado por Fernán Pérez de Oliva, humanista ao que Cristóbal de Villalón situou como modelo de home de letras no seu diálogo El scholástico. O obxectivo deste traballo, apoiado na retórica e na contextualización filolóxica e histórica do asunto, é explicar os mecanismos de construción argumentativa que conforman este debate. O traballo constará dunha introdución, onde se exporán os obxectivos, metodoloxía e fases da elaboración; un segundo apartado que resumirá os modelos de diálogo existentes no século XVI; un terceiro no que se resumirá a importancia do debate dignitas vs. Miseria hominis no Renacemento, e un cuarto que se centrará na análise do diálogo. As conclusións e a bibliografía serán os lóxicos apartados finais.
O diálogo é un dos xéneros máis destacados na prosa didáctica do século XVI. Entre as súas moitas vertentes e modelos (platónico, ciceroniano, erasmista-lucianesco...) atópase un subtipo do diálogo ciceroniano directamente emparentado coa experiencia dialéctica e oratoria. É un diálogo no que dous contendentes enfrontan as súas posturas sobre un determinado tema, en intervencións sucesivas ás que un xuiz pon fin coa súa decisión. O Diálogo de la dignidad del hombre pertence a esta modalidade, e desenrola un tema de capital importancia para o humanismo europeo: a consideración do home coma o ser máis completo ou mísero do universo. Tratado antes por autores coma Pico della Mirandola, é recreado por Fernán Pérez de Oliva, humanista ao que Cristóbal de Villalón situou como modelo de home de letras no seu diálogo El scholástico. O obxectivo deste traballo, apoiado na retórica e na contextualización filolóxica e histórica do asunto, é explicar os mecanismos de construción argumentativa que conforman este debate. O traballo constará dunha introdución, onde se exporán os obxectivos, metodoloxía e fases da elaboración; un segundo apartado que resumirá os modelos de diálogo existentes no século XVI; un terceiro no que se resumirá a importancia do debate dignitas vs. Miseria hominis no Renacemento, e un cuarto que se centrará na análise do diálogo. As conclusións e a bibliografía serán os lóxicos apartados finais.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
Os anglicismos no sector da moda francesa e española: estudo contrastivo
Autoría
M.N.F.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.N.F.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.02.2025 16:40
18.02.2025 16:40
Resumo
O mundo da moda representa un campo no que o uso de novas palabras para designar tendencias, roupa e mesmo estilo está en constante aumento. Estes neoloxismos son esencialmente prestados doutras linguas. Así, moitas revistas de moda españolas e francesas teñen un gran número de préstamos nos seus artigos, en particular un importante número de anglicismos para chegar a un público internacional. Aínda que o tipo de préstamo foi evolucionando ao longo dos anos, seguindo as tendencias da moda, o uso de anglicismos para designar termos de moda é unha realidade cotiá. O obxectivo deste traballo é analizar os anglicismos da moda francesa e española durante o ano 2023. Para iso analizáronse diferentes revistas de moda francesas (Marie Claire France, Harper’s Bazaar France, Vogue France, Numéro France, Elle France) e españolas (Vogue España, Harper’s Bazaar España, Glamour España, Elle España) para tentar ver que tipos de anglicismo se empregan. Así, a partir da análise contrastiva destas revistas, analizaranse os distintos tipos de anglicismos, a súa influencia así como a súa asimilación nas linguas de acollida. Despois poderemos establecer as converxencias e diverxencias entre as dúas linguas analizadas.
O mundo da moda representa un campo no que o uso de novas palabras para designar tendencias, roupa e mesmo estilo está en constante aumento. Estes neoloxismos son esencialmente prestados doutras linguas. Así, moitas revistas de moda españolas e francesas teñen un gran número de préstamos nos seus artigos, en particular un importante número de anglicismos para chegar a un público internacional. Aínda que o tipo de préstamo foi evolucionando ao longo dos anos, seguindo as tendencias da moda, o uso de anglicismos para designar termos de moda é unha realidade cotiá. O obxectivo deste traballo é analizar os anglicismos da moda francesa e española durante o ano 2023. Para iso analizáronse diferentes revistas de moda francesas (Marie Claire France, Harper’s Bazaar France, Vogue France, Numéro France, Elle France) e españolas (Vogue España, Harper’s Bazaar España, Glamour España, Elle España) para tentar ver que tipos de anglicismo se empregan. Así, a partir da análise contrastiva destas revistas, analizaranse os distintos tipos de anglicismos, a súa influencia así como a súa asimilación nas linguas de acollida. Despois poderemos establecer as converxencias e diverxencias entre as dúas linguas analizadas.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
A manifestación da maldición en tres ámbitos textuais: relixioso, cotiá e literario.
Autoría
P.F.C.
Grao en Filoloxía Clásica
P.F.C.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
09.09.2025 09:30
09.09.2025 09:30
Resumo
O propósito deste traballo é presentar a maneira de manifestar as maldicións en tres ámbitos que semellan completamente distintos, os cales están representados polos seguintes textos: as Defixionum Tabellae, os libros correspondentes ao Pentateuco e o Ibis de Ovidio. Poranse en relación os tres respectivos marcos culturais e apreciaranse tanto as súas similitudes como as súas diferenzas á hora de maldicir. Contextualmente, vaise facer referencia, por unha parte, a unha comunidade marcada pola crenza mística-ritual monoteísta, propia da doutrina da tradición bíblica, e por outra parte á chamada sociedade do paganismo, que será analizada dende un punto de vista pragmático e cotiá e outro literario. Isto levará tamén ao propio concepto de defixio, o cal definiremos como o uso de palabras poderosas para invocar danos sobrenaturais sobre alguén ou algo. Verase a conexión deste termo coas distintas divindades, que moitas veces son as encargadas de facer cumprir a imprecación implorada. Metodoloxicamente, o traballo centrarase no estudo dos trazos lingüísticos do latín, coma o léxico empregado ou os aspectos sintácticos máis importantes, tendo en conta que partimos, nun caso, dunha tradución, e nos restantes do texto na súa lingua orixinal.
O propósito deste traballo é presentar a maneira de manifestar as maldicións en tres ámbitos que semellan completamente distintos, os cales están representados polos seguintes textos: as Defixionum Tabellae, os libros correspondentes ao Pentateuco e o Ibis de Ovidio. Poranse en relación os tres respectivos marcos culturais e apreciaranse tanto as súas similitudes como as súas diferenzas á hora de maldicir. Contextualmente, vaise facer referencia, por unha parte, a unha comunidade marcada pola crenza mística-ritual monoteísta, propia da doutrina da tradición bíblica, e por outra parte á chamada sociedade do paganismo, que será analizada dende un punto de vista pragmático e cotiá e outro literario. Isto levará tamén ao propio concepto de defixio, o cal definiremos como o uso de palabras poderosas para invocar danos sobrenaturais sobre alguén ou algo. Verase a conexión deste termo coas distintas divindades, que moitas veces son as encargadas de facer cumprir a imprecación implorada. Metodoloxicamente, o traballo centrarase no estudo dos trazos lingüísticos do latín, coma o léxico empregado ou os aspectos sintácticos máis importantes, tendo en conta que partimos, nun caso, dunha tradución, e nos restantes do texto na súa lingua orixinal.
Dirección
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
Tribunal
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Estudo de epitafios latinos sobre mulleres dos séculos II a.C ao II d.C.
Autoría
U.G.M.
Grao en Filoloxía Clásica
U.G.M.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 12:30
15.07.2025 12:30
Resumo
O obxectivo deste traballo é o estudo dun compendio de epígrafes fúnebres que ofrecerán unha visión da representación feminina na Antiga Roma. Estes epitafios mostran a supervivencia individual que transcende á morte, pois rememoran o recordo do defunto por parte da familia, amigos, ou de calquera viandante que atope a estela fúnebre. Con este motivo, realizaremos un estudo filolóxico atendendo a aspectos lingüísticos, literarios e de contido, que derivarán nunha revisión da concepción da muller e do seu status social, familiar e xurídico, e como a súa concepción varía en función da maternidade, da familiaridade ou dos seus valores: a exemplar coniux, a intelixencia da docta puella ou a ideal devoción da matrona. Para realizar este estudo utilizaremos inscricións pertencentes ao período entre o final da República e o Alto Imperio, concretamente datadas entre os séculos II a.C e II d.C, como o epitafio de Claudia (ca. 130 a. C), de Atistia (ca. 50 a. C) ou o de Urbanila (ca. 150 d. C); deste xeito teremos unha representatividade temporal de gran relevancia histórica.
O obxectivo deste traballo é o estudo dun compendio de epígrafes fúnebres que ofrecerán unha visión da representación feminina na Antiga Roma. Estes epitafios mostran a supervivencia individual que transcende á morte, pois rememoran o recordo do defunto por parte da familia, amigos, ou de calquera viandante que atope a estela fúnebre. Con este motivo, realizaremos un estudo filolóxico atendendo a aspectos lingüísticos, literarios e de contido, que derivarán nunha revisión da concepción da muller e do seu status social, familiar e xurídico, e como a súa concepción varía en función da maternidade, da familiaridade ou dos seus valores: a exemplar coniux, a intelixencia da docta puella ou a ideal devoción da matrona. Para realizar este estudo utilizaremos inscricións pertencentes ao período entre o final da República e o Alto Imperio, concretamente datadas entre os séculos II a.C e II d.C, como o epitafio de Claudia (ca. 130 a. C), de Atistia (ca. 50 a. C) ou o de Urbanila (ca. 150 d. C); deste xeito teremos unha representatividade temporal de gran relevancia histórica.
Dirección
Carracedo Fraga, José (Titoría)
Carracedo Fraga, José (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Enfoque didáctico do acto de fala da petición en francés como lingua estranxeira (FLE)
Autoría
A.G.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.G.V.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.02.2025 16:00
18.02.2025 16:00
Resumo
Os actos de fala ocupan un lugar esencial na comunicación, non só para transmitir información, senón tamén para realizar accións. Este traballo ten como obxectivo abordar a ensinanza/aprendizaxe do acto de fala de petición na competencia oral en FLE, tanto en producción como en recepción. Exploraremos como os estudantes de FLE poden dominar non só a arte de formular peticións, senón tamen de comprender as petición dos interlocutores. Con este obxectivo, propoñemos un enfoque teórico e práctico baseado na perspectiva accional, segundo as directrices do Marco Europeo Común de Referencia para as Linguas (MECRL, 2001). En primeiro lugar, presentamos a teória dos actos de fala segundo as distintas perspectivas, co fin de introducir o noso obxecto de estudo. En segundo lugar, propoñemos una descripción do acto da petición na ensinanza/aprendizaxe do FLE, en canto à producción e á recepción oral, baseándonos na perspectiva comunicativa e accional. Finalmente, a última parte do noso traballo consiste nunha posta en práctica na que se propoñen activides de ensinanza/aprendizaxe do acto de petición enfocadas ao nivel B1.
Os actos de fala ocupan un lugar esencial na comunicación, non só para transmitir información, senón tamén para realizar accións. Este traballo ten como obxectivo abordar a ensinanza/aprendizaxe do acto de fala de petición na competencia oral en FLE, tanto en producción como en recepción. Exploraremos como os estudantes de FLE poden dominar non só a arte de formular peticións, senón tamen de comprender as petición dos interlocutores. Con este obxectivo, propoñemos un enfoque teórico e práctico baseado na perspectiva accional, segundo as directrices do Marco Europeo Común de Referencia para as Linguas (MECRL, 2001). En primeiro lugar, presentamos a teória dos actos de fala segundo as distintas perspectivas, co fin de introducir o noso obxecto de estudo. En segundo lugar, propoñemos una descripción do acto da petición na ensinanza/aprendizaxe do FLE, en canto à producción e á recepción oral, baseándonos na perspectiva comunicativa e accional. Finalmente, a última parte do noso traballo consiste nunha posta en práctica na que se propoñen activides de ensinanza/aprendizaxe do acto de petición enfocadas ao nivel B1.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
O voseo como fenómeno de variación dialectal non estandarizados en dúas áreas americanas: os Estados andinos e Chile.
Autoría
E.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
E.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 10:00
18.07.2025 10:00
Resumo
É incuestionable a riqueza lingüística que presenta o español, unha lingua pluricéntrica que contén gran variación lingüística dialectal e sociolingüística, sobre todo, pola súa vastedade xeográfica e demográfica, no ámbito hispanoamericano. O estudo das formas de tratamento pronominal e verbal do español xerou tradicionalmente gran interese no contexto da investigación hispánica en virtude da variabilidade formal e nocional que manifesta ao longo e ancho do territorio americano, interese tamén personal que nos levou a seleccionalo como tema de Traballo de Fin de Grao. Este divídese fundamentalmente en dúas partes. Comezaremos cunha perspectiva teórica, na que abordaremos a definición do concepto voseo mostrando a súa evolución dende as etapas de formación e desenvolvemento ata o español actual, ao tempo que debuxaremos un estado da cuestión mediante a lectura e sintese de refrancias bibliográficas básicas que se centran na súa descripción e análise. Desta forma, sera posible presentar un panorama actualizado sobre o tratamento pronominal e verbal voseante dende unha perspectiva xeral, pero con especial atención á zona andina e a Chile, áreas escollidas pola natureza non estandarizada do voseo, frente a un uso máis prestixioso na área rioplatense e outro semiestandarizado en Centroamérica. Na segunda parte do TFG prestaremos especial atención a unha dimensión práctica a través da consulta e exame dos materiais extraídos fundamentalmente do corpus PRESEEA, dando lugar, por tanto, a unha visión do voseo a través das mostras orais dos falantes andinos e chilenos que permiten o seu estudo tendo en conta, ademais da variable xeográfica, variables independientes ou extralingüísticas como a idade, o sexo ou o nivel de instrucción.
É incuestionable a riqueza lingüística que presenta o español, unha lingua pluricéntrica que contén gran variación lingüística dialectal e sociolingüística, sobre todo, pola súa vastedade xeográfica e demográfica, no ámbito hispanoamericano. O estudo das formas de tratamento pronominal e verbal do español xerou tradicionalmente gran interese no contexto da investigación hispánica en virtude da variabilidade formal e nocional que manifesta ao longo e ancho do territorio americano, interese tamén personal que nos levou a seleccionalo como tema de Traballo de Fin de Grao. Este divídese fundamentalmente en dúas partes. Comezaremos cunha perspectiva teórica, na que abordaremos a definición do concepto voseo mostrando a súa evolución dende as etapas de formación e desenvolvemento ata o español actual, ao tempo que debuxaremos un estado da cuestión mediante a lectura e sintese de refrancias bibliográficas básicas que se centran na súa descripción e análise. Desta forma, sera posible presentar un panorama actualizado sobre o tratamento pronominal e verbal voseante dende unha perspectiva xeral, pero con especial atención á zona andina e a Chile, áreas escollidas pola natureza non estandarizada do voseo, frente a un uso máis prestixioso na área rioplatense e outro semiestandarizado en Centroamérica. Na segunda parte do TFG prestaremos especial atención a unha dimensión práctica a través da consulta e exame dos materiais extraídos fundamentalmente do corpus PRESEEA, dando lugar, por tanto, a unha visión do voseo a través das mostras orais dos falantes andinos e chilenos que permiten o seu estudo tendo en conta, ademais da variable xeográfica, variables independientes ou extralingüísticas como a idade, o sexo ou o nivel de instrucción.
Dirección
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
A función do alcol nos contos de Onetti
Autoría
I.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
I.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 11:30
18.07.2025 11:30
Resumo
O autor uruguaio Onetti é un escritor distinguido tanto polas súas novelas coma polos seus contos. Nunha breve introdución, tratarase de anosar de que xeito move a súa literatura en terreos que mesturan a realidade cas ensoñacións das personaxes. Con estas ensoñacións, as personaxes tratan de escapar da angustia e da soidade á que se ven sometidos por un ambiente pechado. Nestas circunstancias, o consumo do alcol é común nos escritos de Onetti. O núcleo do presente traballo procurará esclarecer cal é a función do alcol nos contos do uruguaio. Logo o foco será trasladado a catro contos en específico: Bienvenido, Bob (1944), La casa en la arena (1949), Jacob y el otro (1961) e Los amigos (1979). Con esta selección concreta, tratarase de analizar de que xeito o autor manexou, de xeito literario, o consumo do alcol ó longo de máis de tres décadas.
O autor uruguaio Onetti é un escritor distinguido tanto polas súas novelas coma polos seus contos. Nunha breve introdución, tratarase de anosar de que xeito move a súa literatura en terreos que mesturan a realidade cas ensoñacións das personaxes. Con estas ensoñacións, as personaxes tratan de escapar da angustia e da soidade á que se ven sometidos por un ambiente pechado. Nestas circunstancias, o consumo do alcol é común nos escritos de Onetti. O núcleo do presente traballo procurará esclarecer cal é a función do alcol nos contos do uruguaio. Logo o foco será trasladado a catro contos en específico: Bienvenido, Bob (1944), La casa en la arena (1949), Jacob y el otro (1961) e Los amigos (1979). Con esta selección concreta, tratarase de analizar de que xeito o autor manexou, de xeito literario, o consumo do alcol ó longo de máis de tres décadas.
Dirección
HERNANDO MORATA, ISABEL (Titoría)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
O papel dos medios en liña na aprendizaxe autodirixida de EFL: explorando novas fronteiras na educación lingüística.
Autoría
A.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
24.02.2025 13:00
24.02.2025 13:00
Resumo
O tema desta disertación é OILE (Online Informal Learning of English) que, segundo Stevens (2010: 2), pode definirse como unha aprendizaxe non estruturada e xeralmente non intencionada 'resultante de actividades da vida cotiá relacionadas co traballo, a familia ou o lecer'. (Stevens, 2010, 12). Polo tanto, o estudo pretende comprender como pode influír o uso incidental dos medios en liña, incluíndo diversas ferramentas e recursos dixitais como ver series de televisión na versión orixinal, escoitar música en inglés baixo demanda e as redes sociais con outros usuarios de fala inglesa o proceso de aprendizaxe autodirixido da lingua. Tamén pretende proporcionar información sobre o panorama en evolución da educación lingüística, explorando as implicacións pedagóxicas. A tese constará de dúas seccións xerais: A primeira sección presentará unha revisión exhaustiva da literatura sobre OILE co fin de establecer o marco teórico e explorar aplicacións prácticas ao ensino da lingua inglesa. No segundo apartado presentaranse os resultados dunha enquisa realizada entre dous grupos de idade distintos (menores de dezaoito anos e maiores de sesenta). O propósito da enquisa é investigar as preferencias, experiencias e obstáculos destes grupos de idade cando se trata de usar medios de Internet para a aprendizaxe autodirixida de EFL. A investigación pretende ofrecer un relato completo de como a idade pode influír no uso e a eficacia dos medios de Internet na aprendizaxe de EFL comparando as actitudes e respostas destes dous grupos.
O tema desta disertación é OILE (Online Informal Learning of English) que, segundo Stevens (2010: 2), pode definirse como unha aprendizaxe non estruturada e xeralmente non intencionada 'resultante de actividades da vida cotiá relacionadas co traballo, a familia ou o lecer'. (Stevens, 2010, 12). Polo tanto, o estudo pretende comprender como pode influír o uso incidental dos medios en liña, incluíndo diversas ferramentas e recursos dixitais como ver series de televisión na versión orixinal, escoitar música en inglés baixo demanda e as redes sociais con outros usuarios de fala inglesa o proceso de aprendizaxe autodirixido da lingua. Tamén pretende proporcionar información sobre o panorama en evolución da educación lingüística, explorando as implicacións pedagóxicas. A tese constará de dúas seccións xerais: A primeira sección presentará unha revisión exhaustiva da literatura sobre OILE co fin de establecer o marco teórico e explorar aplicacións prácticas ao ensino da lingua inglesa. No segundo apartado presentaranse os resultados dunha enquisa realizada entre dous grupos de idade distintos (menores de dezaoito anos e maiores de sesenta). O propósito da enquisa é investigar as preferencias, experiencias e obstáculos destes grupos de idade cando se trata de usar medios de Internet para a aprendizaxe autodirixida de EFL. A investigación pretende ofrecer un relato completo de como a idade pode influír no uso e a eficacia dos medios de Internet na aprendizaxe de EFL comparando as actitudes e respostas destes dous grupos.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
A tradución das unidades fraseolóxicas galegas ao inglés: Un estudo de A Praia dos Afogados
Autoría
B.G.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
B.G.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 16:00
10.09.2025 16:00
Resumo
Este traballo de investigación centrase na análise da tradución de unidades fraseóloxicas do galego ao inglés, empregando a novela de Domingo Villar, A Praia dos Afogados e a versión traducida, Death on a Galician Shore de Sonia Soto. O artigo explica o concepto de unidades fraseolóxicas (UFs), que son expresions indivisibles de varias palabras con significados propios de cada cultura. Aínda que as veces o seu significada poida extraerse das palabras que a componen, sole ser a comunidade de falantes as que lles atribúen un significado. Por exemplo, 'Over the moon' significa felicidade máis que proximidade literal á lúa. Ao ser tan representativas da cultura dunha lingua, poden suponer un gran problema para o traductor, xa que una vez traducidos poden perder a esencia que os fai únicos. Números académicos trataron este tema con anterioridade, pero neste traballo centrareime principalmente en Zuluaga (2019). Zuluaga expón que é un gran reto para un traductor traducir UFs sen deteriorar a mesaxe cultural que escondese detrás da frase. Enfatiza a importancia de encontrar equivalentes culturais en lugar das traducións directas (calque). Para traducir con precisión 'Listo coma un allo', por exemplo hay que evitar traducións directas como 'Clever as a garlic' e optar por equivalentes culturalmente apropiados como 'Clever as a fox' .Para explicar os problemas aos que se enfronta un tradutor, centrareime no traballo particular de Sonia Soto, como tradutora da novela gallega A Praia dos Afogados. Este libro é rico neste tipo de expresións, xa que o escenario é unha aldea gallega e a gran maioría dos personaxes falan esta lingua. Examinarei con certo detalle como o tradutor manexa estas unidades fraseolóxicas. O método consistirá en recompilar sistematicamente secuencias que cumpran os criterios para ser consideradas unidades fraseolóxicas no texto orixinal e, a continuación, identificar os procedementos de tradución empregados no texto de destino para determinar os criterios seguidos polo tradutor nas súas decisións.
Este traballo de investigación centrase na análise da tradución de unidades fraseóloxicas do galego ao inglés, empregando a novela de Domingo Villar, A Praia dos Afogados e a versión traducida, Death on a Galician Shore de Sonia Soto. O artigo explica o concepto de unidades fraseolóxicas (UFs), que son expresions indivisibles de varias palabras con significados propios de cada cultura. Aínda que as veces o seu significada poida extraerse das palabras que a componen, sole ser a comunidade de falantes as que lles atribúen un significado. Por exemplo, 'Over the moon' significa felicidade máis que proximidade literal á lúa. Ao ser tan representativas da cultura dunha lingua, poden suponer un gran problema para o traductor, xa que una vez traducidos poden perder a esencia que os fai únicos. Números académicos trataron este tema con anterioridade, pero neste traballo centrareime principalmente en Zuluaga (2019). Zuluaga expón que é un gran reto para un traductor traducir UFs sen deteriorar a mesaxe cultural que escondese detrás da frase. Enfatiza a importancia de encontrar equivalentes culturais en lugar das traducións directas (calque). Para traducir con precisión 'Listo coma un allo', por exemplo hay que evitar traducións directas como 'Clever as a garlic' e optar por equivalentes culturalmente apropiados como 'Clever as a fox' .Para explicar os problemas aos que se enfronta un tradutor, centrareime no traballo particular de Sonia Soto, como tradutora da novela gallega A Praia dos Afogados. Este libro é rico neste tipo de expresións, xa que o escenario é unha aldea gallega e a gran maioría dos personaxes falan esta lingua. Examinarei con certo detalle como o tradutor manexa estas unidades fraseolóxicas. O método consistirá en recompilar sistematicamente secuencias que cumpran os criterios para ser consideradas unidades fraseolóxicas no texto orixinal e, a continuación, identificar os procedementos de tradución empregados no texto de destino para determinar os criterios seguidos polo tradutor nas súas decisións.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
O tratamento da dor en Sol de Inverno. de Rosa Aneiros, e Actos Humanos, de Han Kang: unha análise comparada
Autoría
S.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
S.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.02.2025 13:00
17.02.2025 13:00
Resumo
A literatura bélica ten sido tradicionalmente abordada dende perspectivas próximas á historiografía ou á épica perpetuando unha imaxe estática e elitista da guerra e contribuíndo á exaltación da figura do heroe. Aquí se propón unha análise comparada das obras de Rosa Aneiros, Sol de Inverno, de 2009, e de Han Kang, Actos Humanos, de 2018, en tradución ao castelán de Sunme Yoon. O eixo vertebrador desta análise é o tratamento da dor a través da proposta desenvolvida en 2003 por Susan Sontag en Regarding the Pain of Others. Observarase unha mudanza no paradigma da literatura de guerra que, adoptando un ollar máis íntimo e subxectivo, opta por dar voz ás vítimas daqueles capítulos violentos da historia que a miúdo. son silenciados ou manipulados por parte das institucións e os medios de comunicación. A escolla destas obras permite non só dar conta das mudanzas no panorama literario e os seus posibles vínculos coa autoría feminina e outros acontecementos históricos recentes, mais tamén explorar a dimensión emocional nas narrativas de guerra poñendo o foco no xeito en que se recolle e transmite a experiencia da dor para chegar a un entendemento transcultural e transfronteirizo do sufrimento humano. Alén diso, reflexionarase sobre o poder da literatura non só como arma de denuncia, senón tamén como espazo de loito e memoria colectiva.
A literatura bélica ten sido tradicionalmente abordada dende perspectivas próximas á historiografía ou á épica perpetuando unha imaxe estática e elitista da guerra e contribuíndo á exaltación da figura do heroe. Aquí se propón unha análise comparada das obras de Rosa Aneiros, Sol de Inverno, de 2009, e de Han Kang, Actos Humanos, de 2018, en tradución ao castelán de Sunme Yoon. O eixo vertebrador desta análise é o tratamento da dor a través da proposta desenvolvida en 2003 por Susan Sontag en Regarding the Pain of Others. Observarase unha mudanza no paradigma da literatura de guerra que, adoptando un ollar máis íntimo e subxectivo, opta por dar voz ás vítimas daqueles capítulos violentos da historia que a miúdo. son silenciados ou manipulados por parte das institucións e os medios de comunicación. A escolla destas obras permite non só dar conta das mudanzas no panorama literario e os seus posibles vínculos coa autoría feminina e outros acontecementos históricos recentes, mais tamén explorar a dimensión emocional nas narrativas de guerra poñendo o foco no xeito en que se recolle e transmite a experiencia da dor para chegar a un entendemento transcultural e transfronteirizo do sufrimento humano. Alén diso, reflexionarase sobre o poder da literatura non só como arma de denuncia, senón tamén como espazo de loito e memoria colectiva.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Espazos afectivos da Galiza na Lisboa actual
Autoría
A.G.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.G.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
19.06.2025 13:00
19.06.2025 13:00
Resumo
A chegada de persoas da Galiza a Lisboa remóntase aproximadamente a hai 500 anos, mais foi máis concretamente a partir do século XVIII cando se rexistraron os maiores picos de entrada. Na súa instalación e adaptación ao medio, os galegos e galegas enfrontaron oficios duros para, pouco a pouco, concentrárense en determinadas agrupacións, como a dos aguadeiros, taberneiros ou carvoeiros, entre outras, gañando respecto colectivo e pasando a enraizarse con intensidade e durante décadas na vida lisboeta. Os vestixios desta pegada poden aínda hoxe atoparse en innumerables puntos da xeografía da cidade, alén das máis discretas e puntuais presenzas actuais. Aínda que estas poidan ser de utilidade informativa, o presente traballo pretende realizar un levantamento e análise dos vestixios mencionados a través da indagación en diferentes fontes, preferentemente históricas e literarias, en torno aos continxentes galaicos chegados ao núcleo urbano e contorna. Teremos en conta o seu volume, procedencia, tradicións, hábitos festivos e modos de permanencia despois de tantos anos. E ao mesmo tempo, alén de avaliar a repercusión e perdurabilidade da súa memoria nesta zona do país veciño, procuraremos entender e coñecer mellor as diferentes situacións e circunstancias que levaron a tanta xente da Galiza a emigrar a Lisboa. Tal arqueoloxía da memoria dos afectos galegos en Lisboa permitirá, finalmente, comprender mellor a realidade deste espazo a través do pasado, e quizais xustificar a súa permanente elocuencia para a Galiza, presente e futura.
A chegada de persoas da Galiza a Lisboa remóntase aproximadamente a hai 500 anos, mais foi máis concretamente a partir do século XVIII cando se rexistraron os maiores picos de entrada. Na súa instalación e adaptación ao medio, os galegos e galegas enfrontaron oficios duros para, pouco a pouco, concentrárense en determinadas agrupacións, como a dos aguadeiros, taberneiros ou carvoeiros, entre outras, gañando respecto colectivo e pasando a enraizarse con intensidade e durante décadas na vida lisboeta. Os vestixios desta pegada poden aínda hoxe atoparse en innumerables puntos da xeografía da cidade, alén das máis discretas e puntuais presenzas actuais. Aínda que estas poidan ser de utilidade informativa, o presente traballo pretende realizar un levantamento e análise dos vestixios mencionados a través da indagación en diferentes fontes, preferentemente históricas e literarias, en torno aos continxentes galaicos chegados ao núcleo urbano e contorna. Teremos en conta o seu volume, procedencia, tradicións, hábitos festivos e modos de permanencia despois de tantos anos. E ao mesmo tempo, alén de avaliar a repercusión e perdurabilidade da súa memoria nesta zona do país veciño, procuraremos entender e coñecer mellor as diferentes situacións e circunstancias que levaron a tanta xente da Galiza a emigrar a Lisboa. Tal arqueoloxía da memoria dos afectos galegos en Lisboa permitirá, finalmente, comprender mellor a realidade deste espazo a través do pasado, e quizais xustificar a súa permanente elocuencia para a Galiza, presente e futura.
Dirección
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titoría)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titoría)
Tribunal
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titor do alumno)
QUIROGA DIAZ, JOSE CARLOS (Titor do alumno)
O castelán de Galicia na ficción: trazos lingüísticos na serie Rapa
Autoría
J.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
J.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2025 11:00
17.07.2025 11:00
Resumo
Galicia está presente nun número crecente de obras de ficción que acadaron unha gran popularidade nos últimos anos, pero o aspecto lingüístico da súa representación nos medios audiovisuais está pouco estudado. Esta investigación centrarase en analizar as características únicas do español de Galicia presentadas na serie de televisión Rapa (2022-2024), creada por Jorge Coira e Fran Araújo. O estudo parte dunha síntese das principais características gramaticais e léxicas do español falado en Galicia, identificando as sinaladas para a análise e xustificando a súa escolla. O marco teórico integrará traballos como El español de Galicia (Rojo, 2005) e Spanish in contact with Galician (Regueira, Vázquez Rozas, en prensa), entre outros. Tamén se terán en conta os datos de corpus como COSER, ESLORA e CORGA. Seguidamente, a partir da transcrición dos diálogos de cinco personaxes principais, examinarase que fenómenos son representados ou omitidos. Entre estes personaxes, tres son de orixe galega e dous proceden doutras rexións españolas pero viven preto de Ferrol. Examinarase ata que punto os personaxes adquiren usos lingüísticos propios do seu contorno e se isto reflicte as súas características persoais. O obxectivo final da investigación é comprobar como se representa o español de Galicia a través dos personaxes seleccionados, identificando estereotipos lingüísticos e avaliando a representación -insuficiente, xusta ou excesiva- de determinados fenómenos.
Galicia está presente nun número crecente de obras de ficción que acadaron unha gran popularidade nos últimos anos, pero o aspecto lingüístico da súa representación nos medios audiovisuais está pouco estudado. Esta investigación centrarase en analizar as características únicas do español de Galicia presentadas na serie de televisión Rapa (2022-2024), creada por Jorge Coira e Fran Araújo. O estudo parte dunha síntese das principais características gramaticais e léxicas do español falado en Galicia, identificando as sinaladas para a análise e xustificando a súa escolla. O marco teórico integrará traballos como El español de Galicia (Rojo, 2005) e Spanish in contact with Galician (Regueira, Vázquez Rozas, en prensa), entre outros. Tamén se terán en conta os datos de corpus como COSER, ESLORA e CORGA. Seguidamente, a partir da transcrición dos diálogos de cinco personaxes principais, examinarase que fenómenos son representados ou omitidos. Entre estes personaxes, tres son de orixe galega e dous proceden doutras rexións españolas pero viven preto de Ferrol. Examinarase ata que punto os personaxes adquiren usos lingüísticos propios do seu contorno e se isto reflicte as súas características persoais. O obxectivo final da investigación é comprobar como se representa o español de Galicia a través dos personaxes seleccionados, identificando estereotipos lingüísticos e avaliando a representación -insuficiente, xusta ou excesiva- de determinados fenómenos.
Dirección
VAZQUEZ ROZAS, MARIA VICTORIA (Titoría)
VAZQUEZ ROZAS, MARIA VICTORIA (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
O italiano no estranxeiro
Autoría
R.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
R.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2025 10:00
20.06.2025 10:00
Resumo
O presente Traballo de Fin de Grao ten como finalidade analizar a presenza e a difusión da lingua italiana fora das fronteiras nacionais, atendendo tanto aos falantes nativos e simpatizantes do idioma, como aos emigrantes italianos e os seus descendentes. Partindo dun percorrido histórico lingüístico sobre a emigración italiana, abordarase tamén o fenómeno das novas migracións, é dicir, aquelas protagonizadas por cidadáns italianos cun nivel educativo medio alto, coñecidas como fugae de cerebros. Así mesmo, considerarase o fenómeno máis recente das migracións de tránsito protagonizadas polos denominados novos italianos, é dicir, cidadáns de orixe estranxeira que adquiriron a nacionalidade italiana mediante o ius sanguinis ou por residencia prolongada no país. Ao longo do desenvolvemento do traballo, poñerase de manifesto o carácter cultural da lingua italiana, cuxa expansión internacional en determinados períodos históricos debeuse en gran medida á súa asociación coa literatura, a música e as artes plásticas. Durante o século XX, o auxe do fenómeno Made in Italy en sectores como o deseño, a industria automobilística, a moda ou a gastronomía, contribuíu ao incremento do interese global pola lingua italiana. Tal é así que numerosos termos, así como léxicos especializados, como ocorre no ámbito da música clásica, foron incorporados ás linguas receptoras, en ocasións adaptados fonéticamente. Con todo, o interese polo italiano non se limita ao ámbito cultural. Ao ser unha das linguas oficiais da Unión Europea, o italiano está integrado nos sistemas educativos de diversos países e inclúese como lingua estranxeira en numerosos plans de estudo universitarios, o que favorece a súa difusión a gran escala. Tamén resulta relevante o papel que desempeña a Igrexa católica na propagación do italiano, non só polo uso cotián da lingua por parte do Sumo Pontífice, aínda non sendo italiano, senón tamén porque a formación dos altos cargos eclesiásticos inclúe unha etapa no Vaticano ou en Roma, o que propicia unha aprendizaxe intensiva do idioma. Na parte final do traballo procederase á análise dun caso específico: a presenza da comunidade italiana en Galicia, España, con especial atención ao contacto lingüístico entre o italiano e as linguas autóctonas, o español e o galego. Para iso, recorrerase a instrumentos metodolóxicos como entrevistas persoais a cidadáns italianos residentes na comunidade autónoma galega e a análise de interaccións realizadas a través de redes sociais ou aplicacións de mensaxería instantánea.
O presente Traballo de Fin de Grao ten como finalidade analizar a presenza e a difusión da lingua italiana fora das fronteiras nacionais, atendendo tanto aos falantes nativos e simpatizantes do idioma, como aos emigrantes italianos e os seus descendentes. Partindo dun percorrido histórico lingüístico sobre a emigración italiana, abordarase tamén o fenómeno das novas migracións, é dicir, aquelas protagonizadas por cidadáns italianos cun nivel educativo medio alto, coñecidas como fugae de cerebros. Así mesmo, considerarase o fenómeno máis recente das migracións de tránsito protagonizadas polos denominados novos italianos, é dicir, cidadáns de orixe estranxeira que adquiriron a nacionalidade italiana mediante o ius sanguinis ou por residencia prolongada no país. Ao longo do desenvolvemento do traballo, poñerase de manifesto o carácter cultural da lingua italiana, cuxa expansión internacional en determinados períodos históricos debeuse en gran medida á súa asociación coa literatura, a música e as artes plásticas. Durante o século XX, o auxe do fenómeno Made in Italy en sectores como o deseño, a industria automobilística, a moda ou a gastronomía, contribuíu ao incremento do interese global pola lingua italiana. Tal é así que numerosos termos, así como léxicos especializados, como ocorre no ámbito da música clásica, foron incorporados ás linguas receptoras, en ocasións adaptados fonéticamente. Con todo, o interese polo italiano non se limita ao ámbito cultural. Ao ser unha das linguas oficiais da Unión Europea, o italiano está integrado nos sistemas educativos de diversos países e inclúese como lingua estranxeira en numerosos plans de estudo universitarios, o que favorece a súa difusión a gran escala. Tamén resulta relevante o papel que desempeña a Igrexa católica na propagación do italiano, non só polo uso cotián da lingua por parte do Sumo Pontífice, aínda non sendo italiano, senón tamén porque a formación dos altos cargos eclesiásticos inclúe unha etapa no Vaticano ou en Roma, o que propicia unha aprendizaxe intensiva do idioma. Na parte final do traballo procederase á análise dun caso específico: a presenza da comunidade italiana en Galicia, España, con especial atención ao contacto lingüístico entre o italiano e as linguas autóctonas, o español e o galego. Para iso, recorrerase a instrumentos metodolóxicos como entrevistas persoais a cidadáns italianos residentes na comunidade autónoma galega e a análise de interaccións realizadas a través de redes sociais ou aplicacións de mensaxería instantánea.
Dirección
BUONO , BENEDICT (Titoría)
BUONO , BENEDICT (Titoría)
Tribunal
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
Entre tradición e progreso: Inglaterra e Francia vistas por Eugenio Montale en Fuori di casa
Autoría
M.E.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.E.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.06.2025 10:00
18.06.2025 10:00
Resumo
Eugenio Montale (Xénova 1896, Milán 1981), un dos máximos poetas do século XX e Premio Nobel de Literatura en 1975, é coñecido en Italia e no estranxeiro sobre todo pola súa obra en verso, pero tamén desenvolveu unha importante actividade como crítico literario e musical, cronista e tradutor. Fuori di casa (Ricciardi, 1969; Mondadori, 1975) é, despois do volume de relatos titulado Farfalla di Dinard (Neri e Pozza, 1956), o seu segundo libro de prosa de ficción, no que o autor recolle os relatos das viaxes realizadas entre 1946 e 1964, que foran inicialmente publicados no Corriere d’Informazione e no Corriere della Sera. Estes textos representan o conxunto das experiencias vividas e das reportaxes realizadas no estranxeiro como xornalista e correspondente dos dous xornais. O noso TFG, despois dunha primeira aproximación á vida e á obra do autor, propón explorar os temas e as formas a través das cales, nos relatos de viaxe dedicados a Inglaterra e Francia en Fuori di casa, o autor celebra a modernidade e o progreso tecnolóxico, salientando ao mesmo tempo as posibles consecuencias negativas que se derivan, como a perda de identidade e de valores, e a alienación do individuo. O obxectivo é tamén verificar se, neste diario de experiencias vitais, xorde unha actitude ambivalente do autor fronte á chegada da modernidade e aos cambios que acompañan este proceso.
Eugenio Montale (Xénova 1896, Milán 1981), un dos máximos poetas do século XX e Premio Nobel de Literatura en 1975, é coñecido en Italia e no estranxeiro sobre todo pola súa obra en verso, pero tamén desenvolveu unha importante actividade como crítico literario e musical, cronista e tradutor. Fuori di casa (Ricciardi, 1969; Mondadori, 1975) é, despois do volume de relatos titulado Farfalla di Dinard (Neri e Pozza, 1956), o seu segundo libro de prosa de ficción, no que o autor recolle os relatos das viaxes realizadas entre 1946 e 1964, que foran inicialmente publicados no Corriere d’Informazione e no Corriere della Sera. Estes textos representan o conxunto das experiencias vividas e das reportaxes realizadas no estranxeiro como xornalista e correspondente dos dous xornais. O noso TFG, despois dunha primeira aproximación á vida e á obra do autor, propón explorar os temas e as formas a través das cales, nos relatos de viaxe dedicados a Inglaterra e Francia en Fuori di casa, o autor celebra a modernidade e o progreso tecnolóxico, salientando ao mesmo tempo as posibles consecuencias negativas que se derivan, como a perda de identidade e de valores, e a alienación do individuo. O obxectivo é tamén verificar se, neste diario de experiencias vitais, xorde unha actitude ambivalente do autor fronte á chegada da modernidade e aos cambios que acompañan este proceso.
Dirección
MARCHISIO , CRISTINA (Titoría)
MARCHISIO , CRISTINA (Titoría)
Tribunal
MARCHISIO , CRISTINA (Titor do alumno)
MARCHISIO , CRISTINA (Titor do alumno)
A Patoloxización da Rebelión Feminina: A Representación da Loucura na Literatura do Século XIX
Autoría
A.G.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.G.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 13:00
19.06.2025 13:00
Resumo
A vida das mulleres no século XIX foi extremadamente desafiante, marcada por restricións sociais, económicas e legais que, por unha banda, lles impedían gozar de moitos dereitos legais e, por outra, as relegaban ao ámbito privado, impoñéndolles atributos como a pureza e a submisión. No marco dunha sociedade profundamente xerárquica, as oportunidades das mulleres para acceder á educación, posuír propiedades ou expresarse libremente eran mínimas. Con todo, algunhas mulleres comezaron pouco a pouco a desafiar activamente as expectativas sociais. Como consecuencia, e debido ao medo da sociedade fronte ao cambio e a transgresión, estas mulleres comezaron a ser consideradas irracionais ou tolas. A literatura da época contribuíu en gran medida a reforzar estas ideas, retratando ás mulleres transgresoras como problemáticas e, por extensión, como un perigo para o benestar social. O obxectivo desta tese é comprender como esta loucura funciona non só como unha forma de castigo para os personaxes femininos na súa procura de autonomía e pracer sexual, senón tamén como un presaxio do que está por vir: un cambio na sociedade con respecto ás mulleres, un sinal das súas capacidades que os primeiros movementos feministas se encargarían de reivindicar. Para iso, analizaranse algúns autores clave do período, co fin de debater criticamente a súa representación da loucura feminina, como é o caso de Mary Elizabeth Braddon, Kate Chopin ou Wilkie Collins.
A vida das mulleres no século XIX foi extremadamente desafiante, marcada por restricións sociais, económicas e legais que, por unha banda, lles impedían gozar de moitos dereitos legais e, por outra, as relegaban ao ámbito privado, impoñéndolles atributos como a pureza e a submisión. No marco dunha sociedade profundamente xerárquica, as oportunidades das mulleres para acceder á educación, posuír propiedades ou expresarse libremente eran mínimas. Con todo, algunhas mulleres comezaron pouco a pouco a desafiar activamente as expectativas sociais. Como consecuencia, e debido ao medo da sociedade fronte ao cambio e a transgresión, estas mulleres comezaron a ser consideradas irracionais ou tolas. A literatura da época contribuíu en gran medida a reforzar estas ideas, retratando ás mulleres transgresoras como problemáticas e, por extensión, como un perigo para o benestar social. O obxectivo desta tese é comprender como esta loucura funciona non só como unha forma de castigo para os personaxes femininos na súa procura de autonomía e pracer sexual, senón tamén como un presaxio do que está por vir: un cambio na sociedade con respecto ás mulleres, un sinal das súas capacidades que os primeiros movementos feministas se encargarían de reivindicar. Para iso, analizaranse algúns autores clave do período, co fin de debater criticamente a súa representación da loucura feminina, como é o caso de Mary Elizabeth Braddon, Kate Chopin ou Wilkie Collins.
Dirección
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Distribución diafásica de sinónimos galegos converxentes e diverxentes do castelán
Autoría
I.G.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.G.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2025 10:30
19.06.2025 10:30
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao céntrase na análise dalgunhas voces sinónimas do galego, unhas diverxentes con respecto ao castelán como poden ser bágoa ou gorxa e outras coincidentes como lágrima ou garganta. A introdución do estudo establece os obxectivos propostos (o principal é determinar se existe ou non unha distribución diafásica entre os sinónimos que conforman os pares analizados), ademais da metodoloxía empregada e a estrutura xeral do traballo. Primeiro, realízase unha presentación da variación sociolingüística do léxico e particularmente da variación diafásica, así como da marcación desta nos dicionarios galegos. Posteriormente preséntanse os criterios de selección das parellas de sinónimos cos que se van traballar e créase o corpus de traballo. Ao longo da análise, estúdanse os pares sinonímicos seleccionados, empregando criterios específicos que inclúen a frecuencia de uso nos textos escritos e en bases de datos dialectais, complementada dunha enquisa creada para explorar a variación diafásica nos falantes actuais. Presentarase a enquisa, a caracterización dos informantes, os resultados obtidos e a súa posterior discusión. Finalmente, preséntanse as conclusión derivadas do estudo. Esta análise afonda na complexidade do noso idioma, destacando a riqueza e diversidade das súas formas lingüísticas e a súa relación co castelán.
Este Traballo de Fin de Grao céntrase na análise dalgunhas voces sinónimas do galego, unhas diverxentes con respecto ao castelán como poden ser bágoa ou gorxa e outras coincidentes como lágrima ou garganta. A introdución do estudo establece os obxectivos propostos (o principal é determinar se existe ou non unha distribución diafásica entre os sinónimos que conforman os pares analizados), ademais da metodoloxía empregada e a estrutura xeral do traballo. Primeiro, realízase unha presentación da variación sociolingüística do léxico e particularmente da variación diafásica, así como da marcación desta nos dicionarios galegos. Posteriormente preséntanse os criterios de selección das parellas de sinónimos cos que se van traballar e créase o corpus de traballo. Ao longo da análise, estúdanse os pares sinonímicos seleccionados, empregando criterios específicos que inclúen a frecuencia de uso nos textos escritos e en bases de datos dialectais, complementada dunha enquisa creada para explorar a variación diafásica nos falantes actuais. Presentarase a enquisa, a caracterización dos informantes, os resultados obtidos e a súa posterior discusión. Finalmente, preséntanse as conclusión derivadas do estudo. Esta análise afonda na complexidade do noso idioma, destacando a riqueza e diversidade das súas formas lingüísticas e a súa relación co castelán.
Dirección
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titoría)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titoría)
Tribunal
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titor do alumno)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Titor do alumno)
A mediación lingüística no proceso de ensinanza e aprendizaxe do español como lingua estranxeira: unha proposta didáctica
Autoría
P.G.E.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
P.G.E.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2025 11:45
17.07.2025 11:45
Resumo
O concepto da mediación lingüística evolucionou notablemente dende a súa aparición no Marco Común Europeo de Referencia para las Lenguas (2001) ata a súa inclusión no Volumen Complementario (2020). Esta transformación redefiniu o papel e a función da mediación no contexto de ensinanza e aprendizaxe do español como lingua extranxeira, consolidándose como unha das competencias claves na pedagoxía ELE e permitindo a interacción e comunicación en contextos plurilingües e multiculturais (Mendizábal de la Cruz 2022). O presente traballo analiza a evolución do concepto de mediación e o seu impacto pedagóxico, resaltando a necesidade de integrar a mediación lingüística como un aspecto central na aula de ELE. Para iso, emplease unha metodoloxía mixta que combina a análise teórica cun diseño dunha unidade didáctica dirixida a aprendices de español nivel B2, orientada ao desenvolvemento da competencia mediadora a través de actividades específicas e basadas nos descriptores do MCER (2001 e 2020). Así mesmo, propóñense instrumentos de avaliación que permitan valorar estas tarefas. Neste traballo ponse de manifesto a necesidade de integrar a mediación lingüística nas aulas coma unha actividade comunicativa da lingua fundamental na aprendizaxe do español/LE. A unidade didáctica evidencia a importancia de integrar as actividades de mediación nos plans curriculares de ELE para o desenvolvemento dunha ensinanza máis efectiva, dinámica e autónoma na realidade sociolingüística contemporánea.
O concepto da mediación lingüística evolucionou notablemente dende a súa aparición no Marco Común Europeo de Referencia para las Lenguas (2001) ata a súa inclusión no Volumen Complementario (2020). Esta transformación redefiniu o papel e a función da mediación no contexto de ensinanza e aprendizaxe do español como lingua extranxeira, consolidándose como unha das competencias claves na pedagoxía ELE e permitindo a interacción e comunicación en contextos plurilingües e multiculturais (Mendizábal de la Cruz 2022). O presente traballo analiza a evolución do concepto de mediación e o seu impacto pedagóxico, resaltando a necesidade de integrar a mediación lingüística como un aspecto central na aula de ELE. Para iso, emplease unha metodoloxía mixta que combina a análise teórica cun diseño dunha unidade didáctica dirixida a aprendices de español nivel B2, orientada ao desenvolvemento da competencia mediadora a través de actividades específicas e basadas nos descriptores do MCER (2001 e 2020). Así mesmo, propóñense instrumentos de avaliación que permitan valorar estas tarefas. Neste traballo ponse de manifesto a necesidade de integrar a mediación lingüística nas aulas coma unha actividade comunicativa da lingua fundamental na aprendizaxe do español/LE. A unidade didáctica evidencia a importancia de integrar as actividades de mediación nos plans curriculares de ELE para o desenvolvemento dunha ensinanza máis efectiva, dinámica e autónoma na realidade sociolingüística contemporánea.
Dirección
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Titoría)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
Xogar para aprender: a gamificación como motor na aprendizaxe do FLE
Autoría
J.G.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
J.G.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 09:30
15.07.2025 09:30
Resumo
Nun mundo cada vez máis globalizado, o dominio das linguas convértese nunha vantaxe esencial. É por este interese crecente que os métodos lingüísticos tradicionais de ensinanza de idiomas comezan a coexistir con novas técnicas de aprendizaxe. Máis concretamente, este proxecto ten como obxectivo explorar o impacto da gamificación como ferramenta pedagóxica para fomentar a motivación e o compromiso do alumnado no contexto da ensinanza de francés como lingua estranxeira (FLE). O obxectivo principal desta análise é a creación dun xogo de mesa específico para a aprendizaxe do francés, así como a observación da maneira en que este pode favorecer a adquisición lingüística. Este xogo está deseñado para adaptarse a diferentes niveis de competencia segundo o MCERL (Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas), desde o nivel A2 ata o B1. A complexidade das cartas modúlase en función dos obxectivos pedagóxicos e do nivel lingüístico do alumnado, o que permite un uso flexible e adaptado a un público variado. A primeira parte está dedicada ao marco teórico, baseado no MCERL, nas teorías de adquisición de linguas e nos fundamentos da gamificación no contexto educativo. Esta abordaxe permite poñer en valor as vantaxes, pero tamén os límites desta alternativa lúdica. A segunda parte presenta o deseño do prototipo do xogo de mesa, estruturado arredor das competencias lingüísticas do francés (gramática, vocabulario, cultura, etc.). Finalmente, a última parte baséase nun estudo empírico realizado a través dun cuestionario distribuído a un grupo diverso de participantes. Esta enquisa permite avaliar a percepción xeral da gamificación e a súa posible influencia na aprendizaxe do francés. En conclusión, este proxecto pon en evidencia o potencial pedagóxico do xogo na aula de FLE, ao tempo que recoñece as súas limitacións. Así mesmo, propón certas vías de investigación futura, especialmente a integración do xogo no ámbito educativo, co fin de poder avaliar o seu impacto real na aprendizaxe.
Nun mundo cada vez máis globalizado, o dominio das linguas convértese nunha vantaxe esencial. É por este interese crecente que os métodos lingüísticos tradicionais de ensinanza de idiomas comezan a coexistir con novas técnicas de aprendizaxe. Máis concretamente, este proxecto ten como obxectivo explorar o impacto da gamificación como ferramenta pedagóxica para fomentar a motivación e o compromiso do alumnado no contexto da ensinanza de francés como lingua estranxeira (FLE). O obxectivo principal desta análise é a creación dun xogo de mesa específico para a aprendizaxe do francés, así como a observación da maneira en que este pode favorecer a adquisición lingüística. Este xogo está deseñado para adaptarse a diferentes niveis de competencia segundo o MCERL (Marco Común Europeo de Referencia para as Linguas), desde o nivel A2 ata o B1. A complexidade das cartas modúlase en función dos obxectivos pedagóxicos e do nivel lingüístico do alumnado, o que permite un uso flexible e adaptado a un público variado. A primeira parte está dedicada ao marco teórico, baseado no MCERL, nas teorías de adquisición de linguas e nos fundamentos da gamificación no contexto educativo. Esta abordaxe permite poñer en valor as vantaxes, pero tamén os límites desta alternativa lúdica. A segunda parte presenta o deseño do prototipo do xogo de mesa, estruturado arredor das competencias lingüísticas do francés (gramática, vocabulario, cultura, etc.). Finalmente, a última parte baséase nun estudo empírico realizado a través dun cuestionario distribuído a un grupo diverso de participantes. Esta enquisa permite avaliar a percepción xeral da gamificación e a súa posible influencia na aprendizaxe do francés. En conclusión, este proxecto pon en evidencia o potencial pedagóxico do xogo na aula de FLE, ao tempo que recoñece as súas limitacións. Así mesmo, propón certas vías de investigación futura, especialmente a integración do xogo no ámbito educativo, co fin de poder avaliar o seu impacto real na aprendizaxe.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Subversión e Tradición na Literatura Gótica
Autoría
I.G.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.G.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.06.2025 16:30
18.06.2025 16:30
Resumo
O obxectivo deste traballo é investigar sobre as convencións principais e as estratexias subversivas na literatura gótica. O gótico xurdiu no século XVIII, evolucionou de forma constante, e dende entón, as súas tradicións penetraron na ficción. A este xénero se lle coñece pola capacidade de crear suspense e medo, horror e terror que, a súa vez, representan ou nos advirten sobre as preocupacións principais dun periodo histórico concreto, como os conflictos políticos en Europa, os cambios nos roles de xénero, os descubrimentos científicos durante a Ilustración e a Rexencia, que definen ao gótico como un xénero asociado a un contexto histórico. Co fin de incluir isto, esta disertación mencionará traballos críticos influíntes sobre o gótico, como por exemplo Gothic (1995) de Fred Botting, que comenta as convencións góticas dende o seu comezo co O Castelo de Otranto (1764) de Horace Walpole, ata as súas transformacións máis relevantes en siglos posteriores, como é o caso de Drácula (1897) de Bram Stoker. Primeiro, describo as características principais do xénero gótico, ademáis da súa cronoloxía. O máis importante é que este proxecto céntrase nas obras máis importantes do gótico, prestando especial atención ás estratexias principais do xénero, como a transgresión, as relacións de poder, os roles de xénero, o sublime e a emoción provocada polas impresionantes paixóns e ameazas, o irracional e o fantástico.
O obxectivo deste traballo é investigar sobre as convencións principais e as estratexias subversivas na literatura gótica. O gótico xurdiu no século XVIII, evolucionou de forma constante, e dende entón, as súas tradicións penetraron na ficción. A este xénero se lle coñece pola capacidade de crear suspense e medo, horror e terror que, a súa vez, representan ou nos advirten sobre as preocupacións principais dun periodo histórico concreto, como os conflictos políticos en Europa, os cambios nos roles de xénero, os descubrimentos científicos durante a Ilustración e a Rexencia, que definen ao gótico como un xénero asociado a un contexto histórico. Co fin de incluir isto, esta disertación mencionará traballos críticos influíntes sobre o gótico, como por exemplo Gothic (1995) de Fred Botting, que comenta as convencións góticas dende o seu comezo co O Castelo de Otranto (1764) de Horace Walpole, ata as súas transformacións máis relevantes en siglos posteriores, como é o caso de Drácula (1897) de Bram Stoker. Primeiro, describo as características principais do xénero gótico, ademáis da súa cronoloxía. O máis importante é que este proxecto céntrase nas obras máis importantes do gótico, prestando especial atención ás estratexias principais do xénero, como a transgresión, as relacións de poder, os roles de xénero, o sublime e a emoción provocada polas impresionantes paixóns e ameazas, o irracional e o fantástico.
Dirección
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
A representación non mimética da guerra baixo unha óptica postsecular. Análise comparativa de La península de las casas vacías e El laberinto del fauno
Autoría
P.G.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
P.G.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 12:30
18.07.2025 12:30
Resumo
Nas últimas décadas, o estudo sobre a correlación entre a secularización e a literatura foi deixando de lado a idea de analizar a presenza ou ausencia de elementos relixiosos na literatura para considerar a secularización como marco de lectura do real no que «se desenvolven as interaccións entre o literario e o relixioso», insistindo «máis na natureza relacional destes ámbitos ca na autonomía de cada un deles», en palabras de José María Martínez Domingo (2023). A partir desta premisa xorden os estudos postseculares, recentes no ámbito hispano, que achegan unha renovación e actualización na análise destas interaccións no contexto da globalización. Isto abre a porta a diversas relecturas de textos tradicionais, pero tamén á análise de obras producidas baixo o contexto da secularización ata a actualidade, momento no que a división entre o relixioso e o profano comeza a non ser tan clara. Tanto a novela La península de las casas vacías (David Uclés, 2024) como a obra cinematográfica El laberinto del fauno (Guillermo del Toro, 2006) poden funcionar como paradigma desta tendencia, xa que ambas, de produción e publicación recente, sitúan o seu argumento na (pos)guerra civil española, rexeitando o uso dos códigos de representación miméticos ou realistas tradicionalmente considerados máis apropiados para o desenvolvemento de narrativas cun contexto real como é unha guerra civil. Tendo en conta como isto posibilita unha nova forma de analizar sucesos históricos representados na literatura e no cinema, levarase a cabo un estudo comparativo en clave postsecular que pretende demostrar como as narrativas non miméticas poden ofrecer unha comprensión máis profunda das inquedanzas humanas a través dos seus personaxes, do que lles acontece e das súas reaccións nun contexto bélico, empregando a súa dimensión simbólica e metafórica para explorar cuestións de fe e espiritualidade en tempos de (post)secularización.
Nas últimas décadas, o estudo sobre a correlación entre a secularización e a literatura foi deixando de lado a idea de analizar a presenza ou ausencia de elementos relixiosos na literatura para considerar a secularización como marco de lectura do real no que «se desenvolven as interaccións entre o literario e o relixioso», insistindo «máis na natureza relacional destes ámbitos ca na autonomía de cada un deles», en palabras de José María Martínez Domingo (2023). A partir desta premisa xorden os estudos postseculares, recentes no ámbito hispano, que achegan unha renovación e actualización na análise destas interaccións no contexto da globalización. Isto abre a porta a diversas relecturas de textos tradicionais, pero tamén á análise de obras producidas baixo o contexto da secularización ata a actualidade, momento no que a división entre o relixioso e o profano comeza a non ser tan clara. Tanto a novela La península de las casas vacías (David Uclés, 2024) como a obra cinematográfica El laberinto del fauno (Guillermo del Toro, 2006) poden funcionar como paradigma desta tendencia, xa que ambas, de produción e publicación recente, sitúan o seu argumento na (pos)guerra civil española, rexeitando o uso dos códigos de representación miméticos ou realistas tradicionalmente considerados máis apropiados para o desenvolvemento de narrativas cun contexto real como é unha guerra civil. Tendo en conta como isto posibilita unha nova forma de analizar sucesos históricos representados na literatura e no cinema, levarase a cabo un estudo comparativo en clave postsecular que pretende demostrar como as narrativas non miméticas poden ofrecer unha comprensión máis profunda das inquedanzas humanas a través dos seus personaxes, do que lles acontece e das súas reaccións nun contexto bélico, empregando a súa dimensión simbólica e metafórica para explorar cuestións de fe e espiritualidade en tempos de (post)secularización.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
Unha aproximación ao estudo das familias de palabras e ás frecuencias léxicas en español
Autoría
C.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
08.09.2025 17:45
08.09.2025 17:45
Resumo
O obxectivo deste traballo é analizar as repercusións teóricas e prácticas que pode ter a utilización de familias de palabras en vez de lemas para o estudo das frecuencias léxicas. Empezarase tratando os dicionarios de frecuencias e as principais dificultades á hora de configurar listas de frecuencias. A continuación, exporase a posibilidade de realizar agrupacións de lemas por familias léxicas. Para iso, atendendo á relación derivativa entre palabras, adoptarase un punto de vista sincrónico, considerando como membros da mesma familia léxica soamente aqueles entre os que existe relación formal e semántica, deixando fóra as formas cultas. Para levar a cabo esta proba tomarase como base a lista de lemas do Dicionario de frecuencias léxicas incorporada á versión 1.1 do CORPES XXI. Seleccionarase un conxunto significativo de lemas desa lista e realizarase unha primeira agrupación por familias de palabras. Deste xeito, poderanse obter datos estatísticos relevantes para integrar este novo criterio nos dicionarios de frecuencias.
O obxectivo deste traballo é analizar as repercusións teóricas e prácticas que pode ter a utilización de familias de palabras en vez de lemas para o estudo das frecuencias léxicas. Empezarase tratando os dicionarios de frecuencias e as principais dificultades á hora de configurar listas de frecuencias. A continuación, exporase a posibilidade de realizar agrupacións de lemas por familias léxicas. Para iso, atendendo á relación derivativa entre palabras, adoptarase un punto de vista sincrónico, considerando como membros da mesma familia léxica soamente aqueles entre os que existe relación formal e semántica, deixando fóra as formas cultas. Para levar a cabo esta proba tomarase como base a lista de lemas do Dicionario de frecuencias léxicas incorporada á versión 1.1 do CORPES XXI. Seleccionarase un conxunto significativo de lemas desa lista e realizarase unha primeira agrupación por familias de palabras. Deste xeito, poderanse obter datos estatísticos relevantes para integrar este novo criterio nos dicionarios de frecuencias.
Dirección
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
A xerga e os préstamos na canción francesa actual: estudo comparativo de dúas pezas musicais.
Autoría
L.G.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
L.G.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 10:10
16.07.2025 10:10
Resumo
Este artigo examina o argot e os préstamos franceses comparando dúas cancións de músicos populares franceses. O argot debe considerarse como un capital inmaterial adoptado por un grupo social específico para distinguirse no seu modo de expresión. Convértese así nun código indispensable e insubstituíble, unha forma case segrega de comunicarse dentro da propia lingua francesa. Aínda que existen moitos tipos de argot, cada un independente e específico dun grupo socioprofesional concreto, o exemplo máis coñecido é sen dúbida o verlan. Trátase dun proceso lexicogénico no que se invisten as sílabas dunha palabra, ás veces acompañado de elisión. O argot forma parte do patrimonio e a riqueza cultural dunha lingua, e este vocabulario informal nútrese dun soberbio e delicioso desexo de contar historias, enriquecerse e evolucionar co tempo. Nesta obra, pretendemos poñer de relevo este modo de expresión e expoñer as similitudes e diferenzas entre dous cantautores franceses que viven nos dous principais centros urbanos: París e Marsella. A partir das letras de dúas cancións destes artistas, imos realizar unha extracción terminolóxica co fin de comparar a amplitude e o uso dos termos e préstamos argóticos sinalados. O obxectivo do noso traballo é ofrecer unha visión xeral, aínda que sucinta, da xerga utilizada nas cancións francesas actuais para que, por exemplo, un estudante de francés como lingua estranxeira coñeza as realidades lingüísticas da expresión cultural actual.
Este artigo examina o argot e os préstamos franceses comparando dúas cancións de músicos populares franceses. O argot debe considerarse como un capital inmaterial adoptado por un grupo social específico para distinguirse no seu modo de expresión. Convértese así nun código indispensable e insubstituíble, unha forma case segrega de comunicarse dentro da propia lingua francesa. Aínda que existen moitos tipos de argot, cada un independente e específico dun grupo socioprofesional concreto, o exemplo máis coñecido é sen dúbida o verlan. Trátase dun proceso lexicogénico no que se invisten as sílabas dunha palabra, ás veces acompañado de elisión. O argot forma parte do patrimonio e a riqueza cultural dunha lingua, e este vocabulario informal nútrese dun soberbio e delicioso desexo de contar historias, enriquecerse e evolucionar co tempo. Nesta obra, pretendemos poñer de relevo este modo de expresión e expoñer as similitudes e diferenzas entre dous cantautores franceses que viven nos dous principais centros urbanos: París e Marsella. A partir das letras de dúas cancións destes artistas, imos realizar unha extracción terminolóxica co fin de comparar a amplitude e o uso dos termos e préstamos argóticos sinalados. O obxectivo do noso traballo é ofrecer unha visión xeral, aínda que sucinta, da xerga utilizada nas cancións francesas actuais para que, por exemplo, un estudante de francés como lingua estranxeira coñeza as realidades lingüísticas da expresión cultural actual.
Dirección
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
A variación lexical no concello de Cervantes
Autoría
M.G.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.G.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 09:15
17.07.2025 09:15
Resumo
Neste estudo procúrase analizar o cambio no ámbito do léxico en lugares do concello lugués de Cervantes. A comparación realizarase a partir dos materiais recollidos neste concello para o Atlas Lingüístico Galego (ALGa) na década de 1970. Este materiais serán comparados con datos da actualidade documentados mediante enquisas feitas ad hoc para este estudo en distintos lugares do concello, co propósito de que o corpus sexa amplo e representativo. A metodoloxía que se utilizará para o rexistro dos datos actuais será similar á empregada no ALGa: en primeiro lugar seleccionaranse as preguntas a partir do cuestionario utilizado no ALGa, preguntarase por campos léxicos como o tempo meteorolóxico, o corpo humano ou as plantas, árbores e o terreo; a continuación elaborarase un cuestionario propio con preguntas que permitan rexistrar de xeito indirecto a información; despois, escolleranse os entrevistados, cun perfil próximo ós participantes do proxecto do ALGa; e por último realizarase o traballo de campo. A tarefa seguinte será a de nálise e comparación dos datos; na análise terase en conta tanto o factor temporal como o diatópico. A pregunta de investigación da que se parte é: houbo mudanzas no léxico (coñecemento, formas empregadas, variación, etc.) entre os anos setenta do século pasado e a actualidade?
Neste estudo procúrase analizar o cambio no ámbito do léxico en lugares do concello lugués de Cervantes. A comparación realizarase a partir dos materiais recollidos neste concello para o Atlas Lingüístico Galego (ALGa) na década de 1970. Este materiais serán comparados con datos da actualidade documentados mediante enquisas feitas ad hoc para este estudo en distintos lugares do concello, co propósito de que o corpus sexa amplo e representativo. A metodoloxía que se utilizará para o rexistro dos datos actuais será similar á empregada no ALGa: en primeiro lugar seleccionaranse as preguntas a partir do cuestionario utilizado no ALGa, preguntarase por campos léxicos como o tempo meteorolóxico, o corpo humano ou as plantas, árbores e o terreo; a continuación elaborarase un cuestionario propio con preguntas que permitan rexistrar de xeito indirecto a información; despois, escolleranse os entrevistados, cun perfil próximo ós participantes do proxecto do ALGa; e por último realizarase o traballo de campo. A tarefa seguinte será a de nálise e comparación dos datos; na análise terase en conta tanto o factor temporal como o diatópico. A pregunta de investigación da que se parte é: houbo mudanzas no léxico (coñecemento, formas empregadas, variación, etc.) entre os anos setenta do século pasado e a actualidade?
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
A presenza do español como lingua vehicular no sistema educativo andorrano
Autoría
C.G.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.G.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.07.2025 12:30
17.07.2025 12:30
Resumo
A lexislación do Principado de Andorra recoñece a coexistencia de tres sistemas educativos: o español, o francés e o andorrano, sendo este último o oficial do país. Nesta estrutura extraordinaria e plural, o sistema educativo andorrano susténtase nunha política lingüística na que se empregan a lingua oficial (catalán) e as linguas vehiculares (español e francés) na educación, ás que se engade o ensino do inglés como lingua estranxeira. A escasa transcendencia internacional deste país provoca que haxa un exiguo inventario de estudos publicados sobre esta temática, o que esperta o interese e xustifica a realización deste traballo de fin de grao, cuxo propósito se centra en analizar a presenza do español no sistema educativo andorrano. O presente traballo dividirase en dúas partes. Na primeira exporase como se foi configurando a educación en Andorra en relación coa historia do Principado; para iso, consultaranse distintas fontes de carácter legal ata chegar ao vixente Plan Estratéxico de Renovación e Mellora do Sistema Educativo Andorrano (PERMSEA), implantado no ano 2012. A segunda parte céntrase no español como lingua vehicular no sistema educativo andorrano, co fin de describir e analizar como se aborda o seu proceso de ensinanza e aprendizaxe, é dicir, en que etapas educativas se integra, mediante que orientacións metodolóxicas e a través de que materiais didácticos se leva a cabo.
A lexislación do Principado de Andorra recoñece a coexistencia de tres sistemas educativos: o español, o francés e o andorrano, sendo este último o oficial do país. Nesta estrutura extraordinaria e plural, o sistema educativo andorrano susténtase nunha política lingüística na que se empregan a lingua oficial (catalán) e as linguas vehiculares (español e francés) na educación, ás que se engade o ensino do inglés como lingua estranxeira. A escasa transcendencia internacional deste país provoca que haxa un exiguo inventario de estudos publicados sobre esta temática, o que esperta o interese e xustifica a realización deste traballo de fin de grao, cuxo propósito se centra en analizar a presenza do español no sistema educativo andorrano. O presente traballo dividirase en dúas partes. Na primeira exporase como se foi configurando a educación en Andorra en relación coa historia do Principado; para iso, consultaranse distintas fontes de carácter legal ata chegar ao vixente Plan Estratéxico de Renovación e Mellora do Sistema Educativo Andorrano (PERMSEA), implantado no ano 2012. A segunda parte céntrase no español como lingua vehicular no sistema educativo andorrano, co fin de describir e analizar como se aborda o seu proceso de ensinanza e aprendizaxe, é dicir, en que etapas educativas se integra, mediante que orientacións metodolóxicas e a través de que materiais didácticos se leva a cabo.
Dirección
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Titoría)
BLANCO DOMINGUEZ, MARTA (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
CODESIDO GARCÍA, ANA ISABEL (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
Ruralidades galegas e irlandesas contemporáneas a través das obras de Claire Keegan e Manuel Iglesias Turnes
Autoría
L.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.G.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 10:30
19.06.2025 10:30
Resumo
Este estudo pretende examinar a evolución dalgúns elementos rurais en Galicia e Irlanda desde unha perspectiva comparativa, tendo en conta as similitudes culturais compartidas por ambos territorios, a través das obras dunha autora de Irlanda e doutro de Galicia: Walk the Blue Fields (2008) e Foster (2022), escritas por Claire Keegan; e Que non te aten (2016) e Os soños de Miguel (2022), de Manuel Iglesias Turnes. Ambos autores crean ficción realista baseada no mundo rural a través da que podemos observar a ruralidade contemporánea en cada territorio. Esta idea de contemporaneidade aséntase en dous aspectos principais: por un lado, o mundo representado nas obras (desde os anos 70 en diante) e, polo outro, o ano de publicación: ambas do século XXI. Polo tanto, proporcionarei un marco teórico no que se analice a evolución da ruralidade nas literaturas irlandesa e galega, que estará baseada nos estudos de expertos como Vilavedra, Requeixo ou Nogueira; así como Leersen, Hallisy, Foster ou Even-Zohar. A continuación, este traballo divídese en dúas partes principais: a cultura e a tradición rurais e os personaxes humanos rurais. No primeiro caso, as temáticas centrais de investigación serán os espazos rurais, os elementos culturais (lingua, relixión e morte, tradicións e superstición) e a agricultura e a gandería, seguindo os estudos destas cuestións feitos por intelectuais como Beecher, Smyth ou Freire Esparís, entre outros. En segundo lugar, os personaxes humanos rurais serán atendidos desde unha perspectiva de xénero, tendo en conta a distribución de tarefas e espazos e tomando como base de análise os estudos sobre de Bacik, Da Col, Inma Otero, Marta González ou Lourdes Méndez sobre esta temática. Finalmente, obteranse conclusións a partir das investigacións previas para establecer unha serie de comparacións específicas atendendo á ruralidade en ambos corpus.
Este estudo pretende examinar a evolución dalgúns elementos rurais en Galicia e Irlanda desde unha perspectiva comparativa, tendo en conta as similitudes culturais compartidas por ambos territorios, a través das obras dunha autora de Irlanda e doutro de Galicia: Walk the Blue Fields (2008) e Foster (2022), escritas por Claire Keegan; e Que non te aten (2016) e Os soños de Miguel (2022), de Manuel Iglesias Turnes. Ambos autores crean ficción realista baseada no mundo rural a través da que podemos observar a ruralidade contemporánea en cada territorio. Esta idea de contemporaneidade aséntase en dous aspectos principais: por un lado, o mundo representado nas obras (desde os anos 70 en diante) e, polo outro, o ano de publicación: ambas do século XXI. Polo tanto, proporcionarei un marco teórico no que se analice a evolución da ruralidade nas literaturas irlandesa e galega, que estará baseada nos estudos de expertos como Vilavedra, Requeixo ou Nogueira; así como Leersen, Hallisy, Foster ou Even-Zohar. A continuación, este traballo divídese en dúas partes principais: a cultura e a tradición rurais e os personaxes humanos rurais. No primeiro caso, as temáticas centrais de investigación serán os espazos rurais, os elementos culturais (lingua, relixión e morte, tradicións e superstición) e a agricultura e a gandería, seguindo os estudos destas cuestións feitos por intelectuais como Beecher, Smyth ou Freire Esparís, entre outros. En segundo lugar, os personaxes humanos rurais serán atendidos desde unha perspectiva de xénero, tendo en conta a distribución de tarefas e espazos e tomando como base de análise os estudos sobre de Bacik, Da Col, Inma Otero, Marta González ou Lourdes Méndez sobre esta temática. Finalmente, obteranse conclusións a partir das investigacións previas para establecer unha serie de comparacións específicas atendendo á ruralidade en ambos corpus.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
A(s) fonte(s) de El pastor fido, comedia en colaboración de Solís, Coello e Calderón
Autoría
M.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 12:00
18.06.2025 12:00
Resumo
O presente traballo de fin de grao ten como primeiro obxectivo esclarecer cal é a fonte principal da comedia El pastor fido, elaborada a través do traballo en colaboración dos dramaturgos áureos Solís, Coello e Calderón. Isto fundamentarase nun estudio comparativo entre Il pastor fido (1590) de Guarini, orixe última da comedia de consuno, e as dúas traducións españolas que, pola súa data de publicación (1602, 1609), puideron ser lidas polos nosos autores. Como segundo propósito, procederase a facer unha comparación da obra coa súa fonte principal para estabelecer que aspectos se manteñen ou son lixeiramente modificados e cales deles non proceden de dita fonte. Procederase sistemáticamente a estabelecer as relacións dos elementos novedosos coa fonte principal ou con outras fontes que puideran mediatizar a obra, prestando especial atención á orixe dos elementos cómicos e á influencia que puideran exercer outras obras sobre a comedia.
O presente traballo de fin de grao ten como primeiro obxectivo esclarecer cal é a fonte principal da comedia El pastor fido, elaborada a través do traballo en colaboración dos dramaturgos áureos Solís, Coello e Calderón. Isto fundamentarase nun estudio comparativo entre Il pastor fido (1590) de Guarini, orixe última da comedia de consuno, e as dúas traducións españolas que, pola súa data de publicación (1602, 1609), puideron ser lidas polos nosos autores. Como segundo propósito, procederase a facer unha comparación da obra coa súa fonte principal para estabelecer que aspectos se manteñen ou son lixeiramente modificados e cales deles non proceden de dita fonte. Procederase sistemáticamente a estabelecer as relacións dos elementos novedosos coa fonte principal ou con outras fontes que puideran mediatizar a obra, prestando especial atención á orixe dos elementos cómicos e á influencia que puideran exercer outras obras sobre a comedia.
Dirección
HERNANDO MORATA, ISABEL (Titoría)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Titoría)
Tribunal
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
O mito de Hero e Leandro en catro sonetos do Século de Ouro.
Autoría
L.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.G.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 12:30
18.06.2025 12:30
Resumo
O presente traballo ten como obxectivo analizar o tratamento e a reinterpretación do mito de Hero e Leandro na literatura española dos Séculos de Ouro. Para iso, teranse en conta catro sonetos de autores fundamentais e, a través dun análise comparativo, estudaranse as distintas visións que ofrece cada autor desta tráxica historia de amor, centrándonos en como se adapta o mito aos ideais renacentistas de armonía e equilibrio e ao desengano e a fatalidade característicos do Barroco. Garcilaso de la Vega (Pasando el mar Leandro el animoso) resalta a traxedia ao introducir a voz do namorado cun ton melancólico; Lope de Vega (Por ver si queda en su furor deshecho) presenta unha loita na que o lume do amor opónse ás augas de Helesponto; Hipólita de Narváez (Leandro rompe, con gallardo intento), primeira autora que introduciu o mito na súa obra, aporta consideracións morais enfatizando na lealdade dos amantes, e, finalmente, Francisco de Quevedo (Flota de cuantos rayos y centellas) describe a loita de Leandro contra as forzas implacables, simbolizando a batalla do ser humano frente ao destino inexorable. Facendo unha revisión de artículos sobre o mito e, principal, pero non exclusivamente, o estudio de Francisca Moya del Baño, observaremos estas diferentes sensibilidades e reinterpretacións dos autores que configuran a literatura do Século de Ouro español frente ao tratamento burlesco nos romances de Góngora e Quevedo.
O presente traballo ten como obxectivo analizar o tratamento e a reinterpretación do mito de Hero e Leandro na literatura española dos Séculos de Ouro. Para iso, teranse en conta catro sonetos de autores fundamentais e, a través dun análise comparativo, estudaranse as distintas visións que ofrece cada autor desta tráxica historia de amor, centrándonos en como se adapta o mito aos ideais renacentistas de armonía e equilibrio e ao desengano e a fatalidade característicos do Barroco. Garcilaso de la Vega (Pasando el mar Leandro el animoso) resalta a traxedia ao introducir a voz do namorado cun ton melancólico; Lope de Vega (Por ver si queda en su furor deshecho) presenta unha loita na que o lume do amor opónse ás augas de Helesponto; Hipólita de Narváez (Leandro rompe, con gallardo intento), primeira autora que introduciu o mito na súa obra, aporta consideracións morais enfatizando na lealdade dos amantes, e, finalmente, Francisco de Quevedo (Flota de cuantos rayos y centellas) describe a loita de Leandro contra as forzas implacables, simbolizando a batalla do ser humano frente ao destino inexorable. Facendo unha revisión de artículos sobre o mito e, principal, pero non exclusivamente, o estudio de Francisca Moya del Baño, observaremos estas diferentes sensibilidades e reinterpretacións dos autores que configuran a literatura do Século de Ouro español frente ao tratamento burlesco nos romances de Góngora e Quevedo.
Dirección
HERNANDO MORATA, ISABEL (Titoría)
HERNANDO MORATA, ISABEL (Titoría)
Tribunal
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Presidente/a)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Secretario/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Vogal)
A ensinanza do inglés como segundo idioma a estudantes galegos con necesidades educativas especiais e discapacidades
Autoría
P.G.O.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
P.G.O.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 13:30
19.06.2025 13:30
Resumo
Este estudo examina os desafíos de ensinar inglés como segunda lingua a estudantes con necesidades educativas especiais e discapacidades (NEE), é dicir, aquelas que poden afectar a capacidade de aprendizaxe dun estudante. As (NEE) poden afectar o seu comportamento social, pero tamén as súas habilidades cognitivas, a súa capacidade de ler e escribir (por exemplo, dislexia) ou os seus niveis de concentración (por exemplo, trastorno por déficit de atención e hiperactividade (TDAH). A parte teórica tratará temas relacionados coas necesidades destes alumnos na aprendizaxe dunha segunda lingua. Entre as cuestións que se abordarán podemos mencionar o concepto de inclusión (se estes nenos deberían estar na mesma clase que o resto dos alumnos ou se, pola contra, a segregación é máis eficaz). Outra ten que ver coa formación do profesorado: a gran maioría dos profesores de inglés como lingua estranxeira argumentan que non hai suficientes cursos para formalos cos recursos necesarios para ensinar a nenos con dificultades de aprendizaxe. Unha terceira cuestión está relacionada coas actitudes dos profesores de inglés con respecto á inclusión de alumnos con NEE nas aulas ordinarias. Se o tempo o permite, a parte práctica incluirá: (1) os resultados dunha enquisa realizada para recoller as opinións dos profesores sobre a inclusión; e (2) unha análise dos métodos aplicados nun plan de adaptación do currículo de inglés.
Este estudo examina os desafíos de ensinar inglés como segunda lingua a estudantes con necesidades educativas especiais e discapacidades (NEE), é dicir, aquelas que poden afectar a capacidade de aprendizaxe dun estudante. As (NEE) poden afectar o seu comportamento social, pero tamén as súas habilidades cognitivas, a súa capacidade de ler e escribir (por exemplo, dislexia) ou os seus niveis de concentración (por exemplo, trastorno por déficit de atención e hiperactividade (TDAH). A parte teórica tratará temas relacionados coas necesidades destes alumnos na aprendizaxe dunha segunda lingua. Entre as cuestións que se abordarán podemos mencionar o concepto de inclusión (se estes nenos deberían estar na mesma clase que o resto dos alumnos ou se, pola contra, a segregación é máis eficaz). Outra ten que ver coa formación do profesorado: a gran maioría dos profesores de inglés como lingua estranxeira argumentan que non hai suficientes cursos para formalos cos recursos necesarios para ensinar a nenos con dificultades de aprendizaxe. Unha terceira cuestión está relacionada coas actitudes dos profesores de inglés con respecto á inclusión de alumnos con NEE nas aulas ordinarias. Se o tempo o permite, a parte práctica incluirá: (1) os resultados dunha enquisa realizada para recoller as opinións dos profesores sobre a inclusión; e (2) unha análise dos métodos aplicados nun plan de adaptación do currículo de inglés.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
Pasado e Presente: Criaturas Humanoides da Mitoloxía Irlandesa
Autoría
A.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 10:40
15.07.2025 10:40
Resumo
A maxestosa e fascinante illa de Irlanda posúe unha tradición folclórica viva e cativadora que enriqueceu profundamente o seu patrimonio cultural. Dende tempos ancestrais na sociedade celta, o país conserva un legado rico en crenzas sobrenaturais, lendas e seres mitolóxicos que continúan a formar parte da identidade irlandesa. Este atractivo contexto cultural destaca o propósito principal desta investigación. Os obxectivos deste traballo de fin de grao consisten en ofrecer unha análise descritiva, rigorosa e enriquecedora das criaturas mitolóxicas con aparencia humana en Irlanda, examinando os seus mitos máis relevantes co fin de comprender as súas orixes en diversas tradicións culturais e a súa relevancia persistente na sociedade actual. Para cumprir estes obxectivos, seleccionouse coidadosamente unha metodoloxía que inclúe unha lectura minuciosa de diversas fontes, así como análises de materiais bibliográficos e publicacións informativas, como artigos académicos e outros recursos educativos relacionados. En resumo, esta investigación pretende proporcionar un estudo detallado dos seres mitolóxicos humanoides máis relevantes en Irlanda, con especial atención aos seus mitos fundamentais, nunha sociedade onde as crenzas folclóricas se conservaron ao longo do tempo e continúan influíndo no panorama cultural do país.
A maxestosa e fascinante illa de Irlanda posúe unha tradición folclórica viva e cativadora que enriqueceu profundamente o seu patrimonio cultural. Dende tempos ancestrais na sociedade celta, o país conserva un legado rico en crenzas sobrenaturais, lendas e seres mitolóxicos que continúan a formar parte da identidade irlandesa. Este atractivo contexto cultural destaca o propósito principal desta investigación. Os obxectivos deste traballo de fin de grao consisten en ofrecer unha análise descritiva, rigorosa e enriquecedora das criaturas mitolóxicas con aparencia humana en Irlanda, examinando os seus mitos máis relevantes co fin de comprender as súas orixes en diversas tradicións culturais e a súa relevancia persistente na sociedade actual. Para cumprir estes obxectivos, seleccionouse coidadosamente unha metodoloxía que inclúe unha lectura minuciosa de diversas fontes, así como análises de materiais bibliográficos e publicacións informativas, como artigos académicos e outros recursos educativos relacionados. En resumo, esta investigación pretende proporcionar un estudo detallado dos seres mitolóxicos humanoides máis relevantes en Irlanda, con especial atención aos seus mitos fundamentais, nunha sociedade onde as crenzas folclóricas se conservaron ao longo do tempo e continúan influíndo no panorama cultural do país.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
A representación de Galiza en Los pazos de Ulloa e Viento del Norte
Autoría
A.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.G.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
10.09.2025 10:00
10.09.2025 10:00
Resumo
Este traballo ten como obxectivo analizar comparativamente dúas obras escritas en castelán por dúas autoras galegas: Los pazos de Ulloa de Emilia Pardo Bazán e Viento del norte de Elena Quiroga. A través das dúas obras, explorarase a representación de Galicia a finais de século e na posguerra, centrándonos no espazo, nos conflitos de clase social e na lingua. Tras unha breve contextualización das obras e autoras, abordarase o espazo. Estudarase como a visión do contorno natural e rural galego condiciona profundamente a obra, influíndo nas relacións de poder e nas dinámicas sociais entre os personaxes. A continuación, caracterizaranse e compararanse os personaxes das obras, analizando tamén como as dinámicas de poder e a clase social á que pertencen condicionan os seus comportamentos. Por último, tratarase o uso da lingua en ambas novelas, facendo fincapé na presenza ou ausencia de expresións propias do galego e como estas xogan un papel clave na representación da clase social dos personaxes. Pretendemos, deste xeito, contribuír a estudar e comprender a fabricación de ideas en relación con Galicia e a súa eventual evolución e fixación de perspectivas no ámbito español dentro do campo cultural e dos seus axentes.
Este traballo ten como obxectivo analizar comparativamente dúas obras escritas en castelán por dúas autoras galegas: Los pazos de Ulloa de Emilia Pardo Bazán e Viento del norte de Elena Quiroga. A través das dúas obras, explorarase a representación de Galicia a finais de século e na posguerra, centrándonos no espazo, nos conflitos de clase social e na lingua. Tras unha breve contextualización das obras e autoras, abordarase o espazo. Estudarase como a visión do contorno natural e rural galego condiciona profundamente a obra, influíndo nas relacións de poder e nas dinámicas sociais entre os personaxes. A continuación, caracterizaranse e compararanse os personaxes das obras, analizando tamén como as dinámicas de poder e a clase social á que pertencen condicionan os seus comportamentos. Por último, tratarase o uso da lingua en ambas novelas, facendo fincapé na presenza ou ausencia de expresións propias do galego e como estas xogan un papel clave na representación da clase social dos personaxes. Pretendemos, deste xeito, contribuír a estudar e comprender a fabricación de ideas en relación con Galicia e a súa eventual evolución e fixación de perspectivas no ámbito español dentro do campo cultural e dos seus axentes.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titor do alumno)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titor do alumno)
«Un carballo grande, orellas de asno e un cacho de pan». Espazo, corpo e comida no Pinocchio de Collodi
Autoría
N.G.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
N.G.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
09.09.2025 17:00
09.09.2025 17:00
Resumo
Carlo Collodi, seudónimo de Carlo Lorenzini (Colle Val d'Elsa, 1826 - Florencia, 1890), foi un xornalista e novelista italiano da segunda metade do siglo XIX. A maior parte da súa produción artística está relacionada tanto coa vida política como coa vida local, o que imprime un tono humorístico e satírico a toda a súa obra. Na década de 1870, sen embargo, Collodi comeza a interesarse pola literatura infantil e crea a que será á su obra mestra: As aventuras de Pinocho (1883), un magnífico relato sobre as desventuras dun monicreque de madera ata a súa transformación en neno. Nesta obra, que é sen dúbida unha das máis coñecidas e comentadas da literatura infantil italiana e mundial, mediante a combinación da narración de formación, o conto de fadas e o xénero picaresco, o autor consegue transmitir valores como a obediencia, a disciplina e a ética do traballo. No noso noso TFG, releremos As aventuras de Pinocho de Collodi co obxectivo de explorar e interpretar tres campos semánticos fondamentais: os do espacio, do corpo e da comida, empregando como fontes bibliográficas privilexiadas as investigacións críticas producidas por dous grandes nomes do século XX: o escritor Giorgio Manganelli (Pinocchio: un libro parallelo, Milán, Adelphi, 1961) e o filósofo Giorgio Agamben (Le avventure di un burattino doppiamente commentate e tre volte illustrate, Turín, Einaudi, 2021).
Carlo Collodi, seudónimo de Carlo Lorenzini (Colle Val d'Elsa, 1826 - Florencia, 1890), foi un xornalista e novelista italiano da segunda metade do siglo XIX. A maior parte da súa produción artística está relacionada tanto coa vida política como coa vida local, o que imprime un tono humorístico e satírico a toda a súa obra. Na década de 1870, sen embargo, Collodi comeza a interesarse pola literatura infantil e crea a que será á su obra mestra: As aventuras de Pinocho (1883), un magnífico relato sobre as desventuras dun monicreque de madera ata a súa transformación en neno. Nesta obra, que é sen dúbida unha das máis coñecidas e comentadas da literatura infantil italiana e mundial, mediante a combinación da narración de formación, o conto de fadas e o xénero picaresco, o autor consegue transmitir valores como a obediencia, a disciplina e a ética do traballo. No noso noso TFG, releremos As aventuras de Pinocho de Collodi co obxectivo de explorar e interpretar tres campos semánticos fondamentais: os do espacio, do corpo e da comida, empregando como fontes bibliográficas privilexiadas as investigacións críticas producidas por dous grandes nomes do século XX: o escritor Giorgio Manganelli (Pinocchio: un libro parallelo, Milán, Adelphi, 1961) e o filósofo Giorgio Agamben (Le avventure di un burattino doppiamente commentate e tre volte illustrate, Turín, Einaudi, 2021).
Dirección
MARCHISIO , CRISTINA (Titoría)
MARCHISIO , CRISTINA (Titoría)
Tribunal
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
Mensaxes do Olimpo: Presenzas e ausencias na comunicación divina na Odisea de Homero
Autoría
S.S.G.
Grao en Filoloxía Clásica
S.S.G.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
20.06.2025 10:00
20.06.2025 10:00
Resumo
Este traballo consiste nunha análise detallada das aparicións de mensaxeiros na Odisea de Homero, considerando tanto deuses como mortais no seu papel de portadores de mensaxes, intermediarios ou facilitadores da comunicación. Examínanse as súas intervencións ao longo do texto, a súa relevancia no desenvolvemento narrativo e o seu impacto na trama e nos personaxes. Ademais, o estudo establece un certo paralelismo coa Ilíada, tamén atribuída a Homero, onde a figura do mensaxeiro, especialmente os de natureza divina, como a deusa Iris, ten unha presenza máis frecuente e activa. Este contraste permite facer evidentes as diferenzas entre ambas epopeas: mentres A Ilíada reflicte un contexto bélico cunha interacción constante entre deuses e humanos, A Odisea oriéntase cara a unha viaxe persoal, onde predominan a astucia, a espera e o destino individual. Como se mencionou anteriormente, un aspecto particular da análise céntrase na ausencia de Iris na Odisea, feito que chama a atención dada a súa función habitual como mensaxeira dos deuses noutras obras. No seu lugar, é Hermes quen asume ese rol, o que pode interpretarse como un cambio significativo na maneira en que o divino se relaciona co humano nesta obra. Esta omisión é abordada desde unha perspectiva narrativa e simbólica, considerando tamén posibles razóns estilísticas ou ideolóxicas detrás desta decisión autoral.
Este traballo consiste nunha análise detallada das aparicións de mensaxeiros na Odisea de Homero, considerando tanto deuses como mortais no seu papel de portadores de mensaxes, intermediarios ou facilitadores da comunicación. Examínanse as súas intervencións ao longo do texto, a súa relevancia no desenvolvemento narrativo e o seu impacto na trama e nos personaxes. Ademais, o estudo establece un certo paralelismo coa Ilíada, tamén atribuída a Homero, onde a figura do mensaxeiro, especialmente os de natureza divina, como a deusa Iris, ten unha presenza máis frecuente e activa. Este contraste permite facer evidentes as diferenzas entre ambas epopeas: mentres A Ilíada reflicte un contexto bélico cunha interacción constante entre deuses e humanos, A Odisea oriéntase cara a unha viaxe persoal, onde predominan a astucia, a espera e o destino individual. Como se mencionou anteriormente, un aspecto particular da análise céntrase na ausencia de Iris na Odisea, feito que chama a atención dada a súa función habitual como mensaxeira dos deuses noutras obras. No seu lugar, é Hermes quen asume ese rol, o que pode interpretarse como un cambio significativo na maneira en que o divino se relaciona co humano nesta obra. Esta omisión é abordada desde unha perspectiva narrativa e simbólica, considerando tamén posibles razóns estilísticas ou ideolóxicas detrás desta decisión autoral.
Dirección
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
Tribunal
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titor do alumno)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titor do alumno)
Anglicismos en Revistas do Corazón Españolas en diferentes franxas de idade
Autoría
M.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.G.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
08.09.2025 12:00
08.09.2025 12:00
Resumo
O inglés é unha lingua global e, grazas ao seu prestixio, inflúe noutras linguas a moitos niveis. Os anglicismos son unha evidencia deste fenómeno. Este termo refírese ás palabras e expresións en inglés que os falantes incorporan e asimilan na súa propia lingua e vocabulario. O obxectivo principal deste traballo é contribuír aos estudos sobre o uso dos anglicismos no español peninsular actual. Realizáronse numerosos estudos sobre este tema, particularmente no que respecta ao vocabulario especializado, a linguaxe dos adolescentes, o márketing e outros ámbitos. Neste estudo, o enfoque centrarase neste fenómeno na chamada “prensa rosa” española. Estas publicacións dedícanse a informar os lectores sobre temas relacionados coas celebridades, a súa vida privada e as súas relacións sociais. Os anglicismos abondan nas revistas do corazón españolas e xa existe un número considerable de estudos que exploraron este fenómeno neste tipo de prensa (Vázquez Amador, 2018, p.45). A primeira parte será unha revisión bibliográfica dos traballos existentes sobre o concepto clave de anglicismo, en xeral, e sobre como os anglicismos se integran na lingua española. Prestarase atención a diversos aspectos da historia e do estado actual deste fenómeno en diferentes variedades e contextos de uso, incluídas as revistas do corazón. A segunda parte investiga a natureza dos anglicismos nas revistas do corazón españolas. Recolleranse dous corpus separados, e o propósito principal será comparar os anglicismos atopados en ambos tipos de materiais en termos de frecuencia, forma (grao de naturalización ou integración na lingua española), categoría gramatical (clases de palabras), campo semántico (moda, tecnoloxía, etc.) e funcións pragmáticas. Os datos recolleranse de dúas revistas españolas diferentes: “¡Hola!”, dirixida a un público máis tradicional e de mediana idade, e “Cosmopolitan”, dirixida a un público máis novo. Partimos da hipótese de que o prestixio e o papel dos anglicismos en ambas publicacións son diferentes, xa que ambos tipos de audiencia probablemente amosan distintos graos de aceptación e expectativas respecto da natureza dos préstamos do inglés nos seus textos. A miña análise busca achegar luz sobre este tema. Vázquez Amador, M. (2018). Los anglicismos de la moda en la prensa rosa española. “Onomázein”, (40), 49.55.
O inglés é unha lingua global e, grazas ao seu prestixio, inflúe noutras linguas a moitos niveis. Os anglicismos son unha evidencia deste fenómeno. Este termo refírese ás palabras e expresións en inglés que os falantes incorporan e asimilan na súa propia lingua e vocabulario. O obxectivo principal deste traballo é contribuír aos estudos sobre o uso dos anglicismos no español peninsular actual. Realizáronse numerosos estudos sobre este tema, particularmente no que respecta ao vocabulario especializado, a linguaxe dos adolescentes, o márketing e outros ámbitos. Neste estudo, o enfoque centrarase neste fenómeno na chamada “prensa rosa” española. Estas publicacións dedícanse a informar os lectores sobre temas relacionados coas celebridades, a súa vida privada e as súas relacións sociais. Os anglicismos abondan nas revistas do corazón españolas e xa existe un número considerable de estudos que exploraron este fenómeno neste tipo de prensa (Vázquez Amador, 2018, p.45). A primeira parte será unha revisión bibliográfica dos traballos existentes sobre o concepto clave de anglicismo, en xeral, e sobre como os anglicismos se integran na lingua española. Prestarase atención a diversos aspectos da historia e do estado actual deste fenómeno en diferentes variedades e contextos de uso, incluídas as revistas do corazón. A segunda parte investiga a natureza dos anglicismos nas revistas do corazón españolas. Recolleranse dous corpus separados, e o propósito principal será comparar os anglicismos atopados en ambos tipos de materiais en termos de frecuencia, forma (grao de naturalización ou integración na lingua española), categoría gramatical (clases de palabras), campo semántico (moda, tecnoloxía, etc.) e funcións pragmáticas. Os datos recolleranse de dúas revistas españolas diferentes: “¡Hola!”, dirixida a un público máis tradicional e de mediana idade, e “Cosmopolitan”, dirixida a un público máis novo. Partimos da hipótese de que o prestixio e o papel dos anglicismos en ambas publicacións son diferentes, xa que ambos tipos de audiencia probablemente amosan distintos graos de aceptación e expectativas respecto da natureza dos préstamos do inglés nos seus textos. A miña análise busca achegar luz sobre este tema. Vázquez Amador, M. (2018). Los anglicismos de la moda en la prensa rosa española. “Onomázein”, (40), 49.55.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titor do alumno)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titor do alumno)
Crítica social dende a posición da servidume, un estudo comparativo entre “O asno de ouro” e “O lazarillo de Tormes”
Autoría
D.H.S.
Grao en Filoloxía Clásica
D.H.S.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
09.09.2025 12:00
09.09.2025 12:00
Resumo
Este traballo analizara dende unha perspectiva filoloxica e literaria os paralelismos entre as figuras de Lazaro na obra O Lazarillo de Tormes e Lucio, na obra de Apuleyo O asno de ouro, en concreto no que respecta ao papel de servidume que ambos sofren ao longo da obra e a relación entre estes e os seus diversos amos. Estudiarei as similitudes e aspectos relevantes de persoaxes coma o cego, o vendedor de bulas, o fidalgo pobre e o crego avaro no caso de O Lazarillo de Tormes, e o grupo de ladrons, o mozo escravo, os sacerdotes de Cibeles e a muller do muiñeiro, no caso de O asno de ouro. O obxectivo principal deste traballo e desentrañar, a traves do estudo do vocabulario empregado e das valoracions persoais que os protagonistas narradores de ambas obras emiten sobre os seus respectivos amos, a critica social e satirica subxacente asi como estudar o impacto destes sobre a personalidade futura dos protagonistas.
Este traballo analizara dende unha perspectiva filoloxica e literaria os paralelismos entre as figuras de Lazaro na obra O Lazarillo de Tormes e Lucio, na obra de Apuleyo O asno de ouro, en concreto no que respecta ao papel de servidume que ambos sofren ao longo da obra e a relación entre estes e os seus diversos amos. Estudiarei as similitudes e aspectos relevantes de persoaxes coma o cego, o vendedor de bulas, o fidalgo pobre e o crego avaro no caso de O Lazarillo de Tormes, e o grupo de ladrons, o mozo escravo, os sacerdotes de Cibeles e a muller do muiñeiro, no caso de O asno de ouro. O obxectivo principal deste traballo e desentrañar, a traves do estudo do vocabulario empregado e das valoracions persoais que os protagonistas narradores de ambas obras emiten sobre os seus respectivos amos, a critica social e satirica subxacente asi como estudar o impacto destes sobre a personalidade futura dos protagonistas.
Dirección
Criado Boado, Cecilia (Titoría)
Criado Boado, Cecilia (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
As falas da mocidade: a hibridación lingüística, o verlan e a arabización.
Autoría
Y.H.E.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Y.H.E.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 11:45
15.07.2025 11:45
Resumo
O tema da fala da mocidade atraeu e segue atraendo a atención de lingüistas, xornalistas, docentes e outros especialistas. A pesar da súa relevancia, este fenómeno foi obxecto dunha considerable desinformación, o que levou á creación e difusión de numerosos estereotipos e definicións erróneas, especialmente no que respecta ao chamado fala das periferias. Isto débese a que se trata dunha noción complexa, difícil de clasificar nunha soa categoría, xa que non está unicamente ligada á idade das persoas falantes, senón que tamén depende de múltiples factores socioculturais e contextuais. Neste traballo propoñémonos abordar e clarificar estas cuestións mediante a análise da fala da mocidade desde diferentes perspectivas e coa axuda de distintos corpus. O noso estudo abrangue desde a súa manifestación na comunicación oral e escrita ata a súa influencia en expresións artísticas como a música, o cinema ou a literatura, co obxectivo de ofrecer unha visión o máis completa e obxectiva posible deste fenómeno lingüístico en constante evolución. (Este traballo foi elaborado por Yasmine Sahb El Khataouat El Wardi e Yousra Houdda El Bazi. Traballamos xuntas na procura de información, na redacción e na presentación do mesmo.)
O tema da fala da mocidade atraeu e segue atraendo a atención de lingüistas, xornalistas, docentes e outros especialistas. A pesar da súa relevancia, este fenómeno foi obxecto dunha considerable desinformación, o que levou á creación e difusión de numerosos estereotipos e definicións erróneas, especialmente no que respecta ao chamado fala das periferias. Isto débese a que se trata dunha noción complexa, difícil de clasificar nunha soa categoría, xa que non está unicamente ligada á idade das persoas falantes, senón que tamén depende de múltiples factores socioculturais e contextuais. Neste traballo propoñémonos abordar e clarificar estas cuestións mediante a análise da fala da mocidade desde diferentes perspectivas e coa axuda de distintos corpus. O noso estudo abrangue desde a súa manifestación na comunicación oral e escrita ata a súa influencia en expresións artísticas como a música, o cinema ou a literatura, co obxectivo de ofrecer unha visión o máis completa e obxectiva posible deste fenómeno lingüístico en constante evolución. (Este traballo foi elaborado por Yasmine Sahb El Khataouat El Wardi e Yousra Houdda El Bazi. Traballamos xuntas na procura de información, na redacción e na presentación do mesmo.)
Dirección
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
O tratamento do humor na traducción audiovisual: o caso de Modern Family
Autoría
S.H.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
S.H.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.02.2025 17:00
18.02.2025 17:00
Resumo
Durante moitas décadas, as sitcoms estadounidenses foron un xénero extensamente visto cun impacto cultural significativo a nivel global. Foron especialmente ben recibidas en España, onde os tradutores audiovisuais desempeñaron un papel crucial no seu éxito. Un elemento definitorio deste tipo de xénero é o humor, que, ao mesmo tempo, supón un reto difícil para o tradutor. Aínda que existen certos elementos culturais compartidos que facilitan a tradución do inglés ao español, tamén hai diferenza culturais que complican o proceso de tradución. Para superar estes obstáculos, os tradutores de dobraxe e subtitulado empregan diferentes técnicas debido ás súas distintas abordaxes nas modalidades de tradución. O obxectivo principal desta tese é identificar as estratexias empregadas para afrontar or retos da tradución do humor nas sitcoms. A metodoloxía inclúe unha análise comparativa dalgúns episodios da famosa sitcom Modern Family (2009) no idioma orixinal (inglés) e nas súas versións dobradas e subtituladas ao español. A ampla variedade de humor, que abarca dende situacións cotiás ata temas culturais específicos, contribuíu á escolla desta sitcom en particular. Ademais, conta con personaxes como Gloria Delgado Pritchett, unha muller colombiana que ten dificultades para falar inglés nun contorno estadounidense, o que fai que o proceso de tradución sexa máis desafiante e interesante. Para explicar os conceptos clave no marco teórico, revisaranse estudos previos de tradutores como Peter Newmark, Marguerita Dore ou Amparo Hurtado. Este traballo de fin de grao constará de dúas partes principais. A primeira parte abordará conceptos fundamentais, como a modalidade específica da tradución audiovisual, a definición de humor, a súa tipoloxía, os retos que supón para os tradutores e as ferramentas empregadas para conservar o efecto humorístico no público meta. A segunda parte adoptará un enfoque máis práctico, no que a análise dos capítulos seleccionados da serie amosará as técnicas empregadas nas versións dobradas e subtituladas ao español.
Durante moitas décadas, as sitcoms estadounidenses foron un xénero extensamente visto cun impacto cultural significativo a nivel global. Foron especialmente ben recibidas en España, onde os tradutores audiovisuais desempeñaron un papel crucial no seu éxito. Un elemento definitorio deste tipo de xénero é o humor, que, ao mesmo tempo, supón un reto difícil para o tradutor. Aínda que existen certos elementos culturais compartidos que facilitan a tradución do inglés ao español, tamén hai diferenza culturais que complican o proceso de tradución. Para superar estes obstáculos, os tradutores de dobraxe e subtitulado empregan diferentes técnicas debido ás súas distintas abordaxes nas modalidades de tradución. O obxectivo principal desta tese é identificar as estratexias empregadas para afrontar or retos da tradución do humor nas sitcoms. A metodoloxía inclúe unha análise comparativa dalgúns episodios da famosa sitcom Modern Family (2009) no idioma orixinal (inglés) e nas súas versións dobradas e subtituladas ao español. A ampla variedade de humor, que abarca dende situacións cotiás ata temas culturais específicos, contribuíu á escolla desta sitcom en particular. Ademais, conta con personaxes como Gloria Delgado Pritchett, unha muller colombiana que ten dificultades para falar inglés nun contorno estadounidense, o que fai que o proceso de tradución sexa máis desafiante e interesante. Para explicar os conceptos clave no marco teórico, revisaranse estudos previos de tradutores como Peter Newmark, Marguerita Dore ou Amparo Hurtado. Este traballo de fin de grao constará de dúas partes principais. A primeira parte abordará conceptos fundamentais, como a modalidade específica da tradución audiovisual, a definición de humor, a súa tipoloxía, os retos que supón para os tradutores e as ferramentas empregadas para conservar o efecto humorístico no público meta. A segunda parte adoptará un enfoque máis práctico, no que a análise dos capítulos seleccionados da serie amosará as técnicas empregadas nas versións dobradas e subtituladas ao español.
Dirección
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
CAL VARELA, MARIO (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Actitudes lingüísticas e ideoloxías da mocidade na comarca de Monterrei: unha comparación entre galegofalantes e castelanfalantes fronte á variación do galego
Autoría
U.I.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
U.I.A.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 11:15
17.07.2025 11:15
Resumo
Este traballo ten como finalidade analizar as actitudes lingüísticas da mocidade da comarca de Monterrei fronte a variación interna do galego, cun enfoque comparativo entre castelanfalantes e galegofalantes. A metodoloxía consiste en entrevistas semidirixidas realizadas a dous grupos de tres persoas, diferenciados polo seu perfil lingüístico. En cada grupo participaron dous homes e unha muller, todos con idades entre os 26 e os 31 anos e naturais da comarca de Monterrei. Os participantes escoitaron cinco fragmentos de audio que exemplificaban certos trazos dialectais e a variedade reintegracionista. Así, a partir deles abriuse un espazo de conversa guiado, co fin de coñecer as percepcións e posibles prexuízos cara á variación intralingüística e as variedades que se atopan fóra da norma, para descubrir como esta é valorada en termos de prestixio, autenticidade ou adecuación social. O marco teórico deste traballo toma como referencias as achegas de Monteagudo e Amorós (2024), que analizan os procesos de estandarización da lingua, destacando o papel das ideoloxías lingüísticas e das dinámicas sociais nos mesmos, así como outras investigacións que afondan na relación entre a variación da lingua e as actitudes lingüísticas. A investigación intenta expoñer como a mocidade reproduce ou cuestiona esas ideoloxías lingüísticas, nun escenario onde a diversidade interna do galego convive cun modelo estándar que continúa a exercer un peso notable.
Este traballo ten como finalidade analizar as actitudes lingüísticas da mocidade da comarca de Monterrei fronte a variación interna do galego, cun enfoque comparativo entre castelanfalantes e galegofalantes. A metodoloxía consiste en entrevistas semidirixidas realizadas a dous grupos de tres persoas, diferenciados polo seu perfil lingüístico. En cada grupo participaron dous homes e unha muller, todos con idades entre os 26 e os 31 anos e naturais da comarca de Monterrei. Os participantes escoitaron cinco fragmentos de audio que exemplificaban certos trazos dialectais e a variedade reintegracionista. Así, a partir deles abriuse un espazo de conversa guiado, co fin de coñecer as percepcións e posibles prexuízos cara á variación intralingüística e as variedades que se atopan fóra da norma, para descubrir como esta é valorada en termos de prestixio, autenticidade ou adecuación social. O marco teórico deste traballo toma como referencias as achegas de Monteagudo e Amorós (2024), que analizan os procesos de estandarización da lingua, destacando o papel das ideoloxías lingüísticas e das dinámicas sociais nos mesmos, así como outras investigacións que afondan na relación entre a variación da lingua e as actitudes lingüísticas. A investigación intenta expoñer como a mocidade reproduce ou cuestiona esas ideoloxías lingüísticas, nun escenario onde a diversidade interna do galego convive cun modelo estándar que continúa a exercer un peso notable.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
A maldade de ser travesti: a identidade trans a través de La mala costumbre (2023) de Alana s. Portero e Las malas (2019) de Camila Sosa Villada
Autoría
I.I.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
I.I.L.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2025 10:00
20.06.2025 10:00
Resumo
As persoas disidentes viven un crecemento distinto a aquelas que medran dentro das marxes da sociedade, o seu autocoñecemento non se enmarca nos estadios de madurez habituais, senón que emana do seu contacto cos referentes que desafían as normas sociais. Aquí abórdase esta cuestión a través de La mala costumbre (2023), de Alana S. Portero, e Las malas (2019), de Camila Sosa Villada, novelas nas que dúas mulleres viven o seu autodescubrimento travesti ao entrar en contacto co queer de Madrid (España) e Córdoba (Arxentina). A clase social, as comunidades queer, a visión de grandes cidades a través da súa marxinalidade e a violencia que as acompaña, son cuestións que atravesan ambas as novelas autoficcionais. Debido á súa recente publicación, La mala costumbre non conta aínda cunha tradición crítica, fóra de comentarios e recensións difundidos en revistas e suplementos culturais. No caso de Las malas, aínda que a súa presenza no mercado data de hai só uns cinco anos, conta cunha notable tradición crítica académica. A relevancia do estudo que aquí se propón radica en ser a primeira proposta dunha revisión comparativa nun marco transatlántico de ambas as novelas. Máis especificamente, o foco é a construción da identidade e do fenómeno do coming-of-age ao entrar en contacto con realidades queer. Algunhas das cuestión obxecto do análise son o concepto da comunidade trans, a relación da clase social coas narrativas queer, o proceso de crecemento dende a marxinalización, as identidades queer, as violencias que se exercen sobre estas e o traballo sexual dende una visión transfeminista.
As persoas disidentes viven un crecemento distinto a aquelas que medran dentro das marxes da sociedade, o seu autocoñecemento non se enmarca nos estadios de madurez habituais, senón que emana do seu contacto cos referentes que desafían as normas sociais. Aquí abórdase esta cuestión a través de La mala costumbre (2023), de Alana S. Portero, e Las malas (2019), de Camila Sosa Villada, novelas nas que dúas mulleres viven o seu autodescubrimento travesti ao entrar en contacto co queer de Madrid (España) e Córdoba (Arxentina). A clase social, as comunidades queer, a visión de grandes cidades a través da súa marxinalidade e a violencia que as acompaña, son cuestións que atravesan ambas as novelas autoficcionais. Debido á súa recente publicación, La mala costumbre non conta aínda cunha tradición crítica, fóra de comentarios e recensións difundidos en revistas e suplementos culturais. No caso de Las malas, aínda que a súa presenza no mercado data de hai só uns cinco anos, conta cunha notable tradición crítica académica. A relevancia do estudo que aquí se propón radica en ser a primeira proposta dunha revisión comparativa nun marco transatlántico de ambas as novelas. Máis especificamente, o foco é a construción da identidade e do fenómeno do coming-of-age ao entrar en contacto con realidades queer. Algunhas das cuestión obxecto do análise son o concepto da comunidade trans, a relación da clase social coas narrativas queer, o proceso de crecemento dende a marxinalización, as identidades queer, as violencias que se exercen sobre estas e o traballo sexual dende una visión transfeminista.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titor do alumno)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titor do alumno)
Unha Ollada ao 'horror': Apocalypse Now (1979) como Adaptación de Heart of Darkness (1899)
Autoría
C.I.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.I.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.07.2025 09:30
14.07.2025 09:30
Resumo
En Notes on the making of Apocalypse Now (1979), Eleanor Coppola afirmou que Heart of Darkness (1899), de Joseph Conrad, foi empregada como fonte de inspiración para o filme Apocalypse Now (1979), aínda que a novela de Conrad non foi recoñecida como material de orixe cando se estreou a película, o que xerou múltiples debates entre os críticos que analizan o filme de Coppola. A presente tese examina Apocalypse Now (1979), dirixida por Francis Ford Coppola, como unha adaptación da novela curta Heart of Darkness (1899), de Joseph Conrad, argumentando que ambas obras ofrecen unha crítica ao imperialismo que domina os contextos nos que se sitúan os respectivos textos. Ao trasladar a narrativa do Congo imperialista do século XIX ao contexto da Guerra de Vietnam, Coppola reformula a exploración de Conrad sobre o imperialismo, a barbarie humana e a ambigüidade moral dentro do contexto político e cultural da América do século XX. Os principais obxectivos deste estudo son, polo tanto, examinar as semellanzas, así como as diferenzas, entre o filme e a novela curta, e analizar como se pode rastrexar unha mensaxe común de disidencia desde a exploración de Marlow polo Congo ata a misión de Willard en Vietnam. Para acadar este fin, a tese dividirase en dúas partes principais: a primeira establecerá o marco teórico e a segunda dedicarase á análise de Apocalypse Now en relación coa novela de Conrad. Así, a Parte I afondará nos estudos de adaptación e, baseándose na teoría poscolonial, explorará como o imperialismo foi conformando o mundo desde finais do século XIX. En canto á Parte II, examinarase Apocalypse Now tanto como un reflexo do seu material de orixe como un artefacto cultural autónomo que interroga a vixencia das ideas de Conrad e como estas resoan nun contexto moderno.
En Notes on the making of Apocalypse Now (1979), Eleanor Coppola afirmou que Heart of Darkness (1899), de Joseph Conrad, foi empregada como fonte de inspiración para o filme Apocalypse Now (1979), aínda que a novela de Conrad non foi recoñecida como material de orixe cando se estreou a película, o que xerou múltiples debates entre os críticos que analizan o filme de Coppola. A presente tese examina Apocalypse Now (1979), dirixida por Francis Ford Coppola, como unha adaptación da novela curta Heart of Darkness (1899), de Joseph Conrad, argumentando que ambas obras ofrecen unha crítica ao imperialismo que domina os contextos nos que se sitúan os respectivos textos. Ao trasladar a narrativa do Congo imperialista do século XIX ao contexto da Guerra de Vietnam, Coppola reformula a exploración de Conrad sobre o imperialismo, a barbarie humana e a ambigüidade moral dentro do contexto político e cultural da América do século XX. Os principais obxectivos deste estudo son, polo tanto, examinar as semellanzas, así como as diferenzas, entre o filme e a novela curta, e analizar como se pode rastrexar unha mensaxe común de disidencia desde a exploración de Marlow polo Congo ata a misión de Willard en Vietnam. Para acadar este fin, a tese dividirase en dúas partes principais: a primeira establecerá o marco teórico e a segunda dedicarase á análise de Apocalypse Now en relación coa novela de Conrad. Así, a Parte I afondará nos estudos de adaptación e, baseándose na teoría poscolonial, explorará como o imperialismo foi conformando o mundo desde finais do século XIX. En canto á Parte II, examinarase Apocalypse Now tanto como un reflexo do seu material de orixe como un artefacto cultural autónomo que interroga a vixencia das ideas de Conrad e como estas resoan nun contexto moderno.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Percepcións hispánicas do mito da Atlántida. Narrativas literarias e medios audiovisuais no século XXI
Autoría
D.I.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
D.I.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2025 10:00
20.06.2025 10:00
Resumo
Este traballo analizará a forma na que a comunidade cultural hispana está a abordar o mito da Atlántida no século XXI, tanto nos medios literarios como audiovisuais. O proxecto divídese en tres partes. A primeira presentará a orixe do mito da Atlántida dende a súa primeira aparición no Timeo de Platón ata a actualidade, explicando brevemente a súa evolución ao longo do tempo. En segundo lugar, estudarase a aparición do mito da Atlántida na literatura hispana, utilizando como base para a análise a obra de Mauricio Chaves Mesén Caballeros de Nostradamus VI. El Oráculo de la Atlántida, que servirá de punto de partida para observar o universo ficticio que rodea o mito da Atlántida. Finalmente, analizaranse as diferenzas atopadas coa incorporación do mito aos novos medios audiovisuais, baseándose no traballo do explorador Jesús Camacho e nas súas achegas a diversos pódcast. Isto permitiranos observar o papel máis informativo que adquire o mito da Atlántida nos novos medios.
Este traballo analizará a forma na que a comunidade cultural hispana está a abordar o mito da Atlántida no século XXI, tanto nos medios literarios como audiovisuais. O proxecto divídese en tres partes. A primeira presentará a orixe do mito da Atlántida dende a súa primeira aparición no Timeo de Platón ata a actualidade, explicando brevemente a súa evolución ao longo do tempo. En segundo lugar, estudarase a aparición do mito da Atlántida na literatura hispana, utilizando como base para a análise a obra de Mauricio Chaves Mesén Caballeros de Nostradamus VI. El Oráculo de la Atlántida, que servirá de punto de partida para observar o universo ficticio que rodea o mito da Atlántida. Finalmente, analizaranse as diferenzas atopadas coa incorporación do mito aos novos medios audiovisuais, baseándose no traballo do explorador Jesús Camacho e nas súas achegas a diversos pódcast. Isto permitiranos observar o papel máis informativo que adquire o mito da Atlántida nos novos medios.
Dirección
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Titoría)
CASAS VALES, ARTURO Cotitoría
GIL GONZALEZ, ANTONIO JESUS (Titoría)
CASAS VALES, ARTURO Cotitoría
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
O Uso de Ferramentas Dixitais para Ensinar e Aprender a Pronuncia do Inglés na Educación Primaria: O Caso de E-ProFun
Autoría
L.I.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.I.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2025 12:30
20.06.2025 12:30
Resumo
O obxectivo deste estudo é identificar e abordar os retos da pronuncia do inglés entre os estudantes de primaria en España, explorando posibles solucións a través do Computer Assisted Pronunciation Training (CAPT). Baseándose en investigacións previas que apoian a eficacia destas ferramentas na aprendizaxe de idiomas, este estudo avaliará as características das aplicacións dixitais dispoñibles que se poden utilizar para tal efecto. Á súa vez ditos instrumentos compararanse con e-ProFun, que actualmente está a ser desenvolvido por investigadores da USC. A avaliación abarcará a eficacia, a usabilidade e o compromiso dos estudantes, co obxectivo de identificar as súas vantaxes e limitacións. En canto á metodoloxía, adóptase un enfoque mixto. Por un lado, emprégase unha táboa de avaliación para valorar as aplicacións CAPT mencionadas. Por outro, envíase unha enquisa aos profesores para recopilar infornación sobre as prácticas de ensinanza existentes, a frecuencia e o alcance do uso da aplicación, así como as súas opinións sobre os desafíos da pronunciación. Ademais das implicacións para a investigación en campos como CAPT e, máis en xeral, Technology-Enhanced Language Learning (TELL), esta investigación tamén terá implicacións prácticas, xa que proporcionará ás escolas recomendacións baseadas en datos para integrar ferramentas dixitais eficaces como e-ProFun. Isto pode mellorar os resultados da aprendizaxe de idiomas e axudar aos educadores para tomar decisións informadas sobre a adopción de tecnoloxía educativa para o ensino da pronuncia.
O obxectivo deste estudo é identificar e abordar os retos da pronuncia do inglés entre os estudantes de primaria en España, explorando posibles solucións a través do Computer Assisted Pronunciation Training (CAPT). Baseándose en investigacións previas que apoian a eficacia destas ferramentas na aprendizaxe de idiomas, este estudo avaliará as características das aplicacións dixitais dispoñibles que se poden utilizar para tal efecto. Á súa vez ditos instrumentos compararanse con e-ProFun, que actualmente está a ser desenvolvido por investigadores da USC. A avaliación abarcará a eficacia, a usabilidade e o compromiso dos estudantes, co obxectivo de identificar as súas vantaxes e limitacións. En canto á metodoloxía, adóptase un enfoque mixto. Por un lado, emprégase unha táboa de avaliación para valorar as aplicacións CAPT mencionadas. Por outro, envíase unha enquisa aos profesores para recopilar infornación sobre as prácticas de ensinanza existentes, a frecuencia e o alcance do uso da aplicación, así como as súas opinións sobre os desafíos da pronunciación. Ademais das implicacións para a investigación en campos como CAPT e, máis en xeral, Technology-Enhanced Language Learning (TELL), esta investigación tamén terá implicacións prácticas, xa que proporcionará ás escolas recomendacións baseadas en datos para integrar ferramentas dixitais eficaces como e-ProFun. Isto pode mellorar os resultados da aprendizaxe de idiomas e axudar aos educadores para tomar decisións informadas sobre a adopción de tecnoloxía educativa para o ensino da pronuncia.
Dirección
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
O uso da L1 na aula de inglés como lingua extranxeira.
Autoría
D.J.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
D.J.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 10:30
15.07.2025 10:30
Resumo
Adoita dicirse que o uso da lingua materna nas clases de inglés como lingua estranxeira (EFL) pode dificultar a fluidez do alumnado. Este traballo pretende investigar se isto é realmente certo ou se, pola contra, falar a lingua materna pode axudar ao alumnado a aprender mellor unha lingua estranxeira. O obxectivo é analizar canto, por que e como se usa a lingua materna nas clases de inglés, estudando as súas funcións en diferentes niveis educativos, especialmente nos cursos inferiores, como preescolar e primaria. Tamén me centrarei no concepto de translanguaging, que está estreitamente relacionado con este tema. Segundo Illman e Pietilä (2018), a translanguaging no ensino de segundas linguas implica que o alumnado utilice conscientemente o seu coñecemento existente doutras linguas para aprender unha nova. Polo tanto, a primeira parte deste traballo explorará as implicacións pedagóxicas do uso da lingua materna nas clases de inglés. Tamén analizarei como inflúe na saúde emocional e mental do alumnado. Posen Liao (2006) observou que cando se lles pide aos estudantes que participen só en inglés, a maioría permanecen en silencio debido ao nerviosismo ou á falta de dominio, mentres que se poden usar tanto a súa lingua materna como o inglés, participan máis, falan durante períodos de tempo máis longos e usan o inglés que coñecen con máis confianza. Na segunda parte, analizarei a información obtida de entrevistas con profesores de inglés en diferentes niveis educativos. Aquí, tentarei responder a preguntas como: -En que situacións e con que fins os profesores de Galicia usan a súa lingua materna nas súas clases de inglés? -Con que frecuencia a usan?
Adoita dicirse que o uso da lingua materna nas clases de inglés como lingua estranxeira (EFL) pode dificultar a fluidez do alumnado. Este traballo pretende investigar se isto é realmente certo ou se, pola contra, falar a lingua materna pode axudar ao alumnado a aprender mellor unha lingua estranxeira. O obxectivo é analizar canto, por que e como se usa a lingua materna nas clases de inglés, estudando as súas funcións en diferentes niveis educativos, especialmente nos cursos inferiores, como preescolar e primaria. Tamén me centrarei no concepto de translanguaging, que está estreitamente relacionado con este tema. Segundo Illman e Pietilä (2018), a translanguaging no ensino de segundas linguas implica que o alumnado utilice conscientemente o seu coñecemento existente doutras linguas para aprender unha nova. Polo tanto, a primeira parte deste traballo explorará as implicacións pedagóxicas do uso da lingua materna nas clases de inglés. Tamén analizarei como inflúe na saúde emocional e mental do alumnado. Posen Liao (2006) observou que cando se lles pide aos estudantes que participen só en inglés, a maioría permanecen en silencio debido ao nerviosismo ou á falta de dominio, mentres que se poden usar tanto a súa lingua materna como o inglés, participan máis, falan durante períodos de tempo máis longos e usan o inglés que coñecen con máis confianza. Na segunda parte, analizarei a información obtida de entrevistas con profesores de inglés en diferentes niveis educativos. Aquí, tentarei responder a preguntas como: -En que situacións e con que fins os profesores de Galicia usan a súa lingua materna nas súas clases de inglés? -Con que frecuencia a usan?
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Remedialidade Inversa e Intermedialidade en The Last of Us (2023)
Autoría
L.L.W.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.L.W.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 12:00
17.07.2025 12:00
Resumo
Nas últimas décadas, os videoxogos e o seu rápido desenvolvemento convertéronse en obxecto de investigación para os estudos culturais e outros campos relacionados, coa súa importancia sendo lexitimada pola crecente literatura explorando distintas cuestións, entre estas, a tensión entre narratología e ludoloxía ao abordar como funcionan os videoxogos ou como as persoas interactúan con estes. Ao mesmo tempo, que os videoxogos se convertiran nunha forma cultural relevante tamén motivou a súa adaptación a diferentes medios, como é o caso da saga de películas Resident Evil (2002), baseada no videoxogo homónimo. Estas adaptacións suscitan análises intermediais que ilustran as múltiples relacións mantidas entre diferentes medios e a súas capacidades de modificar outros medios. Con este fin, o estudo examinará a serie de televisión The Last of Us (2023), baseada no videoxogo homónimo (2013), como un exemplo de “remediación inversa”, mostrando as formas nas que os seus creadores empregaron técnicas cinematográficas para imitar o medio dos videoxogos. Con este propósito, a análise utilizará un marco teórico que se desenvolve ao longo de dous eixos principais: teorías sobre intermedialidade (Bolter e Grusin, [1999]; Rajewsky, [2005]) e estudos recentes sobre a adaptación de videoxogos (Newman, [2004]; Flanagan [2017]). Por tanto, esta disertación dividirase en dúas seccións principais correspondentes ao marco teórico e á análise do obxecto de estudo, respectivamente. A primeira sección ocuparase de explicar os principais conceptos de “remediación” e “intermedialidade” para pasar a unha exploración das teorías contemporáneas que abordan a adaptación de videoxogos. Por último, a segunda parte dedicarase a examinar a serie de televisión creada por Craig Mazin e Neil Druckmann, valéndose do marco teórico para demostrar como a serie aproveita recursos cinematográficos co obxectivo de imitar as características dos videoxogos.
Nas últimas décadas, os videoxogos e o seu rápido desenvolvemento convertéronse en obxecto de investigación para os estudos culturais e outros campos relacionados, coa súa importancia sendo lexitimada pola crecente literatura explorando distintas cuestións, entre estas, a tensión entre narratología e ludoloxía ao abordar como funcionan os videoxogos ou como as persoas interactúan con estes. Ao mesmo tempo, que os videoxogos se convertiran nunha forma cultural relevante tamén motivou a súa adaptación a diferentes medios, como é o caso da saga de películas Resident Evil (2002), baseada no videoxogo homónimo. Estas adaptacións suscitan análises intermediais que ilustran as múltiples relacións mantidas entre diferentes medios e a súas capacidades de modificar outros medios. Con este fin, o estudo examinará a serie de televisión The Last of Us (2023), baseada no videoxogo homónimo (2013), como un exemplo de “remediación inversa”, mostrando as formas nas que os seus creadores empregaron técnicas cinematográficas para imitar o medio dos videoxogos. Con este propósito, a análise utilizará un marco teórico que se desenvolve ao longo de dous eixos principais: teorías sobre intermedialidade (Bolter e Grusin, [1999]; Rajewsky, [2005]) e estudos recentes sobre a adaptación de videoxogos (Newman, [2004]; Flanagan [2017]). Por tanto, esta disertación dividirase en dúas seccións principais correspondentes ao marco teórico e á análise do obxecto de estudo, respectivamente. A primeira sección ocuparase de explicar os principais conceptos de “remediación” e “intermedialidade” para pasar a unha exploración das teorías contemporáneas que abordan a adaptación de videoxogos. Por último, a segunda parte dedicarase a examinar a serie de televisión creada por Craig Mazin e Neil Druckmann, valéndose do marco teórico para demostrar como a serie aproveita recursos cinematográficos co obxectivo de imitar as características dos videoxogos.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
A percepción do cristianismo na historiografía latina: Unha análise comparativa das representacións de Tácito, Plinio e Suetonio.
Autoría
G.M.L.A.D.L.
Grao en Filoloxía Clásica
G.M.L.A.D.L.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
09.09.2025 10:30
09.09.2025 10:30
Resumo
Este traballo examinará as primeiras mencións documentadas do cristianismo na Historiografía romana a través da análise comparativa das obras de Tácito, Plinio o Novo e Suetonio, tres dos autores máis representativos do período postaugusteo. Centrándose nas referencias que os autores fan dos cristiáns nos Annales de Tácito (XV, 44), nas Vitae Caesarum de Suetonio (en concreto, a de Nerón e a de Claudio) e en Plinio o Novo (Epistulae 10.96) este estudo analiza as súas descricións, o contexto histórico e a linguaxe utilizada na súa visión. A investigación explorará cómo os autores, influídos pola cultura e mentalidade romana da súa época, describen o cristianismo como unha práctica relixiosa estraña e potencialmente perigosa, en parte debido á percepción de que esta nova fe ameazaba a orde social e moral do Imperio. Ademais, farase una análise comparativa das interpretacións de Tácito, Suetonio e Plinio para iluminar as distintas actitudes e matices que cada autor achega ao relato, e como estas visións contribúen á construción dunha imaxe do cristianismo como unha relixión marxinada e subversiva. Este traballo sitúa estas representacións no contexto das políticas de persecución relixiosa na Roma do século I d.C-, examinando o papel da Historiografía como ferramenta de crítica social e política.
Este traballo examinará as primeiras mencións documentadas do cristianismo na Historiografía romana a través da análise comparativa das obras de Tácito, Plinio o Novo e Suetonio, tres dos autores máis representativos do período postaugusteo. Centrándose nas referencias que os autores fan dos cristiáns nos Annales de Tácito (XV, 44), nas Vitae Caesarum de Suetonio (en concreto, a de Nerón e a de Claudio) e en Plinio o Novo (Epistulae 10.96) este estudo analiza as súas descricións, o contexto histórico e a linguaxe utilizada na súa visión. A investigación explorará cómo os autores, influídos pola cultura e mentalidade romana da súa época, describen o cristianismo como unha práctica relixiosa estraña e potencialmente perigosa, en parte debido á percepción de que esta nova fe ameazaba a orde social e moral do Imperio. Ademais, farase una análise comparativa das interpretacións de Tácito, Suetonio e Plinio para iluminar as distintas actitudes e matices que cada autor achega ao relato, e como estas visións contribúen á construción dunha imaxe do cristianismo como unha relixión marxinada e subversiva. Este traballo sitúa estas representacións no contexto das políticas de persecución relixiosa na Roma do século I d.C-, examinando o papel da Historiografía como ferramenta de crítica social e política.
Dirección
Criado Boado, Cecilia (Titoría)
Criado Boado, Cecilia (Titoría)
Tribunal
Criado Boado, Cecilia (Titor do alumno)
Criado Boado, Cecilia (Titor do alumno)
Motivación e conexión: Integración das TIC e da gamificación na aprendizaxe do francés como lingua extranxeira (FLE)
Autoría
J.L.C.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
J.L.C.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
20.06.2025 10:30
20.06.2025 10:30
Resumo
En pleno século XXI, marcado polo uso das novas tecnoloxías, resulta necesario modernizar o ensino para non perder a motivación do alumnado. Por este motivo, esta investigación explora a integración da gamificación e das Tecnoloxías da Información e da Comunicación (TIC) no ensino do Francés como Lingua Estranxeira (FLE). Combinando esta perspectiva máis moderna, este proxecto pretende crear unha unidade didáctica centrada na aprendizaxe de vocabulario e expresións cotiás sobre «a vida na cidade». Para iso, empregaranse ferramentas dixitais como Canva e Padlet para crear actividades interactivas e dinámicas que permitan ao alumnado desenvolver un coñecemento do francés en situacións urbanas cotiás. Ademais, integraranse elementos da cultura francesa nestas actividades para permitir a inmersión cultural e enriquecer así a aprendizaxe. O obxectivo deste traballo será salientar os beneficios da gamificación nas linguas estranxeiras, e máis concretamente no FLE. En efecto, semella que o uso de elementos lúdicos no ensino contribúe a estimular a motivación do alumnado e a mellorar os seus resultados académicos. Aportaranse probas de que a gamificación e as TIC ofrecen vantaxes pedagóxicas, ao tempo que poden integrarse de forma complementaria cos métodos máis tradicionais.
En pleno século XXI, marcado polo uso das novas tecnoloxías, resulta necesario modernizar o ensino para non perder a motivación do alumnado. Por este motivo, esta investigación explora a integración da gamificación e das Tecnoloxías da Información e da Comunicación (TIC) no ensino do Francés como Lingua Estranxeira (FLE). Combinando esta perspectiva máis moderna, este proxecto pretende crear unha unidade didáctica centrada na aprendizaxe de vocabulario e expresións cotiás sobre «a vida na cidade». Para iso, empregaranse ferramentas dixitais como Canva e Padlet para crear actividades interactivas e dinámicas que permitan ao alumnado desenvolver un coñecemento do francés en situacións urbanas cotiás. Ademais, integraranse elementos da cultura francesa nestas actividades para permitir a inmersión cultural e enriquecer así a aprendizaxe. O obxectivo deste traballo será salientar os beneficios da gamificación nas linguas estranxeiras, e máis concretamente no FLE. En efecto, semella que o uso de elementos lúdicos no ensino contribúe a estimular a motivación do alumnado e a mellorar os seus resultados académicos. Aportaranse probas de que a gamificación e as TIC ofrecen vantaxes pedagóxicas, ao tempo que poden integrarse de forma complementaria cos métodos máis tradicionais.
Dirección
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
Tribunal
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titor do alumno)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titor do alumno)
A parodia na poesía de Quevedo: estudo de tres tópicos literarios
Autoría
L.L.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.L.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 10:30
15.07.2025 10:30
Resumo
O presente traballo analiza a parodia literaria na poesía de Francisco de Quevedo, un asunto que ocupa un lugar central na súa produción poética. É ben sabido que Quevedo, unha das figuras mais emblemáticas do Século de Ouro, sobresaíu pola súa mestría no manexo da linguaxe como instrumento de crítica e parodia. Dada a importancia da vertente paródica na súa literatura, e pola diversidade de tradicións literarias, xéneros e tópicos parodiados, este TFG axustará o seu obxectivo de estudo a unha das súas múltiples facetas, a parodia duns tópicos literarios concretos: vida retirada, miseria hominis e tempus fugit. Neste sentido, delimitará un corpus reducido pero representativo de poemas, que permita unha análise literaria máis detallada e conclusións máis significativas. A selección específica de poemas centrarase nas composición publicadas na sexta musa do Parnaso español (1648), Talía, dedicada á produción satírico-burlesca. O estudo tomará como referencia principal a edición máis recente da lírica quevedesca, de Alfonso Rey e María José Alonso (2021), que recupera a orde das edicións póstumas de 1648 e 1670, presumiblemente deseñada polo propio autor: Poesía completa de Francisco de Quevedo. Así mesmo, terase en conta a anotación filolóxica de Ignacio Arellano na súa edición de 2020. Finalmente, manexarase unha extensa bibliografía secundaria, que permitirá contextualizar e afondar nos aspectos clave para a interpretación dos textos seleccionados.
O presente traballo analiza a parodia literaria na poesía de Francisco de Quevedo, un asunto que ocupa un lugar central na súa produción poética. É ben sabido que Quevedo, unha das figuras mais emblemáticas do Século de Ouro, sobresaíu pola súa mestría no manexo da linguaxe como instrumento de crítica e parodia. Dada a importancia da vertente paródica na súa literatura, e pola diversidade de tradicións literarias, xéneros e tópicos parodiados, este TFG axustará o seu obxectivo de estudo a unha das súas múltiples facetas, a parodia duns tópicos literarios concretos: vida retirada, miseria hominis e tempus fugit. Neste sentido, delimitará un corpus reducido pero representativo de poemas, que permita unha análise literaria máis detallada e conclusións máis significativas. A selección específica de poemas centrarase nas composición publicadas na sexta musa do Parnaso español (1648), Talía, dedicada á produción satírico-burlesca. O estudo tomará como referencia principal a edición máis recente da lírica quevedesca, de Alfonso Rey e María José Alonso (2021), que recupera a orde das edicións póstumas de 1648 e 1670, presumiblemente deseñada polo propio autor: Poesía completa de Francisco de Quevedo. Así mesmo, terase en conta a anotación filolóxica de Ignacio Arellano na súa edición de 2020. Finalmente, manexarase unha extensa bibliografía secundaria, que permitirá contextualizar e afondar nos aspectos clave para a interpretación dos textos seleccionados.
Dirección
ALONSO VELOSO, MARIA JOSE (Titoría)
ALONSO VELOSO, MARIA JOSE (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Drag e actuacións de xénero ambiguo en América do Norte
Autoría
I.L.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.L.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.06.2025 17:00
18.06.2025 17:00
Resumo
Nos últimos anos, a performance drag e as súas interseccións coa identidade queer, a disconformidade de xénero e a visibilidade trans recibiron unha crecente atención académica dentro dos estudos culturais e de xénero. Esta tese ten como obxectivo explorar a evolución histórica e cultural do drag, examinando como foi representado, percibido e mediado en distintos contextos e medios. O estudo comeza cun marco teórico que introduce conceptos clave como drag, travestismo, identidade de xénero ou expresión de xénero, que servirán como ferramentas fundamentais para a análise, así como algunhas das implicacións que ten o drag como forma artística, as súas diversas manifestacións e certas cuestións que xera entre as teóricas feministas. A partir desta base teórica, a tese traza unha visión cronolóxica da performance drag, comezando no século XIX con figuras como William Dorsey Swann, recoñecido como a primeira drag queen e pioneiro dos bailes de travestismo, e Annie Hindle, a primeira imitadora masculina rexistrada en contextos teatrais. A aparición do vaudeville a comezos do século XX trouxo maior visibilidade á representación de xénero a través de artistas como Julian Eltinge, mentres que a segunda metade do século XX viu o auxe da cultura ballroom, personificada por figuras icónicas como Crystal LaBeija, destacada no documental Paris Is Burning. A análise céntrase logo na incorporación do drag na cultura cinematográfica, particularmente a través do traballo de Divine nos filmes de John Waters, e culmina co éxito comercial de RuPaul, cuxo programa RuPaul’s Drag Race, gañador de varios premios Emmy, levou o drag ao centro da cultura global. A través desta exploración, a tese procura salientar como o drag evolucionou dunha performance subcultural a unha forma cultural destacada, moldeada por e reflectindo as comprensións sociais máis amplas sobre o xénero, a identidade e a representación.
Nos últimos anos, a performance drag e as súas interseccións coa identidade queer, a disconformidade de xénero e a visibilidade trans recibiron unha crecente atención académica dentro dos estudos culturais e de xénero. Esta tese ten como obxectivo explorar a evolución histórica e cultural do drag, examinando como foi representado, percibido e mediado en distintos contextos e medios. O estudo comeza cun marco teórico que introduce conceptos clave como drag, travestismo, identidade de xénero ou expresión de xénero, que servirán como ferramentas fundamentais para a análise, así como algunhas das implicacións que ten o drag como forma artística, as súas diversas manifestacións e certas cuestións que xera entre as teóricas feministas. A partir desta base teórica, a tese traza unha visión cronolóxica da performance drag, comezando no século XIX con figuras como William Dorsey Swann, recoñecido como a primeira drag queen e pioneiro dos bailes de travestismo, e Annie Hindle, a primeira imitadora masculina rexistrada en contextos teatrais. A aparición do vaudeville a comezos do século XX trouxo maior visibilidade á representación de xénero a través de artistas como Julian Eltinge, mentres que a segunda metade do século XX viu o auxe da cultura ballroom, personificada por figuras icónicas como Crystal LaBeija, destacada no documental Paris Is Burning. A análise céntrase logo na incorporación do drag na cultura cinematográfica, particularmente a través do traballo de Divine nos filmes de John Waters, e culmina co éxito comercial de RuPaul, cuxo programa RuPaul’s Drag Race, gañador de varios premios Emmy, levou o drag ao centro da cultura global. A través desta exploración, a tese procura salientar como o drag evolucionou dunha performance subcultural a unha forma cultural destacada, moldeada por e reflectindo as comprensións sociais máis amplas sobre o xénero, a identidade e a representación.
Dirección
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Mucha e Nucha: unha análise pragmática do humor galego
Autoría
S.L.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
S.L.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2025 16:30
19.06.2025 16:30
Resumo
O humor é un das grandes marcas de identidade dunha sociedade. A representación humorística dun pobo determina non só como nos perciben os de fóra, senón como se autopercibe dito grupo social. Este fenómeno acada unha expansión moito maior coa chegada dos medios de comunicación e, máis concretamente, coa chegada da televisión. Neste momento nacen as comedias de situación ou os monólogos humorísticos, onde o humor pasa a ser unha canle de expresión e de representación da comunidade galega. Neste traballo realizarei unha análise exhaustiva do humor dende unha dobre perspectiva: pragmática e lingüística. En primeiro lugar, examinarei os mecanismos e estratexias discursivas que interveñen na construción do humor, prestando especial atención aos recursos lingüísticos, semánticos e pragmáticos empregados para xerar comicidade. Centrareime en como o contexto, a intención comunicativa e a interacción co público inflúen na interpretación do discurso humorístico. Para isto, tomarei como punto de partida os traballos sobre o monólogo humorístico como tipo de discurso (Ruiz Gurillo, 2013) e sobre a etiquetaxe pragmática dos sistemas e dos compoñentes do discurso humorístico (Ruiz Gurillo, 2023) Para estudar todo o exposto anteriormente, tomarei como material un número do dúo cómico Mucha e Nucha, no que analizarei de xeito detallado os diferentes procedementos lingüísticos que se empregan para xerar a risa. Ademais, analizarei conceptos como a ironía, a retranca, a sorna, as hipérboles e outros recursos que contribúen a creación do humor. Esta análise non só permitirá comprender mellor como se constrúe o humor no discurso oral, senón que tamén ofrecerá unha visión máis ampla sobre a relación entre a linguaxe e a comicidade, ademais de debuxar un percorrido polo contexto histórico e social que conforma o un dos trazos máis definitorios da psique galega.
O humor é un das grandes marcas de identidade dunha sociedade. A representación humorística dun pobo determina non só como nos perciben os de fóra, senón como se autopercibe dito grupo social. Este fenómeno acada unha expansión moito maior coa chegada dos medios de comunicación e, máis concretamente, coa chegada da televisión. Neste momento nacen as comedias de situación ou os monólogos humorísticos, onde o humor pasa a ser unha canle de expresión e de representación da comunidade galega. Neste traballo realizarei unha análise exhaustiva do humor dende unha dobre perspectiva: pragmática e lingüística. En primeiro lugar, examinarei os mecanismos e estratexias discursivas que interveñen na construción do humor, prestando especial atención aos recursos lingüísticos, semánticos e pragmáticos empregados para xerar comicidade. Centrareime en como o contexto, a intención comunicativa e a interacción co público inflúen na interpretación do discurso humorístico. Para isto, tomarei como punto de partida os traballos sobre o monólogo humorístico como tipo de discurso (Ruiz Gurillo, 2013) e sobre a etiquetaxe pragmática dos sistemas e dos compoñentes do discurso humorístico (Ruiz Gurillo, 2023) Para estudar todo o exposto anteriormente, tomarei como material un número do dúo cómico Mucha e Nucha, no que analizarei de xeito detallado os diferentes procedementos lingüísticos que se empregan para xerar a risa. Ademais, analizarei conceptos como a ironía, a retranca, a sorna, as hipérboles e outros recursos que contribúen a creación do humor. Esta análise non só permitirá comprender mellor como se constrúe o humor no discurso oral, senón que tamén ofrecerá unha visión máis ampla sobre a relación entre a linguaxe e a comicidade, ademais de debuxar un percorrido polo contexto histórico e social que conforma o un dos trazos máis definitorios da psique galega.
Dirección
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titoría)
Tribunal
FERNANDEZ REY, ELISA (Titor do alumno)
FERNANDEZ REY, ELISA (Titor do alumno)
Inocencia, Experiencia e Ideoloxía: William Blake
Autoría
M.U.L.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.U.L.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.07.2025 12:00
14.07.2025 12:00
Resumo
Este traballo de fin de grao explora como Songs of Innocence and of Experience de William Blake articula as formas nas que as estruturas simbólicas e os constructos ideolóxicos modelan a percepción humana e a identidade. Baseándose nas teorías de Louis Althusser, Jacques Lacan e Slavoj Zizek, este estudo examinará como a poesía de Blake se envolve ca complexa interacción entre ideoloxía, identidade e realidade. Althusser argumenta que a ideoloxía non só reflicte un conxunto de crenzas, senón que tamén moldea activamente a comprensión que os individuos teñen de si mesmos e do seu mundo, poñéndoos en posicións de suxeito. En Songs of Innocence, as estruturas simbólicas presentadas en poemas como “The Lamb” funcionan como marcos ideolóxicos que ofrecen unha visión simplificada e reconfortante do mundo, invitando ós individuos a identificarse cunha visión idealizada e harmoniosa da realidade e a ocupar o seu lugar nela. A teoría do “estadio do espello” de Lacan e a formación do “eu” tamén son relevantes neste contexto. Para Lacan, o desenvolvemento do “eu” está intrínsecamente modelado polas ordes do imaxinario e do simbólico. A inocencia representada nos poemas de Blake representa este tipo de identidade fráxil e idealizada que, coma o espello lacaniano, é tanto un reflexo coma unha distorsión da realidade subxacente. En Songs of Experience, Blake rompe con esta visión idealizada da inocencia, revelando as contradicións e complexidades da vida, e expondo a opresión e explotación dos débiles, dos pobres e dos desposuídos. Poemas como “The Tyger” e “The Chimney Sweeper” (de Songs of Experience) amosan os aspectos máis escuros e perturbadores da realidade, ofrecendo unha crítica de como a inocencia simbólica funciona para ocultar a desigualdade social, a explotación e as contradicións morais. O movemento de Blake entre inocencia e experiencia pon de manifesto as limitacións dos Ideological State Apparatusses (ISAs), mostrando que, aínda que proporcionan unha sensación reconfortante de coherencia e identidade, son incompletos e nunca poderán dar conta de todas as complexidades do mundo (baseándose no misticismo europeo, Blake defendía que no universo coexisten “contrarios” ou “opostos” que ningún sistema pode reconciliar no presente). Ó contrastar a inocencia ca experiencia, Blake fomenta unha reflexión crítica sobre como os ISAs modelan tanto a subxectividade individual coma a identidade colectiva. A súa obra invita aos lectores a cuestionar estes marcos ideolóxicos, revelando como operan non só para estruturar a sociedade, senón tamén para moldear a propia identidade do individuo como suxeito obediente dun sistema social inxusto.
Este traballo de fin de grao explora como Songs of Innocence and of Experience de William Blake articula as formas nas que as estruturas simbólicas e os constructos ideolóxicos modelan a percepción humana e a identidade. Baseándose nas teorías de Louis Althusser, Jacques Lacan e Slavoj Zizek, este estudo examinará como a poesía de Blake se envolve ca complexa interacción entre ideoloxía, identidade e realidade. Althusser argumenta que a ideoloxía non só reflicte un conxunto de crenzas, senón que tamén moldea activamente a comprensión que os individuos teñen de si mesmos e do seu mundo, poñéndoos en posicións de suxeito. En Songs of Innocence, as estruturas simbólicas presentadas en poemas como “The Lamb” funcionan como marcos ideolóxicos que ofrecen unha visión simplificada e reconfortante do mundo, invitando ós individuos a identificarse cunha visión idealizada e harmoniosa da realidade e a ocupar o seu lugar nela. A teoría do “estadio do espello” de Lacan e a formación do “eu” tamén son relevantes neste contexto. Para Lacan, o desenvolvemento do “eu” está intrínsecamente modelado polas ordes do imaxinario e do simbólico. A inocencia representada nos poemas de Blake representa este tipo de identidade fráxil e idealizada que, coma o espello lacaniano, é tanto un reflexo coma unha distorsión da realidade subxacente. En Songs of Experience, Blake rompe con esta visión idealizada da inocencia, revelando as contradicións e complexidades da vida, e expondo a opresión e explotación dos débiles, dos pobres e dos desposuídos. Poemas como “The Tyger” e “The Chimney Sweeper” (de Songs of Experience) amosan os aspectos máis escuros e perturbadores da realidade, ofrecendo unha crítica de como a inocencia simbólica funciona para ocultar a desigualdade social, a explotación e as contradicións morais. O movemento de Blake entre inocencia e experiencia pon de manifesto as limitacións dos Ideological State Apparatusses (ISAs), mostrando que, aínda que proporcionan unha sensación reconfortante de coherencia e identidade, son incompletos e nunca poderán dar conta de todas as complexidades do mundo (baseándose no misticismo europeo, Blake defendía que no universo coexisten “contrarios” ou “opostos” que ningún sistema pode reconciliar no presente). Ó contrastar a inocencia ca experiencia, Blake fomenta unha reflexión crítica sobre como os ISAs modelan tanto a subxectividade individual coma a identidade colectiva. A súa obra invita aos lectores a cuestionar estes marcos ideolóxicos, revelando como operan non só para estruturar a sociedade, senón tamén para moldear a propia identidade do individuo como suxeito obediente dun sistema social inxusto.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
As dinámicas de poder na sexualidade a través da obra de Sara Mesa: Cicatriz (2015) e Un amor (2020)
Autoría
L.L.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.L.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2025 10:45
20.06.2025 10:45
Resumo
Sara Mesa (1976) é unha autora española cuxa obra caracterízase por afondar, a través de espazos cotiáns e personaxes aparentemente sinxelos, na complexidade da condición humana. Nas súas novelas Cicatriz (2015) e Un amor (2020), as dinámicas de poder constitúen un núcleo fundamental e son apreciables nas relacións interpersoais e sexuais dos personaxes, demostrando que existen xerarquías que afectan aos individuos e aos seus vínculos. Neste traballo preténdese realizar unha análise literaria destas obras contemporáneas, estudando a maneira na que reflicten a complexidade da sexualidade, especialmente a feminina, así como de conceptos como ‘consentimento’ e ‘desexo’, sen ignorar as relacións de poder que se establecen nestes contextos. Realizarase, polo tanto, un estudo dos personaxes e das súas relacións, ademais de analizar fragmentos concretos que expoñan estas problemáticas. Ademais, examinarase a recepción das obras por parte dos lectores co fin de concluír se estas formas de violencia son identificadas polo público ou, pola contra, son naturalizadas e mal interpretadas. A través do estudo de todos estes elementos, este traballo busca evidenciar o papel da literatura como testemuña da existencia de problemáticas sociais actuais asociadas ao sexo, á violencia e ao poder.
Sara Mesa (1976) é unha autora española cuxa obra caracterízase por afondar, a través de espazos cotiáns e personaxes aparentemente sinxelos, na complexidade da condición humana. Nas súas novelas Cicatriz (2015) e Un amor (2020), as dinámicas de poder constitúen un núcleo fundamental e son apreciables nas relacións interpersoais e sexuais dos personaxes, demostrando que existen xerarquías que afectan aos individuos e aos seus vínculos. Neste traballo preténdese realizar unha análise literaria destas obras contemporáneas, estudando a maneira na que reflicten a complexidade da sexualidade, especialmente a feminina, así como de conceptos como ‘consentimento’ e ‘desexo’, sen ignorar as relacións de poder que se establecen nestes contextos. Realizarase, polo tanto, un estudo dos personaxes e das súas relacións, ademais de analizar fragmentos concretos que expoñan estas problemáticas. Ademais, examinarase a recepción das obras por parte dos lectores co fin de concluír se estas formas de violencia son identificadas polo público ou, pola contra, son naturalizadas e mal interpretadas. A través do estudo de todos estes elementos, este traballo busca evidenciar o papel da literatura como testemuña da existencia de problemáticas sociais actuais asociadas ao sexo, á violencia e ao poder.
Dirección
CASAS VALES, ARTURO (Titoría)
CASAS VALES, ARTURO (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Amor, maxia e autonomía: o rol das mulleres na mitoloxía irlandesa
Autoría
L.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.M.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 11:00
15.07.2025 11:00
Resumo
Os mitos e as lendas sempre xogaron un papel primordial á hora de configurar a historia e cultura, e as Illas Británicas presentan un vibrante patrimonio mitolóxico. Irlanda, en particular, é unha terra profundamente marcada polo folclore, onde as lendas continuan a resoar hoxe en día. Porén, o papel das mulleres foi habitualmente eclipsado polas figuras masculinas, deixando de lado a súa importancia e contribucións ás lendas. Esta tese ten como obxectivo proporcionar un exame en profundidade das figuras máis relevantes da mitoloxía irlandesa a través dunha análise comparativa / contrastiva para demostrar os paralelismos e diferencias entre figuras como Cú Chulainn e Morrígan, que serven para ilustrar a división de xénero no que respecta ao tema do heroísmo, prestando especial atención ás figuras femininas. Mediante este enfoque, pretendo poñer de manifesto a influencia da autoridade e autonomía femininas, a maxia e os diferentes dominios asociados co xénero, ademais de temas como a concepción de xénero do amor e da traición en figuras como a da raíña Medb. A través da análise destes mitos, tamén presentarei os factores subxacentes que contribuíron á creación de certos arquetipos, como as diferentes representacións dos roles das mulleres, ofrecendo deste xeito unha visión da cultura celta e as costumes que axudaron a crear estes mitos. A metodoloxía usada para lograr estes obxectivos está baseada na lectura detallada das principais fontes bibliográficas, tales como Lebor Gabála Érenn (Libro das Invasións, século XI) e Early Irish Myths and Sagas, un libro editado e traducido por Jeffrey Gantz en 1981 que recopila unha colección de mitos extraídos de manuscriptos mediavais irlandeses escritos por primeira vez no século VIII d.C.
Os mitos e as lendas sempre xogaron un papel primordial á hora de configurar a historia e cultura, e as Illas Británicas presentan un vibrante patrimonio mitolóxico. Irlanda, en particular, é unha terra profundamente marcada polo folclore, onde as lendas continuan a resoar hoxe en día. Porén, o papel das mulleres foi habitualmente eclipsado polas figuras masculinas, deixando de lado a súa importancia e contribucións ás lendas. Esta tese ten como obxectivo proporcionar un exame en profundidade das figuras máis relevantes da mitoloxía irlandesa a través dunha análise comparativa / contrastiva para demostrar os paralelismos e diferencias entre figuras como Cú Chulainn e Morrígan, que serven para ilustrar a división de xénero no que respecta ao tema do heroísmo, prestando especial atención ás figuras femininas. Mediante este enfoque, pretendo poñer de manifesto a influencia da autoridade e autonomía femininas, a maxia e os diferentes dominios asociados co xénero, ademais de temas como a concepción de xénero do amor e da traición en figuras como a da raíña Medb. A través da análise destes mitos, tamén presentarei os factores subxacentes que contribuíron á creación de certos arquetipos, como as diferentes representacións dos roles das mulleres, ofrecendo deste xeito unha visión da cultura celta e as costumes que axudaron a crear estes mitos. A metodoloxía usada para lograr estes obxectivos está baseada na lectura detallada das principais fontes bibliográficas, tales como Lebor Gabála Érenn (Libro das Invasións, século XI) e Early Irish Myths and Sagas, un libro editado e traducido por Jeffrey Gantz en 1981 que recopila unha colección de mitos extraídos de manuscriptos mediavais irlandeses escritos por primeira vez no século VIII d.C.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Thomas Hardy e o Cambio de Século: Da Tradición e o Realismo á Modernidade e o Modernismo en Jude o Escuro
Autoría
A.M.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.M.D.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 11:15
15.07.2025 11:15
Resumo
O presente estudo analiza a Thomas Hardy como exemplo fundamental dos novelistas do Cambio de Século, prestando atención tanto aos intereses temáticos como ás técnicas formais da súa obra. O obxectivo principal desta investigación é mostrar como as tradicións rurais na Inglaterra vitoriana -como as reunións comunitarias, e outros costumes agrícolas e relixiosos- foron esenciais para a construción da identidade rural no seu momento, ao fomentar a cohesión social e o sentido de pertenza. Con todo, estas tradicións fóronse desgastando pouco a pouco debido ás forzas da modernización, especialmente por mor da industrialización e os cambios nos valores sociais, tal como se representa en Jude o Escuro (1895) e noutras novelas de Hardy, como O Regreso do Nativo (1878) e Baixo a Árbore do Bosque (1872). Mediante a análise literaria, este traballo céntrase en como a modernidade supuxo unha ameaza para as devanditas tradicións, explorando a visión nostálxica, aínda que non idealizada, que Hardy ofrece da vida rural. A ficción realista de Hardy retrata unha sociedade en transformación, ilustrando tanto as súas oportunidades como as súas consecuencias nocivas para as comunidades tradicionais e o seu patrimonio cultural, e as tensións co progreso industrial que conduciron ao colapso de estruturas sociais de longa data. A súa orixe en Dorset influíu na súa representación da vida rural, sendo a súa rexión ficticia de Wessex un símbolo de tradicións en declive. Analizando a perspectiva de Hardy en Jude o Escuro (1895), este traballo examina como o autor describe a fragmentación das comunidades e os seus valores tradicionais, e o illamento dos individuos. En última instancia, esta investigación sostén que o patrimonio rural funcionou tanto como un medio para preservar a identidade, como para resistir a modernización, recoñecendo ao mesmo tempo que o progreso é inevitable. O segundo eixo principal deste estudo é identificar a combinación, na ficción de Hardy, de técnicas realistas propias do século XIX con outros recursos formais que evidencian a súa condición de escritor pioneiro do Modernismo. En consecuencia, proponse estudar a Thomas Hardy como un autor británico do Cambio de Século, abordando tanto os elementos temáticos como os formais en Jude o Escuro (1895).
O presente estudo analiza a Thomas Hardy como exemplo fundamental dos novelistas do Cambio de Século, prestando atención tanto aos intereses temáticos como ás técnicas formais da súa obra. O obxectivo principal desta investigación é mostrar como as tradicións rurais na Inglaterra vitoriana -como as reunións comunitarias, e outros costumes agrícolas e relixiosos- foron esenciais para a construción da identidade rural no seu momento, ao fomentar a cohesión social e o sentido de pertenza. Con todo, estas tradicións fóronse desgastando pouco a pouco debido ás forzas da modernización, especialmente por mor da industrialización e os cambios nos valores sociais, tal como se representa en Jude o Escuro (1895) e noutras novelas de Hardy, como O Regreso do Nativo (1878) e Baixo a Árbore do Bosque (1872). Mediante a análise literaria, este traballo céntrase en como a modernidade supuxo unha ameaza para as devanditas tradicións, explorando a visión nostálxica, aínda que non idealizada, que Hardy ofrece da vida rural. A ficción realista de Hardy retrata unha sociedade en transformación, ilustrando tanto as súas oportunidades como as súas consecuencias nocivas para as comunidades tradicionais e o seu patrimonio cultural, e as tensións co progreso industrial que conduciron ao colapso de estruturas sociais de longa data. A súa orixe en Dorset influíu na súa representación da vida rural, sendo a súa rexión ficticia de Wessex un símbolo de tradicións en declive. Analizando a perspectiva de Hardy en Jude o Escuro (1895), este traballo examina como o autor describe a fragmentación das comunidades e os seus valores tradicionais, e o illamento dos individuos. En última instancia, esta investigación sostén que o patrimonio rural funcionou tanto como un medio para preservar a identidade, como para resistir a modernización, recoñecendo ao mesmo tempo que o progreso é inevitable. O segundo eixo principal deste estudo é identificar a combinación, na ficción de Hardy, de técnicas realistas propias do século XIX con outros recursos formais que evidencian a súa condición de escritor pioneiro do Modernismo. En consecuencia, proponse estudar a Thomas Hardy como un autor británico do Cambio de Século, abordando tanto os elementos temáticos como os formais en Jude o Escuro (1895).
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
The Green Road, Anne Enright: Unha reflexión sonora sobre o benestar físico e mental das mulleres
Autoría
C.M.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.M.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 10:00
17.07.2025 10:00
Resumo
Anne Enright é unha das autoras máis brillantes e influentes da literatura irlandesa contemporánea, e a súa contribución ás letras irlandesas foi recoñecida con numerosos premios e distincións, como o seu nomeamento como primeira Laureada de Ficción Irlandesa. É autora de oito novelas, sendo The Gathering (2007) unha das máis coñecidas. Nesta obra, Enright aborda as complexidades da vida familiar, un tema que xa tratara anteriormente e que segue aparecendo de maneira recorrente na súa narrativa. O presente estudo céntrase na novela The Green Road (2015), tamén centrada nas dinámicas familiares, e probablemente a obra máis interesante da autora tanto dende un punto de vista temático como formal. A novela narra a historia dos membros dunha familia irlandesa, os Madigan, dende os anos oitenta ata os primeiros anos do século XXI. Así, a narración ofrece unha reflexión moi interesante sobre os cambios que experimentou a sociedade irlandesa nas últimas décadas. O noso obxectivo é centrarnos no tratamento das cuestións de xénero na novela, prestando especial atención ás protagonistas femininas e analizando como Enright reflexiona de xeito profundo sobre a condición e as circunstancias das mulleres. Polo tanto, pretendemos demostrar como a autora trata temas como o envellecemento feminino, a discapacidade, a maternidade e o matrimonio, entre outros. Ademais, o noso estudo ilustra como o foco de Enright no corpo feminino, un tema tradicionalmente evitado na literatura, evidencia a súa fonda preocupación polo benestar físico e mental das mulleres.
Anne Enright é unha das autoras máis brillantes e influentes da literatura irlandesa contemporánea, e a súa contribución ás letras irlandesas foi recoñecida con numerosos premios e distincións, como o seu nomeamento como primeira Laureada de Ficción Irlandesa. É autora de oito novelas, sendo The Gathering (2007) unha das máis coñecidas. Nesta obra, Enright aborda as complexidades da vida familiar, un tema que xa tratara anteriormente e que segue aparecendo de maneira recorrente na súa narrativa. O presente estudo céntrase na novela The Green Road (2015), tamén centrada nas dinámicas familiares, e probablemente a obra máis interesante da autora tanto dende un punto de vista temático como formal. A novela narra a historia dos membros dunha familia irlandesa, os Madigan, dende os anos oitenta ata os primeiros anos do século XXI. Así, a narración ofrece unha reflexión moi interesante sobre os cambios que experimentou a sociedade irlandesa nas últimas décadas. O noso obxectivo é centrarnos no tratamento das cuestións de xénero na novela, prestando especial atención ás protagonistas femininas e analizando como Enright reflexiona de xeito profundo sobre a condición e as circunstancias das mulleres. Polo tanto, pretendemos demostrar como a autora trata temas como o envellecemento feminino, a discapacidade, a maternidade e o matrimonio, entre outros. Ademais, o noso estudo ilustra como o foco de Enright no corpo feminino, un tema tradicionalmente evitado na literatura, evidencia a súa fonda preocupación polo benestar físico e mental das mulleres.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titor do alumno)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titor do alumno)
Toponimia maior de Vedra
Autoría
R.M.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
R.M.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
19.06.2025 10:00
19.06.2025 10:00
Resumo
A finalidade deste traballo é a de explicar os diferentes topónimos maiores atopados no concello de Vedra. Partirase do nome do concello, seguindo polas diferentes parroquias e aldeas. Seguindo o Nomenclátor de Galicia, a análise tratará un total de 12 parroquias e a redor de 140 aldeas. A primeira parte consistirá nunha introdución con aqueles datos e informacións máis importantes do concello de Vedra. A parte da análise ten por obxectivo acadar a transparencia de todos os topónimos. Para isto, farase unha análise etimolóxica de cada topónimo segundo unha orde alfabética. A maiores e cando se considere oportuno, falarase tamén da frecuencia dalgún topónimo con relación ao territorio galego (se é moi habitual ou é único...). Incluirase información histórica tirada de repertorios como CODOLGA, TMILGa, ACS, AHUS ou PARES onde se poderá comprobar, por exemplo, se o topónimo sufriu algún cambio no seu nome. No corpo do traballo poderase atopar tamén unha análise dos nomes de posesores. A partir de visitas ás aldeas, incluiranse aqueles datos que resulten relevantes e importantes para a transparencia dalgún topónimo. Para rematar, farase unha conclusión onde se poderá atopar unha clasificación semántica e outra relativa á orixe.
A finalidade deste traballo é a de explicar os diferentes topónimos maiores atopados no concello de Vedra. Partirase do nome do concello, seguindo polas diferentes parroquias e aldeas. Seguindo o Nomenclátor de Galicia, a análise tratará un total de 12 parroquias e a redor de 140 aldeas. A primeira parte consistirá nunha introdución con aqueles datos e informacións máis importantes do concello de Vedra. A parte da análise ten por obxectivo acadar a transparencia de todos os topónimos. Para isto, farase unha análise etimolóxica de cada topónimo segundo unha orde alfabética. A maiores e cando se considere oportuno, falarase tamén da frecuencia dalgún topónimo con relación ao territorio galego (se é moi habitual ou é único...). Incluirase información histórica tirada de repertorios como CODOLGA, TMILGa, ACS, AHUS ou PARES onde se poderá comprobar, por exemplo, se o topónimo sufriu algún cambio no seu nome. No corpo do traballo poderase atopar tamén unha análise dos nomes de posesores. A partir de visitas ás aldeas, incluiranse aqueles datos que resulten relevantes e importantes para a transparencia dalgún topónimo. Para rematar, farase unha conclusión onde se poderá atopar unha clasificación semántica e outra relativa á orixe.
Dirección
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titor do alumno)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Titor do alumno)
A camiñización dos territorios locais na Galiza e a súa incidencia na paisaxe lingüística e na cultura: os casos de Padrón e Ames.
Autoría
D.M.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
D.M.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 12:45
17.07.2025 12:45
Resumo
Este traballo aborda a narrativa do Camiño de Santiago e mais aspectos culturais, socioeconómicos e políticos que levaron á camiñización dos territorios locais na Galiza e a súa incidencia na paisaxe lingüística e na vida cultural das comunidades en foco. Concretamente, profundízase no impacto do Camiño Portugués en dous concellos galegos: Padrón e Ames. Trata da incidencia desa camiñización na comunidade local e a relación que esta ten cos peregrinos que visitan estes lugares, en dimensións lingüísticas e culturais para determinar o papel que o galego e a cultura galegas ocupan na realidade comunitaria actual en virtude deste novo fenómeno. O termo cultura nesta investigación ten un significado referido á maneira que teñen as persoas e as comunidades de organizar as súas vidas e intervir no mundo. Centrareime na época recente dos dous concellos xa nomeados nun período de tempo que abrangue dende a década dos noventa, inicio dos plans Xacobeos, do século XX ata a actualidade. A chamada camiñización é todo aquilo que comprende as diversas modificacións e innovacións que se foron orixinando ao longo do tempo nas comunidades locais afectadas pola influencia do Camiño, nas súas diversas dimensións. Para iso, será preciso formular ideas sobre como as comunidades funcionan para logo contemplar como se relacionan a elaboración e a transmisión de ideas sobre os dous concellos. A través de narrativas e distintos produtos culturais, ademais de observacións presenciais, analízase en que medida e ata que punto estes cambios afectan o territorio local e as persoas residentes deste mesmo.
Este traballo aborda a narrativa do Camiño de Santiago e mais aspectos culturais, socioeconómicos e políticos que levaron á camiñización dos territorios locais na Galiza e a súa incidencia na paisaxe lingüística e na vida cultural das comunidades en foco. Concretamente, profundízase no impacto do Camiño Portugués en dous concellos galegos: Padrón e Ames. Trata da incidencia desa camiñización na comunidade local e a relación que esta ten cos peregrinos que visitan estes lugares, en dimensións lingüísticas e culturais para determinar o papel que o galego e a cultura galegas ocupan na realidade comunitaria actual en virtude deste novo fenómeno. O termo cultura nesta investigación ten un significado referido á maneira que teñen as persoas e as comunidades de organizar as súas vidas e intervir no mundo. Centrareime na época recente dos dous concellos xa nomeados nun período de tempo que abrangue dende a década dos noventa, inicio dos plans Xacobeos, do século XX ata a actualidade. A chamada camiñización é todo aquilo que comprende as diversas modificacións e innovacións que se foron orixinando ao longo do tempo nas comunidades locais afectadas pola influencia do Camiño, nas súas diversas dimensións. Para iso, será preciso formular ideas sobre como as comunidades funcionan para logo contemplar como se relacionan a elaboración e a transmisión de ideas sobre os dous concellos. A través de narrativas e distintos produtos culturais, ademais de observacións presenciais, analízase en que medida e ata que punto estes cambios afectan o territorio local e as persoas residentes deste mesmo.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Identidades de fronteira actitudes e percepcións lingüísticas de galegos e portugueses na raia húmida
Autoría
A.M.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.M.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 11:45
17.07.2025 11:45
Resumo
Este traballo propón unha investigación sobre as actitudes e percepcións lingüísticas que agroman nos discursos dos falantes da raia húmida de ambas as nacionalidades. Procurarase inquirir como é que esas percepcións reflicten a existencia dunha identidade compartida, semellante, ou de dúas identidades diferenciadas e mesmo contrapostas, a partir de dúas linguas próximas mais distintas. Así mesmo, procúrase identificar aqueles trazos que os falantes consideren comúns a ambos lados da fronteira e cales son privativos a esa zona, co fin de conseguir tirar unhas consideracións globais respecto da comunidade e da lingua de ambos os lados da raia e determinar se se perciben como unha comunidade unitaria ou como outros fronteirizos. Empregarase unha metodoloxía mixta baseada en enquisas semidirixidas, realizadas en catro aldeas raianas: dúas na comarca do Baixo Miño (Galiza), e dúas no distrito de Viana do Castelo (Portugal). En ambos os dous puntos de cada lado escolleranse informantes que habiten tanto nas proximidades da fronteira como a certa distancia dela, co obxectivo de observar se o grao de contacto inflúe nas percepcións sobre a lingua e identidade do outro lado lo Miño. Deséxase conseguir unha visión xeral dos prexuízos avaliativos e percepcións que os falantes constrúen en relación ao seu xeolecto. Os seus testemuños serán un espello da noción da comunidade veciña e do tipo de relacións existentes. Ademais, recompilarase información sociodemográfica para interpretar se estas relacións explicas os prexuízos. Os resultados esperados permitirán obter unha visión máis comprensiva das relacións das comunidades galega e miñota a través da fronteira máis de trinta anos despois de que a fronteira desaparecese co acordo de Schengen. Concretamente, espérase analizar dunha maneira crítica os efectos desa comunicación a través da raia antes e despois dese acordo, a persistencia ou non da fronteira e dos efectos asociados a ela, desde o punto de vista lingüístico e identitario.
Este traballo propón unha investigación sobre as actitudes e percepcións lingüísticas que agroman nos discursos dos falantes da raia húmida de ambas as nacionalidades. Procurarase inquirir como é que esas percepcións reflicten a existencia dunha identidade compartida, semellante, ou de dúas identidades diferenciadas e mesmo contrapostas, a partir de dúas linguas próximas mais distintas. Así mesmo, procúrase identificar aqueles trazos que os falantes consideren comúns a ambos lados da fronteira e cales son privativos a esa zona, co fin de conseguir tirar unhas consideracións globais respecto da comunidade e da lingua de ambos os lados da raia e determinar se se perciben como unha comunidade unitaria ou como outros fronteirizos. Empregarase unha metodoloxía mixta baseada en enquisas semidirixidas, realizadas en catro aldeas raianas: dúas na comarca do Baixo Miño (Galiza), e dúas no distrito de Viana do Castelo (Portugal). En ambos os dous puntos de cada lado escolleranse informantes que habiten tanto nas proximidades da fronteira como a certa distancia dela, co obxectivo de observar se o grao de contacto inflúe nas percepcións sobre a lingua e identidade do outro lado lo Miño. Deséxase conseguir unha visión xeral dos prexuízos avaliativos e percepcións que os falantes constrúen en relación ao seu xeolecto. Os seus testemuños serán un espello da noción da comunidade veciña e do tipo de relacións existentes. Ademais, recompilarase información sociodemográfica para interpretar se estas relacións explicas os prexuízos. Os resultados esperados permitirán obter unha visión máis comprensiva das relacións das comunidades galega e miñota a través da fronteira máis de trinta anos despois de que a fronteira desaparecese co acordo de Schengen. Concretamente, espérase analizar dunha maneira crítica os efectos desa comunicación a través da raia antes e despois dese acordo, a persistencia ou non da fronteira e dos efectos asociados a ela, desde o punto de vista lingüístico e identitario.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
“Deixome levar facilmente”: Northanger Abbey de Jane Austen e The Turn of the Screw de Henry James como parodias da heroína gótica
Autoría
T.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
T.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.07.2025 10:00
14.07.2025 10:00
Resumo
O obxectivo deste Traballo de Fin de Grao é demostrar que Northanger Abbey de Jane Austen e The Turn of the Screw de Henry James funcionan como parodias do xénero gótico, cos seus personaxes principais representando unha versión paródica do prototipo de heroína gótica. O estudo ten tres obxectivos principais. En primeiro lugar, demostrar que tanto Northanger Abbey como The Turn of the Screw poden ser lidas como parodias góticas e identificar as convencións góticas relacionadas con como se retrata á heroína nas dúas novelas; en segundo lugar, examinar como cada autor emprega a parodia como unha estratexia narrativa para interactuar con convencións góticas, así como determinar se cada novela alíñase coa forma de parodia gótica didáctica ou autotélica; e, en terceiro lugar, contribuír a unha comprensión crítica da parodia da heroína gótica a través de dúas obras literarias de diferentes momentos históricos. Para levar a cabo este estudo, a metodoloxía baséase nunha lectura atenta de ambas as novelas apoiada en estudos críticos sobre o xénero gótico e teorizacións sobre a natureza da parodia. A tese estará dividida en tres capítulos. O primeiro céntrase no xénero gótico: a súa orixe, evolución e características, con especial atención ao chamado “gótico feminino”; o segundo aborda o concepto de “parodia”, non só problematizándolo, senón tamén explorando como opera dentro da novela e do xénero gótico; e, por último, o terceiro capítulo ofrece unha análise en profundidade de Northanger Abbey e The Turn of the Screw como parodias do xénero gótico e da heroína gótica.
O obxectivo deste Traballo de Fin de Grao é demostrar que Northanger Abbey de Jane Austen e The Turn of the Screw de Henry James funcionan como parodias do xénero gótico, cos seus personaxes principais representando unha versión paródica do prototipo de heroína gótica. O estudo ten tres obxectivos principais. En primeiro lugar, demostrar que tanto Northanger Abbey como The Turn of the Screw poden ser lidas como parodias góticas e identificar as convencións góticas relacionadas con como se retrata á heroína nas dúas novelas; en segundo lugar, examinar como cada autor emprega a parodia como unha estratexia narrativa para interactuar con convencións góticas, así como determinar se cada novela alíñase coa forma de parodia gótica didáctica ou autotélica; e, en terceiro lugar, contribuír a unha comprensión crítica da parodia da heroína gótica a través de dúas obras literarias de diferentes momentos históricos. Para levar a cabo este estudo, a metodoloxía baséase nunha lectura atenta de ambas as novelas apoiada en estudos críticos sobre o xénero gótico e teorizacións sobre a natureza da parodia. A tese estará dividida en tres capítulos. O primeiro céntrase no xénero gótico: a súa orixe, evolución e características, con especial atención ao chamado “gótico feminino”; o segundo aborda o concepto de “parodia”, non só problematizándolo, senón tamén explorando como opera dentro da novela e do xénero gótico; e, por último, o terceiro capítulo ofrece unha análise en profundidade de Northanger Abbey e The Turn of the Screw como parodias do xénero gótico e da heroína gótica.
Dirección
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Pereira Ares, Noemí (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
O amor e a renuncia en La Princesse de Clèves
Autoría
I.M.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
I.M.S.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.06.2025 11:12
17.06.2025 11:12
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao explora a concepción do amor en La Princesse de Clèves, comezando por analizar como os contidos históricos e literarios influencian o desenvolvemento da novela. La Princesse de Clèves, novela escrita por Madame de Lafayette, foi publicada en 1678, durante o período do clasicismo. A historia, que se desenvolve na corte de Henri II, mostra as tensións entre os sentimentos persoais e as esixencias da sociedade da época na que foi publicada. Este traballo estudará como a Contrarreforma e o xansenismo, cos seus principios de rigor moral, virtude e renuncia, inflúen nas decisións de Madame de Clèves. O preciosismo e o clasicismo, dous movementos literarios principais do século XVII, tamén serán analizados para comprender como se conciben os sentimentos dos personaxes. A continuación, este estudo centrarase na análise dos sentimentos amorosos en varios niveis: a súa representación no contexto da corte francesa do século XVII, onde predominan a aparencia e a hipocrisía; a oposición entre o amor real e o amor idealizado, centrada nos personaxes principais da obra; e as diferentes etapas do amor ás que se enfronta a protagonista. Este estudo analizará tamén a evolución da princesa de Clèves, así como os diferentes sentimentos e sensacións que experimenta: a infidelidade, o arrepentimento, a culpa e a renuncia. Deste xeito, o traballo poñerá en evidencia a visión pesimista da novela, onde o amor adoita asociarse ao sufrimento, ao sacrificio e á renuncia dos personaxes, o que conduce á enfermidade e á morte.
Este Traballo de Fin de Grao explora a concepción do amor en La Princesse de Clèves, comezando por analizar como os contidos históricos e literarios influencian o desenvolvemento da novela. La Princesse de Clèves, novela escrita por Madame de Lafayette, foi publicada en 1678, durante o período do clasicismo. A historia, que se desenvolve na corte de Henri II, mostra as tensións entre os sentimentos persoais e as esixencias da sociedade da época na que foi publicada. Este traballo estudará como a Contrarreforma e o xansenismo, cos seus principios de rigor moral, virtude e renuncia, inflúen nas decisións de Madame de Clèves. O preciosismo e o clasicismo, dous movementos literarios principais do século XVII, tamén serán analizados para comprender como se conciben os sentimentos dos personaxes. A continuación, este estudo centrarase na análise dos sentimentos amorosos en varios niveis: a súa representación no contexto da corte francesa do século XVII, onde predominan a aparencia e a hipocrisía; a oposición entre o amor real e o amor idealizado, centrada nos personaxes principais da obra; e as diferentes etapas do amor ás que se enfronta a protagonista. Este estudo analizará tamén a evolución da princesa de Clèves, así como os diferentes sentimentos e sensacións que experimenta: a infidelidade, o arrepentimento, a culpa e a renuncia. Deste xeito, o traballo poñerá en evidencia a visión pesimista da novela, onde o amor adoita asociarse ao sufrimento, ao sacrificio e á renuncia dos personaxes, o que conduce á enfermidade e á morte.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titor do alumno)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titor do alumno)
Tradición e modernidade no Teatro de máscaras de Ramón Otero Pedrayo.
Autoría
A.M.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.M.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
14.07.2025 10:00
14.07.2025 10:00
Resumo
O teatro de máscaras de Ramón Otero Pedrayo formaba parte do plan de anovar a escena teatral, concibido ao longo da República e impulsado por Castelao. Estas pezas oterianas mantivéronse inéditas ata o ano 1975. Esta obra integrase no denominado Teatro Da Arte, entendido coma unha expresión teatral que transcende as convencións realistas e naturalistas, polo que o teatro debía adentrarse nun ámbito máis simbólico e poético e tiña que ser unha manifestación artística que explorase as profundidades da alma humana empregando símbolos, metáforas e elementos estilizados para transmitir significados máis aló da mera representación da realidade. No contexto do Teatro de máscaras, Otero emprega este enfoque para explorar a identidade cultural galega e os temas universais, a través dun prisma simbólico e poético. As máscaras nas súas obras non son soamente elementos físicos, senón tamén símbolos cheos de significado que representan diferentes aspectos da condición humana e da sociedade. A través de elementos como as máscaras, a música e a danza, a literatura popular, o tratamento dos estamentos das clases sociais, Otero Pedrayo explora a complexa interacción entre a tradición arraigada e a incipiente modernidade na sociedade galega do século XX. Neste traballo, adentrarémonos no universo simbólico da obra, analizando como estas representacións alegóricas reflicten a coexistencia de dous mundos en constante diálogo: o tradicional e o contemporáneo.
O teatro de máscaras de Ramón Otero Pedrayo formaba parte do plan de anovar a escena teatral, concibido ao longo da República e impulsado por Castelao. Estas pezas oterianas mantivéronse inéditas ata o ano 1975. Esta obra integrase no denominado Teatro Da Arte, entendido coma unha expresión teatral que transcende as convencións realistas e naturalistas, polo que o teatro debía adentrarse nun ámbito máis simbólico e poético e tiña que ser unha manifestación artística que explorase as profundidades da alma humana empregando símbolos, metáforas e elementos estilizados para transmitir significados máis aló da mera representación da realidade. No contexto do Teatro de máscaras, Otero emprega este enfoque para explorar a identidade cultural galega e os temas universais, a través dun prisma simbólico e poético. As máscaras nas súas obras non son soamente elementos físicos, senón tamén símbolos cheos de significado que representan diferentes aspectos da condición humana e da sociedade. A través de elementos como as máscaras, a música e a danza, a literatura popular, o tratamento dos estamentos das clases sociais, Otero Pedrayo explora a complexa interacción entre a tradición arraigada e a incipiente modernidade na sociedade galega do século XX. Neste traballo, adentrarémonos no universo simbólico da obra, analizando como estas representacións alegóricas reflicten a coexistencia de dous mundos en constante diálogo: o tradicional e o contemporáneo.
Dirección
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
Tribunal
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titor do alumno)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titor do alumno)
Aprendizaxe do FLE a través da gamificación: un xogo interactivo sobre París
Autoría
S.M.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
S.M.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 10:15
15.07.2025 10:15
Resumo
A ensinanza do francés como lingua estranxeira (FLE) require metodoloxías motivadoras, innovadoras e dinámicas para atraer a atención dos estudantes e adaptarse ao mundo globalizado actual. Vivimos nunha sociedade en constante transformación, marcada polas novas tecnoloxías e a estimulación continua das redes sociais. Isto dificulta o traballo dos profesores, que teñen dificultades para manter a atención e o interese dos alumnos. Este traballo de fin de grao presenta unha proposta didáctica baseada nun xogo interactivo arredor da cidade de París, que integra a gamificación e os elementos culturais francófonos. A través da identificación de monumentos e lugares simbólicos da Cidade da Luz, o xogo pretende reforzar a estimulación dos estudantes, así como as súas competencias lingüísticas, comunicativas e culturais. Os participantes deberán completar, en grupo, tarefas significativas dirixidas ás catro competencias do CECRL (Cadro Europeo Común de Referencia para as Linguas): recepción, produción, interacción e mediación, concibidas para un nivel B1. Para comprobar os coñecementos, este xogo conta cunha avaliación progresiva, a través de rúbricas en grupo, cuestionarios interactivos de tipo Kahoot e unha autoavaliación final. A metodoloxía adoptada repousa no aprendizaxe por tarefas e o enfoque baseado na acción, centrado en actividades auténticas que simulan situacións da vida real. Hai igualmente referencias á pedagoxía inmersiva, que subliña a importancia dos elementos culturais na ensinanza das linguas. Os resultados esperados son unha mellora dos coñecementos lingüísticos e culturais, así como un fortalecemento da motivación e da participación dos estudantes.
A ensinanza do francés como lingua estranxeira (FLE) require metodoloxías motivadoras, innovadoras e dinámicas para atraer a atención dos estudantes e adaptarse ao mundo globalizado actual. Vivimos nunha sociedade en constante transformación, marcada polas novas tecnoloxías e a estimulación continua das redes sociais. Isto dificulta o traballo dos profesores, que teñen dificultades para manter a atención e o interese dos alumnos. Este traballo de fin de grao presenta unha proposta didáctica baseada nun xogo interactivo arredor da cidade de París, que integra a gamificación e os elementos culturais francófonos. A través da identificación de monumentos e lugares simbólicos da Cidade da Luz, o xogo pretende reforzar a estimulación dos estudantes, así como as súas competencias lingüísticas, comunicativas e culturais. Os participantes deberán completar, en grupo, tarefas significativas dirixidas ás catro competencias do CECRL (Cadro Europeo Común de Referencia para as Linguas): recepción, produción, interacción e mediación, concibidas para un nivel B1. Para comprobar os coñecementos, este xogo conta cunha avaliación progresiva, a través de rúbricas en grupo, cuestionarios interactivos de tipo Kahoot e unha autoavaliación final. A metodoloxía adoptada repousa no aprendizaxe por tarefas e o enfoque baseado na acción, centrado en actividades auténticas que simulan situacións da vida real. Hai igualmente referencias á pedagoxía inmersiva, que subliña a importancia dos elementos culturais na ensinanza das linguas. Os resultados esperados son unha mellora dos coñecementos lingüísticos e culturais, así como un fortalecemento da motivación e da participación dos estudantes.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
O mar na narrativa galega do século XX
Autoría
C.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
C.M.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
16.07.2025 10:30
16.07.2025 10:30
Resumo
O mar é un elemento fundamental na literatura, identidade cultural, vida cotiá e economía galegas: actividades como a pesca, o marisqueo e a emigración marcaron a súa historia. Por outra banda, nun sentido máis cultural, o mar sempre tivo un significado simbólico profundo relacionado co perpetuo e co constante. Este traballo ofrece unha lectura literaria deste elemento a través dunha visión antropolóxica e cultural da relación histórica e emocional deste co pobo galego. Comeza cunha exposición da presenza do mar na narrativa galega, seguida da enunciación dos obxectivos propostos, a metodoloxía empregada e os recursos consultados. No marco teórico, exponse o contexto histórico, cultural e literario no que Galicia se atopa no século XX, e as principais correntes e xeracións literarias que o acompañan. Tamén se estuda o mar como parte do estilo de vida dos galegos, o oficio mariñeiro, a paisaxe, as tradicións e a súa simboloxía cultural. Seguidamente, realízase unha análise ampla do papel do mar na narrativa galega do século XX como elemento social, económico e cultural e como símbolo, personaxe e paisaxe a través da examinación dun corpus de obras significativas da historia da narrativa galega.
O mar é un elemento fundamental na literatura, identidade cultural, vida cotiá e economía galegas: actividades como a pesca, o marisqueo e a emigración marcaron a súa historia. Por outra banda, nun sentido máis cultural, o mar sempre tivo un significado simbólico profundo relacionado co perpetuo e co constante. Este traballo ofrece unha lectura literaria deste elemento a través dunha visión antropolóxica e cultural da relación histórica e emocional deste co pobo galego. Comeza cunha exposición da presenza do mar na narrativa galega, seguida da enunciación dos obxectivos propostos, a metodoloxía empregada e os recursos consultados. No marco teórico, exponse o contexto histórico, cultural e literario no que Galicia se atopa no século XX, e as principais correntes e xeracións literarias que o acompañan. Tamén se estuda o mar como parte do estilo de vida dos galegos, o oficio mariñeiro, a paisaxe, as tradicións e a súa simboloxía cultural. Seguidamente, realízase unha análise ampla do papel do mar na narrativa galega do século XX como elemento social, económico e cultural e como símbolo, personaxe e paisaxe a través da examinación dun corpus de obras significativas da historia da narrativa galega.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Análise da ancoraxe temporal como calidade do participio en función de Predicación Secundaria en latín
Autoría
A.M.P.
Grao en Filoloxía Clásica
A.M.P.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 13:15
15.07.2025 13:15
Resumo
Dentro do amplo ámbito da lingüística latina, unha función que frecuentemente presenta problemas de análise é a da Predicación Secundaria (en adiante PS) debido, entre outras razóns, ás dificultades para concretar algunhas das súas calidades definitorias e á versatilidade da súa codificación. Entre as variadas formas de expresión que poden realizar esta función atópase o participio, que causou non poucos problemas de análise entre os estudosos por diversos motivos. Unha destas causas fai referencia ao tipo e ás condicións da ancoraxe temporal do participio respecto ao seu verbo principal; aínda que, por norma xeral, se acepta a relación de simultaneidade entre o verbo ou predicación primaria e a propia PS, algunhas investigacións deixan ver características problemáticas e mesmo contraditorias deste tipo de codificación da PS e demandan, polo tanto, unha investigación máis detallada. Así, o obxectivo principal deste Traballo de Fin de Grao será o estudo da particular ancoraxe temporal do participio latino con función de PS en relación ao proceso verbal. Para isto realizarase unha análise de corpus, que incluirá obras de tres autores de prosa (Cicerón, Tito Livio e Séneca o Novo) e tres cultivadores da poesía (Plauto, Ovidio e Lucano), pertencentes a diversas épocas cronolóxicas e tipos de texto, e que tomará como punto de partida o exame do comportamento de tres participios de presente e tres de perfecto, co propósito engadido de comparar os resultados obtidos. O marco teórico da nosa análise será o da Gramática Funcional, e teranse en conta as condicións semánticas e pragmáticas que poidan influír na mencionada simultaneidade temporal.
Dentro do amplo ámbito da lingüística latina, unha función que frecuentemente presenta problemas de análise é a da Predicación Secundaria (en adiante PS) debido, entre outras razóns, ás dificultades para concretar algunhas das súas calidades definitorias e á versatilidade da súa codificación. Entre as variadas formas de expresión que poden realizar esta función atópase o participio, que causou non poucos problemas de análise entre os estudosos por diversos motivos. Unha destas causas fai referencia ao tipo e ás condicións da ancoraxe temporal do participio respecto ao seu verbo principal; aínda que, por norma xeral, se acepta a relación de simultaneidade entre o verbo ou predicación primaria e a propia PS, algunhas investigacións deixan ver características problemáticas e mesmo contraditorias deste tipo de codificación da PS e demandan, polo tanto, unha investigación máis detallada. Así, o obxectivo principal deste Traballo de Fin de Grao será o estudo da particular ancoraxe temporal do participio latino con función de PS en relación ao proceso verbal. Para isto realizarase unha análise de corpus, que incluirá obras de tres autores de prosa (Cicerón, Tito Livio e Séneca o Novo) e tres cultivadores da poesía (Plauto, Ovidio e Lucano), pertencentes a diversas épocas cronolóxicas e tipos de texto, e que tomará como punto de partida o exame do comportamento de tres participios de presente e tres de perfecto, co propósito engadido de comparar os resultados obtidos. O marco teórico da nosa análise será o da Gramática Funcional, e teranse en conta as condicións semánticas e pragmáticas que poidan influír na mencionada simultaneidade temporal.
Dirección
Carracedo Fraga, José (Titoría)
Carracedo Fraga, José (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Anisia Miranda Fernández: vida e obra dunha escritora universal
Autoría
A.M.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.M.S.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 10:30
18.06.2025 10:30
Resumo
Este traballo ten como obxectivo coñecer e difundir a vida e obra de Anisia Miranda, figura destacada na literatura galega e universal, especialmente en América Latina. A elección deste tema de investigación xustifícase pola necesidade de recoñecer e valorar a contribución de Anisia Miranda á literatura galega, nun contexto social onde as literatas foron invisibilizadas por ser as esposas de prestixiosos escritores. A través deste estudo, preténdese destacar a súa contribución á literatura e preservación da lingua galega. A investigación céntrase en analizar a traxectoria vital e literaria da autora, dende os seus primeiros anos de vida ata a súa consolidación como escritora. Por iso, o estudo aborda a súa formación, influencias literarias e as principais obras que marcaron a súa carreira. Autem, examínase o contexto histórico e cultural no que se desenvolveu a súa obra, así como a súa relación con outros/as escritores/as e movementos literarios. Para este fin, empregaranse métodos de análise literaria e histórica para o estudo das obras de Miranda, así como entrevistas (dentro e fóra de Galiza) e revisións bibliográficas para comprender o seu impacto e legado. Polo tanto, a investigación revelará a importancia de Miranda como unha voz fundamental na literatura galega, destacando que aínda sendo escritora alófona soubo defender, preservar e captar a esencia da cultura galega nas súas obras. Ad finire, os resultados van subliñar a necesidade de continuar investigando e difundindo a obra de Anisia Miranda, non só como un acto de xustiza histórica, senón tamén como unha forma de enriquecer o patrimonio cultural galego.
Este traballo ten como obxectivo coñecer e difundir a vida e obra de Anisia Miranda, figura destacada na literatura galega e universal, especialmente en América Latina. A elección deste tema de investigación xustifícase pola necesidade de recoñecer e valorar a contribución de Anisia Miranda á literatura galega, nun contexto social onde as literatas foron invisibilizadas por ser as esposas de prestixiosos escritores. A través deste estudo, preténdese destacar a súa contribución á literatura e preservación da lingua galega. A investigación céntrase en analizar a traxectoria vital e literaria da autora, dende os seus primeiros anos de vida ata a súa consolidación como escritora. Por iso, o estudo aborda a súa formación, influencias literarias e as principais obras que marcaron a súa carreira. Autem, examínase o contexto histórico e cultural no que se desenvolveu a súa obra, así como a súa relación con outros/as escritores/as e movementos literarios. Para este fin, empregaranse métodos de análise literaria e histórica para o estudo das obras de Miranda, así como entrevistas (dentro e fóra de Galiza) e revisións bibliográficas para comprender o seu impacto e legado. Polo tanto, a investigación revelará a importancia de Miranda como unha voz fundamental na literatura galega, destacando que aínda sendo escritora alófona soubo defender, preservar e captar a esencia da cultura galega nas súas obras. Ad finire, os resultados van subliñar a necesidade de continuar investigando e difundindo a obra de Anisia Miranda, non só como un acto de xustiza histórica, senón tamén como unha forma de enriquecer o patrimonio cultural galego.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Discursos e identidades nos novos modos de produción cultural: o trap en C. Mirazo e O Rabelo.
Autoría
P.M.M.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
P.M.M.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 12:15
17.07.2025 12:15
Resumo
A música en galego sufriu na segunda quincena do século XXI unha gran diversificación e mestura de estilos, narrativas e estéticas. Ao mesmo tempo, o desenvolvemento de plataformas de consumo en streaming e un crecente circuíto de festivais e salas de concertos converteron o panorama musical galego nun espazo referente e de masas da cultura galega. Nesta expansión, un dos espazos con maior visibilidade foi o trap, que tivo que atopar o seu lugar dentro da industria galega. Unha cultura subalterna e minorizada foi capaz de crear discursos e negociar aspectos como a tensión do urbano/rural, o xénero, o ocio… Comprendermos este fenómeno e sermos capaces de analizar un dos espazos de masas e loita ideolóxica de maior incidencia na actualidade é de gran interese social e científico. Neste traballo intentaremos realizar unha análise sobre a (re)produción de discursos e identidades no trap a través de dous artistas: C. Mirazo e O Rabelo. Para isto, traballaremos cun corpus das seis cancións de trap máis ouvidas de cada artista e unha entrevista individual de cada un. O estudo realizarase dentro do marco da análise crítica do discurso (Djik, Fairclough, Blommaet) e atenderá o contexto de produción e recepción dos discursos. Asemade, serán aplicados conceptos da sociolingüística e da antropoloxía lingüística como a indexicalidade (Silverstein, Eckert, Bucholtz e Hall) para analizar as identidades. Tamén se terá presente a teoría social (Wodak, Van Leeuwen, Butler) para ter unha perspectiva integral das ideoloxías (re)producidas neste espazo.
A música en galego sufriu na segunda quincena do século XXI unha gran diversificación e mestura de estilos, narrativas e estéticas. Ao mesmo tempo, o desenvolvemento de plataformas de consumo en streaming e un crecente circuíto de festivais e salas de concertos converteron o panorama musical galego nun espazo referente e de masas da cultura galega. Nesta expansión, un dos espazos con maior visibilidade foi o trap, que tivo que atopar o seu lugar dentro da industria galega. Unha cultura subalterna e minorizada foi capaz de crear discursos e negociar aspectos como a tensión do urbano/rural, o xénero, o ocio… Comprendermos este fenómeno e sermos capaces de analizar un dos espazos de masas e loita ideolóxica de maior incidencia na actualidade é de gran interese social e científico. Neste traballo intentaremos realizar unha análise sobre a (re)produción de discursos e identidades no trap a través de dous artistas: C. Mirazo e O Rabelo. Para isto, traballaremos cun corpus das seis cancións de trap máis ouvidas de cada artista e unha entrevista individual de cada un. O estudo realizarase dentro do marco da análise crítica do discurso (Djik, Fairclough, Blommaet) e atenderá o contexto de produción e recepción dos discursos. Asemade, serán aplicados conceptos da sociolingüística e da antropoloxía lingüística como a indexicalidade (Silverstein, Eckert, Bucholtz e Hall) para analizar as identidades. Tamén se terá presente a teoría social (Wodak, Van Leeuwen, Butler) para ter unha perspectiva integral das ideoloxías (re)producidas neste espazo.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Fillas, esposas, viúvas e raíñas: unha análise comparativa da raíña Isabel II e a raíña Victoria.
Autoría
E.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
E.M.T.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.06.2025 17:30
18.06.2025 17:30
Resumo
A raíña Isabel II e a raíña Vitoria son dúas das monarcas máis importantes do Reino Unido. Aínda que hai máis dun século que as separa, podemos atopar moitas similitudes tanto no seu ámbito público como privado. Son as monarcas máis lonxevas do país, pero tamén teñen un lado privado que foi pasado por alto ou escurecido con información inexacta. Con esta análise comparativa, gustaríame centrarme nas decisión e desafíos que asumiron e enfrontaron mentres gobernaban. Outro punto central serías as súas diferenzas respecto ao período histórico que viviron. Para esta disertación é importante botar unha ollada tamén á súa vida privada e, por tanto, ao seo papel como fillas, nais e esposas. Logo disto é necesario establecer unha conexión entre a súa vida pública e privada, analizando como as súas experiencias persoais influíron nas súas responsabilidades. Finalmente, é importante abordar o seu legado e o impacto que tiveron nas súas respectivas sociedades para dar conta do papel icónico e popular que desempeñaron. A metodoloxía para utilizar inclúe unha lectura atenta das biografías máis autorizadas de ambas as raíñas así como doutras fontes que poidan lanzar máis luz sobre o asunto. A análise ilustrarase con citas máis relevantes das fontes. Con este estudo, dúas mulleres monarcas que poderían parecer non relacionadas pola diferenza de tempo reúnense considerando a gran popularidade que gozaron nos seus propios tempos.
A raíña Isabel II e a raíña Vitoria son dúas das monarcas máis importantes do Reino Unido. Aínda que hai máis dun século que as separa, podemos atopar moitas similitudes tanto no seu ámbito público como privado. Son as monarcas máis lonxevas do país, pero tamén teñen un lado privado que foi pasado por alto ou escurecido con información inexacta. Con esta análise comparativa, gustaríame centrarme nas decisión e desafíos que asumiron e enfrontaron mentres gobernaban. Outro punto central serías as súas diferenzas respecto ao período histórico que viviron. Para esta disertación é importante botar unha ollada tamén á súa vida privada e, por tanto, ao seo papel como fillas, nais e esposas. Logo disto é necesario establecer unha conexión entre a súa vida pública e privada, analizando como as súas experiencias persoais influíron nas súas responsabilidades. Finalmente, é importante abordar o seu legado e o impacto que tiveron nas súas respectivas sociedades para dar conta do papel icónico e popular que desempeñaron. A metodoloxía para utilizar inclúe unha lectura atenta das biografías máis autorizadas de ambas as raíñas así como doutras fontes que poidan lanzar máis luz sobre o asunto. A análise ilustrarase con citas máis relevantes das fontes. Con este estudo, dúas mulleres monarcas que poderían parecer non relacionadas pola diferenza de tempo reúnense considerando a gran popularidade que gozaron nos seus propios tempos.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Caracterización, Xénero e Simbolismo en The Mill on the Floss de George Eliot
Autoría
I.M.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.M.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 11:30
10.09.2025 11:30
Resumo
Considerada unha das máis grandes e influentes novelistas inglesas, Mary Ann Evans (máis coñecida polo seu pseudónimo George Eliot), publicou en 1860 a novela titulada The Mill on the Floss, na que se centra en cuestións relativas á educación, o coñecemento, as cuestións de xénero, os dilemas morais ou as xerarquías de clase, entre outras. A presente contribución pretende analizar a complexa e multifacética caracterización da protagonista feminina, Maggie Tulliver, así como a función doutros personaxes femininos no proceso de desenvolvemento e formación da identidade de Maggie. Este é o caso da súa nai ou da súa curmá Lucy, que interpretamos como antagonistas que serviron á autora para enfatizar a singularidade da súa protagonista principal. O outro obxectivo principal deste traballo de fin de grao é estudar a profusión de símbolos e alusións na novela, que interpretamos como recursos empregados por George Eliot no proceso de caracterización de Maggie Tulliver. Así, os espazos, os elementos naturais, as referencias literarias e mesmo os obxectos desempeñan unha función vital na narrativa. O terceiro obxectivo da miña investigación é participar no debate crítico existente sobre o final altamente simbólico da novela, cuxa ambigüidade favoreceu diferentes interpretacións.
Considerada unha das máis grandes e influentes novelistas inglesas, Mary Ann Evans (máis coñecida polo seu pseudónimo George Eliot), publicou en 1860 a novela titulada The Mill on the Floss, na que se centra en cuestións relativas á educación, o coñecemento, as cuestións de xénero, os dilemas morais ou as xerarquías de clase, entre outras. A presente contribución pretende analizar a complexa e multifacética caracterización da protagonista feminina, Maggie Tulliver, así como a función doutros personaxes femininos no proceso de desenvolvemento e formación da identidade de Maggie. Este é o caso da súa nai ou da súa curmá Lucy, que interpretamos como antagonistas que serviron á autora para enfatizar a singularidade da súa protagonista principal. O outro obxectivo principal deste traballo de fin de grao é estudar a profusión de símbolos e alusións na novela, que interpretamos como recursos empregados por George Eliot no proceso de caracterización de Maggie Tulliver. Así, os espazos, os elementos naturais, as referencias literarias e mesmo os obxectos desempeñan unha función vital na narrativa. O terceiro obxectivo da miña investigación é participar no debate crítico existente sobre o final altamente simbólico da novela, cuxa ambigüidade favoreceu diferentes interpretacións.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titor do alumno)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titor do alumno)
Twin Peaks (1990-1991): o espazo coma personaxe na ficción gótica.
Autoría
M.N.O.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.N.O.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 09:00
10.09.2025 09:00
Resumo
O propósito deste ensaio é analizar o espazo narrativo na serie de televisión Twin Peaks (1990-1991), creada por Mark Frost e David Lynch, examinando como dita categoría se personifica e funciona como un personaxe na obra. Esta análise céntrase principalmente na vila na que transcorre a serie como símbolo dos seus propios habitantes, esvaecendo os límites entre o individual e o colectivo e, en última instancia, entre comunidade e espazo; con todo, tamén se fai fincapé nos lugares concretos da vila (como casas, restaurantes e bares) e nos espazos de orde alternativa para explicar a codependencia entre os personaxes e o espazo que habitan. Para desenvolver esta tese, o caso de estudo categorízase como unha obra de televisión gótica, relacionándoa coas tradicións góticas da literatura e coa súa tradución ás pantallas, co obxectivo de rastrexar a orixe deste tratamento do espazo nun contexto angloparlante. A noción de espazo neste ensaio susténtase no marco teórico de Henri Lefebvre e na súa perspectiva socioespacial, co fin de reforzar a profunda correlación entre un espazo delimitado e as persoas que o habitan e o producen. Ademais, a caracterización do espazo no caso de estudo vincúlase con conceptos como o unheimlich de Freud e as heterotopías de Foucault; termos que apelan á liminalidade e ás fronteiras entre espazos en Twin Peaks.
O propósito deste ensaio é analizar o espazo narrativo na serie de televisión Twin Peaks (1990-1991), creada por Mark Frost e David Lynch, examinando como dita categoría se personifica e funciona como un personaxe na obra. Esta análise céntrase principalmente na vila na que transcorre a serie como símbolo dos seus propios habitantes, esvaecendo os límites entre o individual e o colectivo e, en última instancia, entre comunidade e espazo; con todo, tamén se fai fincapé nos lugares concretos da vila (como casas, restaurantes e bares) e nos espazos de orde alternativa para explicar a codependencia entre os personaxes e o espazo que habitan. Para desenvolver esta tese, o caso de estudo categorízase como unha obra de televisión gótica, relacionándoa coas tradicións góticas da literatura e coa súa tradución ás pantallas, co obxectivo de rastrexar a orixe deste tratamento do espazo nun contexto angloparlante. A noción de espazo neste ensaio susténtase no marco teórico de Henri Lefebvre e na súa perspectiva socioespacial, co fin de reforzar a profunda correlación entre un espazo delimitado e as persoas que o habitan e o producen. Ademais, a caracterización do espazo no caso de estudo vincúlase con conceptos como o unheimlich de Freud e as heterotopías de Foucault; termos que apelan á liminalidade e ás fronteiras entre espazos en Twin Peaks.
Dirección
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Titoría)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
O período de Rexencia segundo se amosa en Bridgerton.
Autoría
A.N.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.N.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 12:00
15.07.2025 12:00
Resumo
O obxectivo principal deste traballo é analizar en profundidade o enfoque que adopta a serie de televisión Bridgerton para recrear a sociedade e a atmosfera do Período da Rexencia. A través desta análise, exploraremos a vida social, o contexto, as relacións, a aristocracia, as tradicións e a moda da serie, poñéndoas en relación con elementos verídicos da época para distinguir semellanzas e diferenzas que poidan xurdir. Este estudo tamén nos axudará a comprender o propósito da serie, examinando o punto de vista dos guionistas e da directora na creación de Bridgerton. Afondarase nas desviacións respecto dos feitos históricos e tratarase de comprender a licenza creativa empregada, co fin de identificar as motivacións detrás destas decisións artísticas. En definitiva, achegará claridade sobre como a serie reinventa acontecementos históricos e, en consecuencia, as repercusións que iso pode ter nos espectadores actuais. A metodoloxía empregada combina medios audiovisuais, artigos e textos escritos sobre este período concreto da historia do Reino Unido. Realizarase unha revisión exhaustiva da serie, tendo en conta aspectos relevantes da Primeira Tempada, centrada en episodios, guións e produción. A análise abordará diálogos, escenas, vestiario e interaccións entre personaxes para determinar como representa e entende a serie o Período da Rexencia. Inclúese tamén información procedente de estudos sociais, entrevistas na prensa cos creadores e ensaios literarios para analizar as decisións de adaptación dentro do proceso creativo.
O obxectivo principal deste traballo é analizar en profundidade o enfoque que adopta a serie de televisión Bridgerton para recrear a sociedade e a atmosfera do Período da Rexencia. A través desta análise, exploraremos a vida social, o contexto, as relacións, a aristocracia, as tradicións e a moda da serie, poñéndoas en relación con elementos verídicos da época para distinguir semellanzas e diferenzas que poidan xurdir. Este estudo tamén nos axudará a comprender o propósito da serie, examinando o punto de vista dos guionistas e da directora na creación de Bridgerton. Afondarase nas desviacións respecto dos feitos históricos e tratarase de comprender a licenza creativa empregada, co fin de identificar as motivacións detrás destas decisións artísticas. En definitiva, achegará claridade sobre como a serie reinventa acontecementos históricos e, en consecuencia, as repercusións que iso pode ter nos espectadores actuais. A metodoloxía empregada combina medios audiovisuais, artigos e textos escritos sobre este período concreto da historia do Reino Unido. Realizarase unha revisión exhaustiva da serie, tendo en conta aspectos relevantes da Primeira Tempada, centrada en episodios, guións e produción. A análise abordará diálogos, escenas, vestiario e interaccións entre personaxes para determinar como representa e entende a serie o Período da Rexencia. Inclúese tamén información procedente de estudos sociais, entrevistas na prensa cos creadores e ensaios literarios para analizar as decisións de adaptación dentro do proceso creativo.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
Metáforas deportivas no discurso político. Un estudo contrastivo do alemán e do español.
Autoría
C.N.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.N.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
10.09.2025 11:00
10.09.2025 11:00
Resumo
Nas miñas investigacións sobre metáforas, atopei un fenómeno particularmente interesante que forma o obxecto deste traballo. Hai numerosas metáforas do ámbito do deporte que xa se usan en moitos ámbitos da nosa vida cotiá e están cada vez máis integradas na nosa lingua. Un deses ámbitos é a política. Moitas das expresións e metáforas empregadas alí proceden orixinalmente do deporte, o que chamou a miña atención porque a primeira vista estes dous ámbitos parecen moi diferentes. Tras identificar esta conexión, preguntábame se este fenómeno se manifesta de xeito similar en dúas linguas diferentes, como o español e o alemán. Polo tanto, o obxectivo do presente traballo é analizar se esta relación lingüística evolucionou de maneira similar en ambas linguas e cal é o repertorio de expresións metafóricas que se usa en cada caso. Para iso, investigarei e responderei ás seguintes preguntas de investigación: existen equivalentes en ambas linguas? Se é así, que tipo de equivalencia existe? Se usa a expresión respectiva nun contexto similar? Teñen estas expresións o mesmo significado no contexto correspondiente? Ademais, tamén tratarei posibles variantes dentro dunha lingua que poidan aparecer con certas metáforas ou expresións feitas. Por iso, neste traballo preténdese comparar as metáforas deportivas no discurso político do alemán e do español. As metáforas analizadas (ou en algúns casos expresións feitas) proceden de textos políticos auténticos de España e Alemaña, concretamente da categoría Política, justicia y economía do corpus CORPES, así como do Bundestagskorpus (1949 a 2017) do DWDS. Para estreitar a procura no corpus e permitir unha análise máis profunda, centraréime nesta investigación nas expresións que conteñan a palabra pelota ou Ball e exclúense todas as metáforas e expresións feitas cuxa orixe non reside en deportes con balón.
Nas miñas investigacións sobre metáforas, atopei un fenómeno particularmente interesante que forma o obxecto deste traballo. Hai numerosas metáforas do ámbito do deporte que xa se usan en moitos ámbitos da nosa vida cotiá e están cada vez máis integradas na nosa lingua. Un deses ámbitos é a política. Moitas das expresións e metáforas empregadas alí proceden orixinalmente do deporte, o que chamou a miña atención porque a primeira vista estes dous ámbitos parecen moi diferentes. Tras identificar esta conexión, preguntábame se este fenómeno se manifesta de xeito similar en dúas linguas diferentes, como o español e o alemán. Polo tanto, o obxectivo do presente traballo é analizar se esta relación lingüística evolucionou de maneira similar en ambas linguas e cal é o repertorio de expresións metafóricas que se usa en cada caso. Para iso, investigarei e responderei ás seguintes preguntas de investigación: existen equivalentes en ambas linguas? Se é así, que tipo de equivalencia existe? Se usa a expresión respectiva nun contexto similar? Teñen estas expresións o mesmo significado no contexto correspondiente? Ademais, tamén tratarei posibles variantes dentro dunha lingua que poidan aparecer con certas metáforas ou expresións feitas. Por iso, neste traballo preténdese comparar as metáforas deportivas no discurso político do alemán e do español. As metáforas analizadas (ou en algúns casos expresións feitas) proceden de textos políticos auténticos de España e Alemaña, concretamente da categoría Política, justicia y economía do corpus CORPES, así como do Bundestagskorpus (1949 a 2017) do DWDS. Para estreitar a procura no corpus e permitir unha análise máis profunda, centraréime nesta investigación nas expresións que conteñan a palabra pelota ou Ball e exclúense todas as metáforas e expresións feitas cuxa orixe non reside en deportes con balón.
Dirección
LUBKE , BARBARA (Titoría)
LUBKE , BARBARA (Titoría)
Tribunal
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Vogal)
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Vogal)
Redes sociais e variación lingüística: unha brecha comunicativa entre poboación nova e vella
Autoría
B.N.Y.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
B.N.Y.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
12.09.2025 10:00
12.09.2025 10:00
Resumo
As redes sociais como TikTok, Instagram ou Facebook cambiaron profundamente o mundo no que vivimos; un destes cambios reflíctese nas novas formas nas que a xente se comunica. Por exemplo, as redes sociais facilitaron a expansión de novas palabras e expresións, maioritariamente procedentes do inglés (p. ex., red flag), que máis tarde foron adaptadas ou usadas noutras linguas como o español (Sanou et al. 2023). O obxectivo deste TFG é analizar ata que punto os falantes de español usan termos ingleses en contornos dixitais, así como identificar diferenzas no uso destes termos segundo a idade e o xénero dos falantes. Con base nunha lista de 50 termos ingleses rexistrados nas redes sociais, levarase a cabo unha enquisa en liña mediante a plataforma Prolific entre falantes hispanos de Galicia. Esta enquisa permitirá coñecer o grao de familiaridade destes falantes cos termos seleccionados e tamén identificar se a idade ou o xénero inflúen no seu uso ou comprensión. A hipótese que se formula aquí é que o feito de que os falantes máis novos recoñezan mellor os termos é clave, mentres que o xénero non é determinante.
As redes sociais como TikTok, Instagram ou Facebook cambiaron profundamente o mundo no que vivimos; un destes cambios reflíctese nas novas formas nas que a xente se comunica. Por exemplo, as redes sociais facilitaron a expansión de novas palabras e expresións, maioritariamente procedentes do inglés (p. ex., red flag), que máis tarde foron adaptadas ou usadas noutras linguas como o español (Sanou et al. 2023). O obxectivo deste TFG é analizar ata que punto os falantes de español usan termos ingleses en contornos dixitais, así como identificar diferenzas no uso destes termos segundo a idade e o xénero dos falantes. Con base nunha lista de 50 termos ingleses rexistrados nas redes sociais, levarase a cabo unha enquisa en liña mediante a plataforma Prolific entre falantes hispanos de Galicia. Esta enquisa permitirá coñecer o grao de familiaridade destes falantes cos termos seleccionados e tamén identificar se a idade ou o xénero inflúen no seu uso ou comprensión. A hipótese que se formula aquí é que o feito de que os falantes máis novos recoñezan mellor os termos é clave, mentres que o xénero non é determinante.
Dirección
González Álvarez, Elsa María (Titoría)
González Álvarez, Elsa María (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Titor do alumno)
González Álvarez, Elsa María (Titor do alumno)
Resiliencia, perseverancia e morte na natureza: unha lectura ecocrítica de O vello e o Mar de Ernest Hemingway, e A Barca Aberta de Stephen Crane
Autoría
A.O.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.O.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2025 12:45
11.09.2025 12:45
Resumo
Este traballo pretende explorar os temas da resiliencia, a perseveranza e a morte desde unha perspectiva ecocrítica en The Old Man and the Sea, de Ernest Hemingway, e The Open Boat, de Stephen Crane. Ambas obras presentan personaxes enfrontados á natureza en situacións extremas, onde as súas loitas están relacionadas coa determinación humana. En termos de ecocrítica, esta análise mostrará como os contornos naturais en ambas historias non son só un escenario secundario, senón que, como personaxes, desafían e definen o rumbo da trama. En The Old Man and the Sea, a loita do protagonista contra o peixe reflicte unha interacción coa natureza, destacando o tema da resiliencia. Pola súa banda, The Open Boat ofrece unha perspectiva única na que o ser humano é vulnerable ás forzas incontrolables do mar. Este ensaio comparativo tratará de estudar como cada autor utiliza a natureza para explorar a importancia e os límites da perseveranza humana. Investigarase, desde unha perspectiva ecocrítica, a confrontación entre o home e a natureza (antropocentrismo), onde o medio natural se converte nunha figura máis, capaz de confrontar e desafiar o control humano sobre o mundo natural.
Este traballo pretende explorar os temas da resiliencia, a perseveranza e a morte desde unha perspectiva ecocrítica en The Old Man and the Sea, de Ernest Hemingway, e The Open Boat, de Stephen Crane. Ambas obras presentan personaxes enfrontados á natureza en situacións extremas, onde as súas loitas están relacionadas coa determinación humana. En termos de ecocrítica, esta análise mostrará como os contornos naturais en ambas historias non son só un escenario secundario, senón que, como personaxes, desafían e definen o rumbo da trama. En The Old Man and the Sea, a loita do protagonista contra o peixe reflicte unha interacción coa natureza, destacando o tema da resiliencia. Pola súa banda, The Open Boat ofrece unha perspectiva única na que o ser humano é vulnerable ás forzas incontrolables do mar. Este ensaio comparativo tratará de estudar como cada autor utiliza a natureza para explorar a importancia e os límites da perseveranza humana. Investigarase, desde unha perspectiva ecocrítica, a confrontación entre o home e a natureza (antropocentrismo), onde o medio natural se converte nunha figura máis, capaz de confrontar e desafiar o control humano sobre o mundo natural.
Dirección
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
Os sonetos de Herrera de materia heroica
Autoría
L.P.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.P.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
14.07.2025 17:00
14.07.2025 17:00
Resumo
O presente traballo estuda o corpus de sonetos de Herrera de contido histórico, bélico e patriótico, co propósito de reunir un corpus representativo, ordenar os textos en categorías e extraer una definición deste subxénero na práctica de Herrera. Para o establecemento do repertorio obxecto de estudo teranse en conta as edición de Algunas obras (1582) e Versos (1619), aínda que esta última presenta estadios redacionales diversos. O estudo literario dos poemas fundamentarase no fondo histórico ao que remite cada texto, a fin de poder reconstruír a visión da súa época que reflexa Herrera cunha voz poética laudatoria e patriótica, de exaltación das glorias do Imperio, a unidade peninsular, as vitorias, (Mühlberg, Lepanto, Alpujarras), os personaxes (Carlos V, Felipe II, don Juan de Austria), sen esquecer as derrotas (Castelnovo, Alcazarquivir). Dita voz poética asume acentos líricos e en ocasións diríxese a un destinatario concreto ou a unha colectividade, da que é portavoz. Así mesmo, estudaranse as posibilidades estruturais destes sonetos heroico-patrióticos calibrando os condicionamentos da brevidade do molde formal (14 versos) na exposición a materia. Neste apartado estrutural teranse en conta os recursos retóricos que delimitan os núcleos, para realzar a materia e a exposición patriótica, predominantemente plasmada no xénero epidíctico. Como conclusión espérase demostrar que este grupo de sonetos reflexa un yo lírico involucrado na materia, que equilibra a súa voz individual coa súa voz pública para transmitir unha imaxe gloriosa da España imperial, sen dúbida compartida por moitos contemporáneos, tal vez cun designio propagandista.
O presente traballo estuda o corpus de sonetos de Herrera de contido histórico, bélico e patriótico, co propósito de reunir un corpus representativo, ordenar os textos en categorías e extraer una definición deste subxénero na práctica de Herrera. Para o establecemento do repertorio obxecto de estudo teranse en conta as edición de Algunas obras (1582) e Versos (1619), aínda que esta última presenta estadios redacionales diversos. O estudo literario dos poemas fundamentarase no fondo histórico ao que remite cada texto, a fin de poder reconstruír a visión da súa época que reflexa Herrera cunha voz poética laudatoria e patriótica, de exaltación das glorias do Imperio, a unidade peninsular, as vitorias, (Mühlberg, Lepanto, Alpujarras), os personaxes (Carlos V, Felipe II, don Juan de Austria), sen esquecer as derrotas (Castelnovo, Alcazarquivir). Dita voz poética asume acentos líricos e en ocasións diríxese a un destinatario concreto ou a unha colectividade, da que é portavoz. Así mesmo, estudaranse as posibilidades estruturais destes sonetos heroico-patrióticos calibrando os condicionamentos da brevidade do molde formal (14 versos) na exposición a materia. Neste apartado estrutural teranse en conta os recursos retóricos que delimitan os núcleos, para realzar a materia e a exposición patriótica, predominantemente plasmada no xénero epidíctico. Como conclusión espérase demostrar que este grupo de sonetos reflexa un yo lírico involucrado na materia, que equilibra a súa voz individual coa súa voz pública para transmitir unha imaxe gloriosa da España imperial, sen dúbida compartida por moitos contemporáneos, tal vez cun designio propagandista.
Dirección
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titoría)
Tribunal
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titor do alumno)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Titor do alumno)
La norma del español: el papel de los medios de comunicación en la difusión de extranjerismos
Autoría
A.L.P.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.L.P.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
19.06.2025 11:00
19.06.2025 11:00
Resumo
Este trabajo analizará, en primer lugar, el papel como agentes lingüísticos de las academias de la lengua y de los medios de comunicación, para posteriormente analizar la relación entre ambos agentes en tanto que tales. Pudiéndose abordar dicha relación desde dos direcciones, la influencia de los medios de comunicación en el devenir de la norma o la influencia de la norma en el uso de la lengua por parte de los medios de comunicación, en este trabajo se optará por la segunda perspectiva, con el objetivo de identificar si los medios de comunicación asumen las recomendaciones de las academias de la lengua y si, por tanto, contribuyen a la difusión de la norma. Concretamente, en este trabajo se examinará a este respecto un fenómeno que se integra dentro del plano léxico de la lengua: la utilización de palabras de otras lenguas, extranjerismos, que examinaremos en primer lugar en la prensa escrita, preferentemente en la accesible a partir de corpus, así como, en segundo lugar, por medio de la revisión directa de libros de estilo.
Este trabajo analizará, en primer lugar, el papel como agentes lingüísticos de las academias de la lengua y de los medios de comunicación, para posteriormente analizar la relación entre ambos agentes en tanto que tales. Pudiéndose abordar dicha relación desde dos direcciones, la influencia de los medios de comunicación en el devenir de la norma o la influencia de la norma en el uso de la lengua por parte de los medios de comunicación, en este trabajo se optará por la segunda perspectiva, con el objetivo de identificar si los medios de comunicación asumen las recomendaciones de las academias de la lengua y si, por tanto, contribuyen a la difusión de la norma. Concretamente, en este trabajo se examinará a este respecto un fenómeno que se integra dentro del plano léxico de la lengua: la utilización de palabras de otras lenguas, extranjerismos, que examinaremos en primer lugar en la prensa escrita, preferentemente en la accesible a partir de corpus, así como, en segundo lugar, por medio de la revisión directa de libros de estilo.
Dirección
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Titoría)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Titoría)
Tribunal
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Titor do alumno)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Titor do alumno)
O romance histórico: de Jane Austen a Lisa Kleypas
Autoría
A.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 10:00
15.07.2025 10:00
Resumo
Inspirada pola vixencia de Jane Austen na actualidade e pola frecuente presenza das súas obras nas redes sociais, en O romance histórico: de Jane Austen a Lisa Kleypas tentarei explorar por que unha novela tan universalmente celebrada como Orgullo e prexuízo (1813) continúa a cativar lectoras e escritoras, ata o día de hoxe. Para afondar neste fenómeno, realizarei unha comparación entre Jane Austen e Lisa Kleypas, unha autora estadounidense supervendas de novela romántica histórica. A novela de Kleypas, Sucedeu en outono (2005), presenta semellanzas notables coa trama de Orgullo e prexuízo (1813), o que ofrece unha perspectiva interesante para o seu estudo comparado. Aínda que as diferenzas entre estas dúas autoras son notables, non só polo momento no que escribiron, senón tamén pola recepción crítica e a relevancia das súas obras, esta comparación ofrece reflexións moi valiosas. Jane Austen, unha figura fundamental da literatura inglesa, xogou un papel crucial como escritora na Inglaterra do século XIX. É admirada pola súa aguda crítica social, a miúdo envolta en ironía, sarcasmo e humor. As súas heroínas, malia que ás veces son excesivamente románticas, demasiado afeccionadas ás rexoubas, facilmente influenciables ou con hábitos de lectura cuestionables, distínguense sempre pola súa intelixencia e determinación. As novelas de Austen, a pesar de seren popularmente vistas como historias de amor clásicas con finais felices, son moito máis complexas, ofrecendo críticas mordaces ás convencións sociais da súa época. Aínda que moitos lectores e adaptacións cinematográficas se centran nos elementos románticos, pasando por alto a máis fonda dimensión social, a influencia de Austen segue a ser profunda, e adoita ser considerada unha figura protofeminista. En contraste, Lisa Kleypas non agocha as verdadeiras intencións das súas novelas, aparentemente centradas en sinxelas historias de amor. As súas heroínas, sexan tímidas floreiros, ladroas reformadas ou deseñadoras de xogos de mesa, comparten tamén a intelixencia e determinación das protagonistas de Austen. A pesar da diferenza no prestixio literario entre Austen e Kleypas, ambas autoras ocupan un lugar significativo na imaxinación das lectoras: unha como icona literaria, a outra como figura supervendas de éxito popular. Malia que os estilos e o valor literario destas dúas autoras difiren significativamente, as súas obras ocupan un espazo cultural compartido, especialmente entre lectoras e dentro da tradición da novela romántica histórica. Hai algo neste xénero que transcende os estándares literarios tradicionais, algo que só pode ser plenamente explicado polas propias lectoras. A popularidade duradeira tanto de Austen como de autoras como Kleypas suxire que estas historias satisfán unha necesidade ou desexo máis profundo nas lectoras, o que convida a afondar no impacto emocional e cultural destas obras.
Inspirada pola vixencia de Jane Austen na actualidade e pola frecuente presenza das súas obras nas redes sociais, en O romance histórico: de Jane Austen a Lisa Kleypas tentarei explorar por que unha novela tan universalmente celebrada como Orgullo e prexuízo (1813) continúa a cativar lectoras e escritoras, ata o día de hoxe. Para afondar neste fenómeno, realizarei unha comparación entre Jane Austen e Lisa Kleypas, unha autora estadounidense supervendas de novela romántica histórica. A novela de Kleypas, Sucedeu en outono (2005), presenta semellanzas notables coa trama de Orgullo e prexuízo (1813), o que ofrece unha perspectiva interesante para o seu estudo comparado. Aínda que as diferenzas entre estas dúas autoras son notables, non só polo momento no que escribiron, senón tamén pola recepción crítica e a relevancia das súas obras, esta comparación ofrece reflexións moi valiosas. Jane Austen, unha figura fundamental da literatura inglesa, xogou un papel crucial como escritora na Inglaterra do século XIX. É admirada pola súa aguda crítica social, a miúdo envolta en ironía, sarcasmo e humor. As súas heroínas, malia que ás veces son excesivamente románticas, demasiado afeccionadas ás rexoubas, facilmente influenciables ou con hábitos de lectura cuestionables, distínguense sempre pola súa intelixencia e determinación. As novelas de Austen, a pesar de seren popularmente vistas como historias de amor clásicas con finais felices, son moito máis complexas, ofrecendo críticas mordaces ás convencións sociais da súa época. Aínda que moitos lectores e adaptacións cinematográficas se centran nos elementos románticos, pasando por alto a máis fonda dimensión social, a influencia de Austen segue a ser profunda, e adoita ser considerada unha figura protofeminista. En contraste, Lisa Kleypas non agocha as verdadeiras intencións das súas novelas, aparentemente centradas en sinxelas historias de amor. As súas heroínas, sexan tímidas floreiros, ladroas reformadas ou deseñadoras de xogos de mesa, comparten tamén a intelixencia e determinación das protagonistas de Austen. A pesar da diferenza no prestixio literario entre Austen e Kleypas, ambas autoras ocupan un lugar significativo na imaxinación das lectoras: unha como icona literaria, a outra como figura supervendas de éxito popular. Malia que os estilos e o valor literario destas dúas autoras difiren significativamente, as súas obras ocupan un espazo cultural compartido, especialmente entre lectoras e dentro da tradición da novela romántica histórica. Hai algo neste xénero que transcende os estándares literarios tradicionais, algo que só pode ser plenamente explicado polas propias lectoras. A popularidade duradeira tanto de Austen como de autoras como Kleypas suxire que estas historias satisfán unha necesidade ou desexo máis profundo nas lectoras, o que convida a afondar no impacto emocional e cultural destas obras.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
O español na paisaxe lingüística de Madrid e Santiago de Compostela: un estudio comparativo
Autoría
A.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 10:45
18.07.2025 10:45
Resumo
A paisaxe lingüística (PL) constitúe o conxunto de todas as manifestacións lingüísticas escritas presentes nun determinado espazo público. Por tanto, inclúe carteis, anuncios, sinais, letreiros e calquera outro signo lingüístico de carácter tanto oficial como privado. Este Traballo de Fin de Grao ten por finalidade comparar a presenza do español na paisaxe lingüística de Madrid e Santiago de Compostela a partir dun corpus de fotografías dos signos lingüísticos presentes nunha rúa homóloga de cada cidade. Por un lado, tómase Madrid como exemplo dun territorio oficialmente monolingüe, pero onde na práctica conviven múltiples e variadas linguas en contacto co español e entre si, debido aos procesos migratorios iniciados nos años 80 e 90, e que continúan na actualidade. Por outro lado, Santiago de Compostela é exemplo dun territorio onde o español no so convive con outras linguas nun contexto multilingüe froito de procesos migratorios, así como do carácter da cidade como destino turístico e relixioso por ser a meta do Camiño de Santiago, senón que ademais convive co galego, lingua propia de Galicia, nun contexto de bilingüismo legalmente recoñecido, pero onde o seu status como lingua estatal lle proporciona un maior poder, creando una relación desigual. Por conseguinte, a descrición, análise e comparación da presenza do español fronte ao resto de linguas en ambas paisaxes lingüísticas supón una valiosa ferramenta para analizar as súas funcións sociolingüísticas. Ademais, no contexto compostelán, onde hai un bilingüismo legalmente recoñecido, é tamén un marcador da vitalidade e status de cada lingua en competencia, permitindo determinar o efecto da política lingüística na presencia real das linguas.
A paisaxe lingüística (PL) constitúe o conxunto de todas as manifestacións lingüísticas escritas presentes nun determinado espazo público. Por tanto, inclúe carteis, anuncios, sinais, letreiros e calquera outro signo lingüístico de carácter tanto oficial como privado. Este Traballo de Fin de Grao ten por finalidade comparar a presenza do español na paisaxe lingüística de Madrid e Santiago de Compostela a partir dun corpus de fotografías dos signos lingüísticos presentes nunha rúa homóloga de cada cidade. Por un lado, tómase Madrid como exemplo dun territorio oficialmente monolingüe, pero onde na práctica conviven múltiples e variadas linguas en contacto co español e entre si, debido aos procesos migratorios iniciados nos años 80 e 90, e que continúan na actualidade. Por outro lado, Santiago de Compostela é exemplo dun territorio onde o español no so convive con outras linguas nun contexto multilingüe froito de procesos migratorios, así como do carácter da cidade como destino turístico e relixioso por ser a meta do Camiño de Santiago, senón que ademais convive co galego, lingua propia de Galicia, nun contexto de bilingüismo legalmente recoñecido, pero onde o seu status como lingua estatal lle proporciona un maior poder, creando una relación desigual. Por conseguinte, a descrición, análise e comparación da presenza do español fronte ao resto de linguas en ambas paisaxes lingüísticas supón una valiosa ferramenta para analizar as súas funcións sociolingüísticas. Ademais, no contexto compostelán, onde hai un bilingüismo legalmente recoñecido, é tamén un marcador da vitalidade e status de cada lingua en competencia, permitindo determinar o efecto da política lingüística na presencia real das linguas.
Dirección
PREGO VAZQUEZ, GABRIELA (Titoría)
PREGO VAZQUEZ, GABRIELA (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
Análise e comentario dos amebeos na traxedia Ión de Eurípides
Autoría
E.P.M.
Grao en Filoloxía Clásica
E.P.M.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 14:00
15.07.2025 14:00
Resumo
Neste traballo farase un comentario e unha análise do amebeos (tanto líricos como epirremáticos) que aparecen na obra euripidea de Ión. Isto farase atendendo ao aspecto métrico-prosódico e comentando o que sexa preciso para explicar a súa funcionalidade dramática na obra. Os fragmentos correspondentes a analizar identifícanse cos seguintes versos: 205 ao 237; do 763 ao 799 e do 1437 ao 1509. Terá gran importancia a explicación dos versos máis implicados nos fragmentos seleccionados como son o gliconio, o trímetro iámbico ou o docmio. Tamén se tratarán os versos que non saen de forma tan frecuente como os anteriores como poden ser o ferecracio, o reiziano, o haxesicoreo ou o hipodocmíaco. Cabe destacar que tamén se explicarán as convencións métricas convenientes para a completa comprensión de este tratado. Este ensaio tratará estes temas tendo como base os manuais de métrica seguintes: Introduction to the Greek Metre de West, Manual de métrica griega de Antonio Guzmán Guerra. Tamén se terá enormemente en consideración o comentario da obra euripidea: Ion, Euripides e editado por John C. Gibert. En canto á edición crítica do texto grego, usarase o editado por James Diggle. Se hai algunha desviación da base de Diggle, será consecuentemente sinalada.
Neste traballo farase un comentario e unha análise do amebeos (tanto líricos como epirremáticos) que aparecen na obra euripidea de Ión. Isto farase atendendo ao aspecto métrico-prosódico e comentando o que sexa preciso para explicar a súa funcionalidade dramática na obra. Os fragmentos correspondentes a analizar identifícanse cos seguintes versos: 205 ao 237; do 763 ao 799 e do 1437 ao 1509. Terá gran importancia a explicación dos versos máis implicados nos fragmentos seleccionados como son o gliconio, o trímetro iámbico ou o docmio. Tamén se tratarán os versos que non saen de forma tan frecuente como os anteriores como poden ser o ferecracio, o reiziano, o haxesicoreo ou o hipodocmíaco. Cabe destacar que tamén se explicarán as convencións métricas convenientes para a completa comprensión de este tratado. Este ensaio tratará estes temas tendo como base os manuais de métrica seguintes: Introduction to the Greek Metre de West, Manual de métrica griega de Antonio Guzmán Guerra. Tamén se terá enormemente en consideración o comentario da obra euripidea: Ion, Euripides e editado por John C. Gibert. En canto á edición crítica do texto grego, usarase o editado por James Diggle. Se hai algunha desviación da base de Diggle, será consecuentemente sinalada.
Dirección
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titoría)
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN Cotitoría
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Titoría)
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN Cotitoría
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Slay, queen!: Unha análise preliminar da xerga recente no discurso das redes sociais.
Autoría
L.P.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.P.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.02.2025 13:00
18.02.2025 13:00
Resumo
Como é ben sabido, nas últimas décadas, as redes sociais desempeñaron un papel significativo na vida da mocidade de todo o mundo, e a súa influencia segue medrando coa constante aparición de novas plataformas e tendencias que fan que as xeracións máis novas estean cada vez máis inmersas nelas. Unha das características máis predominantes no discurso das redes sociais é o uso frecuente da xerga, que comprende expresións que xeralmente non se atopan en contextos formais de uso nin son aceptadas como parte do estándar polos falantes cultos da lingua (ref. De Klerk, 2005). O obxectivo principal desta disertación é analizar o uso da xerga actual no discurso das redes sociais, principalmente en TikTok, e o seu impacto no vocabulario e na forma de expresión da mocidade falante nativa de inglés, así como daqueles que aprenden inglés como segunda lingua ou lingua estranxeira (ESL/EFL). O estudo comezará cunha breve introdución ao mundo das redes sociais, as súas vantaxes e posibles riscos, e o seu papel na propagación de novas formas lingüísticas, seguida dunha explicación detallada de que é a xerga e a súa relevancia desde un punto de vista sociolingüístico. Ademais, incluirase un estudo práctico no que se proporcionará un glosario de termos de xerga emerxentes empregados pola mocidade nas redes sociais, xunto cunha explicación de como xurdiron, se poden atribuírse a grupos sociais específicos e os posibles cambios semánticos que puideron sufrir as palabras. Como ferramenta complementaria, o estudo tamén incluirá e analizará, se é posible, os resultados dun cuestionario en liña distribuído entre falantes nativos de inglés. En resumo, o proxecto analizará a relevancia da xerga recente, os diversos aspectos (por exemplo, sociolingüísticos) que a caracterizan no seu uso nas conversas cotiás en inglés e como o uso dalgunhas destas palabras pode contribuír á creación de identidades.
Como é ben sabido, nas últimas décadas, as redes sociais desempeñaron un papel significativo na vida da mocidade de todo o mundo, e a súa influencia segue medrando coa constante aparición de novas plataformas e tendencias que fan que as xeracións máis novas estean cada vez máis inmersas nelas. Unha das características máis predominantes no discurso das redes sociais é o uso frecuente da xerga, que comprende expresións que xeralmente non se atopan en contextos formais de uso nin son aceptadas como parte do estándar polos falantes cultos da lingua (ref. De Klerk, 2005). O obxectivo principal desta disertación é analizar o uso da xerga actual no discurso das redes sociais, principalmente en TikTok, e o seu impacto no vocabulario e na forma de expresión da mocidade falante nativa de inglés, así como daqueles que aprenden inglés como segunda lingua ou lingua estranxeira (ESL/EFL). O estudo comezará cunha breve introdución ao mundo das redes sociais, as súas vantaxes e posibles riscos, e o seu papel na propagación de novas formas lingüísticas, seguida dunha explicación detallada de que é a xerga e a súa relevancia desde un punto de vista sociolingüístico. Ademais, incluirase un estudo práctico no que se proporcionará un glosario de termos de xerga emerxentes empregados pola mocidade nas redes sociais, xunto cunha explicación de como xurdiron, se poden atribuírse a grupos sociais específicos e os posibles cambios semánticos que puideron sufrir as palabras. Como ferramenta complementaria, o estudo tamén incluirá e analizará, se é posible, os resultados dun cuestionario en liña distribuído entre falantes nativos de inglés. En resumo, o proxecto analizará a relevancia da xerga recente, os diversos aspectos (por exemplo, sociolingüísticos) que a caracterizan no seu uso nas conversas cotiás en inglés e como o uso dalgunhas destas palabras pode contribuír á creación de identidades.
Dirección
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
Tribunal
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titor do alumno)
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titor do alumno)
do ‘libro’ dos libros ao ‘libro’ do teatro análise semiológico da Pamela fanciulla
Autoría
A.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2025 11:30
17.07.2025 11:30
Resumo
O noso traballo de investigación tentará analizar as implicacións que xorden cando un texto, pensado como fábula ou relato, é narrado a través de códigos e soportes lingüísticos diferentes daqueles para os que foi creado, ou mediante ese proceso chamado transposición ou, como o definiu Jakobson, tradución intersemiótica. Para aplicar estas nocións teóricas a un exemplo concreto e observar directamente os cambios que o hipotexto pode sufrir tras esta pasaxe, optamos por analizar o caso da famosa novela de Samuel Richardson publicada en 1740 e titulada Pamela ou a virtude recompensada. Grazas ao éxito da novela, a historia de Pamela foi obxecto de máis dunha transposición, porén o noso traballo centrarase na realizada por Carlo Goldoni, quen en 1750 escribiu unha comedia titulada La Pamela, o sia la virtù premiata levada aos escenarios ese mesmo ano pola compañía do actor-director Medebac e publicada primeiro na edición Bettinelli (vol. V 1750) como Pamela e despois converteuse en Pamela fanciulla nos Pasquali (vol. I, 1761), unha versión que analizaremos. Desde un punto de vista semiótico, a obra teatral semella particularmente interesante de estudar xa que, como o propio Goldoni se preocupou de subliñar ao longo da súa carreira, ten unha dobre natureza: o texto dramático e o espectacular. O primeiro, o que permanece para a posteridade, está contado a través dun código lingüístico escrito, mentres que o segundo, efémero e ligado á continxencia do espectáculo, engade á linguaxe unha gama de códigos diferentes, desde o visual ao sonoro. Despois de analizar a transposición da novela ao texto dramático, pasaremos á análise da gravación dunha representación da comedia de Goldoni, celebrada no Teatro Sociale Club 74 de Mendrisio, Suíza, o 23 de marzo de 2013, dirixida por Franco Di Leo.
O noso traballo de investigación tentará analizar as implicacións que xorden cando un texto, pensado como fábula ou relato, é narrado a través de códigos e soportes lingüísticos diferentes daqueles para os que foi creado, ou mediante ese proceso chamado transposición ou, como o definiu Jakobson, tradución intersemiótica. Para aplicar estas nocións teóricas a un exemplo concreto e observar directamente os cambios que o hipotexto pode sufrir tras esta pasaxe, optamos por analizar o caso da famosa novela de Samuel Richardson publicada en 1740 e titulada Pamela ou a virtude recompensada. Grazas ao éxito da novela, a historia de Pamela foi obxecto de máis dunha transposición, porén o noso traballo centrarase na realizada por Carlo Goldoni, quen en 1750 escribiu unha comedia titulada La Pamela, o sia la virtù premiata levada aos escenarios ese mesmo ano pola compañía do actor-director Medebac e publicada primeiro na edición Bettinelli (vol. V 1750) como Pamela e despois converteuse en Pamela fanciulla nos Pasquali (vol. I, 1761), unha versión que analizaremos. Desde un punto de vista semiótico, a obra teatral semella particularmente interesante de estudar xa que, como o propio Goldoni se preocupou de subliñar ao longo da súa carreira, ten unha dobre natureza: o texto dramático e o espectacular. O primeiro, o que permanece para a posteridade, está contado a través dun código lingüístico escrito, mentres que o segundo, efémero e ligado á continxencia do espectáculo, engade á linguaxe unha gama de códigos diferentes, desde o visual ao sonoro. Despois de analizar a transposición da novela ao texto dramático, pasaremos á análise da gravación dunha representación da comedia de Goldoni, celebrada no Teatro Sociale Club 74 de Mendrisio, Suíza, o 23 de marzo de 2013, dirixida por Franco Di Leo.
Dirección
GUTIERREZ CAROU, JAVIER (Titoría)
LOPEZ RIVERA, JUAN JOSE Cotitoría
GUTIERREZ CAROU, JAVIER (Titoría)
LOPEZ RIVERA, JUAN JOSE Cotitoría
Tribunal
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
CECCARELLI , MARILENA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
Familia, memoria e trauma: O estado intermedio (Rexina Vega) e The Gathering (Anne Enright).
Autoría
N.P.J.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.P.J.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2025 11:15
11.09.2025 11:15
Resumo
O obxectivo deste traballo é a análise de dúas novelas: O estado intermedio, de Rexina Vega, e The Gathering, de Anne Enright. Ambas historias xiran arredor dunha muller que se afronta á perda dun familiar e debe comezar un proceso de duelo que a obriga a descubrir o pasado familiar e tratar de buscar a paz consigo mesma e a historia da súa familia. Enright e Vega mostran nos seus traballos diferentes puntos de vista sobre como tratar con eventos e lembranzas traumáticas. Crean personaxes con diferentes actitudes que resultan en distintos mecanismos mentais de defensa ante os traumas infantís. A miña investigación baséase no campo académico das teorías de Trauma e Memoria. Con esa metodoloxía, o meu obxectivo principal é explorar cómo ambas autoras deciden mostrar os procesos dos seus personaxes tomando ventaxe do medio da escritura de ficción para representar emocións e procesos reais. A estrutura do traballo divídese en tres capítulos. No primeiro, analizarei O estado intermedio exclusivamente para explorar as diferentes respostas ante o trauma infantil e os distintos procesos mentais que Vega decide representar nos seus dous protagonistas. O segundo capítulo conta cunha estrutura moi similar ao anterior, analizando desta vez The Gathering e estudando a maneira na que Enright decide representar o evento traumático e os efectos mentais que ten nas víctimas. Por último, o terceiro capítulo é unha comparación final que enfronte as características de cada novela para tratar de demostrar o interese que ambos traballos teñen para o campo das teorías sobre Trauma e Memoria. Ao longo dos apartados, sacaréi as miñas propias conclusións e hipóteses sobre os estudos de Trauma e Memoria baseándome no estudo destas dúas novelas concretas a as maneiras nas que cada unha resulta útil para o campo de estudos psicolóxicos. A literatura é, por tanto, unha ferramenta moi interesante para este campo científico.
O obxectivo deste traballo é a análise de dúas novelas: O estado intermedio, de Rexina Vega, e The Gathering, de Anne Enright. Ambas historias xiran arredor dunha muller que se afronta á perda dun familiar e debe comezar un proceso de duelo que a obriga a descubrir o pasado familiar e tratar de buscar a paz consigo mesma e a historia da súa familia. Enright e Vega mostran nos seus traballos diferentes puntos de vista sobre como tratar con eventos e lembranzas traumáticas. Crean personaxes con diferentes actitudes que resultan en distintos mecanismos mentais de defensa ante os traumas infantís. A miña investigación baséase no campo académico das teorías de Trauma e Memoria. Con esa metodoloxía, o meu obxectivo principal é explorar cómo ambas autoras deciden mostrar os procesos dos seus personaxes tomando ventaxe do medio da escritura de ficción para representar emocións e procesos reais. A estrutura do traballo divídese en tres capítulos. No primeiro, analizarei O estado intermedio exclusivamente para explorar as diferentes respostas ante o trauma infantil e os distintos procesos mentais que Vega decide representar nos seus dous protagonistas. O segundo capítulo conta cunha estrutura moi similar ao anterior, analizando desta vez The Gathering e estudando a maneira na que Enright decide representar o evento traumático e os efectos mentais que ten nas víctimas. Por último, o terceiro capítulo é unha comparación final que enfronte as características de cada novela para tratar de demostrar o interese que ambos traballos teñen para o campo das teorías sobre Trauma e Memoria. Ao longo dos apartados, sacaréi as miñas propias conclusións e hipóteses sobre os estudos de Trauma e Memoria baseándome no estudo destas dúas novelas concretas a as maneiras nas que cada unha resulta útil para o campo de estudos psicolóxicos. A literatura é, por tanto, unha ferramenta moi interesante para este campo científico.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
O uso de ferramentas dixitais na ensinanza e aprendizaxe da pronunciación do inglés nas escolas secundarias: O caso de e-SoundWay Free Roaming (e-SoundWayFR)
Autoría
M.P.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.P.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 11:00
19.06.2025 11:00
Resumo
A aprendizaxe dixital de linguas (DLL, polas súas siglas en inglés) aumenta a accesibilidade e a flexibilidade na ensinanza de idiomas, proporcionando experiencias de aprendizaxe personalizadas e melloradas con funcións interactivas como a gamificación e o uso de multimedia, o que permite unha aprendizaxe inmersiva e culturalmente enriquecedora. O DLL é especialmente útil para a ensinanza da pronunciación, xa que aborda as dificultades e os desafíos máis recorrentes ós que se enfrontan os estudantes e que os métodos tradicionais de ensinanza adoitan pasar por alto. A pronunciación é crucial para a adquisición de idiomas, pero a súa ensinanza efectiva segue sendo un reto nas escolas secundarias españolas. A integración de ferramentas dixitais na ensinanza da pronunciación ofrece melloras prometedoras. As ferramentas de formación en pronunciación asistida por ordenador (CAPT, polas súas siglas en inglés) demostraron a súa valía, ofrecendo retroalimentación interactiva e a posibilidade dunha práctica da que a miúdo carecen as entornas tradicionais. Este TFG ten como obxectivo avaliar e-SoundWayFR (e-SoundWay Free Roaming), unha aplicación dixital gamificada deseñada para mellorar a pronunciación do inglés entre estudantes hispano-falantes de secundaria. Este proxecto examina como e-SoundWayFR aborda as dificultades que os estudantes atopan na pronunciación do inglés, proporcionando ferramentas para superalas. O proxecto comeza cunha análise do estado actual da ensinanza da pronunciación do inglés nas escolas secundarias españolas, incluíndo unha visión xeral da normativa educativa concerninte á pronunciación e ós materias actualmente en uso para este cometido. A continuación, realizarase unha análise comparativa de diversas ferramentas CAPT e e-SoundWayFR, o que permitirá identificar as súas características e as dimensións que deberían abordarse para satisfacer as necesidades de profesores e estudantes na educación secundaria. Posiblemente, a través de entrevistas semiestructuradas e cuestionarios, outra dimensión da análise podería implicar analizar as percepcións dos docentes sobre as prácticas da ensinanza do inglés como lingua estranxeira (EFL, polas súas siglas en inglés) relacionadas coa pronunciación, así como as experiencias dos usuarios e dos estudantes tras probar e-SoundWayFR. Desta maneira, contribuirase de forma valiosa sobre como as ferramentas dixitais poden apoiar a adquisición do idioma e mellorar a conciencia fonolóxica neste nivel educativo.
A aprendizaxe dixital de linguas (DLL, polas súas siglas en inglés) aumenta a accesibilidade e a flexibilidade na ensinanza de idiomas, proporcionando experiencias de aprendizaxe personalizadas e melloradas con funcións interactivas como a gamificación e o uso de multimedia, o que permite unha aprendizaxe inmersiva e culturalmente enriquecedora. O DLL é especialmente útil para a ensinanza da pronunciación, xa que aborda as dificultades e os desafíos máis recorrentes ós que se enfrontan os estudantes e que os métodos tradicionais de ensinanza adoitan pasar por alto. A pronunciación é crucial para a adquisición de idiomas, pero a súa ensinanza efectiva segue sendo un reto nas escolas secundarias españolas. A integración de ferramentas dixitais na ensinanza da pronunciación ofrece melloras prometedoras. As ferramentas de formación en pronunciación asistida por ordenador (CAPT, polas súas siglas en inglés) demostraron a súa valía, ofrecendo retroalimentación interactiva e a posibilidade dunha práctica da que a miúdo carecen as entornas tradicionais. Este TFG ten como obxectivo avaliar e-SoundWayFR (e-SoundWay Free Roaming), unha aplicación dixital gamificada deseñada para mellorar a pronunciación do inglés entre estudantes hispano-falantes de secundaria. Este proxecto examina como e-SoundWayFR aborda as dificultades que os estudantes atopan na pronunciación do inglés, proporcionando ferramentas para superalas. O proxecto comeza cunha análise do estado actual da ensinanza da pronunciación do inglés nas escolas secundarias españolas, incluíndo unha visión xeral da normativa educativa concerninte á pronunciación e ós materias actualmente en uso para este cometido. A continuación, realizarase unha análise comparativa de diversas ferramentas CAPT e e-SoundWayFR, o que permitirá identificar as súas características e as dimensións que deberían abordarse para satisfacer as necesidades de profesores e estudantes na educación secundaria. Posiblemente, a través de entrevistas semiestructuradas e cuestionarios, outra dimensión da análise podería implicar analizar as percepcións dos docentes sobre as prácticas da ensinanza do inglés como lingua estranxeira (EFL, polas súas siglas en inglés) relacionadas coa pronunciación, así como as experiencias dos usuarios e dos estudantes tras probar e-SoundWayFR. Desta maneira, contribuirase de forma valiosa sobre como as ferramentas dixitais poden apoiar a adquisición do idioma e mellorar a conciencia fonolóxica neste nivel educativo.
Dirección
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Morte por Lume: A Natureza Bizantina da Tradición do Dragón en Gran Bretaña
Autoría
D.P.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
D.P.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 12:30
17.07.2025 12:30
Resumo
En tempos recentes, os dragones convertéronse nunha figura común usada en varias formas de medios, usualmente compartindo algunhas características entre diversas representacións. Con todo, teñen unha longa historia en Gran Bretaña. A maioría das culturas no mundo teñen unha forma ou outra dunha figura draconiana, con significados e simbolismos variados. Isto aplica fortemente á cultura Británica. Ao ler lendas de dragones nas súas diversas formas e nomes en Gran Bretaña pódese ver a relación con variados eventos históricos que tiveron un impacto relevante no país. Ademais, as diversas culturas en Gran Bretaña inclúen varios tipos de dragones que son reflectidos no seu folclore segundo os valores que cada cultura considera máis prezados e importantes. Esta tese ten como obxectivo estudar as diversas representacións dos dragones nas lendas británicas e conectalas aos seus fondos culturais, explicando e exemplificando os papeis importantes que estes seres fantásticos desenvolven nestas. A metodoloxía utilizada será de lectura próxima, buscando enlácelos socio-históricos entre cada mito e o seu contexto ao prestar moita atención aos detalles en cada historia. As fontes que servirán como corpus para esta análise son os libros de Folk Tales: United Kingdom, con autores varios, que consisten en coleccións de diferentes lendas, historias, e mitos que sobreviviron ao longo da historia de Gran Bretaña; British Dragons de D.L. Ashliman, un corpus de lendas draconianas fundamentais, e o libro The Celtic Dragon Myth de J.F. Campbell, centrado na cultura Celta británica e as súas lendas de dragones. Ademais destes recursos, tamén se utilizarán outras fontes bibliográficas importantes como referencias co fin de crear un estudo completo. Deste xeito, a bibliografía máis relevante será abordada. En conclusión, os dragones serven como unha criatura que define a cultura británica, reflectindo a súa longa e complicada historia en cada mito e lenda. Por tanto, é importante entender o significado subjacente nas súas variadas representacións na tradición británica. Principais referencias bibliográficas: Malcolm Green et al. The History Press, 2011, Folk Tales: United Kingdom. 56 vols. Ashliman, D. L. British Dragons. Accedido el 20 Oct. 2024. University of Pittsburgh, 26 Dec. 2023. Campbell, John Francis. Celtic Dragon Myth: With the Geste of Fraoch and the Dragon. Forgotten Books, 2018.
En tempos recentes, os dragones convertéronse nunha figura común usada en varias formas de medios, usualmente compartindo algunhas características entre diversas representacións. Con todo, teñen unha longa historia en Gran Bretaña. A maioría das culturas no mundo teñen unha forma ou outra dunha figura draconiana, con significados e simbolismos variados. Isto aplica fortemente á cultura Británica. Ao ler lendas de dragones nas súas diversas formas e nomes en Gran Bretaña pódese ver a relación con variados eventos históricos que tiveron un impacto relevante no país. Ademais, as diversas culturas en Gran Bretaña inclúen varios tipos de dragones que son reflectidos no seu folclore segundo os valores que cada cultura considera máis prezados e importantes. Esta tese ten como obxectivo estudar as diversas representacións dos dragones nas lendas británicas e conectalas aos seus fondos culturais, explicando e exemplificando os papeis importantes que estes seres fantásticos desenvolven nestas. A metodoloxía utilizada será de lectura próxima, buscando enlácelos socio-históricos entre cada mito e o seu contexto ao prestar moita atención aos detalles en cada historia. As fontes que servirán como corpus para esta análise son os libros de Folk Tales: United Kingdom, con autores varios, que consisten en coleccións de diferentes lendas, historias, e mitos que sobreviviron ao longo da historia de Gran Bretaña; British Dragons de D.L. Ashliman, un corpus de lendas draconianas fundamentais, e o libro The Celtic Dragon Myth de J.F. Campbell, centrado na cultura Celta británica e as súas lendas de dragones. Ademais destes recursos, tamén se utilizarán outras fontes bibliográficas importantes como referencias co fin de crear un estudo completo. Deste xeito, a bibliografía máis relevante será abordada. En conclusión, os dragones serven como unha criatura que define a cultura británica, reflectindo a súa longa e complicada historia en cada mito e lenda. Por tanto, é importante entender o significado subjacente nas súas variadas representacións na tradición británica. Principais referencias bibliográficas: Malcolm Green et al. The History Press, 2011, Folk Tales: United Kingdom. 56 vols. Ashliman, D. L. British Dragons. Accedido el 20 Oct. 2024. University of Pittsburgh, 26 Dec. 2023. Campbell, John Francis. Celtic Dragon Myth: With the Geste of Fraoch and the Dragon. Forgotten Books, 2018.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Os xitanos na literatura de Miguel de Cervantes
Autoría
C.R.P.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.R.P.T.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
10.09.2025 12:00
10.09.2025 12:00
Resumo
O pobo xitano viviu unha migración masiva durante os séculos XII e XIV, chegando así ao continente europeo e asentándose no sur de España tras a súa chegada polo Norte de África dende Exipto. Pouco a pouco, este pobo nómade foi establecéndose no resto da península e acabou transformándose nunha das minorías étnicas máis controvertidas do país. A representación deste pobo carecente de literatura propia e relegado a unha posición marxinal ocuparía un papel ínfimo na literatura española até o Século de Ouro. Será Miguel Cervantes quen utilizará a esta minoría étnica como protagonista dalgunhas das súas obras e como personaxes secundarios en tantas outras, ofrecéndolles así un espazo na nosa literatura e reflectindo a súa presenza na realidade social da España do século XVII. A elección de Cervantes de incorporar nas súas obras a este grupo marxinal marcou un antes e un despois na literatura sobre xitanos. O obxectivo do presente traballo será analizar en primeiro lugar a visión que da Cervantes do pobo xitano a través do estudo da prosopografía e etopeias dos personaxes xitanos, dende unha visión tanto colectiva como individual. Así mesmo, atenderase aos tópicos que encarnan estes personaxes na literatura de Cervantes. Son numerosas as obras nas que Cervantes incluíu personaxes xitanos, polo que o traballo só recollerá aquelas nas que estes personaxes son ben protagonistas, ben personaxes secundarios de peso ou relevantes para o análise. As obras seleccionadas son polo tanto: La Gitanilla, Pedro de Urdemalas, El coloquio de los perros y El Quijote. Este estudo pretende ser unha análise dos personaxes xitanos dende un punto de vista totalmente literario, aínda que trataranse temas sociais como os prexuízos e a discriminación que sufriu este pobo no Século de Ouro e que continúan até o día de hoxe, xa que son fundamentais para entender a súa caracterización nas obras cervantinas.
O pobo xitano viviu unha migración masiva durante os séculos XII e XIV, chegando así ao continente europeo e asentándose no sur de España tras a súa chegada polo Norte de África dende Exipto. Pouco a pouco, este pobo nómade foi establecéndose no resto da península e acabou transformándose nunha das minorías étnicas máis controvertidas do país. A representación deste pobo carecente de literatura propia e relegado a unha posición marxinal ocuparía un papel ínfimo na literatura española até o Século de Ouro. Será Miguel Cervantes quen utilizará a esta minoría étnica como protagonista dalgunhas das súas obras e como personaxes secundarios en tantas outras, ofrecéndolles así un espazo na nosa literatura e reflectindo a súa presenza na realidade social da España do século XVII. A elección de Cervantes de incorporar nas súas obras a este grupo marxinal marcou un antes e un despois na literatura sobre xitanos. O obxectivo do presente traballo será analizar en primeiro lugar a visión que da Cervantes do pobo xitano a través do estudo da prosopografía e etopeias dos personaxes xitanos, dende unha visión tanto colectiva como individual. Así mesmo, atenderase aos tópicos que encarnan estes personaxes na literatura de Cervantes. Son numerosas as obras nas que Cervantes incluíu personaxes xitanos, polo que o traballo só recollerá aquelas nas que estes personaxes son ben protagonistas, ben personaxes secundarios de peso ou relevantes para o análise. As obras seleccionadas son polo tanto: La Gitanilla, Pedro de Urdemalas, El coloquio de los perros y El Quijote. Este estudo pretende ser unha análise dos personaxes xitanos dende un punto de vista totalmente literario, aínda que trataranse temas sociais como os prexuízos e a discriminación que sufriu este pobo no Século de Ouro e que continúan até o día de hoxe, xa que son fundamentais para entender a súa caracterización nas obras cervantinas.
Dirección
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Titoría)
FERNANDEZ MOSQUERA, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Actitudes lingüísticas cara ó galego do estudantado de ensino medio e bacharelato da Limia Baixa (Bande)
Autoría
E.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
E.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 10:00
17.07.2025 10:00
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo o estudo das actitudes lingüísticas cara ó galego do alumnado de ensino medio e bacharelato da Limia Baixa, concretamente do concello de Bande, onde se sitúa o Instituto de Educación Secundaria (IES) obxecto de análise. Este centro, pequeno e rural, atópase nunha área maioritariamente galegofalante e ademáis é o único centro da comarca. Nel, escolarízase alumnado procedente non só de Bande, senón tamén doutros concellos limítrofes como Lobios, Entrimo, Muíños, Lobeira e Verea. A investigación céntrase en explorar o imaxinario social da lingua galega entre os adolescentes, de idades comprendidas entre os 12 e os 17 anos (desde 1o de Educación Secundaria Obrigatoria ata 2o de Bacharelato). Para iso, empregarase unha metodoloxía cualitativa baseada nun grupo de discusión, co fin de recoller as percepcións, experiencias e valores relacionados co uso do galego neste contexto. Mediante unha análise crítica e reflexiva do discurso dos participantes, buscarase comprender as dinámicas sociais e ideolóxicas que condicionan as súas prácticas lingüísticas. Ademais, examinarase se o cambio nas actitudes cara ó galego responde á influencia dunha ideoloxía que lexitima a subordinación da lingua propia fronte ao castelán.
Este Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo o estudo das actitudes lingüísticas cara ó galego do alumnado de ensino medio e bacharelato da Limia Baixa, concretamente do concello de Bande, onde se sitúa o Instituto de Educación Secundaria (IES) obxecto de análise. Este centro, pequeno e rural, atópase nunha área maioritariamente galegofalante e ademáis é o único centro da comarca. Nel, escolarízase alumnado procedente non só de Bande, senón tamén doutros concellos limítrofes como Lobios, Entrimo, Muíños, Lobeira e Verea. A investigación céntrase en explorar o imaxinario social da lingua galega entre os adolescentes, de idades comprendidas entre os 12 e os 17 anos (desde 1o de Educación Secundaria Obrigatoria ata 2o de Bacharelato). Para iso, empregarase unha metodoloxía cualitativa baseada nun grupo de discusión, co fin de recoller as percepcións, experiencias e valores relacionados co uso do galego neste contexto. Mediante unha análise crítica e reflexiva do discurso dos participantes, buscarase comprender as dinámicas sociais e ideolóxicas que condicionan as súas prácticas lingüísticas. Ademais, examinarase se o cambio nas actitudes cara ó galego responde á influencia dunha ideoloxía que lexitima a subordinación da lingua propia fronte ao castelán.
Dirección
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Titor do alumno)
A solta Tea 1-39-8 (Biblioteca Histórica Municipal de Madrid) de “El jardín de Falerina” no contexto da recepción do teatro calderoniano no século XVIII
Autoría
I.P.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
I.P.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2025 11:30
20.06.2025 11:30
Resumo
O presente traballo de fin de grao ten como obxectivo afondar na recepción do teatro barroco durante a primeira metade do século XVIII. Especificamente, atenderase á figura de Pedro Calderón de la Barca e aos motivos do éxito das súas comedias tanto nos teatros como na imprenta durante a primeira metade do século; esa fama irá esmorecendo na segunda metade do século tras a irrupción da política ilustrada e, particularmente, nas últimas décadas do Setecentos. Para exemplificar este cambio traballarase coa comedia El jardín de Falerina, comedia en dous actos que responde ao xénero de comedia cantada, escrita por Pedro Calderón de la Barca no século XVII para a súa estrea na Casa da Zarzuela en 1649, pero que tamén colleitou un grande éxito nos teatros da Cruz e do Príncipe durante todo o século posterior. Esta peza transmitiuse mediante diferentes testemuños no século XVII e chegou ata o XVIII principalmente a través de edicións soltas. Entre elas é particularmente interesante a que se conserva na Biblioteca Histórica Municipal de Madrid baixo a sinatura Tea 1-39-8, b, posto que presenta indicios de ter sido empregada nunha representación do século XVIII. En resumo, unha das principais características da edición solta que nos interesa, a cal posúe varias datas de representación, é a aparición de varios pasaxes eliminados e reescritos mediante as denominadas banderillas. A través do método do cotexo entre esta edición solta e os testemuños anteriores da comedia, intentarase atopar as razóns desas modificacións e averiguar se estas responden verdadeiramente á censura ilustrada imperante a mediados do século.
O presente traballo de fin de grao ten como obxectivo afondar na recepción do teatro barroco durante a primeira metade do século XVIII. Especificamente, atenderase á figura de Pedro Calderón de la Barca e aos motivos do éxito das súas comedias tanto nos teatros como na imprenta durante a primeira metade do século; esa fama irá esmorecendo na segunda metade do século tras a irrupción da política ilustrada e, particularmente, nas últimas décadas do Setecentos. Para exemplificar este cambio traballarase coa comedia El jardín de Falerina, comedia en dous actos que responde ao xénero de comedia cantada, escrita por Pedro Calderón de la Barca no século XVII para a súa estrea na Casa da Zarzuela en 1649, pero que tamén colleitou un grande éxito nos teatros da Cruz e do Príncipe durante todo o século posterior. Esta peza transmitiuse mediante diferentes testemuños no século XVII e chegou ata o XVIII principalmente a través de edicións soltas. Entre elas é particularmente interesante a que se conserva na Biblioteca Histórica Municipal de Madrid baixo a sinatura Tea 1-39-8, b, posto que presenta indicios de ter sido empregada nunha representación do século XVIII. En resumo, unha das principais características da edición solta que nos interesa, a cal posúe varias datas de representación, é a aparición de varios pasaxes eliminados e reescritos mediante as denominadas banderillas. A través do método do cotexo entre esta edición solta e os testemuños anteriores da comedia, intentarase atopar as razóns desas modificacións e averiguar se estas responden verdadeiramente á censura ilustrada imperante a mediados do século.
Dirección
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
A saudade: concepto e presenza na poesía de Celso Emilio Ferreiro
Autoría
L.P.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.P.B.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
Este traballo pretende profundar na presenza do sentimento da saudade na obra poética do celanovés Celso Emilio Ferreiro. Para isto, o primeiro será tentar achegar unha definición completa e precisa dun concepto tan complexo, que constitúe unha característica fundamental da configuración do espírito galego e portugués. Tratarase a concepción da saudade dende unha perspectiva filosófica, partindo da premisa de que cada pobo ten unha filosofía propia e diferenciada. No caso do pobo galego - e portugués -, é a saudade o trazo definitorio e diferencial do sistema de pensamento que posúen. Logo de ter conformada unha visión clara deste sentimento, analizarase como se manifesta a través das verbas de Celso Emilio, o poeta social por excelencia da literatura galega. Fortemente marcada como estivo a súa traxectoria vital pola experiencia da emigración e o afastamento da amada terra natal, resulta evidente e innegable o pouso de saudade que existe na súa obra poética. Co obxectivo de coñecer o xeito no que Ferreiro vive esa saudade e escribe sobre ela, os poemarios Onde o mundo se chama Celanova, Terra de ningures e, de xeito máis tanxencial Longa noite de pedra e Viaxe ao país dos ananos, serán os que sirvan de exemplo ao estudo que se vai desenvolver.
Este traballo pretende profundar na presenza do sentimento da saudade na obra poética do celanovés Celso Emilio Ferreiro. Para isto, o primeiro será tentar achegar unha definición completa e precisa dun concepto tan complexo, que constitúe unha característica fundamental da configuración do espírito galego e portugués. Tratarase a concepción da saudade dende unha perspectiva filosófica, partindo da premisa de que cada pobo ten unha filosofía propia e diferenciada. No caso do pobo galego - e portugués -, é a saudade o trazo definitorio e diferencial do sistema de pensamento que posúen. Logo de ter conformada unha visión clara deste sentimento, analizarase como se manifesta a través das verbas de Celso Emilio, o poeta social por excelencia da literatura galega. Fortemente marcada como estivo a súa traxectoria vital pola experiencia da emigración e o afastamento da amada terra natal, resulta evidente e innegable o pouso de saudade que existe na súa obra poética. Co obxectivo de coñecer o xeito no que Ferreiro vive esa saudade e escribe sobre ela, os poemarios Onde o mundo se chama Celanova, Terra de ningures e, de xeito máis tanxencial Longa noite de pedra e Viaxe ao país dos ananos, serán os que sirvan de exemplo ao estudo que se vai desenvolver.
Dirección
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Vogal)
Innovacións no Diccionario panhispánico de dudas: análise das adicións léxicas entre 2005 e 2025
Autoría
C.P.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.P.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 12:30
18.06.2025 12:30
Resumo
Os dicionarios de dúbidas constituíron unha ferramenta eficaz para liquidar as vacilacións lingüísticas dos falantes dende o século XVIII e, tras a publicación de distintos lexicóns deste tipo, como o Diccionario de dudas y dificultades de la lengua española (1961), de Manuel Seco, en 2005 viu a luz unha obra que se convertería nun repertorio crave no ámbito da lexicografía española: o Diccionario panhispánico de dudas (DPD), de ASALE e RAE. Vinte anos despois, a transformación dos hábitos idiomáticos dos hispanofalantes e a publicación doutras obras fundamentais relacionadas coa norma do español deixaron patente a urxente necesidade de renovación. O presente traballo ten como obxectivo ofrecer unha análise das adicións léxicas que se incluíron na segunda edición do DPD (publicada en 2025). Para iso, ofrecerase, en primeiro lugar, un inventario preliminar dos cambios principais que se observaron entre as dúas edicións deste repertorio (e, por tanto, farase unha breve alusión ás supresións e modificacións testemuñadas). Posteriormente, a análise centrarase nas adicións, tema central do traballo, e anotaranse as posibles causas que levaron á incorporación dos termos tratados, a partir da investigación realizada noutros repertorios lexicográficos, como o Diccionario de la lengua española ou o Diccionario del español actual, así como en distintos corpus (en particular o CORPES) ou as consultas efectuadas na conta de Twitter @RAEinforma, mediante o uso do hashtag #dudaRAE. Finalmente, nas conclusións ofrecerase unha síntese dos resultados obtidos neste traballo.
Os dicionarios de dúbidas constituíron unha ferramenta eficaz para liquidar as vacilacións lingüísticas dos falantes dende o século XVIII e, tras a publicación de distintos lexicóns deste tipo, como o Diccionario de dudas y dificultades de la lengua española (1961), de Manuel Seco, en 2005 viu a luz unha obra que se convertería nun repertorio crave no ámbito da lexicografía española: o Diccionario panhispánico de dudas (DPD), de ASALE e RAE. Vinte anos despois, a transformación dos hábitos idiomáticos dos hispanofalantes e a publicación doutras obras fundamentais relacionadas coa norma do español deixaron patente a urxente necesidade de renovación. O presente traballo ten como obxectivo ofrecer unha análise das adicións léxicas que se incluíron na segunda edición do DPD (publicada en 2025). Para iso, ofrecerase, en primeiro lugar, un inventario preliminar dos cambios principais que se observaron entre as dúas edicións deste repertorio (e, por tanto, farase unha breve alusión ás supresións e modificacións testemuñadas). Posteriormente, a análise centrarase nas adicións, tema central do traballo, e anotaranse as posibles causas que levaron á incorporación dos termos tratados, a partir da investigación realizada noutros repertorios lexicográficos, como o Diccionario de la lengua española ou o Diccionario del español actual, así como en distintos corpus (en particular o CORPES) ou as consultas efectuadas na conta de Twitter @RAEinforma, mediante o uso do hashtag #dudaRAE. Finalmente, nas conclusións ofrecerase unha síntese dos resultados obtidos neste traballo.
Dirección
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
O ensino do italiano como lingua estranxeira a alumnos con dificultades de aprendizaxe
Autoría
M.P.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.P.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
Nos últimos anos os avances da medicina axudaron a moitas persoas na diagnose de diferentes trastornos específicos da aprendizaxe (TEA). Así a sociedade estase a preparar cada vez máis para comprender mellor estes trastornos e facer máis accesibles aspectos da vida cotiá, co obxectivo de lograr que todos teñamos os mesmos dereitos. Un destes dereitos é o dereito á educación e, polo tanto, o profesorado e os centros educativos están traballando recentemente para intentar crear un ambiente no que todo o alumnado, independentemente da súa condición, poidan acceder ao mesmo nivel educativo. Non obstante, o proceso é lento e, por agora, abarca só as competencias básicas, deixando a moitos estudantes sen a posibilidade de desenvolver os seus intereses en outras áreas, como a das linguas estranxeiras. Neste Traballo de Fin de Grao tratarase de adaptar o ensino do italiano como lingua estranxeira ao alumnado galego que teña interese por aprendela lingua. A través da lectura de manuais de ensino de linguas estranxeiras e de ensino adaptado para estudantes con TEA ou discapacidade, farase una proposta para facer a aprendizaxe da lingua italiana máis accesible usando como punto de referencia a lingua materna e os recursos audiovisuais que poidan estimular a interese do estudante.
Nos últimos anos os avances da medicina axudaron a moitas persoas na diagnose de diferentes trastornos específicos da aprendizaxe (TEA). Así a sociedade estase a preparar cada vez máis para comprender mellor estes trastornos e facer máis accesibles aspectos da vida cotiá, co obxectivo de lograr que todos teñamos os mesmos dereitos. Un destes dereitos é o dereito á educación e, polo tanto, o profesorado e os centros educativos están traballando recentemente para intentar crear un ambiente no que todo o alumnado, independentemente da súa condición, poidan acceder ao mesmo nivel educativo. Non obstante, o proceso é lento e, por agora, abarca só as competencias básicas, deixando a moitos estudantes sen a posibilidade de desenvolver os seus intereses en outras áreas, como a das linguas estranxeiras. Neste Traballo de Fin de Grao tratarase de adaptar o ensino do italiano como lingua estranxeira ao alumnado galego que teña interese por aprendela lingua. A través da lectura de manuais de ensino de linguas estranxeiras e de ensino adaptado para estudantes con TEA ou discapacidade, farase una proposta para facer a aprendizaxe da lingua italiana máis accesible usando como punto de referencia a lingua materna e os recursos audiovisuais que poidan estimular a interese do estudante.
Dirección
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
Tribunal
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
Realismo, Modernismo e Perspectivas Femininas: Jane Austen e Virginia Woolf
Autoría
G.P.N.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
G.P.N.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 11:30
19.06.2025 11:30
Resumo
O Realismo e o Modernismo son dous períodos literarios importantes dentro da literatura inglesa que abranguen os séculos dezanove e vinte, respectivamente. Se ben as obras realistas e modernistas teñen diferenzas formais e estilísticas que aparentemente poderían resultar en dous movementos antitéticos, ambas se centran na transformación social e psicolóxica do individuo. De feito, na representación social e realista da sociedade, as escritoras británicas Jane Austen e Virginia Woolf son clave para moldear novas subxectividades, a pesar das súas aparentes diferenzas e da súa inscrición en movementos literarios aparentemente antitéticos, como é o caso do Realismo e do Modernismo. Con todo, tanto Austen como Woolf produciron contribucións relevantes nas súas respectivas exploracións acerca do papel que tiñan as mulleres na cultura e acerca das tensións producidas entre o ámbito privado e o público. O obxectivo principal desta disertación é analizar a importancia de Jane Austen e Virginia Woolf dentro do Realismo e do Modernismo, respectivamente, para investigar puntos de encontro entre ambas escritoras e estudar a súa pegada cultural. Algúns aspectos tratados nesta análise comparativa son a crítica social, as influencias literarias e as características estilísticas que se atopan nalgunhas das obras máis relevantes das autoras, examinadas dende unha perspectiva de xénero.
O Realismo e o Modernismo son dous períodos literarios importantes dentro da literatura inglesa que abranguen os séculos dezanove e vinte, respectivamente. Se ben as obras realistas e modernistas teñen diferenzas formais e estilísticas que aparentemente poderían resultar en dous movementos antitéticos, ambas se centran na transformación social e psicolóxica do individuo. De feito, na representación social e realista da sociedade, as escritoras británicas Jane Austen e Virginia Woolf son clave para moldear novas subxectividades, a pesar das súas aparentes diferenzas e da súa inscrición en movementos literarios aparentemente antitéticos, como é o caso do Realismo e do Modernismo. Con todo, tanto Austen como Woolf produciron contribucións relevantes nas súas respectivas exploracións acerca do papel que tiñan as mulleres na cultura e acerca das tensións producidas entre o ámbito privado e o público. O obxectivo principal desta disertación é analizar a importancia de Jane Austen e Virginia Woolf dentro do Realismo e do Modernismo, respectivamente, para investigar puntos de encontro entre ambas escritoras e estudar a súa pegada cultural. Algúns aspectos tratados nesta análise comparativa son a crítica social, as influencias literarias e as características estilísticas que se atopan nalgunhas das obras máis relevantes das autoras, examinadas dende unha perspectiva de xénero.
Dirección
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Unha revisión da clasificación das palabras compostas en galego
Autoría
L.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 10:45
17.07.2025 10:45
Resumo
A composición é un dos procesos de tipo aditivo de formación de palabras. Dadas as posibilidades combinatorias que ofrece este procedemento morfolóxico, na lingüística agromaron os bosquexos de diferentes propostas de clasificación das palabras compostas, atendendo a unha serie de criterios que dan conta precisamente da diversidade formal que presenta. Porén, se centramos a ollada na lingüística galega, a composición en particular e os procesos de formación de palabras en xeral non ocupan a columna central das reflexións e publicacións, pois veñen sendo temas descoidados, pouco desenvolvidos e marxinados do foco de atención dos lingüistas. Fronte a esta eiva, a teoría lingüística continuou o seu camiño propio, avanzando no cotexo e confrontación dos diversos elementos do campo de coñecemento. É por iso que, a propósito destes descoidos que se comentan respecto da formación de palabras, máis aínda na composición, o presente traballo concrétase nunha revisión crítica das propostas de clasificación dos compostos en galego.
A composición é un dos procesos de tipo aditivo de formación de palabras. Dadas as posibilidades combinatorias que ofrece este procedemento morfolóxico, na lingüística agromaron os bosquexos de diferentes propostas de clasificación das palabras compostas, atendendo a unha serie de criterios que dan conta precisamente da diversidade formal que presenta. Porén, se centramos a ollada na lingüística galega, a composición en particular e os procesos de formación de palabras en xeral non ocupan a columna central das reflexións e publicacións, pois veñen sendo temas descoidados, pouco desenvolvidos e marxinados do foco de atención dos lingüistas. Fronte a esta eiva, a teoría lingüística continuou o seu camiño propio, avanzando no cotexo e confrontación dos diversos elementos do campo de coñecemento. É por iso que, a propósito destes descoidos que se comentan respecto da formación de palabras, máis aínda na composición, o presente traballo concrétase nunha revisión crítica das propostas de clasificación dos compostos en galego.
Dirección
Dubert García, Francisco Xosé (Titoría)
Dubert García, Francisco Xosé (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Ulises e o paradigma do heroe homérico
Autoría
J.P.S.
Grao en Filoloxía Clásica
J.P.S.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 19:00
15.07.2025 19:00
Resumo
Ulises na Ilíada constitúe un modelo de heroe único dentro do universo dos poemas homéricos. É un heroe que encarna os valores da aristocracia grega, un líder político e un guerreiro, pero a diferenza do resto de heroes a súa grandeza reside no seu intelecto e no manexo da palabra máis que no manexo da espada, funcionando como unha auténtica personificación da methis grega. O obxectivo de este traballo será analizar o dominio do logos que configura o carácter de este heroe, presente en múltiples pasaxes, como na embaixada de Aquiles, no soño de Agamenón, ou no campo de batalla, onde vemos o despregamento da súa habilidade estratéxica. A elocuencia está plenamente integrada na acción narrativa de moitas das pasaxes nas que aparece Ulises. Este atributo vese reforzado, en case todas as aparicións, a través da caracterización do heroe con epítetos que evocan esta cualidade tan particular e exclusiva. O enfoque de este estudo, será, pois, analizar a un Ulises que, non so é unha autoridade no dominio do discurso, senón que posúe un xenio que é ademais un trazo distintivo deste heroe.
Ulises na Ilíada constitúe un modelo de heroe único dentro do universo dos poemas homéricos. É un heroe que encarna os valores da aristocracia grega, un líder político e un guerreiro, pero a diferenza do resto de heroes a súa grandeza reside no seu intelecto e no manexo da palabra máis que no manexo da espada, funcionando como unha auténtica personificación da methis grega. O obxectivo de este traballo será analizar o dominio do logos que configura o carácter de este heroe, presente en múltiples pasaxes, como na embaixada de Aquiles, no soño de Agamenón, ou no campo de batalla, onde vemos o despregamento da súa habilidade estratéxica. A elocuencia está plenamente integrada na acción narrativa de moitas das pasaxes nas que aparece Ulises. Este atributo vese reforzado, en case todas as aparicións, a través da caracterización do heroe con epítetos que evocan esta cualidade tan particular e exclusiva. O enfoque de este estudo, será, pois, analizar a un Ulises que, non so é unha autoridade no dominio do discurso, senón que posúe un xenio que é ademais un trazo distintivo deste heroe.
Dirección
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Vogal)
Relatos femininos e “domésticos” de pantasmas: Un estudo de tres contos
Autoría
A.P.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.P.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.07.2025 10:30
14.07.2025 10:30
Resumo
Desde finais do século XIX, as mulleres fixeron unha contribución significativa ao xénero do relato 'doméstico' de pantasmas, unha modalidade gótica empregada como a forma máis axeitada para que as mulleres expresasen os seus medos na sociedade patriarcal da súa época. As mulleres víanse privadas da súa individualidade, excluídas da esfera pública e confinadas aos seus fogares e ás tarefas domésticas. As metáforas de reclusión foron amplamente empregadas neste xénero para representar o que acontece 'cando obrigas a todas as mulleres, negándolles os dereitos civís e políticos, a permanecer encerradas nas súas familias ás escuras' (M. Wollstonecraft, 1792). Privadas da súa identidade e das súas posesións dentro do matrimonio, e presionadas a asumir a maternidade, as mulleres víronse na necesidade de abordar os seus principais conflitos mediante estratexias alternativas e metafóricas. As escritoras comezaron a proxectar fantasmas e figuras espectrais nas súas historias como forma indirecta de denunciar a opresión, desposuimento e silenciamento que sufrían. Este traballo de fin de grao ten como obxectivo explorar o contexto social e histórico de finais do século XIX e comezos do século XX desde unha perspectiva de xénero, e estudar como as mulleres expresaron as súas ansiedades máis íntimas a través do relato de pantasmas. O obxectivo principal é analizar como estas circunstancias, xunto coas características do xénero, se reflicten nos tres relatos seleccionados: 'The Yellow Wallpaper' (1892) de Charlotte Perkins Gilman, 'The Shadowy Third' (1916) de Ellen Glasgow e 'The Shadowy Third' (1923) de Elizabeth Bowen. Nestes relatos, a presenza espectral que persegue unha muller constitúe o tropo central, servindo como unha metáfora que revela os seus medos ocultos e as formas nas que as autoridades patriarcais exercían control sobre as mulleres. O pantasma actúa como o catalizador que desencadea o seu sufrimento psicolóxico, consecuencia dos enormes desafíos da maternidade e do matrimonio que, como tantas outras mulleres da súa época, tiveron que soportar.
Desde finais do século XIX, as mulleres fixeron unha contribución significativa ao xénero do relato 'doméstico' de pantasmas, unha modalidade gótica empregada como a forma máis axeitada para que as mulleres expresasen os seus medos na sociedade patriarcal da súa época. As mulleres víanse privadas da súa individualidade, excluídas da esfera pública e confinadas aos seus fogares e ás tarefas domésticas. As metáforas de reclusión foron amplamente empregadas neste xénero para representar o que acontece 'cando obrigas a todas as mulleres, negándolles os dereitos civís e políticos, a permanecer encerradas nas súas familias ás escuras' (M. Wollstonecraft, 1792). Privadas da súa identidade e das súas posesións dentro do matrimonio, e presionadas a asumir a maternidade, as mulleres víronse na necesidade de abordar os seus principais conflitos mediante estratexias alternativas e metafóricas. As escritoras comezaron a proxectar fantasmas e figuras espectrais nas súas historias como forma indirecta de denunciar a opresión, desposuimento e silenciamento que sufrían. Este traballo de fin de grao ten como obxectivo explorar o contexto social e histórico de finais do século XIX e comezos do século XX desde unha perspectiva de xénero, e estudar como as mulleres expresaron as súas ansiedades máis íntimas a través do relato de pantasmas. O obxectivo principal é analizar como estas circunstancias, xunto coas características do xénero, se reflicten nos tres relatos seleccionados: 'The Yellow Wallpaper' (1892) de Charlotte Perkins Gilman, 'The Shadowy Third' (1916) de Ellen Glasgow e 'The Shadowy Third' (1923) de Elizabeth Bowen. Nestes relatos, a presenza espectral que persegue unha muller constitúe o tropo central, servindo como unha metáfora que revela os seus medos ocultos e as formas nas que as autoridades patriarcais exercían control sobre as mulleres. O pantasma actúa como o catalizador que desencadea o seu sufrimento psicolóxico, consecuencia dos enormes desafíos da maternidade e do matrimonio que, como tantas outras mulleres da súa época, tiveron que soportar.
Dirección
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
ESTEVEZ SAA, MARGARITA (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Relacións Humano-Animais na obra de C.S. Lewis, As Crónicas de Narnia.
Autoría
N.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.P.G.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 16:30
19.06.2025 16:30
Resumo
Clive Staples Lewis, tamén coñecido como C.S. Lewis, é un autor irlandés-británico. Unha das súas obras máis representativas é a saga das Crónicas de Narnia, da que analizarei os dous primeiros libros O león, a bruxa e o armario e O príncipe Caspian: O regreso a Narnia. Lewis inspirouse no folclore e os mitos irlandeses para crear este mundo cheo de cor e criaturas máxicas. Os principais obxectivos deste traballo son analizar as relacións humanos-animais presentes na obra de Lewis. No mundo de Narnia, podemos atopar animais tanto bondadosos como malvados, parlantes ou mudos, pero todos teñen un papel específico e diferentes tipos de relacións cos poucos humanos que aparecen nestas dúas novelas. Un dos animais máis importantes e simbólicos nelas é Aslan, o león, que é o creador de Narnia e con quen os nenos establecen a relación humano-animal máis forte. Ademais, contextualizaremos a análise das relacions humano-animal facendo referencia aos compoñentes do folclore irlandés presentes nas novelas, así como aos acontecementos cruciais da historia irlandesa. A metodoloxía empregada para a análise destas cuestións consistirá en enfoques teóricos aos estudos humano-animal, como no libro Animals and Society: An lntroduction to Human-Animal Studies de Margo DeMello. En canto ao folclore irlandés, algunhas referencias importantes inclúen Saga and Myth in Ancient Ireland de Gerad Murphy e Writings on Irish Folklore, Legend, and Myth de W. B. Yeats.
Clive Staples Lewis, tamén coñecido como C.S. Lewis, é un autor irlandés-británico. Unha das súas obras máis representativas é a saga das Crónicas de Narnia, da que analizarei os dous primeiros libros O león, a bruxa e o armario e O príncipe Caspian: O regreso a Narnia. Lewis inspirouse no folclore e os mitos irlandeses para crear este mundo cheo de cor e criaturas máxicas. Os principais obxectivos deste traballo son analizar as relacións humanos-animais presentes na obra de Lewis. No mundo de Narnia, podemos atopar animais tanto bondadosos como malvados, parlantes ou mudos, pero todos teñen un papel específico e diferentes tipos de relacións cos poucos humanos que aparecen nestas dúas novelas. Un dos animais máis importantes e simbólicos nelas é Aslan, o león, que é o creador de Narnia e con quen os nenos establecen a relación humano-animal máis forte. Ademais, contextualizaremos a análise das relacions humano-animal facendo referencia aos compoñentes do folclore irlandés presentes nas novelas, así como aos acontecementos cruciais da historia irlandesa. A metodoloxía empregada para a análise destas cuestións consistirá en enfoques teóricos aos estudos humano-animal, como no libro Animals and Society: An lntroduction to Human-Animal Studies de Margo DeMello. En canto ao folclore irlandés, algunhas referencias importantes inclúen Saga and Myth in Ancient Ireland de Gerad Murphy e Writings on Irish Folklore, Legend, and Myth de W. B. Yeats.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titor do alumno)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titor do alumno)
Castelao no exilio: unha aproximación ás súas ideas a través do proxecto Galeuzca
Autoría
L.P.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.P.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2025 19:00
11.09.2025 19:00
Resumo
Este Traballo de fin de grao ten como obxecto principal a observación e análise das principais reivindicacións que realiza Castelao nos seus artigos da revista Galeuzca. Deste xeito, poderemos construír un mapa mental a través do que comprender a relación entre as posturas de Castelao con respecto a diversos temas e as ideas que delas subxacen. Coa idea de aportar un contexto, falaremos do seu labor político na década de 1940 e as relacións que conforma con representantes doutras forzas políticas (especialmente cos líderes dos nacionalismos vasco e catalán), alianzas que deron lugar a Galeuzca e, por tanto, á revista homónima . Para finalizar, revisaremos parte da súa obra cume, Sempre en Galiza, para achegármonos ao xeito que ten nos seus últimos anos de comprender a identidade nacional galega e o modelo territorial que considera máis axeitado para Galiza, e así poder completar algo o mapa ideolóxico que se trazou a través da análise dos artigos de Galeuzca.
Este Traballo de fin de grao ten como obxecto principal a observación e análise das principais reivindicacións que realiza Castelao nos seus artigos da revista Galeuzca. Deste xeito, poderemos construír un mapa mental a través do que comprender a relación entre as posturas de Castelao con respecto a diversos temas e as ideas que delas subxacen. Coa idea de aportar un contexto, falaremos do seu labor político na década de 1940 e as relacións que conforma con representantes doutras forzas políticas (especialmente cos líderes dos nacionalismos vasco e catalán), alianzas que deron lugar a Galeuzca e, por tanto, á revista homónima . Para finalizar, revisaremos parte da súa obra cume, Sempre en Galiza, para achegármonos ao xeito que ten nos seus últimos anos de comprender a identidade nacional galega e o modelo territorial que considera máis axeitado para Galiza, e así poder completar algo o mapa ideolóxico que se trazou a través da análise dos artigos de Galeuzca.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Vogal)
Multiedición e aspectos da análise lingüística da prosa de creación do Códice Rico (T) das Cantigas de Santa María: rúbricas e legendae das cantigas 153-194.
Autoría
A.P.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.P.P.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 10:30
18.06.2025 10:30
Resumo
Na segunda metade do século XIII, o monarca de Castela e León Afonso X o Sabio (1221-1284) levou a cabo, sen dúbida, un dos maiores proxectos literarios e culturais da Europa da Idade Media: as Cantigas de Santa María. Ata nós chegaron catro manuscritos (To, T, E e F) e, para a cultura e sociedade galego-portuguesa, están dotados dun importante valor histórico non só por representa-lo ideario afonsino, senón tamén por impregnar as súas páxinas do celme da nosa tradición medieval. Constituída por máis de catrocentas composicións líricas, esta obra recompila e expón, en verso, unha serie de milagres atribuídos á Virxe María recollidos en diversos lugares da Península Ibérica e do territorio europeo. Non obstante, o conxunto da obra contén, asemade, partes en prosa, as cales serán o obxecto de estudo deste traballo. O corpus estará formado por corenta e unha cantigas do Códice Rico (T), da cantiga 153 á 194. Nel seleccionaranse cadansúas lendas e cadansúa rúbrica e delas farase multiedición, con cinco propostas correspondentes con outras tantas perspectivas de aproximación ós materiais culturais presentes nelas, incluídas as propiamente filolóxicas e tamén as de interese para as outras ciencias humanas e sociais. As instancias multieditoriais e as respectivas focaxes estarán orientadas especificamente á variación paleográfica (incluídas a alográfica, a braquigráfica e a da puntuación), á grafemática, á fonolóxica, á morfosintáctica, á léxica, á literaria e á histórico-cultural en xeral. A edición estará precedida da presentación dos criterios de edición con aparato crítico, sensible aos distintos aspectos relevantes para a comprensión dos textos e das circunstancias nas que se elaboraron. No estudo lingüístico primarase a análise dos castelanismos e dos hiperenxebrismos (na prosa en galego-portugués), así como dos galego-portuguesismos (na prosa en castelán) e tamén se tratará de introducir a perpectiva da variación diatópica medieval partindo dalgunhas variantes que, talvez, poderían botar luz sobre a procedencia xeográfica dalgúns dos artífices colaboradores na produción das cantigas no marco do escritorio afonsino. Por último, elaborarase un índice das formas gráficas (tokens) do corpus, baseado na instancia multieditorial Interpretativa conservadora, e desde el poderanse localizar con axilidade.
Na segunda metade do século XIII, o monarca de Castela e León Afonso X o Sabio (1221-1284) levou a cabo, sen dúbida, un dos maiores proxectos literarios e culturais da Europa da Idade Media: as Cantigas de Santa María. Ata nós chegaron catro manuscritos (To, T, E e F) e, para a cultura e sociedade galego-portuguesa, están dotados dun importante valor histórico non só por representa-lo ideario afonsino, senón tamén por impregnar as súas páxinas do celme da nosa tradición medieval. Constituída por máis de catrocentas composicións líricas, esta obra recompila e expón, en verso, unha serie de milagres atribuídos á Virxe María recollidos en diversos lugares da Península Ibérica e do territorio europeo. Non obstante, o conxunto da obra contén, asemade, partes en prosa, as cales serán o obxecto de estudo deste traballo. O corpus estará formado por corenta e unha cantigas do Códice Rico (T), da cantiga 153 á 194. Nel seleccionaranse cadansúas lendas e cadansúa rúbrica e delas farase multiedición, con cinco propostas correspondentes con outras tantas perspectivas de aproximación ós materiais culturais presentes nelas, incluídas as propiamente filolóxicas e tamén as de interese para as outras ciencias humanas e sociais. As instancias multieditoriais e as respectivas focaxes estarán orientadas especificamente á variación paleográfica (incluídas a alográfica, a braquigráfica e a da puntuación), á grafemática, á fonolóxica, á morfosintáctica, á léxica, á literaria e á histórico-cultural en xeral. A edición estará precedida da presentación dos criterios de edición con aparato crítico, sensible aos distintos aspectos relevantes para a comprensión dos textos e das circunstancias nas que se elaboraron. No estudo lingüístico primarase a análise dos castelanismos e dos hiperenxebrismos (na prosa en galego-portugués), así como dos galego-portuguesismos (na prosa en castelán) e tamén se tratará de introducir a perpectiva da variación diatópica medieval partindo dalgunhas variantes que, talvez, poderían botar luz sobre a procedencia xeográfica dalgúns dos artífices colaboradores na produción das cantigas no marco do escritorio afonsino. Por último, elaborarase un índice das formas gráficas (tokens) do corpus, baseado na instancia multieditorial Interpretativa conservadora, e desde el poderanse localizar con axilidade.
Dirección
VARELA BARREIRO, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
VARELA BARREIRO, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Da promesa de terra cocida á ola, do silencio das formas á palabra: estudo léxico sobre a olaría.
Autoría
M.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 13:15
17.07.2025 13:15
Resumo
Este traballo presenta un estudo léxico-semántico de case catrocentas formas (substantivos e verbos) relacionadas co campo léxico da olaría. Todas as formas incluídas no corpus do traballo están sacadas de diversas fontes bibliográficas especializadas neste tema. Destacando especialmente o libro de Emilio Araúxo, A ola. Un resplandor de lúa (2023), no que se transcriben unha ampla serie de entrevistas a oleiros e persoas relacionadas co mundo da olaría, e que o autor foi recompilando dende finais da década de 1980 ata comezos da década de 2020. Tamén é de notable presencia neste traballo o material do léxico da olaría recollido nos cadernos inéditos do Atlas Lingüístico Galego. Nas páxinas deste traballo desenvolverase unha análise lingüística individualizada para cada forma, mediante a confección dunha serie de artigos lingüísticos. Cada forma do corpus será estudada dende diferentes perspectivas: etimoloxía, variación diatópica, tratamento lexicográfico ou análise morfolóxica.
Este traballo presenta un estudo léxico-semántico de case catrocentas formas (substantivos e verbos) relacionadas co campo léxico da olaría. Todas as formas incluídas no corpus do traballo están sacadas de diversas fontes bibliográficas especializadas neste tema. Destacando especialmente o libro de Emilio Araúxo, A ola. Un resplandor de lúa (2023), no que se transcriben unha ampla serie de entrevistas a oleiros e persoas relacionadas co mundo da olaría, e que o autor foi recompilando dende finais da década de 1980 ata comezos da década de 2020. Tamén é de notable presencia neste traballo o material do léxico da olaría recollido nos cadernos inéditos do Atlas Lingüístico Galego. Nas páxinas deste traballo desenvolverase unha análise lingüística individualizada para cada forma, mediante a confección dunha serie de artigos lingüísticos. Cada forma do corpus será estudada dende diferentes perspectivas: etimoloxía, variación diatópica, tratamento lexicográfico ou análise morfolóxica.
Dirección
MOSCOSO MATO, EDUARDO MIGUEL (Titoría)
MOSCOSO MATO, EDUARDO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Citas bíblicas na obra de xuventude de san Agostiño de Hipona: o caso de «De libero arbitrio»
Autoría
S.P.P.
Grao en Filoloxía Clásica
S.P.P.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
15.07.2025 14:45
15.07.2025 14:45
Resumo
O propósito deste traballo é realizar unha análise das citas bíblicas na obra de xuventude de san Agostiño de Hipona, importante autor patrístico do s. IV que nos sitúa nunha época e contexto bastante diferentes aos que adoitan tratarse no grao de Filoloxía Clásica. En concreto, o traballo céntrase en «De libero arbitrio», unha pequena obra filosófica que resulta especialmente interesante por teren sido escrita en dous períodos cronolóxicos diferenciados e que, por iso, pode revelar certas diferenzas entre o uso de citas bíblicas nun primeiro período, inmediatamente posterior ao bautismo e conversión do santo no 387, no que escribe o primeiro libro, e un segundo, que se desenvolve varios anos despois e no que escribe os dous seguintes, tendo en consideración tanto a maior experiencia literaria de Agostiño como o seu coñecemento da Biblia. Nesta liña, a través dun comentario histórico e biográfico do santo e maila súa época, tratan de se abordar algunhas cuestións vencelladas, no particular, co uso de citas bíblicas e, no xeral, coa circulación de versións bíblicas neste século, ámbalas dúas no que atinxe ao caso concreto de «De libero arbitrio» e o seu contexto. Finalmente, teranse en conta algunhas outras obras de xuventude co obxectivo de establecer semellanzas e diferenzas entre elas, principalmente no concernente á frecuencia de uso das citas.
O propósito deste traballo é realizar unha análise das citas bíblicas na obra de xuventude de san Agostiño de Hipona, importante autor patrístico do s. IV que nos sitúa nunha época e contexto bastante diferentes aos que adoitan tratarse no grao de Filoloxía Clásica. En concreto, o traballo céntrase en «De libero arbitrio», unha pequena obra filosófica que resulta especialmente interesante por teren sido escrita en dous períodos cronolóxicos diferenciados e que, por iso, pode revelar certas diferenzas entre o uso de citas bíblicas nun primeiro período, inmediatamente posterior ao bautismo e conversión do santo no 387, no que escribe o primeiro libro, e un segundo, que se desenvolve varios anos despois e no que escribe os dous seguintes, tendo en consideración tanto a maior experiencia literaria de Agostiño como o seu coñecemento da Biblia. Nesta liña, a través dun comentario histórico e biográfico do santo e maila súa época, tratan de se abordar algunhas cuestións vencelladas, no particular, co uso de citas bíblicas e, no xeral, coa circulación de versións bíblicas neste século, ámbalas dúas no que atinxe ao caso concreto de «De libero arbitrio» e o seu contexto. Finalmente, teranse en conta algunhas outras obras de xuventude co obxectivo de establecer semellanzas e diferenzas entre elas, principalmente no concernente á frecuencia de uso das citas.
Dirección
Carracedo Fraga, José (Titoría)
Carracedo Fraga, José (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Comprensión do cambio de código a través das redes sociais: O caso do Spanglish e Galenglish
Autoría
L.P.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.P.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2025 12:00
11.09.2025 12:00
Resumo
Este proxecto examina como os falantes de galego, que se moven nun contexto bilingüe (galego e castelán) e que están cada vez máis expostos ao inglés, desenvolven prácticas lingüísticas híbridas que combinan varias linguas, como por exemplo o castelán e o inglés (Spanglish) e/ou o galego e o inglés (Galinglish). Estes fenómenos non deben ser criticados como ameazas culturais; pola contra, reflicten as identidades híbridas dos falantes. Aínda que nin o Spanglish nin o Galinglish son os termos máis precisos preferidos polos lingüistas (cf. Casielles-Suárez 2017 sobre o Spanglish), poden resultar moi útiles como forma de integrar o inglés na vida cotiá dos falantes de castelán e galego. Este traballo dividirase en dúas seccións principais. Por unha banda, a primeira sección ofrecerá unha introdución teórica ao fenómeno do code-switching, definindo o termo, os seus tipos e os factores lingüísticos e socioculturais que inflúen na súa aparición. Por outra banda, a segunda sección analizará exemplos reais de uso do Galinglish e do Spanglish, extraídos principalmente de distintas plataformas de redes sociais (TikTok, Twitter, Instagram...), co obxectivo de ofrecer unha visión xeral de como se manifestan e evolucionan estas prácticas lingüísticas híbridas na era dixital. As redes sociais, como espazos de interacción constante, constitúen un terreo útil para a observación dos fenómenos de code-switching, xa que fomentan unha gran flexibilidade comunicativa e, ao mesmo tempo, promoven unha comprensión máis profunda dos contextos bilingües e multilingües. En definitiva, este estudo procura demostrar a natureza multifacética das prácticas lingüísticas híbridas e o seu potencial para transformar a maneira na que aprendemos, usamos e comprendemos as linguas nunha era dixital dinámica.
Este proxecto examina como os falantes de galego, que se moven nun contexto bilingüe (galego e castelán) e que están cada vez máis expostos ao inglés, desenvolven prácticas lingüísticas híbridas que combinan varias linguas, como por exemplo o castelán e o inglés (Spanglish) e/ou o galego e o inglés (Galinglish). Estes fenómenos non deben ser criticados como ameazas culturais; pola contra, reflicten as identidades híbridas dos falantes. Aínda que nin o Spanglish nin o Galinglish son os termos máis precisos preferidos polos lingüistas (cf. Casielles-Suárez 2017 sobre o Spanglish), poden resultar moi útiles como forma de integrar o inglés na vida cotiá dos falantes de castelán e galego. Este traballo dividirase en dúas seccións principais. Por unha banda, a primeira sección ofrecerá unha introdución teórica ao fenómeno do code-switching, definindo o termo, os seus tipos e os factores lingüísticos e socioculturais que inflúen na súa aparición. Por outra banda, a segunda sección analizará exemplos reais de uso do Galinglish e do Spanglish, extraídos principalmente de distintas plataformas de redes sociais (TikTok, Twitter, Instagram...), co obxectivo de ofrecer unha visión xeral de como se manifestan e evolucionan estas prácticas lingüísticas híbridas na era dixital. As redes sociais, como espazos de interacción constante, constitúen un terreo útil para a observación dos fenómenos de code-switching, xa que fomentan unha gran flexibilidade comunicativa e, ao mesmo tempo, promoven unha comprensión máis profunda dos contextos bilingües e multilingües. En definitiva, este estudo procura demostrar a natureza multifacética das prácticas lingüísticas híbridas e o seu potencial para transformar a maneira na que aprendemos, usamos e comprendemos as linguas nunha era dixital dinámica.
Dirección
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
NUÑEZ PERTEJO, MARIA PALOMA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
Narrativas e usos dun mito: o Mariscal Pardo de Cela na Mariña Lucense
Autoría
L.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.P.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 12:45
18.06.2025 12:45
Resumo
O presente traballo académico ten como finalidade a análise da figura do Mariscal Pardo de Cela no contexto da Mariña Lucense. Para iso, o traballo comezará cunha revisión deste personaxe dende unha perspectiva histórico-social, realizando un percorrido pola súa traxectoria vital, as circunstancias sociais que a caracterizaron e o modo en que estes contribuíron á súa mitificación. A segunda parte do traballo consistirá na revisión e interpretación dos elementos pardocelianos conservados até a actualidade. Partindo dunha base literaria e etnográfica, os mitos e lendas existentes sobre o Mariscal permitirán comprender a canonización desta figura, e darán luz á existencia dunha serie de topónimos, construcións e outras manifestacións presentes nas localidades mariñás. Finalmente, tamén se presentarán os usos administrativos e turísticos de Pardo de Cela, valorando o seu papel como figura identitaria e patrimonial da comarca lucense.
O presente traballo académico ten como finalidade a análise da figura do Mariscal Pardo de Cela no contexto da Mariña Lucense. Para iso, o traballo comezará cunha revisión deste personaxe dende unha perspectiva histórico-social, realizando un percorrido pola súa traxectoria vital, as circunstancias sociais que a caracterizaron e o modo en que estes contribuíron á súa mitificación. A segunda parte do traballo consistirá na revisión e interpretación dos elementos pardocelianos conservados até a actualidade. Partindo dunha base literaria e etnográfica, os mitos e lendas existentes sobre o Mariscal permitirán comprender a canonización desta figura, e darán luz á existencia dunha serie de topónimos, construcións e outras manifestacións presentes nas localidades mariñás. Finalmente, tamén se presentarán os usos administrativos e turísticos de Pardo de Cela, valorando o seu papel como figura identitaria e patrimonial da comarca lucense.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
A identidade na obra de Amin Maalouf, illustrada por Léo l'Africain
Autoría
A.R.D.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.R.D.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
Como se pode identificar unha persoa que vive na fronteira entre dous mundos? Como se pode definir quen non pertence de maneira exclusiva a ningún deles? Hai que escoller entre un ou outro? Ou poden ambos convivir dentro de nós? Autor francolibanés e árabecristián, Amin Maalouf é o exemplo perfecto de como se pode experimentar a identidade sen excluír ningunha orixe nin ningún aspecto cultural. Para apoiar esta perspectiva, o escritor explora todas as preguntas antes mencionadas a través do seu personaxe Hassan Al-Wazzan, coñecido como Léon o Africano, na súa obra Léon l’Africain. Publicado en 1986, en forma de novela biográfica e histórica, o libro relata a traxectoria vital de Léo o Africano, comerciante, diplomático, xeógrafo e escritor árabo-andalusí. Exiliado de Granada no momento da Reconquista española, emprende unha viaxe por diferentes mundos (Granada, Fez, O Cairo, Roma), descoñecidos para el ao principio. Lonxe de xulgalos, acéptaoos, adáptase a eles, mimetízase con eles. Así, ao longo da novela, grazas ás experiencias e actitudes do protagonista, descubrimos que non é preciso escoller entre unha relixión ou outra, entre unha cultura ou outra, entre uns valores ou outros, senón que todas estas pertenzas poden convivir dentro de nós.
Como se pode identificar unha persoa que vive na fronteira entre dous mundos? Como se pode definir quen non pertence de maneira exclusiva a ningún deles? Hai que escoller entre un ou outro? Ou poden ambos convivir dentro de nós? Autor francolibanés e árabecristián, Amin Maalouf é o exemplo perfecto de como se pode experimentar a identidade sen excluír ningunha orixe nin ningún aspecto cultural. Para apoiar esta perspectiva, o escritor explora todas as preguntas antes mencionadas a través do seu personaxe Hassan Al-Wazzan, coñecido como Léon o Africano, na súa obra Léon l’Africain. Publicado en 1986, en forma de novela biográfica e histórica, o libro relata a traxectoria vital de Léo o Africano, comerciante, diplomático, xeógrafo e escritor árabo-andalusí. Exiliado de Granada no momento da Reconquista española, emprende unha viaxe por diferentes mundos (Granada, Fez, O Cairo, Roma), descoñecidos para el ao principio. Lonxe de xulgalos, acéptaoos, adáptase a eles, mimetízase con eles. Así, ao longo da novela, grazas ás experiencias e actitudes do protagonista, descubrimos que non é preciso escoller entre unha relixión ou outra, entre unha cultura ou outra, entre uns valores ou outros, senón que todas estas pertenzas poden convivir dentro de nós.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
ABUIN GONZALEZ, ANGEL EUGENIO (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
A representación das mulleres no ámbito relixioso nas cantigas de escarnio da lírica galego-portuguesa
Autoría
L.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
L.R.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2025 17:30
11.09.2025 17:30
Resumo
O traballo centrarase no estudo das mulleres pertencentes ao ámbito relixioso no repertorio das cantigas de escarnio da lírica galego-portuguesa. Nunha primeira parte farase un achegamento ao contexto histórico, no que se describirá as formas de vida e o papel social das mulleres que tomaron os votos e entraron en comunidades relixiosas femininas na Península Ibérica. Ademais, prestarase atención neste primeiro apartado de contextualización (i) ao marco literario do xénero das cantigas de escarnio, no que a sátira persoal e a sátira ás categorías sociais terán unha notable relevancia, e (ii) ás Cantigas de Santa María, unha produción da mesma área literaria que, aínda que non é obxecto directo de estudo, servirá como mostra dunha percepción contraposta da vida monástica recollida nas cantigas de escarnio e máis afín ao pensamento relixioso medieval. Nunha segunda parte, o traballo focalizarase en observar a representación das mulleres relixiosas nas cantigas de escarnio atendendo as principais liñas temáticas que se desenvolven, nas que se visualizará unha crítica e burla feroz ás formas de vida de abadesas e monxas por non seguir a disciplina nin as normas conventuais. A serie de textos que conforman o corpus está composta por unha ducia de cantigas que serán reproducidas en apéndice. Para a consulta e exploración dos textos utilizaranse os repertorios de bases de datos de diferentes centros de investigación (MedDB, Littera, UniversoCantigas) que ofrecen o corpus da lírica galego-portuguesa e edicións particulares dos trobadores.
O traballo centrarase no estudo das mulleres pertencentes ao ámbito relixioso no repertorio das cantigas de escarnio da lírica galego-portuguesa. Nunha primeira parte farase un achegamento ao contexto histórico, no que se describirá as formas de vida e o papel social das mulleres que tomaron os votos e entraron en comunidades relixiosas femininas na Península Ibérica. Ademais, prestarase atención neste primeiro apartado de contextualización (i) ao marco literario do xénero das cantigas de escarnio, no que a sátira persoal e a sátira ás categorías sociais terán unha notable relevancia, e (ii) ás Cantigas de Santa María, unha produción da mesma área literaria que, aínda que non é obxecto directo de estudo, servirá como mostra dunha percepción contraposta da vida monástica recollida nas cantigas de escarnio e máis afín ao pensamento relixioso medieval. Nunha segunda parte, o traballo focalizarase en observar a representación das mulleres relixiosas nas cantigas de escarnio atendendo as principais liñas temáticas que se desenvolven, nas que se visualizará unha crítica e burla feroz ás formas de vida de abadesas e monxas por non seguir a disciplina nin as normas conventuais. A serie de textos que conforman o corpus está composta por unha ducia de cantigas que serán reproducidas en apéndice. Para a consulta e exploración dos textos utilizaranse os repertorios de bases de datos de diferentes centros de investigación (MedDB, Littera, UniversoCantigas) que ofrecen o corpus da lírica galego-portuguesa e edicións particulares dos trobadores.
Dirección
CORRAL DIAZ, MARIA ESTHER (Titoría)
CORRAL DIAZ, MARIA ESTHER (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Vogal)
O relato do crime: o xénero policial na obra de Ricardo Piglia
Autoría
E.R.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
E.R.M.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2025 12:15
20.06.2025 12:15
Resumo
Lonxe en ocasións dese prestixio cultural do que si gozaron outros xéneros literarios, o xénero policial espertou o interese en moitos autores de renome. O crecemento experimentado ao longo do século XX levou á aparición de diferentes usos e manifestacións que non fixeron senón enriquecer un xénero de gran éxito entre as masas. Na narrativa arxentina, nomes tan destacados coma Bioy Casares, Borges ou Rodolfo Walsh cultivaron o relato policial. Sen embargo, Ricardo Piglia (1941-2017) quizais foi un dos autores que máis traballou sobre o policial no país, ben co seu labor na “Serie Negra”, coma na súa prosa e textos teóricos. Este traballo parte dunha introdución xeral sobre a evolución do xénero, para posteriormente centrar o interese sobre o seu lugar na literatura arxentina. Con esta base, preténdese realizar un estudo das diferentes manifestacións do xénero na obra de Piglia, con especial énfase en dúas das súas novelas: Plata quemada (1997) e Blanco nocturno (2010). O obxectivo é examinar os mecanismos propios do xénero presentes nestes textos e como o autor os reinterpreta, combinando elementos clásicos e modernos para construír o seu propio discurso literario.
Lonxe en ocasións dese prestixio cultural do que si gozaron outros xéneros literarios, o xénero policial espertou o interese en moitos autores de renome. O crecemento experimentado ao longo do século XX levou á aparición de diferentes usos e manifestacións que non fixeron senón enriquecer un xénero de gran éxito entre as masas. Na narrativa arxentina, nomes tan destacados coma Bioy Casares, Borges ou Rodolfo Walsh cultivaron o relato policial. Sen embargo, Ricardo Piglia (1941-2017) quizais foi un dos autores que máis traballou sobre o policial no país, ben co seu labor na “Serie Negra”, coma na súa prosa e textos teóricos. Este traballo parte dunha introdución xeral sobre a evolución do xénero, para posteriormente centrar o interese sobre o seu lugar na literatura arxentina. Con esta base, preténdese realizar un estudo das diferentes manifestacións do xénero na obra de Piglia, con especial énfase en dúas das súas novelas: Plata quemada (1997) e Blanco nocturno (2010). O obxectivo é examinar os mecanismos propios do xénero presentes nestes textos e como o autor os reinterpreta, combinando elementos clásicos e modernos para construír o seu propio discurso literario.
Dirección
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Novos retos sistémicos: na procura doutros públicos desde o canon da LIX
Autoría
N.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
N.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 11:15
18.06.2025 11:15
Resumo
O presente traballo busca estudar e sistematizar, a través da análise de tres obras narrativas, o fenómeno de migración de tres autores canónicos da Literatura Infantil e Xuvenil Galega (LIX), Xabier P. Docampo, Agustín Fernández Paz e Fina Casalderrey, cara á narrativa para público adulto a partir da segunda década do século XXI. Desenvólvese unha achega expositiva á traxectoria literaria de cada un destes autores no eido da LIX, contextualizada no marco socio-político e cultural da Galicia dos anos noventa e da primeira década dos anos dous mil. Así mesmo, preséntase unha análise pormenorizada das tres obras seleccionadas, A viaxe de Gagarin (2014); de Agustín Fernández Paz; A nena do abrigo de astracán (2017), de Xabier P. Docampo e A muller xabaril (2023), de Fina Casalderrey, atendendo particularmente aos aspectos técnico-temáticos comúns e á recepción das novelas por parte da crítica e do público lector. Ofrécese, a propósito das obras estudadas, unha relación dos parámetros sistémico-literarios que subxacen na decisión de aposta pola literatura para adultos de tres autores da denominada Xeración Lamote, así como dos cambios socio-culturais e económicos que influíron no cambio dos seus proxectos narrativos.
O presente traballo busca estudar e sistematizar, a través da análise de tres obras narrativas, o fenómeno de migración de tres autores canónicos da Literatura Infantil e Xuvenil Galega (LIX), Xabier P. Docampo, Agustín Fernández Paz e Fina Casalderrey, cara á narrativa para público adulto a partir da segunda década do século XXI. Desenvólvese unha achega expositiva á traxectoria literaria de cada un destes autores no eido da LIX, contextualizada no marco socio-político e cultural da Galicia dos anos noventa e da primeira década dos anos dous mil. Así mesmo, preséntase unha análise pormenorizada das tres obras seleccionadas, A viaxe de Gagarin (2014); de Agustín Fernández Paz; A nena do abrigo de astracán (2017), de Xabier P. Docampo e A muller xabaril (2023), de Fina Casalderrey, atendendo particularmente aos aspectos técnico-temáticos comúns e á recepción das novelas por parte da crítica e do público lector. Ofrécese, a propósito das obras estudadas, unha relación dos parámetros sistémico-literarios que subxacen na decisión de aposta pola literatura para adultos de tres autores da denominada Xeración Lamote, así como dos cambios socio-culturais e económicos que influíron no cambio dos seus proxectos narrativos.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
El conde de Sex o Dar la vida por su dama na «commedia dell'arte»: reinterpretacións italianas do orixinal español
Autoría
C.R.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.R.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 11:00
15.07.2025 11:00
Resumo
A obra teatral El conde de Sex o dar la vida por su dama, publicada en 1638 e atribuída recentemente ao español Antonio Coello, presenta unha ampla historia editorial que se desprende das mans que por vez primeira lle deron forma escrita para converterse na fonte dunha gran cantidade de dramas que, se ben contan cun argumento e un título moi semellantes, mostran características propias do período, a cultura e os gustos persoais dos autores que reinterpretaron e reescribiron o orixinal español. A peza, que trata o amor tráxico entre o conde de Sex e a raíña Isabel I de Inglaterra, foise expandindo non só dentro do espazo español, senón que traspasou as fronteiras de varios países europeos, onde acadou gran éxito e difusión. No presente traballo de fin de grao preténdese profundizar en algunhas das obras derivadas de El conde de Sex, facendo fincapé na súa descendencia italiana, pois un número considerable de canovacci (guións da commedia dell’arte) beben, directa ou indirectamente, do texto de Coello. Así, preténdese realizar unha análise comparativa entre hipo e hipertextos que delimite, mediante o estudo das súas similitudes, a ascendencia última da prolífica obra de Coello; así como, a través da exposición das súas diferenzas, o afastamento da historia da súa configuración inicial para dar lugar a distintas obras que proban a enorme riqueza dramática das reinterpretacións italianas.
A obra teatral El conde de Sex o dar la vida por su dama, publicada en 1638 e atribuída recentemente ao español Antonio Coello, presenta unha ampla historia editorial que se desprende das mans que por vez primeira lle deron forma escrita para converterse na fonte dunha gran cantidade de dramas que, se ben contan cun argumento e un título moi semellantes, mostran características propias do período, a cultura e os gustos persoais dos autores que reinterpretaron e reescribiron o orixinal español. A peza, que trata o amor tráxico entre o conde de Sex e a raíña Isabel I de Inglaterra, foise expandindo non só dentro do espazo español, senón que traspasou as fronteiras de varios países europeos, onde acadou gran éxito e difusión. No presente traballo de fin de grao preténdese profundizar en algunhas das obras derivadas de El conde de Sex, facendo fincapé na súa descendencia italiana, pois un número considerable de canovacci (guións da commedia dell’arte) beben, directa ou indirectamente, do texto de Coello. Así, preténdese realizar unha análise comparativa entre hipo e hipertextos que delimite, mediante o estudo das súas similitudes, a ascendencia última da prolífica obra de Coello; así como, a través da exposición das súas diferenzas, o afastamento da historia da súa configuración inicial para dar lugar a distintas obras que proban a enorme riqueza dramática das reinterpretacións italianas.
Dirección
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
GUTIERREZ CAROU, JAVIER Cotitoría
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
GUTIERREZ CAROU, JAVIER Cotitoría
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Quevedo na obra de Borges e Valente: unha lectura comparativa
Autoría
E.R.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
E.R.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 11:30
15.07.2025 11:30
Resumo
Partindo do interese pola recepción de Francisco de Quevedo no século XX, o presente traballo pretende analizar de maneira comparativa algúns casos da súa influencia na produción de Jorge Luis Borges e José Ángel Valente. Ambos autores contemporáneos, que mantiveron unha relación de afinidade persoal e literaria, conflúen na súa dedicación ao estudo dos clásicos áureos con especial interese por Quevedo en diferentes etapas das súas traxectorias, así coma na asunción de temas e motivos procedentes do barroco. As cuestións propostas con respecto a este triplo contacto abórdanse dende a tradición crítica de lectura quevedesca na que se insiren Borges e Valente, considerando como este condicionante puido determinar as súas interpretacións. Con este fin, a análise centrarase nun corpus restrinxido de pezas de ambos autores que resulte representativo da súa variedade xenérica e no que a pegada de Quevedo sexa particularmente notable. Algunhas das composicións elixidas xustificarán a pertinencia do estudo polo seu carácter paradigmático, como o relato «Tlön, Uqbar, Orbis Tertius» (en «Obras completas», 1974) ou o poema «Serán ceniza...» (en «Obras completas I», 2006), que inaugura a carreira literaria do galego. En último termo, tentarase establecer posibles confluencias e disensións na súa recuperación da literatura do autor do Século de Ouro e ponderar como esta decisión estética puido contribuír á formación dunhas imaxes autoriais con frecuentes puntos en común. Algúns estudos de referencia serán a obra «Teoría del canon y literatura española» de Pozuelo Yvancos e Aradra Sánchez (2000) ou o artigo «Recepción diacrónica de Quevedo: manipulador manipulado, símbolo colectivo» de Germán de Patricio (2011) para a investigación sobre recepción do autor áureo. A súa relación con Borges explórase en publicacións como «Quevedo en Borges» de Stavans (1989) ou «Presencia de Quevedo en tres gestos borgianos» de Fonsalido (2023); no caso de Valente, a bibliografía atopada aborda composicións concretas do poeta, como «La huella quevediana en 'Serán ceniza...' de J. Á. Valente» de Pradel (2019).
Partindo do interese pola recepción de Francisco de Quevedo no século XX, o presente traballo pretende analizar de maneira comparativa algúns casos da súa influencia na produción de Jorge Luis Borges e José Ángel Valente. Ambos autores contemporáneos, que mantiveron unha relación de afinidade persoal e literaria, conflúen na súa dedicación ao estudo dos clásicos áureos con especial interese por Quevedo en diferentes etapas das súas traxectorias, así coma na asunción de temas e motivos procedentes do barroco. As cuestións propostas con respecto a este triplo contacto abórdanse dende a tradición crítica de lectura quevedesca na que se insiren Borges e Valente, considerando como este condicionante puido determinar as súas interpretacións. Con este fin, a análise centrarase nun corpus restrinxido de pezas de ambos autores que resulte representativo da súa variedade xenérica e no que a pegada de Quevedo sexa particularmente notable. Algunhas das composicións elixidas xustificarán a pertinencia do estudo polo seu carácter paradigmático, como o relato «Tlön, Uqbar, Orbis Tertius» (en «Obras completas», 1974) ou o poema «Serán ceniza...» (en «Obras completas I», 2006), que inaugura a carreira literaria do galego. En último termo, tentarase establecer posibles confluencias e disensións na súa recuperación da literatura do autor do Século de Ouro e ponderar como esta decisión estética puido contribuír á formación dunhas imaxes autoriais con frecuentes puntos en común. Algúns estudos de referencia serán a obra «Teoría del canon y literatura española» de Pozuelo Yvancos e Aradra Sánchez (2000) ou o artigo «Recepción diacrónica de Quevedo: manipulador manipulado, símbolo colectivo» de Germán de Patricio (2011) para a investigación sobre recepción do autor áureo. A súa relación con Borges explórase en publicacións como «Quevedo en Borges» de Stavans (1989) ou «Presencia de Quevedo en tres gestos borgianos» de Fonsalido (2023); no caso de Valente, a bibliografía atopada aborda composicións concretas do poeta, como «La huella quevediana en 'Serán ceniza...' de J. Á. Valente» de Pradel (2019).
Dirección
ALONSO VELOSO, MARIA JOSE (Titoría)
ALONSO VELOSO, MARIA JOSE (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
O eco da revolución: narrativa de poder, resistencia e cambio en A muller habitada de Gioconda Belli.
Autoría
L.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
L.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.06.2025 16:00
18.06.2025 16:00
Resumo
O obxectivo principal deste Traballo de Fin de Grao (TFG) é explorar e analizar desde unha perspectiva histórica e literaria a obra La mujer habitada (1988) de Gioconda Belli, unha escritora nicaraguana cuxa produción está fondamente marcada polo seu compromiso político e a súa vinculación coa terra natal, Managua. Na primeira parte do traballo examinarase o contexto no que xorde a novela, prestando especial atención ás tensións sociopolíticas que afectaron ao país durante a ditadura somocista (1936 a 1979). Tamén se abordará a traxectoria da autora e a súa relación co movemento revolucionario nicaraguano, o Frente Sandinista de Liberación Nacional, así como o impacto da súa experiencia persoal e política na súa produción literaria. O eixo central do traballo dedicarase á análise literaria de La mujer habitada, estruturada arredor de catro elementos clave: o narrador, o espazo, o tempo e os personaxes. Examinarase o uso da linguaxe e das estratexias narrativas empregadas por Belli, a construción do espazo tanto físico como simbólico, e a forma na que a alternancia entre distintos planos temporais inflúe na estrutura da obra e na interacción entre as súas protagonistas. Así mesmo, realizarase un estudo detallado dos personaxes principais, centrándose especialmente na evolución de Lavinia e na presenza de Itzá como vínculo entre o pasado indíxena e a loita revolucionaria contemporánea. Finalmente, as conclusións recollerán os resultados obtidos neste traballo, que se complementará coa bibliografía utilizada na súa elaboración.
O obxectivo principal deste Traballo de Fin de Grao (TFG) é explorar e analizar desde unha perspectiva histórica e literaria a obra La mujer habitada (1988) de Gioconda Belli, unha escritora nicaraguana cuxa produción está fondamente marcada polo seu compromiso político e a súa vinculación coa terra natal, Managua. Na primeira parte do traballo examinarase o contexto no que xorde a novela, prestando especial atención ás tensións sociopolíticas que afectaron ao país durante a ditadura somocista (1936 a 1979). Tamén se abordará a traxectoria da autora e a súa relación co movemento revolucionario nicaraguano, o Frente Sandinista de Liberación Nacional, así como o impacto da súa experiencia persoal e política na súa produción literaria. O eixo central do traballo dedicarase á análise literaria de La mujer habitada, estruturada arredor de catro elementos clave: o narrador, o espazo, o tempo e os personaxes. Examinarase o uso da linguaxe e das estratexias narrativas empregadas por Belli, a construción do espazo tanto físico como simbólico, e a forma na que a alternancia entre distintos planos temporais inflúe na estrutura da obra e na interacción entre as súas protagonistas. Así mesmo, realizarase un estudo detallado dos personaxes principais, centrándose especialmente na evolución de Lavinia e na presenza de Itzá como vínculo entre o pasado indíxena e a loita revolucionaria contemporánea. Finalmente, as conclusións recollerán os resultados obtidos neste traballo, que se complementará coa bibliografía utilizada na súa elaboración.
Dirección
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titoría)
Tribunal
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titor do alumno)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Titor do alumno)
O Elemento Epistolar na Ficción de Jane Austen
Autoría
M.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.R.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
11.09.2025 12:30
11.09.2025 12:30
Resumo
“Xa adquirín a verdadeira arte de escribir cartas, que sempre nos din que consiste en expresar en papel exactamente o que un lle diría de palabra á mesma persoa” (169). Isto é o que a novelista británica Jane Austen lle escribiu á súa irmá Cassandra na súa correspondencia, que esencialmente preserva o espírito do século XVIII, amplamente coñecido como a Idade Dourada da Escritura de Cartas. Esta tese estará dedicada á análise das cartas que Jane Austen incluíu nalgunhas das súas novelas máis populares. Con isto, pretendo descifrar as complexidades detrás desta forma de escritura, que desempeña un papel importante, non só na comunicación a distancia, senón tamén na ficción, converténdose nun modo insubstituíble de contar historias. Co fin de alcanzar dito obxectivo, esta tese estudará os aspectos formais dalgunhas das epístolas ficticias de Jane Austen, como a súa estrutura, o uso de pronomes, ou o seu vocabulario, entre outros. Esta será a base da conseguinte análise extralingüística da correspondencia, que se enfocará en temas como o xénero ou o rango social, esenciais para a descrición e comprensión das personaxes ficticias que a autora retrata nas súas obras. Finalmente, terase en conta a función das cartas, xa que son elementos que fan avanzar a historia e serven para una gran variedade de propósitos.
“Xa adquirín a verdadeira arte de escribir cartas, que sempre nos din que consiste en expresar en papel exactamente o que un lle diría de palabra á mesma persoa” (169). Isto é o que a novelista británica Jane Austen lle escribiu á súa irmá Cassandra na súa correspondencia, que esencialmente preserva o espírito do século XVIII, amplamente coñecido como a Idade Dourada da Escritura de Cartas. Esta tese estará dedicada á análise das cartas que Jane Austen incluíu nalgunhas das súas novelas máis populares. Con isto, pretendo descifrar as complexidades detrás desta forma de escritura, que desempeña un papel importante, non só na comunicación a distancia, senón tamén na ficción, converténdose nun modo insubstituíble de contar historias. Co fin de alcanzar dito obxectivo, esta tese estudará os aspectos formais dalgunhas das epístolas ficticias de Jane Austen, como a súa estrutura, o uso de pronomes, ou o seu vocabulario, entre outros. Esta será a base da conseguinte análise extralingüística da correspondencia, que se enfocará en temas como o xénero ou o rango social, esenciais para a descrición e comprensión das personaxes ficticias que a autora retrata nas súas obras. Finalmente, terase en conta a función das cartas, xa que son elementos que fan avanzar a historia e serven para una gran variedade de propósitos.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Lingua e Identidade no concello do Porriño: a mocidade de dezaoito a trinta e cinco anos
Autoría
J.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
J.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 10:00
18.06.2025 10:00
Resumo
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, preténdese coñecer a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega no concello do Porriño. Para isto, ao longo de varios meses, entrevístase segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas e sacando conclusións que permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real do concello e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
A relación entre a lingua e identidade é unha cuestión de gran interese, sobre todo no contexto do sector xuvenil galego, onde estas dúas se atopan en constante interacción e cambio. Neste Traballo de Fin de Grao, preténdese coñecer a conexión que existe entre a lingua e a identidade galega no concello do Porriño. Para isto, ao longo de varios meses, entrevístase segundo o enfoque cualitativo a diversas persoas de entre 18 e 35 anos, conversando con elas e sacando conclusións que permitan extraer datos de relevante carácter informativo; achegándonos á situación real do concello e ao significado que este sector lle outorga á identidade galega.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
Explorando o Uso de Chatbots en Ambientes de Universidades EFL: O Caso de ChatGPT e Duolingo
Autoría
M.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.R.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 13:00
17.07.2025 13:00
Resumo
A intelixencia artificial (IA) cambiou rapidamente os paradigmas educativos, de múltiples maneiras e en pouco tempo. Este traballo de fin de grao profundará na súa integración na aprendizaxe do inglés como lingua estranxeira (ILE), destacando os numerosos avances que xurdiron coa aparición dos chatbots. Os chatbots poden definirse como «axentes de software que interactúan co usuario nunha conversación» (Hatwar et al., 2016, p.85). Convertéronse nunha forma revolucionaria de avaliar o progreso ao proporcionar respostas personalizadas e retroalimentación inmediata, o que fai que as experiencias de aprendizaxe sexan máis dinámicas e atractivas. Baseándose nos achados de estudo previos e nos datos reportados polos cuestionarios, o presente estudo adopta un enfoque tanto teórico como empírico sobre as potenciais aplicacións e implicacións que a integración de chatbots pode ter no desenvolvemento da aprendizaxe de ILE entre os seus estudantes na educación superior, reflexionando tamén sobre as experiencias dos usuarios. Aínda que se ofrecerá unha visión xeral dos chatbots para ILE, a nosa análise centrarase nos dous máis utilizados: ChatGPT e Duolingo.
A intelixencia artificial (IA) cambiou rapidamente os paradigmas educativos, de múltiples maneiras e en pouco tempo. Este traballo de fin de grao profundará na súa integración na aprendizaxe do inglés como lingua estranxeira (ILE), destacando os numerosos avances que xurdiron coa aparición dos chatbots. Os chatbots poden definirse como «axentes de software que interactúan co usuario nunha conversación» (Hatwar et al., 2016, p.85). Convertéronse nunha forma revolucionaria de avaliar o progreso ao proporcionar respostas personalizadas e retroalimentación inmediata, o que fai que as experiencias de aprendizaxe sexan máis dinámicas e atractivas. Baseándose nos achados de estudo previos e nos datos reportados polos cuestionarios, o presente estudo adopta un enfoque tanto teórico como empírico sobre as potenciais aplicacións e implicacións que a integración de chatbots pode ter no desenvolvemento da aprendizaxe de ILE entre os seus estudantes na educación superior, reflexionando tamén sobre as experiencias dos usuarios. Aínda que se ofrecerá unha visión xeral dos chatbots para ILE, a nosa análise centrarase nos dous máis utilizados: ChatGPT e Duolingo.
Dirección
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
GOMEZ GONZALEZ, MARIA DE LOS ANGELES (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Variación na expresión do futuro en galego a través de textos narrativos modernos
Autoría
A.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.R.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.02.2025 12:00
18.02.2025 12:00
Resumo
Nalgunhas variedades romances, como o español de América, estase a producir un notable avance no proceso de substitución do futuro morfolóxico (-rei) pola forma perifrástica ir (a) + infinitivo para a expresión dos valores temporais de futuridade (Bermúdez, 2016). En galego, os estudos existentes (Meier, 1974; Rojo, 1974; López Martínez, 2012), aínda que apuntan cara ao mantemento do valor de prospección en ámbalas dúas formas, tamén amosan, con certas diferenzas, un aumento na frecuencia de uso do futuro analítico en detrimento do sintético. O traballo ten como obxectivo analizar os valores e a distribución do futuro morfolóxico e da construción ir + infinitivo nunha selección de textos narrativos escritos do século XXI. Á fin de dar conta dos factores que poden determinar a escolla dunha ou doutra forma cando estas se atopan en situación de alternancia, examinaranse os seus usos atendendo a unha selección de variables que resultaron relevantes en estudos previos (Bauhr, 1989; Sedano 1994, 2006; López Martínez, 2012): a distancia temporal, a persoa gramatical do verbo, o tipo de oración e a modalidade. Para a obtención de datos, empregarase o Corpus de Referencia do Galego Actual (CORGA), que permite a recuperación automática das formas propostas para o estudo, de acordo coa tipoloxía textual e o período cronolóxico establecidos. Preténdese, deste xeito, comprobar se a expresión de futuridade no galego segue ou non as tendencias de cambio lingüístico iniciadas noutras variedades, así como examinar a incidencia das variables na escolla de cada unha das formas.
Nalgunhas variedades romances, como o español de América, estase a producir un notable avance no proceso de substitución do futuro morfolóxico (-rei) pola forma perifrástica ir (a) + infinitivo para a expresión dos valores temporais de futuridade (Bermúdez, 2016). En galego, os estudos existentes (Meier, 1974; Rojo, 1974; López Martínez, 2012), aínda que apuntan cara ao mantemento do valor de prospección en ámbalas dúas formas, tamén amosan, con certas diferenzas, un aumento na frecuencia de uso do futuro analítico en detrimento do sintético. O traballo ten como obxectivo analizar os valores e a distribución do futuro morfolóxico e da construción ir + infinitivo nunha selección de textos narrativos escritos do século XXI. Á fin de dar conta dos factores que poden determinar a escolla dunha ou doutra forma cando estas se atopan en situación de alternancia, examinaranse os seus usos atendendo a unha selección de variables que resultaron relevantes en estudos previos (Bauhr, 1989; Sedano 1994, 2006; López Martínez, 2012): a distancia temporal, a persoa gramatical do verbo, o tipo de oración e a modalidade. Para a obtención de datos, empregarase o Corpus de Referencia do Galego Actual (CORGA), que permite a recuperación automática das formas propostas para o estudo, de acordo coa tipoloxía textual e o período cronolóxico establecidos. Preténdese, deste xeito, comprobar se a expresión de futuridade no galego segue ou non as tendencias de cambio lingüístico iniciadas noutras variedades, así como examinar a incidencia das variables na escolla de cada unha das formas.
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
A colaboración literaria dalgunhas escritoras da Idade de Prata no periódico El Regional. Diario de Lugo (1930-1931)
Autoría
A.R.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.R.F.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
20.06.2025 13:00
20.06.2025 13:00
Resumo
A denominada Idade de Prata (1902-1939) caracterízase por ser un dos períodos máis brillantes da nosa historia da literatura. Durante esta etapa, a publicación de textos literarios na prensa e nas revistas especializadas floreceu dun xeito particular. Neste contexto sitúase a obra de moitas mulleres que exerceron como autoras de literatura de ficción, tradutoras e ensaístas. A esta época de esplendor seguiulle unha de silencio tras a Guerra Civil, o que ocasionou que moitas delas caesen no esquecemento e que os seus nomes e textos desaparecesen da historia da literatura. Este traballo de fin de grao ten como obxectivo visibilizar e recuperar o labor literario dalgunhas destas autoras mediante a análise da colaboración que prestaron no ámbito do xornal lucense El Regional. Diario de Lugo (1884-1931) e, concretamente, nas seccións tituladas «Con pluma ajena» e «Cuentos propios». Dada a extensión deste traballo, acoutouse a revisión aos números dos anos 1930 e 1931. A partir desta busca obterase un corpus de textos literarios que permitirá afondar na obra de autoras como Luisa Carnés ou Sara Insúa, quen xa contan con algunha bibliografía crítica, así como descubrir os textos doutras escritoras cuxos nomes e obras foron soterrados polo esquecemento. Con este estudo búscase contribuír á recuperación de nomes e ao estudo de textos de autoras que, pese á súa relevancia na época, foron expulsadas da historia literaria.
A denominada Idade de Prata (1902-1939) caracterízase por ser un dos períodos máis brillantes da nosa historia da literatura. Durante esta etapa, a publicación de textos literarios na prensa e nas revistas especializadas floreceu dun xeito particular. Neste contexto sitúase a obra de moitas mulleres que exerceron como autoras de literatura de ficción, tradutoras e ensaístas. A esta época de esplendor seguiulle unha de silencio tras a Guerra Civil, o que ocasionou que moitas delas caesen no esquecemento e que os seus nomes e textos desaparecesen da historia da literatura. Este traballo de fin de grao ten como obxectivo visibilizar e recuperar o labor literario dalgunhas destas autoras mediante a análise da colaboración que prestaron no ámbito do xornal lucense El Regional. Diario de Lugo (1884-1931) e, concretamente, nas seccións tituladas «Con pluma ajena» e «Cuentos propios». Dada a extensión deste traballo, acoutouse a revisión aos números dos anos 1930 e 1931. A partir desta busca obterase un corpus de textos literarios que permitirá afondar na obra de autoras como Luisa Carnés ou Sara Insúa, quen xa contan con algunha bibliografía crítica, así como descubrir os textos doutras escritoras cuxos nomes e obras foron soterrados polo esquecemento. Con este estudo búscase contribuír á recuperación de nomes e ao estudo de textos de autoras que, pese á súa relevancia na época, foron expulsadas da historia literaria.
Dirección
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
ULLA LORENZO, ALEJANDRA (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
Rosa roxa, Rosa branca, Crisantemos e Violetas: unha análise comparativa das figuras femininas nas novelas do ciclo da Rosa de Gabriele d’Annunzio.
Autoría
L.R.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
L.R.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2025 10:00
17.07.2025 10:00
Resumo
Dentro da literatura italiana, desde os seus orixes, a figura da muller ha representado unha das principais fontes de inspiración e modelo. A través desta figura, os autores máis importantes das distintas épocas expresan os seus propios estados de ánimo e sensacións, resaltando tanto o amor coma o dolor, tanto a forza sobrenatural coma o desexo sexual. Entre finais do século XIX e principios do século XX, Gabriele d’Annunzio, escritor, poeta, dramaturgo, militar, político, periodista, e patriota italiano, ademais dunha das principais figuras de referencia do decadentismo e do esteticismo italiano e europeo, explotará e reformará o xénero da novela, chegando á creación de figuras femininas que se converterán non solo en personaxes canónicos e recorrentes aínda na literatura contemporánea, senón tamén en modelos de comportamento. Nesta tese nos propoñemos ofrecer unha análise comparativa e contrastiva das diferentes figuras femininas que aparecen dentro do ciclo de novelas da Rosa. Esta análise realizouse a través da lectura e análise das tres obras pertencentes ao ciclo: Il Piacere, L’Innocente, e Il Trionfo della Morte, así como da bibliografía crítica sobre o tema. A través da análise das principais presenzas femininas nas novelas do ciclo, o obxectivo do traballo é destacar as características comúns e as diferencias entre estas personaxes, ilustrando como a súa evolución se xoga a miúdo sobre o tema do “dobre” (de salvadora a irmá, de muller fatal a inimiga), sen chegar nunca a unha “terceira” figura que represente unha síntese ideal.
Dentro da literatura italiana, desde os seus orixes, a figura da muller ha representado unha das principais fontes de inspiración e modelo. A través desta figura, os autores máis importantes das distintas épocas expresan os seus propios estados de ánimo e sensacións, resaltando tanto o amor coma o dolor, tanto a forza sobrenatural coma o desexo sexual. Entre finais do século XIX e principios do século XX, Gabriele d’Annunzio, escritor, poeta, dramaturgo, militar, político, periodista, e patriota italiano, ademais dunha das principais figuras de referencia do decadentismo e do esteticismo italiano e europeo, explotará e reformará o xénero da novela, chegando á creación de figuras femininas que se converterán non solo en personaxes canónicos e recorrentes aínda na literatura contemporánea, senón tamén en modelos de comportamento. Nesta tese nos propoñemos ofrecer unha análise comparativa e contrastiva das diferentes figuras femininas que aparecen dentro do ciclo de novelas da Rosa. Esta análise realizouse a través da lectura e análise das tres obras pertencentes ao ciclo: Il Piacere, L’Innocente, e Il Trionfo della Morte, así como da bibliografía crítica sobre o tema. A través da análise das principais presenzas femininas nas novelas do ciclo, o obxectivo do traballo é destacar as características comúns e as diferencias entre estas personaxes, ilustrando como a súa evolución se xoga a miúdo sobre o tema do “dobre” (de salvadora a irmá, de muller fatal a inimiga), sen chegar nunca a unha “terceira” figura que represente unha síntese ideal.
Dirección
CECCARELLI , MARILENA (Titoría)
CECCARELLI , MARILENA (Titoría)
Tribunal
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
BUONO , BENEDICT (Presidente/a)
SANMARCO BANDE, MARIA TERESA (Secretario/a)
DE FRUTOS MARTINEZ, MARIA CONSUELO (Vogal)
Estudo dalgunhas lendas e mitos bretóns
Autoría
S.R.O.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
S.R.O.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
09.09.2025 12:00
09.09.2025 12:00
Resumo
Francia é un país no que hai unha gran abundancia de mitos e lendas nas diferentes rexións. Entre estas rexións, a rexión de Bretaña francesa sobresae. Este territorio é coñecido pola súa forte identidade cultural e polos seus numerosos mitos e lendas. Entre as súas figuras mitolóxicas destacan as fadas, os elfos, os korrigans… lendas como a do Ankou (o servidor da morte na Terra) ou a do rei Arturo e o Grial e lugares lendarios como o bosque de Brocéliande, os montes de Arrée ou a cidade de Ys. Neste traballo realizarase un estudo dalgunhas figuras e lendas que gardan relación dunha ou doutra maneira cos montes de Arrée baixo diferentes perspectivas (histórica, sociolóxica…) A estrutura do traballo compoñerase dunha introdución na que se procederá á análise dos lugares lendarios da Bretaña francesa e sobre todo dos montes de Arrée, o estudo dalgunhas figuras míticas emblemáticas e, si é posible, unha breve comparación con outras culturas celtas. Para iso, diferentes fontes bibliográficas (impresas e electrónicas) utilizaranse para desenvolver este traballo final de estudos.
Francia é un país no que hai unha gran abundancia de mitos e lendas nas diferentes rexións. Entre estas rexións, a rexión de Bretaña francesa sobresae. Este territorio é coñecido pola súa forte identidade cultural e polos seus numerosos mitos e lendas. Entre as súas figuras mitolóxicas destacan as fadas, os elfos, os korrigans… lendas como a do Ankou (o servidor da morte na Terra) ou a do rei Arturo e o Grial e lugares lendarios como o bosque de Brocéliande, os montes de Arrée ou a cidade de Ys. Neste traballo realizarase un estudo dalgunhas figuras e lendas que gardan relación dunha ou doutra maneira cos montes de Arrée baixo diferentes perspectivas (histórica, sociolóxica…) A estrutura do traballo compoñerase dunha introdución na que se procederá á análise dos lugares lendarios da Bretaña francesa e sobre todo dos montes de Arrée, o estudo dalgunhas figuras míticas emblemáticas e, si é posible, unha breve comparación con outras culturas celtas. Para iso, diferentes fontes bibliográficas (impresas e electrónicas) utilizaranse para desenvolver este traballo final de estudos.
Dirección
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
Tribunal
MALINGRET , LAURENCE (Titor do alumno)
MALINGRET , LAURENCE (Titor do alumno)
A función dos amebeos nas Troianas de Eurípides
Autoría
H.R.R.
Grao en Filoloxía Clásica
H.R.R.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
18.02.2025 11:00
18.02.2025 11:00
Resumo
O propósito deste traballo é o análisis métrico-prosódico dos amebeos, tanto líricos como epirremáticos, insertos na traxedia As troianas de Eurípides (vv. 153-196, 239-292, 577-606, 1216-1332). Os amebeos son diálogos entre un personaxe e o coro ou directamente entre personaxes, que son intercalados na obra para facer resaltar o ethos da escena e amplificar os sentimentos do diálogo, normalmente en pasaxes de carácter doloroso e tráxico. En canto aos tipos de amebeo, os amebeos líricos son aqueles nos que ambas as dúas partes cantan (recollen unha amplia variedade de metros), mentres que os amebeos epirremáticos están formados por unha parte cantada e outra recitada (normalmente a parte recitada utiliza trímetros iámbicos). Ademais, os amebeos pódense inserir ao longo de toda a traxedia; os fragmentos seleccionados para este traballo atópanse na párodo, no primeiro e segundo episodio e no éxodo. Para a análise métrica son fundamentais os manuais de Gentili (Gentili, B. (1999), La Colometria antica dei testi poetici greci, Pisa: Istituti Editoriali e Poligrafici Internazionali), Guzmán Guerra (Guzmán Guerra, A. (1997), Manual de métrica griega, Madrid: Ediciones Clásicas) e West (West, M. L. (1982), Greek Metre, Oxford: Clarendon Press).
O propósito deste traballo é o análisis métrico-prosódico dos amebeos, tanto líricos como epirremáticos, insertos na traxedia As troianas de Eurípides (vv. 153-196, 239-292, 577-606, 1216-1332). Os amebeos son diálogos entre un personaxe e o coro ou directamente entre personaxes, que son intercalados na obra para facer resaltar o ethos da escena e amplificar os sentimentos do diálogo, normalmente en pasaxes de carácter doloroso e tráxico. En canto aos tipos de amebeo, os amebeos líricos son aqueles nos que ambas as dúas partes cantan (recollen unha amplia variedade de metros), mentres que os amebeos epirremáticos están formados por unha parte cantada e outra recitada (normalmente a parte recitada utiliza trímetros iámbicos). Ademais, os amebeos pódense inserir ao longo de toda a traxedia; os fragmentos seleccionados para este traballo atópanse na párodo, no primeiro e segundo episodio e no éxodo. Para a análise métrica son fundamentais os manuais de Gentili (Gentili, B. (1999), La Colometria antica dei testi poetici greci, Pisa: Istituti Editoriali e Poligrafici Internazionali), Guzmán Guerra (Guzmán Guerra, A. (1997), Manual de métrica griega, Madrid: Ediciones Clásicas) e West (West, M. L. (1982), Greek Metre, Oxford: Clarendon Press).
Dirección
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN (Titoría)
PEREIRO PARDO, AMELIA DEL CARMEN (Titoría)
Tribunal
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Presidente/a)
GARCIA TRABAZO, JOSE VIRGILIO (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
Disidencia, sexualidade e xénero na narrativa galega contemporánea: María Xosé Queizán, Teresa Moure, María Reimóndez e Nee Barros
Autoría
M.R.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
M.R.V.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 13:30
18.06.2025 13:30
Resumo
O presente traballo de investigación ten como finalidade analizar as representacións da disidencia sexual e de xénero nunha escolma de obras narrativas da literatura galega, publicadas dende os anos oitenta ata os nosos días. O corpus do estudo está constituído polas obras Amantia, de María Xosé Queizán, Herba Moura, de Teresa Moure, Pirata, de María Reimóndez e Nom estamos quebrades, de Nee Barros. A través dunha análise crítica e comparativa, abordaranse personaxes, discursos e conflitos (entre outras cuestións) que configuran as diversas representacións das ditas disidencias nestas novelas. Deste xeito, exploraranse temas como a homosexualidade, a subversión dos roles de xénero, a bisexualidade ou a ruptura co binarismo de xénero, entre outros. Ademais, atenderase sempre ao contexto sociocultural e histórico no que estas obras están inseridas, a fin de comprender as interseccións entre a produción literaria e as dinámicas sociais que atravesan as cuestións da identidade, a sexualidade e o xénero. Esta análise desenvolverase a través dun enfoque interdisciplinar, integrando as achegas da crítica literaria feminista e queer, así como tamén dos estudos de xénero. Desta maneira, a investigación procurará evidenciar a relevancia de obras destas características para a configuración dun imaxinario plural e inclusivo na literatura galega.
O presente traballo de investigación ten como finalidade analizar as representacións da disidencia sexual e de xénero nunha escolma de obras narrativas da literatura galega, publicadas dende os anos oitenta ata os nosos días. O corpus do estudo está constituído polas obras Amantia, de María Xosé Queizán, Herba Moura, de Teresa Moure, Pirata, de María Reimóndez e Nom estamos quebrades, de Nee Barros. A través dunha análise crítica e comparativa, abordaranse personaxes, discursos e conflitos (entre outras cuestións) que configuran as diversas representacións das ditas disidencias nestas novelas. Deste xeito, exploraranse temas como a homosexualidade, a subversión dos roles de xénero, a bisexualidade ou a ruptura co binarismo de xénero, entre outros. Ademais, atenderase sempre ao contexto sociocultural e histórico no que estas obras están inseridas, a fin de comprender as interseccións entre a produción literaria e as dinámicas sociais que atravesan as cuestións da identidade, a sexualidade e o xénero. Esta análise desenvolverase a través dun enfoque interdisciplinar, integrando as achegas da crítica literaria feminista e queer, así como tamén dos estudos de xénero. Desta maneira, a investigación procurará evidenciar a relevancia de obras destas características para a configuración dun imaxinario plural e inclusivo na literatura galega.
Dirección
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
NOGUEIRA PEREIRA, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Jaime Solá: primeiros anos e impacto e recepción en Galicia
Autoría
C.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.R.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 13:00
18.07.2025 13:00
Resumo
Este estudo filolóxico centrará a súa atención maioritariamente na figura de Jaime Solá, escritor galego cuxa produción literaria está escrita en castelán, coa intención de entender o seu nacemento como escritor e a súa recepción como tal na Galiza de finais do século XIX e comezos do XX. Discutirase a acollida da súa obra a través de diferentes artigos xornalísticos, valorando tamén o impacto de Solá como persoa de interese no seu contexto social. Para iso, farase un estudo dos seus textos e, para comprender na súa totalidade tanto estes como o seu impacto como autor, realizarase unha investigación do contexto social e literario deste período, que abrangue desde finais do século XIX ata 1909. Deste xeito, preténdese arrojar luz sobre a obra de Solá e situalo no seu contexto.
Este estudo filolóxico centrará a súa atención maioritariamente na figura de Jaime Solá, escritor galego cuxa produción literaria está escrita en castelán, coa intención de entender o seu nacemento como escritor e a súa recepción como tal na Galiza de finais do século XIX e comezos do XX. Discutirase a acollida da súa obra a través de diferentes artigos xornalísticos, valorando tamén o impacto de Solá como persoa de interese no seu contexto social. Para iso, farase un estudo dos seus textos e, para comprender na súa totalidade tanto estes como o seu impacto como autor, realizarase unha investigación do contexto social e literario deste período, que abrangue desde finais do século XIX ata 1909. Deste xeito, preténdese arrojar luz sobre a obra de Solá e situalo no seu contexto.
Dirección
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
FEIJO TORRES, ELIAS JOSE (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
Algunhas perspectivas sobre a natureza e o uso do inglés na publicidade.
Autoría
C.R.N.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.R.N.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.02.2025 17:30
18.02.2025 17:30
Resumo
O principal obxectivo deste traballo é a descripción das características lingüísticas e do uso do inglés na publicidade. Dividirase en dúas partes fundamentais. Na primeira, empezarei definindo que se entende por publicidade e o seu papel da sociedade moderna. A continuación, tratarei os diversos tipos (online, TV e radio, impresa, medios sociais, etc.) e as súas principais diferencias. A seguinte sección desta primeira parte estará adicada a unha descripción detallada das principais características lingüísticas deste xénero donde as técnicas de persuasión xogan un papel moi importante e inclúen, entre outras, o uso de frases curtas, a utilización da linguaxe directa, xogos de palabras, expresións de doble significado, a búsqueda de ritmo, ou incluso efectos musicais para que a mensaxe poda ser recordada máis facilmente. A sección que segue explorará a importancia do contexto, centrándose especificamente no contexto cultural, xa que é evidente que os anuncios sofren cambios en función do país e a sociedade para os que se crean. Concluirei esta primeira parte estudando como evolucionou co tempo o papel do factor xénero na publicidade. A segunda metade da investigación será máis práctica e consistirá na aplicación dos principios teóricos e ideas expostas na primeira parte a unha mostra de anuncios extraídos de distintas fontes, como a televisión e as redes sociais. O traballo rematará con varias reflexións derivadas das conclusións do estudio. Seguirán as referencias bibliográficas e as webgrafías e, se é necesario, incluiranse apéndices con algúns dos anuncios analizados.
O principal obxectivo deste traballo é a descripción das características lingüísticas e do uso do inglés na publicidade. Dividirase en dúas partes fundamentais. Na primeira, empezarei definindo que se entende por publicidade e o seu papel da sociedade moderna. A continuación, tratarei os diversos tipos (online, TV e radio, impresa, medios sociais, etc.) e as súas principais diferencias. A seguinte sección desta primeira parte estará adicada a unha descripción detallada das principais características lingüísticas deste xénero donde as técnicas de persuasión xogan un papel moi importante e inclúen, entre outras, o uso de frases curtas, a utilización da linguaxe directa, xogos de palabras, expresións de doble significado, a búsqueda de ritmo, ou incluso efectos musicais para que a mensaxe poda ser recordada máis facilmente. A sección que segue explorará a importancia do contexto, centrándose especificamente no contexto cultural, xa que é evidente que os anuncios sofren cambios en función do país e a sociedade para os que se crean. Concluirei esta primeira parte estudando como evolucionou co tempo o papel do factor xénero na publicidade. A segunda metade da investigación será máis práctica e consistirá na aplicación dos principios teóricos e ideas expostas na primeira parte a unha mostra de anuncios extraídos de distintas fontes, como a televisión e as redes sociais. O traballo rematará con varias reflexións derivadas das conclusións do estudio. Seguirán as referencias bibliográficas e as webgrafías e, se é necesario, incluiranse apéndices con algúns dos anuncios analizados.
Dirección
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
PALACIOS MARTINEZ, IGNACIO MIGUEL (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Un estudo do inglés irlandés e a súa caracterización na serie de televisión Normal People.
Autoría
L.S.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.S.P.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.06.2025 18:00
18.06.2025 18:00
Resumo
Este traballo pretende ofrecer unha descrición da situación sociolingüística e unha caracterización lingüística do inglés en Irlanda, centrándose no Irish English (IRE) ou Hiberno-English. O obxectivo é combinar un enfoque teórico cunha análise de como se representa esta variedade en Normal People (2020), unha miniserie de televisión adaptada da novela de Sally Rooney (2018). Este estudo está motivado pola representación da identidade hiberno-inglesa e as súas subvariedades. A disertación dividirase en dúas seccións: a primeira abordará os aspectos teóricos, centrándose no contexto sociolingüístico e as características lingüísticas da variedade e as subvariedades. Ademais, esta parte inclúe unha análise da variedade baseado no exame dos distintos marcos teóricos para describir o inglés no mundo, como Kachru (1985) ou Schneider (2007). A continuación, examinaranse os trazos lingüísticos do hiberno-inglés no contexto de Irlanda, explorando as súas posibles conexións coas dúas principais variedades de referencia e a súa relación con outras World Englishes. A segunda parte da tese incluirá unha análise da caracterización da variedade na serie de televisión Normal People (2020). Esta descrición abarcará varios niveis lingüísticos, incluíndo aspectos fonológicos, morfolóxicos, sintácticos e léxicos. Ademais, explorará as eleccións lingüísticas realizadas na serie, centrándose en como se aliñan ou diverxen da diversidade lingüística real dentro de Irlanda, en particular no que respecta a as subvariedades do hiberno-inglés e ao espectro máis amplo das linguas inglesas do mundo.
Este traballo pretende ofrecer unha descrición da situación sociolingüística e unha caracterización lingüística do inglés en Irlanda, centrándose no Irish English (IRE) ou Hiberno-English. O obxectivo é combinar un enfoque teórico cunha análise de como se representa esta variedade en Normal People (2020), unha miniserie de televisión adaptada da novela de Sally Rooney (2018). Este estudo está motivado pola representación da identidade hiberno-inglesa e as súas subvariedades. A disertación dividirase en dúas seccións: a primeira abordará os aspectos teóricos, centrándose no contexto sociolingüístico e as características lingüísticas da variedade e as subvariedades. Ademais, esta parte inclúe unha análise da variedade baseado no exame dos distintos marcos teóricos para describir o inglés no mundo, como Kachru (1985) ou Schneider (2007). A continuación, examinaranse os trazos lingüísticos do hiberno-inglés no contexto de Irlanda, explorando as súas posibles conexións coas dúas principais variedades de referencia e a súa relación con outras World Englishes. A segunda parte da tese incluirá unha análise da caracterización da variedade na serie de televisión Normal People (2020). Esta descrición abarcará varios niveis lingüísticos, incluíndo aspectos fonológicos, morfolóxicos, sintácticos e léxicos. Ademais, explorará as eleccións lingüísticas realizadas na serie, centrándose en como se aliñan ou diverxen da diversidade lingüística real dentro de Irlanda, en particular no que respecta a as subvariedades do hiberno-inglés e ao espectro máis amplo das linguas inglesas do mundo.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
As falas da mocidade: a hibridación lingüística, o verlan e a arabización.
Autoría
Y.S.E.K.E.W.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Y.S.E.K.E.W.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 11:00
15.07.2025 11:00
Resumo
O tema da fala da mocidade atraeu e segue atraendo a atención de lingüistas, xornalistas, docentes e outros especialistas. A pesar da súa relevancia, este fenómeno foi obxecto dunha considerable desinformación, o que levou á creación e difusión de numerosos estereotipos e definicións erróneas, especialmente no que respecta ao chamado fala das periferias. Isto débese a que se trata dunha noción complexa, difícil de clasificar nunha soa categoría, xa que non está unicamente ligada á idade das persoas falantes, senón que tamén depende de múltiples factores socioculturais e contextuais. Neste traballo propoñémonos abordar e clarificar estas cuestións mediante a análise da fala da mocidade desde diferentes perspectivas e coa axuda de distintos corpus. O noso estudo abrangue desde a súa manifestación na comunicación oral e escrita ata a súa influencia en expresións artísticas como a música, o cinema ou a literatura, co obxectivo de ofrecer unha visión o máis completa e obxectiva posible deste fenómeno lingüístico en constante evolución. (Este traballo foi elaborado por Yasmine Sahb El Khataouat El Wardi e Yousra Houdda El Bazi. Traballamos xuntas na procura de información, na redacción e na presentación do mesmo.)
O tema da fala da mocidade atraeu e segue atraendo a atención de lingüistas, xornalistas, docentes e outros especialistas. A pesar da súa relevancia, este fenómeno foi obxecto dunha considerable desinformación, o que levou á creación e difusión de numerosos estereotipos e definicións erróneas, especialmente no que respecta ao chamado fala das periferias. Isto débese a que se trata dunha noción complexa, difícil de clasificar nunha soa categoría, xa que non está unicamente ligada á idade das persoas falantes, senón que tamén depende de múltiples factores socioculturais e contextuais. Neste traballo propoñémonos abordar e clarificar estas cuestións mediante a análise da fala da mocidade desde diferentes perspectivas e coa axuda de distintos corpus. O noso estudo abrangue desde a súa manifestación na comunicación oral e escrita ata a súa influencia en expresións artísticas como a música, o cinema ou a literatura, co obxectivo de ofrecer unha visión o máis completa e obxectiva posible deste fenómeno lingüístico en constante evolución. (Este traballo foi elaborado por Yasmine Sahb El Khataouat El Wardi e Yousra Houdda El Bazi. Traballamos xuntas na procura de información, na redacción e na presentación do mesmo.)
Dirección
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
LOPEZ DIAZ, MONTSERRAT (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
'What the Swan Can Teach Us' - Unha análise ecocrítica da colección poética Let the Dead de Dylan Brennan
Autoría
A.S.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.S.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 12:30
15.07.2025 12:30
Resumo
Nado na Cidade de México en 1980, Dylan Brennan é un poeta galardoado en múltiples ocasións cuxa obra explora a relación da humanidade coa natureza a través de temas como a destrución ecolóxica e o desprazamento cultural. A súa colección Let the Dead reflexiona sobre o colapso ambiental, entrelazando historia, mito e experiencia persoal para revelar as conexións entre natureza, cultura, identidade e creatividade. Isto reflicte a convicción de Brennan de que 'a linguaxe nunca é neutral; leva consigo o peso da historia, o poder e a resistencia' (Brennan, Numéro Cinq), unha perspectiva que apoia o enfoque deste TFG sobre a poesía como expresión tanto ecolóxica como cultural. O estudo aborda tres cuestións chave: o impacto destrutivo da actividade humana nos ecosistemas, a relación entre degradación ambiental e inxustiza social, e o potencial da poesía para articular o loito ecolóxico e a resistencia. A través dunha análise detallada de poemas de Let the Dead, como 'Bog Cotton', 'Botany' e 'Anacahuita', este traballo examina a visión de Brennan sobre o colapso ambiental, o legado poscolonial e a interacción entre natureza e cultura. A súa poética, en última instancia, procura 'invitar á incomodidade, facernos sentir de xeito diferente' (Brennan, Numéro Cinq), desafiando os lectores a enfrontarse ás crises ecolóxicas a través da linguaxe. A análise está fundamentada na teoría ecocrítica contemporánea. Silent Spring, de Carson, mostra como a ciencia pode poñer de manifesto os custos frecuentemente ignorados do dano ambiental. Slow Violence, de Nixon, trata sobre como o dano lento e invisible pasa frecuentemente desapercibido. Flannery e Bullard examinan a desigualdade ambiental, mentres que Iovino e Oppermann exploran a axencia compartida entre as esferas humana e non humana. Así mesmo, Vibrant Matter, de Bennett, redefine a materialidade, mentres que Dark Ecology, de Morton, e Feminism and the Mastery of Nature, de Plumwood, critican os mecanismos que sustentan a explotación. As reflexións de Brennan en The Flower That Withers ofrecen unha perspectiva adicional sobre a súa resposta poética ante o colapso e a alienación.
Nado na Cidade de México en 1980, Dylan Brennan é un poeta galardoado en múltiples ocasións cuxa obra explora a relación da humanidade coa natureza a través de temas como a destrución ecolóxica e o desprazamento cultural. A súa colección Let the Dead reflexiona sobre o colapso ambiental, entrelazando historia, mito e experiencia persoal para revelar as conexións entre natureza, cultura, identidade e creatividade. Isto reflicte a convicción de Brennan de que 'a linguaxe nunca é neutral; leva consigo o peso da historia, o poder e a resistencia' (Brennan, Numéro Cinq), unha perspectiva que apoia o enfoque deste TFG sobre a poesía como expresión tanto ecolóxica como cultural. O estudo aborda tres cuestións chave: o impacto destrutivo da actividade humana nos ecosistemas, a relación entre degradación ambiental e inxustiza social, e o potencial da poesía para articular o loito ecolóxico e a resistencia. A través dunha análise detallada de poemas de Let the Dead, como 'Bog Cotton', 'Botany' e 'Anacahuita', este traballo examina a visión de Brennan sobre o colapso ambiental, o legado poscolonial e a interacción entre natureza e cultura. A súa poética, en última instancia, procura 'invitar á incomodidade, facernos sentir de xeito diferente' (Brennan, Numéro Cinq), desafiando os lectores a enfrontarse ás crises ecolóxicas a través da linguaxe. A análise está fundamentada na teoría ecocrítica contemporánea. Silent Spring, de Carson, mostra como a ciencia pode poñer de manifesto os custos frecuentemente ignorados do dano ambiental. Slow Violence, de Nixon, trata sobre como o dano lento e invisible pasa frecuentemente desapercibido. Flannery e Bullard examinan a desigualdade ambiental, mentres que Iovino e Oppermann exploran a axencia compartida entre as esferas humana e non humana. Así mesmo, Vibrant Matter, de Bennett, redefine a materialidade, mentres que Dark Ecology, de Morton, e Feminism and the Mastery of Nature, de Plumwood, critican os mecanismos que sustentan a explotación. As reflexións de Brennan en The Flower That Withers ofrecen unha perspectiva adicional sobre a súa resposta poética ante o colapso e a alienación.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
O compoñente moral en El premio de la constancia y pastores de Sierra Bermeja, de Jacinto de Espinel Adorno
Autoría
P.S.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
P.S.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
14.07.2025 12:30
14.07.2025 12:30
Resumo
El premio de la constancia y pastores de Sierra Bermeja inscríbese dentro dos libros de pastores, que tiveron un papel protagonista na prosa española da segunda metade do século XVI. Sen embargo, a obra de Jacinto de Espinel Adorno ve a luz durante o ocaso do xénero (1620), o que explica a presenza de elementos de diversas tradicións xunto cos propios deste. A novela divídese así en dúas partes diferenciadas: unha de estrutura e argumento puramente pastorís e outra formada por un relato intercalado no que se mesturan elementos bizantinos, cortesáns e máxico-moriscos. A pesar desta marcada distinción, hai un tema común a toda a obra: a súa dimensión moral, presente tanto nas historias que narran os pastores nos seus diálogos como nas aventuras que vive Arsindo, o protagonista. A finalidade deste traballo de fin de grao será o estudo desta dimensión moral, atendendo tanto a temas habituais no xénero pastoril, como a memoria, o desengano ou a concepción do amor e a súa relación coa morte e a violencia, como aos característicos desta novela, en especial a carga ética da expulsión dos musulmáns. A partir desta análise procurarase identificar a intención xeral da obra, así como a posible repercusión que esa importancia do moral ten na súa construción e estilo.
El premio de la constancia y pastores de Sierra Bermeja inscríbese dentro dos libros de pastores, que tiveron un papel protagonista na prosa española da segunda metade do século XVI. Sen embargo, a obra de Jacinto de Espinel Adorno ve a luz durante o ocaso do xénero (1620), o que explica a presenza de elementos de diversas tradicións xunto cos propios deste. A novela divídese así en dúas partes diferenciadas: unha de estrutura e argumento puramente pastorís e outra formada por un relato intercalado no que se mesturan elementos bizantinos, cortesáns e máxico-moriscos. A pesar desta marcada distinción, hai un tema común a toda a obra: a súa dimensión moral, presente tanto nas historias que narran os pastores nos seus diálogos como nas aventuras que vive Arsindo, o protagonista. A finalidade deste traballo de fin de grao será o estudo desta dimensión moral, atendendo tanto a temas habituais no xénero pastoril, como a memoria, o desengano ou a concepción do amor e a súa relación coa morte e a violencia, como aos característicos desta novela, en especial a carga ética da expulsión dos musulmáns. A partir desta análise procurarase identificar a intención xeral da obra, así como a posible repercusión que esa importancia do moral ten na súa construción e estilo.
Dirección
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titor do alumno)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Titor do alumno)
Publicidade e cancro de mama: análise multimodal da campaña Pinktober 2024 de Hard Rock
Autoría
C.S.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.S.G.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 12:00
18.07.2025 12:00
Resumo
O cancro de mama representa o tipo de cancro con maior incidencia e mortalidade entre as mulleres a nivel global (Organización Mundial de la Salud [OMS], 2024a). Cada mes de outubro, con motivo do denominado “Mes Rosa”, multiplícanse as iniciativas empresariais destinadas a visibilizar esta enfermidade e recadar fondos para a súa investigación. Aínda que estas campañas publicitarias apelen á concienciación social, responden de igual forma a fines corporativos e proxectan unha imaxe do cancro que se afasta normalmente da realidade vivida polas pacientes. Neste contexto, o presente traballo céntrase na análise dunha campaña publicitaria específica impulsada por Hard Rock en outubro de 2024: Pinktober 2024. O enfoque adoptado é cualitativo e multimodal, polo que se terán en conta tanto os elementos verbais da campaña como os non verbais. En particular, analizaranse cuestións pragmáticas (actos de fala, elementos da comunicación e expresión da subxectividade) e observaranse as metáforas conceptuais e multimodais codificadas no discurso. A análise levarase a cabo a través do estudo tanto da páxina web de Pinktober 2024 (Hard Rock Hotel Madrid), como de varias publicacións extraídas das plataformas Facebook e Instagram. Os obxectivos principais do estudo son, por unha banda, identificar as técnicas de persuasión empregadas neste tipo de publicidade e, por outra, determinar que imaxe do cancro de mama se constrúe a través do discurso.
O cancro de mama representa o tipo de cancro con maior incidencia e mortalidade entre as mulleres a nivel global (Organización Mundial de la Salud [OMS], 2024a). Cada mes de outubro, con motivo do denominado “Mes Rosa”, multiplícanse as iniciativas empresariais destinadas a visibilizar esta enfermidade e recadar fondos para a súa investigación. Aínda que estas campañas publicitarias apelen á concienciación social, responden de igual forma a fines corporativos e proxectan unha imaxe do cancro que se afasta normalmente da realidade vivida polas pacientes. Neste contexto, o presente traballo céntrase na análise dunha campaña publicitaria específica impulsada por Hard Rock en outubro de 2024: Pinktober 2024. O enfoque adoptado é cualitativo e multimodal, polo que se terán en conta tanto os elementos verbais da campaña como os non verbais. En particular, analizaranse cuestións pragmáticas (actos de fala, elementos da comunicación e expresión da subxectividade) e observaranse as metáforas conceptuais e multimodais codificadas no discurso. A análise levarase a cabo a través do estudo tanto da páxina web de Pinktober 2024 (Hard Rock Hotel Madrid), como de varias publicacións extraídas das plataformas Facebook e Instagram. Os obxectivos principais do estudo son, por unha banda, identificar as técnicas de persuasión empregadas neste tipo de publicidade e, por outra, determinar que imaxe do cancro de mama se constrúe a través do discurso.
Dirección
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
Observacións sobre o funcionamento da adposición. As preposicións orfas no francés oral.
Autoría
I.S.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
I.S.L.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 12:30
15.07.2025 12:30
Resumo
Calquera intento de afondar nas dinámicas das adposicións topa con varios atrancos: por unha banda, a súa vaguidade intrínseca supón un auténtico desafío para a análise lingüística; pola outra, a diversidade de enfoques teóricos provoca unha fragmentación conceptual que adoita traducirse nunha carencia de referencias claras. Dende que a tipoloxía comezou a centrarse nas adposicións, o tema xerou un intenso debate e segue a alimentar a investigación. Por iso semella fundamental facer un balance dos principais retos que suscita, botando man dos recursos epistemolóxicos e metodolóxicos máis axeitados para aclarar os patróns de uso asociados. Este traballo divídese en dúas partes: a primeira ofrece unha visión xeral das cuestións máis recorrentes sobre as adposicións; a segunda profunda no caso das chamadas preposicións orfas, un fenómeno lingüístico do francés que se afasta dos usos normativos pero que é cada vez máis habitual, especialmente na lingua oral. Estas construcións, nas que se omite o complemento preposicional, permiten salientar as singularidades do francés e tender unha ponte entre un caso de estudo concreto e un marco explicativo máis amplo.
Calquera intento de afondar nas dinámicas das adposicións topa con varios atrancos: por unha banda, a súa vaguidade intrínseca supón un auténtico desafío para a análise lingüística; pola outra, a diversidade de enfoques teóricos provoca unha fragmentación conceptual que adoita traducirse nunha carencia de referencias claras. Dende que a tipoloxía comezou a centrarse nas adposicións, o tema xerou un intenso debate e segue a alimentar a investigación. Por iso semella fundamental facer un balance dos principais retos que suscita, botando man dos recursos epistemolóxicos e metodolóxicos máis axeitados para aclarar os patróns de uso asociados. Este traballo divídese en dúas partes: a primeira ofrece unha visión xeral das cuestións máis recorrentes sobre as adposicións; a segunda profunda no caso das chamadas preposicións orfas, un fenómeno lingüístico do francés que se afasta dos usos normativos pero que é cada vez máis habitual, especialmente na lingua oral. Estas construcións, nas que se omite o complemento preposicional, permiten salientar as singularidades do francés e tender unha ponte entre un caso de estudo concreto e un marco explicativo máis amplo.
Dirección
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Feminismo e Empoderamento Feminino en Daisy Jones and The Six (2023)
Autoría
E.S.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
E.S.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 10:00
10.09.2025 10:00
Resumo
Daisy Jones and The Six (2023), a adaptación televisiva da coñecida novela de Taylor Jenkins Reid, narra a historia da creación e posterior separación dunha banda de rock recentemente formada en Los Ángeles, ambientada nos anos setenta. Como consecuencia, ao longo de toda a narrativa, a ideoloxía patriarcal propia da época pon de relevo as normas de xénero predominantes na década de 1970, reflectindo como cada muller tiña que enfrontarse ás desigualdades nas súas carreiras e nas súas vidas. A serie presenta así unha imaxe contrastiva entre os roles de xénero tradicionais e a forza destes personaxes femininos, ao tempo que constrúe feminidades contrahexemónicas. Esta investigación ten como obxectivo desenvolver unha análise extensa, dende unha perspectiva feminista, sobre como as catro protagonistas femininas desta serie afrontan a discriminación para rematar coas expectativas de xénero actuais. Apoiada en autoras feministas interseccionais, e facendo fincapé na noción de interseccionalidade (Crenshaw 1989, hooks 1982), esta análise explora a determinación de Daisy Jones por non deixar que ninguén lle diga o que debe facer, as difíciles decisións que debe tomar Camila Dunne para preservar á súa familia e coidar dos membros da banda, a firmeza de Karen ao manter a súa decisión de non ser nai, e a triple opresión que sofre Simone como muller negra e lesbiana. O estudo incorporará terminoloxía específica relacionada co feminismo socialista, a sororidade e a interseccionalidade. Así, recoñecer a mestría da autora ao representar os prexuízos de xénero dende unha mirada ao pasado permítenos valorar canto avanzou xa o feminismo na mellora das vidas das mulleres e, por desgraza, cantas inxustizas aínda quedan por combater.
Daisy Jones and The Six (2023), a adaptación televisiva da coñecida novela de Taylor Jenkins Reid, narra a historia da creación e posterior separación dunha banda de rock recentemente formada en Los Ángeles, ambientada nos anos setenta. Como consecuencia, ao longo de toda a narrativa, a ideoloxía patriarcal propia da época pon de relevo as normas de xénero predominantes na década de 1970, reflectindo como cada muller tiña que enfrontarse ás desigualdades nas súas carreiras e nas súas vidas. A serie presenta así unha imaxe contrastiva entre os roles de xénero tradicionais e a forza destes personaxes femininos, ao tempo que constrúe feminidades contrahexemónicas. Esta investigación ten como obxectivo desenvolver unha análise extensa, dende unha perspectiva feminista, sobre como as catro protagonistas femininas desta serie afrontan a discriminación para rematar coas expectativas de xénero actuais. Apoiada en autoras feministas interseccionais, e facendo fincapé na noción de interseccionalidade (Crenshaw 1989, hooks 1982), esta análise explora a determinación de Daisy Jones por non deixar que ninguén lle diga o que debe facer, as difíciles decisións que debe tomar Camila Dunne para preservar á súa familia e coidar dos membros da banda, a firmeza de Karen ao manter a súa decisión de non ser nai, e a triple opresión que sofre Simone como muller negra e lesbiana. O estudo incorporará terminoloxía específica relacionada co feminismo socialista, a sororidade e a interseccionalidade. Así, recoñecer a mestría da autora ao representar os prexuízos de xénero dende unha mirada ao pasado permítenos valorar canto avanzou xa o feminismo na mellora das vidas das mulleres e, por desgraza, cantas inxustizas aínda quedan por combater.
Dirección
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Titoría)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Xénero e Subversión nas Reescrituras de Contos de Fadas do Século XX
Autoría
L.S.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.S.B.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2025 13:00
20.06.2025 13:00
Resumo
As historias desenvoltas nos contos de fadas son testemuña da percepción social dos defectos, virtudes e roles prescritos. Ademais, os contos de fadas tradicionais veñen retratando e promovendo de forma sistemática visións esencialistas sobre a identidade da muller, debilitando a autonomía feminina e a súa relevancia dentro da comunidade. Non obstante, a colección The Bloody Chamber (1979) de Angela Carter ou Kissing the Witch (1993) de Emma Donoghue entre outras, propoñen narrativas subversivas contra ditos patróns tradicionais ao destacar a subxectividade e o apoderamento social das mulleres. Este traballo busca analizar como ditas obras conectan cos contos de fadas tradicionais ao mesmo tempo que os alteran. A representación das relacións femininas, dos roles de xénero, da sexualidade, da violencia, da feminidade e das relacións de poder nos contos de fadas tradicionais ten contribuído considerablemente a encaixar ás mulleres en patróns de sumisión, cosificación e obediencia. Este traballo explorará como se reflicten e se abordan de novo temas deste tipo nas reescrituras de Carter e Donoghue para rebelarse contra as xerarquías opresivas. Para a súa elaboración examinaranse os relatos tradicionais que se axustan aos valores patriarcais para explicar adecuadamente a evolución da estratexia de subversión. Para dito fin, o traballo basearase na crítica e os estudos sobre o desenvolvemento dos contos de fadas tradicionais, así como nas súas reavaliacións contemporáneas con fins feministas.
As historias desenvoltas nos contos de fadas son testemuña da percepción social dos defectos, virtudes e roles prescritos. Ademais, os contos de fadas tradicionais veñen retratando e promovendo de forma sistemática visións esencialistas sobre a identidade da muller, debilitando a autonomía feminina e a súa relevancia dentro da comunidade. Non obstante, a colección The Bloody Chamber (1979) de Angela Carter ou Kissing the Witch (1993) de Emma Donoghue entre outras, propoñen narrativas subversivas contra ditos patróns tradicionais ao destacar a subxectividade e o apoderamento social das mulleres. Este traballo busca analizar como ditas obras conectan cos contos de fadas tradicionais ao mesmo tempo que os alteran. A representación das relacións femininas, dos roles de xénero, da sexualidade, da violencia, da feminidade e das relacións de poder nos contos de fadas tradicionais ten contribuído considerablemente a encaixar ás mulleres en patróns de sumisión, cosificación e obediencia. Este traballo explorará como se reflicten e se abordan de novo temas deste tipo nas reescrituras de Carter e Donoghue para rebelarse contra as xerarquías opresivas. Para a súa elaboración examinaranse os relatos tradicionais que se axustan aos valores patriarcais para explicar adecuadamente a evolución da estratexia de subversión. Para dito fin, o traballo basearase na crítica e os estudos sobre o desenvolvemento dos contos de fadas tradicionais, así como nas súas reavaliacións contemporáneas con fins feministas.
Dirección
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
Cordas Rotas e Ondas Crecentes: Analizando o Trauma na Ficción de Taylor Jenkins Reid
Autoría
I.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
I.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 10:30
15.07.2025 10:30
Resumo
O obxectivo desta análise é examinar criticamente dúas das novelas de Taylor Jenkins Reid, Daisy Jones and The Six e Malibu Rising, a través da lente teórica dos estudos sobre o trauma. En primeiro lugar, na introdución incluirase un panorama xeral da obra de Jenkins Reid, tendo en conta os seus logros e os seus principales textos, así como o seu estilo literario. Posteriormente, presentaranse os estudos sobre o trauma como marco teórico, explicando os conceptos máis relevantes e a súa pertinencia para os fins desta disertación. O corpo da análise comprenderá un exame crítico dos suxeitos traumatizados na fición de Reid, evaluando a posbilidade de representar o trauma nas novelas e os mecanismos narrativos empregados para este propósito.
O obxectivo desta análise é examinar criticamente dúas das novelas de Taylor Jenkins Reid, Daisy Jones and The Six e Malibu Rising, a través da lente teórica dos estudos sobre o trauma. En primeiro lugar, na introdución incluirase un panorama xeral da obra de Jenkins Reid, tendo en conta os seus logros e os seus principales textos, así como o seu estilo literario. Posteriormente, presentaranse os estudos sobre o trauma como marco teórico, explicando os conceptos máis relevantes e a súa pertinencia para os fins desta disertación. O corpo da análise comprenderá un exame crítico dos suxeitos traumatizados na fición de Reid, evaluando a posbilidade de representar o trauma nas novelas e os mecanismos narrativos empregados para este propósito.
Dirección
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Lojo Rodríguez, Laura María (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Enseñar a fonética en FLE: proposta didáctica para solventar as dificultades dos estudantes castelanfalantes
Autoría
A.S.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.S.F.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.06.2025 09:30
18.06.2025 09:30
Resumo
A aprendizaxe do francés como lingua estranxeira (FLE) por parte de castelanfalantes considera unha serie de retos que poden afectar a comprensión e a expresión oral. Este traballo pretende examinar as principais dificultades as que se enfrontan estes aprendices, destacando as discrepancias entre os sistemas fonéticos francés e español. Este traballo ten como obxectivo analizar unha serie de manuais de fonética especializados en FLE. A partir dun estudo comparativo, buscarase identificar os enfoques pedagóxicos que estean mellor adaptados as necesidades específicas das persoas castelanfalantes. O obxectivo será propoñer exercicios e estratexias para axudar aos aprendices a afrontar os retos fonéticos da súa aprendizaxe. Comezarase con un estudo teórico das diferencias fonéticas que existen entre as dúas linguas, seguido dunha análise comparativa en profundidade dos métodos didácticos utilizados. Para rematar, propoñerase unha unidade didáctica integrando as estratexias máis eficaces para mellorar a pronunciación das persoas castelanfalantes en FLE. Este enfoque pretende proporcionar aos docentes ferramentas concretas para reforzar o coñecemento fonético dos seus alumnos e para fomentar unha comunicación máis fluída e natural. Este traballo de investigación podería ser un punto de partida para futuros estudos sobre a ensinanza da fonética en FLE dirixidos a outros alumnos falantes doutra lingua.
A aprendizaxe do francés como lingua estranxeira (FLE) por parte de castelanfalantes considera unha serie de retos que poden afectar a comprensión e a expresión oral. Este traballo pretende examinar as principais dificultades as que se enfrontan estes aprendices, destacando as discrepancias entre os sistemas fonéticos francés e español. Este traballo ten como obxectivo analizar unha serie de manuais de fonética especializados en FLE. A partir dun estudo comparativo, buscarase identificar os enfoques pedagóxicos que estean mellor adaptados as necesidades específicas das persoas castelanfalantes. O obxectivo será propoñer exercicios e estratexias para axudar aos aprendices a afrontar os retos fonéticos da súa aprendizaxe. Comezarase con un estudo teórico das diferencias fonéticas que existen entre as dúas linguas, seguido dunha análise comparativa en profundidade dos métodos didácticos utilizados. Para rematar, propoñerase unha unidade didáctica integrando as estratexias máis eficaces para mellorar a pronunciación das persoas castelanfalantes en FLE. Este enfoque pretende proporcionar aos docentes ferramentas concretas para reforzar o coñecemento fonético dos seus alumnos e para fomentar unha comunicación máis fluída e natural. Este traballo de investigación podería ser un punto de partida para futuros estudos sobre a ensinanza da fonética en FLE dirixidos a outros alumnos falantes doutra lingua.
Dirección
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
A música urbana e o pop como ferramenta para o estudo do español: diferenzas léxicas, fónicas e morfosintácticas entre Hispanoamérica e España.
Autoría
M.S.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.S.A.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 12:45
18.07.2025 12:45
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao céntrase na análise das diferenzas lingüísticas entre o español de América (ou Hispanoamérica) e o de España, empleando como ferramenta principal a música urbana e o pop. Estas manifestacións culturais, ademáis de ter unha gran relevancia na vida persoal da autora, constitúen un valioso recurso para observar e analizar a diversidade do idioma en contextos reais e actuais. A partir dun corpus coidadosamente seleccionado de cancións que consideramos representativas de ambos contextos xeográficos, lévase a cabo unha análise comparativa dos planos fónico, morfosintáctico e léxico. Este último plano adquire especial protagonismo por ser o ámbito onde as diferenzas son máis evidentes e frecuentes, con especial atención a fenómenos como os anglicismos, os coloquialismos e as expresións idiomáticas. Este estudo pretende non só describir ditas disimilitudes lingüísticas, senón tamén reflexionar sobre a súa utilidade pedagóxica e sociolingüística na ensinanza do español como lingua estranxeira.
Este Traballo de Fin de Grao céntrase na análise das diferenzas lingüísticas entre o español de América (ou Hispanoamérica) e o de España, empleando como ferramenta principal a música urbana e o pop. Estas manifestacións culturais, ademáis de ter unha gran relevancia na vida persoal da autora, constitúen un valioso recurso para observar e analizar a diversidade do idioma en contextos reais e actuais. A partir dun corpus coidadosamente seleccionado de cancións que consideramos representativas de ambos contextos xeográficos, lévase a cabo unha análise comparativa dos planos fónico, morfosintáctico e léxico. Este último plano adquire especial protagonismo por ser o ámbito onde as diferenzas son máis evidentes e frecuentes, con especial atención a fenómenos como os anglicismos, os coloquialismos e as expresións idiomáticas. Este estudo pretende non só describir ditas disimilitudes lingüísticas, senón tamén reflexionar sobre a súa utilidade pedagóxica e sociolingüística na ensinanza do español como lingua estranxeira.
Dirección
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
CREGO GARCIA, VICKY (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
A Monstrosidade ‘Queer’: Unha Análise sobre as Identidades ‘Queer’ en Carmilla (1872) por Sheridan Le Fanu.
Autoría
S.S.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
S.S.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
16.07.2025 17:00
16.07.2025 17:00
Resumo
O termo 'queer' foi inicialmente usado para facer referencia a algo ou alguén 'extraño, raro, peculiar, excéntrico' para despois ser utilizado coma un sinónimo pexorativo da palabra 'homosexual'. No século XIX, unha era na que a 'queerness' estaba estigmatizada e castigada pola lei, estaba reprimida e non podía falarse abertamente nin escribirse sobre ela. Non obstante, a 'queerness' implícita escribeuse nalgunas novelas deses tempos mediante metáforas e eufemismos. Esta investigación centrarase principalmente na novela gótica Carmilla (1872) escrita polo autor irlandés Sheridan Le Fanu. Tamén fará referencia a partes doutras novelas góticas de horror do mesmo período e xénero literario, coma Drácula (1897) de Bram Stoker. Textos que tratan o tema da 'queerness' e problemáticas similares tamén serán usados para construir un marco teórico para a análise textual detallada da obra de Le Fanu. A idea principal desenvolta neste estudio será a exploración das implicacións e temas, tanto implícitos como explícitos, nesta novela gótica e en textos similares nos que as orientacións sexuais que chocan coa heteronormatividade que estructura a sociedade e están, polo tanto, reprimidas, están, a pesar de todo, representadas.
O termo 'queer' foi inicialmente usado para facer referencia a algo ou alguén 'extraño, raro, peculiar, excéntrico' para despois ser utilizado coma un sinónimo pexorativo da palabra 'homosexual'. No século XIX, unha era na que a 'queerness' estaba estigmatizada e castigada pola lei, estaba reprimida e non podía falarse abertamente nin escribirse sobre ela. Non obstante, a 'queerness' implícita escribeuse nalgunas novelas deses tempos mediante metáforas e eufemismos. Esta investigación centrarase principalmente na novela gótica Carmilla (1872) escrita polo autor irlandés Sheridan Le Fanu. Tamén fará referencia a partes doutras novelas góticas de horror do mesmo período e xénero literario, coma Drácula (1897) de Bram Stoker. Textos que tratan o tema da 'queerness' e problemáticas similares tamén serán usados para construir un marco teórico para a análise textual detallada da obra de Le Fanu. A idea principal desenvolta neste estudio será a exploración das implicacións e temas, tanto implícitos como explícitos, nesta novela gótica e en textos similares nos que as orientacións sexuais que chocan coa heteronormatividade que estructura a sociedade e están, polo tanto, reprimidas, están, a pesar de todo, representadas.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
SACIDO ROMERO, JORGE (Titor do alumno)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titor do alumno)
A narrativa breve de Javier Valcarce García (1885-1918).
Autoría
N.S.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
N.S.R.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
15.07.2025 12:00
15.07.2025 12:00
Resumo
Na bisagra dos séculos XIX e XX, a literatura española describe un abanico de autores brillantes coñecidos por todos; non obstante, houbo moitas figuras do mundo literario que quedaron esquecidas polo peso da historia e desprazados a un segundo lugar por diversos motivos. Entre eles, atópase o mugardés Javier Valcarce García, fillo do polígrafo, Javier Valcarce Ocampo, finado en 1922. O autor de Los nidos de antaño relacionouse en Madrid co círculo cultural do momento e entrou en contacto con persoeiros como Antonio Machado, Sofía Casanova e Rubén Darío. Con todo, a súa ausencia nas historias da literatura (pese a aportacións recentes) xustifica, sen dúbida, este TFG, cuxo propósito é precisamente rescatar a súa figura e debuxar un retrato a través da exhumación das súas obras, para definir mellor esa pegada, borrosa aínda, que deixou na Historia da Literatura Española; o que permitirá descubrir novos horizontes literarios fronterizos entre Realismo e Modernismo.
Na bisagra dos séculos XIX e XX, a literatura española describe un abanico de autores brillantes coñecidos por todos; non obstante, houbo moitas figuras do mundo literario que quedaron esquecidas polo peso da historia e desprazados a un segundo lugar por diversos motivos. Entre eles, atópase o mugardés Javier Valcarce García, fillo do polígrafo, Javier Valcarce Ocampo, finado en 1922. O autor de Los nidos de antaño relacionouse en Madrid co círculo cultural do momento e entrou en contacto con persoeiros como Antonio Machado, Sofía Casanova e Rubén Darío. Con todo, a súa ausencia nas historias da literatura (pese a aportacións recentes) xustifica, sen dúbida, este TFG, cuxo propósito é precisamente rescatar a súa figura e debuxar un retrato a través da exhumación das súas obras, para definir mellor esa pegada, borrosa aínda, que deixou na Historia da Literatura Española; o que permitirá descubrir novos horizontes literarios fronterizos entre Realismo e Modernismo.
Dirección
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Titoría)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
AZAUSTRE GALIANA, ANTONIO (Presidente/a)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Secretario/a)
PEREZ-ABADIN BARRO, MARIA SOLEDAD (Vogal)
O concepto de clase social en Annie Ernaux: unha análise comparativa das súas obras
Autoría
M.S.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.S.P.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
08.09.2025 17:30
08.09.2025 17:30
Resumo
A obra de Annie Ernaux, que xerou controversia por abordar temas críticos, fusiona literatura, socioloxía e historia, proporcionando un valioso testemuño da Francia do século XX. Annie Ernaux foi galardoada co Premio Nobel de Literatura en 2022, recoñecendo a importancia da súa obra literaria. Procedente dunha familia traballadora, a súa escrita forma parte dun proxecto para recuperar a súa identidade e defender as súas orixes. Neste traballo, propoñemos analizar a noción de clase social en varias das súas novelas, tendo en conta a súa intersección con outras dimensións como o xénero, a política e a memoria. Para iso, analizaranse Une Femme (1988), L’Événement (2000), La Place (1983) e Les Années (2008), xunto con outras referencias que poidan enriquecer o estudo. A través destas novelas, principalmente autobiográficas, procuraremos observar como Ernaux transcribe criticamente as súas experiencias, destacando as desigualdades de clase, as dinámicas de xénero e a construción da memoria persoal e colectiva. A análise basearase nos conceptos sociolóxicos de Pierre Bourdieu e Maurice Halbwachs, que explicaremos brevemente e relacionaremos coa obra de Ernaux, para explorar a súa conexión cos temas abordados nos seus escritos. O estudo de extractos seleccionados examinará a representación dunha sociedade marcada polo clasismo e o sexismo, onde a vergoña e o sentimento de desprazamento ocupan un lugar central, ao tempo que permitirá que o estudo abra novas perspectivas sobre estas cuestións.
A obra de Annie Ernaux, que xerou controversia por abordar temas críticos, fusiona literatura, socioloxía e historia, proporcionando un valioso testemuño da Francia do século XX. Annie Ernaux foi galardoada co Premio Nobel de Literatura en 2022, recoñecendo a importancia da súa obra literaria. Procedente dunha familia traballadora, a súa escrita forma parte dun proxecto para recuperar a súa identidade e defender as súas orixes. Neste traballo, propoñemos analizar a noción de clase social en varias das súas novelas, tendo en conta a súa intersección con outras dimensións como o xénero, a política e a memoria. Para iso, analizaranse Une Femme (1988), L’Événement (2000), La Place (1983) e Les Années (2008), xunto con outras referencias que poidan enriquecer o estudo. A través destas novelas, principalmente autobiográficas, procuraremos observar como Ernaux transcribe criticamente as súas experiencias, destacando as desigualdades de clase, as dinámicas de xénero e a construción da memoria persoal e colectiva. A análise basearase nos conceptos sociolóxicos de Pierre Bourdieu e Maurice Halbwachs, que explicaremos brevemente e relacionaremos coa obra de Ernaux, para explorar a súa conexión cos temas abordados nos seus escritos. O estudo de extractos seleccionados examinará a representación dunha sociedade marcada polo clasismo e o sexismo, onde a vergoña e o sentimento de desprazamento ocupan un lugar central, ao tempo que permitirá que o estudo abra novas perspectivas sobre estas cuestións.
Dirección
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
MALINGRET , LAURENCE (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
‘Take Me Back To Eden’: a historia de Sleep Token, a súa música e a imaxinación colectiva dos seus seguidores.
Autoría
T.S.E.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
T.S.E.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 11:00
15.07.2025 11:00
Resumo
No ano 2016, a banda británica de metal progresivo Sleep Token xurdiu das sombras na cidade de Londres. Sleep Token mesturou os sons duros da guitarra, a batería e o baixo propios do heavy metal con elementos e instrumentos doutros estilos musicais, como o piano ou o sintetizador, e con letras pseudo-relixiosas que lembran ao góspel. Dende os seus comezos, destacáronse como unha rara avis dentro da escena do metal, non só por manteren en segredo a identidade dos seus membros, senón tamén por exhibiren unha estética e posta en escena escuras, como se fosen unha seita new age, e polo seu desexo de convencer o público de que o único propósito da súa obra é espallar o 'evanxeo' dun deus antigo e esquecido chamado Sleep. Os seus seguidores contribuíron de maneira significativa ao crecemento da banda nos últimos anos, creando unha rede de foros en internet, especialmente en Tumblr e Reddit, onde analizan as letras e o seu simbolismo, difunden unha historia arredor da banda e comparten unha experiencia imaxinativa colectiva. Ata o de agora, non se ten escrito ningún traballo académico sobre Sleep Token. Este Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo discernir que é o que pretende acadar a banda a través da historia que relata na súa música: se busca criticar a sociedade e promover un cambio, ou se a súa produción é simplemente un xogo artístico polo arte mesmo. Así mesmo, avaliarase a importancia da imaxinación colectiva dos seus seguidores na difusión e comprensión do relato que a banda insiste en contar.
No ano 2016, a banda británica de metal progresivo Sleep Token xurdiu das sombras na cidade de Londres. Sleep Token mesturou os sons duros da guitarra, a batería e o baixo propios do heavy metal con elementos e instrumentos doutros estilos musicais, como o piano ou o sintetizador, e con letras pseudo-relixiosas que lembran ao góspel. Dende os seus comezos, destacáronse como unha rara avis dentro da escena do metal, non só por manteren en segredo a identidade dos seus membros, senón tamén por exhibiren unha estética e posta en escena escuras, como se fosen unha seita new age, e polo seu desexo de convencer o público de que o único propósito da súa obra é espallar o 'evanxeo' dun deus antigo e esquecido chamado Sleep. Os seus seguidores contribuíron de maneira significativa ao crecemento da banda nos últimos anos, creando unha rede de foros en internet, especialmente en Tumblr e Reddit, onde analizan as letras e o seu simbolismo, difunden unha historia arredor da banda e comparten unha experiencia imaxinativa colectiva. Ata o de agora, non se ten escrito ningún traballo académico sobre Sleep Token. Este Traballo de Fin de Grao ten como obxectivo discernir que é o que pretende acadar a banda a través da historia que relata na súa música: se busca criticar a sociedade e promover un cambio, ou se a súa produción é simplemente un xogo artístico polo arte mesmo. Así mesmo, avaliarase a importancia da imaxinación colectiva dos seus seguidores na difusión e comprensión do relato que a banda insiste en contar.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
As dúas caras do espello. As figuras femininas dos irmáns Grimm.
Autoría
E.S.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
E.S.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
14.07.2025 17:15
14.07.2025 17:15
Resumo
Todos os nenos e todas as nenan viron ou escoitaron algunha vez un conto dos irmáns Grimm. Son contos que forman parte da nosa sociedade, xa sexa a través de películas, xoguetes ou outros medios. Estes contos non só marcan a nosa infancia, senón que tamén representan o pensamento burgués da súa época e reflicten aspectos fundamentais do Romanticismo. Por esta razón, neste traballo de fin de grao analizaranse figuras femininas características dos contos dos irmáns Grimm. Trátase de narracións populares orais modificadas, historias transmitidas de xeración en xeración. Esta oralidade permitiu a transmisión de tradicións, coñecementos, supersticións e historia. Nas historias poden identificarse figuras típicas e opostas. Por unha banda, aparecen mozas inxenuas, que se caracterizan por atributos como a beleza, o altruísmo e a compaixón, así como figuras maternais que proxectan o natural e o protector. Por outra banda, aparecen meigas e madrastras malvadas, que adoitan definirse por fealdade, egoísmo e afán de dominación. Algúns dos contos fundamentais que se abordarán desde a perspectiva actual son Cincenta, Rapunzel, A Bela Durminte, Brancaneves, Rumpelstiltskin, O rei Barba de Tordo e Nai Neve. Estes contos non servían unicamente como entretemento, senón tamén como ferramenta de educación e ensinanza. Se a muller da época seguía a lección moral do conto, era recompensada. Tamén se tratará, brevemente, como estas historias seguen influíndo hoxe en día no mundo imaxinario da infancia.
Todos os nenos e todas as nenan viron ou escoitaron algunha vez un conto dos irmáns Grimm. Son contos que forman parte da nosa sociedade, xa sexa a través de películas, xoguetes ou outros medios. Estes contos non só marcan a nosa infancia, senón que tamén representan o pensamento burgués da súa época e reflicten aspectos fundamentais do Romanticismo. Por esta razón, neste traballo de fin de grao analizaranse figuras femininas características dos contos dos irmáns Grimm. Trátase de narracións populares orais modificadas, historias transmitidas de xeración en xeración. Esta oralidade permitiu a transmisión de tradicións, coñecementos, supersticións e historia. Nas historias poden identificarse figuras típicas e opostas. Por unha banda, aparecen mozas inxenuas, que se caracterizan por atributos como a beleza, o altruísmo e a compaixón, así como figuras maternais que proxectan o natural e o protector. Por outra banda, aparecen meigas e madrastras malvadas, que adoitan definirse por fealdade, egoísmo e afán de dominación. Algúns dos contos fundamentais que se abordarán desde a perspectiva actual son Cincenta, Rapunzel, A Bela Durminte, Brancaneves, Rumpelstiltskin, O rei Barba de Tordo e Nai Neve. Estes contos non servían unicamente como entretemento, senón tamén como ferramenta de educación e ensinanza. Se a muller da época seguía a lección moral do conto, era recompensada. Tamén se tratará, brevemente, como estas historias seguen influíndo hoxe en día no mundo imaxinario da infancia.
Dirección
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Titoría)
FEIJOO FERNANDEZ, JAIME (Titoría)
Tribunal
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Vogal)
MELLADO BLANCO, MARIA DEL CARMEN (Presidente/a)
GOMEZ PATO, ROSA MARTA (Secretario/a)
DOMINGUEZ VAZQUEZ, MARIA JOSE (Vogal)
Un estudo das características lingüísticas do inglés de Nova York e a súa representación no filme Do the Right Thing
Autoría
B.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
B.S.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
18.06.2025 18:30
18.06.2025 18:30
Resumo
O propósito deste TFG é describir a variedade de inglés falada en Nova York empregando un enfoque teórico combinado cunha análise de como foi representado no filme Do the Right Thing dirixido por Spike Lee. Tamén tratará a influencia que o contexto social pode ter tido no desenvolvemento da variedade e das súa caracterización no filme. O traballo estará dividido en dúas seccións: a primeira será máis teórica, dándolle importancia ao contexto sociolingüístico da cidade multilingue. Ademais, esta parte abarcará tamén a clasificación da variedade nos diferentes modelos teóricos de Inglés Global como o de Kachru ou o de McArthur, así como as características lingüísticas da variedade de Nova York en comparación con outras variedades rexionales do inglés americano. A segunda sección tratará a representación da variedade no filme Do the Right Thing. Enfocarase nos diferentes niveles de análise lingüístico tales como a fonética, a morfoloxía e a sintaxe, mostrando como o filme aborda a representación de temas como a raza e o multiculturalismo ao usar personaxes inmigrantes.
O propósito deste TFG é describir a variedade de inglés falada en Nova York empregando un enfoque teórico combinado cunha análise de como foi representado no filme Do the Right Thing dirixido por Spike Lee. Tamén tratará a influencia que o contexto social pode ter tido no desenvolvemento da variedade e das súa caracterización no filme. O traballo estará dividido en dúas seccións: a primeira será máis teórica, dándolle importancia ao contexto sociolingüístico da cidade multilingue. Ademais, esta parte abarcará tamén a clasificación da variedade nos diferentes modelos teóricos de Inglés Global como o de Kachru ou o de McArthur, así como as características lingüísticas da variedade de Nova York en comparación con outras variedades rexionales do inglés americano. A segunda sección tratará a representación da variedade no filme Do the Right Thing. Enfocarase nos diferentes niveles de análise lingüístico tales como a fonética, a morfoloxía e a sintaxe, mostrando como o filme aborda a representación de temas como a raza e o multiculturalismo ao usar personaxes inmigrantes.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
Análise do feminismo visto a través dos ollos de Virginie Despentes
Autoría
A.S.N.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.S.N.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
17.07.2025 15:30
17.07.2025 15:30
Resumo
O obxectivo deste proxecto de fin de estudos é levar a cabo un estudo e un enfoque crítico á obra da escritora francesa Virginie Despentes (1969) e á súa produción literaria. Como unha das representantes da xeración de novos narradores de historias franceses, que pretenden facer das mulleres obxecto e suxeito das súas historias. En concreto, o foco deste proxecto será a análise do seu libro King Kong Théorie, onde, baseándose nunha dura crítica social na que identifica o capitalismo coa sociedade patriarcal, descompón temas controvertidos, como: o ideal de feminidade, violación, prostitución, pornografía ou o concepto de feminidade. Así como a súa influencia na construción do que algúns críticos chaman o Novo Feminismo. Intentaremos mostrar como, cunha obra autobiográfica carente de neutralidade e chea de xuízos de valor extraídos das súas experiencias, conseguiu transformar a opinión de moitas mulleres e facer da mensaxe da súa obra un argumento todopoderoso para parte do novo movemento feminista. En definitiva, trátase de analizar como, para algúns dos sectores feministas máis radicais, o pensamento de Virginie Despentes está indisolublemente ligado á evolución do feminismo e da literatura feminista, mentres que é criticado e rexeitado por outras correntes feministas de carácter máis tradicional.
O obxectivo deste proxecto de fin de estudos é levar a cabo un estudo e un enfoque crítico á obra da escritora francesa Virginie Despentes (1969) e á súa produción literaria. Como unha das representantes da xeración de novos narradores de historias franceses, que pretenden facer das mulleres obxecto e suxeito das súas historias. En concreto, o foco deste proxecto será a análise do seu libro King Kong Théorie, onde, baseándose nunha dura crítica social na que identifica o capitalismo coa sociedade patriarcal, descompón temas controvertidos, como: o ideal de feminidade, violación, prostitución, pornografía ou o concepto de feminidade. Así como a súa influencia na construción do que algúns críticos chaman o Novo Feminismo. Intentaremos mostrar como, cunha obra autobiográfica carente de neutralidade e chea de xuízos de valor extraídos das súas experiencias, conseguiu transformar a opinión de moitas mulleres e facer da mensaxe da súa obra un argumento todopoderoso para parte do novo movemento feminista. En definitiva, trátase de analizar como, para algúns dos sectores feministas máis radicais, o pensamento de Virginie Despentes está indisolublemente ligado á evolución do feminismo e da literatura feminista, mentres que é criticado e rexeitado por outras correntes feministas de carácter máis tradicional.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titor do alumno)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titor do alumno)
Análise do xénero (neo)gótico no marco dos estudos transatlánticos. Estudo comparado de La casa de los espíritus e Carcoma
Autoría
C.T.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
C.T.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 13:30
18.07.2025 13:30
Resumo
O xénero (neo)gótico caracterízase por combinar a ficción co horror, a morte e, en ocasións, o romance, sendo a estética do tenebroso o elemento principal. En moitas ocasións, as persoas (especialmente as mulleres) atoparon neste xénero o marco ideal para expresarse con liberdade, xa que permite tratar temás tabú e sacar á luz as partes máis ocultas da mente humana. No presente traballo abordarase o xénero (neo)gótico en relación coas inquedanzas do ser humano desde unha perspectva transatlántica. Para isto, realizarase a primeira análise comparativa de La casa de los espíritus (1982), de Isabel Allende, e Carcoma (2021), de Layla Martínez. Ambas novelas abordan cuestións sobre o humano, o sobrenatural, o sublime e o gótico feminino, incluíndo expresións da sexualidade, así coma diferentes concepcións do macabro, o fúnebre e o tenebroso, sen deixar de lado o peso dos seus respectivos contextos sociopolíticos. Se ben existen numerosos estudos sobre La casa de los espíritus, Carcoma non conta con esa bagaxe crítica, seguramente debido á súa recente datade publicación. Preténdese con este estudo revertir, por un lado, o feito de que, tradicionalmente, o estudo de la novela gótica estivo protagonizado case en exclusiva por obras do ámbito anglosaxón, polo que a novela gótica hispana careceu de atención e, por outro, demostrar que se trata dun xénero complexo cunhas estruturas que permiten gran variabilidade e riqueza expresiva. Para elo, analizaranse en profundidade tres aspectos fundamentais presentes en ambas obras: a reescritura do cronotopo do castelo (Bajtín), o feminismo atravesado pola conciencia de clase e a relación que as distintas sociedades establecen coa relixión e a espiritualidade.
O xénero (neo)gótico caracterízase por combinar a ficción co horror, a morte e, en ocasións, o romance, sendo a estética do tenebroso o elemento principal. En moitas ocasións, as persoas (especialmente as mulleres) atoparon neste xénero o marco ideal para expresarse con liberdade, xa que permite tratar temás tabú e sacar á luz as partes máis ocultas da mente humana. No presente traballo abordarase o xénero (neo)gótico en relación coas inquedanzas do ser humano desde unha perspectva transatlántica. Para isto, realizarase a primeira análise comparativa de La casa de los espíritus (1982), de Isabel Allende, e Carcoma (2021), de Layla Martínez. Ambas novelas abordan cuestións sobre o humano, o sobrenatural, o sublime e o gótico feminino, incluíndo expresións da sexualidade, así coma diferentes concepcións do macabro, o fúnebre e o tenebroso, sen deixar de lado o peso dos seus respectivos contextos sociopolíticos. Se ben existen numerosos estudos sobre La casa de los espíritus, Carcoma non conta con esa bagaxe crítica, seguramente debido á súa recente datade publicación. Preténdese con este estudo revertir, por un lado, o feito de que, tradicionalmente, o estudo de la novela gótica estivo protagonizado case en exclusiva por obras do ámbito anglosaxón, polo que a novela gótica hispana careceu de atención e, por outro, demostrar que se trata dun xénero complexo cunhas estruturas que permiten gran variabilidade e riqueza expresiva. Para elo, analizaranse en profundidade tres aspectos fundamentais presentes en ambas obras: a reescritura do cronotopo do castelo (Bajtín), o feminismo atravesado pola conciencia de clase e a relación que as distintas sociedades establecen coa relixión e a espiritualidade.
Dirección
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
DOMINGUEZ PRIETO, CESAR PABLO (Titoría)
Tribunal
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
CABO ASEGUINOLAZA, FERNANDO (Presidente/a)
CHOUCIÑO FERNANDEZ, ANA GLORIA (Secretario/a)
PATIÑO EIRIN, CRISTINA (Vogal)
Atitudes contra as variedades étnicas do inglés americano: o caso do inglés afroestadounidense e do inglés chicano
Autoría
L.T.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.T.S.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 11:30
10.09.2025 11:30
Resumo
Nas últimas décadas, a lingua inglesa experimentou un crecemento exponencial ata acadar o status de lingua global. Aínda que na actualidade o inglés fálase na maioría dos países, as razóns da súa difusión varían considerablemente segundo a rexión, do mesmo xeito que as diferentes variedades que derivan deste proceso. Estas variedades recibiron valoracións desiguais en función dos diversos factores sociais, xeográficos e raciais. Deste modo, mentres que algunhas son consideradas variedades prestixiosas, como é o caso das variedades estándar, percibidas como máis correctas e, outras son inxustamente cualificadas como inferiores ou carentes de valor cultural, sendo con frecuencia obxecto de parodia ou desprezo. Neste contexto, o presente Traballo de Fin de Grao ten como finalidade examinar a evolución histórica do inglés nos Estados Unidos e analizar dúas das súas principais variedades étnicas: o inglés vernáculo afroamericano e o inglés chicano. Así mesmo, estudarase a percepción e actitudes que estas variedades espertan entre falantes non nativos do inglés. O traballo estrutúrase en tres partes. A primeira céntrase na análise da expansión global do inglés, prestando especial atención ás causas, ao desenvolvemento histórico e ás consecuencias sociolingüísticas, como o desprestixio dalgunhas variedades fronte á exaltación doutras. A segunda parte abordará a historia dos Estados Unidos como sociedade multicultural, e unha análise das características lingüísticas, históricas e xeográficas do AAVE e do ChE. Por último, a terceira parte estará dedicada ao estudo das actitudes predominantes fronte a estas variedades. Para iso, de ser posible, realizarase unha enquisa entre falantes de inglés como lingua estranxeira (EFL) co obxectivo de obter datos sobre as súas percepcións.
Nas últimas décadas, a lingua inglesa experimentou un crecemento exponencial ata acadar o status de lingua global. Aínda que na actualidade o inglés fálase na maioría dos países, as razóns da súa difusión varían considerablemente segundo a rexión, do mesmo xeito que as diferentes variedades que derivan deste proceso. Estas variedades recibiron valoracións desiguais en función dos diversos factores sociais, xeográficos e raciais. Deste modo, mentres que algunhas son consideradas variedades prestixiosas, como é o caso das variedades estándar, percibidas como máis correctas e, outras son inxustamente cualificadas como inferiores ou carentes de valor cultural, sendo con frecuencia obxecto de parodia ou desprezo. Neste contexto, o presente Traballo de Fin de Grao ten como finalidade examinar a evolución histórica do inglés nos Estados Unidos e analizar dúas das súas principais variedades étnicas: o inglés vernáculo afroamericano e o inglés chicano. Así mesmo, estudarase a percepción e actitudes que estas variedades espertan entre falantes non nativos do inglés. O traballo estrutúrase en tres partes. A primeira céntrase na análise da expansión global do inglés, prestando especial atención ás causas, ao desenvolvemento histórico e ás consecuencias sociolingüísticas, como o desprestixio dalgunhas variedades fronte á exaltación doutras. A segunda parte abordará a historia dos Estados Unidos como sociedade multicultural, e unha análise das características lingüísticas, históricas e xeográficas do AAVE e do ChE. Por último, a terceira parte estará dedicada ao estudo das actitudes predominantes fronte a estas variedades. Para iso, de ser posible, realizarase unha enquisa entre falantes de inglés como lingua estranxeira (EFL) co obxectivo de obter datos sobre as súas percepcións.
Dirección
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titoría)
Tribunal
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Titor do alumno)
Preposicións en galego, castelán e italiano: dificultades de aprendizaxe e propostas didácticas”
Autoría
M.T.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
M.T.G.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
21.02.2025 13:00
21.02.2025 13:00
Resumo
Esta tese de grao (TFG) céntrase na análise contrastiva dos sistemas preposicionais do galego, español e italiano, co obxectivo de identificar as dificultades que atopan os estudantes galegofalantes e hispanofalantes cando aprenden italiano como segunda lingua. As preposicións, debido á súa natureza gramatical abstracta e ao seu uso variable entre linguas, constitúen un desafío importante para os estudantes. En particular, abórdanse as diferenzas no uso de preposicións como a, de, en e con nestes tres idiomas, destacando casos nos que as interferencias lingüísticas dan lugar a erros comúns. O traballo segue dous enfoques principais: en primeiro lugar, unha análise lingüística das preposicións nestas linguas románicas; en segundo lugar, unha proposta didáctica que busca ofrecer solucións prácticas para minimizar os erros por interferencia. Esta proposta pretende deseñar actividades específicas que traten as diferenzas preposicionais en niveis iniciais, intermedios e avanzados, co fin de mellorar a precisión no uso das preposicións italianas. A metodoloxía inclúe tanto un marco teórico baseado en estudos previos sobre a adquisición dunha segunda lingua, como unha análise comparativa do uso das preposicións, prestando especial atención ás diferenzas e semellanzas que poden facilitar ou dificultar a aprendizaxe. Finalmente, destácanse as implicacións pedagóxicas desta análise contrastiva, suxerindo que un enfoque didáctico baseado na comparación pode ser eficaz para superar as barreiras lingüísticas.
Esta tese de grao (TFG) céntrase na análise contrastiva dos sistemas preposicionais do galego, español e italiano, co obxectivo de identificar as dificultades que atopan os estudantes galegofalantes e hispanofalantes cando aprenden italiano como segunda lingua. As preposicións, debido á súa natureza gramatical abstracta e ao seu uso variable entre linguas, constitúen un desafío importante para os estudantes. En particular, abórdanse as diferenzas no uso de preposicións como a, de, en e con nestes tres idiomas, destacando casos nos que as interferencias lingüísticas dan lugar a erros comúns. O traballo segue dous enfoques principais: en primeiro lugar, unha análise lingüística das preposicións nestas linguas románicas; en segundo lugar, unha proposta didáctica que busca ofrecer solucións prácticas para minimizar os erros por interferencia. Esta proposta pretende deseñar actividades específicas que traten as diferenzas preposicionais en niveis iniciais, intermedios e avanzados, co fin de mellorar a precisión no uso das preposicións italianas. A metodoloxía inclúe tanto un marco teórico baseado en estudos previos sobre a adquisición dunha segunda lingua, como unha análise comparativa do uso das preposicións, prestando especial atención ás diferenzas e semellanzas que poden facilitar ou dificultar a aprendizaxe. Finalmente, destácanse as implicacións pedagóxicas desta análise contrastiva, suxerindo que un enfoque didáctico baseado na comparación pode ser eficaz para superar as barreiras lingüísticas.
Dirección
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titoría)
Tribunal
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
MONTES LOPEZ, MARIA (Titor do alumno)
A Importancia da Comunicación Non-Verbal nos Debates Presidenciais: Unha Análise de Trump vs. Harris.
Autoría
A.T.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.T.A.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
19.06.2025 12:30
19.06.2025 12:30
Resumo
Neste traballo analizarase a importancia da comunicación non-verbal nos debates políticos. Na oratoria, a maior parte do peso da comunicación recae sobre a linguaxe non-verbal (Mehrabian, 1972). Nun contexto como o dos debates políticos, a importancia da comunicación non-verbal é aínda maior, xa que é esencial para garantir que a mesaxe transmitida oralmente teña impacto sobre a audiencia. Os xestos, as expresión faciais e o ton da voz poden reforzar a mesaxe oral ou contradecila, como explicaron Riggio e Feldman (2005). Os políticos reciben formación neste campo desde o principio; enséñaselles a empregar o seu corpo como instrumento de persuasión para influir na audiencia. O obxectivo deste traballo é analizar cómo se empregan a comunicación non-verbal nos debates presidenciais estadounidenses e cómo inflúe na audiencia, centrándose no debate presidencial de 2024 entre Trump e Harris. O traballo dividirase en dúas partes principais. Na primeira parte, definirei o concepto de comunicación non-verbal e os diferentes elementos que a compoñen. Ademais, realizarei unha revisión exhaustiva da literatura relevante sobre o papel da comunicación non-verbal na política estadounidense ao longo da historia, prestando especial atención aos debates presidenciais e empregando fontes como “Nonverbal Communication” de Mehrabian (1972) ou “Applications of Nonverbal Communication” de Ronald E. Riggio e Robert S. Feldman (2005). A segunda parte consistirá nunha análise en profundidade das habilidades non-verbais empregadas por ambos os dous candidatos no debate presidencial entre Donald Trump e Kamala Harris nas eleccións de 2024, onde aplicarei os métodos e conceptos presentados na sección previa. Esto complementarase coa análise dunha selección de artigos de prensa, publicados nos principais xornais estadounidenses, The New York Times ou The Washington Post, inmediatamente despois do debate, centrándome na súa evaluación e presentación do estilo de comunicación non-verbal dos candidatos.
Neste traballo analizarase a importancia da comunicación non-verbal nos debates políticos. Na oratoria, a maior parte do peso da comunicación recae sobre a linguaxe non-verbal (Mehrabian, 1972). Nun contexto como o dos debates políticos, a importancia da comunicación non-verbal é aínda maior, xa que é esencial para garantir que a mesaxe transmitida oralmente teña impacto sobre a audiencia. Os xestos, as expresión faciais e o ton da voz poden reforzar a mesaxe oral ou contradecila, como explicaron Riggio e Feldman (2005). Os políticos reciben formación neste campo desde o principio; enséñaselles a empregar o seu corpo como instrumento de persuasión para influir na audiencia. O obxectivo deste traballo é analizar cómo se empregan a comunicación non-verbal nos debates presidenciais estadounidenses e cómo inflúe na audiencia, centrándose no debate presidencial de 2024 entre Trump e Harris. O traballo dividirase en dúas partes principais. Na primeira parte, definirei o concepto de comunicación non-verbal e os diferentes elementos que a compoñen. Ademais, realizarei unha revisión exhaustiva da literatura relevante sobre o papel da comunicación non-verbal na política estadounidense ao longo da historia, prestando especial atención aos debates presidenciais e empregando fontes como “Nonverbal Communication” de Mehrabian (1972) ou “Applications of Nonverbal Communication” de Ronald E. Riggio e Robert S. Feldman (2005). A segunda parte consistirá nunha análise en profundidade das habilidades non-verbais empregadas por ambos os dous candidatos no debate presidencial entre Donald Trump e Kamala Harris nas eleccións de 2024, onde aplicarei os métodos e conceptos presentados na sección previa. Esto complementarase coa análise dunha selección de artigos de prensa, publicados nos principais xornais estadounidenses, The New York Times ou The Washington Post, inmediatamente despois do debate, centrándome na súa evaluación e presentación do estilo de comunicación non-verbal dos candidatos.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Recepción de Ovidio na General Estoria de Afonso X
Autoría
A.T.L.
Grao en Filoloxía Clásica
A.T.L.
Grao en Filoloxía Clásica
Data da defensa
16.07.2025 12:45
16.07.2025 12:45
Resumo
Partiremos do texto latino orixinal da Heroida primeira de Ovidio, da cal aporto tamén a miña propia tradución. Esta permitirá comparala coa realizada polos colaboradores afonsís no século XIII e incorporada á General Estoria. Comprobaremos o xeito no que os afonsís traducían e prosificaban a obra ovidiá e o papel que os manuscritos comentados e glosados xogan neste proceso: contextualizan, amplifican e aportan novos datos tomados do caudal mitográfico e historiográfico para dotar dunha mellor comprensión o texto. Isto aplícase á tradución da obra de Lucano, obxecto da Quinta Parte da General Estoria.
Partiremos do texto latino orixinal da Heroida primeira de Ovidio, da cal aporto tamén a miña propia tradución. Esta permitirá comparala coa realizada polos colaboradores afonsís no século XIII e incorporada á General Estoria. Comprobaremos o xeito no que os afonsís traducían e prosificaban a obra ovidiá e o papel que os manuscritos comentados e glosados xogan neste proceso: contextualizan, amplifican e aportan novos datos tomados do caudal mitográfico e historiográfico para dotar dunha mellor comprensión o texto. Isto aplícase á tradución da obra de Lucano, obxecto da Quinta Parte da General Estoria.
Dirección
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
DE CARLOS VILLAMARIN, HELENA ROSA (Titoría)
Tribunal
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Presidente/a)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
VARELA RODRIGUEZ, JOEL (Presidente/a)
AMADO RODRIGUEZ, MARIA TERESA (Secretario/a)
RUIZ PEREZ, ANGEL (Vogal)
A emancipación dos temas cultos filia e fobia e a súa produtividade en español
Autoría
M.D.U.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
M.D.U.S.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 09:15
18.07.2025 09:15
Resumo
O obxectivo do presente traballo é analizar o proceso de lexicalización dos temas cultos filia y fobia en español. Para acadar este obxectivo, levarase a cabo unha análise diacrónica baseada en datos extraídos do Corpus del Diccionario Histórico del español (CDH), coa fin de identificar as primeiras aparición documentadas de palabras compostas con estes formantes e determinar os seus patróns de produtividade. En primeiro lugar, delimitarase a natureza lingüística dos temas cultos ou temas de palabras inexistentes (segundo a proposta de Pena 1999), considerándoos diferentes dos afixos e das raíces. A continuación, presentaranse os resultados da análise dos datos recompilados, coa fin de extraer conclusións relevantes con respecto á súa implantación e produtividade no léxico español. Prestarase atención aos tipos textuais onde o seu uso é máis recorrente. Finalmente, determinaranse o momento e as condicións lingüísticas, sociais e históricas que propiciaron a autonomía léxica destes temas, atendendo aos l factores morfolóxicos, trazos formais e semánticos, que interveñen no proceso.
O obxectivo do presente traballo é analizar o proceso de lexicalización dos temas cultos filia y fobia en español. Para acadar este obxectivo, levarase a cabo unha análise diacrónica baseada en datos extraídos do Corpus del Diccionario Histórico del español (CDH), coa fin de identificar as primeiras aparición documentadas de palabras compostas con estes formantes e determinar os seus patróns de produtividade. En primeiro lugar, delimitarase a natureza lingüística dos temas cultos ou temas de palabras inexistentes (segundo a proposta de Pena 1999), considerándoos diferentes dos afixos e das raíces. A continuación, presentaranse os resultados da análise dos datos recompilados, coa fin de extraer conclusións relevantes con respecto á súa implantación e produtividade no léxico español. Prestarase atención aos tipos textuais onde o seu uso é máis recorrente. Finalmente, determinaranse o momento e as condicións lingüísticas, sociais e históricas que propiciaron a autonomía léxica destes temas, atendendo aos l factores morfolóxicos, trazos formais e semánticos, que interveñen no proceso.
Dirección
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Titoría)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
Discurso e inmigración: aproximación ao discurso de ultradereita sobre a chegada de inmigrantes
Autoría
G.V.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
G.V.B.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
18.07.2025 13:30
18.07.2025 13:30
Resumo
Este traballo pretende aproximarse á análise pragmático-lingüística do discurso da prensa de extrema dereita sobre a chegada de inmigrantes irregulares a España. A representación da inmigración no discurso mediático e político foi estudada polos investigadores Teun A. Van Dijk (2003) e Ruth Wodak (2015), que analizaron a reprodución das estruturas de poder e a proliferación de desigualdades sociais coma o racismo. Dende a perspectiva da análise crítica do discurso, examinarase a formulación dos titulares para detectar as presuposicións e as implicaturas xeradas pola creba das máximas conversacionais. A mostra componse dun corpus de artigos xornalísticos escritos en 2024 e provenientes de tres diarios dixitais: La Gaceta de la Iberosfera, Libertad Digital e OkDiario. O exame do corpus, formado por 85 titulares de noticias sobre a inmigración irregular, permite a análise da frecuencia dos diferentes tipos de implicaturas e presuposicións, así como o estudo cualitativo do funcionamento pragmático-textual de eses mecanismos discursivos. Os fenómenos analizados posúen unha función moi relevante na comunicación de contido implícito e, polo tanto, teñen un impacto sutil na representación da realidade que fan os lectores. Como veremos, o traballo constata que as noticias sobre inmigración se realizan dende unha perspectiva etnocentrista que transmite unha relación de oposición entre o endogrupo “nós”, que representa á poboación nacional, e o exogrupo “eles” da minoría inmigrante. Os titulares tamén sitúan no centro informativo o carácter ilegal dos inmigrantes ou utilizan figuras retóricas, como metáforas, metonimias o personificacións. En consecuencia, estes discursos mediáticos poden influír na sociedade con estereotipos e xeneralizacións que afectan á percepción xeral sobre as persoas inmigrantes.
Este traballo pretende aproximarse á análise pragmático-lingüística do discurso da prensa de extrema dereita sobre a chegada de inmigrantes irregulares a España. A representación da inmigración no discurso mediático e político foi estudada polos investigadores Teun A. Van Dijk (2003) e Ruth Wodak (2015), que analizaron a reprodución das estruturas de poder e a proliferación de desigualdades sociais coma o racismo. Dende a perspectiva da análise crítica do discurso, examinarase a formulación dos titulares para detectar as presuposicións e as implicaturas xeradas pola creba das máximas conversacionais. A mostra componse dun corpus de artigos xornalísticos escritos en 2024 e provenientes de tres diarios dixitais: La Gaceta de la Iberosfera, Libertad Digital e OkDiario. O exame do corpus, formado por 85 titulares de noticias sobre a inmigración irregular, permite a análise da frecuencia dos diferentes tipos de implicaturas e presuposicións, así como o estudo cualitativo do funcionamento pragmático-textual de eses mecanismos discursivos. Os fenómenos analizados posúen unha función moi relevante na comunicación de contido implícito e, polo tanto, teñen un impacto sutil na representación da realidade que fan os lectores. Como veremos, o traballo constata que as noticias sobre inmigración se realizan dende unha perspectiva etnocentrista que transmite unha relación de oposición entre o endogrupo “nós”, que representa á poboación nacional, e o exogrupo “eles” da minoría inmigrante. Os titulares tamén sitúan no centro informativo o carácter ilegal dos inmigrantes ou utilizan figuras retóricas, como metáforas, metonimias o personificacións. En consecuencia, estes discursos mediáticos poden influír na sociedade con estereotipos e xeneralizacións que afectan á percepción xeral sobre as persoas inmigrantes.
Dirección
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
RECALDE FERNANDEZ, MONSERRAT (Titoría)
Tribunal
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
CAMPOS SOUTO, MARIA DO MAR (Presidente/a)
IGLESIAS CANCELA, YOLANDA (Secretario/a)
DIAZ GARCIA, MARIA TERESA (Vogal)
Presenza cultural na dobraxe española peninsular e latinoamericana
Autoría
B.V.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
B.V.R.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
20.06.2025 13:30
20.06.2025 13:30
Resumo
O presente traballo abordará os factores subxacentes que contribúen ás disparidades nas prácticas de dobraxe ao español para os públicos de América Latina e de España peninsular nos medios audiovisuais. A relevancia deste tema nos estudos de tradución vén dada polo feito de que o español, como unha das linguas máis faladas do mundo, require adaptacións que teñan en conta as características culturais das súas diversas comunidades lingüísticas. Por esta razón, concibiuse o concepto de “español neutro”, unha variante lingüística destinada a abarcar a totalidade das nacións hispanofalantes (Ávila, 2011). Aínda que esta noción foi amplamente aceptada en América Latina, non foi acollida en España, o que levou a unha bifurcación nas prácticas de dobraxe para estes dous públicos distintos, un fenómeno que este traballo pretende analizar. O obxectivo desta investigación é, en primeiro lugar, ofrecer unha visión teórica da dobraxe ao español e, en segundo lugar, comparar fragmentos de filmes cómicos, xa que este xénero permite unha maior flexibilidade na adaptación dos diálogos. A estrutura divídese en dúas seccións principais: a primeira explora en profundidade a teoría da dobraxe ao español, abordando a historia da dobraxe en España e América Latina, as diferenzas nas técnicas de adaptación empregadas en cada rexión ao dobrar desde o inglés, e o concepto de español neutro. A segunda sección presenta unha análise comparativa de fragmentos das películas The Hangover e Shrek, comparando as súas versións orixinais en inglés coas versións dobradas para os públicos español e latinoamericano, analizando aspectos como a adaptación cultural, a fidelidade ao contido orixinal e o tratamento da linguaxe tabú ou ofensiva.
O presente traballo abordará os factores subxacentes que contribúen ás disparidades nas prácticas de dobraxe ao español para os públicos de América Latina e de España peninsular nos medios audiovisuais. A relevancia deste tema nos estudos de tradución vén dada polo feito de que o español, como unha das linguas máis faladas do mundo, require adaptacións que teñan en conta as características culturais das súas diversas comunidades lingüísticas. Por esta razón, concibiuse o concepto de “español neutro”, unha variante lingüística destinada a abarcar a totalidade das nacións hispanofalantes (Ávila, 2011). Aínda que esta noción foi amplamente aceptada en América Latina, non foi acollida en España, o que levou a unha bifurcación nas prácticas de dobraxe para estes dous públicos distintos, un fenómeno que este traballo pretende analizar. O obxectivo desta investigación é, en primeiro lugar, ofrecer unha visión teórica da dobraxe ao español e, en segundo lugar, comparar fragmentos de filmes cómicos, xa que este xénero permite unha maior flexibilidade na adaptación dos diálogos. A estrutura divídese en dúas seccións principais: a primeira explora en profundidade a teoría da dobraxe ao español, abordando a historia da dobraxe en España e América Latina, as diferenzas nas técnicas de adaptación empregadas en cada rexión ao dobrar desde o inglés, e o concepto de español neutro. A segunda sección presenta unha análise comparativa de fragmentos das películas The Hangover e Shrek, comparando as súas versións orixinais en inglés coas versións dobradas para os públicos español e latinoamericano, analizando aspectos como a adaptación cultural, a fidelidade ao contido orixinal e o tratamento da linguaxe tabú ou ofensiva.
Dirección
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
FERNANDEZ POLO, FRANCISCO J. (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
Ciencia ficción: unha aproximación xeral ao xénero e un estudo comparativo de Frankenstein; or, The Modern Prometheus de Mary Shelley e Do Androids Dream of Electric Sheep? de Philip K. Dick.
Autoría
M.V.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
M.V.C.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 11:00
10.09.2025 11:00
Resumo
A ciencia ficción é un xénero literario que se caracteriza pola presenza dun elemento ficticio, xa sexa conceptual ou material, que distingue o mundo representado do mundo real no que vive o lector. Este xénero adoita incorporar ideas, obxectos e prácticas futuristas estreitamente vencelladas ao desenvolvemento científico e tecnolóxico. Porén, a definición exacta da ciencia ficción foi obxecto de debate entre académicos, críticos e escritores, e continúa a ser un tema controvertido. Ao longo do tempo, distintas perspectivas foron moldeando o xeito no que se aborda o xénero desde enfoques históricos, literarios e críticos. O obxectivo deste traballo de fin de grao é afondar na ciencia ficción como xénero literario, explorando a súa evolución e as súas principais características formais, estéticas e temáticas a través do estudo de Frankenstein; or The Modern Prometheus (1818), de Mary Shelley, e Do Androids Dream of Electric Sheep? (1968), de Philip K. Dick. Para iso, o estudo comezará cunha revisión dos orixes do xénero e da súa evolución ao longo do tempo, prestando especial atención aos trazos temáticos e estéticos que o definen. Nunha segunda parte, analizarase como se manifestan estes elementos en Frankenstein e Do Androids Dream of Electric Sheep?, e compararanse ambas obras desde o punto de vista formal e temático.
A ciencia ficción é un xénero literario que se caracteriza pola presenza dun elemento ficticio, xa sexa conceptual ou material, que distingue o mundo representado do mundo real no que vive o lector. Este xénero adoita incorporar ideas, obxectos e prácticas futuristas estreitamente vencelladas ao desenvolvemento científico e tecnolóxico. Porén, a definición exacta da ciencia ficción foi obxecto de debate entre académicos, críticos e escritores, e continúa a ser un tema controvertido. Ao longo do tempo, distintas perspectivas foron moldeando o xeito no que se aborda o xénero desde enfoques históricos, literarios e críticos. O obxectivo deste traballo de fin de grao é afondar na ciencia ficción como xénero literario, explorando a súa evolución e as súas principais características formais, estéticas e temáticas a través do estudo de Frankenstein; or The Modern Prometheus (1818), de Mary Shelley, e Do Androids Dream of Electric Sheep? (1968), de Philip K. Dick. Para iso, o estudo comezará cunha revisión dos orixes do xénero e da súa evolución ao longo do tempo, prestando especial atención aos trazos temáticos e estéticos que o definen. Nunha segunda parte, analizarase como se manifestan estes elementos en Frankenstein e Do Androids Dream of Electric Sheep?, e compararanse ambas obras desde o punto de vista formal e temático.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
SACIDO ROMERO, JORGE (Titor do alumno)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titor do alumno)
Ecos da Inquisición: Unha Análise Exhaustiva da Caza de Bruxas dende as suas Orixes ata os Xuizos de Bruxas de Salem e a sua Relevancia na Sociedade Contemporánea.
Autoría
N.V.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.V.L.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 13:15
15.07.2025 13:15
Resumo
Esta tese explora a historia da caza de bruxas e os Xuízos das Bruxas de Salem, que tiveron lugar en 1692 en Massachusetts. A través dunha análise detallada dos factores políticos, sociais e relixiosos que alimentaron este fenómeno, examínanse testemuños, dinámicas de poder e o impacto psicolóxico na comunidade. Ademais, investígase como estes acontecementos influíron na cultura e lexislación modernas, reflectindo leccións duradeiras sobre a intolerancia, o medo e a xustiza. Ao explorar rexistros históricos, documentos xudiciais e relatos persoais, este estudo ofrece unha comprensión completa dos xuízos e das súas implicacións máis amplas. Así mesmo, considérase como patróns similares de histeria colectiva e persecución apareceron ao longo da historia, establecendo paralelismos con cuestións contemporáneas. Esta disertación pretende non só comprender o pasado, senón tamén ofrecer unha reflexión crítica sobre a súa relevancia para a sociedade actual, destacando a importancia da conciencia histórica para previr inxustizas futuras e fomentar un mundo máis xusto e informado.
Esta tese explora a historia da caza de bruxas e os Xuízos das Bruxas de Salem, que tiveron lugar en 1692 en Massachusetts. A través dunha análise detallada dos factores políticos, sociais e relixiosos que alimentaron este fenómeno, examínanse testemuños, dinámicas de poder e o impacto psicolóxico na comunidade. Ademais, investígase como estes acontecementos influíron na cultura e lexislación modernas, reflectindo leccións duradeiras sobre a intolerancia, o medo e a xustiza. Ao explorar rexistros históricos, documentos xudiciais e relatos persoais, este estudo ofrece unha comprensión completa dos xuízos e das súas implicacións máis amplas. Así mesmo, considérase como patróns similares de histeria colectiva e persecución apareceron ao longo da historia, establecendo paralelismos con cuestións contemporáneas. Esta disertación pretende non só comprender o pasado, senón tamén ofrecer unha reflexión crítica sobre a súa relevancia para a sociedade actual, destacando a importancia da conciencia histórica para previr inxustizas futuras e fomentar un mundo máis xusto e informado.
Dirección
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titor do alumno)
Aprender sen aprender? A aprendizaxe informal do FLE na era dixital
Autoría
C.V.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
C.V.M.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 13:15
15.07.2025 13:15
Resumo
Na era dixital, os métodos tradicionais de ensino comezan a ter competencia no ámbito educativo. Grazas aos medios dixitais, cada vez resulta máis difícil distinguir entre a aprendizaxe formal, non formal e informal, abríndose así novas oportunidades de exposición á lingua. As redes sociais, as plataformas audiovisuais, os podcasts, os videoxogos, etc., ofrecen unha estratexia diferente para a adquisición de linguas estranxeiras fóra do marco institucional. Este traballo ten como obxectivo analizar o impacto da aprendizaxe informal na adquisición do FLE (francés como lingua estranxeira). Exploraremos como esta aprendizaxe contribúe ao desenvolvemento das competencias comunicativas lingüísticas descritas polo Marco Europeo Común de Referencia para as Linguas (MECR, 2001). Para iso, examinaremos como os medios dixitais transformaron a autonomía do alumnado, a motivación e o proceso de aprendizaxe no seu conxunto. Nesta perspectiva, presentaremos a aprendizaxe como un proceso continuo que depende do percorrido persoal de cada estudante, onde o docente debe converterse nun mediador entre a aprendizaxe formal e a informal, sen pretender formalizar esta última, senón repensar as prácticas didácticas actuais do FLE. Esta reflexión basearase tanto en diferentes estudos empíricos de didactas como nunha enquisa mediante cuestionario dirixida ao alumnado de FLE. Concluiremos este traballo ofrecendo algunhas propostas pedagóxicas para aproveitar na aula os contidos dixitais preferidos polo alumnado e para alentalos a facer un mellor uso deles na súa aprendizaxe autónoma.
Na era dixital, os métodos tradicionais de ensino comezan a ter competencia no ámbito educativo. Grazas aos medios dixitais, cada vez resulta máis difícil distinguir entre a aprendizaxe formal, non formal e informal, abríndose así novas oportunidades de exposición á lingua. As redes sociais, as plataformas audiovisuais, os podcasts, os videoxogos, etc., ofrecen unha estratexia diferente para a adquisición de linguas estranxeiras fóra do marco institucional. Este traballo ten como obxectivo analizar o impacto da aprendizaxe informal na adquisición do FLE (francés como lingua estranxeira). Exploraremos como esta aprendizaxe contribúe ao desenvolvemento das competencias comunicativas lingüísticas descritas polo Marco Europeo Común de Referencia para as Linguas (MECR, 2001). Para iso, examinaremos como os medios dixitais transformaron a autonomía do alumnado, a motivación e o proceso de aprendizaxe no seu conxunto. Nesta perspectiva, presentaremos a aprendizaxe como un proceso continuo que depende do percorrido persoal de cada estudante, onde o docente debe converterse nun mediador entre a aprendizaxe formal e a informal, sen pretender formalizar esta última, senón repensar as prácticas didácticas actuais do FLE. Esta reflexión basearase tanto en diferentes estudos empíricos de didactas como nunha enquisa mediante cuestionario dirixida ao alumnado de FLE. Concluiremos este traballo ofrecendo algunhas propostas pedagóxicas para aproveitar na aula os contidos dixitais preferidos polo alumnado e para alentalos a facer un mellor uso deles na súa aprendizaxe autónoma.
Dirección
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
RODRIGUEZ PEDREIRA, NURIA (Titoría)
Tribunal
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Xente ao lonxe de Eduardo Blanco Amor: o proletariado como suxeito literario e político
Autoría
A.V.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.V.D.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
14.07.2025 10:30
14.07.2025 10:30
Resumo
O presente TFG toma como eixo central a novela Xente ao lonxe de Eduardo Blanco Amor, obra que data de 1972. O principal obxectivo é facer unha análise sobre as perniciosas influencias da censura e as consecuencias que ocasionou na propia novela. Na investigación, o primeiro paso que levaremos a cabo será facer unha pequena pincelada sobre o autor, a obra e a situación tanto social como política que encadre a Xente ao lonxe e a Blanco Amor. A continuación, prestaremos especial atención á estética da novela, tendo en conta o contexto histórico que se describe nesta. Ademais, tamén nos centraremos en analizar polo miúdo o limiar desta e as diferentes edicións da novela; con isto, tentaremos encontrar os motivos polos que a censura atacou frontalmente esta obra. En conclusión, trataremos de analizar a obra e buscar nesta aqueles cambios provocados por mor da censura. Ademais, tentaremos dar os argumentos suficientes que mostren as visicitudes que provocou o tratamento da clase proletaria nesta obra de Blanco Amor, o auténtico e xenuíno protagonista da mesma que por vez primeira se erixe en protagonista dunha novela na nosa historia literaria.
O presente TFG toma como eixo central a novela Xente ao lonxe de Eduardo Blanco Amor, obra que data de 1972. O principal obxectivo é facer unha análise sobre as perniciosas influencias da censura e as consecuencias que ocasionou na propia novela. Na investigación, o primeiro paso que levaremos a cabo será facer unha pequena pincelada sobre o autor, a obra e a situación tanto social como política que encadre a Xente ao lonxe e a Blanco Amor. A continuación, prestaremos especial atención á estética da novela, tendo en conta o contexto histórico que se describe nesta. Ademais, tamén nos centraremos en analizar polo miúdo o limiar desta e as diferentes edicións da novela; con isto, tentaremos encontrar os motivos polos que a censura atacou frontalmente esta obra. En conclusión, trataremos de analizar a obra e buscar nesta aqueles cambios provocados por mor da censura. Ademais, tentaremos dar os argumentos suficientes que mostren as visicitudes que provocou o tratamento da clase proletaria nesta obra de Blanco Amor, o auténtico e xenuíno protagonista da mesma que por vez primeira se erixe en protagonista dunha novela na nosa historia literaria.
Dirección
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titoría)
Tribunal
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titor do alumno)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Titor do alumno)
A recuperación da figura de Xosé Moreiras Santiso na Galicia posfranquista
Autoría
B.V.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
B.V.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
11.09.2025 18:30
11.09.2025 18:30
Resumo
Este traballo céntrase na figura de Xosé Moreiras Santiso (1939 a 1996), sacerdote ata a súa secularización en 1981, escritor e promotor cultural cunha fonda implicación no desenvolvemento e defensa da identidade galega. A través da análise da súa traxectoria vital e intelectual, achégase o seu labor como autor de obras literarias, articulista en diversos medios e colaborador en proxectos significativos como Alvarellos Editora e a revista Encrucillada. O estudo céntrase na recuperación e visibilización do seu legado como parte dun interese crecente por explorar voces que, malia seren activas e comprometidas, non sempre ocuparon un lugar central nos estudos literarios. A través da revisión do seu labor literario, do seu papel como dinamizador cultural e da súa vida tras o abandono do sacerdocio e a mudanza a Castelló, este traballo procura contribuír á valorización dunha figura significativa na configuración da identidade galega no período democrático. Ten como finalidade revalorizar a memoria daqueles axentes culturais que fixeron achegas valiosas ao tecido cultural do país.
Este traballo céntrase na figura de Xosé Moreiras Santiso (1939 a 1996), sacerdote ata a súa secularización en 1981, escritor e promotor cultural cunha fonda implicación no desenvolvemento e defensa da identidade galega. A través da análise da súa traxectoria vital e intelectual, achégase o seu labor como autor de obras literarias, articulista en diversos medios e colaborador en proxectos significativos como Alvarellos Editora e a revista Encrucillada. O estudo céntrase na recuperación e visibilización do seu legado como parte dun interese crecente por explorar voces que, malia seren activas e comprometidas, non sempre ocuparon un lugar central nos estudos literarios. A través da revisión do seu labor literario, do seu papel como dinamizador cultural e da súa vida tras o abandono do sacerdocio e a mudanza a Castelló, este traballo procura contribuír á valorización dunha figura significativa na configuración da identidade galega no período democrático. Ten como finalidade revalorizar a memoria daqueles axentes culturais que fixeron achegas valiosas ao tecido cultural do país.
Dirección
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Titoría)
Tribunal
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Vogal)
MONTEAGUDO ROMERO, XOSE HENRIQUE (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Vogal)
Profundando na Época Vitoriana: Realidade e Ficción en Jane Eyre
Autoría
A.V.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
A.V.V.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 12:00
15.07.2025 12:00
Resumo
A época Vitoriana está considerada como un dos períodos máis relevantes e emblemáticos da historia do Reino Unido. A transformación deste país nunha potencia mundial permitiu o florecemento do Imperio Británico, dando lugar a numerosos avances industriais e científicos, así como a cambios sociais e políticos, todo o cal daría forma á época Vitoriana tal e como se coñece hoxe en día. Innumerables testemuños históricos, obras literarias, exemplos de arquitectura, vestimenta e remanentes do estilo de vida vitoriano chegaron ata os nosos días, aínda que moitos deles sufriron o paso do tempo. Aínda así, permítennos facernos una idea de como era a vida naquela época. Sen embargo, aínda que a ficción se inspira na realidade, certos detalles distorsiónanse inevitablemente para adaptarse ao estilo do escritor e satisfacer aos lectores. Por esta razón, o principal propósito desta tese é ofrecer unha comparación obxectiva entre a realidade que a historia ofrece da época Vitoriana e a imaxe que presentan as obras literarias daquel entón, centrándose na novela Jane Eyre (1847) de Charlotte Brontë, a cal foi seleccionada pola súa historia realista e a súa condición de novela vitoriana ambientada a principios do século XIX, durante a época Xeorxiana tardía. Esta dualidade presenta un interesante punto de vista do cambio vivido dende o fin dunha época deica o comezo doutra e permite identificar as diferencias entre ambas. Dados os obxectivos principais e o enfoque desta tese, empregarase a novela mencionada con anterioridade, así como unha variedade de fontes históricas e bibliográficas para poder contrastar tanto as representacións historicamente exactas como as ficticias.
A época Vitoriana está considerada como un dos períodos máis relevantes e emblemáticos da historia do Reino Unido. A transformación deste país nunha potencia mundial permitiu o florecemento do Imperio Británico, dando lugar a numerosos avances industriais e científicos, así como a cambios sociais e políticos, todo o cal daría forma á época Vitoriana tal e como se coñece hoxe en día. Innumerables testemuños históricos, obras literarias, exemplos de arquitectura, vestimenta e remanentes do estilo de vida vitoriano chegaron ata os nosos días, aínda que moitos deles sufriron o paso do tempo. Aínda así, permítennos facernos una idea de como era a vida naquela época. Sen embargo, aínda que a ficción se inspira na realidade, certos detalles distorsiónanse inevitablemente para adaptarse ao estilo do escritor e satisfacer aos lectores. Por esta razón, o principal propósito desta tese é ofrecer unha comparación obxectiva entre a realidade que a historia ofrece da época Vitoriana e a imaxe que presentan as obras literarias daquel entón, centrándose na novela Jane Eyre (1847) de Charlotte Brontë, a cal foi seleccionada pola súa historia realista e a súa condición de novela vitoriana ambientada a principios do século XIX, durante a época Xeorxiana tardía. Esta dualidade presenta un interesante punto de vista do cambio vivido dende o fin dunha época deica o comezo doutra e permite identificar as diferencias entre ambas. Dados os obxectivos principais e o enfoque desta tese, empregarase a novela mencionada con anterioridade, así como unha variedade de fontes históricas e bibliográficas para poder contrastar tanto as representacións historicamente exactas como as ficticias.
Dirección
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Titoría)
Tribunal
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
González Álvarez, Elsa María (Presidente/a)
FERNANDEZ FERNANDEZ, MARTIN (Secretario/a)
JIMENEZ PLACER, SUSANA MARIA (Vogal)
Variación lingüística en tempo aparente: o léxico das aves
Autoría
S.V.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
S.V.R.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 12:30
18.06.2025 12:30
Resumo
Este traballo ten como obxectivo estudar o cambio lingüístico no léxico referido ás aves en dúas xeracións de falantes do concello coruñés de Carballo. Para este fin, escolleranse dous grupos de informantes de distintas xeracións: a) unha con persoas de entre os 15 e os 30 anos; e b) outra con individuos de máis de 50 anos. Para obter os datos realizaráselles unha entrevista a ambos grupos utilizando fotografías e comentarios de paxaros comúns na zona. A investigación busca comprobar as diferenzas no coñecemento e denominación dos paxaros nas dúas xeracións obxecto de estudo. Na análise dos datos teranse en conta varios factores: idade, sexo, hábitat, estudos, etc. A pregunta de investigación da que se parte é: que factores inflúen de xeito máis determinante no cambio e perda de repertorio léxico?
Este traballo ten como obxectivo estudar o cambio lingüístico no léxico referido ás aves en dúas xeracións de falantes do concello coruñés de Carballo. Para este fin, escolleranse dous grupos de informantes de distintas xeracións: a) unha con persoas de entre os 15 e os 30 anos; e b) outra con individuos de máis de 50 anos. Para obter os datos realizaráselles unha entrevista a ambos grupos utilizando fotografías e comentarios de paxaros comúns na zona. A investigación busca comprobar as diferenzas no coñecemento e denominación dos paxaros nas dúas xeracións obxecto de estudo. Na análise dos datos teranse en conta varios factores: idade, sexo, hábitat, estudos, etc. A pregunta de investigación da que se parte é: que factores inflúen de xeito máis determinante no cambio e perda de repertorio léxico?
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
O tratamento do tempo en Le Sang des Promesses de Wajdi Mouawad: fragmentación, tempo cíclico e urxencia temporal.
Autoría
A.V.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.V.R.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
18.06.2025 10:15
18.06.2025 10:15
Resumo
Na súa obra dramática, Wajdi Mouawad xoga co tempo e deconstrúe a linealidade temporal para darlle á súa narrativa unha dimensión memorial e tráxica. Este estudo explora (na tetraloxía Le Sang des Promesses) como Mouawad emprega a fragmentación temporal para reflectir unha memoria esnaquizada marcada polo trauma. Ao entrelazar pasado, presente e futuro, Mouawad introduce a imposibilidade dos personaxes de desprenderse do seu pasado á vez que abre unha posibilidade de reconciliación coa súa historia. Esta memoria fragmentada, a miúdo marcada polo trauma, fai que a reconstrución da identidade sexa difícil e dolorosa. Ademais, a ciclicidade temporal pon en tensión a fatalidade e o desexo de renovación, confrontando os protagonistas co eterno retorno do pasado. O incesante retorno do pasado impón unha repetición tráxica dos acontecementos, creando un efecto de inevitabilidade. Este ciclo temporal inflúe directamente na dramaturxia, reforzando a intensidade dramática e o alcance simbólico das historias. Ao mesmo tempo, unha aceleración gradual do ritmo dramático reforza a urxencia da historia e intensifica a tensión dramática. Esta análise dramatúrxica, acompañada dunha reflexión sobre a percepción do tempo, destaca como Mouawad fai do tempo un elemento estruturante da súa escrita, desempeñando un papel fundamental na construción da identidade e na expresión da traxedia.
Na súa obra dramática, Wajdi Mouawad xoga co tempo e deconstrúe a linealidade temporal para darlle á súa narrativa unha dimensión memorial e tráxica. Este estudo explora (na tetraloxía Le Sang des Promesses) como Mouawad emprega a fragmentación temporal para reflectir unha memoria esnaquizada marcada polo trauma. Ao entrelazar pasado, presente e futuro, Mouawad introduce a imposibilidade dos personaxes de desprenderse do seu pasado á vez que abre unha posibilidade de reconciliación coa súa historia. Esta memoria fragmentada, a miúdo marcada polo trauma, fai que a reconstrución da identidade sexa difícil e dolorosa. Ademais, a ciclicidade temporal pon en tensión a fatalidade e o desexo de renovación, confrontando os protagonistas co eterno retorno do pasado. O incesante retorno do pasado impón unha repetición tráxica dos acontecementos, creando un efecto de inevitabilidade. Este ciclo temporal inflúe directamente na dramaturxia, reforzando a intensidade dramática e o alcance simbólico das historias. Ao mesmo tempo, unha aceleración gradual do ritmo dramático reforza a urxencia da historia e intensifica a tensión dramática. Esta análise dramatúrxica, acompañada dunha reflexión sobre a percepción do tempo, destaca como Mouawad fai do tempo un elemento estruturante da súa escrita, desempeñando un papel fundamental na construción da identidade e na expresión da traxedia.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, MANUEL (Titoría)
Tribunal
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
PINO SERRANO, Mª DOLORES LAURA (Presidente/a)
BOURGOIN VERGONDY, EMMANUEL CLAUDE (Secretario/a)
PÉREZ VARELA, CARLOS (Vogal)
Vicente Risco e a literatura popular como medio de transmisión da ideoloxía nacionalista
Autoría
A.V.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
A.V.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
16.07.2025 11:15
16.07.2025 11:15
Resumo
Este traballo ten como obxectivo analizar o papel de Vicente Risco como ideólogo e planificador dunha literatura e dunha cultura popular ao servizo do movemento nacionalista. Para isto, pártese dos conceptos que compoñen este ámbito de estudo: cultura, nación, literatura popular, cultura popular... A partir desta base teórica, pásase a examinar a figura de Vicente Risco e a súa traxectoria, primeiro como ideólogo e despois como executor dos seus postulados na procura da construción dunha conciencia nacional. Coa tentativa de achegarnos á metodoloxía que Risco emprega para plasmar as súas teorizacións nacionalistas, seleccionouse un corpus conformado por artigos e sete “noveliñas curtas” publicadas entre 1919 e 1929 nas coleccións de ¡Terra a Nosa!, Lar, Céltiga e na revista Nós, instrumento fundamental para reivindicar a cultura propia de Galicia. Na faceta de ideólogo, Risco analiza que alicerces faltan para facer da literatura galega unha literatura completa, ao par do que se viña facendo en Europa, e serve de exemplo para outros autores do momento. Ademais, paralelamente, leva a cabo unha teoría que define a identidade galega, conformada por unha diversa variedade de elementos: o sentido da raza, o celtismo, a terra, o idioma, a relixión... Isto permítenos entender os puntos que Vicente Risco vai fiando co propósito de configurar a súa liña teórica e ideolóxica. Así, a etnoloxía xorde tamén como peza indispensable dos estudos do escritor. Para a construción dunha literatura nacional, Risco bebe da mitoloxía popular para compor as súas producións, de aparencia próxima á literatura oral, pensadas cun espírito persuasivo e coa finalidade de transmitir determinadas ideoloxías. Con estas publicacións, mergullámonos na execución deste ideario que Risco foi tecendo coa intención de delimitar a identidade galega e espertar nos galegos o sentimento de pertencer á nación, e, as ferramentas que usa para facelo, baséanse nas concepcións de literatura e cultura nacionais.
Este traballo ten como obxectivo analizar o papel de Vicente Risco como ideólogo e planificador dunha literatura e dunha cultura popular ao servizo do movemento nacionalista. Para isto, pártese dos conceptos que compoñen este ámbito de estudo: cultura, nación, literatura popular, cultura popular... A partir desta base teórica, pásase a examinar a figura de Vicente Risco e a súa traxectoria, primeiro como ideólogo e despois como executor dos seus postulados na procura da construción dunha conciencia nacional. Coa tentativa de achegarnos á metodoloxía que Risco emprega para plasmar as súas teorizacións nacionalistas, seleccionouse un corpus conformado por artigos e sete “noveliñas curtas” publicadas entre 1919 e 1929 nas coleccións de ¡Terra a Nosa!, Lar, Céltiga e na revista Nós, instrumento fundamental para reivindicar a cultura propia de Galicia. Na faceta de ideólogo, Risco analiza que alicerces faltan para facer da literatura galega unha literatura completa, ao par do que se viña facendo en Europa, e serve de exemplo para outros autores do momento. Ademais, paralelamente, leva a cabo unha teoría que define a identidade galega, conformada por unha diversa variedade de elementos: o sentido da raza, o celtismo, a terra, o idioma, a relixión... Isto permítenos entender os puntos que Vicente Risco vai fiando co propósito de configurar a súa liña teórica e ideolóxica. Así, a etnoloxía xorde tamén como peza indispensable dos estudos do escritor. Para a construción dunha literatura nacional, Risco bebe da mitoloxía popular para compor as súas producións, de aparencia próxima á literatura oral, pensadas cun espírito persuasivo e coa finalidade de transmitir determinadas ideoloxías. Con estas publicacións, mergullámonos na execución deste ideario que Risco foi tecendo coa intención de delimitar a identidade galega e espertar nos galegos o sentimento de pertencer á nación, e, as ferramentas que usa para facelo, baséanse nas concepcións de literatura e cultura nacionais.
Dirección
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
GARCIA MARTINEZ, PABLO (Titoría)
Tribunal
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
VILAVEDRA FERNANDEZ, DOLORES (Presidente/a)
RIVADULLA COSTA, DIEGO (Secretario/a)
SALGADO RODRIGUEZ, JOSE MANUEL ANTONIO (Vogal)
Análise do cambio lingüístico en tempo aparente no val de Camba
Autoría
I.V.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
I.V.M.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
17.07.2025 09:45
17.07.2025 09:45
Resumo
Este traballo ten como obxectivo o estudo do cambio lingüístico e variación en tempo aparente no val de Camba (Rodeiro). Trátase dun territorio ben delimitado a nivel xeográfico, situado na provincia de Pontevedra, nunha zona limítrofe coa provincia de Lugo e próxima á de Ourense. No estudo seleccionaremos un grupo de fenómenos do ámbito da fonética, como son a gheada e o rotacismo; da morfoloxía, como o emprego do demostrativo iste, ise, aquil, especialmente interesante por tratarse dunha área fronteiriza para este fenómeno, característico da área lucu-auriense, en terminoloxía de Fernández Rei (1991), e na formación do plural dos substantivos procedentes das terminacións latinas -ANES, -ONES. A maiores, a nivel de léxico, realízase unha análise dos castelanismos, introducidos na fala espontánea de maneira moi frecuente. Elixiuse esta área xeográfica por tratarse dunha zona situada entre a área lucu-auriense e a área central de transición, nun territorio que atravesan diferentes isoglosas e cunha vinculación persoal por ser o lugar de orixe da miña familia. A nivel metodolóxico pártese dun corpus de textos orais obtido mediante entrevistas parcialmente dirixidas e preguntas sobre imaxes, que buscan a pronuncia de determinadas palabras, en contextos proclives ao emprego do rotacismo ou da gheada. Aínda así, o corpus compleméntase coa conversa fluída e espontánea. Os resultados centraranse en identificar os cambios que se producen entre os membros de dúas xeracións de falantes, o grupo G1 cunha media de idade de 70 anos e o G2 de 24 anos. Nesta parte do traballo utilizarase a metodoloxía da sociolingüística variacionista, con métodos cuantitativos para valorar o grao de variación e de cambio entre ambos os grupos. Por outra parte, tamén se abordará un estudo cualitativo sobre a percepción que teñen os falantes destes fenómenos de variación e de mudanza, tendo en conta factores como a idade, sexo, formación e lugar de residencia.
Este traballo ten como obxectivo o estudo do cambio lingüístico e variación en tempo aparente no val de Camba (Rodeiro). Trátase dun territorio ben delimitado a nivel xeográfico, situado na provincia de Pontevedra, nunha zona limítrofe coa provincia de Lugo e próxima á de Ourense. No estudo seleccionaremos un grupo de fenómenos do ámbito da fonética, como son a gheada e o rotacismo; da morfoloxía, como o emprego do demostrativo iste, ise, aquil, especialmente interesante por tratarse dunha área fronteiriza para este fenómeno, característico da área lucu-auriense, en terminoloxía de Fernández Rei (1991), e na formación do plural dos substantivos procedentes das terminacións latinas -ANES, -ONES. A maiores, a nivel de léxico, realízase unha análise dos castelanismos, introducidos na fala espontánea de maneira moi frecuente. Elixiuse esta área xeográfica por tratarse dunha zona situada entre a área lucu-auriense e a área central de transición, nun territorio que atravesan diferentes isoglosas e cunha vinculación persoal por ser o lugar de orixe da miña familia. A nivel metodolóxico pártese dun corpus de textos orais obtido mediante entrevistas parcialmente dirixidas e preguntas sobre imaxes, que buscan a pronuncia de determinadas palabras, en contextos proclives ao emprego do rotacismo ou da gheada. Aínda así, o corpus compleméntase coa conversa fluída e espontánea. Os resultados centraranse en identificar os cambios que se producen entre os membros de dúas xeracións de falantes, o grupo G1 cunha media de idade de 70 anos e o G2 de 24 anos. Nesta parte do traballo utilizarase a metodoloxía da sociolingüística variacionista, con métodos cuantitativos para valorar o grao de variación e de cambio entre ambos os grupos. Por outra parte, tamén se abordará un estudo cualitativo sobre a percepción que teñen os falantes destes fenómenos de variación e de mudanza, tendo en conta factores como a idade, sexo, formación e lugar de residencia.
Dirección
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
REGUEIRA FERNANDEZ, XOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
Sousa Fernández, Xulio (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
A construcion de ter mais participio no español falado en Galicia
Autoría
A.V.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
A.V.P.
Grao en Lingua e Literatura Españolas
Data da defensa
17.02.2025 13:15
17.02.2025 13:15
Resumo
A variedade de español de Galicia, tradicionalmente desatendida pola dialectoloxia hispanica, foi obxecto de interese nos ultimos anos. Traballos como Porto Dapena (2001) e Guillermo Rojo (2004), entre outros, sinalaron a influencia do galego no español de Galicia, pero ainda hoxe son escasas as publicacions baseadas en mostras representativas do uso linguistico real. O obxectivo deste TFG e aportar a analise de novos datos sobre unha construcion que parece reflexar a influencia do galego no español de Galicia. A estructura sintactica seleccionada e a combinacion do verbo ter cun participio, que segundo a bibliografia mostra na fala de Galicia un funcionamento distinto ao que ten noutras variedades do español. Para o estudo utilizaranse os datos do corpus oral ESLORA. O uso dos datos do corpus permite facer unha analise cualitativa e cuantitativa. Na analise vanse ter en conta as caracteristicas linguisticas das construcions (sintacticas e semanticas) e tamen a sua distribucion sociolinguistica. Porto Dapena, Alvaro. 2001. El español en contacto con el gallego. II Congreso Internacional de la Lengua Española. Valladolid. Rojo, Guillermo. 2004. El español de Galicia. En Rafael Cano (ed.), Historia de la lengua española, 1087-1101. Barcelona: Ariel.
A variedade de español de Galicia, tradicionalmente desatendida pola dialectoloxia hispanica, foi obxecto de interese nos ultimos anos. Traballos como Porto Dapena (2001) e Guillermo Rojo (2004), entre outros, sinalaron a influencia do galego no español de Galicia, pero ainda hoxe son escasas as publicacions baseadas en mostras representativas do uso linguistico real. O obxectivo deste TFG e aportar a analise de novos datos sobre unha construcion que parece reflexar a influencia do galego no español de Galicia. A estructura sintactica seleccionada e a combinacion do verbo ter cun participio, que segundo a bibliografia mostra na fala de Galicia un funcionamento distinto ao que ten noutras variedades do español. Para o estudo utilizaranse os datos do corpus oral ESLORA. O uso dos datos do corpus permite facer unha analise cualitativa e cuantitativa. Na analise vanse ter en conta as caracteristicas linguisticas das construcions (sintacticas e semanticas) e tamen a sua distribucion sociolinguistica. Porto Dapena, Alvaro. 2001. El español en contacto con el gallego. II Congreso Internacional de la Lengua Española. Valladolid. Rojo, Guillermo. 2004. El español de Galicia. En Rafael Cano (ed.), Historia de la lengua española, 1087-1101. Barcelona: Ariel.
Dirección
VAZQUEZ ROZAS, MARIA VICTORIA (Titoría)
VAZQUEZ ROZAS, MARIA VICTORIA (Titoría)
Tribunal
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
RODRIGUEZ ESPIÑEIRA, MARIA JOSE (Presidente/a)
SANTALLA DEL RIO, MARIA PAULA (Secretario/a)
CREGO GARCIA, VICKY (Vogal)
A simboloxía da cor verde en Sir Gawain e o Cabaleiro Verde
Autoría
A.V.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
A.V.B.
Grao en Linguas e Literaturas Modernas
Data da defensa
15.07.2025 12:00
15.07.2025 12:00
Resumo
Este traballo de Fin de Grao analiza a simboloxía da cor verde a través da lectura de Sir Gawain e o Cabaleiro Verde, explorando a relevancia da colorimetría e o seu impacto en elementos clave da narrativa. Así pois, a análise propón responder a cuestión relativas ao significado do verde como sinal cultural e literaria no contexto medieval e no ciclo artúrico, examinando a súa influencia tanto no plano estético como na evolución dos personaxes principais. Ademais, préstase especial atención ao valor ambivalente que se lle asociará ao verde. En canto á metodoloxía de estudo, a intención e combinar distintos enfoques interdisciplinares que inclúen estudos simbólicos, historia da arte e literatura co propósito de facilitar a interpretación do verde non só como un recurso visual, senón tamén como un símbolo dinámico que reflicte os ideais cabaleirescos e as forzas sobrenaturais, sen ignorar as dicotomías tradicionais entre o humano civilizado fronte ás forzas naturais e o taumatúrxico.
Este traballo de Fin de Grao analiza a simboloxía da cor verde a través da lectura de Sir Gawain e o Cabaleiro Verde, explorando a relevancia da colorimetría e o seu impacto en elementos clave da narrativa. Así pois, a análise propón responder a cuestión relativas ao significado do verde como sinal cultural e literaria no contexto medieval e no ciclo artúrico, examinando a súa influencia tanto no plano estético como na evolución dos personaxes principais. Ademais, préstase especial atención ao valor ambivalente que se lle asociará ao verde. En canto á metodoloxía de estudo, a intención e combinar distintos enfoques interdisciplinares que inclúen estudos simbólicos, historia da arte e literatura co propósito de facilitar a interpretación do verde non só como un recurso visual, senón tamén como un símbolo dinámico que reflicte os ideais cabaleirescos e as forzas sobrenaturais, sen ignorar as dicotomías tradicionais entre o humano civilizado fronte ás forzas naturais e o taumatúrxico.
Dirección
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Titoría)
GUTIERREZ GARCIA, SANTIAGO (Titoría)
Tribunal
FIDALGO FRANCISCO, ELVIRA (Presidente/a)
NEGRI , MANUEL (Secretario/a)
CORRAL DIAZ, MARIA ESTHER (Vogal)
FIDALGO FRANCISCO, ELVIRA (Presidente/a)
NEGRI , MANUEL (Secretario/a)
CORRAL DIAZ, MARIA ESTHER (Vogal)
Portas ao mundo escuro: Un Estudo de Influencias e Intertextualidade
Autoría
L.V.Q.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
L.V.Q.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 12:45
15.07.2025 12:45
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao examinará a gran influencia da literatura no rock gótico e na súa subcultura en xeral, xurdida no Reino Unido a finais dos anos setenta e comezos dos oitenta. Explorarase o paralelismo temático, estético e simbólico entre a literatura gótica e este xénero musical, prestando especial atención aos temas recurrentes, como os vampiros, o sobrenatural e a idealización do amor e da morte. Este traballo mostrará a importancia que tivo a literatura no desenvolvemento da subcultura gótica mediante a análise destes temas e unha exploración da intertextualidade. As orixes desta subcultura están directamente ligadas ao movemento punk, que ao comezo facía fincapé en ideoloxías de esquerda e no activismo político contra o nazismo. Bandas como The Cure, Siouxsie and the Banshees, London After Midnight, HIM e The Sisters of Mercy están abertamente comprometidas con mensaxes antibelicistas, xustiza social e inclusión, apoiando tamén o veganismo, os dereitos LGBTQ+ e o pacifismo. Ademais, a moda gótica desafía as normas tradicionais de xénero, como demostran figuras influentes como David Bowie e Lou Reed, que xogaron un papel relevante na conformación desta subcultura. Na comunidade gótica, persoas de todos os xéneros e identidades poden expresarse libremente a través do maquillaxe e da moda, reflectindo un ambiente máis inclusivo. Esta realidade vai máis alá do mundo occidental, como exemplifica a banda xaponesa Buck-Tick, que combina elementos da literatura e estética occidentais con aspectos da cultura xaponesa, nun fermoso e escuro contraste. O mundo gótico está completamente impregnado de referencias e metáforas literarias. Neste paisaxe destaca Edgar Allan Poe, figura clave tanto no Romanticismo como na narrativa gótica. Ademais de Poe, numerosos músicos góticos atoparon inspiración nun grupo específico de escritores, entre os que se inclúen Bram Stoker, Sylvia Plath, H.P. Lovecraft, así como recoñecidos autores non anglófonos como Charles Baudelaire, Franz Kafka ou Arthur Rimbaud. En resumo, este Traballo de Fin de Grao subliñará a relación entre a literatura e o mundo gótico, así como a importancia das influencias literarias na identidade e expresión da subcultura gótica.
Este Traballo de Fin de Grao examinará a gran influencia da literatura no rock gótico e na súa subcultura en xeral, xurdida no Reino Unido a finais dos anos setenta e comezos dos oitenta. Explorarase o paralelismo temático, estético e simbólico entre a literatura gótica e este xénero musical, prestando especial atención aos temas recurrentes, como os vampiros, o sobrenatural e a idealización do amor e da morte. Este traballo mostrará a importancia que tivo a literatura no desenvolvemento da subcultura gótica mediante a análise destes temas e unha exploración da intertextualidade. As orixes desta subcultura están directamente ligadas ao movemento punk, que ao comezo facía fincapé en ideoloxías de esquerda e no activismo político contra o nazismo. Bandas como The Cure, Siouxsie and the Banshees, London After Midnight, HIM e The Sisters of Mercy están abertamente comprometidas con mensaxes antibelicistas, xustiza social e inclusión, apoiando tamén o veganismo, os dereitos LGBTQ+ e o pacifismo. Ademais, a moda gótica desafía as normas tradicionais de xénero, como demostran figuras influentes como David Bowie e Lou Reed, que xogaron un papel relevante na conformación desta subcultura. Na comunidade gótica, persoas de todos os xéneros e identidades poden expresarse libremente a través do maquillaxe e da moda, reflectindo un ambiente máis inclusivo. Esta realidade vai máis alá do mundo occidental, como exemplifica a banda xaponesa Buck-Tick, que combina elementos da literatura e estética occidentais con aspectos da cultura xaponesa, nun fermoso e escuro contraste. O mundo gótico está completamente impregnado de referencias e metáforas literarias. Neste paisaxe destaca Edgar Allan Poe, figura clave tanto no Romanticismo como na narrativa gótica. Ademais de Poe, numerosos músicos góticos atoparon inspiración nun grupo específico de escritores, entre os que se inclúen Bram Stoker, Sylvia Plath, H.P. Lovecraft, así como recoñecidos autores non anglófonos como Charles Baudelaire, Franz Kafka ou Arthur Rimbaud. En resumo, este Traballo de Fin de Grao subliñará a relación entre a literatura e o mundo gótico, así como a importancia das influencias literarias na identidade e expresión da subcultura gótica.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Presidente/a)
JARAZO ALVAREZ, RUBEN (Secretario/a)
BOUSO RIVAS, TAMARA (Vogal)
Trauma e memoria en Witness Trees de Lorna Shaughnessy.
Autoría
C.V.E.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.V.E.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
10.09.2025 16:30
10.09.2025 16:30
Resumo
Desde os seus inicios, a literatura irlandesa abordou temas como a memoria e os conflitos traumáticos. O poemario de Lorna Shaughnessy, Witness Trees (2011), retrata diversas situacións e emprega unha ampla gama de recursos e tropos literarios para afondar nas circunstancias que rodean o trauma e a memoria. Este proxecto final centrarase en condicionamentos conflitivos como The Troubles en Irlanda do Norte, pero non se limitará a esta experiencia en particular. Ao analizar os poemas de Shaughnessy, pretendo demostrar como os conflitos sociais e persoais causan profundas feridas individuais e colectivas que foron capturadas na linguaxe poética. Tamén examinarei o poder da memoria na xestión de experiencias dolorosas e traumáticas e na conexión do pasado co presente. Baseándome en obras dos Estudos da Memoria e dos Estudos do Trauma, como Unclaimed Experience: Trauma, Narrative, and History de Cathy Caruth e A Companion to Cultural Memory Studies de Astrid Erll, procuro identificar os debates relevantes para a poesía de Lorna Shaughnessy. En definitiva, este proxecto final busca destacar o impacto duradeiro dos conflitos sociopolíticos na memoria individual e colectiva, así como as cicatrices profundas e indelebles que deixaron.
Desde os seus inicios, a literatura irlandesa abordou temas como a memoria e os conflitos traumáticos. O poemario de Lorna Shaughnessy, Witness Trees (2011), retrata diversas situacións e emprega unha ampla gama de recursos e tropos literarios para afondar nas circunstancias que rodean o trauma e a memoria. Este proxecto final centrarase en condicionamentos conflitivos como The Troubles en Irlanda do Norte, pero non se limitará a esta experiencia en particular. Ao analizar os poemas de Shaughnessy, pretendo demostrar como os conflitos sociais e persoais causan profundas feridas individuais e colectivas que foron capturadas na linguaxe poética. Tamén examinarei o poder da memoria na xestión de experiencias dolorosas e traumáticas e na conexión do pasado co presente. Baseándome en obras dos Estudos da Memoria e dos Estudos do Trauma, como Unclaimed Experience: Trauma, Narrative, and History de Cathy Caruth e A Companion to Cultural Memory Studies de Astrid Erll, procuro identificar os debates relevantes para a poesía de Lorna Shaughnessy. En definitiva, este proxecto final busca destacar o impacto duradeiro dos conflitos sociopolíticos na memoria individual e colectiva, así como as cicatrices profundas e indelebles que deixaron.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
Trauma e memoria en Witness Trees de Lorna Shaughnessy.
Autoría
C.V.E.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
C.V.E.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
14.07.2025 13:00
14.07.2025 13:00
Resumo
Desde os seus inicios, a literatura irlandesa abordou temas como a memoria e os conflitos traumáticos. O poemario de Lorna Shaughnessy, Witness Trees (2011), retrata diversas situacións e emprega unha ampla gama de recursos e tropos literarios para afondar nas circunstancias que rodean o trauma e a memoria. Este proxecto final centrarase en condicionamentos conflitivos como The Troubles en Irlanda do Norte, pero non se limitará a esta experiencia en particular. Ao analizar os poemas de Shaughnessy, pretendo demostrar como os conflitos sociais e persoais causan profundas feridas individuais e colectivas que foron capturadas na linguaxe poética. Tamén examinarei o poder da memoria na xestión de experiencias dolorosas e traumáticas e na conexión do pasado co presente. Baseándome en obras dos Estudos da Memoria e dos Estudos do Trauma, como Unclaimed Experience: Trauma, Narrative, and History de Cathy Caruth e A Companion to Cultural Memory Studies de Astrid Erll, procuro identificar os debates relevantes para a poesía de Lorna Shaughnessy. En definitiva, este proxecto final busca destacar o impacto duradeiro dos conflitos sociopolíticos na memoria individual e colectiva, así como as cicatrices profundas e indelebles que deixaron.
Desde os seus inicios, a literatura irlandesa abordou temas como a memoria e os conflitos traumáticos. O poemario de Lorna Shaughnessy, Witness Trees (2011), retrata diversas situacións e emprega unha ampla gama de recursos e tropos literarios para afondar nas circunstancias que rodean o trauma e a memoria. Este proxecto final centrarase en condicionamentos conflitivos como The Troubles en Irlanda do Norte, pero non se limitará a esta experiencia en particular. Ao analizar os poemas de Shaughnessy, pretendo demostrar como os conflitos sociais e persoais causan profundas feridas individuais e colectivas que foron capturadas na linguaxe poética. Tamén examinarei o poder da memoria na xestión de experiencias dolorosas e traumáticas e na conexión do pasado co presente. Baseándome en obras dos Estudos da Memoria e dos Estudos do Trauma, como Unclaimed Experience: Trauma, Narrative, and History de Cathy Caruth e A Companion to Cultural Memory Studies de Astrid Erll, procuro identificar os debates relevantes para a poesía de Lorna Shaughnessy. En definitiva, este proxecto final busca destacar o impacto duradeiro dos conflitos sociopolíticos na memoria individual e colectiva, así como as cicatrices profundas e indelebles que deixaron.
Dirección
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Titoría)
Tribunal
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
SANCHEZ ROURA, MARIA TERESA (Presidente/a)
ALONSO ALONSO, MARIA (Secretario/a)
MOURON FIGUEROA, CRISTINA (Vogal)
A través das culturas: Unha análise comparativa das comedias románticas americanas e coreanas
Autoría
N.E.V.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
N.E.V.F.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
17.07.2025 13:30
17.07.2025 13:30
Resumo
Nos Estados Unidos, as comedias románticas ou rom-coms convertéronse nun xénero popular que evolucionou aos longo do século XX para manter unha popularidade que xa xurdira no teatro. Do mesmo xeito, en Corea do Sur, o subgénero coñecido como comedia coreana, dentro dos K-dramas, se converteu cada vez máis popular. O que me chama a atención é pescudar que aspectos poden ter en común as comedias románticas orientais e as occidentais e , pola contra, cales son as súas diferenzas. Esta disertación dedicarase á análise comparativa destas dúas tradicións cinematográficas mediante a examinación dos temas e aspectos clave que interveñen nas películas de comedia romántica de Hollywood e nas series de comedia coreanas, centrándose especialmente nos personaxes estereotípicos, as estruturas argumentais comúns e a incorporación de recursos cómicos, entre outros. Con este obxectivo, este estudo basearase na obra de Romantic Comedy de Claire Mortimer e noutros traballos académicos relevantes, que proporcionarán unha análise en profundidade do subgénero en Estados Unidos. Como corpus, esta tese incluirá estudos de caso dunha ampla variedade de películas e series de ambas as industrias, como Lovely Runner e Business Propossal entre as producións coreanas e/o como The Proposal ou How to lose a guy in 10 days como populares rom-coms americanas. Adicionalmente, tentarei demostrar se as rom-coms en xeral evolucionan a partir dos patróns marcados pola screwball comedy e o romance de The Philadelphia Story (1939) ou The Shop Around the Corner (140). Tamén é o meu obxectivo pescudar se as series contemporáneas rodadas en Corea adaptan os diferentes elementos mostrados na comedia de Hollywood para atraer á sociedade coreana e, ao mesmo tempo, ao público internacional, dando a coñecer de forma efectiva a súa cultura.
Nos Estados Unidos, as comedias románticas ou rom-coms convertéronse nun xénero popular que evolucionou aos longo do século XX para manter unha popularidade que xa xurdira no teatro. Do mesmo xeito, en Corea do Sur, o subgénero coñecido como comedia coreana, dentro dos K-dramas, se converteu cada vez máis popular. O que me chama a atención é pescudar que aspectos poden ter en común as comedias románticas orientais e as occidentais e , pola contra, cales son as súas diferenzas. Esta disertación dedicarase á análise comparativa destas dúas tradicións cinematográficas mediante a examinación dos temas e aspectos clave que interveñen nas películas de comedia romántica de Hollywood e nas series de comedia coreanas, centrándose especialmente nos personaxes estereotípicos, as estruturas argumentais comúns e a incorporación de recursos cómicos, entre outros. Con este obxectivo, este estudo basearase na obra de Romantic Comedy de Claire Mortimer e noutros traballos académicos relevantes, que proporcionarán unha análise en profundidade do subgénero en Estados Unidos. Como corpus, esta tese incluirá estudos de caso dunha ampla variedade de películas e series de ambas as industrias, como Lovely Runner e Business Propossal entre as producións coreanas e/o como The Proposal ou How to lose a guy in 10 days como populares rom-coms americanas. Adicionalmente, tentarei demostrar se as rom-coms en xeral evolucionan a partir dos patróns marcados pola screwball comedy e o romance de The Philadelphia Story (1939) ou The Shop Around the Corner (140). Tamén é o meu obxectivo pescudar se as series contemporáneas rodadas en Corea adaptan os diferentes elementos mostrados na comedia de Hollywood para atraer á sociedade coreana e, ao mesmo tempo, ao público internacional, dando a coñecer de forma efectiva a súa cultura.
Dirección
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
FRA LOPEZ, PATRICIA (Titoría)
Tribunal
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Lojo Rodríguez, Laura María (Presidente/a)
SACIDO ROMERO, JORGE (Secretario/a)
DOVAL SUAREZ, SUSANA MARIA (Vogal)
Un achegamento á variación lingüística nos concellos de Tui e Tomiño: as variantes relacionadas co seseo
Autoría
O.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
O.V.G.
Grao en Lingua e Literatura Galegas
Data da defensa
18.06.2025 13:00
18.06.2025 13:00
Resumo
Este traballo ten como obxectivo o estudo da variación lingüística existente en distintas localizacións dos concellos baixomiñotos de Tui e Tomiño, centrando a atención nas variables relacionadas co seseo. Con este fin realizaremos unha descrición e unha análise que terán en conta tanto a frecuencia das distintas variantes como as localizacións estudadas. Idealmente, isto permitiranos delimitar, dentro da área estudada, as zonas de ocorrencia das variantes nas distintas distribucións consideradas. Para poder levar a cabo esta investigación, partiremos dun corpus de lingua oral, que será recollido a través de entrevistas gravadas, que terán carácter semidirixido, a persoas galegofalantes dos distintos puntos seleccionados, todos eles dunha mesma faixa de idade.
Este traballo ten como obxectivo o estudo da variación lingüística existente en distintas localizacións dos concellos baixomiñotos de Tui e Tomiño, centrando a atención nas variables relacionadas co seseo. Con este fin realizaremos unha descrición e unha análise que terán en conta tanto a frecuencia das distintas variantes como as localizacións estudadas. Idealmente, isto permitiranos delimitar, dentro da área estudada, as zonas de ocorrencia das variantes nas distintas distribucións consideradas. Para poder levar a cabo esta investigación, partiremos dun corpus de lingua oral, que será recollido a través de entrevistas gravadas, que terán carácter semidirixido, a persoas galegofalantes dos distintos puntos seleccionados, todos eles dunha mesma faixa de idade.
Dirección
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Sousa Fernández, Xulio (Titoría)
Tribunal
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
BOULLON AGRELO, ANA ISABEL (Presidente/a)
ALVAREZ DE LA GRANJA, MARIA (Secretario/a)
Cidrás Escáneo, Francisco Antonio (Vogal)
O xogo como mecanismo de afrontamento: Un abordamento psicoanalítico a Cecil Day Lewis The Otterbury Incident
Autoría
E.W.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
E.W.M.
Grao en Lingua e Literatura Inglesas
Data da defensa
15.07.2025 11:30
15.07.2025 11:30
Resumo
En The Otterbury Incident, Cecil Day Lewis relata a historia dun grupo de rapaces nunha pequena vila inglesa que teñen que afrontar os retos da vida na Bretaña de posguerra. Ao longo da narrativa, lidan coa perda, a incerteza e as dificultades socioeconómicas, facendo fronte a estas adversidades mediante a amizade, a creatividade e o xogo. Este traballo de fin de grao abordará a obra de Lewis desde unha perspectiva psicanalítica, coa intención de poñer en valor o papel central do xogo como mecanismo de afrontamento nos personaxes da novela. Os seus xogos e actitudes imaxinativas funcionan non só como unha vía de escape, senón tamén como ferramentas para construíren as súas identidades persoais dentro do entorno caótico no que se ven obrigados a vivir. Empregarei as teorías do psicanalista Donald Winnicott recollidas en Playing and Reality, especialmente os conceptos de espazo potencial e obxectos transicionais, que complementarei coa achega sociolóxica de Roger Caillois. En concreto, aplicarei a súa categorización dos xogos: agon (competencia), alea (azar), mimicry (imitación de roles) e ilinx (desorientación), para analizar as dinámicas sociais e as funcións psicolóxicas do xogo na novela.
En The Otterbury Incident, Cecil Day Lewis relata a historia dun grupo de rapaces nunha pequena vila inglesa que teñen que afrontar os retos da vida na Bretaña de posguerra. Ao longo da narrativa, lidan coa perda, a incerteza e as dificultades socioeconómicas, facendo fronte a estas adversidades mediante a amizade, a creatividade e o xogo. Este traballo de fin de grao abordará a obra de Lewis desde unha perspectiva psicanalítica, coa intención de poñer en valor o papel central do xogo como mecanismo de afrontamento nos personaxes da novela. Os seus xogos e actitudes imaxinativas funcionan non só como unha vía de escape, senón tamén como ferramentas para construíren as súas identidades persoais dentro do entorno caótico no que se ven obrigados a vivir. Empregarei as teorías do psicanalista Donald Winnicott recollidas en Playing and Reality, especialmente os conceptos de espazo potencial e obxectos transicionais, que complementarei coa achega sociolóxica de Roger Caillois. En concreto, aplicarei a súa categorización dos xogos: agon (competencia), alea (azar), mimicry (imitación de roles) e ilinx (desorientación), para analizar as dinámicas sociais e as funcións psicolóxicas do xogo na novela.
Dirección
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
SACIDO ROMERO, JORGE (Titoría)
Tribunal
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)
PALACIOS GONZALEZ, MANUELA (Presidente/a)
PEREIRA ROMASANTA, RAQUEL (Secretario/a)
BLANCO SUAREZ, ZELTIA (Vogal)