Créditos ECTS Créditos ECTS: 6
Horas ECTS Criterios/Memorias Traballo do Alumno/a ECTS: 99 Horas de Titorías: 3 Clase Expositiva: 24 Clase Interactiva: 24 Total: 150
Linguas de uso Castelán, Galego
Tipo: Materia Ordinaria Grao RD 1393/2007 - 822/2021
Centro Facultade de Filoloxía
Convocatoria: Primeiro semestre
Docencia: Con docencia
Matrícula: Matriculable
1. Mostrar os principais fenómenos evolutivos da morfoloxía e da sintaxe que produciron a fragmentación lingüística da Romania e que deron lugar á constitución das distintas linguas románicas.
2. Proporcionar unha idea clara das principais características morfosintácticas que individualizan as variedades románicas, examinadas en diacronía e de maneira comparada.
3. Facilitar a familiarización con textos escritos en distintas linguas románicas, particularmente na época medieval.
4. Ensinar a comentar as características lingüísticas, particularmente morfosintácticas, que aparecen en textos medievais.
5. Mostrar que a maioría dos cambios lingüísticos non son arbitrarios, senón que responden a determinadas tendencias e condicións.
6. Favorecer a intercomprensión entre as linguas románicas fomentando unha visión transversal das mesmas.
1. O substantivo. Flexión nominal, xénero e número.
2. O adxectivo. Evolución das clases flexionais e expresión da intensidade.
3. Artigo. Xénese e formas románicas do artigo determinado e indeterminado.
4. Pronomes persoais. Posición dos clíticos na frase.
5. Adxectivos e pronomes posesivos.
6. Adxectivos e pronomes demostrativos. Adxectivos e pronomes de identidade e de alteridade.
7. Adxectivos e pronomes relativos e interrogativos.
8. Adxectivos e pronomes de cantidade. Numerais.
9. Verbo. Evolución dos modelos de conxugación e das desinencias verbais. Principais modificacións do sistema verbal do latín falado: a creación do futuro romance e das formas compostas para expresar anterioridade.
10. Verbo. Reestructuración do sistema verbal nas distintas linguas románicas, con desprazamentos e cambios de función dalgunhas formas latinas.
11. Verbo. Formas non persoais.
12. Determinantes do verbo: adverbios e partículas adverbiais.
13. Preposicións e conxuncións
14. Oración simple. Constituíntes funcionais e a orde na oración.
15. Oración composta: coordinación e subordinación. O nominalizador panrománico /ke/.
Alén Garabato, C. – T. Arnavielle – Ch. Camps, La Romanistique dans tous ses états, Paris: L’Harmattan, 2009.
Bach, S. et alii, Quadrivio romanzo: dall'italiano al francese, allo spagnolo, al portoghese, Firenze: Accademia della Crusca, 2008.
Bec, P.: Manuel pratique de philologie romane. París: Picard, 1970. 2 vol.
Bourciez, E.: Éléments de linguistique romane. (Revisada polo autor e por J. Bourciez). París: Klincksieck, 1967(5).
Elcock, W.D.: The Romance languages, London: Faber & Faber, 1960. [Existe unha ed. revisada e cunha intr. de J. GREEN, 1975; e tamén unha tradución ó italiano].
Études de Linguistique Appliquée, nº 136 (2004): Accès aux langues proches et aux langues voisines.
Fernández González, J. R.: Gramática histórica provenzal, Oviedo: Servicio de Publicaciones de la Universidad, 1985.
Gargallo, J. E. – Bastardas, M. R. (Eds.), Manual de lingüística románica, Barcelona: Ariel, 2007.
Glessgen, M. D., Linguistique romane: domaines et méthodes en linguistique française et romane, Paris: A. Colin, 2007.
Greenberg, J. H.: “Some universals of grammar with particular reference to the order of meaningful elements”, en Joseph H. Greenberg (ed.): Universals of language. Report of a conference held at Dobbs Ferry , New York, April 13-15, 1961. Cambrigde, Mass.: The M.I.T. Press, 1966, 73-113.
Hewson, J., Woorkbook for historical Romance Linguistics, München, 1998.
Holtus, G., Metzeltin, M., Schmitt, Ch., Lexikon der romanistischen Linguistik, Tübingen: Max Niemeyer (varios volumes e anos, particularmente o vol. II,1 Le latin et le roman. Grammaire historico-comparative des langues romanes, 1996, e o vol. II,2, Les différentes langues romanes et leurs régions d’implantation du Moyen Âge à la Renaissance, 1995.
Iordan, I., Manoliu, M.: Manual de Lingüística Románica. Madrid: Gredos, 1972, 2 vol.
Klausenburger, J., Coorsebook in romance linguistics, München, 2001.
Lausberg, H.: Romanische Sprachwissenschaft. Berlín: W. de Gruyter, 1956. I. Einleitung und Vokalismus. Berlín: 19632; II Konsonantismus. Berlin: 1956; III, Formenlehre. Berlin: 1962. (Falta o IV, Worthlere und Syntax). Trad. española de D. Pérez Riesco e E. Pascual: Lingüística Románica. Madrid: Gredos, 1965-66. 2 vol.; trad. italiana de N. Pasero: Linguistica romanza. Milano: Fetrinelli: 19762; trad. portuguesa de M. Ehshardt e M. L. Schemann: Linguística românica. Lisboa: Fundaçao C. Gulbenkian: 1974.
Lee, Ch., Linguistica romanza, Roma : Carocci, 2001.
Meissner F.-J. - Meissner Cl., Klein H. G., Stegmann T. D. , EuroComRom. Les sept amis: lire les langues romanes dès le départ , Aachen: Shaker Verlag, 2004.
Metzeltin, M., Las lenguas románicas estándar. Historia de su formación y uso, Uviéu: Academia de la Llingua Asturiana, 2004.
Meyer-Lübke, W.: Grammatik der romanischen Sprachen. Leipzig: 1890-1902. Traducción ó francés de E. Babiet e A. Doutrepont, Grammaire des langues romanes. París: 1890-1906. Reimpr. Genève: Slatkine, 1974. 4 vol.
Pöckl, W. et alii, Introducción a la lingüística románica, Madrid: Gredos, 2004.
Posner, R. Las lenguas romances, Madrid: Cátedra, 1998.
Reinheimer, S. – Tasmpowski, L., Pratique des langues romanes, Paris: Harmattan, 1997.
Rohlfs, G: Grammatica storica della lingua italiana e dei suoi dialetti, 3 vols., Torino: Einaudi, 1966-1969.
Sánchez Miret, F., Proyecto de gramática histórica y comparada de las lenguas romances, München, 2001.
Sánchez Miret, F., “Morfosintaxis histórica•, en Gargallo, J. E. – Bastardas, M. R. (Eds.), Manual
1. Capacidade para identificar calquera texto románico e atribuílo ó dominio lingüístico a que corresponde.
2. Comprensión media das principais linguas románicas.
3. Capacidade para comentar filoloxicamente un texto medieval escrito en lingua románica.
4. Habilidade para establecer as oportunas comparacións entre as linguas románicas en aras dunha mellor comprensión dos seus trazos diferenciais.
5. Coñecemento transversal (e comparado) da historia das linguas románicas.
Combinaranse as explicaciones teóricas con exercicios prácticos a partir, fundamentalmente, de fragmentos medievais escritos en distintas linguas románicas, sobre os que se constatará a presenza dos fenómenos analizados. No caso do romanés utilizaranse textos modernos por carecer de textos medievais.
Aplicarase un procedemento de avaliación continua, con seguimento semanal do labor realizado por cada estudante, polo que se require a asistencia obrigatoria (como mínimo, nun 80% do total de horas previstas) tanto ás clases expositivas como ás interactivas e unha participación activa nelas.
A porcentaxe na avaliación correspondente a cada actividade será:
- 20% para a asistencia regular e participación activa nas diferentes actividades
- 30% nun traballo escrito (de carácter práctico) sobre os contidos da materia, que terá lugar no mes de decembro de 2022.
- 50% para o comentario dun texto correspondente a un dominio lingüístico diferente do traballo anterior, que se entregará por escrito o 18 de xaneiro de 2023.
Quen non poida participar nalgunha das actividades previstas, xustificadas consonte co previsto na Normativa de asistencia á clase nas ensinanzas adaptadas ao Espazo Europeo de Educación Superior, que o Consello de Goberno da USC aprobou en sesión do 25 de marzo do 2010, pode suplir esa ausencia con varios traballos substitutorios, que serán supervisados polo profesor e comentados nas distintas fases do seu desenvolvemento en titorías especiais previamente acordadas con cada estudante.
Para aprobar a materia, hai que ter unha nota mínima de 5 como resultado da avaliación do labor de todo o cuadrimestre; de non obterse esa cualificación, deberá realizarse un traballo final de tipo práctico (comentario de texto) relativo ó temario, que se entregará na data oficial marcada no calendario da Facultade de Filoloxía da USC e será cualificado de 0 a 10.
Así mesmo, os estudantes que non superen a materia na primeira oportunidade deberán realizar un exame escrito, de carácter práctico (comentario de texto). Este traballo será cualificado de 0 a 10
ACTIVIDADES PRESENCIAIS HORAS
Sesións expositivas 30
Sesións de seminario /
laboratorio de idiomas
/ aula de informática... 15
Sesiones de titoría programadas 3
Sesións de avaliación 2
Outras actividades
Total de horas de actividade presencial 50
ACTIVIDADES NON PRESENCIAIS HORAS
Lecturas e estudo e preparación
de actividades programadas na clase 40
Realización de traballos de diverso tipo 40
Preparación de exames 20
Outras actividades
Total de horas de actividade presencial 100
Para o estudo desta materia non son necesarios coñecementos especializados previos que a fagan inabarcable para o alumnado, aínda que resulta útil a familiarización co latín, así como un coñecemento básico dalgunha outra lingua románica ademais do galego e o español.