A Igrexa da Universidade acolle a exposición 'Rudesindus. A cultura europea do século X'

Este ano cúmprese o 1100 aniversario do nacemento de Rudesindus, máis coñecido como San Rosendo, canonizado no século XII e de sólida formación intelectual e teolóxica que se converteu en bispo da sé mindoniense e administrador da sé apostólica. Conmemorando esta efeméride, a S.A. de Xestión do Plan do Xacobeo, coa colaboración da USC, organiza a exposición ‘Rudesindus. A cultura europea do século X’ que se inaugurará este venres, día 6, ás 18:00 horas na Igrexa da Universidade.
A mostra forma parte dunha triloxía que arrancou na vila de Mondoñedo co título ‘A Terra e o Templo en Mondoñedo’, continúa en Compostela coa ‘Cultura europea do século X’ e rematará en Celanova coa mostra ‘O legado do santo en Celanova’.
Rudesindus. A cultura europea do século XA cultura europea do século X é o eixo da mostra, unha época na que a cidade de Santiago tiña un carácter internacional debido á importancia que estaba acadando o fenómeno da peregrinación a Compostela, de dimensións transnacionais. Daquela Rudesindus era o bispo administrador da diocese de Iria-Compostela.
A exposición organízase en sete bloques. No primeiro, ‘Xentes e territorios. Unha concepción do mundo’ aparecen representadasas principais culturas da época: a cristiá, a bizantina e a islámica, tendo en conta que a sociedade do século X mantiña a clásica división medieval entre campesiños, o poder laico e o poder eclesiástico. Xa na parte ‘Campo e cidade. Novos horizontes de vida e traballo’ trátase máis polo miúdo a sociedade, a vida cotiá, a cultura material, o comercio e a fusión cultural entre Oriente e Occidente.
O terceiro bloque dedícase á cultura monástica e nel móstrase como o estamento eclesiástico era un dos poderes que artellaban a sociedade feudal da Alta Idade Media. Profunda nos mosteiros, verdadeiros centros de poder en toda Europa e tamén en Galicia, destacando Samos, Sobrado dos Monxes, San Martiño Pinario, San Pedro de Rocas ou San Miguel de Celanova.
‘Reliquias e peregrinación’ céntrase no Tesouro de San Rosendo, constituído por un conxunto de pezas medievais vinculadas co culto ao santo. En ‘Espazos sacros’ recóllense pezas dos templos cristiás prerrománicos e mozárabes que contaban cun compoñente relixioso significativo, como era a ara do altar ou xogos de elementos litúrxicos para o servizo.
Na sección ‘O esplendor da corte’ descóbrese o esplendor artístico das dúas potencias políticas existentes en Europa no século X; por unha parte o poder do califato omeia de Córdoba –principal capital de Occidente-; e pola outra, o poder do Imperio bizantino da dinastía de Macedonia en Constantinopla -principal centro no Mediterráneo Oriental-.
A mostra remata co bloque ‘As portas do Xuízo Final’ no que se explica o convulsa da sociedade do século X, coa fame, a guerra e as enfermidades como principais causas de mortaldade e coa crenza estendida da chegada do xuízo final no ano 1000. Por ese motivo difúndense os códices do Comentario ao Apocalipse do monxe beato de Liébana.