La expresión de las emociones en la lírica gallego-portuguesa (primera aproximación)
En maio de 2011 foi presentado na Accademia dei Lincei de Roma un proxecto que contiña “una mappa delle emozioni nella lirica trobadorica, trovierica e antico-italiana”, que representaba un primeiro intento provisorio de clasificación do léxico das emocións en lemas e destes en macrolemas. Este traballo pretende incorporar a esa táboa os datos provisionais relativos á lírica galego-portuguesa; a adscripción de macrolemas a emocións e categorías faise nalgúns casos aplicando criterios etimolóxicos, en agarda de que estudos particularizados permitan establecer unha clasificación máis precisa, non só para esta tradición senón para todo o conxunto románico, así como unha depuración e un posible enrequecemento de lemas coa inclusión de algúns que aínda non figuran. Unha das primeiras conclusións que se poden extraer da confrontación entre as catro tradicións líricas é a progresiva reducción de macrolemas diferentes partindo do occitano (tomado como punto de partida, non só por ser o primeiro –e o modelo– senón tamén porque é o corpus onde se ten avanzado máis no estudo onomasiolóxico) ata o galego-portugués, sobre todo nalgunha das categorías; pero tamén poden apreciarse macrolemas que alcanzaron nesta tradición un desenvolvemento particular e que merecen un estudo máis pormenorizado.