La lírica gallego-portuguesa en la corte de Alfonso X. Autores y textos I
Investigador principal
Equipo investigador
, Simone Marcenaro (USC), Stephen Parkinson (Oxford University), Susana Tavares Pedro (Universidade Nova de Lisboa), António Resende de Oliveira (Universisade de Coimbra), Xavier Varela (USC), Ramón Mariño Paz (USC)
A figura de Alfonso X desempeñou un papel fundamental na consolidación, conservación e difusión da poesía galego-portuguesa. A corte de Castela erixiuse no principal foco impulsor da actividade lírica durante gran parte do século XIII e foi punto de encontro de trobadores procedentes de diversas zonas da Península e doutras rexións europeas, o que favoreceu que en devandito medio aristocrático producísense todo tipo de intercambios culturais e literarios.
A existencia dun centro no que se desenvolve un proxecto literario con obxectivos estéticos e culturais ben definidos é o fío condutor do proxecto que se presenta. O obxectivo prioritario da investigación consiste na realización da edición crítica, anotación e estudo das cantigas daqueles trobadores que durante un período da súa actividade literaria frecuentaron a corte castelán-leonesa.
Os autores que integran a primeira fase do estudo que se pretende realizar son: Don Afonso Lopez de Baian, Pai Gómez Chariño e Roi Queimado. O corpus dos poetas mencionados suma un total de 62 cantigas: 37 cantigas de amor, 14 cantigas de amigo, 10 cantigas de escarnio e maldizer e 1 sirventés político. A edición dos textos irá acompañada dos seguintes estudos: análise crítica da documentación biográfica dos autores e conexións establecidas co círculo alfonsí, exame codicológico da súa produción, estudo lingüístico dos textos, comentario retórico e métrico de cada cantiga, anotación dos poemas, rimario e glosario.