Unha aproximación á influencia dos medios de comunicación na desafección política
Autoría
J.A.D.S.
Grao en Filosofía
J.A.D.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 10:30
26.06.2025 10:30
Resumo
Este traballo analiza como os medios de comunicación contribúen á desafección política, entendida como a progresiva perda de confianza na democracia, nas institucións e na participación cidadá. A través dunha perspectiva crítica, abordarase a relación entre os medios de comunicación e a política actual, explorando as estratexias empregadas para crear ou erosionar a confianza no sistema democrático, como as cámaras de eco, a influencia dos algoritmos ou a manipulación informativa. Finalmente, reflexionarase ó fío dun caso práctico (o tratamento mediático da DINA en Valencia) co obxectivo de ilustrar como estas dinámicas afectan á cidadanía e á súa relación coas institucións, especificar as consecuencias sociais e proporcionar unha análise profunda sobre a interacción entre os medios de comunicación, a política e a poboación, analizando os retos que isto implica para unha democracia participativa.
Este traballo analiza como os medios de comunicación contribúen á desafección política, entendida como a progresiva perda de confianza na democracia, nas institucións e na participación cidadá. A través dunha perspectiva crítica, abordarase a relación entre os medios de comunicación e a política actual, explorando as estratexias empregadas para crear ou erosionar a confianza no sistema democrático, como as cámaras de eco, a influencia dos algoritmos ou a manipulación informativa. Finalmente, reflexionarase ó fío dun caso práctico (o tratamento mediático da DINA en Valencia) co obxectivo de ilustrar como estas dinámicas afectan á cidadanía e á súa relación coas institucións, especificar as consecuencias sociais e proporcionar unha análise profunda sobre a interacción entre os medios de comunicación, a política e a poboación, analizando os retos que isto implica para unha democracia participativa.
Dirección
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
A soidade como problema contemporáneo: unha revisión dende o existencialismo
Autoría
A.A.G.
Grao en Filosofía
A.A.G.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 12:00
17.07.2025 12:00
Resumo
Este traballo ten por obxectivo discutir o status problemático da soidade no mundo contemporáneo. Os diferentes enfoques que se achegaron a investigar sobre este obxecto estudo dende mediados do século XX sitúano comunmente como un estado ‘non desexado’ e circunscríbeno a un discurso medicalizado, entendendo desta maneira a soidade como unha patoloxía. O traballo propón un xiro na comprensión da soidade dende a crítica e discusión á súa concepción na sociedade contemporánea. A partir da obra de filósofos existencialistas como Sarte e Camus, que describen a soidade como un fenómeno inherente á existencia humana, este traballo propón unha relectura da soidade. O obxectivo é, desta maneira, facer unha resignificación do concepto cara a súa reivindicación como espazo de creación e autenticidade considerándoa como unha oportunidade para cuestionar o sentido da vida. Finalmente exponse a necesidade de seguir investigando sobre a experiencia da soidade dende un enfoque interdisciplinario onde se tome en consideración os enfoques e miradas que propón, entre outras, a disciplina filosófica.
Este traballo ten por obxectivo discutir o status problemático da soidade no mundo contemporáneo. Os diferentes enfoques que se achegaron a investigar sobre este obxecto estudo dende mediados do século XX sitúano comunmente como un estado ‘non desexado’ e circunscríbeno a un discurso medicalizado, entendendo desta maneira a soidade como unha patoloxía. O traballo propón un xiro na comprensión da soidade dende a crítica e discusión á súa concepción na sociedade contemporánea. A partir da obra de filósofos existencialistas como Sarte e Camus, que describen a soidade como un fenómeno inherente á existencia humana, este traballo propón unha relectura da soidade. O obxectivo é, desta maneira, facer unha resignificación do concepto cara a súa reivindicación como espazo de creación e autenticidade considerándoa como unha oportunidade para cuestionar o sentido da vida. Finalmente exponse a necesidade de seguir investigando sobre a experiencia da soidade dende un enfoque interdisciplinario onde se tome en consideración os enfoques e miradas que propón, entre outras, a disciplina filosófica.
Dirección
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titoría)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titoría)
Tribunal
Herrero Pérez, Maria Nieves (Presidente/a)
Jiménez Esquinas, Guadalupe (Secretario/a)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Vogal)
Herrero Pérez, Maria Nieves (Presidente/a)
Jiménez Esquinas, Guadalupe (Secretario/a)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Vogal)
Entre o medo e a angustia: Hegel e Kierkegaard fronte ao desespero
Autoría
N.A.N.
Grao en Filosofía
N.A.N.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 16:30
26.06.2025 16:30
Resumo
O presente escrito aborda unha análise comparativa entre Hegel e Kierkegaard a partir dos conceptos de medo, angustia e desespero como elementos estruturais na constitución do suxeito, centrando a lectura na Fenomenoloxía do espírito, O concepto de angustia e A enfermidade para a morte. Explórase como o medo aparece en Hegel como momento imprescindible na formación da conciencia, especialmente no contexto da loita polo recoñecemento, e como a negatividade e a contradición se converten en motores do desenvolvemento do Espírito. En Kierkegaard, a angustia entendida como categoría existencial permite revelar a singularidade do individuo, poñendo a este no vertixe da elección de facerse cargo ou non de si mesmo. O traballo amosa que, malia as súas diferenzas filosóficas e metodolóxicas, ambos pensadores coinciden en comprender o individuo como un proceso dinámico, atravesado polo negativo, pola dor e pola fractura. A análise do desespero permite integrar ambas perspectivas, mostrando que tanto o medo hegeliano como a angustia kierkegaardiana son condicións necesarias para a constitución do si mesmo. A través desta lectura, reflíctese a vital importancia destas categorías no camiño de formación do suxeito para acadar a súa realización, destacando que o desespero, máis que ser superado, debe ser habitado.
O presente escrito aborda unha análise comparativa entre Hegel e Kierkegaard a partir dos conceptos de medo, angustia e desespero como elementos estruturais na constitución do suxeito, centrando a lectura na Fenomenoloxía do espírito, O concepto de angustia e A enfermidade para a morte. Explórase como o medo aparece en Hegel como momento imprescindible na formación da conciencia, especialmente no contexto da loita polo recoñecemento, e como a negatividade e a contradición se converten en motores do desenvolvemento do Espírito. En Kierkegaard, a angustia entendida como categoría existencial permite revelar a singularidade do individuo, poñendo a este no vertixe da elección de facerse cargo ou non de si mesmo. O traballo amosa que, malia as súas diferenzas filosóficas e metodolóxicas, ambos pensadores coinciden en comprender o individuo como un proceso dinámico, atravesado polo negativo, pola dor e pola fractura. A análise do desespero permite integrar ambas perspectivas, mostrando que tanto o medo hegeliano como a angustia kierkegaardiana son condicións necesarias para a constitución do si mesmo. A través desta lectura, reflíctese a vital importancia destas categorías no camiño de formación do suxeito para acadar a súa realización, destacando que o desespero, máis que ser superado, debe ser habitado.
Dirección
PARCERO OUBIÑA, OSCAR (Titoría)
PARCERO OUBIÑA, OSCAR (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
Leonardo José Coimbra, filósofo.
Autoría
S.J.A.D.S.
Grao en Filosofía
S.J.A.D.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 10:00
16.07.2025 10:00
Resumo
Neste traballo pretendemos describir e dar coñecemento sobre a vida e obra do filósofo felgueirense Leonardo José Coimbra. Sobre todo, o noso obxectivo é mostrar a evolución deste autor desde unha perspectiva inicialmente creacionista ata un intelectualismo esencialista e idealista, recoñecendo a necesidade de reintegrar o coñecemento das disciplinas espirituais máis elevadas, como a metafísica e a relixión.
Neste traballo pretendemos describir e dar coñecemento sobre a vida e obra do filósofo felgueirense Leonardo José Coimbra. Sobre todo, o noso obxectivo é mostrar a evolución deste autor desde unha perspectiva inicialmente creacionista ata un intelectualismo esencialista e idealista, recoñecendo a necesidade de reintegrar o coñecemento das disciplinas espirituais máis elevadas, como a metafísica e a relixión.
Dirección
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
Tribunal
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titor do alumno)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titor do alumno)
Reprodución e resistencia: feminismo e a política dos comúns
Autoría
A.A.N.
Grao en Filosofía
A.A.N.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 17:30
08.09.2025 17:30
Resumo
Silvia Federici articula todo aquilo que habita o cotián, o naturalizado, o invisible, e non só achega unha perspectiva política ao que nos resulta familar, senón que tamén nos anima a imaxinar que tipo de transformacións poden xurdir de ese espazo. Con este traballo, propoñemos analizar o pensamento da feminista italoamericana sobre o traballo reproductivo e as posibilidades de articular unha política dos comúns baseado nel. Partindo da crítica feinista a Marx e revisando moitas das nocións da teoría marxista clásica, exploraremos como Federici sinala a centralidade do traballo doméstico no proceso de acumulación capitalista, así como na construción de alternativas que logren deter dito proceso. Veremos que a proposta da autora e activista recaerá na construción dunha política dos comúns, que logrará non só modificar o sistema, senón tamén as nosas subxectividades e relacións. Situando sempre a reprodución e a vida cotiá no centro da súa política, observaremos como os comúns cosnstituen para Federici unha base para a resistencia anticapitalista e unha visión cara un nnovo xeito de vida e sociedade.
Silvia Federici articula todo aquilo que habita o cotián, o naturalizado, o invisible, e non só achega unha perspectiva política ao que nos resulta familar, senón que tamén nos anima a imaxinar que tipo de transformacións poden xurdir de ese espazo. Con este traballo, propoñemos analizar o pensamento da feminista italoamericana sobre o traballo reproductivo e as posibilidades de articular unha política dos comúns baseado nel. Partindo da crítica feinista a Marx e revisando moitas das nocións da teoría marxista clásica, exploraremos como Federici sinala a centralidade do traballo doméstico no proceso de acumulación capitalista, así como na construción de alternativas que logren deter dito proceso. Veremos que a proposta da autora e activista recaerá na construción dunha política dos comúns, que logrará non só modificar o sistema, senón tamén as nosas subxectividades e relacións. Situando sempre a reprodución e a vida cotiá no centro da súa política, observaremos como os comúns cosnstituen para Federici unha base para a resistencia anticapitalista e unha visión cara un nnovo xeito de vida e sociedade.
Dirección
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Sobre a posibilidade de experimentar a morte: unha comparación entre Martin Heidegger e Paul Ludwig Landsberg
Autoría
M.A.R.
Grao en Filosofía
M.A.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 16:30
16.07.2025 16:30
Resumo
O actual tabú arredor da morte remite ao profundo enigma que esta representa para a humanidade. Aínda que descoñecemos que ocorre tras a vida humana, reflexionar sobre isto foi unha tarefa central para numerosos filósofos, entre eles Martin Heidegger e Paul Ludwig Landsberg. Nesta tese abordaremos de forma comparativa as respectivas perspectivas. Para iso consideraremos, por un lado, a analítica da morte de Heidegger en Ser e tempo e por outro lado, o Ensaio sobre a experiencia da Morte de Landsberg. Este dobre enfoque permitiranos cuestionarnos polas implicacións que ten a nosa comprensión da morte na forma en que vivimos: ¿Que distingue a quen evita pensar nela no seu día a día de quen se angustia ao meditar sobre ela? Examinaremos o significado profundo dos conceptos de morte e morrer, e ata que punto é posible falar dunha experiencia de da morte. Fronte ao aparente consolo que ofrece saber que estamos vivos, mentres outros morren, preguntarémonos por que a perda dun ser querido ten un impacto tan profundo. Con Landsberg cuestionarémonos finalmente se a promesa dunha vida eterna pode converterse nunha fonte de esperanza na vida eterna.
O actual tabú arredor da morte remite ao profundo enigma que esta representa para a humanidade. Aínda que descoñecemos que ocorre tras a vida humana, reflexionar sobre isto foi unha tarefa central para numerosos filósofos, entre eles Martin Heidegger e Paul Ludwig Landsberg. Nesta tese abordaremos de forma comparativa as respectivas perspectivas. Para iso consideraremos, por un lado, a analítica da morte de Heidegger en Ser e tempo e por outro lado, o Ensaio sobre a experiencia da Morte de Landsberg. Este dobre enfoque permitiranos cuestionarnos polas implicacións que ten a nosa comprensión da morte na forma en que vivimos: ¿Que distingue a quen evita pensar nela no seu día a día de quen se angustia ao meditar sobre ela? Examinaremos o significado profundo dos conceptos de morte e morrer, e ata que punto é posible falar dunha experiencia de da morte. Fronte ao aparente consolo que ofrece saber que estamos vivos, mentres outros morren, preguntarémonos por que a perda dun ser querido ten un impacto tan profundo. Con Landsberg cuestionarémonos finalmente se a promesa dunha vida eterna pode converterse nunha fonte de esperanza na vida eterna.
Dirección
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
O eterno retorno nos gregos: da temporalidade á historia
Autoría
A.B.D.
Grao en Filosofía
A.B.D.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 11:00
26.06.2025 11:00
Resumo
O obxectivo do seguinte traballo consistirá nunha revisión do mito do eterno retorno aplicado ao contexto grego arcaico e clásico. A tal fin, partirase da aclaración de que se entende por gregos en razón da amplitude do termo. Dilucidado isto, presentaranse as principais concepcións do tempo presentes no mundo heleno a partir da súa lingua e da súa cosmovisión. Deste xeito, poderase examinar a aplicabilidade do mito do eterno retorno a este contexto, tomando coma referencia a Eliade, e concluíndo o reducionismo que comportaría esta tese en virtude da pluralidade existente en Grecia de concepcións temporais e históricas. Pola outra banda, desenvolverase o senso que presenta a historia na Grecia clásica na obra de Heródoto, Tucídides e Xenofonte, de xeito que esta se vencelle co desenvolvemento dun tempo linear claramente oposto ao tempo cíclico que se desprende do mito do eterno retorno. A modo de conclusión, recapitularanse os motivos en prol da refutación da tese do eterno retorno coma modelo temporal e histórico en Grecia, defendendo, polo tanto, a pluralidade inherente ao pensamento grego e a necesidade de reconsiderar a súa caracterización canónica no relativo á temporalidade e á historia.
O obxectivo do seguinte traballo consistirá nunha revisión do mito do eterno retorno aplicado ao contexto grego arcaico e clásico. A tal fin, partirase da aclaración de que se entende por gregos en razón da amplitude do termo. Dilucidado isto, presentaranse as principais concepcións do tempo presentes no mundo heleno a partir da súa lingua e da súa cosmovisión. Deste xeito, poderase examinar a aplicabilidade do mito do eterno retorno a este contexto, tomando coma referencia a Eliade, e concluíndo o reducionismo que comportaría esta tese en virtude da pluralidade existente en Grecia de concepcións temporais e históricas. Pola outra banda, desenvolverase o senso que presenta a historia na Grecia clásica na obra de Heródoto, Tucídides e Xenofonte, de xeito que esta se vencelle co desenvolvemento dun tempo linear claramente oposto ao tempo cíclico que se desprende do mito do eterno retorno. A modo de conclusión, recapitularanse os motivos en prol da refutación da tese do eterno retorno coma modelo temporal e histórico en Grecia, defendendo, polo tanto, a pluralidade inherente ao pensamento grego e a necesidade de reconsiderar a súa caracterización canónica no relativo á temporalidade e á historia.
Dirección
CONDE SOTO, FRANCISCO (Titoría)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
Carne e poder: unha análise interseccional da carne como elemento vertebral de múltiples sistemas de opresión.
Autoría
Y.B.C.
Grao en Filosofía
Y.B.C.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 17:00
26.06.2025 17:00
Resumo
Este traballo propón unha análise crítica do concepto de carne dende unha perspectiva ecofeminista, concibíndoa non só como materia biolóxica, senón como ferramenta crítica que desvela múltiples lóxicas de dominación. A carne funciona como un límite ontolóxico e político que define quen pode ser recoñecido como suxeito, quen é excluído do espazo político e quen queda reducido a obxecto consumible. A través da análise das propostas de autoras como Val Plumwood, Alicia Puleo e Isabel Balza, explorarei os mecanismos que sustentan os chamados dualismos opresivos (corpo/mente, natureza/cultura, Humano/animal) como estruturas xerárquicas que invisibilizan a dependencia e lexitiman a desigualdade. Neste marco, o traballo aborda a carne como categoría crítica que permite desvelar como se constrúe a exclusión, ao tempo que se exploran vías alternativas de pensar a nosa relación co mundo e a alteridade en termos de vulnerabilidade e interdependencia. A carne, abre a posibilidade dunha nova comprensión da humanidade, non como o centro do mundo, senón como parte dun todo vivo, común e interdependente.
Este traballo propón unha análise crítica do concepto de carne dende unha perspectiva ecofeminista, concibíndoa non só como materia biolóxica, senón como ferramenta crítica que desvela múltiples lóxicas de dominación. A carne funciona como un límite ontolóxico e político que define quen pode ser recoñecido como suxeito, quen é excluído do espazo político e quen queda reducido a obxecto consumible. A través da análise das propostas de autoras como Val Plumwood, Alicia Puleo e Isabel Balza, explorarei os mecanismos que sustentan os chamados dualismos opresivos (corpo/mente, natureza/cultura, Humano/animal) como estruturas xerárquicas que invisibilizan a dependencia e lexitiman a desigualdade. Neste marco, o traballo aborda a carne como categoría crítica que permite desvelar como se constrúe a exclusión, ao tempo que se exploran vías alternativas de pensar a nosa relación co mundo e a alteridade en termos de vulnerabilidade e interdependencia. A carne, abre a posibilidade dunha nova comprensión da humanidade, non como o centro do mundo, senón como parte dun todo vivo, común e interdependente.
Dirección
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Vogal)
Cuestións filosóficas sobre a orixe e natureza da linguaxe
Autoría
J.B.B.
Grao en Filosofía
J.B.B.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 10:00
17.07.2025 10:00
Resumo
Ao longo deste ensaio trataremos de expoñer as chaves das cuestións filosóficas intrincadas no paradigma biolingüístico a propósito dunha discusión sobre a orixe e a natureza da linguaxe. Investigar sobre a orixe e a natureza da linguaxe implica unha asunción clave: a natureza desta é fundamentalmente biolóxica. Non obstante, esta afirmación non debe facerse en vano, polo que daremos conta diso sobre tres piares: o innatismo lingüístico, a dimensión interna da linguaxe e o seu carácter cognitivo. Como máximo, esta caracterización permitiranos discernir entre tipos de teorías e conxecturas relativas á orixe da mesma. En concreto, aquelas relativas aos debates sobre a súa continuidade ou discontinuidad con diferentes sistemas de comunicación animal, á súa aparición abrupta ou gradual e ao recente debate sobre se a linguaxe é froito da selección natural ou de factores estocásticos. Afondar neste tipo de cuestións terá profundas implicacións filosóficas, as cales serán abordadas atendendo a como a caracterización da linguaxe que levamos a cabo modifica as ideas do suxeito e, consecuentemente, do coñecemento e do mundo.
Ao longo deste ensaio trataremos de expoñer as chaves das cuestións filosóficas intrincadas no paradigma biolingüístico a propósito dunha discusión sobre a orixe e a natureza da linguaxe. Investigar sobre a orixe e a natureza da linguaxe implica unha asunción clave: a natureza desta é fundamentalmente biolóxica. Non obstante, esta afirmación non debe facerse en vano, polo que daremos conta diso sobre tres piares: o innatismo lingüístico, a dimensión interna da linguaxe e o seu carácter cognitivo. Como máximo, esta caracterización permitiranos discernir entre tipos de teorías e conxecturas relativas á orixe da mesma. En concreto, aquelas relativas aos debates sobre a súa continuidade ou discontinuidad con diferentes sistemas de comunicación animal, á súa aparición abrupta ou gradual e ao recente debate sobre se a linguaxe é froito da selección natural ou de factores estocásticos. Afondar neste tipo de cuestións terá profundas implicacións filosóficas, as cales serán abordadas atendendo a como a caracterización da linguaxe que levamos a cabo modifica as ideas do suxeito e, consecuentemente, do coñecemento e do mundo.
Dirección
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
Tribunal
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
O paradoxo da soidade nunha sociedade hiperconectada: reflexións en torno ao fenómeno do FOMO
Autoría
N.B.M.
Grao en Filosofía
N.B.M.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 10:00
16.07.2025 10:00
Resumo
Nos últimos anos, diversas enquisas apuntan un aumento crecente da soidade non desexada, recoñecida como un dos principais desafíos globais. Este traballo analiza o paradoxo contemporáneo de vivir en sociedades hiperconectadas que, con todo, reportan niveis crecentes de soidade. O obxectivo é reflexionar sobre este feito desde unha perspectiva crítica, tomando como punto de partida a análise do fenómeno FOMO (Fear of Missing Out), para explorar a crise identitaria, social e existencial do suxeito contemporáneo. Fronte aos enfoques hexemónicos que abordan a soidade como un problema psicolóxico individual, exponse a súa dimensión estrutural, vinculada a lóxicas sociais e culturais que privilexian a conexión dixital sobre o vínculo e a visibilidade sobre a intimidade. Neste contexto, a soidade non debe entenderse unicamente como illamento, senón como experiencia construída sobre a comparación constante e a perda de sentido. Proponse resignificar a soidade desde unha perspectiva ética e existencial, que a entenda como espazo potencial de silencio, introspección e responsabilidade, capaz de contrarrestar as lóxicas do presente.
Nos últimos anos, diversas enquisas apuntan un aumento crecente da soidade non desexada, recoñecida como un dos principais desafíos globais. Este traballo analiza o paradoxo contemporáneo de vivir en sociedades hiperconectadas que, con todo, reportan niveis crecentes de soidade. O obxectivo é reflexionar sobre este feito desde unha perspectiva crítica, tomando como punto de partida a análise do fenómeno FOMO (Fear of Missing Out), para explorar a crise identitaria, social e existencial do suxeito contemporáneo. Fronte aos enfoques hexemónicos que abordan a soidade como un problema psicolóxico individual, exponse a súa dimensión estrutural, vinculada a lóxicas sociais e culturais que privilexian a conexión dixital sobre o vínculo e a visibilidade sobre a intimidade. Neste contexto, a soidade non debe entenderse unicamente como illamento, senón como experiencia construída sobre a comparación constante e a perda de sentido. Proponse resignificar a soidade desde unha perspectiva ética e existencial, que a entenda como espazo potencial de silencio, introspección e responsabilidade, capaz de contrarrestar as lóxicas do presente.
Dirección
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titoría)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titoría)
Tribunal
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titor do alumno)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titor do alumno)
Epistemoloxía cyborg: re-definindo suxeito e obxecto na obra de Donna Haraway
Autoría
N.B.M.
Grao en Filosofía
N.B.M.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
Donna Haraway, autora materialista e feminista posmoderna, propón unha ontoloxía que rexeita os dualismos que acompañan ao pensamento occidental dende as súas orixes, o que trae consecuencias irremediables na súa epistemoloxía. Neste traballo afondamos en ditas consecuencias: o suxeito de coñecemento epistemolóxico é un ser ontolóxicamente ambiguo, o obxecto de coñecemento deixa de ser unha natureza pasiva e a relación entre ambos é unha problemática que se abre ante nós e nos plantexa novos retos para o noso futuro como sociedade e como especie. Neste traballo contrástase a Donna Haraway non só coas concepcións epistemolóxicas tradicionais senon tamén con propostas materialistas e feministas coetáneas a autora, amosando como a peculiar ontoloxía de Haraway nos leva a unhas conclusións únicas na súa época, e de actual relevancia.
Donna Haraway, autora materialista e feminista posmoderna, propón unha ontoloxía que rexeita os dualismos que acompañan ao pensamento occidental dende as súas orixes, o que trae consecuencias irremediables na súa epistemoloxía. Neste traballo afondamos en ditas consecuencias: o suxeito de coñecemento epistemolóxico é un ser ontolóxicamente ambiguo, o obxecto de coñecemento deixa de ser unha natureza pasiva e a relación entre ambos é unha problemática que se abre ante nós e nos plantexa novos retos para o noso futuro como sociedade e como especie. Neste traballo contrástase a Donna Haraway non só coas concepcións epistemolóxicas tradicionais senon tamén con propostas materialistas e feministas coetáneas a autora, amosando como a peculiar ontoloxía de Haraway nos leva a unhas conclusións únicas na súa época, e de actual relevancia.
Dirección
LATORRE RUIZ, ENRIQUE (Titoría)
LATORRE RUIZ, ENRIQUE (Titoría)
Tribunal
LATORRE RUIZ, ENRIQUE (Titor do alumno)
LATORRE RUIZ, ENRIQUE (Titor do alumno)
Existencia, sacrificio e amor en Kierkegaard
Autoría
S.B.M.
Grao en Filosofía
S.B.M.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 10:00
16.07.2025 10:00
Resumo
O presente traballo explora a relación entre existencia, sacrificio e amor no pensamento de Søren Kierkegaard, a través da análise de Temor e tremor e As obras do amor. Desde a noción de individuo singular (Den Enkelte), examínanse as implicacións éticas da asunción de responsabilidade ante a propia existencia: en relación cun mesmo a través do sacrificio e en relación co outro a través do amor. O primeiro apartado expón a comprensión kierkegaardiana da existencia a través da crítica á filosofía especulativa, a categoría de individuo singular e a concepción da verdade como subxectividade. O segundo capítulo aborda o sacrificio en Temor e tremor como reivindicación da singularidade, tratando cuestións como o límite da razón, a suspensión teleolóxica do ético e o silencio de Abraham. O terceiro capítulo céntrase no amor como deber ético desde a categoría do próximo, abordando a concepción do amor como abnegación e como relación triádica. En última instancia, a continuidade establecida entre sacrificio e amor revela un sentido ético enraizado no silencio da interioridade, desde onde o individuo asume plenamente a responsabilidade tanto ante si mesmo como ante o outro, como singularidade.
O presente traballo explora a relación entre existencia, sacrificio e amor no pensamento de Søren Kierkegaard, a través da análise de Temor e tremor e As obras do amor. Desde a noción de individuo singular (Den Enkelte), examínanse as implicacións éticas da asunción de responsabilidade ante a propia existencia: en relación cun mesmo a través do sacrificio e en relación co outro a través do amor. O primeiro apartado expón a comprensión kierkegaardiana da existencia a través da crítica á filosofía especulativa, a categoría de individuo singular e a concepción da verdade como subxectividade. O segundo capítulo aborda o sacrificio en Temor e tremor como reivindicación da singularidade, tratando cuestións como o límite da razón, a suspensión teleolóxica do ético e o silencio de Abraham. O terceiro capítulo céntrase no amor como deber ético desde a categoría do próximo, abordando a concepción do amor como abnegación e como relación triádica. En última instancia, a continuidade establecida entre sacrificio e amor revela un sentido ético enraizado no silencio da interioridade, desde onde o individuo asume plenamente a responsabilidade tanto ante si mesmo como ante o outro, como singularidade.
Dirección
PARCERO OUBIÑA, OSCAR (Titoría)
PARCERO OUBIÑA, OSCAR (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
A relevancia dos riscos de sufrimento no futuro
Autoría
H.B.S.
Grao en Filosofía
H.B.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 18:30
08.09.2025 18:30
Resumo
Este traballo explora as distintas formas, tanto desde a ética normativa como desde a práctica, de dotar a ética dunha dimensión interxeracional. É dicir, búscase achegar a esta unha perspectiva máis temporal, amosando as tensións existentes entre mellorar as vidas dos individuos que xa existen e a creación de novos individuos con vidas felices. Para iso, analizaranse diferentes concepcións éticas como o utilitarismo simétrico, o antinatalismo, as éticas centradas no sufrimento, así como as perspectivas deontolóxicas e contractualistas, entre outras. Ademais, abordarase a dimensión máis práctica desta cuestión, estudando algúns exemplos e casos reais, así como as posibilidades de aplicación do enfoque interxeracional en políticas públicas e noutros escenarios relevantes.
Este traballo explora as distintas formas, tanto desde a ética normativa como desde a práctica, de dotar a ética dunha dimensión interxeracional. É dicir, búscase achegar a esta unha perspectiva máis temporal, amosando as tensións existentes entre mellorar as vidas dos individuos que xa existen e a creación de novos individuos con vidas felices. Para iso, analizaranse diferentes concepcións éticas como o utilitarismo simétrico, o antinatalismo, as éticas centradas no sufrimento, así como as perspectivas deontolóxicas e contractualistas, entre outras. Ademais, abordarase a dimensión máis práctica desta cuestión, estudando algúns exemplos e casos reais, así como as posibilidades de aplicación do enfoque interxeracional en políticas públicas e noutros escenarios relevantes.
Dirección
HORTA ALVAREZ, Óscar (Titoría)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Os límites da miña linguaxe son os límites do meu mundo: Defende Wittgenstein un solipsismo epistemolóxico no Tractatus logico-philosophicus?
Autoría
D.B.B.
Grao en Filosofía
D.B.B.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 17:30
16.07.2025 17:30
Resumo
Este traballo analiza a cuestión dos límites da linguaxe baseándose nas ideas do Tractatus Logico-Philosophicus de Wittgenstein. A partir do estudo que realiza o autor sobre o mundo e a linguaxe, amosarase como ambos conforman unha estrutura lóxica común. Nesa estrutura contense todo o que pode ser dito con sentido, e todo o que quede fóra dela será simplemente absurdo. Isto é o que denominamos un solipsismo epistemolóxico, segundo o cal os límites da linguaxe coinciden cos límites do mundo.
Este traballo analiza a cuestión dos límites da linguaxe baseándose nas ideas do Tractatus Logico-Philosophicus de Wittgenstein. A partir do estudo que realiza o autor sobre o mundo e a linguaxe, amosarase como ambos conforman unha estrutura lóxica común. Nesa estrutura contense todo o que pode ser dito con sentido, e todo o que quede fóra dela será simplemente absurdo. Isto é o que denominamos un solipsismo epistemolóxico, segundo o cal os límites da linguaxe coinciden cos límites do mundo.
Dirección
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
Byung-Chul Han e a crítica marxista á sociedade capitalista contemporánea.
Autoría
H.B.C.
Grao en Filosofía
H.B.C.
Grao en Filosofía
Data da defensa
14.02.2025 10:00
14.02.2025 10:00
Resumo
Byung-Chul Han é un dos filósofos máis famosos dos inicios do século XXI, un autor vivo e aínda en activo de profunda orixinalidade e contemporaneidade. A súa filosofía céntrase principalmente na análese do individuo e a sociedade no contexto da sociedade no actual capitalismo. En este ensaio examinarase o pensamento de Byung-Chul Han vendo se os seus conceptos e análeses mostran e amplían as preocupacións de Karl Marx acerca da explotación e alienación na era neoliberal. Byung-Chul Han, a través da súa exploración da psicopolítica, a sociedade do cansancio e a autoexplotación, ofrece unha visión ampla das novas modalidades de control e dominación que caracterizan o capitalismo do século XXI. Así, mentres que pola súa parte Marx centrouse na explotación de clase e a alienación do traballador, Han destaca o xeito no capitalismo neoliberal asume estas mecánicas, transformando os individuos en autoexplotadores ca ilusión da libertade do individuo. Analizando a evolución do poder dende as técnicas máis disciplinarias cara a manipulación psicolóxica e emocional, veremos con este ensaio se a crítica de Han complementa e moderniza a proposta marxista e se se pode entender esta crítica que fai do capitalismo contemporáneo como marxista ou se non é o caso.
Byung-Chul Han é un dos filósofos máis famosos dos inicios do século XXI, un autor vivo e aínda en activo de profunda orixinalidade e contemporaneidade. A súa filosofía céntrase principalmente na análese do individuo e a sociedade no contexto da sociedade no actual capitalismo. En este ensaio examinarase o pensamento de Byung-Chul Han vendo se os seus conceptos e análeses mostran e amplían as preocupacións de Karl Marx acerca da explotación e alienación na era neoliberal. Byung-Chul Han, a través da súa exploración da psicopolítica, a sociedade do cansancio e a autoexplotación, ofrece unha visión ampla das novas modalidades de control e dominación que caracterizan o capitalismo do século XXI. Así, mentres que pola súa parte Marx centrouse na explotación de clase e a alienación do traballador, Han destaca o xeito no capitalismo neoliberal asume estas mecánicas, transformando os individuos en autoexplotadores ca ilusión da libertade do individuo. Analizando a evolución do poder dende as técnicas máis disciplinarias cara a manipulación psicolóxica e emocional, veremos con este ensaio se a crítica de Han complementa e moderniza a proposta marxista e se se pode entender esta crítica que fai do capitalismo contemporáneo como marxista ou se non é o caso.
Dirección
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
Tratamento de datos, privacidade e implicacións filosóficas
Autoría
C.B.P.
Grao en Filosofía
C.B.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 12:00
26.06.2025 12:00
Resumo
Este traballo analiza como se exerce o poder na era dixital, centrándose nos mecanismos de control, vixilancia e extracción de datos que configuran a sociedade contemporánea. Por medio dun percorrido conceptual que parte dos modelos disciplinares clásicos e se estende até as formas actuais de vixilancia algorítmica, examínase como as estruturas de poder evolucionaron para operar de forma máis difusa, personalizada e continua. Este traballo pretende problematizar as condicións que impón a era tecnolóxica e cuestionar as promesas de liberdade nun entorno onde a autonomía é cada vez máis fráxil.
Este traballo analiza como se exerce o poder na era dixital, centrándose nos mecanismos de control, vixilancia e extracción de datos que configuran a sociedade contemporánea. Por medio dun percorrido conceptual que parte dos modelos disciplinares clásicos e se estende até as formas actuais de vixilancia algorítmica, examínase como as estruturas de poder evolucionaron para operar de forma máis difusa, personalizada e continua. Este traballo pretende problematizar as condicións que impón a era tecnolóxica e cuestionar as promesas de liberdade nun entorno onde a autonomía é cada vez máis fráxil.
Dirección
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
Tribunal
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
Prometeo fronte ao destino
Autoría
I.B.S.
Grao en Filosofía
I.B.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 11:00
08.09.2025 11:00
Resumo
O presente traballo trata de circunscribir unha aproximación á consideración da prenoción de destino no período archiclásico (séculos VIII. a.C / V a. C), desde a lectura e tematización dos mitemas prometeicos de Hesíodo e Esquilo. Para iso, presentamos a dimensión da mitoloxía na relixión grega, así como de comprender o significado das prenociones de moira e aranké. O movemento argumentativo conseguinte será o do ahondamiento na tematización dos episodios, de tal forma que podamos comprender as prenociones no sentido textual nas que aparecen. En última instancia, recollemos tres modos desde os que resulta posible unha interpretación das prenociones, atrevéndonos ao cabo a dar conta de nosa propia forma de interpretalas
O presente traballo trata de circunscribir unha aproximación á consideración da prenoción de destino no período archiclásico (séculos VIII. a.C / V a. C), desde a lectura e tematización dos mitemas prometeicos de Hesíodo e Esquilo. Para iso, presentamos a dimensión da mitoloxía na relixión grega, así como de comprender o significado das prenociones de moira e aranké. O movemento argumentativo conseguinte será o do ahondamiento na tematización dos episodios, de tal forma que podamos comprender as prenociones no sentido textual nas que aparecen. En última instancia, recollemos tres modos desde os que resulta posible unha interpretación das prenociones, atrevéndonos ao cabo a dar conta de nosa propia forma de interpretalas
Dirección
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Titoría)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Titoría)
Tribunal
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Titor do alumno)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Titor do alumno)
A danza como expresión subxectiva: explorando as emocións a través do movemento
Autoría
N.C.C.
Grao en Filosofía
N.C.C.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 12:00
08.09.2025 12:00
Resumo
No presente traballo, preténdese mostrar a danza como medio de comunicación que deixa aflorar as emocións, sensacións e vivencias que conforman o ser, estar e comprender o mundo das persoas que bailan. Para iso, inténtase primeiramente responder á cuestión sobre a definición da danza, que pón de manifesto a radical importancia do corpo humano como xeito de existir no mundo. A través da análise de obras de danza contemporánea tentamos poñer de manifesto a liberdade do movemento do corpo como ferramenta de expresión artística da intimidade e da subxectividade do bailarín, facendo visible a amplitude da comunicación na danza.
No presente traballo, preténdese mostrar a danza como medio de comunicación que deixa aflorar as emocións, sensacións e vivencias que conforman o ser, estar e comprender o mundo das persoas que bailan. Para iso, inténtase primeiramente responder á cuestión sobre a definición da danza, que pón de manifesto a radical importancia do corpo humano como xeito de existir no mundo. A través da análise de obras de danza contemporánea tentamos poñer de manifesto a liberdade do movemento do corpo como ferramenta de expresión artística da intimidade e da subxectividade do bailarín, facendo visible a amplitude da comunicación na danza.
Dirección
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
Tribunal
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titor do alumno)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titor do alumno)
A beleza insurxente: Unha análise do capital erótico dende a anarquía relacional
Autoría
O.C.L.
Grao en Filosofía
O.C.L.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
O presente texto ten como obxectivo analizar o capital erótico dende unha perspectiva anarquista relacional, incorporando unha lectura crítica das lóxicas de poder que articulan o desexo e a beleza en sociedades atravesadas polo cisheteropatriarcado e o neoliberalismo. O capital erótico, neste marco político, é entendido non como un recurso individual nin como unha posibilidade emancipadora, senón como un mecanismo simbólico de xerarquización e exclusión que opera sobre os corpos e os afectos. A anarquía relacional, máis alá da súa crítica á monogamia normativa, é abordada como unha proposta política que permite desnaturalizar as estruturas que regulan o desexo, promovendo vínculos horizontais, non xerárquicos e baseados nos coidados. A partir dunha revisión teórica interdisciplinar, interprétase que tanto o desexo como a erótica están construídos, e polo tanto condicionados, por unhas hexemonías socio-culturais e que tamén poden ser obxecto de transformación política. A análise sitúase neste marco co propósito de transversalizar o capital erótico e propor unha reconfiguración crítica dos criterios de recoñecemento e valor corporal.
O presente texto ten como obxectivo analizar o capital erótico dende unha perspectiva anarquista relacional, incorporando unha lectura crítica das lóxicas de poder que articulan o desexo e a beleza en sociedades atravesadas polo cisheteropatriarcado e o neoliberalismo. O capital erótico, neste marco político, é entendido non como un recurso individual nin como unha posibilidade emancipadora, senón como un mecanismo simbólico de xerarquización e exclusión que opera sobre os corpos e os afectos. A anarquía relacional, máis alá da súa crítica á monogamia normativa, é abordada como unha proposta política que permite desnaturalizar as estruturas que regulan o desexo, promovendo vínculos horizontais, non xerárquicos e baseados nos coidados. A partir dunha revisión teórica interdisciplinar, interprétase que tanto o desexo como a erótica están construídos, e polo tanto condicionados, por unhas hexemonías socio-culturais e que tamén poden ser obxecto de transformación política. A análise sitúase neste marco co propósito de transversalizar o capital erótico e propor unha reconfiguración crítica dos criterios de recoñecemento e valor corporal.
Dirección
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titoría)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titoría)
Tribunal
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titor do alumno)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Titor do alumno)
O papel da ecoloxía na crítica marxista ao capitalismo: dende autores como Manuel Sacristán ou John Bellamy Foster.
Autoría
S.C.S.
Grao en Filosofía
S.C.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 18:30
16.07.2025 18:30
Resumo
A través da análise de obras como A natureza contra o capital: O ecosocialismo de Karl Marx de Kohei Saito, A ecoloxía de Marx de John Bellamy Foster e O capitalismo na trama da vida: Ecoloxía e acumulación de capital de Jason Moore, poñerase de manifesto como o pensamento e a obra de Karl Marx, tradicionalmente interpretada como antiecolóxica, en realidade contén elementos fundamentais para unha crítica ecolóxica do capitalismo. Ao reexaminar os textos de Marx a través dunha lente contemporánea, arguméntase que a crise ecolóxica global é unha consecuencia directa da dinámica expansiva do capitalismo, e que o marxismo ofrece un marco teórico crucial para desenvolver unha perspectiva ecosocialista que poida enfrontar os desafíos ambientais do século XXI.
A través da análise de obras como A natureza contra o capital: O ecosocialismo de Karl Marx de Kohei Saito, A ecoloxía de Marx de John Bellamy Foster e O capitalismo na trama da vida: Ecoloxía e acumulación de capital de Jason Moore, poñerase de manifesto como o pensamento e a obra de Karl Marx, tradicionalmente interpretada como antiecolóxica, en realidade contén elementos fundamentais para unha crítica ecolóxica do capitalismo. Ao reexaminar os textos de Marx a través dunha lente contemporánea, arguméntase que a crise ecolóxica global é unha consecuencia directa da dinámica expansiva do capitalismo, e que o marxismo ofrece un marco teórico crucial para desenvolver unha perspectiva ecosocialista que poida enfrontar os desafíos ambientais do século XXI.
Dirección
CONDE SOTO, FRANCISCO (Titoría)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
Filosofía do amor no Colar da pomba en Ibn Hazm de Córdoba
Autoría
A.C.C.
Grao en Filosofía
A.C.C.
Grao en Filosofía
Data da defensa
14.02.2025 10:00
14.02.2025 10:00
Resumo
Este traballo é froito da lectura e o estudo da obra O colar da pomba de Ibn Hazm. En primeira instancia farase un repaso polas circunstancias filosóficas e históricas que deron lugar ó nacemento da filosofía árabe occidental e as particularidades dunha rama diferenciada da mesma, a filosofía andalusí. Posteriormente, se procederá a apuntar os fenómenos que envolven a complexa figura do autor cordobés, o que permitirá botar luz sobre a virtualidade desta obra súa en específico. Seguidamente explicaranse as particularidades do amor udrí, os efectos da súa transmisión no al-Andalus e a coroación literaria do mesmo a través do escrito que aquí nos ocupa. Finalmente, vaise salientar e explicar a metodoloxía seguida por Ibn Hazm para ver realizada a súa principal pretensión: explicar a esencia mesma do amor.
Este traballo é froito da lectura e o estudo da obra O colar da pomba de Ibn Hazm. En primeira instancia farase un repaso polas circunstancias filosóficas e históricas que deron lugar ó nacemento da filosofía árabe occidental e as particularidades dunha rama diferenciada da mesma, a filosofía andalusí. Posteriormente, se procederá a apuntar os fenómenos que envolven a complexa figura do autor cordobés, o que permitirá botar luz sobre a virtualidade desta obra súa en específico. Seguidamente explicaranse as particularidades do amor udrí, os efectos da súa transmisión no al-Andalus e a coroación literaria do mesmo a través do escrito que aquí nos ocupa. Finalmente, vaise salientar e explicar a metodoloxía seguida por Ibn Hazm para ver realizada a súa principal pretensión: explicar a esencia mesma do amor.
Dirección
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Vogal)
O discurso ecolóxico na actualidade.
Autoría
D.C.A.
Grao en Filosofía
D.C.A.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 16:30
08.09.2025 16:30
Resumo
A instalación de Altri pon en xogo unha serie de argumentarios que tratan de convencer á poboación da aprobación ou reprobación da instalación desta industria. A análise destes discursos preséntase como a maneira de saber se o uso dos recursos empregados polas partes é axeitado ou ben non aporta unha base sólida sobre a que construír un discurso que cumpra cos requisitos da lóxica informal.
A instalación de Altri pon en xogo unha serie de argumentarios que tratan de convencer á poboación da aprobación ou reprobación da instalación desta industria. A análise destes discursos preséntase como a maneira de saber se o uso dos recursos empregados polas partes é axeitado ou ben non aporta unha base sólida sobre a que construír un discurso que cumpra cos requisitos da lóxica informal.
Dirección
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Titoría)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Titoría)
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
A máquina e o pensamento: a controversa entre Turing e Searle
Autoría
I.D.M.
Grao en Filosofía
I.D.M.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 11:00
17.07.2025 11:00
Resumo
A través da análise e comparación das dúas posturas con maior relevancia acerca de se unha máquina pode pensar, atopámonos coas seguintes concepcións enfrontadas. En primeiro lugar, o Conductismo, a cal responderá a esta cuestión con optimismo e será a acollida por Alan Turing. Por outra banda, a postura contraria que se sostén de forma negativa ante tal pregunta é a denominada como Naturalismo Biolóxico, a cal será abordada por John Searle. Aínda que esta cuestión dá lugar a unha infinita ramificación de dúbidas e preguntas sen unha resposta segura, ao longo deste traballo buscarase comparar ambas as posturas e examinar cada unha das obxeccións ás que estas deben de facer fronte. Desta forma, dende a exposición e comparación destas posturas e a través da perspectiva do pensamento crítico e persoal, tratarase de construír unha vía clarificadora que nos mostre a controversia entre ambos os pensamentos e a tensión que xorde ante a pregunta acerca de se, en efecto, unha máquina pode ter pensamento.
A través da análise e comparación das dúas posturas con maior relevancia acerca de se unha máquina pode pensar, atopámonos coas seguintes concepcións enfrontadas. En primeiro lugar, o Conductismo, a cal responderá a esta cuestión con optimismo e será a acollida por Alan Turing. Por outra banda, a postura contraria que se sostén de forma negativa ante tal pregunta é a denominada como Naturalismo Biolóxico, a cal será abordada por John Searle. Aínda que esta cuestión dá lugar a unha infinita ramificación de dúbidas e preguntas sen unha resposta segura, ao longo deste traballo buscarase comparar ambas as posturas e examinar cada unha das obxeccións ás que estas deben de facer fronte. Desta forma, dende a exposición e comparación destas posturas e a través da perspectiva do pensamento crítico e persoal, tratarase de construír unha vía clarificadora que nos mostre a controversia entre ambos os pensamentos e a tensión que xorde ante a pregunta acerca de se, en efecto, unha máquina pode ter pensamento.
Dirección
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
Tribunal
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
De Freud a Marcuse: unha lectura da insatisfacción do suxeito contemporáneo no capitalismo.
Autoría
U.F.D.S.
Grao en Filosofía
U.F.D.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 17:00
26.06.2025 17:00
Resumo
O presente traballo propón unha lectura da insatisfacción do suxeito contemporáneo no capitalismo avanzado a partir do diálogo entre a teoría psicanalítica de Sigmund Freud e a súa reinterpretación crítica por parte de Herbert Marcuse. A hipótese central sostén que o malestar non debe entenderse como un destino inescusábel da vida en sociedade, senón como un efecto histórico da organización represiva do desexo, especialmente na súa forma excedente e normativizada nas sociedades industriais avanzadas.
O presente traballo propón unha lectura da insatisfacción do suxeito contemporáneo no capitalismo avanzado a partir do diálogo entre a teoría psicanalítica de Sigmund Freud e a súa reinterpretación crítica por parte de Herbert Marcuse. A hipótese central sostén que o malestar non debe entenderse como un destino inescusábel da vida en sociedade, senón como un efecto histórico da organización represiva do desexo, especialmente na súa forma excedente e normativizada nas sociedades industriais avanzadas.
Dirección
CONDE SOTO, FRANCISCO (Titoría)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
Unha reflexión sobre o absurdo e o suicidio no contexto cultural do século XXII
Autoría
P.F.F.
Grao en Filosofía
P.F.F.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
No presente traballo porase de manifestoo o problema actual relacionado co suicidio, sendo unha das pricipais causas de morte no mundo actual e, concretamente, en España. Tratarase este tema a través da filosofía existencialista de Albert Camus, principalmente, pero tamén apoiándonos noutros autores máis actuais que nos permitan ter una visión máis actualizada. A través do modelo existencial-contextual tratarase de dar unha boa definición do suicidio, para non caer na simplificación do enfoque médico de morte como autolesión. Tras estas explicación contextuais, trataremos de entender a situación na que se atopa o mundo actualmente, principalmente dende un punto de vista filosófico. Tras este traballo veremos cómo o absurdismo camusiano sería capaz de dar resposta a este problema
No presente traballo porase de manifestoo o problema actual relacionado co suicidio, sendo unha das pricipais causas de morte no mundo actual e, concretamente, en España. Tratarase este tema a través da filosofía existencialista de Albert Camus, principalmente, pero tamén apoiándonos noutros autores máis actuais que nos permitan ter una visión máis actualizada. A través do modelo existencial-contextual tratarase de dar unha boa definición do suicidio, para non caer na simplificación do enfoque médico de morte como autolesión. Tras estas explicación contextuais, trataremos de entender a situación na que se atopa o mundo actualmente, principalmente dende un punto de vista filosófico. Tras este traballo veremos cómo o absurdismo camusiano sería capaz de dar resposta a este problema
Dirección
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
Tribunal
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titor do alumno)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titor do alumno)
O silencio do absimo: Traxedia, existencia e nihilismo na filosofía contemporánea.
Autoría
R.F.V.
Grao en Filosofía
R.F.V.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 10:00
16.07.2025 10:00
Resumo
Este traballo ten como propósito analizar como a traxedia actúa como un medio para comprender as tensións fundamentais da existencia humana. A fin de desenvolver esta reflexión, baseareime nas propostas filosóficas de autores e autoras como Heidegger, Nietzsche, Luís Sáez e Remedios Ávila co propósito de desentrañar a cuestión fundamental: como a traxedia funciona como unha ferramenta filosófica para abordar a crise existencial e o nihilismo. A análise estará dividido en tres seccións interrelacionadas entre si. Abordarase, nun primeiro momento, a visión romántica da traxedia, pois é onde se mira reflectida a unidade entre o Ser e a traxedia. Seguidamente, tratarase a cuestión do carácter abismático que ten o Ser, e como isto inflúe na existencia, pois a traxedia é concibida neste sentido como unha tensión de dinámica de opostos pola que sen ela non habería procura de sentido. Finalmente, analizarase o nihilismo contemporáneo e como a traxedia pode interpretarse como unha resposta á crise de sentido que enfronta a filosofía contemporánea.
Este traballo ten como propósito analizar como a traxedia actúa como un medio para comprender as tensións fundamentais da existencia humana. A fin de desenvolver esta reflexión, baseareime nas propostas filosóficas de autores e autoras como Heidegger, Nietzsche, Luís Sáez e Remedios Ávila co propósito de desentrañar a cuestión fundamental: como a traxedia funciona como unha ferramenta filosófica para abordar a crise existencial e o nihilismo. A análise estará dividido en tres seccións interrelacionadas entre si. Abordarase, nun primeiro momento, a visión romántica da traxedia, pois é onde se mira reflectida a unidade entre o Ser e a traxedia. Seguidamente, tratarase a cuestión do carácter abismático que ten o Ser, e como isto inflúe na existencia, pois a traxedia é concibida neste sentido como unha tensión de dinámica de opostos pola que sen ela non habería procura de sentido. Finalmente, analizarase o nihilismo contemporáneo e como a traxedia pode interpretarse como unha resposta á crise de sentido que enfronta a filosofía contemporánea.
Dirección
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
Tribunal
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titor do alumno)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titor do alumno)
Saber amar. A relación entre o amor e o saber en Platón e en Fromm.
Autoría
Y.F.R.
Grao en Filosofía
Y.F.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 11:00
17.07.2025 11:00
Resumo
Este traballo parte da idea de que amar é algo sinxelo que non necesita unha aprendizaxe. Crese que o amor e o coñecemento son cousas distintas. O amor relaciónase cos sentimentos, mentres que o coñecemento relaciónase coa razón. Con todo, esta separación resulta problemática. O amor podería aceptar algún tipo de aprendizaxe, en tanto que existe a posibilidade de non saber amar. É posible que tamén podamos aprender a amar, igual que aprendemos outras cousas? Para resolver esta pregunta, en leste traballou analizaremos dous enfoques diferentes: o de Platón, no diálogo do Fedro, e o de Erich Fromm, na arte de amar. Platón conecta o amor coa procura do coñecemento e a verdade, mentres que Fromm enténdeo como unha habilidade que se pode desenvolver con práctica e reflexión. Aínda que ambos os autores pertencen a épocas distintas, as súas ideas permiten reflexionar sobre se o amor está relacionado co saber e se é algo que se pode ensinar e perfeccionar. Non é posible dar unha resposta definitiva, xa que a forma en que entendemos o amor varía segundo o contexto histórico, cultural e persoal. O obxectivo é comparar ambas as perspectivas para identificar tanto coincidencias como diferenzas sobre o vínculo entre amar e saber.
Este traballo parte da idea de que amar é algo sinxelo que non necesita unha aprendizaxe. Crese que o amor e o coñecemento son cousas distintas. O amor relaciónase cos sentimentos, mentres que o coñecemento relaciónase coa razón. Con todo, esta separación resulta problemática. O amor podería aceptar algún tipo de aprendizaxe, en tanto que existe a posibilidade de non saber amar. É posible que tamén podamos aprender a amar, igual que aprendemos outras cousas? Para resolver esta pregunta, en leste traballou analizaremos dous enfoques diferentes: o de Platón, no diálogo do Fedro, e o de Erich Fromm, na arte de amar. Platón conecta o amor coa procura do coñecemento e a verdade, mentres que Fromm enténdeo como unha habilidade que se pode desenvolver con práctica e reflexión. Aínda que ambos os autores pertencen a épocas distintas, as súas ideas permiten reflexionar sobre se o amor está relacionado co saber e se é algo que se pode ensinar e perfeccionar. Non é posible dar unha resposta definitiva, xa que a forma en que entendemos o amor varía segundo o contexto histórico, cultural e persoal. O obxectivo é comparar ambas as perspectivas para identificar tanto coincidencias como diferenzas sobre o vínculo entre amar e saber.
Dirección
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
Tribunal
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titor do alumno)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titor do alumno)
Migracions: Unha ollada politica dende o marxismo.
Autoría
S.G.R.
Grao en Filosofía
S.G.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
O presente traballo examina o fenomeno migratorio dende unha perspectiva marxista-historica, situándoo como elemento estrutural do capitalismo global, tanto como anomalia como consecuencia fortuita. A investigación se centrara nunha analise das contradicions inherentes ao sistema capitalista asi como no propio concepto de contradicion, tratando de concluir a propia consistencia disto. A metodoloxia empregada se apoia nun analise marxista fundamentalmente clasico, complementado con algunhas perspectivas teoricas mais actuais, incluindo as teorias Push-pull e a teoria do sistema-mundo de Wallerstein. O estudo trata de amosar que o sistema economico actual non solo expulsa poboacións mediante guerra, saqueo ou destrucion territorial, senon que se require desa man de obra migrante para manter baixos os costes de produción e disciplinar a clase traballadora. Simultaneamente a isto se emprega o racismo estrutural como ferramenta ideoloxica que impide unha organización conxunta da clase traballadora mundial. E deste xeito que o capitalismo se nutre das suas propias contradicions, non sendo contraditorias para o mesmo, sen embargo, na sua utilidade de contención revolucionaria. Alen disto, non podemos deixar de lado todo o entramado ideoloxico que recobre isto, o uso do inmigrante como chibo expiatorio, e as ferramentas ideolóxicas e simbolicas de estigmatizacion e marxinalidade da figura do inmigrante. Apuntamos a necesidade dunha politica radicalmente critica, que parta dunha analise estrutural de clase, recuperando a solidariedade internacional e articulando respostas colectivas que cuestionen fundamentalmente ao sistema capitalista, xa que toda politica que non o faga contribuira a sua reproducion.
O presente traballo examina o fenomeno migratorio dende unha perspectiva marxista-historica, situándoo como elemento estrutural do capitalismo global, tanto como anomalia como consecuencia fortuita. A investigación se centrara nunha analise das contradicions inherentes ao sistema capitalista asi como no propio concepto de contradicion, tratando de concluir a propia consistencia disto. A metodoloxia empregada se apoia nun analise marxista fundamentalmente clasico, complementado con algunhas perspectivas teoricas mais actuais, incluindo as teorias Push-pull e a teoria do sistema-mundo de Wallerstein. O estudo trata de amosar que o sistema economico actual non solo expulsa poboacións mediante guerra, saqueo ou destrucion territorial, senon que se require desa man de obra migrante para manter baixos os costes de produción e disciplinar a clase traballadora. Simultaneamente a isto se emprega o racismo estrutural como ferramenta ideoloxica que impide unha organización conxunta da clase traballadora mundial. E deste xeito que o capitalismo se nutre das suas propias contradicions, non sendo contraditorias para o mesmo, sen embargo, na sua utilidade de contención revolucionaria. Alen disto, non podemos deixar de lado todo o entramado ideoloxico que recobre isto, o uso do inmigrante como chibo expiatorio, e as ferramentas ideolóxicas e simbolicas de estigmatizacion e marxinalidade da figura do inmigrante. Apuntamos a necesidade dunha politica radicalmente critica, que parta dunha analise estrutural de clase, recuperando a solidariedade internacional e articulando respostas colectivas que cuestionen fundamentalmente ao sistema capitalista, xa que toda politica que non o faga contribuira a sua reproducion.
Dirección
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titoría)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titoría)
Tribunal
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titor do alumno)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titor do alumno)
O significado dos slurs
Autoría
M.G.D.
Grao en Filosofía
M.G.D.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 13:00
16.07.2025 13:00
Resumo
Este traballo parte da tese de que os slurs son termos que denigran identidades grupais, a diferenza dos meros insultos os slurs teñen un caracter estrutural que conecta o seu uso con dinamicas de discriminacion e opresion. Abordo dúas cuestions fundamentais: onde se atopa a orixe do contido derrogatorio e como se dá fenómeno de reapropiación para estes termos. Para dar resposta a primeira cuestion revisamos o enfoque que nos ofrecen a teoría semantica, a teoria pragmatica e a teoria deflacionaria. Para resolver a segunda cuestion situamonos no marco teorico proposto por Jeshion, onde combino a proposta que da acerca das etapas da reapropiacion coa teoria de usos ecoicos proposta por Bianchi. Para ilustrar as etapas de reapropiacion abordo un estudo de casos dentro do panorama musical español, delimitado desde os anos oitenta con Vulpess, ata a actualidade con artistas como Bad Gyal e Rigoberta Bandini, entre outras. Concluese que os procesos de reapropiacion conforman manifestacions leixitimas de resistencia cultural e linguistica, e que o seu exito necesita de condicions contextuais específicas. Fronte a propostas silenciadoras como a de Anderson e Lepore, proponse rexeitalas para tomar unha actitude activa facia os usos reapropiados desde os outgroups, sempre respectando limítelos establecidos polos ingroups.
Este traballo parte da tese de que os slurs son termos que denigran identidades grupais, a diferenza dos meros insultos os slurs teñen un caracter estrutural que conecta o seu uso con dinamicas de discriminacion e opresion. Abordo dúas cuestions fundamentais: onde se atopa a orixe do contido derrogatorio e como se dá fenómeno de reapropiación para estes termos. Para dar resposta a primeira cuestion revisamos o enfoque que nos ofrecen a teoría semantica, a teoria pragmatica e a teoria deflacionaria. Para resolver a segunda cuestion situamonos no marco teorico proposto por Jeshion, onde combino a proposta que da acerca das etapas da reapropiacion coa teoria de usos ecoicos proposta por Bianchi. Para ilustrar as etapas de reapropiacion abordo un estudo de casos dentro do panorama musical español, delimitado desde os anos oitenta con Vulpess, ata a actualidade con artistas como Bad Gyal e Rigoberta Bandini, entre outras. Concluese que os procesos de reapropiacion conforman manifestacions leixitimas de resistencia cultural e linguistica, e que o seu exito necesita de condicions contextuais específicas. Fronte a propostas silenciadoras como a de Anderson e Lepore, proponse rexeitalas para tomar unha actitude activa facia os usos reapropiados desde os outgroups, sempre respectando limítelos establecidos polos ingroups.
Dirección
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Titoría)
MORENO ZURITA, ALBA Cotitoría
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Titoría)
MORENO ZURITA, ALBA Cotitoría
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
A técnica: do pesimismo heideggeriano á construción de mundo de Ortega
Autoría
G.G.H.
Grao en Filosofía
G.G.H.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
A tecnoloxía ocupa un lugar central no mapa das nosas sociedades contemporáneas, así como na nosa existencia individual. Neste traballo afóndase nas temperás reflexións de Heidegger e Ortega y Gasset ao respecto da cuestión técnica, analizando as coincidencias e desacordos principais entre ambos. Por unha banda, Heidegger mostra a técnica coma un camiño do desvelar, que na técnica moderna difire da antiga. Pola outra banda, Ortega identifica a técnica como a capacidade humana de creación dunha sobrenatureza, que permitiría a este acadar un determinado proxecto vital. Mediante a referencia a filosofías da técnica máis próximas aos nosos días, analizaranse as achegas de Heidegger e Ortega coa fin de defender a actualidade das súas propostas e a necesidade de articulalas. Concluirase a maior necesidade da aproximación de Ortega sobre a técnica debido á posibilidade que ofrece de dar unha resposta activa aos retos tecnolóxicos actuais e futuros das nosas sociedades, aínda que tamén sexa imprescindible ter presente a profunda crítica heideggeriana ao respecto da técnica moderna.
A tecnoloxía ocupa un lugar central no mapa das nosas sociedades contemporáneas, así como na nosa existencia individual. Neste traballo afóndase nas temperás reflexións de Heidegger e Ortega y Gasset ao respecto da cuestión técnica, analizando as coincidencias e desacordos principais entre ambos. Por unha banda, Heidegger mostra a técnica coma un camiño do desvelar, que na técnica moderna difire da antiga. Pola outra banda, Ortega identifica a técnica como a capacidade humana de creación dunha sobrenatureza, que permitiría a este acadar un determinado proxecto vital. Mediante a referencia a filosofías da técnica máis próximas aos nosos días, analizaranse as achegas de Heidegger e Ortega coa fin de defender a actualidade das súas propostas e a necesidade de articulalas. Concluirase a maior necesidade da aproximación de Ortega sobre a técnica debido á posibilidade que ofrece de dar unha resposta activa aos retos tecnolóxicos actuais e futuros das nosas sociedades, aínda que tamén sexa imprescindible ter presente a profunda crítica heideggeriana ao respecto da técnica moderna.
Dirección
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
Modos de precariedade nunha cidade turistificada: a problemática da vivenda entre os estudantes universitarios en Santiago de Compostela.
Autoría
C.G.P.
Grao en Filosofía
C.G.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 13:00
17.07.2025 13:00
Resumo
Unha cidade turistificada caracterízase por supeditar as súas actividades económicas principais ao sector terciario e paralelamente presentar varias formas de precariedade no cotiá dos cidadáns locais. Para esta investigación o tema centrarase na realidade dos universitarios en Santiago de Compostela como suxeitos afectados pola masificación turística da capital, particularmente de cara ao acceso á vivenda. Pártese da premisa da residencia na cidade como requisito para os educandos. Tanto a proliferación do aluguer turístico como a acusada estacionalización de da demanda alteran a oferta en función da temporada, trastornando o arrendamento universitario e as condicións da vivenda a eles dirixida. Con base na información recadada na revisión bibliográfica, contraste con fontes oficiais e entrevistas a universitarios esta investigación de tipo etnográfico pretende desentrañar ás formas de convivencia dos estudantes co turismo e os seus efectos, mecanismos de adaptación e impacto na súa experiencia nun momento vital de contacto coa realidade, descubrimento e creación de expectativas de futuro.
Unha cidade turistificada caracterízase por supeditar as súas actividades económicas principais ao sector terciario e paralelamente presentar varias formas de precariedade no cotiá dos cidadáns locais. Para esta investigación o tema centrarase na realidade dos universitarios en Santiago de Compostela como suxeitos afectados pola masificación turística da capital, particularmente de cara ao acceso á vivenda. Pártese da premisa da residencia na cidade como requisito para os educandos. Tanto a proliferación do aluguer turístico como a acusada estacionalización de da demanda alteran a oferta en función da temporada, trastornando o arrendamento universitario e as condicións da vivenda a eles dirixida. Con base na información recadada na revisión bibliográfica, contraste con fontes oficiais e entrevistas a universitarios esta investigación de tipo etnográfico pretende desentrañar ás formas de convivencia dos estudantes co turismo e os seus efectos, mecanismos de adaptación e impacto na súa experiencia nun momento vital de contacto coa realidade, descubrimento e creación de expectativas de futuro.
Dirección
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Titoría)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Titoría)
Tribunal
Herrero Pérez, Maria Nieves (Presidente/a)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Secretario/a)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Vogal)
Herrero Pérez, Maria Nieves (Presidente/a)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Secretario/a)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Vogal)
Aproximación crítica feminista á problemática da prostitución
Autoría
I.G.S.
Grao en Filosofía
I.G.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 09:30
17.07.2025 09:30
Resumo
Neste traballo analizarei a problemática da prostitución desde unha perspectiva crítica feminista, co obxectivo de identificar os principais argumentos que a sustentan e as críticas formuladas desde distintas correntes do feminismo contemporáneo. A través da análise de diversas autoras, explorarei os grandes eixos do debate: a consideración da prostitución como traballo ou como forma de violencia, a súa relación co patriarcado e cas lóxicas do capitalismo neoliberal e do neocolonialismo, e o papel do consentimento. Examinarei tamén os discursos que naturalizan esta práctica e os termos utilizados para nomeala, salientando o seu valor político e simbólico. Prestarei especial atención á confrontación entre abolicionismo e regulacionismo, visibilizando coincidencias, diverxencias e interrogantes ético políticos. O propósito deste traballo será ofrecer unha visión matizada dun fenómeno complexo, atravesado por múltiples eixos de desigualdade (xénero, clase, raza, sexualidade), e contribuír a unha reflexión crítica que evite simplificacións e afonde nas condicións materiais e simbólicas que o fan posible.
Neste traballo analizarei a problemática da prostitución desde unha perspectiva crítica feminista, co obxectivo de identificar os principais argumentos que a sustentan e as críticas formuladas desde distintas correntes do feminismo contemporáneo. A través da análise de diversas autoras, explorarei os grandes eixos do debate: a consideración da prostitución como traballo ou como forma de violencia, a súa relación co patriarcado e cas lóxicas do capitalismo neoliberal e do neocolonialismo, e o papel do consentimento. Examinarei tamén os discursos que naturalizan esta práctica e os termos utilizados para nomeala, salientando o seu valor político e simbólico. Prestarei especial atención á confrontación entre abolicionismo e regulacionismo, visibilizando coincidencias, diverxencias e interrogantes ético políticos. O propósito deste traballo será ofrecer unha visión matizada dun fenómeno complexo, atravesado por múltiples eixos de desigualdade (xénero, clase, raza, sexualidade), e contribuír a unha reflexión crítica que evite simplificacións e afonde nas condicións materiais e simbólicas que o fan posible.
Dirección
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Beleza: do xuízo á vida. O dandi como culminación da subxectividade estética
Autoría
A.G.V.
Grao en Filosofía
A.G.V.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 10:00
17.07.2025 10:00
Resumo
Este traballo analiza a transformación do concepto de beleza dende o século XVIII ata finais do século XIX, atendendo ao xigo que se realiza dende unha estética ilustrada, universalista e ligada á natureza, cara unha concepción radicalmente subxectiva, performativa e vitalista. A figura do dandi aparece como síntesis desta evolución: un suxeto que non só contempla a beleza, senón que a encarna. O dandi preséntase como obra viva, resultado da ruptura coa normatividade estética da ilustración e o auxe de novas formas de subxectividade modernas, onde o estilo, o artificio e a resistencia simbólica frente aos valores burgueses resonan en todo seu ser. O dandismo manifesta a culminación da subxectividade estética do século XIX: o dandi non busca imitación nin aprobación, senón afirmación singular. Súa figura marca un antes e un despois na forma moderna de concebir o belo e o artístico, non só como representación, senón como forma de existencia radicalmente estética.
Este traballo analiza a transformación do concepto de beleza dende o século XVIII ata finais do século XIX, atendendo ao xigo que se realiza dende unha estética ilustrada, universalista e ligada á natureza, cara unha concepción radicalmente subxectiva, performativa e vitalista. A figura do dandi aparece como síntesis desta evolución: un suxeto que non só contempla a beleza, senón que a encarna. O dandi preséntase como obra viva, resultado da ruptura coa normatividade estética da ilustración e o auxe de novas formas de subxectividade modernas, onde o estilo, o artificio e a resistencia simbólica frente aos valores burgueses resonan en todo seu ser. O dandismo manifesta a culminación da subxectividade estética do século XIX: o dandi non busca imitación nin aprobación, senón afirmación singular. Súa figura marca un antes e un despois na forma moderna de concebir o belo e o artístico, non só como representación, senón como forma de existencia radicalmente estética.
Dirección
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
Tribunal
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titor do alumno)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Titor do alumno)
Habitar a traxedia. Proposta dunha ética para a
Autoría
A.X.G.G.
Grao en Filosofía
A.X.G.G.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 17:30
26.06.2025 17:30
Resumo
No presente traballo, preténdese, a partir da noción de «traxedia da cultura» de Georg Simmel, elaborar: en primeiro lugar, a investigación do alcance filosófico deste concepto, coa axuda da tese de Ortega y Gasset sobre a «idade da técnica» e a «inquietude de si» proposta por Foucault en A hermenéutica do suxeito; e, en segundo lugar, explorar a relación e o alcance disto na cultura contemporánea, para o cal se analizará o contexto actual da man, principalmente, de Paul B. Preciado e Foucault. A partir desta exposición, establecerase a relación entre a «traxedia da cultura» e a contemporaneidade, así como unha posible resposta aos problemas xurdidos, baseada na proposta ética de Simmel para o individuo. A preocupación esencial que guiará a investigación será, pois, a relación que o individuo establece coa cultura e en que lugar se sitúa na actualidade.
No presente traballo, preténdese, a partir da noción de «traxedia da cultura» de Georg Simmel, elaborar: en primeiro lugar, a investigación do alcance filosófico deste concepto, coa axuda da tese de Ortega y Gasset sobre a «idade da técnica» e a «inquietude de si» proposta por Foucault en A hermenéutica do suxeito; e, en segundo lugar, explorar a relación e o alcance disto na cultura contemporánea, para o cal se analizará o contexto actual da man, principalmente, de Paul B. Preciado e Foucault. A partir desta exposición, establecerase a relación entre a «traxedia da cultura» e a contemporaneidade, así como unha posible resposta aos problemas xurdidos, baseada na proposta ética de Simmel para o individuo. A preocupación esencial que guiará a investigación será, pois, a relación que o individuo establece coa cultura e en que lugar se sitúa na actualidade.
Dirección
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
O renacemento de Spinoza na Aufklärung a través de Mendelssohn e Lessing
Autoría
R.I.D.
Grao en Filosofía
R.I.D.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 18:30
08.09.2025 18:30
Resumo
Neste traballo analizarase o papel que xogaron Mendelssohn e Lessing na recuperación da filosofía de Spinoza. Mendelssohn, aínda que rexeitou o sistema spinoziano, reivindicou a figura do ‘filósofo maldito’ como un momento necesario na historia da filosofía. Sen Spinoza, Leibniz non podería desenvolver a súa propia filosofía. En canto a Lessing, foi o maior representante da Aufklärung ata a súa morte e o seu posible spinozismo foi discutido polos pensadores da época, poñendo a Spinoza no centro do debate filosófico. Aínda hoxe en día segue habendo debate acerca da posición de Lessing, pois hai unha serie de importantes coincidencias entre a súa filosofía e a de Spinoza.
Neste traballo analizarase o papel que xogaron Mendelssohn e Lessing na recuperación da filosofía de Spinoza. Mendelssohn, aínda que rexeitou o sistema spinoziano, reivindicou a figura do ‘filósofo maldito’ como un momento necesario na historia da filosofía. Sen Spinoza, Leibniz non podería desenvolver a súa propia filosofía. En canto a Lessing, foi o maior representante da Aufklärung ata a súa morte e o seu posible spinozismo foi discutido polos pensadores da época, poñendo a Spinoza no centro do debate filosófico. Aínda hoxe en día segue habendo debate acerca da posición de Lessing, pois hai unha serie de importantes coincidencias entre a súa filosofía e a de Spinoza.
Dirección
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Titoría)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
O papel da astucia de Odiseo na Dialéctica da Ilustración de Adorno e Horkheimer
Autoría
P.L.B.
Grao en Filosofía
P.L.B.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 12:00
26.06.2025 12:00
Resumo
Na Dialéctica de la Ilustración, Adorno e Horkheimer evidencian as contradiccións internas da racionalidade occidental. A razón sempre foi concebida como unha ferramenta para o coñecemento e para a emancipación do ser humano. Porén, o seu uso como razón instrumental deu lugar a unha lóxica de dominio que controla a natureza e a subordina ós intereses humanos. Paradóxicamente, para poder dominar a natureza o ser humano debe dominar tamén a súa propia natureza. Adorno e Horkheimer atopan en A Odisea de Homero unha representación paradigmática desta tensión dialéctica entre emancipación e dominio: O protagonista Odiseo enfréntase á natureza imponderable gracias a súa astucia, pero ó facelo debe sacrificarse e dominarse a si mesmo. No presente traballo analizaremos primeiro a evolución, os elementos centrais e o fundamento paradóxico da Ilustración tal e como a entenden Adorno e Horkheimer. Partindo desta base analizaremos en que sentido a astucia de Odiseo ilustra o concepto de razón instrumental e evidencia de xeito paradigmático a dialéctica da Ilustración.
Na Dialéctica de la Ilustración, Adorno e Horkheimer evidencian as contradiccións internas da racionalidade occidental. A razón sempre foi concebida como unha ferramenta para o coñecemento e para a emancipación do ser humano. Porén, o seu uso como razón instrumental deu lugar a unha lóxica de dominio que controla a natureza e a subordina ós intereses humanos. Paradóxicamente, para poder dominar a natureza o ser humano debe dominar tamén a súa propia natureza. Adorno e Horkheimer atopan en A Odisea de Homero unha representación paradigmática desta tensión dialéctica entre emancipación e dominio: O protagonista Odiseo enfréntase á natureza imponderable gracias a súa astucia, pero ó facelo debe sacrificarse e dominarse a si mesmo. No presente traballo analizaremos primeiro a evolución, os elementos centrais e o fundamento paradóxico da Ilustración tal e como a entenden Adorno e Horkheimer. Partindo desta base analizaremos en que sentido a astucia de Odiseo ilustra o concepto de razón instrumental e evidencia de xeito paradigmático a dialéctica da Ilustración.
Dirección
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
Tribunal
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
Ontoloxía da experiencia cinematográfica: o rol do espectador e a política da empatía
Autoría
M.L.G.
Grao en Filosofía
M.L.G.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 17:30
08.09.2025 17:30
Resumo
No presente traballo abordo a cuestión do espectador cinematográfico como un dos problemas radicais da filosofía do cinema. Para mostrar isto, analizo algunhas das teorías máis importantes neste eido, salientando como cada unha artella unha visión diferente do cinema en función do modelo de espectador que propón. Asemade, considero que as implicacións non se restrinxen a isto, senón que cada achega agocha unha serie de implicacións políticas que converte cuestión nunha social. Neste sentido, defendo que o espectador é un suxeito político xa formado previamente ao visionado da película e que a tarefa da produción audiovisual consta de atopar o suxeito concreto ao que apelar. Ademáis, defendo no ensaio que o espectador é activo porque o visionado dunha película móvelle á toma dunha decsión concreta que non tomaría sen ver o filme, o que se mostrará á luz da análise de varias tradicións cinematográficas.
No presente traballo abordo a cuestión do espectador cinematográfico como un dos problemas radicais da filosofía do cinema. Para mostrar isto, analizo algunhas das teorías máis importantes neste eido, salientando como cada unha artella unha visión diferente do cinema en función do modelo de espectador que propón. Asemade, considero que as implicacións non se restrinxen a isto, senón que cada achega agocha unha serie de implicacións políticas que converte cuestión nunha social. Neste sentido, defendo que o espectador é un suxeito político xa formado previamente ao visionado da película e que a tarefa da produción audiovisual consta de atopar o suxeito concreto ao que apelar. Ademáis, defendo no ensaio que o espectador é activo porque o visionado dunha película móvelle á toma dunha decsión concreta que non tomaría sen ver o filme, o que se mostrará á luz da análise de varias tradicións cinematográficas.
Dirección
Donato Rodríguez, Javier de (Titoría)
Donato Rodríguez, Javier de (Titoría)
Tribunal
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
A crise da reprodución social dentro do modo de produción capitalista
Autoría
M.M.D.P.
Grao en Filosofía
M.M.D.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 18:00
26.06.2025 18:00
Resumo
A reprodución social é o conxunto de toda actividade que contribúe ao crecemento, aprendizaxe, creación e mantemento de relacións sociais e lazos comunitarios. Neste traballo partiremos da tese de que o modo de produción capitalista provoca crises recurrentes sobre a reprodución social. Para demostrar isto, exporemos primeiro aquelas características do capitalismo que entran en conflicto coa reprodución e os coidados. Despois, tomando o traballo de Nancy Fraser, entre outras autoras, proporemos unha liña do tempo das diferentes formas concretas que o capital tomou na súa historia, para observar as especificidades en cada época en relación coa reprodución social. Poremos especial énfase na crise actual dos coidados, a problemática contemporánea que o neoliberalismo provoca na reprodución social. Por último, exploraremos propostas feministas de afrontamento da crise, poñendo en valor a folga feminista e a acción colectiva coma potencialidades emancipatorias a ter en conta ao desenvolver unha teoría e praxe que pretenda verdadeiramente ter un impacto real nas condicións de vida das persoas.
A reprodución social é o conxunto de toda actividade que contribúe ao crecemento, aprendizaxe, creación e mantemento de relacións sociais e lazos comunitarios. Neste traballo partiremos da tese de que o modo de produción capitalista provoca crises recurrentes sobre a reprodución social. Para demostrar isto, exporemos primeiro aquelas características do capitalismo que entran en conflicto coa reprodución e os coidados. Despois, tomando o traballo de Nancy Fraser, entre outras autoras, proporemos unha liña do tempo das diferentes formas concretas que o capital tomou na súa historia, para observar as especificidades en cada época en relación coa reprodución social. Poremos especial énfase na crise actual dos coidados, a problemática contemporánea que o neoliberalismo provoca na reprodución social. Por último, exploraremos propostas feministas de afrontamento da crise, poñendo en valor a folga feminista e a acción colectiva coma potencialidades emancipatorias a ter en conta ao desenvolver unha teoría e praxe que pretenda verdadeiramente ter un impacto real nas condicións de vida das persoas.
Dirección
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Vogal)
A noción kantiana do a priori como expresión da Ilustración
Autoría
A.M.M.P.
Grao en Filosofía
A.M.M.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
Este traballo está dedicado á caracterización do a priori kantiano como unha das expresións fundamentais do movemento ilustrado. En primeiro lugar, se introducirá a noción do a priori no marco da teoría kantiana, distinguíndoo de toda connotación anterior. A concepción kantiana do a priori está ligada á teoría da acquisitio originaria das representacións puras, que aparece por primeira vez na Dissertatio de 1770 e pode ser considerada como a raíz do xiro copernicano. O suxeito trascendental que xurdirá da Deducción dos conceptos puros do entendemento disolverase na res cogitans cartesiana, para representar o entendemento na súa relación coa sensibilidade como condición de posibilidade da experiencia. Os principios a priori da sensibilidade, o entendemento e a razón son o núcleo do criticismo kantiano e un punto de inflexión na filosofía ilustrada, pois a investigación kantiana fixo posible o descubrimento da finitude humana e o arraigo do suxeito no ámbito da experiencia.
Este traballo está dedicado á caracterización do a priori kantiano como unha das expresións fundamentais do movemento ilustrado. En primeiro lugar, se introducirá a noción do a priori no marco da teoría kantiana, distinguíndoo de toda connotación anterior. A concepción kantiana do a priori está ligada á teoría da acquisitio originaria das representacións puras, que aparece por primeira vez na Dissertatio de 1770 e pode ser considerada como a raíz do xiro copernicano. O suxeito trascendental que xurdirá da Deducción dos conceptos puros do entendemento disolverase na res cogitans cartesiana, para representar o entendemento na súa relación coa sensibilidade como condición de posibilidade da experiencia. Os principios a priori da sensibilidade, o entendemento e a razón son o núcleo do criticismo kantiano e un punto de inflexión na filosofía ilustrada, pois a investigación kantiana fixo posible o descubrimento da finitude humana e o arraigo do suxeito no ámbito da experiencia.
Dirección
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Titoría)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
A modernidade líquida na obra de Zygmunt Bauman: sinal dun novo tempo
Autoría
A.M.R.
Grao en Filosofía
A.M.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 16:30
08.09.2025 16:30
Resumo
Este Traballo de Fin de Grao explora a categoría de modernidade líquida desenvolvida por Zygmunt Bauman como clave interpretativa para comprender as transformacións socioculturais do capitalismo contemporáneo. Nun contexto de desinstitucionalización, precariedade vital e individualización extrema, Bauman propón un concepto que describe a disolución progresiva dos marcos estables que rexían a nosa sociedade (familia, Estado, traballo, comunidade) en virtude dunha procura da identidade individual a través do consumo. Ao longo do traballo, establécese un diálogo crítico entre a obra de Bauman e referentes do pensamento filosófico crítico como Marx, Lukács, Adorno, Horkheimer Polanyi e Marcuse, sinalando continuidades e rupturas conceptuais. Ademais, identifícanse importantes límites no seu enfoque, especialmente no que respecta á omisión da cuestión de xénero e á dimensión ecolóxica, que constitúen problemas estruturais do noso tempo. Para iso, incorpóranse achegas do feminismo materialista (Fraser, Federici) e do ecoloxismo político (Latour), así como críticas dende o liberalismo e o libertarismo (Berlin, Nozick) que problematizan a concepción baumaniana de liberdade. En definitiva, o traballo non só pretende expoñer as teses de Bauman, senón tamén tensionalas e amplialas, indagando nas condicións de posibilidade para formas de subxectividade, vínculo e acción política que superen radicalmente a lóxica mercantil fundamentada na liquidez.
Este Traballo de Fin de Grao explora a categoría de modernidade líquida desenvolvida por Zygmunt Bauman como clave interpretativa para comprender as transformacións socioculturais do capitalismo contemporáneo. Nun contexto de desinstitucionalización, precariedade vital e individualización extrema, Bauman propón un concepto que describe a disolución progresiva dos marcos estables que rexían a nosa sociedade (familia, Estado, traballo, comunidade) en virtude dunha procura da identidade individual a través do consumo. Ao longo do traballo, establécese un diálogo crítico entre a obra de Bauman e referentes do pensamento filosófico crítico como Marx, Lukács, Adorno, Horkheimer Polanyi e Marcuse, sinalando continuidades e rupturas conceptuais. Ademais, identifícanse importantes límites no seu enfoque, especialmente no que respecta á omisión da cuestión de xénero e á dimensión ecolóxica, que constitúen problemas estruturais do noso tempo. Para iso, incorpóranse achegas do feminismo materialista (Fraser, Federici) e do ecoloxismo político (Latour), así como críticas dende o liberalismo e o libertarismo (Berlin, Nozick) que problematizan a concepción baumaniana de liberdade. En definitiva, o traballo non só pretende expoñer as teses de Bauman, senón tamén tensionalas e amplialas, indagando nas condicións de posibilidade para formas de subxectividade, vínculo e acción política que superen radicalmente a lóxica mercantil fundamentada na liquidez.
Dirección
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
Tribunal
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
BARCIA GONZALEZ, FRANCISCO JAVIER (Presidente/a)
ALCALA RODRIGUEZ, FRANCISCO JAVIER (Secretario/a)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Vogal)
A sexualidade pensada filosóficamente: o respeto e o coidado do outro
Autoría
A.M.P.
Grao en Filosofía
A.M.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
Este traballo propón unha reflexión filosófica sobre a sexualidade desde a ética da responsabilidade cara ao outro. A través do diálogo con autores como Lévinas, Kant, Kierkegaard, Schlegel, Zambrano, Foucault e Butler, problematízase a forma en que o desexo, o corpo e o consentimento foron concibidos desde marcos racionalistas, normativos ou mercantilizados. Sostense que a sexualidade non pode reducirse a un impulso natural nin a un contrato entre suxeitos autónomos, senón que debe ser pensada como un espazo atravesado por relacións de poder, vulnerabilidade e recoñecemento. Fronte á lóxica da instrumentalización do corpo alleo —visible en prácticas como o abuso sexual ou a mercantilización do desexo—, proponse unha ética relacional, situada e deliberativa. Desde esta perspectiva, o respecto e o coidado do outro configúranse como eixos fundamentais para repensar a responsabilidade nos vínculos íntimos. O obxectivo é abrir un horizonte de pensamento crítico que permita imaxinar formas de relación sexual máis xustas, afectivas e humanas, ancoradas nunha ética do coidado e nunha vixilancia crítica sobre o desexo.
Este traballo propón unha reflexión filosófica sobre a sexualidade desde a ética da responsabilidade cara ao outro. A través do diálogo con autores como Lévinas, Kant, Kierkegaard, Schlegel, Zambrano, Foucault e Butler, problematízase a forma en que o desexo, o corpo e o consentimento foron concibidos desde marcos racionalistas, normativos ou mercantilizados. Sostense que a sexualidade non pode reducirse a un impulso natural nin a un contrato entre suxeitos autónomos, senón que debe ser pensada como un espazo atravesado por relacións de poder, vulnerabilidade e recoñecemento. Fronte á lóxica da instrumentalización do corpo alleo —visible en prácticas como o abuso sexual ou a mercantilización do desexo—, proponse unha ética relacional, situada e deliberativa. Desde esta perspectiva, o respecto e o coidado do outro configúranse como eixos fundamentais para repensar a responsabilidade nos vínculos íntimos. O obxectivo é abrir un horizonte de pensamento crítico que permita imaxinar formas de relación sexual máis xustas, afectivas e humanas, ancoradas nunha ética do coidado e nunha vixilancia crítica sobre o desexo.
Dirección
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titoría)
Tribunal
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titor do alumno)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Titor do alumno)
O budismo Zen na cultura xaponesa
Autoría
N.M.P.
Grao en Filosofía
N.M.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 10:00
26.06.2025 10:00
Resumo
Este traballo ten como propósito dar a coñecer de que forma se manifesta o budismo Zen na cultura e pensamento do Xapón. Para isto, primeiramente explicarase que é o budismo Zen, atendendo á súa orixe, historia e contido, e, ademais, verase como chega a Xapón e se instala. A continuación, pasarase a analizar a influencia do Zen na conformación da cultura e o carácter xaponeses, poñendo o foco sobre dous eidos, a saber: a arte, entendida como camiño espiritual, e a vida cotiá da sociedade nipona.
Este traballo ten como propósito dar a coñecer de que forma se manifesta o budismo Zen na cultura e pensamento do Xapón. Para isto, primeiramente explicarase que é o budismo Zen, atendendo á súa orixe, historia e contido, e, ademais, verase como chega a Xapón e se instala. A continuación, pasarase a analizar a influencia do Zen na conformación da cultura e o carácter xaponeses, poñendo o foco sobre dous eidos, a saber: a arte, entendida como camiño espiritual, e a vida cotiá da sociedade nipona.
Dirección
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
Tribunal
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titor do alumno)
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titor do alumno)
Querer querer, pero doutras formas: unha análise crítica do amor na contemporaneidade
Autoría
L.M.V.
Grao en Filosofía
L.M.V.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 11:30
26.06.2025 11:30
Resumo
O amor foi un obxecto de estudo desatendido no ámbito político ata hai poucas décadas. Os estudos feministas puxeron de manifesto os problemas do imaxinario do amor romántico como estratexia de dominación e sometemento das mulleres. Non obstante, o capitalismo emocional deu lugar a outro marco cultural desde o que comprender o amor, baseado no consumo de emocional e de corpos, a cousificación e a procura do beneficio propio: as relacións negativas. Fronte ás derivas relacionais hiperindividualistas das sociedades do capitalismo tardío, reivindicamos o potencial subversivo do amor e dos vínculos para tecer novas redes relacionais centradas na interdependencia, os coidados e a solidariedade.
O amor foi un obxecto de estudo desatendido no ámbito político ata hai poucas décadas. Os estudos feministas puxeron de manifesto os problemas do imaxinario do amor romántico como estratexia de dominación e sometemento das mulleres. Non obstante, o capitalismo emocional deu lugar a outro marco cultural desde o que comprender o amor, baseado no consumo de emocional e de corpos, a cousificación e a procura do beneficio propio: as relacións negativas. Fronte ás derivas relacionais hiperindividualistas das sociedades do capitalismo tardío, reivindicamos o potencial subversivo do amor e dos vínculos para tecer novas redes relacionais centradas na interdependencia, os coidados e a solidariedade.
Dirección
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Titoría)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Titoría)
Tribunal
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Universalidade contra diferenza: unha crítica contra a racionalidade e o individualismo da filosofía política liberal
Autoría
S.N.S.
Grao en Filosofía
S.N.S.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 12:30
26.06.2025 12:30
Resumo
O termo universal é unha categoría fundamental na filosofía política contemporánea. Nas últimas décadas, distintos movementos sociais (como o feminismo ou o poscolonialismo) teñen sinalado as limitacións do liberalismo, poñendo así en tela de xuízo a presunta universalidade dos seus presupostos. Nesta liña, o obxectivo deste traballo é poñer de manifesto como o universal utilízase ideolóxicamente en favor do status quo. En primeiro lugar, expoñerase brevemente en que consiste o problema da universalidade, é dicir, a súa xenealoxía e trazos fundamentais. A segunda sección aproxímase á cuestión da diferenza para desenmascarar a especificidade cultural do universal. Para isto, examinaranse os ideais de imparcialidade e neutralidade. Durante a terceira sección, problematizarase a dimensión individualista do universal. Contra a herdanza contractualista, defenderase a importancia dos grupos sociais para poder comprender as inxustizas estructurais. Igualmente, reivindicarase a dimensión relacional do ser humano como alternativa ás ontoloxías atomistas. Na cuarta sección, cuestionarei a xerarquización da racionalidade sobre a emoción e o corpo mostrando como se empregou para devaluar certos tipos de discurso. Por último, presentaranse as conclusións, nas cales formularanse algúns interrogantes acerca da posibilidade de compatibilizar a universalidade coa diferenza.
O termo universal é unha categoría fundamental na filosofía política contemporánea. Nas últimas décadas, distintos movementos sociais (como o feminismo ou o poscolonialismo) teñen sinalado as limitacións do liberalismo, poñendo así en tela de xuízo a presunta universalidade dos seus presupostos. Nesta liña, o obxectivo deste traballo é poñer de manifesto como o universal utilízase ideolóxicamente en favor do status quo. En primeiro lugar, expoñerase brevemente en que consiste o problema da universalidade, é dicir, a súa xenealoxía e trazos fundamentais. A segunda sección aproxímase á cuestión da diferenza para desenmascarar a especificidade cultural do universal. Para isto, examinaranse os ideais de imparcialidade e neutralidade. Durante a terceira sección, problematizarase a dimensión individualista do universal. Contra a herdanza contractualista, defenderase a importancia dos grupos sociais para poder comprender as inxustizas estructurais. Igualmente, reivindicarase a dimensión relacional do ser humano como alternativa ás ontoloxías atomistas. Na cuarta sección, cuestionarei a xerarquización da racionalidade sobre a emoción e o corpo mostrando como se empregou para devaluar certos tipos de discurso. Por último, presentaranse as conclusións, nas cales formularanse algúns interrogantes acerca da posibilidade de compatibilizar a universalidade coa diferenza.
Dirección
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Titoría)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Titoría)
Tribunal
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Conciencia, corporalidade e tecnoloxía. A posibilidade de conciencia na tecnoloxía e o seu vencello coa corporalidade.
Autoría
P.N.A.
Grao en Filosofía
P.N.A.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 11:00
16.07.2025 11:00
Resumo
Este traballo tentará ofrecer un marco que conteña as respostas ás dúas preguntas seguintes: ¿é posible que a tecnoloxía chegue a ter conciencia? e ¿ten o corpo algunha importancia á hora do xurdimento da conciencia? Con dito fin, primeiro presentarase unha introdución onde se exporá a importancia que estas cuestións teñen no marco da Intelixencia Artificial e da nosa relación coas máquinas, ademais de realizar breves aclaracións terminolóxicas. A continuación, mostraranse argumentos que foron esbozados por autores que negan que a tecnoloxía poida ter conciencia e, seguidamente, argumentos de autores que afirman dita posibilidade. Posteriormente, afondarase no vencello que existe entre conciencia e corporalidade atendendo tanto a razoamentos que afirman que o corpo non garda relación coa conciencia como a aqueles que sosteñen unha postura contraria. Por último, rematarase o traballo cunhas conclusións que recollan de maneira breve o anteriormente exposto.
Este traballo tentará ofrecer un marco que conteña as respostas ás dúas preguntas seguintes: ¿é posible que a tecnoloxía chegue a ter conciencia? e ¿ten o corpo algunha importancia á hora do xurdimento da conciencia? Con dito fin, primeiro presentarase unha introdución onde se exporá a importancia que estas cuestións teñen no marco da Intelixencia Artificial e da nosa relación coas máquinas, ademais de realizar breves aclaracións terminolóxicas. A continuación, mostraranse argumentos que foron esbozados por autores que negan que a tecnoloxía poida ter conciencia e, seguidamente, argumentos de autores que afirman dita posibilidade. Posteriormente, afondarase no vencello que existe entre conciencia e corporalidade atendendo tanto a razoamentos que afirman que o corpo non garda relación coa conciencia como a aqueles que sosteñen unha postura contraria. Por último, rematarase o traballo cunhas conclusións que recollan de maneira breve o anteriormente exposto.
Dirección
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
O impacto da Intelixencia Artificial na nosa relación co traballo
Autoría
S.A.O.R.
Grao en Filosofía
S.A.O.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 12:00
16.07.2025 12:00
Resumo
O seguinte traballo aborda o impacto da Intelixencia Artificial (IA) na nosa relación co traballo, desde unha perspectiva filosófica e crítica. A análise estrutúrase en tres bloques temporais: pasado, presente e futuro. Primeiro, revísanse momentos clave da automatización, entre os que se atopan o ludismo, a produción en cadea e a dixitalización, para evidenciar a longa historia de medo á substitución laboral por máquinas. No presente, estúdanse dúas manifestacións actuais: o Ghost Work, que oculta o labor humano detrás de suposta automatización, e o capitalismo da vixilancia, baseado na extracción de datos persoais para beneficio económico. Ao mesmo tempo, recoñécese o potencial positivo da IA en áreas como a medicina, a educación ou a inclusión laboral. En canto ao futuro, preséntanse tres escenarios posibles: un distópico, un de transición xusta e un máis utópico onde o traballo perde centralidade na vida. Finalmente, deféndese a necesidade dunha resposta colectiva que 3 combine regulación ética, educación crítica, equidade social e sostibilidade ambiental. Débese comprender que a tecnoloxía non é neutral e que depende de nós, como sociedade, garantir que a súa evolución respecte os dereitos humanos e promova unha transformación laboral xusta e inclusiva.
O seguinte traballo aborda o impacto da Intelixencia Artificial (IA) na nosa relación co traballo, desde unha perspectiva filosófica e crítica. A análise estrutúrase en tres bloques temporais: pasado, presente e futuro. Primeiro, revísanse momentos clave da automatización, entre os que se atopan o ludismo, a produción en cadea e a dixitalización, para evidenciar a longa historia de medo á substitución laboral por máquinas. No presente, estúdanse dúas manifestacións actuais: o Ghost Work, que oculta o labor humano detrás de suposta automatización, e o capitalismo da vixilancia, baseado na extracción de datos persoais para beneficio económico. Ao mesmo tempo, recoñécese o potencial positivo da IA en áreas como a medicina, a educación ou a inclusión laboral. En canto ao futuro, preséntanse tres escenarios posibles: un distópico, un de transición xusta e un máis utópico onde o traballo perde centralidade na vida. Finalmente, deféndese a necesidade dunha resposta colectiva que 3 combine regulación ética, educación crítica, equidade social e sostibilidade ambiental. Débese comprender que a tecnoloxía non é neutral e que depende de nós, como sociedade, garantir que a súa evolución respecte os dereitos humanos e promova unha transformación laboral xusta e inclusiva.
Dirección
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Titoría)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Titoría)
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
En defensa do pluralismo lóxico: al lóxicas paraconsistentes
Autoría
A.P.B.
Grao en Filosofía
A.P.B.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 17:00
16.07.2025 17:00
Resumo
Este traballo defende un pluralismo lóxico contextual fronte ao monismo lóxico, cuestionando a idea de que exista un único sistema lóxico axeitado para modelar o razoamento que subxace á linguaxe natural. A partir da observación de algúns casos concretos (o pensamento mapuche e a escola budista madhyamaka), amósase que certos supostos ontolóxicos e epistemolóxicos destas tradicións entran en conflito con principios fundamentais da lóxica clásica, como o principio de non contradición ou o principio de bivalencia. Isto permite argumentar que outros sistemas lóxicos, como a lóxica paraconsistente ou a lóxica difusa, poden modelar mellor as súas prácticas inferenciais. A tese principal é que o sistema lóxico que se emprega para analizar un razoamento non pode determinarse á marxe do contexto cultural no que dito razoamento se produce. Adoptar unha postura monista pode levar a unha exclusión epistémica de discursos que non encaixan na lóxica dominante, incorrendo así, en termos de Fricker, nunha inxustiza hermenéutica. Por iso, proponse un pluralismo lóxico restritivo, que non acepta calquera sistema, senón só aqueles que cumpran certos requisitos formais. Finalmente, deféndese que a lóxica, lonxe de ser neutral, pode cumprir unha función política, na medida en que pode favorecer ou impedir o recoñecemento racional de determinadas formas de pensamento.
Este traballo defende un pluralismo lóxico contextual fronte ao monismo lóxico, cuestionando a idea de que exista un único sistema lóxico axeitado para modelar o razoamento que subxace á linguaxe natural. A partir da observación de algúns casos concretos (o pensamento mapuche e a escola budista madhyamaka), amósase que certos supostos ontolóxicos e epistemolóxicos destas tradicións entran en conflito con principios fundamentais da lóxica clásica, como o principio de non contradición ou o principio de bivalencia. Isto permite argumentar que outros sistemas lóxicos, como a lóxica paraconsistente ou a lóxica difusa, poden modelar mellor as súas prácticas inferenciais. A tese principal é que o sistema lóxico que se emprega para analizar un razoamento non pode determinarse á marxe do contexto cultural no que dito razoamento se produce. Adoptar unha postura monista pode levar a unha exclusión epistémica de discursos que non encaixan na lóxica dominante, incorrendo así, en termos de Fricker, nunha inxustiza hermenéutica. Por iso, proponse un pluralismo lóxico restritivo, que non acepta calquera sistema, senón só aqueles que cumpran certos requisitos formais. Finalmente, deféndese que a lóxica, lonxe de ser neutral, pode cumprir unha función política, na medida en que pode favorecer ou impedir o recoñecemento racional de determinadas formas de pensamento.
Dirección
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Cidadanía, xustiza e diversidade cultural
Autoría
J.P.M.
Grao en Filosofía
J.P.M.
Grao en Filosofía
Data da defensa
08.09.2025 19:30
08.09.2025 19:30
Resumo
O seguinte traballo trata de presentar a cuestión do multiculturalismo e de como a coexistencia de numerosas formas de vida plantexa cuestións relacionadas con respecto á diferenza. Dende Occidente adóitase adoptar un universalismo e redúcese o debate político ás cuestións relativas á correcta distribución dos recursos. Seguindo principalmente a Iris Marion Young, expoño as limitacións desta concepción universalista, así como da reducción do debate ás cuestións distributivas. A continuación, presento varias alternativas. Son, en primeiro lugar, unha política comunicativa, que presento servíndome do traballo novamente de Iris Marion Young, pero tamén no de Nancy Fraser e de Bhikuh Parekh. En segundo lugar, presento o debate entra redistribución e o recoñecemento da man de Nancy Fraser e Axel Honneth e, de maneira indirecta, de Iris Marion Young. Por último, comento un conxunto de cuestións que están abertas, no sentido de que non teñen unha solución definitiva. Como suxire o último apartado, o multiculturalismo ofrece múltiples debates e invita a investigar numerosas perspectivas e opcións. Aquí introducirei algunhas das máis salientables.
O seguinte traballo trata de presentar a cuestión do multiculturalismo e de como a coexistencia de numerosas formas de vida plantexa cuestións relacionadas con respecto á diferenza. Dende Occidente adóitase adoptar un universalismo e redúcese o debate político ás cuestións relativas á correcta distribución dos recursos. Seguindo principalmente a Iris Marion Young, expoño as limitacións desta concepción universalista, así como da reducción do debate ás cuestións distributivas. A continuación, presento varias alternativas. Son, en primeiro lugar, unha política comunicativa, que presento servíndome do traballo novamente de Iris Marion Young, pero tamén no de Nancy Fraser e de Bhikuh Parekh. En segundo lugar, presento o debate entra redistribución e o recoñecemento da man de Nancy Fraser e Axel Honneth e, de maneira indirecta, de Iris Marion Young. Por último, comento un conxunto de cuestións que están abertas, no sentido de que non teñen unha solución definitiva. Como suxire o último apartado, o multiculturalismo ofrece múltiples debates e invita a investigar numerosas perspectivas e opcións. Aquí introducirei algunhas das máis salientables.
Dirección
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
MARTINEZ SUAREZ, YOLANDA (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
O paradoxo do mentireiro: unha análise comparativa entre a solución xerárquica de Tarski e enfoques paraconsistentes.
Autoría
P.D.P.A.
Grao en Filosofía
P.D.P.A.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 10:00
16.07.2025 10:00
Resumo
Este traballo ofrece unha análise comparativa de dous enfoques contemporáneos para abordar o paradoxo do mentireiro: a solución xerárquica de Alfred Tarski e a proposta dialeteísta e paraconsistente de Graham Priest. Mentres que Tarski propón unha xerarquía de linguaxes para evitar a autorreferencia semántica, Priest defende a existencia dalgunhas contradicións verdadeiras, como sería o caso do mentireiro, apoiándose na súa lóxica LP para demostrar que aceptar este resultado non implica trivializar o sistema. A partir desta comparación, explóranse as fortalezas e limitacións de ambos enfoques, particularmente en relación coa noción de verdade. Finalmente, argumentase que o debate revela a insuficiencia dunha concepción única e universal da verdade, ofrecéndonos razóns para defender un pluralismo alético, segundo o cal distintas concepcións de verdade coexistirían e resultarían adecuadas en diferentes dominios epistemolóxicos.
Este traballo ofrece unha análise comparativa de dous enfoques contemporáneos para abordar o paradoxo do mentireiro: a solución xerárquica de Alfred Tarski e a proposta dialeteísta e paraconsistente de Graham Priest. Mentres que Tarski propón unha xerarquía de linguaxes para evitar a autorreferencia semántica, Priest defende a existencia dalgunhas contradicións verdadeiras, como sería o caso do mentireiro, apoiándose na súa lóxica LP para demostrar que aceptar este resultado non implica trivializar o sistema. A partir desta comparación, explóranse as fortalezas e limitacións de ambos enfoques, particularmente en relación coa noción de verdade. Finalmente, argumentase que o debate revela a insuficiencia dunha concepción única e universal da verdade, ofrecéndonos razóns para defender un pluralismo alético, segundo o cal distintas concepcións de verdade coexistirían e resultarían adecuadas en diferentes dominios epistemolóxicos.
Dirección
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Titoría)
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Prostitución, traballo sexual e neoliberalismo: algunhas aproximacións dende o feminismo.
Autoría
A.R.R.
Grao en Filosofía
A.R.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
25.06.2025 18:00
25.06.2025 18:00
Resumo
Actualmente, segundo o ministerio de Política Territorial e Memoria Democrática, España é o país con maior consumo de prostitución de Europa e ocupa o terceiro posto a nivel mundial. Segundo o INE, a industria do sexo supón un 0.35% do PIB e se estima que 45.000 mulleres exercen a prostitución (EITB, 2014). Sin embargo, o intercambio de sexo por diñeiro non está regulado no noso país, e existen serias dificultades para protexer os dereitos humanos das traballadoras sexuais. Dende os anos sesenta, a análise da prostitución/traballo sexual no feminismo foi o centro de certos consensos, pero tamén de disensos e enfrontamentos ate a actualidade. Que debe facerse ante as cifras presentadas? é per se a existencia do traballo sexual/prostitución una manifestación máis do patriarcado estrutural vixente? O obxectivo deste traballo é analizar as distintas posturas existentes dentro do feminismo en torno á prostitución/traballo sexual. A través dunha análise bibliográfica, propóñome, en primeiro lugar, dar conta das diversas posturas que existen dentro deste debate e, nun segundo lugar, abordar outroa conceptos como a tensión entre pracer e perigo ou a liberdade sexual. Por último, pondrei o foco no contexto neoliberal actual e as súas consecuencias nos ámbitos da subxectivación e da sexualidade.
Actualmente, segundo o ministerio de Política Territorial e Memoria Democrática, España é o país con maior consumo de prostitución de Europa e ocupa o terceiro posto a nivel mundial. Segundo o INE, a industria do sexo supón un 0.35% do PIB e se estima que 45.000 mulleres exercen a prostitución (EITB, 2014). Sin embargo, o intercambio de sexo por diñeiro non está regulado no noso país, e existen serias dificultades para protexer os dereitos humanos das traballadoras sexuais. Dende os anos sesenta, a análise da prostitución/traballo sexual no feminismo foi o centro de certos consensos, pero tamén de disensos e enfrontamentos ate a actualidade. Que debe facerse ante as cifras presentadas? é per se a existencia do traballo sexual/prostitución una manifestación máis do patriarcado estrutural vixente? O obxectivo deste traballo é analizar as distintas posturas existentes dentro do feminismo en torno á prostitución/traballo sexual. A través dunha análise bibliográfica, propóñome, en primeiro lugar, dar conta das diversas posturas que existen dentro deste debate e, nun segundo lugar, abordar outroa conceptos como a tensión entre pracer e perigo ou a liberdade sexual. Por último, pondrei o foco no contexto neoliberal actual e as súas consecuencias nos ámbitos da subxectivación e da sexualidade.
Dirección
Jiménez Esquinas, Guadalupe (Titoría)
Jiménez Esquinas, Guadalupe (Titoría)
Tribunal
Jiménez Esquinas, Guadalupe (Titor do alumno)
Jiménez Esquinas, Guadalupe (Titor do alumno)
Filosofía na fronteira entre Oriente e Occidente: os encontros esquecidos de Bactria.
Autoría
R.M.R.B.
Grao en Filosofía
R.M.R.B.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 11:00
26.06.2025 11:00
Resumo
Este traballo pon a mirada nas interaccións directas entre o canon filosófico heleno e o pensamento oriental. Especificamente, procédese a examinar en detalle as narracións conservadas sobre os gimnosofistas, ascetas de orixe india cos que Pirrón de Elis tería contacto. Para sustentar esta tese, xustapóñense os contidos filosóficos das tradicións Ajñana e budista ás ideas de Pirrón. Compárase a tripla caracterización pirrónica de todos os pragmata co Trilaksana budista; a epoché como momento de suspensión do xuízo coa amarakathananilambana; a formulación dunha lóxica catripartita en ambas as escolas; ou as semellanzas entre o nirvana e a ataraxia como obxectivos ulteriores. Como resultado, extráense similitudes notorias coas que se fai posible expor unha crítica á visión eurocéntrica da filosofía durante a Antigüidade clásica. A existencia na India dunha rica tradición escéptica anterior e a súa influencia na nada en Grecia, xunto a súa correspondente práctica ética, probaría a necesidade de prestar maior atención a este vínculo que, en certa maneira, caeu no esquecemento ou, canto menos, foi relegado a un lugar marxinal nas investigacións académicas.
Este traballo pon a mirada nas interaccións directas entre o canon filosófico heleno e o pensamento oriental. Especificamente, procédese a examinar en detalle as narracións conservadas sobre os gimnosofistas, ascetas de orixe india cos que Pirrón de Elis tería contacto. Para sustentar esta tese, xustapóñense os contidos filosóficos das tradicións Ajñana e budista ás ideas de Pirrón. Compárase a tripla caracterización pirrónica de todos os pragmata co Trilaksana budista; a epoché como momento de suspensión do xuízo coa amarakathananilambana; a formulación dunha lóxica catripartita en ambas as escolas; ou as semellanzas entre o nirvana e a ataraxia como obxectivos ulteriores. Como resultado, extráense similitudes notorias coas que se fai posible expor unha crítica á visión eurocéntrica da filosofía durante a Antigüidade clásica. A existencia na India dunha rica tradición escéptica anterior e a súa influencia na nada en Grecia, xunto a súa correspondente práctica ética, probaría a necesidade de prestar maior atención a este vínculo que, en certa maneira, caeu no esquecemento ou, canto menos, foi relegado a un lugar marxinal nas investigacións académicas.
Dirección
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titoría)
Tribunal
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titor do alumno)
AGIS VILLAVERDE, MARCELINO (Titor do alumno)
Heteronormatividade e sexualidade obrigatoria: unha aproximación histórica á crítica lesbofeminista
Autoría
Y.R.A.
Grao en Filosofía
Y.R.A.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 13:00
26.06.2025 13:00
Resumo
Este traballo explora o lesbofeminismo como corrente histórica e política que, desde as décadas de 1960 e 1970, cuestionou a heterosexualidade como réxime imposto e as categorías de xénero como construcións sociais. O estudo céntrase especialmente en dúas autoras clave: Monique Wittig e Adrienne Rich, cuxas obras foron fundamentais para desnaturalizar a heterosexualidade e propoñer novas formas de comprender o desexo, a identidade e a subordinación das mulleres. Así mesmo, abórdanse as proxeccións contemporáneas das súas ideas, a súa influencia no marco das teorías queer e os debates actuais arredor do feminismo lésbico.
Este traballo explora o lesbofeminismo como corrente histórica e política que, desde as décadas de 1960 e 1970, cuestionou a heterosexualidade como réxime imposto e as categorías de xénero como construcións sociais. O estudo céntrase especialmente en dúas autoras clave: Monique Wittig e Adrienne Rich, cuxas obras foron fundamentais para desnaturalizar a heterosexualidade e propoñer novas formas de comprender o desexo, a identidade e a subordinación das mulleres. Así mesmo, abórdanse as proxeccións contemporáneas das súas ideas, a súa influencia no marco das teorías queer e os debates actuais arredor do feminismo lésbico.
Dirección
Herrero Pérez, Maria Nieves (Titoría)
Herrero Pérez, Maria Nieves (Titoría)
Tribunal
PARCERO OUBIÑA, OSCAR (Presidente/a)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Secretario/a)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Vogal)
PARCERO OUBIÑA, OSCAR (Presidente/a)
RIVERO JIMENEZ, BORJA (Secretario/a)
POSE VARELA, CARLOS ALBERTO (Vogal)
Da natureza a cidade, encamiñase o peito a liberdade
Autoría
M.R.O.
Grao en Filosofía
M.R.O.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 10:30
17.07.2025 10:30
Resumo
Spinoza planteanos unha filosofía netemente inmanente, mostrando a expresividade coma unha pegada trasversal a todo o seu pensamento. A causa disto é que parte das propiedades das cousas, da causa eficiente como a única causa que realmente ten realidade, atopando no método xeométrico a maneira de demostrar a sua filosofía. Na Ética encontramos unha constante reforma do entendemento. Desta meneira, en De Deo vai considerar a natureza da sustancia como abslutamente infinita, expresando a sua esencia nunha infinitude de atributos. Destes concebimos a extensión e o pensamento de forma en que toda cousa existente terá unha expresión na extensión e no pensamento. Nesta medida, nos somos corpo e mente, os cales segue o mesmo orde sen que un se poida impoñer ó outro. Sobre este paralelismo, a conducta humana é incapaz de ordearse pola voluntade da mente, senon que esta necesitará atopar as causas das cousas comprendendo as leis da natureza, as cales operan dentro do propio individuo, formando as suas ideas e dando lugar aos efectos que padece. A reforma do entendemento atopa o fundamento da liberdade na potencia e impotencia do individuo, seguidas da sua natureza.
Spinoza planteanos unha filosofía netemente inmanente, mostrando a expresividade coma unha pegada trasversal a todo o seu pensamento. A causa disto é que parte das propiedades das cousas, da causa eficiente como a única causa que realmente ten realidade, atopando no método xeométrico a maneira de demostrar a sua filosofía. Na Ética encontramos unha constante reforma do entendemento. Desta meneira, en De Deo vai considerar a natureza da sustancia como abslutamente infinita, expresando a sua esencia nunha infinitude de atributos. Destes concebimos a extensión e o pensamento de forma en que toda cousa existente terá unha expresión na extensión e no pensamento. Nesta medida, nos somos corpo e mente, os cales segue o mesmo orde sen que un se poida impoñer ó outro. Sobre este paralelismo, a conducta humana é incapaz de ordearse pola voluntade da mente, senon que esta necesitará atopar as causas das cousas comprendendo as leis da natureza, as cales operan dentro do propio individuo, formando as suas ideas e dando lugar aos efectos que padece. A reforma do entendemento atopa o fundamento da liberdade na potencia e impotencia do individuo, seguidas da sua natureza.
Dirección
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titoría)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
La consideración moral de los seres sintientes
Autoría
V.R.O.
Grao en Filosofía
V.R.O.
Grao en Filosofía
Data da defensa
14.02.2025 10:00
14.02.2025 10:00
Resumo
Aínda que nas últimas décadas avanzouse considerablemente na cuestión da ética animal, esta segue sen resolver e non hai vista de que se resolva nun futuro próximo. Os filósofos activistas polos dereitos dos animais defenden a sintiencia como único requisito para poder ser suxeito de consideración moral. A sintiencia é a capacidade que teñen certos seres vivos de ter experiencias, de sentir emocións e de percibir o seu entorno de maneira subxectiva, e neste traballo defenderei esta idea da sintiencia como criterio de consideración moral. Para iso, primeiro darei unha explicación detallada sobre este termo; no punto seguinte tratarei a cuestión do sufrimento e por que o sufrimento dos seres humanos non é máis relevante que o dos animais non humanos; e para finalizar, expoñerei o tipo de discriminación que perpetúa esta idea de que certas especies son máis merecedoras de consideración que outras, o especismo, e máis concretamente a idea de que os humanos son superiores ao resto de especies, o especismo antropocéntrico.
Aínda que nas últimas décadas avanzouse considerablemente na cuestión da ética animal, esta segue sen resolver e non hai vista de que se resolva nun futuro próximo. Os filósofos activistas polos dereitos dos animais defenden a sintiencia como único requisito para poder ser suxeito de consideración moral. A sintiencia é a capacidade que teñen certos seres vivos de ter experiencias, de sentir emocións e de percibir o seu entorno de maneira subxectiva, e neste traballo defenderei esta idea da sintiencia como criterio de consideración moral. Para iso, primeiro darei unha explicación detallada sobre este termo; no punto seguinte tratarei a cuestión do sufrimento e por que o sufrimento dos seres humanos non é máis relevante que o dos animais non humanos; e para finalizar, expoñerei o tipo de discriminación que perpetúa esta idea de que certas especies son máis merecedoras de consideración que outras, o especismo, e máis concretamente a idea de que os humanos son superiores ao resto de especies, o especismo antropocéntrico.
Dirección
HORTA ALVAREZ, Óscar (Titoría)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Migración, unha ollada política: o caso particular do Uruguai
Autoría
M.B.S.G.
Grao en Filosofía
M.B.S.G.
Grao en Filosofía
Data da defensa
26.06.2025 13:30
26.06.2025 13:30
Resumo
Este traballo explora a construción do nacionalismo uruguaio baseándose nas súas raíces históricas, sociais e culturais, poñendo especial énfase no papel da inmigración e as diversas alteridades presentes no país. Desafía a idea dominante dun Uruguai exclusivamente branco e europeo, destacando as contribucións dos pobos indíxenas, afrodescendentes e inmigrantes (como os italianos) á formación dunha identidade colectiva. A través da análise de procesos como a educación, a fusión cultural e as tensións entre inclusión e exclusión, propón unha lectura crítica da narrativa nacional. Finalmente, reflexiona sobre como estas dinámicas históricas inflúen na recepción das novas migracións na actualidade e na forma en que o país se entende a si mesmo.
Este traballo explora a construción do nacionalismo uruguaio baseándose nas súas raíces históricas, sociais e culturais, poñendo especial énfase no papel da inmigración e as diversas alteridades presentes no país. Desafía a idea dominante dun Uruguai exclusivamente branco e europeo, destacando as contribucións dos pobos indíxenas, afrodescendentes e inmigrantes (como os italianos) á formación dunha identidade colectiva. A través da análise de procesos como a educación, a fusión cultural e as tensións entre inclusión e exclusión, propón unha lectura crítica da narrativa nacional. Finalmente, reflexiona sobre como estas dinámicas históricas inflúen na recepción das novas migracións na actualidade e na forma en que o país se entende a si mesmo.
Dirección
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titoría)
FRANCO BARRERA, ALBERTO JOSE (Titoría)
Tribunal
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
GARCIA SOTO, LUIS MODESTO (Presidente/a)
PASTORIZA ROZAS, JOSE LUIS (Secretario/a)
MARTINEZ VIDAL, MARIA DE LA CONCEPCION (Vogal)
Xogar como medio: comprendendo a linguaxe e a comunicación videolúdica
Autoría
A.T.P.
Grao en Filosofía
A.T.P.
Grao en Filosofía
Data da defensa
16.07.2025 18:00
16.07.2025 18:00
Resumo
Este traballo propón analizar o videoxogo como un medio comunicativo a partir dun enfoque pragmático da comunicación e a teoría dos xogos da linguaxe. Isto débese a que os videoxogos non só transmiten contidos, senón que producen sentido. O marco teórico empregado combina autores coma Wittgenstein, McLuhan, Eco, Aarsth e Martín Rodríguez para pensar o videoxogo como un medio cunha linguaxe propia: a videolúdica. Tras establecer un modelo alternativo de comunicación non baseado na codificación de información, examínanse as peculiaridades comunicativas do medio videolúdico dende o seu carácter cibertextual ata mecanismos como a xogabilidade, a retronarración e os labirintos cibertextuais. A través do análise de casos concretos ilústrase como o videoxogo constrúe un xogador modelo, capaz de producir sentido dende a súa participación no videoxogo.
Este traballo propón analizar o videoxogo como un medio comunicativo a partir dun enfoque pragmático da comunicación e a teoría dos xogos da linguaxe. Isto débese a que os videoxogos non só transmiten contidos, senón que producen sentido. O marco teórico empregado combina autores coma Wittgenstein, McLuhan, Eco, Aarsth e Martín Rodríguez para pensar o videoxogo como un medio cunha linguaxe propia: a videolúdica. Tras establecer un modelo alternativo de comunicación non baseado na codificación de información, examínanse as peculiaridades comunicativas do medio videolúdico dende o seu carácter cibertextual ata mecanismos como a xogabilidade, a retronarración e os labirintos cibertextuais. A través do análise de casos concretos ilústrase como o videoxogo constrúe un xogador modelo, capaz de producir sentido dende a súa participación no videoxogo.
Dirección
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Titoría)
PEREIRA FARIÑA, MARTIN (Titoría)
Tribunal
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Donato Rodríguez, Javier de (Presidente/a)
PEREZ NAVARRO, EDUARDO (Secretario/a)
HORTA ALVAREZ, Óscar (Vogal)
Afectividade e relixión: o amor como elemento vertebrador da Ética de Spinoza
Autoría
A.U.C.
Grao en Filosofía
A.U.C.
Grao en Filosofía
Data da defensa
14.02.2025 11:00
14.02.2025 11:00
Resumo
Este traballo parte da tese de que o amor é o elemento central da Ética de Spinoza. Nel analízase como a procura da felicidade é indisolúbel da investigación acerca do obxecto de amor perfecto e de que xeito este proceso parte da afectividade do individuo, que vai descubrindo dende a súa singularidade, grazas á razón, a comunidade de tódalas cousas e atopa a súa perfección no amor Dei intellectualis. Ademais, mantense que as súas onoloxía, epistemoloxía e ética cobran verdadeiro sentido na medida en que se entenden en relación co amor.
Este traballo parte da tese de que o amor é o elemento central da Ética de Spinoza. Nel analízase como a procura da felicidade é indisolúbel da investigación acerca do obxecto de amor perfecto e de que xeito este proceso parte da afectividade do individuo, que vai descubrindo dende a súa singularidade, grazas á razón, a comunidade de tódalas cousas e atopa a súa perfección no amor Dei intellectualis. Ademais, mantense que as súas onoloxía, epistemoloxía e ética cobran verdadeiro sentido na medida en que se entenden en relación co amor.
Dirección
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Titoría)
VAZQUEZ LOBEIRAS, MARIA XESUS (Titoría)
Tribunal
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
CONDE SOTO, FRANCISCO (Presidente/a)
RABE , ANA MARIA DE LA CONCEPCION (Secretario/a)
ALLEN-PERKINS AVENDAÑO, DIEGO (Vogal)
A comparación entre a linguaxe oral e a linguaxe musical a través das teorías gramaticais de Chomsky.
Autoría
A.U.D.R.
Grao en Filosofía
A.U.D.R.
Grao en Filosofía
Data da defensa
17.07.2025 12:00
17.07.2025 12:00
Resumo
Neste traballo realízase unha investigación sobre a posibilidade de que a música e a lingua estean relacionadas. Non obstante, en realidade non se trata de demostrar que unha disciplina nace ou parte da outra para formarse, ou para “nacer”, senón que o que realmente ocorre é que ambas se complementan. Para xustificar esta tese, é necesario observar as diferencias e similitudes que ambas presentan, así como é necesario atender a como se foron orixinando na sociedade e nos individuos, e como foi a súa evolución en ambas. Ademais, neste traballo utilizaranse as teorías chomskianas para argumentar que tanto a gramática lingüística como a gramática musical son similares, así como ambas posúen a propiedade da recursividade e en ambas funciona da mesma maneira. Por último, usarase o sentimentalismo para mostrar como a lingua e a música posúen a capacidade de transmitir sentimentos e por iso os dous se poden combinar para lograr que se xere unha emoción no receptor.
Neste traballo realízase unha investigación sobre a posibilidade de que a música e a lingua estean relacionadas. Non obstante, en realidade non se trata de demostrar que unha disciplina nace ou parte da outra para formarse, ou para “nacer”, senón que o que realmente ocorre é que ambas se complementan. Para xustificar esta tese, é necesario observar as diferencias e similitudes que ambas presentan, así como é necesario atender a como se foron orixinando na sociedade e nos individuos, e como foi a súa evolución en ambas. Ademais, neste traballo utilizaranse as teorías chomskianas para argumentar que tanto a gramática lingüística como a gramática musical son similares, así como ambas posúen a propiedade da recursividade e en ambas funciona da mesma maneira. Por último, usarase o sentimentalismo para mostrar como a lingua e a música posúen a capacidade de transmitir sentimentos e por iso os dous se poden combinar para lograr que se xere unha emoción no receptor.
Dirección
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titoría)
Tribunal
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)
SOBRINO CERDEIRIÑA, ALEJANDRO (Titor do alumno)