Reflexións sobre as Cantigas de Santa María e a súa relación con outros mariales romances
Aínda que hai anos T. Marullo sinalou os Miracles de Nostre Dáme do francés Gautier de Coinci como fonte para non poucas cantigas alfonsíes, neste traballo sostense a tese de Marullo, pero centrándose máis na disposición formal dos Miracles que no seu contido (analizado pola estudosa italiana). Despois de observar outras coleccións romances máis ou menos contemporáneas (Milagros da nosa Señora de Berceo e a anónima Vies deas Peres), a autora considera que é moi probable que no scriptorium alfonsí coñecésese fisicamente algún exemplar do prior francés e que este serviu de modelo para a confección do libro das Cantigas. Alfonso X fixouse na alternancia de milagres e cancións, na súa presentación como un libro acabado e encerrado entre un prólogo e un epílogo de carácter lírico. Nestas cancións, Gautier rexeitaba firmemente a poesía de carácter profano e exaltaba o amor divino, como fará tamén Alfonso X na súa propia colección.